Πως οι επιχειρήσεις φυλακών περνούν το μεταναστευτικό νομοσχέδιο της Arizona

Posted on 5 Νοεμβρίου, 2010 3:37 πμ από

11


της Anne Hawke για το NPR

inflammatory

Glenn Nichols, city manager of Benson, Ariz.Πέρσυ δυο άνδρες εμφανίστηκαν στο Benson της πολιτείας της Arizona, μια μικρή πόλη στην έρημο, σε απόσταση 60 μιλίων απο τα σύνορα του Mexico, κάνοντας μια προσφορά. Ο Glenn Nichols, διαχειριστής της πόλης, διηγείται: «εκείνος ο κύριος που ήταν ο βασικός παράγοντας των προτάσεων, φορούσε ενα τεράστιο τιρκουάζ δαχτυλίδι. Ήταν ενας μεγαλόσωμος άνδρας που τον πέρασα για πωλητή αυτοκινήτων». Αυτό που στην πραγματικότητα όμως «πουλούσε» ήταν φυλακή για γυναικόπαιδα που ήταν παράνομοι μετανάστες.

«Μιλούσε σχετικά με το πόσο θετική επρόκειτο να είναι αυτή η διαδικασία για την κοινότητα, το ποσό των χρημάτων που θα εισπράταμε κατα μέσο όρο, απο κάθε φυλακιζόμενο σε καθημερινή βάση«. Ο Nichols όμως δε μπορούσε να παραπλανηθεί. Τους ρώτησε πως είναι δυνατόν να κρατήσουν μια φυλακή γεμάτη για χρόνια  -ακόμα και δεκαετίες- με παράνομους μετανάστες.

«Μιλούσαν σαν να μην είχαν ουδεμία αμφιβολία οτι μπορούσε να γεμίσει«, δηλώνει. Αυτό συμβαίνει διότι εταιρείες φυλακών, όπως η εν λόγω, έχουν ενα σχέδιο – ένα καινούργιο επιχειρηματικό μοντέλο για να κλειδώνει παράνομους μετανάστες. Και το σχέδιο έγινε το μεταναστευτικό νομοσχέδιο της Arizona.
To παρασκήνιο πίσω απο την προσπάθεια να περάσει ο νόμος
Ο νόμος θεωρείται αμφιλεγόμενος απο τα δικαστήρια. Εαν γίνει δεκτός όμως απαιτεί απο την αστυνομία να κλειδώνει μέσα οποιονδήποτε σταματά και δεν έχει τη δυνατότητα να δείξει οτι έχει μπεί στη χώρα νόμιμα. Όταν πέρασε τον Απρίλη, προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων. Διαδηλωτές διαμαρτύρονταν για φυλετικές διακρίσεις ενώ επιχειρήσεις απείλησαν να μποϊκοτάρουν την πολιτεία. Εξίσου ένθερμοι με το θέμα, αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση, ήταν οι υποστηρικτές του νόμου που τον χαρακτήριζαν ως ενα τολμηρό θετικό βήμα για την πάταξη της παράνομης μετανάστευσης. Ενώ όμως η διαφωνία μαινόταν, ελάχιστοι γνώριζαν με ποιό τρόπο πέρασε ο νόμος.
Το NPR, πέρασε τους τελευταίους μήνες αναλύοντας εκατοντάδες σελίδες απο τις εκθέσεις χρηματοδότησης της εκστρατείας, έγγραφα ομάδων πίεσης (lobbying) και εταιρικά αρχεία. Αυτό που δείχνουν, είναι μια σιωπηρή και παρασκηνιακή προσπάθεια, ώστε να περάσει στη Γερουσία της Arizona ο νόμος 1070, απο τον κλάδο ο οποίος μπορεί να επωφεληθεί: τον κλάδο των ιδιωτικών φυλακών. Ο νόμος θα μπορούσε να στείλει εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες στη φυλακή με τέτοιο τρόπο που δεν έχει επαναληφθεί στο παρελθόν. Και αυτό σήμαινε κερδοφορία εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων σε ιδιωτικές εταιρείες φυλακής, υπεύθυνες για τη στέγαση τους.
Arizona state Sen. Russell Pearce Ο Russel Pearce, γερουσιαστής της Arizona, δηλώνει πως το νομοσχέδιο ήταν δική του ιδέα, οτι δεν έχει να κάνει με φυλακές αλλά τι είναι καλύτερο για τη χώρα. «Φτάνει πια! «, λέει διαβάζοντας σε δημοσίευμα το σύνθημα «αφήστε την ελευθερία να βασιλέψει». «Ο κόσμος πρέπει να επικεντρωθεί στο κόστος που υπάρχει με το να μην ενισχύεται η νομοθεσία και να προστατεύονται τα σύνορα. Είναι ο Δούρειος Ιππος που καταστρέφει τη χώρα μας και μια δημοκρατία δε μπορεί να επιβιώσει χωρίς νόμους» . Αντί ομως ο Pearce να μεταβιβάσει την ιδέα στη Βουλή των Αντιπροσώπων της πολιτείας, προτίμησε πρώτα σε μια ξενοδοχειακή αίθουσα συνεδριάσεων.
Ήταν τον περασμένο Δεκέμβρη, στο ξενοδοχείο Grand Hyatt της πρωτεύουσας της Washington, όπου πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Αμερικανικού Νομοθετικού Συμβουλίου (American Exchange Legislative Council) ή αλλιώς και ALEC. Είναι μια οργάνωση μελών απο νομοθέτες, ισχυρές εταιρίες και Ενώσεις, όπως η εταιρεία καπνού Reynolds American Inc., ή ExxonMobil και η Εθνική Ένωση Πυροβόλων Όπλων (National Rifle Association). Ένα άλλο μέλος είναι και η δισ. δολαρίων Corrections Corporation of America, η μεγαλύτερη εταιρεία ιδιωτικών φυλακών στη χώρα. Εκεί η ιδέα του Pearce πήρε σάρκα και οστά. «Έκανα την παρουσίαση, εξέτασα τα γεγονότα, εξέτασα τις επιπτώσεις και μου είπαν το ναι» δηλώνει.
Σύνταξη Νομοσχεδίου
Ανάμεσα στα 50 περίπου άτομα που παρευρέθηκαν, υπήρχαν και υπάλληλοι της Corrections Corporation of America, σύμφωνα με δυο πηγές που βρίσκονταν εκεί. Ο Pearce και η Corrections Corporation of America, συμμετέχουν σε αυτές τις συναντήσεις για χρόνια. Αυτό το νομοσχέδιο ήταν πολύ σημαντικό για την εταιρεία. Σύμφωνα με τις εκθέσεις της που επεξεργάστηκε το NPR, τα στελέχη της πιστεύουν οτι οι μετανάστες κράτησης είναι η επόμενη μεγάλη αγορά τους. Πέρσυ έγραψαν οτι αναμένουν να έρθει ένα σημαντικό μέρος των εσόδων, από την μεταναστευτική και τελωνειακή υπηρεσία, τον οργανισμό δηλαδή που θέτει υπό κράτηση παράνομους μετανάστες. Στην αίθουσα του ξενοδοχείου, αποφασίστηκε απο αυτή την ομάδα ανθρώπων οτι θα μετουσιώνανε την ιδέα του μεταναστευτικού σε νομοσχέδιο. Συζητήσανε πάνω στη γλώσσα με την οποία θα γίνει αυτό και στη συνέχεια το ψηφίσανε.
«Δεν υπήρχαν αρνητικές ψήφοι, ποτέ δεν είχα ένα άτομο να φέρει αντίρρηση σε αυτό το μοντέλο νομοθεσίας» , δηλώνει ο Pierce. Τέσσερις μήνες αργότερα αυτό το μοντέλο νομοσχεδίου, έγινε σχεδόν λέξη προς λέξη το μεταναστευτικό νομοσχέδιο της Arizona. Μάλιστα του έδωσαν και όνομα: «Στήριξε την επιβολή του Νόμου και τις Ασφαλείς Συνοικίες» (Support Our Law Enforcement and Safe Neighborhoods Act). Η ALEC είναι συντηριτικών πεποιθήσεων ομάδα, με γνώμονα την ελεύθερη αγορά και τον περιορισμένο κρατικό παρεμβατισμό, σύμφωνα με τον Michael Hough, ο οποίος ήταν διευθυντής προσωπικού της συνεδρίασης. Ο Hough εργάζεται για την ALEC αλλά παράλληλα είναι υποψήφιος στο Maryland και σε περίπτωση που εκλεγεί σκοπεύει να υποστηρίξει ένα παρόμοιο σχέδιο, με το νόμο της Arizona. Ερωτηθείς εαν οι ιδιωτικές εταιρείες συνήθως αναλαμβάνουν τη σύσταση μοντέλων νομοσχεδίων για τους νομοθέτες, ο Hough απαντά «Ναι, αυτός είναι ο τρόπος που έχει στηθεί. Είναι μια συνεργασία ιδιωτικού-δημοσίου. Πιστεύουμε οτι και οι δυο πλευρές, νομοθέτες και επιχειρήσεις πρέπει να βρίσκονται στο ίδιο τραέζι μαζί «. Τίποτα απο αυτό δεν είναι παράνομο. Το σχέδιο του Pearce έγινε μια προοπτική για νομοσχέδιο και ο Pearce το πήρε πίσω στην Arizona.

Εκστρατεία για δωρεές

Ο Pearce δήλωσε πως δεν ανησυχεί για το γεγονός οτι θα μπορούσε να φανεί προς τα έξω πως ιδιωτικές εταιρείες φυλακών έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν επιρροή για τη νομοθεσία στις συνεδριάσεις της ALEC. » Δεν πηγαίνω εκεί για να συναντηθώ μαζί τους, πηγαίνω για να συναντήσω άλλους νομοθέτες» . Ο Pearce μπορεί να πηγαίνει εκεί βέβαια για να συναντηθεί με άλλους νομοθέτες, όμως 200 ιδιωτικές εταιρείες πληρώνουν δεκάδες χιλιάδες δολάρια για να συναντηθούν με νομοθέτες όπως αυτός. Μόλις το νομοσχέδιο τέθηκε στο τραπέζι στη Βουλή των Αντιπροσώπων της Arizona η επιρροή της ALEC ήταν εμφανής. Τριανταέξι χορηγοί ξεφύτρωσαν, ενας αριθμός ανήκουστος για την πολιτεία. Σύμφωνα με στοιχεία που καταγράφτηκαν απο το NPR, τα 2/3 αυτών είτε συμμετείχαν στο συνέδριο του Δεκεμβρίου ή είναι μέλη της ALEC.

Την ίδια εβδομάδα, η Corrections Corporation of America προσέλαβε έναν νέο ισχυρό λομπίστα να εργαστεί στο καπιτώλιο της πολιτείας. Η εταιρεία φυλακών αρνήθηκε να δώσει συνέντευξη. Εκπρόσωπος της είπε σε δήλωση του, ότι η επιχείρηση «κατηγορηματικά δεν έχει ασκήσει πίεση – ούτε είχαμε οτιδήποτε εξωτερικούς συμβούλους γι αυτό – σχετικά με το μεταναστευτικό νόμο «.
Τριάντα απο τους τριανταέξι χορηγούς έλαβαν δωρεές τους επόμενους 6 μήνες απο εκπροσώπους των ομάδων συμφερόντων φυλακών (prison lobbyists) ή τις εταιρείες φυλακών – Corrections Corporation of America, Management and Training Corporation και The Geo Group. Τον Απρίλη το νομοσχέδιο ήταν πλέον στο γραφείο του κυβερνήτη της Arizona Jan Brewer. Η Brewer έχει τις δικές της διασυνδέσεις σε ιδιωτικές εταιρείες φυλακής. Τα μητρώα των ομάδων συμφερόντων δείχνουν πως δυο από τους κορυφαίους συμβούλους της – ο εκπρόσωπος της Paul Senseman και ο διευθυντής εκστρατείας Chuck Coughlin – είναι πρώην εκπροσώποι ομάδων συμφερόντων (lobbyists) για τις ιδιωτικές εταιρείες φυλακών. Η Brewer υπέγραψε το νομοσχέδιο
σε 4 ημέρες, με το όνομα που οι Pearce, η Corrections Corporation of America και όλοι οι υπόλοιποι που είχαν παρευρεθεί στο Hyatt είχαν προτείνει. Η Brewer και ο εκπρόσωπος της δεν ανταποκρίθηκαν σε αιτήματα για σχολιασμό επι των γεγονότων.

(…)