Αναμορφωθείτε δημοκρατικά. Βλέπετε Ανατροπή.

Με προβλημάτισε πολύ η χθεσινή κουβέντα που είχε ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Γιώργος Κατρούγκαλος στην εκπομπή Ανατροπή του Γιάννη Κ. Πρετεντέρη (βίντεο) με σφοδρούς οπαδούς της αστικής δημοκρατίας, πολλοί εκ των οποίων μάλιστα ανήκουν στο χώρο της κεντροαριστεράς, ή έστω έχουν δώσει (ενίοτε με την πολύτιμη βοήθεια μπράβων, κατά τα φαινόμενα) σπουδαίες μάχες κατά του φοιτητικού αληταριού που επιμένει να διεκδικεί το δικαίωμα της συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων για ζητήματα παιδείας. Όπως πολύ σωστά υπογράμμισε η συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου, πίσω από τη φαινομενική ψυχραιμία του καθηγητή κρύβεται μία αήθης συμπεριφορά.  Κι επειδή δε θα ήθελα ποτέ να εισπράξω παρόμοιους χαρακτηρισμούς από ένα τόσο προοδευτικό πνεύμα, νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας τα συμπεράσματά μου από την πολύ διδακτική συζήτηση που παρακολούθησα. Ελπίζω να αποτελέσουν πηγή γόνιμου προβληματισμού και για εσάς:

– Δημοκρατία ονομάζεται το καθεστώς κατά το οποίο κάθε εξουσία πηγάζει από το λαό, όπως ορίζει και το σύνταγμά μας. Αυτό σημαίνει ότι δίνεται στο λαό το δικαίωμα να επιλέγει κάθε 4 χρόνια τα πρόσωπα που θα τον κυβερνήσουν. Στη συνέχεια, αυτά τα πρόσωπα επιλέγουν ποιά πολιτική θα ακολουθήσουν. Αν αυτή η πολιτική δεν αρέσει στο λαό, ή αν για κάποιο περίεργο λόγο, ο λαός είχε σχηματίσει την εντύπωση ότι οι κυβερνήτες του θα έκαναν άλλα πράγματα, δεν έχει παρά να δοκιμάσει να ψηφίσει κάποιο άλλο κόμμα μετά από 4 χρόνια. Στο μεσοδιάστημα, κάθε έκφραση της αντίθεσής του λαού στην κυβερνητική πολιτική προσκρούει σε μία σειρά από νόμους που, δε λέω, μπορεί να είναι ακόμα και αντισυνταγματικοί, αλλά αυτό δεν είναι δουλειά της κοινωνίας να το κρίνει γιατί εξάλλου δεν υπάρχει κοινωνία. Δεν είναι δουλειά κανενός να το κρίνει, για την ακρίβεια.

– Αν θεωρείς άδικο ένα νόμο, σε καμία περίπτωση δεν απαιτείς να αλλάξει, αλλά κάνεις υπομονή και τελικά ψηφίζεις κάποιον που λέει ότι θα τον αλλάξει. Αν τελικά δεν το κάνει ούτε αυτός, δοκίμασε να ψηφίσεις κάποιον άλλο μετά από τέσσερα χρόνια. Αν στο μεταξύ ψοφήσεις εξαιτίας αυτού του νόμου, τι να κάνουμε, έτσι είναι η δημοκρατία κι αν δε σ’αρέσει να πας να ταφείς στη Βόρεια Κορέα, παλιοκουμμούνι.

– Πρέπει όλοι να καταδικάσουμε την ανομία. Σε αντίθεση με ό,τι πιστεύεται ευρέως, ανομία είναι η εξωθεσμική παραβίαση των νόμων κι όχι η παραβίαση των νόμων γενικά. Για παράδειγμα, η Αμυγδαλέζα αποτελεί ξεκάθαρη παρανομία, αλλά είναι θεσμική, οπότε δεν είναι δυνατό να ενοχλεί ένα νομοταγή πολίτη. Παρομοίως, η βία είναι καταδικαστέα απ’όπου κι αν προέρχεται χωρίς αστερίσκους. Ένας από αυτούς τους αστερίσκους είναι ότι το κράτος πρέπει να έχει το μονοπώλιο στη βία. Κάτι που αναμφίβολα πίστευε κι ο Επαμεινώνδας Κορκονέας. Η βία λοιπόν είναι καταδικαστέα όταν δεν ασκείται από το κράτος. Το κυνήγι μεταναστών από Χρυσαυγίτες, θα μπορούσε να γίνεται θεσμικά, από όργανα της Ελληνικής Αστυνομίας, για παράδειγμα. Πολλοί υποστηρίζουν ότι αυτό συμβαίνει έτσι κι αλλιώς, αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα. Στις ελάχιστες περιπτώσεις όπου εκφράζεται κάποια υπόννοια ότι παρουσιάστηκε κάποια αστοχία κατά τη χορήγηση της δόσης νόμιμης βίας που αναλογεί στον πολίτη, αυτός μπορεί να αναζητήσει το δίκιο του στη δικαιοσύνη. Εφόσον επιζήσει. Συνεπώς, οποιαδήποτε προσπάθεια δικαιολόγησης άλλων μορφών βίας ή παρανομίας, όπως το συμβολικό γιαούρτωμα πολιτικού που τα αδικήματά του έχουν παραγραφεί, η νόμιμη άμυνα, η αντίδραση σε μεγαλύτερης βαρύτητας παρανομία κλπ, αποτελεί αριστερίστικο λαϊκισμό.

– Είναι ανόητα και εκτός τόπου και χρόνου επιχειρήματα όπως ότι κι η απεργία κάποτε ήταν παράνομη, αλλά νομιμοποιήθηκε ακριβώς επειδή οι εργαζόμενοι αψηφούσαν τον άδικο νόμο κι ας έπεφταν νεκροί, με αποτέλεσμα να τον καταργήσουν στην πράξη, οπότε η παρανομία του σήμερα μπορεί απλώς να αποτελεί την κοινωνική κατάκτηση του αύριο. Δεν έχει καμία σημασία ότι στο παρελθόν, κάθε δείγμα κοινωνικής προόδου ταυτίστηκε με την ανυπακοή σε άδικους νόμους. Αυτά συνέβαιναν παλιά, τώρα το κράτος δικαίου έχει αγγίξει την τελειότητα. Καμία ανυπακοή στους νόμους δεν είναι πλέον θεμιτή. Αν κάποιος βγάλει ένα πιστόλι και κινηθεί απειλητικά προς τον Πρετεντέρη την ώρα που αυτός περιμένει στο φανάρι, ο δημοσιογράφος δε θα φύγει με κόκκινο γιατί δεν μπορεί να υπάρξει καμία δικαιολογία για όποιον κατρακυλά στην ανομία.

Ευχαριστώ το Γιάννη Πρετεντέρη για την επιμορφωτική συζήτητη που οργάνωσε, αλλά και τη ΝΔ που όχι μόνο διαφωνεί με τον καθηγητή, αλλά και θεωρεί φυσικό να καταγγέλει δημόσια τις μη-ακροδεξιές απόψεις του.

Ανανήψας CrippleHorse

shortlink: http://wp.me/p1pa1c-jlK

Ετικέτα: Δημοκρατία, ΝΔ, Πρετεντέρης, απολυταρχισμός, κατρούγκαλος

Posted in: // tv //, Ελλάδα