Λόγος στην αγορά της ανεργίας
Ίσως να στερηθώ και το ψωμί μου.
Ίσως το στρώμα ξεπουλήσω και τα ρούχα μου.
Ίσως δουλέψω σκουπιδιάρης, πετροκόπος και χαμάλης.
Ίσως να σωριαστώ γυμνός και πεινασμένος εχθρέ του ήλιου
αλλά δεν παζαρεύω
κι ως τον ύστατο χτύπο της καρδιάς μου θ’ αντιστέκομαι!Ίσως αρπάξεις απ’ τη γή μου και την τελευταία σπιθαμή.
Ίσως ταΐσεις στις φυλακές τη νιότη μου
Ίσως μου κλέψεις την κληρονομιά του παππού μου -πιθάρια, έπιπλα και σκεύη-.
Ίσως καθήσεις παν’ απ’ το χωριό μας σαν εφιάλτης τρόμου εχθρέ του ήλιου
αλλά δεν παζαρεύω
κι ως τον ύστατο χτύπο της καρδιάς μου θα αντιστέκομαι!Ίσως από τις νύχτες μου να σβήσεις κάθε φώς.
Ίσως να στερηθώ της μάνας το φιλί.
Ίσως κι ένα παιδί να βρίσει τον λαό μου, τον πατέρα μου.
Ίσως να κλέψεις μια στιγμή απροσεξίας από τον φύλακα των πόνων μου.
Ίσως πλαστογραφήσει την Ιστορία μου ένας δειλός, μυθομανής, θρησκόληπτος.
Ίσως στερήσεις στα παιδιά μου καινούριο ρούχο στη γιορτή.
Ίσως με δανεισμένο πρόσωπο τους φίλους μου πλανέψεις.
Ίσως υψώσεις γύρω μου τειχιά… τειχιά… τειχιά…
Ίσως τις μέρες μου καρφώσεις στο σταυρό του εξευτελισμού εχθρέ του ήλιου
αλλά δεν παζαρεύω
κι ως τον ύστατο χτύπο της καρδιάς μου θ’ αντιστέκομαι!Εχθρέ του ήλιου
στο λιμάνι στολίσματα, χαιρετισμοί, φωνές χαράς και αχολόι
και τα πολεμικά τραγούδια μας φλογίζουν τα λαρύγγια
κι ένα πανί μες στον ορίζοντα που προκαλεί τον άνεμο
και τη φουρτούνα
και ξεπερνάει τον κίνδυνο
είναι του Οδυσσέα που επιστρέφει
απ’ του χαμού τη θάλασσα
επιστροφή του ήλιου, του ξενιτεμένου και
όρκο βάνω στα μάτια τους
δεν παζαρεύω
κι ως τον ύστατο χτύπο της καρδιάς μου
θ’ αντιστέκομαι… θ’ αντιστέκομαι… θ’ αντιστέκομαι!!!Σαμίχ Κάσεμ
Stand Link: http://wp.me/p1pa1c-g4o
koula, the trell…
μανικακος
17 Φεβρουαρίου, 2012 11:48 πμ
μανικακος
17 Φεβρουαρίου, 2012 1:06 μμ
Για την Παλαιστίνη – τραγούδα και γέλα
Για την κοιλάδα – τραγούδα και γέλα
Για τα Βαλκάνια – τραγούδα και γέλα
Και για την Κύπρο – τραγούδα και γέλα
Για τη Γένοβα – τραγούδα και γέλα
Για το Σηάτλ – τραγούδα και γέλα
Για τ’ άσπρα κελιά – τραγούδα και γέλα
Για τους νεκρούς – τραγούδα και γέλα
Για τον Μάρκος – τραγούδα και γέλα
Για τον Γκάντι – τραγούδα και γέλα
Για τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ – τραγούδα και γέλα
Για τον Αλλιέντε – τραγούδα και γέλα
Για τον Τσε Γκεβάρα – τραγούδα και γέλα
Για τον εχθρό μας – τραγούδα και γέλα
Για το φονιά μας – τραγούδα και γέλα
Για τ’ όνειρό μας – τραγούδα και γέλα
Τραγούδα στα παιδιά με τα σταυρωμένα χέρια,
τραγούδα στις μανάδες με τα μαύρα τσεμπέρια,
τραγούδα για όσους σκάβουν μ’ ίδρώτα τη γη,
τραγούδα σ’ όσους με γέλιο ξεπλένουν την οργή.
Τραγούδα τα όνειρα που δε προλάβαν να στεριώσουν
και τους ήρωες που πεθάναν πριν να προδώσουν,
για όσα αρνιέται να χωρέσει ανθρώπου ο νους
τους συρματοπλεγμένους ουρανούς.
Τραγούδα όλα τ’ αδύνατα να γίνουν δυνατά,
τραγούδα γη νερό αέρα και φωτιά,
αντί για δάκρυα γέλα, το θάνατο ξεγέλα,
για μένα και για σένα τραγούδα και γέλα.
koula
17 Φεβρουαρίου, 2012 2:24 μμ
🙂
τραγΟΥδα ΡΕ!
koula
17 Φεβρουαρίου, 2012 2:09 μμ
Χίλιες φορές είναι πιο εύκολο – Ταουφίκ Ζαγιάντ
Χίλιες φορές είναι πιο εύκολο
από την τρύπα μιας βελόνας να περάσετε
έναν ελέφαντα ή να ψαρέψετε στο Γαλαξία
χίλιες φορές είναι πιο εύκολο
να σβήσετε τον ήλιο και,…
να φυλακίσετε τους ανέμους,
να πιείτε τη θάλασσα και,…
να κάμετε έναν κροκόδειλο να μιλήσει
χίλιες φορές είναι πιο εύκολο
απο το να σβήσετε τη λάμψη μιας ιδέας
με καταπίεση, ή να μας κάμετε
να ξεστρατίσουμε έστω και μια τρίχα
από το δρόμο που διαλέξαμε.
catalternative
17 Φεβρουαρίου, 2012 12:31 μμ
larayuela
17 Φεβρουαρίου, 2012 12:50 μμ
‘Ίσως να κλέψεις μια στιγμή απροσεξίας από τον φύλακα των πόνων μου. ‘
Πιο επικαιρη απο ποτε σημερα αυτη η φραση μετα απ’αυτο που συνεβη στο Μουσειο Ολυμπιας..
DrAluca
17 Φεβρουαρίου, 2012 1:18 μμ
Σας σφίγγω τα χέρια
Σας φωνάζω
σας σφίγγω τα χέρια
φιλώ το χώμα κάτω απ’ τα σαντάλια σας
και σας λέω: σκοτώνομαι για σας
σας χαρίζω το φως των ματιών μου, σας δίνω
της καρδίας μου τη ζέστα γιατί
η τραγωδία που ζω είναι το μερίδιο μου
απ’ τη δική σας τραγωδία.
Σας φωνάζω
σας σφίγγω τα χέρια
δεν κιότεψα εδώ μες στην πατρίδα μου
μήτε και μάζεψα τους ώμους.
ορθώθηκα μπροστά τους άδικους
ορφανός, γυμνός, ξυπόλητος.
όρμησα μες στο θάνατο,
τα λάβαρά μου δε χαμήλωσα και τα χορτάρια
πάνω στους τάφους των προγόνων μου τα φύλαξα.
Σαμίχ Κάσεμ
Χαμογελατε…
DrAluca
17 Φεβρουαρίου, 2012 2:26 μμ
Μιας και υπηρξε αβεβαιωτητα στα βαθυ του Παραλληλογραφου για την πατρωτητα του ανωθεν….
Μπορει καποιο πουλακι να μου πει μετα βεβαιωτητας….αν το παραπανω ειναι του Κασεμ η του Ζαγιαντ?
🙂
Χμαογελατε…
Αθανασία
17 Φεβρουαρίου, 2012 2:34 μμ
Δεν γνώριζα τους πιο πάνω ποιητές…και μου αρέσει που τα παιδιά εδω μέσα μας τους γνωρίζουν :*
DrAluca
17 Φεβρουαρίου, 2012 2:40 μμ
Αυτη η Κουλα τα φταιει ολα…. 😈
Χαμογελατε…
Αθανασία
17 Φεβρουαρίου, 2012 3:43 μμ
ασχετο…γιατί δε βγήκε η φατσούλα που έστειλα…..τσάμπα τα ιδιαίτερα τα δικά σου και της koulas… 😛
:*
DrAluca
17 Φεβρουαρίου, 2012 3:52 μμ
Νομιζω την συγκεκριμενη φατσα δεν την αναγνωριζει η wordpress…
Αλλα το φιλι εληφθη 🙂
Χαμογελατε…
koula
17 Φεβρουαρίου, 2012 3:59 μμ
ε, οχι και τσαμπα…
δε φταιμε εμεις που θες να κανεις τη wordpress –> wordkiss 🙂
μανικακος
17 Φεβρουαρίου, 2012 4:16 μμ
εγω θα την κανω wordmperp …. 😀 😀
koula
17 Φεβρουαρίου, 2012 2:42 μμ
και γω τωρα τελευταια τους βρηκα… 🙂
σε ένα βιβλιαράκι με τιτλο «Παλαιστινιακη Ποιηση» (της Γενικης Ενωσης Παλαιστινιων Φοιτητων Ελλαδας)
και περιεχει ποιηματα των Ταουφίκ Ζαγιάντ, Σαμίχ Κάσεμ και Μαχμούντ Νταρουίς.
μανικακος
17 Φεβρουαρίου, 2012 2:43 μμ
εγω ημουν η εμπνευση της να το παρει….. 😀 😀 😀
σε μενα τα χρωστα ολα και στην τεραστια ουρα…. 😀 😀 😀
koula
17 Φεβρουαρίου, 2012 2:45 μμ
😆 τη δικη σου ουρά!! παλιοσατανάκο!
ειναι αληθεια ομως…
εκανα ο,τι μπορουσα… για να μη σου μιλαω… αναγκάστηκα να αγορασω και βιβλια για να περασει ο χρονος 😛
Γιανκα
17 Φεβρουαρίου, 2012 3:16 μμ
δικιο που εχεις Αθανασια….ολο και κατι μαθαινουμε,αστειρευτη αυτη η πηγη της γνωσης… 🙂
anton555
17 Φεβρουαρίου, 2012 2:48 μμ
Λιγο φοιτητικο το βιντεακι,αλλα δεν πειραζει…
koula
17 Φεβρουαρίου, 2012 3:01 μμ
🙂 🙂 🙂
αντε, καλο πτυχιο! 🙂
(αυτο με τη συνεχομενη βροχη, ομως, που λεει… ειναι χτυπημα κατω απο την.. ομπρελα!!)
anton555
17 Φεβρουαρίου, 2012 5:20 μμ
Ασ τα ρε συ,εχουν σαπισει τα κοκκαλα μου…
oldboy9
19 Φεβρουαρίου, 2012 1:23 μμ
Μιας και είναι Κυριακή, ας δοκιμάσω και δεν θέλω σχόλιο νταξ ε 🙂
Φανελάκια από τον στρατό
Και σώβρακα μινέρβα
Η φάση είναι ότι κάποια στιγμή υπήρξα ζωντανός
Η δουλειά η αράζω, καμιά φορά γερνάω
Σπάνια παράγω
Όταν απελπίζομαι,στηρίζομαι στις παλιές καλές αγάπες
Με ποτά, ναρκωτικά, και μια ψόφια νοσταλγία
Και γερνάω πιο πολύ
Αυτά έλεγα στον καθρέπτη μου
Προχθές, Παρασκευή πρωί
Κι εκείνος μου απάντησε, όχι δίχως κάποιο σαρκασμό
«Ρε φίλε πως την είδες? Ποιητής!»
…εκ του προχείρου, όπως θα ΄λεγε και ο B.D.Foxmoor δλδ 😉
Και ΔΕΝ ξεχνώ: Λευτεριά στην Παλαιστίνη…
koula
19 Φεβρουαρίου, 2012 1:24 μμ
🙂 🙂 🙂 🙂 🙂
Γιανκα
19 Φεβρουαρίου, 2012 2:14 μμ
@ oldboy9
Παρασκευη πρωι εκανες ταμειο? 😉 βιαστικε …κατσε να τελειωσει η βδομαδα 🙂
oldboy9
19 Φεβρουαρίου, 2012 2:29 μμ
Βασικά το ανύπαρκτο ποιητικό ταλέντο μου, το «καλλιέργησα!» στον Πύργο της Πυργοδέσποινας μας, όπου και φιλοξενήθηκα. Αλήθεια Γιανκα δεν σε είδα, μπας και δεν σε κάλεσε η αυτού Μεγαλειότητα Της! 😛 😛
Γιανκα
19 Φεβρουαρίου, 2012 2:42 μμ
Ημουν κι εγω Εκει… 🙂
oldboy9
19 Φεβρουαρίου, 2012 2:47 μμ
Που ακριβώς εκεί όμως!
Μήπως στην υπόγα παρέα με τον…Simon 😛 😛 😛
simon
21 Οκτωβρίου, 2012 10:27 πμ
Ά, οι παλιές καλές εποχές!!! 😀 😀 😀
παλαιστινιακή ποίηση
20 Οκτωβρίου, 2012 9:22 μμ
Μαχμούντ Νταρουίς – Πρόκληση
Σφίξτε μου τα σχοινιά
απαγορεψτε μου και τα τετράδια και τα τσιγάρα,
κλείστε το στόμα μου με χώμα.
Το τραγούδι είναι το αίμα της καρδιάς
τ’αλάτι του ψωμιού
το νερό του ματιού·
γράφεται με τα νύχια, το λαρύγγι και τα μάτια…
θα το λέω
στο κρατητήριο
στην τουαλέτα
και στο σταύλο
με χειροπέδες, κάτω από το βούρδουλα
κάτω από τα δεσμά των αλυσίδων.
Πουλιά μυριάδες πάνω στης καρδιάς μου τα κλαδιά
πλάθουνε το μαχόμενο τραγούδι.
JM
29 Ιουλίου, 2014 1:33 πμ
Μα τι φοβερό ποστ έκανε πάλι η κΟΥλα! 😛