Του Ιουλιανού
Ήταν το 1946 όταν ο Αμερικάνος οικονομολόγος Kenneth Boulding στην 57η συνδιάσκεψη της Αμερικανικής Οικονομικής Ένωσης με κυνισμό ομολογούσε:
«Ο σημερινός Κόσμος ζει κάτω από το αφόρητο καταπιεστικό δίλημμα: είτε θα διευρύνει την κατανάλωση ακολουθώντας τον δρόμο του πολέμου είτε θα μειώνει την παραγωγή ακολουθώντας το δρόμο των κρίσεων και της ανεργίας»
Δηλαδή για να διατηρηθεί ο καπιταλισμός, οι φορείς του δεν θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν κάθε μορφής βίας για να τον κρατήσουν στην ζωή.
Όμως ο «δρόμος των κρίσεων και της ανεργίας» στερούνταν ιδεολογίας και ορθολογισμού. Χρειαζόταν νέα δομικά στοιχεία και εξειδίκευση διότι οι φιλελεύθερες ορθοδοξίες του ανταγωνισμού της ελεύθερης αγοράς είχαν χάσει από την δεκαετία του 1930 κάθε ίχνος αξιοπιστίας.
1947. Στο Mont Pelerin, ιερό βουνό των απανταχού νεοφιλελεύθερων που βρίσκεται στο Βεβέ της Ελβετίας συγκεντρώθηκαν τριάντα εννιά καθηγητές από όλο τον κόσμο με επικεφαλής τους Friedrich August Hayek και Milton Friedman προκειμένου να θέσουν τις βάσεις του νεοφιλελεύθερου μανιφέστου:
«Οι βασικές αξίες του πολιτισμού βρίσκονται σε κίνδυνο. Ως συνέπεια των σημερινών τάσεων, οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για την διατήρηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ελευθερίας έχουν ήδη εξαφανιστεί από μεγάλα τμήματα της γης και σε άλλα βρίσκονται μονίμως απειλούμενες».
Εκεί ιδρύθηκε και η οργάνωση της «Mont Pelerin Society» με σκοπό να συμβάλει στην επικράτηση των φιλελεύθερων ιδεών. Από εδώ ξεπήδησαν και οι «δεξαμενές σκέψης» (think tanks) που ειδικά στη Μεγάλη Βρετανία συνέβαλαν αποφασιστικά στην επικράτηση του διανοητικού ρεύματος που ονομάστηκε «θατσερισμός».
Ο Hayek είχε ήδη γράψει το ευαγγέλιο του Μανδραβέλη «The Road of Serfdom» που αποτέλεσε τον ναυτιλιακό χάρτη της «δημοσιονομικής ορθοδοξίας», των «ισοσκελισμένων προϋπολογισμών», ότι το κράτος οφείλει να λειτουργεί μόνο ως προστάτης της κοινωνίας, ένας μηχανισμός φροντίδας για τους αδύνατους, μα κύρια πρέπει να λειτουργεί ως μοχλός για την διεύρυνση της ελευθερίας της οικονομίας μέσα στην κοινωνία ώστε να κυριαρχήσει ο ελεύθερος ανταγωνισμός που θα καλύψει από μόνος του το χάσμα των ανισοτήτων.
Ωστόσο ο Hayek και Friedman μα και το πολυεθνικό κεφάλαιο, κατά κανόνα, δεν ενδιαφέρονταν καθόλου για μια ισχυρή και ακμάζουσα κρατική οργάνωση ούτε διέπονταν από δημοκρατικά αισθήματα. Γι αυτό και η κατάκτηση του κόσμου από τις φιλελεύθερες ορδές χρειάστηκαν την βοήθεια των Ατλάντων του νεοφιλελευθερισμού, τους φασίστες Augusto José Ramón Pinochet στην Χιλή μα και του Jorge Rafael Videla στην Αργεντινή.
Ο Χάγιεκ επισκέφτηκε τη Χιλή τη δεκαετία του 1970 και του 1980 και δέχτηκε από τον φασίστα Αουγούστο Πινοσέτ τον τίτλο του Επίτιμου Προέδρου του Κέντρου Δημοσίων Σπουδών (Centro de Estudios Públicos), του think tank που ίδρυσαν οι οικονομολόγοι που μετασχημάτισαν την Χιλή σε οικονομία της ελεύθερης αγοράς. Σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό Corey Robin: «ο Χάγιεκ θαύμαζε την Χιλή του Πινοσέτ τόσο πολύ που αποφάσισε να πραγματοποιήσει τη συνάντηση της Mont Pelerin Society στη Viña del Mar, ένα παραθαλάσσιο θέρετρο στο οποίο είχε σχεδιαστεί το πραξικόπημα κατά του Αλιέντε. Το 1978 έγραψε στους Times ότι «δεν κατάφερε να βρει ούτε έναν άνθρωπο στην τόσο επικριμένη Χιλή που να μη συμφωνεί ότι οι προσωπικές ελευθερίες ήταν ευρύτερες υπό τον Πινοσέτ από ότι υπό τον Αλιέντε». Ερωτηθείς για τη φιλελεύθερη, μη δημοκρατική διακυβέρνηση της φασιστικής δικτατορίας της Χιλής, ο Hayek έχει πει:
«Ως μακροπρόθεσμο θεσμό, είμαι κάθετα αντίθετος στη δικτατορία. Αλλά η δικτατορία μπορεί να είναι ένα απαραίτητο σύστημα σε μια μεταβατική περίοδο… Προσωπικά προτιμώ έναν φιλελεύθερο δικτάτορα από μια μη φιλελεύθερη δημοκρατική κυβέρνηση. Η προσωπική μου εντύπωση – και αυτό ισχύει και για τη Νότια Αμερική – είναι ότι στη Χιλή, για παράδειγμα, θα γίνουμε μάρτυρες μιας μετάβασης από μια δικτατορική σε μια φιλελεύθερη κυβέρνηση».
Σωστά. Διότι η δημοκρατία είναι ένα θεώρημα σωστό, μόνο εάν ταιριάζει με τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Εάν δεν ταιριάζει επεξεργαζόμαστε την εναλλακτική θεωρία του φασισμού και των «Ταγμάτων Θανάτου» του Pinochet και του Videla που δολοφόνησαν χιλιάδες ανθρώπους και κατέστρεψαν το εργατικό κίνημα, ώστε η πολιτική των «φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων» της αγοράς να εφαρμοστούν μέχρι και την πλήρη εξόντωση όχι μονάχα ανθρώπων που αντιστέκονται μα και της κρατικής οργάνωσης και της εργατικής δύναμης, μετατρέποντας τον φορέα της, τον άνθρωπο, σε εμπόρευμα κερδοφόρο και φτηνό. Έπρεπε βέβαια να καταστρέψουν το Σοσιαλιστικό πείραμα του Salvador Guillermo Allende για χάρη της ελευθερίας του Hayek. Ιδεολογικά οι φιλελεύθεροι επωφελούνταν αναμφισβήτητα από την εικόνα του υπέρμαχου της ελευθερίας ενάντια στην τυραννία, με εξαίρεση τις περιοχές όπου συμμαχούσαν ολοφάνερα με δολοφόνους τυράννους.
Τις δεκαετίες του ’70, ’80, στη Λατινική Αμερική, επικράτησαν με ωμή βία, στυγνά και διορισμένα από τις ΗΠΑ δικτατορικά καθεστώτα. Και σε όλα αυτά τα φασιστικά καθεστώτα κοινός παρονομαστής ήταν οι γκουρού των απανταχού νεοφιλελευθέρων Hayek και Friedman, οι οικονομολόγοι που μετείχαν στον οργανισμό τους Mont Pelerin Society, «τα παιδιά απ’ το Σικάγο», και το ΔΝΤ.
Αυτές οι οικονομικές πολιτικές εφαρμόστηκαν και στις ανθούσες χώρες του καπιταλισμού της «ευημερίας» και της δημοκρατίας καταρχήν στην Βρετανία της Margaret Hilda Thatcher. Η μεγαλύτερη θιασώτης του μέντορα του νεοφιλελευθερισμού Hayek και του think tank «Mont Pelerin Society» και υπερασπίστρια της ρήσης Hayek:
«Η ελεύθερη επιλογή μπορεί τουλάχιστον να υπάρξει υπό καθεστώς δικτατορίας που αυτοπεριορίζεται αλλά όχι κάτω από μια δημοκρατία χωρίς όρια που δεν μπορεί να περιοριστεί».
Επίσης θεωρούσε, όπως και ο μέντορας της, γενικά την αναδιανομή του εισοδήματος και του κεφαλαίου από την κυβέρνηση ως μία απαράδεκτη παραβίαση της ατομικής ελευθερίας.
Γνωρίζατε άραγε ότι όταν ανέλαβε η Thatcher «..τα συνδικάτα συνδιοικούσαν την χώρα, καθημερινά το ρεύμα του ηλεκτρικού είχε πολύωρες διακοπές ενώ συχνά νεκροί άνεργοι και άστεγοι βρίσκονταν σε πεζοδρόμια και σκοτεινούς παράδρομους.»;
Το λέει ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος. Θιασώτης της άμετρης ισχύος του χρήματος, μέλος φιλελεύθερων δεξαμενών σκέψης και ο οποίος κηρύχτηκε έκπτωτος του βουλευτικού αξιώματος από το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο το 2006 διότι ήταν επικεφαλής της εταιρείας European Profiles, που παρείχε ομάδες διεθνών ειδικών, συμβουλεύοντας την κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας σε θέματα Ανταγωνισμού και Απελευθέρωσης των Αγορών. Συμπωματικά σύμφωνα με το δικαστήριο η εταιρεία European Profiles είναι μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες παροχής συμβουλών Διοίκησης στην Ελλάδα και μεταξύ των πελατών της περιλαμβάνεται το Ελληνικό Δημόσιο (Υπουργεία Ανάπτυξης, Εργασίας, Εθνικής Οικονομίας κ.τ.λ.), για λογαριασμό του οποίου αναλαμβάνει μελέτες και παρέχει υπηρεσίες συμβούλου διοίκησης.
Όταν η Πραγματικότητα ξεπερνά την φαντασία.
Η κατάρρευση του σοβιετικού συνασπισμού συντέλεσε ώστε η διεθνής καπιταλιστική οικονομία να εδραιωθεί αγκαλιάζοντας και ενσωματώνοντας ακόμα και τις πιο παραπεταμένες περιοχές του πλανήτη, σταθμίζοντας αυτήν την ενσωμάτωση αποκλειστικά με κριτήριο το κέρδος ή το δυνάμει κέρδος, υπονομεύοντας ταυτόχρονα έναν καθολικό αστικό θεσμό: το έθνος κράτος αφαιρώντας του τον έλεγχο των οικονομικών υποθέσεων του και την αναντικατάστατη λειτουργία του στους τομείς της κοινωνικής πρόνοιας, της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, της παιδείας, των κανόνων της εργασίας, των κοινών αγαθών όπως το νερό και η ενέργεια, και τέλος το δημόσιο υπονομεύτηκε καθώς ωθήθηκε να καταργήσει όλες τις δραστηριότητες του και να παραδώσει ολόκληρη την υποδομή του και την δικαιοδοσία του στις προσταγές των θεολόγων της ελεύθερης αγοράς.
Ερώτηση: τι σόι περίπτωση είναι αυτή η «ελεύθερη οικονομία της αγοράς» όταν παγκόσμια κυριαρχούν μερικές δεκάδες τεράστιες επιχειρήσεις ακυρώνοντας έτσι κάθε φράση αυτού του ιδεολογήματος;
Το εργαλείο για να επιτευχθεί αυτή η άλωση είναι τα δάνεια. Όλο και περισσότερα κράτη εξαρτώνται πλέον από τις προθέσεις και την καλή διάθεση υπερεθνικών οργανισμών όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ή την Παγκόσμια Τράπεζα που με την υποστήριξη της οικονομικής ολιγαρχίας των μητροπολιτικών καπιταλιστικών χωρών, χορηγούν δάνεια σε χώρες, με την προϋπόθεση ότι θα ακολουθήσουν πολιτική αρεστή στις παγκόσμιες τραπεζικές αρχές.
Στο σημείο αυτό θα μπορούσαμε να κάνουμε ζοφερές προβλέψεις για το μέλλον: όπως ας πούμε ότι η δικαστική εξουσία εκχωρείται με αντάλλαγμα μια επένδυση σε μια πολυεθνική εταιρική δύναμη, ή ότι η αστυνομία, ο στρατός και κάθε δύναμη καταστολής που εξασφαλίζει την υπακοή, αγοράζεται από την Coca Cola ή ότι οι φυλακές εκχωρούνται σε ένα επενδυτικό Hedge Fund ανοικτού ή κλειστού τύπου, δεν έχει σημασία, αρκεί να επιδοτηθεί ικανοποιητικά από το δημόσιο και να έχει επικεφαλής έναν αχυράνθρωπο όπως ας πούμε τον Μελισσανίδη. Ή ότι τα σχολεία και τα νοσοκομεία θα είναι χορηγία του ιδιωτικού τομέα, ας πούμε της «Ελληνικός Χρυσός» στα πλαίσια της εταιρικής ευθύνης της. Και ότι οι θιασώτες της ελεύθερης επιχειρηματικότητας και του laissez faire ως φιλάνθρωποι θα αναλάμβαναν τους φτωχούς ανθρώπους, που αυτοί φταίνε για την φτώχια τους, τους ανέργους, που αυτοί φταίνε για την ανεργία τους, τους αστέγους, που αυτοί φταίνε για την ανέχεια τους και γενικά τους αδαείς και τους ενοχλητικά παρείσακτους συγκεντρώνοντας τους σε γκέτο για να εξασφαλιστεί ότι όποια σκέψη για να ελέγξουν οι ίδιοι την μοίρα τους πρέπει να βγει από το μυαλό αυτού του αχρείου τεμπέλικου όχλου.
Συνομωσιολογίες θα μου πείτε ή στην καλύτερη περίπτωση, ένας δυσφημιστικός λίβελος, μια σκέτη διασπορά ψευδών φημών.
Αλήθεια «μπορεί κανείς να φανταστεί πολυεθνικές εταιρείες να σύρουν στα δικαστήρια τις κυβερνήσεις των οποίων ο πολιτικός προσανατολισμός θα είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση των κερδών τους; Μπορεί κανείς να διανοηθεί ότι οι εταιρείες αυτές θα είχαν τη δυνατότητα να ζητήσουν -και να επιτύχουν !- την καταβολή γενναίων αποζημιώσεων για διαφυγόντα κέρδη από την εφαρμογή μιας πολύ περιοριστικής εργατικής ή και περιβαλλοντικής νομοθεσίας;»
Λαϊκισμός. Εμείς, ο αχρείος τεμπέλικος όχλος δηλαδή, πρέπει να πιστεύουμε ότι ο ιδιωτικός τομέας βελτιώνει την αποτελεσματικότητα της οικονομίας, προσφέρει απασχόληση και ανταγωνιστικότητα, αρκεί να αφήσουμε ανέπαφα τα δικτατορικά δικαιώματα αυτού του τομέα πάνω στη ζωή μας, στην κοινωνία, στην οικονομία στην εκπαίδευση και σε όλο το φάσμα της πολιτικής σφαίρας:
«Ασφάλεια τροφίμων, προδιαγραφές τοξικότητας, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τιμές φαρμάκων, ελευθερία στο Διαδίκτυο, προστασία της προσωπικής ζωής, ενέργεια, πολιτισμός, πνευματικά δικαιώματα, φυσικοί πόροι, επαγγελματική κατάρτιση, υποδομές του κράτους, μετανάστευση: δεν υπάρχει ούτε ένας κλάδος δημόσιου ενδιαφέροντος που να μην υποτάσσεται στο θεσμοθετημένο ελεύθερο εμπόριο. Η πολιτική δράση των εκλεγμένων αντιπροσώπων θα περιοριστεί στη διαπραγμάτευση με τις πολυεθνικές ή τους τοπικούς αντιπροσώπους τους γύρω από τα υπολείμματα κυριαρχίας που οι εταιρείες θα έχουν την ευγενή καλοσύνη να τους παραχωρήσουν.
Ήδη ορίζεται ότι οι χώρες που θα υπογράψουν, θα διασφαλίσουν «την εναρμόνιση των νόμων, των ρυθμίσεων και των διαδικασιών τους» με τις διατάξεις της συμφωνίας. Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι θα επαγρυπνούν σχολαστικά για να τιμήσουν τις δεσμεύσεις τους. Σε αντίθετη περίπτωση, θα μπορούσαν να συρθούν ενώπιον κάποιου από τα ειδικά δικαστήρια που θα δημιουργηθούν για να διευθετούν τις διαφορές μεταξύ των επενδυτών και των κρατών και τα οποία θα έχουν, μάλιστα, την εξουσία να επιβάλλουν εμπορικές κυρώσεις εναντίον των κρατών. Η ιδέα μπορεί να μοιάζει αδιανόητη, εγγράφεται, όμως, στη φιλοσοφία των εμπορικών συμφωνιών που βρίσκονται ήδη σε ισχύ.» Le monde-diplomatique http://www.monde-diplomatique.gr/spip.php?article489
Οτιδήποτε αντιρρητικό ή μια διαφορετική διαδικασία που θα διαμόρφωνε άλλα σχέδια και εγχειρήματα στο παραπάνω θεσμικό και νομικό πλαίσιο φαίνεται εχθρικό και αδιανόητο. Στην ουσία οι λαοί έχουν να αντιμετωπίσουν μια συμμαχία της ολιγαρχίας του πλούτου. Μιας συμμαχίας: πολιτικού προσωπικού – οργανωμένα καπιταλιστικά συμφέροντα – εκδοτικά τηλεοπτικά συγκροτήματα διαμόρφωσης της κοινής γνώμης- δυνάμεων καταστολής και νεοφιλελευθερισμού. Που στην ουσία της η συμμαχία αυτή πάει να πει: Ο «Πινοτσέτ» βάζει τα κατασταλτικά μέσα, ο «Φρίντμαν» τα οικονομικά μέτρα, ο «Χαγιέκ» την ιδεολογία και ο «Πρετεντέρης» το δοχείο της προπαγάνδας.
Γενικός κοινωνικός έλεγχος για οποιαδήποτε δραστηριότητα. Θεσμική μονοσημία. Δημοκρατικότατα πίστευε ότι θέλεις, έχε όποια γνώμη θες πολιτικά και κοινωνικά. Αρκεί αυτά τα πιστεύω σου να μένουν στον περιορισμένο χώρο σου για να μην έχουν αλληλεπίδραση στην κοινωνία. Στο κάτω-κάτω πιο είναι το θεσμικό-νομικό πλαίσιο στο αστικό κράτος δικαίου στο οποίο μπορείς να εντάξεις την διαμαρτυρία σου; Δεν υπάρχει. Άρα σκάσε και συμμορφώσου στην κυβέρνηση και στον ιδιωτικό τομέα.
Η ουσιαστική προϋπόθεση για την διατήρηση της ανθρώπινης υπόστασης, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας έχει ήδη εξαφανιστεί σε μεγάλο μέρος του κόσμου μας ή βρίσκεται μονίμως απειλούμενη ή και αποπροσανατολισμένη με τον υπερεθνικισμό, τον φασισμό, τον θρησκευτικό φανατισμό.
Ωστόσο το μανιφέστο της νεοφιλελεύθερης θεολογίας και της ιδεολογίας του βουνού Mont Pelerin έχει απέναντί του την ιστορία. Μια πανίσχυρη ώθηση που μπορεί να γιγαντώσει την ανθρώπινη αντίσταση που ακόμα και σε περιόδους βαθιάς απαισιοδοξίας μπορεί και πρέπει να προσφέρει την πιθανότητα εκπλήξεων.
Το ιερό βουνό των νεοφιλελεύθερων Mont Pelerin έχει αντίπαλο:
Το βουνό Sierra Maestra.
katy
12 Φεβρουαρίου, 2014 10:14 μμ
«Δεν είναι το βουνό μπροστά σου που σε καταβάλει, είναι το χαλίκι στο παπούτσι σου».
Robert Service (1874-1958), Καναδός ποιητής.
giorgalis
12 Φεβρουαρίου, 2014 10:46 μμ
Σχετικά με τον όρο “κατάρρευση” για τον “Σοβιετικό συνασπισμό”, νομίζω πως δεν ταιριάζει η χρήση του επειδή θα μπορούσε να πει κάποιος πως ο σοσιαλισμός είναι ουτοπία αφού ενδέχεται να καταρρεύσει η σίγουρα καταρρέει.
Θεωρώ πως ο κόσμος υπό σοσιαλιστικό καθεστώς θα κατέρρεε από εισβολή εξωγήινων (…) ή βροχή μετεωριτών (μαζί με την ζωή).
Νομίζω πως ο όρος “ανατροπή” είναι καταλληλότερος, ανατροπή από την πίεση των έξω και από τα λάθη και την υπονόμευση των μέσα, έτσι κι αλλιώς υπήρχε σφοδρός πόλεμος, “θερμός” και “ψυχρός”, και σε αυτόν τον πόλεμο νίκησε ο καπιταλισμός. Δεν κατέρρευσε ο σοσιαλισμός για να πάρει την θέση του ο Ολυμπιακός ή η Δόξα Δράμας, την θέση την πήρε ο (νικητής) καπιταλισμός.
Κατάρρευση από την άλλη είναι 100% αυτό που συμβαίνει στον καπιταλισμό, που παίζει όχι μόνο χωρίς αντίπαλο αλλά και με την λεγόμενη “αριστερά” – στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της σε ολόκληρο τον κόσμο – να μην τον αμφισβητεί.
Κατάρρευση που την πληρώνουν φυσικά αυτοί που δίνουν το “αίμα” τους για το σύστημα.
Υπάρχει και το βουνό Γολγοθά…
Ioulianos
13 Φεβρουαρίου, 2014 9:22 πμ
giorgalis
Καλέ μου σύντροφε καταλαβαίνω … όμως η πτώση στην EΣΣΔ δεν προήλθε από ιμπεριαλιστική στρατιωτική επέμβαση, αλλά από τα μέσα και από τα πάνω. Επίσης θα μπορούσα να δεχτώ όποιον άλλο όρο θέλεις όμως δυσκολεύομαι γιατί στην ουσία οι λαοί δεν κούνησαν το δαχτυλάκι τους για να αποφευχθεί το τέλος. Έκατσαν και κοίταγαν. Γιατί;
Ωστόσο αγνοούμε ακόμα πολλά γεγονότα της εποχής εκείνης άρα δεν μπορούμε να τεκμηριώσουμε την άποψη μας.
Καλημέρα…
giorgalis
13 Φεβρουαρίου, 2014 11:49 πμ
Θα επιμείνω πως δεν πρόκειται για κατάρρευση.
Ο συνδυασμός της εξωτερικής πίεσης με την «από μέσα και πάνω» υπονόμευση συνιστά ανατροπή πολύ περισσότερο από κατάρρευση.
Τα στελέχη του ΚΚΣΕ έβγαιναν στην τηλεόραση και έλεγαν πως «η οικονομία της αγοράς είναι πολύ ανώτερο σύστημα από το δικό μας», τα ίδια καθάρματα ρήμαξαν τον πλούτο και τον λαό τους μετά την ανατροπή. Ο λαός πτώχευσε αυτοί πλούτισαν, ο σοσιαλισμός έφυγε ο καπιταλισμός ήρθε, ανατροπή όχι κατάρρευση.
Ανατροπή και καταστροφή του αντιπάλου δεν γίνεται μόνο με όπλα, αυτό που μας κάνουν σήμερα (ως λαό) μας το κάνουν όπως στον ΒΠΠ;
Κατάρρευση είναι να υπάρχει καπιταλισμός σε ολόκληρο τον πλανήτη, να ΜΗΝ αμφισβητείται (παρά μόνο από μια χούφτα «γραφικών»), να υπάρχουν τα μέσα να ζουν όλοι άνετα και αντί αυτού να κυριαρχεί η φτώχεια η πείνα και η δυστυχία, αυτό είναι ο ορισμός της κατάρρευσης. Όταν πεθαίνω ανενόχλητος καταρρέω, όταν με σκοτώνουν ανατρέπομαι.
Το τι κάνουν οι λαοί είναι πάρα πολύ περίπλοκο και σύνθετο (και καθόλου άσχετο με την στόχευση των από πάνω), οι σημερινοί εκμεταλλευτές ίσως έχουν βρει την λύση ή έφτασαν πολύ κοντά στο να την βρουν, οι κομμουνιστές πρέπει να την βρουν. Το ερώτημα βέβαια δεν φαίνεται να αφορά αυτούς που ονειρεύονται μια αταξική κοινωνία που θα προκύψει (ως δώρο;) μέσα σε μικρό (ή μηδενικό;) διάστημα, αυτοί την έχουν την λύση στο τσεπάκι τους μιας και ο κόσμος είναι ο εαυτός τους και οι φίλοι τους, τα υπόλοιπα δισεκατομμύρια πληθυσμού είναι λεπτομέρεια. Φαντάζομαι έναν «αντιεξουσιαστή» που έχει έτοιμη την συνταγή της τέλειας κοινωνίας (με τον εαυτό και τους φίλους του…), τι σοκ θα παθαίνει όταν κάποιος φίλος του αλλαξοπιστήσει και περάσει σε άλλο στρατόπεδο, μιλάμε για κατάρρευση του κόσμου όλου… 😀 😀
Ioulianos
13 Φεβρουαρίου, 2014 12:10 μμ
Έτσι κι αλλιώς (έγραψα παλαιοτέρα για την κατάρρευση ή την ανατροπή) σήμερα τι είναι πιο σημαντικό; Να καταδικάσουμε άκριτα τα όσα έγιναν σε συνθήκες διαφορετικές από αυτές που ζούμε σήμερα και να βαυκαλιζόμαστε ότι ξέρουμε πια τι δεν είναι Μαρξισμός –κομμουνισμός, πράγμα που έχει την δυνατότητα να αποσαφηνιστεί και από μόνο του ή μήπως να ανακαλύψουμε ξανά, μέσα στο δικό μας περιβάλλον, στην δικιά μας ιστορικότητα, τι είναι αυτό;
Συγνώμη δεν θα μπω σε αντιπαράθεση.
giorgalis
13 Φεβρουαρίου, 2014 12:21 μμ
Προσπάθησα να εξηγήσω γιατί είναι πολύ περισσότερο ανατροπή από κατάρρευση.
Εξήγησα και που ταιριάζει γάντι η χρήση του όρου «κατάρρευση».
Θεωρώ αυτονόητο πως ξέρεις πως δεν το έκανα με πρόθεση να σε ..διορθώσω!
Το έκανα επειδή αυτοί θέλουν, γουστάρουν, έχουν επιβάλλει, να μιλάμε για «κατάρρευση» και δεν έχω απολύτως κανένα λόγο να τους κάνω την χάρη.
Κατάρρευση «200 ρίχτερ» στα κεφάλια των λαών, είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει με το καπιταλιστικό σύστημα.
simon
13 Φεβρουαρίου, 2014 12:54 μμ
Χατζηαβάτη, στο είπε ο Ιουλιανός, αλλά το έκανες γαργάρα: «…οι λαοί (της ΕΣΣΔ εννοεί, αν δεν κατάλαβες) δεν κούνησαν το δαχτυλάκι τους για να αποφευχθεί το τέλος». Αυτό είναι ανατροπή ή κατάρρευση; Τί λες;
giorgalis
13 Φεβρουαρίου, 2014 2:00 μμ
Ουστ ρε ανέκδοτο που αντιμετωπίζεις τους λαούς της ΕΣΣΔ λες και ήταν εξωγήινοι.
Πες μας αφού είναι έτσι ρε γίγαντα γιατί πήγαιναν στον θάνατο σοκάροντας τους εχθρούς τους και όλο τον κόσμο φωνάζοντας: «Για τον Στάλιν»;
Τι τον κάνει τον Στάλιν το θολωμένο σου μυαλό σε αυτή την περίπτωση; Μάλλον σατανά και τον λαό σατανιστή ε;
Από πότε το να αφήνεις τον λαό να αποπολιτικοποιείται σε συνθήκες (ψυχρού) πολέμου δεν σημαίνει πως υπονομεύεις το καθεστώς από μέσα είτε το κάνεις σκόπιμα είτε όχι;
μανικακος
13 Φεβρουαρίου, 2014 4:27 μμ
εδω, μέρος του λαού σοκαρει τον οχτρό φωνάζοντας «Ενα ΜακΣτάλιν και μια κοακόλα παρακαλώ» 😀 😀 😀 😀
giorgalis
13 Φεβρουαρίου, 2014 4:52 μμ
Η φωτογραφία αυτή είναι από ένα στημένο γεγονός για να ξεφτιλιστεί η Σ.Ε.
Στο κόλπο ήταν φυσικά η σοβιετική ηγεσία, η διεύθυνση του φαστφουντάδικου και τα αμερικάνικα κανάλια.
Η ουρά είχε προκληθεί επίτηδες για να πάρουν την εικόνα και να σχολιάζουν οι «ειδήσεις» στην Δύση.
giorgalis
13 Φεβρουαρίου, 2014 5:24 μμ
Οι Αμερικάνοι πάντως έχουν πολύ καλό χιούμορ αφού την ιστορία με τα μακντοναλντς την συνέχισαν στο ίδιο μοτίβο:
«Ηγέτης» και «κομμουνιστής»
Ούτε ο γαπ νομίζω δεν θα έφτανε σε τέτοιο σημείο.
katy
13 Φεβρουαρίου, 2014 6:01 μμ
Ανηψιέ μου, σ’ έχω ξαναρωτήσει, αλλά απάντηση δεν πήρα. Είσαι σίγουρα ΚουΚουές*; 😀
*Κουκουές: άτομο αγέλαστο, χωρίς χιούμορ.
Λεξικό Μπαμπινιώτη, σελίδα 666.
giorgalis
13 Φεβρουαρίου, 2014 6:27 μμ
Έχω «σοφτ σποτ’ για όλους τους «παράξενους» αυτής της ζωής και συχνά κάποια καθάρματα είναι «παράξενοι».
Ποιος είπε πως οι κουκουέδες και τα καθάρματα δεν έχουν χιούμορ;
simon
13 Φεβρουαρίου, 2014 10:13 μμ
Απίθανε, «για τον Στάλιν» το έκαναν μόνο στο δικό σου κενό κρανίο, που βλέπει επίσης ως εκδηλώσεις λατρείας στο πρόσωπο του Κιμαδάκου τις «αυθόρμητες» εκδηλώσεις του Βορειοκορεάτικου λαού.
Το σκόπιμα ή όχι το απαντήσατε ή περιμένετε τα «ιστορικά πορίσματα» του θείου Makis; Αυτός είναι ικανός να αλλάξει και την παγκόσμια ιστορία για να δικαιολογήσει τη θέση του ως προφήτης της σέχτας 🙂
katy
13 Φεβρουαρίου, 2014 10:24 μμ
Καλέ μου και γλυκέ μου simon, πάλι με τον Κιμαδάκο μου τα ‘βαλες; Αυτός κάνει τα πάντα για να ευχαριστήσει το λαό του…..Κομμουνιστικό παράδεισο έχει δημιουργήσει για τους πλούσιους υπηκόους του… Ποιες Άλπεις και κουραφέξαλα;….στη μόδα είναι πλέον μόνο η Βόρεια Κορέα! 🙂
http://www.protothema.gr/world/article/353069/kim-giong-oun-resort-theretro-gia-ski-sti-voreia-korea/
katy
13 Φεβρουαρίου, 2014 7:29 πμ
Χαζή απορία.
Μήπως αυτοί που «πολεμούν τον Καπιταλισμό»* (όσοι έχουν απομείνει δηλαδή) κάνουν κάτι λάθος;
*μ’ αυτό το κρύο αστειάκι, εγώ δεν γιατί, αλλά πραγματικά ξεκαρδίζομαι, όσες φορές κι αν το ακούσω! «Πολεμάμε τον Καπιταλισμό» αχαχαχαχαχαχα! 😉
Ioulianos
13 Φεβρουαρίου, 2014 9:39 πμ
Μα πόλεμος υπάρχει, και με σύγχρονα μέσα πια. Ένα πεδίο που αγνοούσα και που τώρα προσπαθώ να καταλάβω είναι η ψηφιακή αντίσταση στην επιτήρηση ανθρώπου από άνθρωπο. (μου αρέσει καλυτέρα από τον όρο ψηφιακή ελευθερία). Προσωπικά, τώρα έχω ξεκινήσει να διαβάζω επί του θέματος μετά από προτροπή της cat και Κώστας Κατσαρού. Εδώ https://dln.gr/2013/09/01/nsa_surveillance/ ένα κατατοπιστικό άρθρο.
katy
13 Φεβρουαρίου, 2014 5:55 μμ
Αγαπημένε μου Ιουλιανέ.
Καλός ο Μαρξ, ο Λένιν και δεν ξέρω και ‘γω ποιος άλλος, αλλά εδώ ο κόσμος πεινάει, είναι άνεργος, του παίρνουν τα σπίτια, πληρώνει χαράτσια, εφορίες, δάνεια, φροντιστήρια και ουδόλως ενδιαφέρεται για τον πόλεμο ενάντια στον Καπιταλισμό και στον Ιμπεριαλισμό (η λέξη δε Ιμπεριαλισμός, του είναι εντελώς άγνωστη). Ούτε που νοιάζεται για το εάν ο Στάλιν ήταν τελικά θεός ή διάολος ή για το εάν στην ΒΚ κυβερνά ένας άγιος ή ένας αιμοσταγής δολοφόνος.
Δεν ενδιαφέρεται εάν παρακολουθείται (κυριολεκτικά ή ψηφιακά), εάν οι ειδήσεις που του σερβίρουν είναι κατευθυνόμενες, εάν η ΧΑ αποτελείται από δολοφόνους. Δώσ’ του «Σουλεϊμάν»( να χαίρεται με τα κατορθώματα της Χιουρέμ) και «Πάμε Πακέτο» (να ευχαριστιέται με τη δυστυχία των άλλων) και παρ’ του την ψυχή.
Μεγάλη του σκασίλα, εάν η Αριστερά είναι χωρισμένη σε 1000 κομμάτια. Γελάει με την «κόντρα» για το ποιο κομμάτι της κατέχει την απόλυτη αλήθεια και ποιο είναι πιο «αριστερό» από το άλλο.
Δεν εμπιστεύεται-πιστεύει κανέναν πια. Γιατί νομίζει, ότι κανείς δεν πολεμάει για το λαό και ότι όλοι παλεύουν για προσωπικά συμφέροντα.
Καθημερινά αναρωτιέμαι γιατί ο κόσμος, παρ’ όλα τα τεράστια προβλήματά του, δεν βγαίνει στους δρόμους. Γιατί είναι αποχαυνωμένος; Τι ή ποιος φταίει;
Ο κόσμος, θέλει «κάτι» αυτή τη στιγμή, «κάτι» που θα τον εμπνεύσει και θα τον κάνει να σηκωθεί από τον καναπέ και να βγει να φωνάξει. Και αυτό το «κάτι», δυστυχώς δεν υπάρχει. 😦
giorgalis
13 Φεβρουαρίου, 2014 6:23 μμ
Μία απάντηση σε αυτό που γράφεις -που ισχύει σε μεγάλο βαθμό- είναι να φέρουμε τον «Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα να πάρει την ΠΑΕ»
Νομίζω πως δεν είναι η σωστή απάντηση.
Αν αυτά που είπες τα σπάσουμε σε ταληράκια, τότε προκύπτουν ακόμα περισσότερα ερωτήματα όπως: «αν έχει δίκιο ο λαός επειδή είναι λαός και στα αρχίδια του τι θα πει καπιταλισμός», και άλλα όπως: «ποιος ασχολείται το 2014 με τον Στάλιν και γιατί το κάνει» ή «τι σημαίνει αριστερά».
Αν (για παράδειγμα) «αριστερά» είναι και αυτός που είναι με τον καπιταλισμό και αυτός που είναι με τον σοσιαλισμό, τότε πράγματι δεν υπάρχει κανένας λόγος να ασχοληθούμε με το «τι είναι ο καπιταλισμός» και άρα να φέρουμε τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα να πάρει την ΠΑΕ! 😉
katy
13 Φεβρουαρίου, 2014 6:34 μμ
Ο Ντιεγκίτο δεν κάνει! Είναι άσχημος, χωρίς γούστο, χοντρός και τάπα! Το μόνο του πλεονέκτημα (για να μην είμαι και άδικη) είναι, ότι έχει γίνει μέλος του Ολυμπιακού! 😉
katy
13 Φεβρουαρίου, 2014 7:14 μμ
Κοίτα, είτε μας αρέσει, είτε όχι, ο λαός έχει πάντα δίκαιο (δυστυχώς). Και αυτός ο λαός (που δυστυχώς έχει πάντα δίκαιο) ψηφίζει. Ας ξεκινήσουμε….. και ας καταλήξουμε με αυτό. 😉
Νικόλας
15 Φεβρουαρίου, 2014 12:38 μμ
»Κοίτα, είτε μας αρέσει, είτε όχι, ο λαός έχει πάντα δίκαιο (δυστυχώς). Και αυτός ο λαός (που δυστυχώς έχει πάντα δίκαιο) ψηφίζει.»
Αγαπητη katy,μια ερώτηση μονο για συζήτηση,ο λαός έχει δικιο πάντα ή οι εκαστοτε υαινες-επικοινωνιολογοι σαν αραχνες πλεκουν τις κλωνες του αριστα επανω στον λαό;
Παρ΄ολα αυτα τσιτάτο υπερ του λαού οπως το »Προλεταριοι ολων των χωρων ενωθείτε»
και:Ενα φαντασμα πλαναται πανω απο την Ευρωπη»δεν έχει ξαναυπαρξει και ούτε προκειται,ο Μαρξ έγψε δηλαδη πάλι τοσο στην εποχη το οσο και διαχρονικα.Το ζητημα ομως σημερα δεν ειναι τα τσιτατα,οσο εξυπνα και εμφανιστούν»αλλα η ουσια,να δωσουε με πολιτικη λυση στον λαο μεσω ταξικου πολεμο(σιχαινομαι προσωπικα τον πολεμο)αλλα οση πειθω καν επιχειρησουμε,στην μαχη θα επιλέξει κ ο καθεις μας την μερια που πιστευεί αρκει να μην γεμισουμε απο ουδετερους και βολεψάκηδες.
Υγ.Οι σημερινοι επικοινωνιολογοι-διαφημιστες ελεγχουν καλά το παιχνίδι προς χαρη του καφαλαίου και εις βαρος του λαού,που απολαμβάνει τo αισθητικο εκτρωμα της εποχής μας.
Υγ.2Καλημέρα! 🙂
katy
15 Φεβρουαρίου, 2014 1:26 μμ
Νικόλα μου (ρομαντική μου ψυχή) καλημέρα (καλέ μου, πού χάθηκες εσύ, πανσέληνο έχουμε απόψε…για να μην ξεχνιόμαστε). 🙂
Για το εάν ο λαός έχει πάντα δίκαιο (και κάτω από ποιες συνθήκες καταλήγει ο λαός σε οποιαδήποτε συμπεράσματα, για να έχει στο τέλος τα «δίκια» του), είναι μια από εκείνες τις φιλοσοφικές ερωτήσεις (κάτι σαν το «η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα), που εάν προσπαθήσεις ποτέ να την απαντήσεις, θα καταλήξεις στο “cuckoo’s nest”. Για την κότα και το αυγό υπάρχουν απαντήσεις (θρησκευτικές και επιστημονικές), για το λαό και το δίκαιό του νομίζω πως δεν υπάρχουν. 🙂
Νικόλας
15 Φεβρουαρίου, 2014 2:14 μμ
Οσον αφορά το αυγό ή την κότα είμαι υπέρ του κόκκορα, 🙂 (αληθεια γιατι δεν μπαινει ποτε ο κοκκορας στην κουβέντα;
Ο λαός εχει φυσικα την δυνατότητα να κάνει ότι θέλει(στις εκλογές κυρίως),σε ένα ταξικό πόλεμο όμως καλυτερα θα ήταν οι ουδέτεροι το λιγοτερο να απουσιάζουν…παρ ότι η η εξουσία εχει παντα τροπους για να τους παρει με το μερος της…
Υγ.Ελλειψα λιγο καιρο,λόγω της ρομαντικης ψυχής μου οπως ορθως αναφέρατε(ασχετη με τα συναισθηματικά μου),μεχρι την πανσέληνο που εχουμε σημερα εξέχασα για να καταλάβετε και παροτι προσεχω συστηματικά τα συννεφα και το φεγγαρι κάθε βράδυ σχεδόν…
katy
15 Φεβρουαρίου, 2014 2:20 μμ
Δικό σου! 🙂
«Λοιπόν, πρώτα ήρθε το αυγό ή πρώτα η κότα; Αλλά, ποιος νοιάζεται! Εκείνο που έχει σημασία είναι πότε πέρασε ο κόκορας…»
Paul Carvel (1964), Βέλγος συγγραφέας & γνωμικογράφος.
Νικόλας
15 Φεβρουαρίου, 2014 2:25 μμ
🙂 🙂
Σαρανταπέντε(τυχαίο το νούμερο; μαστοροι ενος κοκκόρου γνώσιν!!
Νικόλας
14 Φεβρουαρίου, 2014 10:01 μμ
εχω την αισθηση οι φοιτητες μπορουν με τον ενθουσιασμο τους(παρά την ελλεψη πειρας μπορουν να εκτοξευσουν το κινημα,οι έργάτες μπορουν απο την πρώηη γραμμη γραμμη-μαζι με τους αγρότες να παρόυν επιτελουες μια ραβάνε απο τους νεοφιλελεθευρους,που βασίζονται
στο τριο -κινητρο-ανταγωνισμός-καιαδας
simon
13 Φεβρουαρίου, 2014 8:10 πμ
«Στην ουσία οι λαοί έχουν να αντιμετωπίσουν μια συμμαχία της ολιγαρχίας του πλούτου».
Η σωστή, κατά τη γνώμη μου, διατύπωση θα ‘πρεπε να είναι: «Στην ουσία οι ΔΙΗΡΗΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΙΑΣΠΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ λαοί έχουν να αντιμετωπίσουν μια ΕΝΩΜΕΝΗ ΣΑΝ ΓΡΟΘΙΑ συμμαχία της ολιγαρχίας του πλούτου».
Όσο διαρκεί αυτό, η Σιέρρα Μαέστρα των 1.974 μέτρων θα ορθώνεται μπροστά από τους λαούς όπως το όρος Τσομολάνγκμα των 8.848 μέτρων, πιο γνωστό ως Έβερεστ.
Ioulianos
13 Φεβρουαρίου, 2014 10:03 πμ
Συντροφε.
Όλοι στην «αριστερά» ίδιοι είναι:
…. «Σε μεσοσταθμικές μειώσεις των μισθών των εργαζομένων κατά 20% αναμένεται να προχωρήσει η ιδιοκτησία της εφημερίδας «Αυγή» με στόχο να μειώσει το μισθολογικό κόστος κατά 20%
…..θα προταθεί στους εργαζομένους η υπογραφή ατομικών συμβάσεων καθώς δεν υπάρχει εν ισχύ συλλογική σύμβαση.
Στους εργαζόμενους οφείλονται μισθοί τριών μηνών ενώ ένα μισθός τον τελευταίο χρόνο κατακρατίθηκε υπέρ του κόμματος…..»
Τα λέει το «βήμα»
🙂
simon
13 Φεβρουαρίου, 2014 11:24 πμ
Σύντροφε θα μπορούσα να σου απαντήσω σαν τον Γιοργαλή ότι η Αυγή δεν είναι καπιταλιστική επιχείρηση :-), αλλά δεν είμαι Γιοργαλής.
Αν ισχύσει η είδηση, η εισαγωγική σου πρόταση θα ‘πρεπε να είναι «όλοι στην «αριστερά» ίδια σκατά είναι». Τελεία και παύλα.
giorgalis
13 Φεβρουαρίου, 2014 12:34 μμ
Γειά σου ανέκδοτο.
Δεν είναι καπιταλιστική επιχείρηση η Αυγή;
Γιατί δεν είναι; Επειδή προσπάθησε να γίνει και δεν το κατάφερε;
Καπιταλιστική επιχείρηση με την έννοια που είναι όλες οι αστικές φυλλάδες δλδ του εκβιαστή, του εκτοξευτή λάσπης στους πολιτικούς αντιπάλους, του υπηρέτη μεγάλων συμφερόντων (οικονομικών – πολιτικών) .
Τα άρθρα της λάτση δίπλα στις διαφημίσεις της τράπεζας της, τα αντίστοιχα της γιάννας γιατί δημοσιεύονται;
Από που αντλεί έσοδα μια φυλλάδα που δεν την αγοράζουν ούτε αυτοί που πουλάνε ψάρια;
Πες να γελάσουμε πάλι…
simon
13 Φεβρουαρίου, 2014 11:30 πμ
Και μια γελοία ψεκασμένη «εθνικοκομμουνίστρια», τέως «ερωμένη» του παππού Καραμανλή και όψιμη φαν του Μαϊλη! Το κακό είναι ότι οι απόψεις της είναι και του ΚΚΕ.
http://www.enikos.gr/politics/213921,BINTEO-Kontra_Kanellh-Apostoloy.html
giorgalis
13 Φεβρουαρίου, 2014 12:38 μμ
Συνεργάστηκε η καπιταλιστική αριστερά με ΛΑΟΣ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ στην Ικαρία απέναντι στον υποψήφιο του ΚΚΕ ρε διαστρεβλωτή της πραγματικότητας;
Αλλά τι να πει κανείς μαζί σου που δεν ντρέπεσαι να γράφεις πως οι κομμουνιστές πρέπει να πάψουν να είναι κομμουνιστές και να γίνουν σαν τα μούτρα σου για να μην βγει η «δεξιά»… ΠΑΣΟΚε.
simon
13 Φεβρουαρίου, 2014 12:48 μμ
Άϊντε καραγκιοζάκο, να καθαρίσεις τα παπούτσια του Αφεντικού και μετά κάθησε στο χαλάκι να σου μιλήσει για την επανάσταση και να τον ακούς με κρεμασμένη την κάτω σιαγόνα και μην ασχολείσαι μ’ αυτά.
giorgalis
13 Φεβρουαρίου, 2014 1:03 μμ
Μισή απάντηση δεν έχεις καταφέρει να ψελλίσεις σε δεκάδες ερωτήσεις που σου έχουν γίνει.
Να σου πω την αλήθεια, δεν καταλαβαίνω γιατί δεν το επιχειρείς…
Έχεις εκτεθεί τόσο πολύ, που ότι ανοησία και βρομιά, που να προσβάλει ακόμα και τα τσιμέντα, γράψεις, δεν θα κάνει αίσθηση.
Ο μπρέζνιεφ ο μπρέζνιεφ… Ω μπρέζνιεφ!
simon
13 Φεβρουαρίου, 2014 1:11 μμ
Εκλαμβάνεις ως απαντήσεις δικές σου τις δογματικές μαλακίες του Αφεντικού σου που μεταφέρεις διατεταγμένως εδώ μέσα;
Άϊντε ρε πουλάκι μου να πουλήσεις κανέναν «Ριζοσπάστη» μη μένει κρεμασμένος στα περίπτερα.
giorgalis
13 Φεβρουαρίου, 2014 1:32 μμ
Επειδή πάλι με δική σου ευθύνη πάει να γίνει και αυτό το νήμα μπουρδέλο.
Επειδή δεν θέλω να το ξανακάνω αυτό στο μπλογκ.
Επειδή «σε τρώει» και επειδή «συμφωνείς με τον Παφίλη».
Πάρε την δόση σου από τον σύντροφο να «ανυψωθείς»:
tip: όσο πάει προς το τέλος η ομιλία, τόσο πιο «αισθαντική» γίνεται…
simon
13 Φεβρουαρίου, 2014 9:49 μμ
«… με δική σου ευθύνη…»!
Υπάρχει κάτι σ’ αυτόν τον κόσμο για το οποίο νοιώθετε ευθύνη εσύ και τ’ αφεντικά σου; Πάντα οι «άλλοι», έ; Γύφτοι θα ‘ναι ή εβραίοι ή ο κύριος κανείς!
Αλλά ποιός έχασε την ντροπή για τη βρείτε εσείς!
giorgalis
13 Φεβρουαρίου, 2014 11:07 μμ
Τσούζει ο ταξικός λόγος του Θανάση, ε ναυάγιο; 😀
BandieraRossa
14 Φεβρουαρίου, 2014 4:36 μμ
Σίμον, λέει έστω κι ένα ψέμα ο Παφίλης στην ομιλία του;
simon
15 Φεβρουαρίου, 2014 11:36 πμ
@ BandieraRossa
14 Φεβρουαρίου, 2014 4:36 μμ
Προτείνει έστω και μια λύση ο τσαμπουκάς Παφίλης, Παντιέρα; Λύση βέβαια μέχρι να μας φέρει το σοσιαλισμό ο Μαϊλης, γιατί μετά …
Καπιταλόσκυλο
15 Φεβρουαρίου, 2014 1:11 μμ
Προτείνει λύση ο Παφίλης για να σώσουμε το σύστημα Bandiera;
Προτείνει λύση για τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του ΣΥΝ (που είμαστε σε ποσοστό 80% βολεμένοι μεσοαστοί) το ΚΚΕ;
Γλείφει τον κώλο του ΣΕΒ το ΚΚΕ για να τονώσει τις «παραγωγικές δυνάμεις του τόπου»*;
Εμείς θέλουμε σοσιαλισμό εδώ και τώρα, όχι στη δευτέρα παρουσία που θέλει το ΚΚΕ.
Σοσιαλισμό με τα όλα του, με πολυεθνικές, με αφεντικά, με ανεργία, με «επενδύσεις και ανάπτυξη», με άστεγους και πεινασμένους, με πληρωμή για τα πανταόλα, γκέγκε σταλινάκια;
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΛΕΕΙ Ο ΠΑΦΙΛΗΣ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΤΡΙΣΚΑΤΑΡΑΤΗ ΔΕΞΙΑ ΡΕ ; ΓΙΑΤΙ ;
*Βιομήχανοι, εφοπλιστές, υγιείς επιχειρηματίες»
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=63963407
Θα κάνει αυτοκριτική ο Παφίλης για τον Μπρέζνιεφ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ;
@»αριστερέ»
Θα περιμένεις να κάνει «αυτοκριτική» ο Παφίλης για να μας περιγράψεις πως θα φρενάρει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτά που αναφέρονται στο άρθρο;
Μήπως αυτά που περιγράφει αφορούν την ζιμπάμπουε του 17ου αιώνα και δεν αξίζει να ασχοληθεί η μεγελοιότητα σου;
BandieraRossa
15 Φεβρουαρίου, 2014 3:27 μμ
Τι προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ για να φτάσουμε στον σοσιαλισμό; Το έχω απορία Σίμον.
simon
15 Φεβρουαρίου, 2014 6:59 μμ
@ «Αριστερο»δεξιό Μαϊλόσκυλο, σύντροφο της «κόκκινης» Λιάνας, συντρόφισσας του «Σπαρτιάτη» Μπαλτάκου
15 Φεβρουαρίου, 2014 1:11 μμ
Συνεχίστε να μας παρουσιάζετε τα αυτονόητα για λύσεις και θα «φάτε καλά».
Κοίτα, επαναστάτη της παντόφλας, αν νομίζεις ότι θα έρχεσαι εδώ μέσα και θα μας πουλάς
πιστοποιητικά ορθόδοξων κομμουνιστικών φρονημάτων, επαναστατικά κομποσκοίνια, ελιξήρια νεότητας του σταλινισμού, «σοσιαλιστικά» λείψανα του Κιμ Ιλ σουνγκ, χάντρες απ’ το κομπολόϊ του Γόντικα, φιαλίδια με «αέρα Παφίλικου τσαμπουκά», λυσάρια παρανοϊκών για το δρόμο προς το σοσιαλισμό και εγχειρίδια πλαστογράφησης της ιστορίας του κομμουνιστικού κινήματος
και μετά θα φεύγεις σαν να βγαίνεις από συνεδρίαση της ΚΟΒ Κουκουβάουνων, είσαι πολύ γελασμένος!
Αυτά να πας να τα πουλήσεις στους συναδέλφους σου, τα επαγγελματικά στελέχη του ΚΚΕ, που έχουν ακόμη διαθέσιμο εισόδημα απ’ το μαγαζάκι.
Οι ά λ λ ο ι, αυτοί που σου αναφέρει η Katy, που χάνουν τα σπίτια τους, τα παιδιά τους, το μισθό τους, την υγεία ή τη ζωή τους θα σε πάρουν με τις πέτρες!
Επίσης, πολύ θα ‘θελα να ‘βλεπα την επόμενη μέρα μιας «κυβέρνησης» του ΚΚΕ μ ό ν ο υ του, με τον Βαρδινογιάννη, τη Λάτσαινα, το Μπόμπολα και τους άλλους καπιταλιστές στη φυλακή, τις περιουσίες τους κοινωνικοποιημένες, το ΝΑΤΟ πανικόβλητο και την ΕΕ κάθιδρη απ το φόβο της, τους -τότε- Ομπάμα και Πούτιν στα γόνατα μπροστά στον Mαϊλη να παρακαλάνε να τους λυπηθεί και τον Λένιν να γελάει απ’ τον τάφο του! 😀 😀
Έτσι δε θα γίνει; Αυτά δεν υπόσχεστε στους ανθρώπους; Γι’ αυτό σας πιστεύουν! Γιατί είναι πανεύκολα και μπορεί να τα κάνει ο Μαϊλης, με τον Παφίλη και τον … Μπρίλη απ’ τα «Κίτρινα Γάντια» ευκολότερα απ’ όσο κάνουν τη χωρίστρα τους το πρωϊ! 😀 😀
Βλακόμουτρα!
katy
15 Φεβρουαρίου, 2014 7:07 μμ
«Αδερφέ» μου simon, το σχόλιό σου άνετα θα ταίριαζε και στην ανάρτησή μου (που κάναμε μαζί με την koula), «Θεό-ρημα διατήρησης της μάσας»! 😀
giorgalis
15 Φεβρουαρίου, 2014 7:24 μμ
@simon
Δεν υπάρχει πρόβλημα όταν γράφεις τέτοιες κουτοπονηριές, ειλικρινά.
Πρόβλημα υπάρχει όταν παριστάνεις τον «αριστερό» τον «αναρχικό» τον «κομμουνιστή», το εξήγησα νωρίτερα.
Αξία έχει αυτό που λες, ok, αυτό που ενοχλεί και προσβάλει είναι το «ως τι» το λες.
simon
15 Φεβρουαρίου, 2014 8:27 μμ
Λοιπόν, Λιανη-κέ, θα σου πω μια αληθινή ιστορία. Μπορεί και να γελάσεις (κρυφά απ’ τον Μαϊλη). 🙂
Μεγάλωσα σε μια απ’ τις πιο υποβαθμισμένες εργατοσυνοικίες της πόλης, που μένω, στην οποία (στα νιάτα μας, βέβαια) τα μαλώματα, τα δαρσίματα κι οι τσαμπουκάδες ήταν στην ημερήσια διάταξη. Τσαμπουκάδες τέτοιοι και τέτοιας έντασης, που δε θα τα ‘βγαζε πέρα ούτε ο «Θανάσης». (Σημείωση ειλικρινής: ο Παφίλης φαίνεται ότι, πέρα από τους πολιτικούς τσαμπουκάδες, για τους οποίους λέω την άποψή μου, διαθέτει κι απ’ τον άλλο τσαμπουκά, που μ’ αρέσει και τον πάω γι’ αυτό).
Μεταξύ των τσαμπουκάδων νεαρών υπήρχαν φυσικά και οι «τσαμπουκάδες». Ένας εξ αυτών, ισχυρίζονταν ότι ήξερε «καράτε» (ήταν η εποχή των ταινιών του Μπρους Λι) και ότι μπορούσε να μας δείρει όλους!
Έτσι λοιπόν, όταν ετίθετο αντιμέτωπος με τον άλλο, έπαιρνε τη χαρακτηριστική στάση των καρατέκα, κουνούσε αλλοπρόσαλλα τα χέρια του, έβγαζε τις γνωστές άναρθρες κραυγές και…
γκουπ! έτρωγε την κλωτσιά απ’ τον άλλο και πάρ’ τον κάτω! 🙂 Ξανασηκώνονταν, «ξαναστήνονταν» και …
γκάπ η γροθιά απ’ τον άλλο!
Αυτό επαναλαμβάνονταν κάμποσες φορές, μέχρι που έφευγε δαρμένος, αλλά … απειλώντας για την επόμενη φορά! 😀
Βλέπεις αυτός μεν ήξερε «καράτε», αλλά όλοι οι υπόλοιποι ξέραμε «βαράτε»!!!
Τον κοροϊδεύαμε «Ζιούνταβο» * ! Δεν ξέραμε τότε τον σημερινό πραγματικό «ηγέτη» του ΚΚΕ, αλλά αναρωτιέμαι: αν τον ξέραμε δεν θα μπορούσε να τον λέμε «Μαϊλη»;;; 😀 😀 😀
* «Ζιούνταβος» = κοντακινός, νευρικός, ψευτοπαλλικαράς.
katy
15 Φεβρουαρίου, 2014 8:44 μμ
😆
Καταλαβαίνεις φυσικά ότι είναι ικανός να σου ανατρέψει όλη την ιστορία έ; Το βλέπω να ‘ρχεται! 😀
Θα σου πει λοιπόν, ότι παρ’ όλα τα «χαστούκια», ο «ζιούνταβος» (εδώ θα τον παρομοιάσει με τον αγνό κομμουνιστή), ξ α ν α σ η κ ω ν ό τ α ν, γιατί η πίστη στις ικανότητές του στο καράτε (στην ιδεολογία του), ήταν πολύ μεγαλύτερη απ’ οποιονδήποτε γνώριζε «βαράτε» (καπιταλιστή). 😀
simon
15 Φεβρουαρίου, 2014 10:16 μμ
@ katy
15 Φεβρουαρίου, 2014 8:44 μμ
Ναι, καλή μου, πιστός και αγνός, συμφωνώ, αλλά εξίσου με to KKE αναποτελεσματικός! Δε συμφωνείς; 😀
katy
15 Φεβρουαρίου, 2014 10:24 μμ
«Είναι αρκετά δύσκολο να είσαι αποτελεσματικός, χωρίς να είσαι αντιπαθητικός». 😉
Kin Hubbard (1868-1930), Αμερικανός χιουμορίστας.
simon
15 Φεβρουαρίου, 2014 10:32 μμ
@ giorgalis
15 Φεβρουαρίου, 2014 7:24 μμ
Τα γράφω ως κομμουνιστής εκτός ΚΚΕ (οι καλύτεροι ανήκουν εδώ), που, από τις ανέξοδες, δογματικές, σεχταριστικές «πολιτικές, στρατηγική και θέσεις» (τα βάζω σε εισαγωγικά, γιατί στην ουσία δεν είναι παρά προσωπικά συμφέροντα έτσι «ντυμένα») του Μαϊλη, προτιμά να πάρει τα ρίσκα του με τον Σύριζα, μήπως και γίνει κάτι, που θα δώσει τέλος, έστω προσωρινό, σ’ αυτή τη βαρβαρότητα και που θα ήθελε όλες τις δυνάμεις της αριστεράς ενωμένες σ’ αυτή την προσπάθεια, παραβλέποντας προσωρινά τις διαφορές τους.
Αν, παρ’ όλα αυτά, έχεις, ως ηγεσίΑ του ΚΚΕ, κάποια, βραχυπρόσθεσμη όμως, λύση των προβλημάτων, πριν πεθάνει ο μισός πληθυσμός περιμένοντας το σοσιαλισμό, είμαι «μέσα».
Έχεις «σύντροφε»;
BandieraRossa
16 Φεβρουαρίου, 2014 2:42 πμ
Σίμον, τι λύσεις έχει ο ΣΥΡΙΖΑ δε μας είπες ακόμα.
simon
13 Φεβρουαρίου, 2014 10:27 μμ
Απ’ το τουϊτερ.
«πολύφημος @Polyfimos 4 ώρες
Μόλις είδα το σημερινό εμετό της Κανέλλη. Έχει και το θράσσος να μιλάει η πανελίστρια της «Κρυπτείας» του Μπαλτάκου. pic.twitter.com/LrsZp6jR7P»
μανικακος
13 Φεβρουαρίου, 2014 10:33 μμ
κλασικά υπερβολικός [ 😀 ]
απλά η «συντρόφισσα» ειναι λίγο παραπάνω θρησκόληπτη και συνομοσιολόγα απ’οσο αντεχει το στομάχι μας [χαρ χαρ χαρ]
simon
13 Φεβρουαρίου, 2014 11:10 μμ
Αυτοί οι πολιτικοί τζουτζέδες, που ονοματίζουν τον εαυτό τους «κομμουνιστές» και μια βάσκανος μοίρα έριξε το ΚΚΕ στα χέρια τους, δε διστάζουν να συνδιαλέγονται και να συναγελάζονται χαζογελώντας με ακροδεξιούς συμβούλους του Σαμαρά, του «Δικτύου», αλλά δεν αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του Λαφαζάνη ένα σύντροφο !!!
Έχετε σάλιο, φτύστε τους!!!
giorgalis
13 Φεβρουαρίου, 2014 11:15 μμ
χαχαχαχα
Να στηρίξουμε τον λαφαζάνη τον γκλέτσο τον ζουράρι τον μίμη τον μπίστη – όλοι σύντροφοι είμαστε σύντροφοι χαχαχαχα
Capybara
20 Φεβρουαρίου, 2014 9:42 μμ
Τον Ζουράρι τον είχατε στηρίξει αν θυμάσαι 🙂
simon
13 Φεβρουαρίου, 2014 11:19 μμ
Τί λέει γι’ αυτά ρε ρετάλι του Περισσού ο «τσαμπουκάς υπερασπιστής του σοσιαλισμού» Θανάσης»; Ταιριάζουν τα χνώτα του με του Μπαλτάκου, αλλα όχι με του Λαφαζάνη, έ; Πόσο πιο κάτω στο βόθρο θα πάτε;
giorgalis
13 Φεβρουαρίου, 2014 11:11 μμ
http://ikariaki.blogspot.gr/2010/09/blog-post_4440.html
Χάθηκε και νέα ευκαιρία γιατί άκουσα πως ο καρυπίδης θα στηριχθεί από το ΛΑΟΣ, κρίμα.
simon
13 Φεβρουαρίου, 2014 11:22 μμ
Πές τε του σύντροφου Μπαλτάκου να σας διδάξει για την «Κρυπτεία». Υπάρχουν πολλοί «αντικομμουνιστές», τύπου Λαφαζάνη.
Ioulianos
13 Φεβρουαρίου, 2014 1:17 μμ
Όταν η «Καθημερινή» αμφισβητούσε τον νεοφιλελευθερισμό κάπου στο 2007:
«Το πρώτο πείραμα
Το πρώτο νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα που εφαρμόστηκε ποτέ, ήταν στη Χιλή μετά το πραξικόπημα του Πινοσέτ, το οποίο στήριξε η αμερικανική κυβέρνηση και οικονομολόγοι τους οποίους είχε διδάξει ο Μίλτον Φρίντμαν, εκ των ιδρυτών της Εταιρείας του Μον Πελερέν. Εκεί ήταν εύκολο να εξασφαλίσουν υποστηρικτές για το πείραμα αυτό: όποιος είχε αντίθετη γνώμη τον πυροβολούσαν. Αργότερα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα χρησιμοποίησαν την ισχύ τους στα αναπτυσσόμενα κράτη, για να ζητήσουν την εφαρμογή ανάλογων πολιτικών. Στην προώθηση του νεοφιλευθερισμού τα μέσα ενημέρωσης έπαιξαν καταλυτικό ρόλο καθώς προωθούσαν τα συμφέροντά τους.
Αν δεν ελεγχθεί, ο νεοφιλελευθερισμός θα λειτουργήσει ως καταλύτης για μελλοντικές κρίσεις, οι οποίες μπορούν να λυθούν μόνο με μεγαλύτερο παρεμβατισμό απο πλευράς του κράτους.»
http://www.kathimerini.gr/296683/article/epikairothta/kosmos/pws-alw8hke-o-ploytos-twn-lawn
🙂
giorgalis
13 Φεβρουαρίου, 2014 1:41 μμ
Φυσικά η «σοβαρή» εφημερίδα αμφισβητούσε τον «νεοφιλελευθερισμό», για κάποιο μυστήριο λόγο αμφισβητούσε αυτό που αμφισβητεί και η «αριστερά», τον νεοφιλελευθερισμό.. 🙂
Είναι σαν να κάνεις μακροβούτι και να φταίει για τον πνιγμό σου η θάλασσα και όχι ότι σου έχουν μόνιμα φορεμένη την πανοπλία του αρθούρου… 🙂
Ioulianos
13 Φεβρουαρίου, 2014 1:44 μμ
Εδώ έχεις δίκιο! 🙂
stratosbg
13 Φεβρουαρίου, 2014 4:04 μμ
Reblogged this on a hairless ape.
BandieraRossa
13 Φεβρουαρίου, 2014 5:43 μμ
Εδώ ο Παττακός υπονοεί ότι αφού δεν ξεσηκώθηκε κάποιος να τους διώξει, αυτό σήμαινε ότι ο λαός ήταν με τη χούντα. Ισχύει αυτό Ιουλιανέ και Σίμον;
Ακολουθώ το ίδιο σκεπτικό με αυτό «Οι Σοβιετικός λαός δεν αντέδρασε στην πτώση της ΕΣΣΔ, άρα ήταν υπέρ της πτώσης.».
simon
13 Φεβρουαρίου, 2014 10:05 μμ
Το συμπέρασμά σου είναι λάθος. Ο Σοβ.λαός δεν αντέδρασε, άρα αδιαφορούσε. Καθόταν και κοιτούσε. Δεν τον ενδιέφερε. Το ίδιο συνέβη και με τον ελληνικό λαό. Πιστεύεις ότι όλος ο λαός ήταν αντιστασιακοί; Ή πιστεύεις τις ιστορίες του νούμερου αυτού του μπλογκ για «έξωθεν πιέσεις» σε μια υπερδύναμη; Και ποιός σε τελική ανάλυση έφερε την ΕΣΣΔ στη θέση να επηρεάζεται από «έξωθεν πιέσεις»; Ο σοβιετικός λαός ή οι προδότες που τον «κυβέρνησαν»;
giorgalis
13 Φεβρουαρίου, 2014 11:05 μμ
Ρε πασόκε οι πόροι στην πολεμική βιομηχανία πήγαιναν για να αντιμετωπίσουν τους εξωγήινους;
Η διαφορά μας, καπιταλόσκυλο, είναι πως η ιστορία της ΕΣΣΔ είναι το μεγαλύτερο κεφάλαιο της τάξης μου και από αυτή την οπτική γωνία την βλέπω και με αυτόν τον πόνο την κρίνω.
Εσύ, σαν αστός, θεωρείς πως ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός είναι καταπιεστικό και θνησιγενές σύστημα.
Αλλά ξέχασα, το κόμμα που εκφράζει τα συμφέροντα σου είναι με τον σοσιαλισμό…
Α, όχι, τώρα θυμήθηκα, είσαι «ελεύθερο πνεύμα»…
Αυτοί είστε:
γτπ, μα τελείως!
simon
13 Φεβρουαρίου, 2014 11:14 μμ
Μην είσαι ολιγαρκής «αριστερο»ακροδεξιέ. Κι η ιστορία του Κιμαδάκου είναι η ιστορία της «τάξης» σου. Αυτής ακριβώς της «τάξης», που κατέστρεψε με χαρακτηριστική ευκολία τον σοσιαλισμό.
giorgalis
13 Φεβρουαρίου, 2014 11:21 μμ
Κοίτα να δεις αδερφέ μου θράσος τα πασοκια…
Σε αφήνω τώρα «σύντροφε» με την δυσάρεστη επιβεβαίωση της είδησης πως το Κομμουνιστικό Κόμμα θα είναι ενισχυμένο στην επόμενη βουλή που η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση θα δώσει τα ρέστα της να στηρίξει το σύστημα.
Θα καλεί συνεχώς τον λαό να μην υπακούει την αστική κυβέρνηση της «αριστεράς».
Αλήθεια σου λέω, μου το είπε ο Μάκης, μπαααιιιιιι 😀
simon
13 Φεβρουαρίου, 2014 11:28 μμ
Στις μεθεπόμενες εκλογές σας περιμένει ο εφιάλτης, «αριστερο»ακροδεξιέ σύντροφε του Μπαλτάκου. Στις μεθεπόμενες! Το αντιλαμβάνεσαι έτσι; Έστω και με το μυαλό, που σου επιτρέπει να έχεις ο θείος Makis 😀
Η απήχηση των καλεσμάτων της ηγεσίας του ΚΚΕ είναι πράγματι ένα φόβητρο ! 😀 😀
simon
14 Φεβρουαρίου, 2014 7:50 πμ
Και τι φοβερή τριπλέτα θα είστε στις διαδηλώσεις τύπου «κατσαρόλας» με τους δεξιούς του Σαμαρά και τους φασίστες της ΧΑ δε λέγεται! «Μπροστά πηγαίνει ο Νικηταράς (Κουτσούμπας), πίσω ο Κολοκοτρώνης (Βορίδης) και παραπίσω οι … «Έλληνες» με τα σπαθιά στα χέρια! 😀 😀
BandieraRossa
14 Φεβρουαρίου, 2014 5:06 μμ
Όχι πως έχει ανάγκη την υπεράσπισή μου ο Γιωργαλής, αλλά νούμερο δεν είναι. Καυστικός θα έλεγα ότι είναι και λέει τις αλήθειες με τον τρόπο του.
Εκεί που θέλω να καταλήξω παραθέτοντας τον σκατόψυχο, είναι ότι ο σοσιαλισμός που οικοδομήθηκε άξιζε, παρ’ όλα τα άσχημά του και ας αδιαφόρησε ο κόσμος.
Όντως οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν οδήγησαν την ΕΣΣΔ και τις σοσιαλιστικές χώρες γενικά σε παρακμή με αποτέλεσμα την ανατροπή. Δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα να το παραδεχθώ.
Στο έχω ξαναπεί, το ΚΚΕ την αυτοκριτική του την κάνει πολλές φορές, ακόμα και δημόσια (βλέπε Κουτσούμπα στον Ενικό). Κι ακριβώς επειδή δε θέλει να κάνει τα ίδια λάθη, δεν μπλέκει πάλι με πασοκογενή κόμματα. Ναι, έτσι κατάντησε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ioulianos
14 Φεβρουαρίου, 2014 11:07 πμ
Ίσως αυτό το κείμενο μου να περιγράφει αφόρητες κοινοτοπίες, χιλιοειπωμένες και ξαναμασημένες πληροφορίες, ή ακόμα και απροσμέτρητες βλακείες.
Ταχυδακτυλουργικά όμως η φράση «κατάρρευση της ΕΣΣΔ» προκάλεσε σε όλους μας, μια που είμαστε μπουχτισμένοι από το επαναστατικό μας μεγαλείο, μια αντιπαλότητα σε στιλ διδακτορικής διατριβής, μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ.
Το άρθρο της Le monde μάλλον απευθύνεται στους μισό –λούμπεν σε αυτούς δηλαδή που δεν έχουν πολιτική συνείδηση.
«Καλός ο Μαρξ, ο Λένιν και δεν ξέρω και ‘γω ποιος άλλος, αλλά εδώ ο κόσμος πεινάει, είναι άνεργος, του παίρνουν τα σπίτια, πληρώνει χαράτσια, εφορίες, δάνεια, φροντιστήρια και ουδόλως ενδιαφέρεται για τον πόλεμο ενάντια στον Καπιταλισμό και στον Ιμπεριαλισμό (η λέξη δε Ιμπεριαλισμός, του είναι εντελώς άγνωστη). Ούτε που νοιάζεται για το εάν ο Στάλιν ήταν τελικά θεός ή διάολος ή για το εάν στην ΒΚ κυβερνά ένας άγιος ή ένας αιμοσταγής δολοφόνος.»
Σε ευχαριστώ καλή μου katy
giorgalis
14 Φεβρουαρίου, 2014 2:23 μμ
Ρε Ιουλιανέ, αλήθεια πιστεύεις πως κάποιος ψάχνει το κάθε κείμενο για να του φορτώσει «αφόρητες κοινοτοπίες κτλ»;
Ακόμα κι αν υπάρχει κάποιος αρκετά μαλάκας να το κάνει, δεν είναι προφανές πως αν το κάνει στο συγκεκριμένο κείμενο είναι σούπερ μαλάκας επειδή ψειρίζει την μαϊμού;
Το κάθε κείμενο δεν «συγκρίνεται» με άλλα κείμενα; Με μοτοποδήλατα συγκρίνεται;
Αν λοιπόν βάλεις το συγκεκριμένο δίπλα σε ένα οποιοδήποτε ενός «επώνυμου» δημοσιογράφου της χ φυλλάδας ή ενός «ανώνυμου» μπλογκερ, υπάρχει περίπτωση να πεις πως το δικό σου (ή σχεδόν όλα του //) είναι κοινότοπο; Μόνο αν δεν έχεις «επαφή» το λες.
Ακόμα κι αν το βρίσκει κάποιος κοινότοπο, για τα δικά του δεδομένα, θα πρέπει να είναι σε θέση να καταλάβει πως δεν γράφτηκε γι αυτόν και πως ο κόσμος δεν θα σταματήσει να γυρίζει με τον θάνατο του.
Αυτό το λέω για την περίπτωση που εξέλαβες την άποψη μου για την «κατάρρευση» ως κριτική. Νομίζω πως ήμουν σαφής γιατί δεν συμφωνώ με την «κατάρρευση», έκανα απλά μία παρατήρηση, είναι προφανές πως γνωρίζω πως σε κάθε σχόλιο μου μπορεί να γίνουν πολλές τέτοιου τύπου παρατηρήσεις, πράγμα που σημαίνει πως δεν έγινε με πρόθεση να «διορθώσω».
Σε αυτό που είπε η katy εκτιμώ πως την «κάλυψα» καλύτερα από σένα.. 😀
Νομίζω Ιουλιανέ πως έχουμε από παλιά κάποιου είδους δυσκολία στην μεταξύ μας συνεννόηση, πρέπει να δουλεύουμε με διαφορετική τάση (για αμερικάνικο σύστημα 110volt σε κόβω, μάλλον κρυφοδεξιός είσαι…) 🙂 😀
Μην με μπλέκεις με το πασοκοτρολ του //.
Αυτός είναι κομματόσκυλο, εγώ τα βλέπω ταξικά.
katy
14 Φεβρουαρίου, 2014 3:32 μμ
Ioυλιανέ μου αγαπημένε, ποτέ μου δεν βαριέμαι να διαβάζω τις απόψεις σου (ε.. καλά μερικά διπλσέντονα τ’ αφήνω στην άκρη καμιά φορά 😉 ), γιατί είναι ήρεμες, αγνές, από την ψυχή σου βγαλμένες, ευγενικές και κόσμιες. Δεν θέλω να ξανακούσω για «χιλιοειπωμένες κοινοτοπίες» και ειδικά για «απροσμέτρητες βλακείες»…. Τα ‘χουμε ξαναπεί. Είσαι ένα διαμάντι, μην υποτιμάς τον εαυτό σου σε παρακαλώ. Άλλωστε όλοι μας (και πρώτη Εγώ), λίγο – πολύ επαναλαμβανόμαστε…. νομίζω; 🙂
Ανηψιέ μου αγαπημένε, η αλήθεια είναι, ότι με «κάλυψες» απόλυτα! 😉
giorgalis
14 Φεβρουαρίου, 2014 4:02 μμ
Με δεδομένο πως είμαι αριστεροαγαπούλης (όπως λέμε γαμουλογατούλης) αναρωτιέμαι:
Είναι όλα αυτά απλά επιλογές ή είναι φυσική εξέλιξη του καπιταλισμού;
Αν πούμε πως είναι απλά «επιλογές», τότε μπαίνουμε σε μία λογική κόντρας του «κακού» καπιταλισμού με τον «καλό» καπιταλισμό ή όχι;
Αυτή η θέση μας (πως είναι επιλογές) θα μπορούσε να εκφραστεί με την συστράτευση μας στο στρατόπεδο του «καλού», μέσα από μια παράταξη, για παράδειγμα τους «ντέμοκρατς» που είναι οι «καλοί» κόντρα στους «ρεπάμπλικανς» που είναι οι «κακοί» ή με την σοσιαλδημοκρατία («καλοί») κόντρα στους «φιλελεύθερους» («κακοί»);
Μήπως πρέπει να φτιάξουμε νέες παρατάξεις που να εκπροσωπούν σωστά τον «καλό» καπιταλισμό αφού οι υπάρχουσες αποδεδειγμένα δεν διαφέρουν από αυτές που υποτίθεται ότι αντιπαλεύουν; Θα μπορούσαμε πχ να συγκροτήσουμε ή να εμπιστευτούμε τους «οικολόγους καταπράσινους inc» ή τους «μουλάδες ενάντια έβριθινγκ άη ντοντ λάηκ»;
Ρε μπας και βάζει το σύστημα την επιλογή: θα προχωρήσουμε εξελισσόμενοι (δλδ όπως πάμε) ή θα πάμε σε ένταση και γενίκευση των περιφερειακών πολέμων ή και σε νέο παγκόσμιο πόλεμο;
Μήπως όλα αυτά που κάνει και που θέλει να κάνει το σύστημα είναι στο «dna» του και δεν είναι τυχαίες επιλογές;
Τι έχω ο έρμος και ψοφάω;
demonio
15 Φεβρουαρίου, 2014 1:26 πμ
Εμενα μου αρεσε πολυ το κειμενο σου Ιουλιανε.
Μου την εχει πεσει κι εμενα ο Γιοργαλης αν θυμαμαι καλα για την λεξη «καταρρευση» και τοτε του προτεινα την συμβιβαστικη εκφραση «μας τελειωσε» 🙂
Δεν θελω να σου μαυρισω την διαθεση τωρα, αλλα νομιζω πως τα περι εκχωρησης της δικαστικης εξουσιας ειναι ηδη πραγματικοτητα και οχι μια μελλοντικη κατασταση. Υπαρχει ο θεσμος της διαιτησιας (arbitration) αν δεν κανω λαθος απο το 1958 που κατ’αυσιαν προκειται για ιδιωτικα δικαστηρια. Υπαρχουν διεθνης οργανισμοι δικαστηρια που χρηματοδοτουνται απο αλλους συμβεβλημμενους οργανισμους και αρα οι δικαστες διοριζονται απο διοικητικα συμβουλια (οπως επιλεγονται και τα στελεχη του ΔΝΤ, της ΕΚΤ κλπ).
Αυτα.
katy
15 Φεβρουαρίου, 2014 1:58 μμ
demonio μου, απόλυτο must του //γράφου, μην δίνεις σημασία στα «πεσίματα» του ανηψιού μου. Τον έχουμε πάει παντού…. Είναι ανίατη περίπτωση… 😉
demonio
15 Φεβρουαρίου, 2014 2:31 μμ
πολυ καλη μερα σας 🙂 🙂
προσπαθησα να πω, πως δεν χρειαζεται να κολλαμε παντοτε στις λεξεις, ειδικα σε θεματα που πλεον ειναι history. Αλλωστε υπαρχει στις μερες μας τετοια διαστρεβλωση των εννοιων των λεξεων που δεν ξερεις πια και πολλες φορες και για πιο πραγμα συζητας στο κατω κατω της γραφης.
Για να ριξω λιγο λαδι στην φωτια ( :)) διαβαζοντας στο αρθρο του Ιουλιανου χθες βραδυ τον ορο think tank, ο οποιος για ολους μας εδω μεσα τουλαχιστον, εχει αρνητικη χρεια, αναρρωτηθηκα για το κατα ποσο ως γεγονος διαφερει πχ απο τις αντιστοιχες μαζωξεις της αριστερας (διεθνης, συνδιασκεψεις, φόρα κλπ κλπ). Οπως αυτοι σχεδιαζουν τον κοσμο στα μετρα τους, ετσι κανουμε κι εμεις μεσα στον χρονο. Αυτοι απλα μεχρι τωρα εκ των πραγματων μαλλον αποδεικνυεται πως ηταν μεχρι τωρα πιο αποτελεσματικοι.
Και τωρα φευγω για να μην με παρουν τα σκαγια …
katy
15 Φεβρουαρίου, 2014 2:34 μμ
Μη σε νοιάζει για τα σκάγια….Θα προτάξω τα (πλούσια) στήθια μου…. 😉
Νικόλας
15 Φεβρουαρίου, 2014 2:37 μμ
Πως να πολεμήσεις το ψέμα,οταν σου έχουν πάρει την αλήθεια…Να πολεμήσεις κ εσύ με το ψέμα;Ας αφήσουμε την αληθεια που βγαινει απο μέσα μας μαζι με το δίκιο και αν χρειαστεί και αίμα.
Καλημέρα demonio!! 🙂
demonio
15 Φεβρουαρίου, 2014 9:36 μμ
Καλησπερα Νικόλα :))))
Αν δεν ειχε πει τοτε ο Γιωργακης πως πρεπει να κανουμε την επανασταση του αυτονοητου, θα το ελεγα τωρα εγω. Επειδη ομως το ειπε εκεινος πρωτος, δινοντας του όμως το σε ολιυς μας γνωστο περιεχομενο, εγω πια δεν μπορω να το χρησιμοποιησω. Η αληθεια ειναι κι αυτη μαλλον κατι τελειως υποκειμενικο. Αρα μας μενει το δίκιο…που στην τελικη αναλυση ειναι θεμα πολιτικο, δηλ. θεμα συσχετισμου δυναμεων.
pagal
15 Φεβρουαρίου, 2014 5:24 μμ
«… think tank… για ολους μας εδω μεσα τουλαχιστον, εχει αρνητικη χρεια»…….όχι για όλους μας, κάνεις λάθος
Καλό είναι να μη μιλάμε εκ μέρος όλων….εξάλλου το μπλογκ μας είναι πολυσυλλεκτικό
giorgalis
15 Φεβρουαρίου, 2014 3:20 μμ
Δεν νομίζω πως κάθε φορά που ένας δεξιός ή «φιλελεύθερος» γράφει κάτι πετάγομαι να τον ειρωνευτώ ή να τον βρίσω ή να του πω «νια νια νια νια ο σοσιαλισμός είναι καλύτερος»…
Αν σου φαίνομαι για ανίατη περίπτωση είναι επειδή δεν μπορώ τους απατεώνες και τους ψεύτες.
Είναι δικαίωμα του καθένα να πιστεύει και να στηρίζει το οικονομικοπολιτικό σύστημα που θεωρεί – για τους όποιους λόγους – πως είναι το καλύτερο είτε για τον εαυτό του μόνο είτε για όλους συνολικά.
Όταν όμως εμφανίζεται ο συριζαίος, ο πασόκος, ο νεοδημοκράτης, και παριστάνει τον «κομμουνιστή» τον «με τον σοσιαλισμό» τον «αντιεξουσιαστή» τον «επαναστάτη» τον «αντικαπιταλιστή» τον «αριστερό» και μάλιστα (νομίζει πως) τα λέει καλά ξερνώντας και αντικομμουνισμό, τότε θα κάτσει να υποστεί λούσιμο.
Το γεγονός πως κάτι τέτοιοι απίθανοι βρίζουν τον «αντιεξουσιαστή» γαπ, τους «αριστερούς» Κουβέλη, Καμίνη κτλ, ακριβώς επειδή τους θεωρούν πολιτικούς απατεώνες, την ώρα που δεν υπάρχει το παραμικρό στοιχείο που να δείχνει πως αυτοί είναι κάτι διαφορετικό, αντίθετα, υπάρχουν πάμπολλα στοιχεία (και παραδοχές τους) πως είναι ακριβώς το ίδιο, είναι λίγο προβληματικό, δεν είναι;
Απ όσο γνωρίζω, δεν βρίζω ούτε παίζω ξύλο με όποιον συριζαίο ή πασόκο συναντηθώ απλά επειδή πιστεύει πως το κόμμα του έχει την σωστότερη λύση.
Όποιος θέλει να νιώσει στο πετσί του τι σημαίνει τρολοαπατεώνας να μου το πει να φτιάξω ένα αβαταρ «αναρχικού» ή «φιλελεύθερου» να τα λέω «μούρλια» και να τον λέω και σύντροφο…
😉
Τον βλαδίμηρο γιατί άραγε τον βρίζουν;
Ταξικές διαφορές έχω και άλλα είναι τα συμφέροντα και τα «θέλω μου», δεν μπορεί το κάθε αρχίδι να μου υποδείξει το σωστό στον ίδιο ακριβώς δρόμο με τον σημερινό. 😉
katy
15 Φεβρουαρίου, 2014 6:07 μμ
Ουπς, όπως φαίνεται, «πάτησα» (άθελά μου), κάποιο ευαίσθητο σημείο σου. Ζητώ λοιπόν συγγνώμη, για το σχόλιό μου, περί «ανίατης περίπτωσης».
Έχω καταλάβει, το χαρακτήρα, το πνεύμα με το οποίο γράφεις (σε αντίθεση με ‘σένα που δεν κατάλαβες, ότι απλά χαριτολογούσα) και τα πιστεύω σου και γι’ αυτό νομίζω ότι το «λογίδριο» που ακολούθησε, ήταν πέρα για πέρα περιττό (τουλάχιστον για ‘μένα). 😉
giorgalis
15 Φεβρουαρίου, 2014 6:15 μμ
Φυσικά και κατάλαβα πως χαριτολογούσες, πως θα μπορούσα να απαιτώ να με καταλαβαίνεις όταν κάνω το ίδιο και συχνά μάλιστα 😉
Δεν έχεις παρατηρήσει πως για να κάνω επιθέσεις εκεί που θέλω μπορώ να «πιαστώ» από οπουδήποτε; 🙂
giorgalis
15 Φεβρουαρίου, 2014 6:17 μμ
πως αλλιώς θα μπορούσαν να απαιτώ…
giorgalis
15 Φεβρουαρίου, 2014 6:17 μμ
μπορούσα…
katy
15 Φεβρουαρίου, 2014 6:33 μμ
Εντάξει, πολλοί τα «χάνουν» μαζί μου….αλλά και ‘σύ; 😉
Ξαναγράψτο από την αρχή, γιατί μπερδεύτηκα… 😀
giorgalis
15 Φεβρουαρίου, 2014 7:09 μμ
Κατάλαβα πως χαριτολογούσες.
Θα ήταν παράδοξο να μην το καταλάβω επειδή χαριτολογώ κι εγώ συχνά έχοντας την απαίτηση να με καταλαβαίνουν όταν το κάνω.. (τα παίρνω κρανίο όταν γράφω σαχλαμάρες και θεωρούν πως σοβαρολογώ – όταν έρθω στον πύργο θα σου δείξω τα εξώδικα από τον χρήστη-διαχειριστή “koula” που με κατηγορούσε για του κόσμου τις ατιμίες).
Για το ίδιο θέμα, έχω μάθει πως ο μανικάκος φύτεψε νάρκες στον κήπο του περιμένοντας την μέρα που θα εμφανιστώ ως εκπρόσωπος της “λαϊκής εξουσίας” να τον συνοδεύσω σε νέο “εργασιακό περιβάλλον”. 😉
katy
15 Φεβρουαρίου, 2014 7:15 μμ
Οκ, παίρνω πίσω τη «συγγνώμη» τότες. 😉
Νικόλας
15 Φεβρουαρίου, 2014 3:35 μμ
Εκτος θεματος Υψηλοτατη Πυργοδεσποινα,αλλα αφορα μια συζητηση που ειχαμε για την γυναικεια χειραφετηση(για Επανασταση μιλούσα εγώ)ενα βιντεο που προσπαθει να νικησει τον σεξισμο…
katy
15 Φεβρουαρίου, 2014 6:13 μμ
Kαταπληκτικό βίντεο Νικόλα μου!
jean paul satre
16 Φεβρουαρίου, 2014 2:04 πμ
Καλησπερα,
Γνωριζει κανεις την διαφορα του υπαρξισμου με τον Καστοριαδη?Αν ξερει κανεις επιγραμματικα
Bobfisher
17 Φεβρουαρίου, 2014 1:31 μμ
Είναι ακριβώς αντίθετα.
Νικόλας
16 Φεβρουαρίου, 2014 11:45 πμ
Ο αγωνας για ατομικη επιβιωση δεν εχει μετατραπει-ακομα τουλαχιστον-σε συλλογικη δραση για την ελευθερια,που θα απαλλάσει τους εχοντες αναγκη προσχωρήσαντες στα συσσίτια εκκλησιας και ΧΑ από κάθε ενοχή που οφείλεται στην πρόσκαιρη αυτη αβελτηρία της Αριστερας ή του κομμουνισμού(εκτος καιαν την πράττουν συνειδητά) αν θέλετε να σχεδιάσει ένα ονειροπόλο μεν αλλά ρεαλιστικό δε για την προετοιμασία της φθοράς του αστικού κράτους πρώτον και επανάστασης δευτερευόντως για την επανάσταση.
simon
16 Φεβρουαρίου, 2014 12:35 μμ
«…π ρ ό σ κ α ι ρ η αυτη αβελτηρία της Αριστερας…» !
Αισιόδοξο σε βρίσκω, φίλε Νικόλα 😉
Νικόλας
16 Φεβρουαρίου, 2014 2:52 μμ
Φιλε simon θα εγραφα αντι αβελτηριας την λεξη »δολος»,αλλα θελω ακομα να ειμαι αισιόδοξος γιατί αν υπάρχει δόλος τοτε μονο ο λαός(αφηρημενη εννοια το ξερω αλλα δεν εβρισκα καλυτερη,πεισσοτερο μιλω για τους ανενταχτους)μπορει να ξεπλυνει την αμαρτία(τοσο της Αριστερας,οσο και την δικη του σταση(του λαού) ως προς την ΧΑ).
Επισης το »προσκαιρη» το εβαλα μαζι με την εκπληξη που σε πολλους προκαλεσε η τοσο »ετοιμη» σταση της ΧΑ στο ξεσπασμα της κρισης κατι που με κανει πολυ καχυποπτο,ωστε να κερδισει ενα μερος του λαου,τους λουμπεν κυριως.
Ηταν λοιπον ετοιμη λοιπον η ΧΑ,απο ξενα κεντρα υποπτευομαι ωστε η δικη μας απορια μπροστα στο φαινομενο,να ειναι αυθορμητες και καλοδεχουμενες φυσικα ως προς το αυθορμητο πλην αναποτελεσματικα λογια καρδιας που δεν επαρκουν στο να δωσουν λυση στην πεινα μεγαλου μερους του »λαού».
Ελπιζω ως προς αντιδιαστολη να μην ολιγωρησουμε αλλο,αλλα με προσεκτικα βηματα,να δωσει ο λαος την λύση(αν εμεις δεν μπορούμε)
Υγ.Το παιχνίδι παίζεται;Ακόμα!
katy
16 Φεβρουαρίου, 2014 3:20 μμ
Νικόλα μου
«Ο λαός δεν θέλει τις μεγάλες ιδέες, προτιμά τις φτηνές αλήθειες». 😉
Antoine Rivarol (1753-1801), Γάλλος Γνωμικογράφος.
Νικόλας
16 Φεβρουαρίου, 2014 3:43 μμ
Καλημέρα Υψηλοτάτη, 🙂
οι μεγαλες ιδεες ειναι ομως που οδηγησαν τπν σε αθλους πρωτογνωρους και ξεχαρβαλωσαν τα προηγούμενα κοινωνικοοικονομικα συστήματα,η φτηνη αληθεια μπορει να τρωγεται,αλλα ακριβως επειδη ειναι φθηνη καποια δραπετεύει λίγο από αυτήν για να μας πείσει τι ειναι το καλύτερο.Επαναλαμβάνω χωρίς καμία ενοχή πλην δεδηλωμένων εγκληματιών χωρίς καμία ενοχή που προσκαιρα οδηγησαν το λαο σε λαθος επιλογές.
Θα ηθελα να συμβει μια εστω εξεγερση που θα αναδεινυει την προτεραιοτητα(που υποβοσκεται εστω σπαραλιασμενη σημερα και της πραγματικης αλληλεγγυης οπως και του αληθινου έρωτα,ως αντιστάθισμα στην λογικη που παραγει το δος ημων σημερα του ατομικου συμφέροντος που χτες ηταν αχρειαστα δάνεια,κλπ,κλπ,.
Το προβλημα ειναι υπαρχει χρόνος να αντισταθούμε;Αν και δεν πιστεύω στις εκλογές,ας γινει απο εκει μια αρχή.
Το ερωτημα ειναι το καθε προηγούμενο συστημα ο καπιταλισμος θα αποσυρθει με αιμα οπως τα προηγούμενα,φεουφαρχισμοςπχ (για το ‘καλο της ανθρωποτητας’)οπως υπαινισσεται ή θα παραδοθει αναιματα και γλιτωσουμε την αιματοχυσία…
Νικόλας
16 Φεβρουαρίου, 2014 3:49 μμ
Στην δευτετη παραγραφο μπερδευτηκα λιγο,και την ξαναγράφω:Θα ηθελα να συμβει μια εξεγερση που αναδεικνύει πλερια τις λαΪκε΄ς δυνατότητες κσι θα αναδεικνυεί σε ολο της το μεγαλειο την πραγματικη αλλα σμπαραλιασμένη σημερα αλληλεγγύη,όπως και τον αληθινό έρωτα,ως αντισταθμισμα των ψευδεπιγραφων σημερινών ηθικών αξιών,του τρόμου και της προσωπικής μοναξιάς.
katy
16 Φεβρουαρίου, 2014 4:06 μμ
Γλυκέ μου Νικόλα
Συμφωνώ απόλυτα, με όσα όμορφα (βγαλμένα από την ψυχούλα σου) λες, αλλά θα ήθελα εάν μου επιτρέπεις να πω και κάτι…
Καλές οι μεγάλες ιδέες δε λέω (για κάποιους ρομαντικούς σαν κι εμάς), αλλά ο λαός θέλει να γεμίσει πρώτα και πάνω απ’ όλα την κοιλιά του (τόσο πεζά πράγματα δηλαδή). 😉
ΥΓ1 Εξέγερση; Καλά σε λέω ρομαντικό… 😉
ΥΓ2 Πάντα υπάρχει χρόνος να αντισταθούμε σε όλα τα ψεύτικα και τα υποκριτικά! 🙂
ΥΓ3 Καλημέρα στις 4:00 το μεσημέρι; 😀
Νικόλας
23 Φεβρουαρίου, 2014 1:09 πμ
@ simon
16 Φεβρουαρίου, 2014
Simon ως διαλεκτικός θα συμφωνησω οτι το στομαχι μπορει να γινει και επαναστατικο,μονο που για την ωρα το μυαλο οσων εχουν απολυτη αναγκη βασικων αγαθων(να θρεψουν το στομαχι δλδ) στρεφεται σε καταστροφικες λυσεις οπως της ΧΑ.
Κατα την γνωμη μου δυο ειναι το κυριαρχα στοιχεια που γενναει επαναστασεις,η ελλειψη ή αυτοαναιρεση της δικαιοσυνης και δευτερον ο αγωνας για περισσότερη ελευθερία(οχι οπως την αντιλαμβανεται ο καθεις)αλλα ως αντισταση σε χουντες που ειτε πραξικοματικα ειτε με εκλογές πηραν την εξουσια στα χερια τους ως αντιπροσωποι του λαου,εντολοδοχοι και φοβιτσιαριδες στην παραμικρη εστω σπιθιτσα που θα απειλει να ανατρεψει τοσο το θεμα με το στομαχι αλλα την ελευθερία ο αγωνας για την οποια ειναι και σημαντικοτερος πιστεύω.
Υγ.Αργησα να ανα απαντησω εξαιτιας πολυ προσωπικων λογων,ελπιζω να συνεχιστει ο διαλογος μας τοσο εδω,οσο και σε αλλο νημα.
katy
23 Φεβρουαρίου, 2014 1:12 πμ
Στο simon μόνο εύχεσαι να συνεχίσετε το διάλογο; 😉
Νικόλας
16 Φεβρουαρίου, 2014 4:22 μμ
To χανει κάποιος το μυαλο του για την ψυχη -δεν συζητάω καν ποσο ειναι το κοστος της κα-και να ψηφιζει συνειδητα καθαρματα που αυριο θα τους ριξουν στον Καιάδα ειναι λογικό μεν,αλλα και εντελως κοντοφθαλμο,για αυτο πρεπει η αριστερα μα ξεβολευτει λιγο απο τασυνεδρια και να πλησιασει αυτούς τους ανθρωπους,οχι ταζοντας λαγους με πετραχηλια,αλλα μια ευρυτερη φωνη ελευθερίας για αρχή.Αυτοί οι ανθρωποι τοσοι πολλοι στις μερες μας φωναζουν και για να τους δωσουν σημασια αλλα και για την ελευθερία.
Ξερω οτι το στομαχι ειναι αντεπαναστατικο αλλα μπορει να επιβιώσει για ενα χρονικο διαστημα κατα την διαρκεια του οποιου σου κλεψει απο τις καλες αναμνησεις σου μεχρι την ιδια την ζωη.Ο αγώνας θελει θυσιες και αλληλεγγυη αλλα οχι εμεις μετα απο πορειες να πινουμε τα εσπρεσσο και οι φτωχοι να λογαριαζουν πως θα πληρωσουν την φρατζόλα…
Καλή μέρα μου ακουγεται πιο ωραία ως αισθητικη απο την καλησπέρα που προμηνύει άλλωστε και το τέλος της…
Οσο για το αν υπάρχει χρόνος ειναι κρίμα τόσοι ανθρωποι να βασανιζονται ψυχικα,επειδή καποιοι »τρελοι»,θέλουν τις γυναίκες του,ςπαραβολη Δαυίδ που εβαλε να σκοωθει σουσιαστικα ο αντρας της γυναικας του…
katy
16 Φεβρουαρίου, 2014 4:28 μμ
Yπέροχε Νικόλα μου, τα λες τόσο όμορφα….προσυπογράφω το σχόλιό σου! 🙂
Νικόλας
16 Φεβρουαρίου, 2014 6:02 μμ
Θαρρος εχω θα ελεγα,θρασος μαλλον οχι εκτός αν προορίζεται για τους πραγματκούς εχθρούς τους πολιτικούς εν προκειμένω πανω στους οποιους θα ξεράσω ολη την »σκοτεινιά»που μου εδωσαν σπλόχερα.Σας ευχαριστλω και παλι για τις συμβουλές,θα προσπαθήσω να τις συνδιάσω με τις δικές μου συντεταγμένες.
🙂
simon
16 Φεβρουαρίου, 2014 7:26 μμ
@ Νικόλας
16 Φεβρουαρίου, 2014 4:22 μμ
«Ξερω οτι το στομαχι ειναι αντεπαναστατικο…».
Καταλαβαίνω το πως και γιατί το λες αυτό, Νικόλα, αλλά πιστεύω ότι είναι το πιο επαναστατικό όργανο του ανθρώπου, ακόμη και πριν απ’ το μυαλό. Ουδείς ποτέ επαναστάτησε γιατί δεν είχε, ξέρω ‘γω … πίνακες του Νταλί, ας πούμε 😀
Νικόλας
23 Φεβρουαρίου, 2014 1:39 πμ
Χαρακτηριστικο ανθρωπιστικο προβλημα που αφορα τις γυναικες κυριως ηλικιων 30-35 ειναι ο γαμος και η οικογενεια.Ωστοσο οταν ολα αυτα τελουνται υπο την πιεση της οικογενειας,της οικονομικης ανεχειας αλλα και της φυσικης αναγκης διαιωνισης του ανθρωπου γενικοτερα,το αποτελεσμα ή συνταγη διαφορετικα δεν βγαινει παντα η καλυτερη.Εχουμε φτασει πλεον εκει που 30 χρονια πριν ανδρες παντρευονταν γυναικες με 10 χρονια διαφορα,οι σημερινες 35αρισες να νυμφευνται αντρες μικροτερους εως και πεντε χρονια.Και σε αυτο δεν φταιει μονο η κριση αλλα και η ανασφαλεια ισως.Το μελλον θα δειξει…
Νικόλας
16 Φεβρουαρίου, 2014 4:40 μμ
Για να μιλήσει κάποιος υπέροχα-αν και ειμαι μετριόφρων για να αποδεχτώ αυτό πο μόλις γράψατε-χρειάζεται συνήθως καποιο-αν.συνομιλήτρια στην περιπτωσή μας,ωστε να παραχθει αν οχι η λύση,έστω ενα θετικο συμπέρασμα…
Η αυμβολή σας ήταν παραπάνω από καίριαλοιπόν,αρα τα μπράβο ανήκουν και στους δυο μας.!!
katy
16 Φεβρουαρίου, 2014 4:52 μμ
Αποδέξου αυτό που μόλις είπα και να ξέρεις ότι είσαι πολύ τυχερός. Πολλοί
«ικετεύουν» και «παρακαλούν» για την αποδοχή μου, αλλά λίγοι την κερδίζουν.
Είμαι πολύ εκλεκτική (το ξέρουν όλοι), γι’ αυτό σου συνιστώ να απολαύσεις
τη στιγμή! 😉
«Το πεπρωμένο είναι καλό να το αποδεχθείς, όταν σου πάει καλά. Αν όχι, μην το λες πεπρωμένο. Πες το αδικία, προδοσία ή απλά κακή τύχη». 🙂
Joseph Heller (1923-1999), Αμερικανός συγγραφέας.
Νικόλας
16 Φεβρουαρίου, 2014 5:11 μμ
Η καλη μου τυχη μου εχει προκυψει εδω και 12 χρονια περιπου,αποδέχομαι αυτο που μου είπατα γιατι το ειπατε απο καρδιας,απλα καπποιες φορες ειμαι περισσότερο σκληρος με εμενα παρα με τους αλλους…
Σας ξαναευχαριστω για τον διαλογο,γιατι ειπατε επο καρδιας αυτά τα λόγια,οσο για το ρητο του Heller,ποτε μου δεν αρνηθηκα την μοναξια του πεπρωμενου,ουτε θα το χαρακτηριζα,ως αδικια,μαλλον περι ευλογιας προκειται για αυτο μου αρέσει να το πειράζω λιγάκι το κάρμα μου,διαλεγοντας πάντα τον πιο δυσκολο δρομο στην ζωή για να πολεμήσω γιατρευοντας τον πόνο γύρω μας.
Επομένως για να απολαμβάνουμε και την αποδοχή του κόσμου(του πολύ ωραίου στον γραπτο λογο και σπουδαίου ιστοριοδίφη Ιουλιανού,πχ) μάλλον σε κάτι καλό συμβάλαμε.
Απολαμβάνω κάθε στιγμή μαζί σας,αν και δεν μου αρέσει να με επαινούν ακομα και οταν γραφω ωραια,γιατι πιστεύω πάντα στην δύναμη της κριτικής…
katy
16 Φεβρουαρίου, 2014 5:33 μμ
Κοίτα, θα μπορούσα να σου πω πάρα πολλά αυτή τη στιγμή, όμως νομίζω, ότι α) θα βγω εντελώς εκτός θέματος και β) δεν αφορούν κάποιον άλλον που τυχόν διαβάζει τα σχόλιά μας.
Μία φιλική συμβουλή μόνο. Να έχεις πάντα εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και να μην είσαι τόσο σκληρός μαζί του. Να έχεις το θάρρος να λες πάντα τη γνώμη σου και θράσος (με την καλή έννοια) να διεκδικείς όλα όσα θέλεις στη ζωή σου.
Αυτά! 🙂
ΥΓ.1 Είμαι της σχολής Βάκωνα (όπως έχεις καταλάβει). Έλεγε ο συγχωρεμένος ο Φραγκίσκος: Να επαινείς πάντα τον εαυτό σου. Όλο και κάτι θα μείνει! 🙂
ΥΓ.2 Οι συζητήσεις μαζί μου, το ξέρω ότι είναι πάντα απολαυστικές! 😉
Νικόλας
23 Φεβρουαρίου, 2014 1:30 πμ
Αγαπητή Πυργοδέσποινα,όσοι περισσότεροι σε εναν διαλογο τόσο το καλύτερο πιστεύω,εδω επελεξα απλά δώσω μια συγκεκριμένη απάντηση στο σχόλιό του.
Απ οτι ειδα ενα βιντεο που σας εδειξα για το φεμενισμο εγινε θεμα τελικα,πολύ ευχαρίστως θα συνέχιζα,το διάλογο μαζί σας(με τηνθεληση σας φυσικά) τόσο στο θέμα ανδρών-γυναικών(που απο οτι βλεπω γενικα ταράζει και συγκινει περισσότερο από τα επαναστατικά στην κοινωνία κυριως.
ΥγΣας εχω διαβιβασει και δεν ντρεπομαι να το ξαναπω οτι οι διαλογοι μαζι σας ειναι υπεροχοι,οπως και την ευγνωμοσυνη-εμπιστοσυνη που μου δειχνεται με τις απόψεις σαε στο διάλογο.
katy
23 Φεβρουαρίου, 2014 1:38 πμ
Χιουμοράκι έκανα Νικόλα μου και η ερώτησή μου ήταν περισσότερο παιχνιδιάρικη (και ρητορική), δεν περίμενα απάντηση… 😀
ΥΓ. Μου ΄κανε πάντως εντύπωση το γεγονός, ότι δεν σχολίασες στην ανάρτηση με το βίντεο που πρώτος εσύ πόσταρες (στη μεταξύ μας συζήτηση)…ελπίζω να είσαι πάντως καλά στην υγεία σου. 🙂
Νικόλας
23 Φεβρουαρίου, 2014 1:48 πμ
Η αποψη μου για το βιντεακι ειναι να μην παιρνουμε τα πραγματα τοσο σοβαρα,ειδικα οταν προερχονται απο κοινωνιες με διαφορετικα συμπλεγματα απο τα δικα μας.
Το βιντεο παρουσιαζει μεν υπερβολικα τι θα γινοταν επι καπιταλισμου αν ειχαμε γυναικοκρατια,ωστοσο θεωρω οι περισσοτερες γυναικες θα ειχανε πολλες αντιρρησεις στην εφαρμογη ενος τετοιου εγχειρηματος.
Οπως ειπα και παλι το βιντεο ειναι προκλητικο,αλλα στην ουσια πολυς λογος για το τιποτα,εκτος απο το να παροσιαζουν αντρες και γυναικες τις θεσεις τους στο προαιωνιο ερωτημα,ποιος εχει τελικα το πανω χερι στην σχεση;Οποιος ειπε η πεθερα,κερδισε το στοιχημα.
katy
23 Φεβρουαρίου, 2014 2:01 πμ
😆 😆
Να σε καληνυχτίσω Νικόλα μου.
‘Ο γάμος είναι μια συμμαχία μεταξύ δύο ανθρώπων, ο ένας από τους οποίους ποτέ δεν θυμάται γενέθλια και ο άλλος τα θυμάται πάντα’. 🙂
Ogden Nash (1902-1971), Αμερικανός ποιητής.
Νικόλας
23 Φεβρουαρίου, 2014 2:05 πμ
Kαλό σας βράδυ!!
🙂 🙂
Ioulianos
16 Φεβρουαρίου, 2014 4:48 μμ
Πέρασα ένα υπέροχο απόγευμα διαβάζοντας σας.
Νικόλα και Πυργοδέσποινα Γιοργαλη Simon
Μπορεί να μην είμαστε συντρόφι πολιτικά αλλά πολιτικά συμβατοί μπορούμε να είμαστε. Φίλοι, με συγκεκριμένα κοινά ιδανικά στην μια και μοναδική κοινή υπόθεση.
Hasta la Victoria siempre!
🙂
katy
16 Φεβρουαρίου, 2014 4:57 μμ
“Αν τρέμεις από αγανάκτηση για κάθε αδικία, είσαι σύντροφός μου”.
Τσε Γκεβάρα (1928-1967), Αργεντινός επαναστάτης.
ΥΓ. Ατόπημα συγχωρητέο….την Πυργοδέσποινα πρέπει ΠΑΝΤΑ να την αναφέρεις πρώτη! 😀
demonio
16 Φεβρουαρίου, 2014 9:34 μμ
Πυργοδεσποινα μου, εσας τουλαχιστον σας αναφερει. Εμας τους υπολοιπους ειτε μας θεωρει πολιτικα συντροφους, ειτε μας εχει υποβιβασει εντελως κατηγορια…
Με εστειλε κι ο Νικολας για το «καλησπερα» που του ειπα… οποτε απο δω και μπρος θα λεω παντα καλημερααααα οποια ωρα και να ειναι 😉 Λυσεις παντα υπαρχουν, αρκει να θελουμε να τις βρουμε.
Τις καλημερες μου λοιπον σε ολους 🙂 🙂
katy
16 Φεβρουαρίου, 2014 9:37 μμ
αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!
katy
16 Φεβρουαρίου, 2014 9:57 μμ
Αφιερωμένο εξαιρετικά, γλυκό μου demonio! Ρίξε μια στροφή και για πάρτη μου! 🙂
demonio
16 Φεβρουαρίου, 2014 10:07 μμ
έχει πλάκα που στο βίντεο φεύγει τελείως ο ήχος από την εικόνα! Υποκλίνομαι στον πάντα τέλειο σχολιασμό σας Μεγαλειοτάτη! Αυτό είναι συνπεια στην ποιότητα 🙂 🙂 🙂