[Αναδημοσίευση]
από την «Κοινωνική Κουζίνα Αλληλεγγύης Κατερίνης«
Η Κουζίνα μας είναι αυτοδιαχειριζόμενη συλλογικότητα αλληλεγγύης
Ξεκινήσαμε τον Απρίλιο του 2013 στην πόλη της Κατερίνης. Βασικό έργο μας είναι η συγκέντρωση και διανομή τροφίμων σε εβδομαδιαία βάση για ευπαθείς οικογένειες, οικογένειες που πλήττονται από τις πολιτικές των μνημονίων. Τις αποφάσεις παίρνει κάθε Πέμπτη η εβδομαδιαία συνέλευσή μας και εκεί μοιραζόμαστε τις δουλειές. (19.30 το απόγευμα, στο «Ιδεοδρόμιο» – Π.Π.Γερμανού 3, τηλ 23510 39811)
Κάθε Σάββατο συγκεντρώνουμε τρόφιμα έξω από Σούπερ Μάρκετ της πόλης και από τη Λαϊκή Αγορά, τα οποία έπειτα διανέμονται σε 30 οικογένειες -περίπου 100 πολίτες.
Με χαρά θα δεχθούμε όποια και όποιον θέλει να βοηθήσει για να καλυφθούν οι οικογένειες που έχουν ανάγκη.
Δεν πιστεύουμε στην «ελεημοσύνη». Αντίθετα υλοποιούμε την αλληλεγγύη. Στην ομάδα, τις συνελεύσεις και τις δράσεις συμμετέχουν όλοι, μαζί και με τις οικογένειες που λαμβάνουν βοήθεια.
Συγκεντρώνουμε και διανέμουμε εκτός από τρόφιμα: παιδικά βιβλία, σχολικά βοηθήματα και σχολικά είδη, ρούχα.
Περάστε μια βόλτα από το μπλογκ τους για περισσότερες πληροφορίες για τις δράσεις τους
και πώς μπορείτε να συμμετάσχετε ή/και να βοηθήσετε.
(Σημείωση: η ώρα συνέλευσης, τώρα τον χειμώνα, είναι 18.30′)
===
Support Link: http://wp.me/p1pa1c-jme
katy
16 Οκτωβρίου, 2013 8:42 μμ
“Έχετε ιδέα πόσα παιδιά χρειάζονται για να σβήσουν το φως στην κουζίνα; Τρία. Χρειάζεται ένα για να πει «ποιό φως;» και άλλα δύο για να πουν «δεν το άναψα εγώ!»” 🙂
Erma Bombeck (1927-1996), Αμερικανίδα αρθρογράφος.
maskarat
16 Οκτωβρίου, 2013 9:12 μμ
Reblogged this on 42 μέρες.
maskarat
16 Οκτωβρίου, 2013 9:36 μμ
Έχοντας δει τόσες εικόνες μίσους και απανθρωπιάς τα τελευταία χρόνια… κάποια στιγμή σε παίρνει από κάτω.
Κι όμως, στο βίντεο -κάπου εκεί στη μέση- εκεί που τα παιδιά της Κουζίνας γεμίζουν την παλέττα τους από τους παραγωγούς της λαϊκής η εικόνα είναι πολύ δυνατή: ελπίδα!
Και για τα παιδιά που τρέχουν την Κουζίνα και κάνουν τη συλλογή ό,τι και να πεις είναι λίγο…
Κι όσο για τους παραγωγούς της λαϊκής… τι να πω… Οι πιο όμορφοι Άνθρωποι που είδα! Να είναι πάντα καλά.
koula
16 Οκτωβρίου, 2013 9:55 μμ
μικρές ανάσες… 🙂