Against Thatcher

Posted on 9 Απριλίου, 2013 11:25 μμ από

36


Με αφορμή το θάνατο της Θάτσερ μεταφέρει το Καπυμπάρα από τον Head Charge

(αρχική δημοσίευση: 28.05.2009)

Με αφορμή τη συμπλήρωση τριάντα χρόνων από την πρώτη εκλογική νίκη της Μάργκαρετ Θάτσερ (στις 4 Μαΐου του 1979), που σήμανε την έναρξη της 11χρονης παρουσίας της στην πρωθυπουργία της Μεγ. Βρετανίας, γράφτηκαν πολλά αφιερώματα στον διεθνή κι εγχώριο Τύπο. Πολλές αναφορές υπήρξαν και στα μουσικά έντυπα, καθώς η άνοδος της Θάτσερ, συνέπιπτε με το τότε ανερχόμενο κίνημα του punk, που είχε επαναφέρει δυναμικά την πολιτική διάσταση στο μουσικό προσκήνιο.

Στον New Statesman πρόσφατα δημοσιεύτηκε το άρθρο: Maggie’s playlist: the soundtrack to a decade of dissent, με κομμάτια που είχαν ως πηγή έμπνευσης είτε την ίδια άμεσα είτε την κυρίαρχη πολιτική ιδεολογία της δεκαετίας του 80 στη Βρετανία.

Ακολουθούν πέντε κομμάτια που δε συμπεριλήφθηκαν στην παραπάνω λίστα του περιοδικού, αλλά είναι οπωσδήποτε άξια αναφοράς:

The Specials – Maggie’s Farm

Όταν ο Bob Dylan έγραφε το 1965 “I ain’t gonna work on Maggie’s farm no more”, δε φανταζόταν ότι οι στίχοι του θα νοηματοδοτούνταν εκ νέου σαν ένα ξεχωριστό τραγούδι διαμαρτυρίας στη μετα-πανκ βρετανική σκηνή, 15 χρόνια αργότερα. Οι Specials διασκευάζουν το “Maggie’s Farm” λίγο καιρό μετά την πρώτη εκλογική νίκη της Θάτσερ, αφήνοντας προσωρινά κατά μέρος το κλασικό ska στυλ τους, προτιμώντας ένα backdrop από tribal κρουστά. Για να υπογραμμίσουν ακόμη περισσότερο τη μεταφορά του στη βρετανική πραγματικότητα, ο Εθνοφρουρός των αυθεντικών στίχων (“The National Guard”) μετατρέπεται στο “National Front”, τη νεοφασιστική οργάνωση που πρωτοστατούσε τότε σε βίαιες ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον μεταναστών, πολύ συχνά με την ανοχή της αστυνομίας.

Capital Letters – Cheap School Meals

Οι Capital Letters υπήρξαν ένα βρετανικό roots reggae συγκρότημα των 70s αποτελούμενο από τζαμαϊκανούς μετανάστες – ίσως όχι εξίσου γνωστό με συνοδοιπόρους τους όπως οι Steel Pulse, οι Aswad, οι Misty in Roots και οι Matumbi, αλλά όχι λιγότερο αξιόλογο. Το 1980 τους βρίσκει να επιταχύνουν τους ρυθμούς τους και να δοκιμάζουν την τύχη τους στο αναδυόμενο british ska revival με ένα EP (“Bread And Water”) τεσσάρων κομματιών. Σε upbeat έντονο ρυθμό, διαμαρτύρονται για την κατάργηση των σχολικών γευμάτων από τα δημόσια σχολεία και καλούν – με μια δόση αφέλειας – τη νέα πρωθυπουργό να ανακαλέσει άμεσα το συγκεκριμένο μέτρο.

UB40 – Madame Medusa

Σε ένα ιδιαίτερα πολιτικοποιημένο ντεμπούτο, το “Signing Off” (1980), οι UB40 από το Birmingham επιφυλάσσουν μια πολεμική απέναντι στη Θάτσερ στο 12λεπτο “Madame Medusa”. Κινούνται στιχουργικά σε μεταφορικό-υπαινικτικό ύφος, μέχρι που ο Astro στο δικό του DJ part αναλαμβάνει να μεταδώσει το μήνυμα με πολύ πιο άμεσο τρόπο: “Run for your life / Before she eats you alive”, “She gone off her head / we gotta shoot her dead”.

Tackhead (feat. Gary Clail) – Hard Left

Οι Keith LeBlanc, Skip McDonald και Doug Wimbish αποτελούσαν τη studio band της Sugarhill Records, του label που έκανε ουσιαστικά γνωστό το rap στην Αμερική στα late ’70s – early ’80s. Ένα από τα τελευταία τους single, ουσιαστικά σε αποκλειστική επιμέλεια του drummer Keith LeBlanc, ήταν το “No Sell Out” (έγινε γνωστό κυρίως μέσω της επανακυκλοφορίας του από την Tommy Boy Records λίγο αργότερα) με αποσπάσματα από ομιλίες του Malcolm X, που θεωρήθηκε πρωτοποριακό τόσο για την τεχνική των cut-ups, όσο και για το πρωτόλειο industrial hip-hop beat. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, το τρίο θα αρχίσει να συνεργάζεται με τον βρετανό reggae/dub παραγωγό Adrian Sherwood, δημιουργώντας αρχικά το σχήμα των Tackhead, ένα industrial-dub-funk πειραματικό γκρουπ που αποκτά μεγάλη φήμη σε underground κύκλους κυρίως για τις live αυτοσχεδιαστικές του εμφανίσεις, είτε solo είτε ως backing band του Mark Stewart (των θρυλικών Pop Group). Σε ένα από τα πρώτα τους δωδεκάιντσα, το 1986, σαμπλάρουν τη δήλωση της Θάτσερ “Today, we’ve seen the Hard Left violence in the streets” και κάνουν λογοπαίγνια με τις έννοιες (“Hard Left standing on the right”).

Macka B – Get Rid Of Maggie

Ίσως από τους πιο υποτιμημένους reggae DJ, o γεννημένος στη Τζαμάικα, αλλά μεγαλωμένος στη Βρετανία Macka B, συνδυάζοντας πάντοτε το χιούμορ με πρωτότυπα πολιτικο-κοινωνικά μηνύματα, κυκλοφορεί τακτικά δίσκους, σχεδόν πάντοτε σε παραγωγή του Mad Professor, από το 1985. Στο “Natural Suntan” LP του 1990, ανοίγει το δίσκο με μια απολαυστική ragga επίθεση κατά της Θάτσερ, λίγους μήνες πριν αυτή παραδώσει την πρωθυπουργία και τα ηνία του κόμματός της στον John Major.

______________________________________________________________________________________________

Σόρτλινκ: http://wp.me/p1pa1c-iFL