του Γαλαξιάρχη
Με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, το Μορφωτικό Ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ οργάνωσε ημερίδα για το νεοναζισμό και τα ΜΜΕ την περασμένη Τετάρτη. Ας είναι. Από μόνη της η κίνηση είναι ενθαρρυντική. Ειδικά, αφού στην ημερίδα συμμετείχε αρκετός κόσμος και μεταξύ των ομιλιτών υπήρχαν ηχηρά ονόματα από όλους τους χώρους. Ωστόσο, πολύ φοβάμαι ότι εκείνο το βράδυ της Τετάρτης μόλις που ξύσαμε την επιφάνεια του προβλήματος και για μία ακόμη φορά επιβλήθηκε η τακτική της «προστασίας της δημοσιογραφικής οικογένειας». Μερικά συμπεράσματα από την εκδήλωση της ΕΣΗΕΑ (περισσότερα στοιχεία γι’ αυτήν, εδώ).
Αλλά πριν από αυτό, μία μικρή γενική αξιολόγηση της ημερίδας. Όπως συμβαίνει συνήθως στην Ελλάδα, οι χρόνοι των εισηγήσεων δεν τηρήθηκαν με αποτέλεσμα και οι ομιλίες της «έδρας» να κρατήσουν πολύ (σχεδόν τέσσερις ώρες) και αντί να αναπτυχθεί διάλογος με το κοινό, στριμώχτηκαν τρεις-τέσσερις παρεμβάσεις/ερωτήσεις με μεγάλη βιασύνη στις 10 το βράδυ. Από την άλλη οι ομιλητές ήταν αρκετοί, γνωστοί, αξιόλογοι και με ποικιλία στις προσεγγίσεις και τις οπτικές τους. Ωστόσο, αν και το ζήτημα ήταν η σχέση των ΜΜΕ με το φαινόμενο του νεοναζισμού, τελικά ακούσαμε πολύ περισσότερα πράγματα για το δεύτερο παρά για τα πρώτα. Ήταν πολύ χαρακτηριστική η προσπάθεια να μην ακουστούν ονόματα δημοσιογράφων που άμεσα ή έμμεσα έχουν βοηθήσει στην προβολή της Χρυσής Αυγής, παρόλο που οι ομιλητές αναφέρθηκαν σε πολυάριθμα παραδείγματα. Κατά την άποψή μου, το μεγαλύτερο πρόβλημα της ημερίδας αυτής ήταν ότι το περιεχόμενό της ήταν ετεροχρονισμένο. Δεν είναι μόνο ότι άργησε δύο χρόνια να γίνει. Είναι ότι και τα περισσότερα από όσα ακούστηκαν, είχαν εφαρμογή δύο χρόνια πριν. Όχι σήμερα…
Αναλυτικότερα και χωρίς σειρά σημαντικότητας:
- Η πρώτη εισήγηση της ημερίδας ήταν εκείνη της Λιάνας Κανέλλη και αποτέλεσε το χειρότερο δυνατό ξεκίνημα. Για 40 λεπτά η Κανέλη μιλούσε για το «Εγώ» της και με το «Εγώ» της. Χωρίς κανένα σοβαρό ειρμό και με θεαματικά νοηματικά άλματα, από αυτά που μας συνηθίζει, εκείνο που έβγαινε αβίαστα ως συμπέρασμα είναι ότι το πιο σημαντικό -αν όχι το μοναδικό- θύμα της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα ήταν η ίδια, με το περίφημο χαστούκι on-air στον ΑΝΤ1 από τον Κασιδιάρη. Αυτό όμως θα ήταν πταίσμα, αν η Λιάνα Κανέλη δεν εκφραζόταν με τόση απαξίωση για τις αντιφασιστικές -πλην ΚΚΕ- συλλογικότητες. Αποκορύφωμα της άθλιας εισήγησής της, η υπεράσπιση του δήμαρχου της Αθήνας, Γιώργου Καμίνη, ο οποίος δήλωσε ρητά πολύ πρόσφατα σε συνέντευξή του ότι ήταν αυτός που «έδιωξε τους καταληψίες και τους (λαθρο)μετανάστες από το Κέντρο». Η Κανέλλη έκλεισε το μακρόσυρτο παραλήρημα της, χαρακτηρίζοντας «κουκουλοφόρους φασίστες» τους αναρχικούς που έκαναν παρέμβαση με συνθήματα σε ομιλία του Καμίνη στο LSE. Αφού ταύτισε αντιφασίστες με τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής, χειροκροτήθηκε από είκοσι δικούς της του ακροατηρίου. Αμέσως μετά, και χωρίς καν να μείνει να ακούσει έστω και μία ακόμη εισήγηση, σηκώθηκε κι έφυγε από την αίθουσα – μαζί με τους είκοσι χειροκροτητές της (Σημείωση: έχασα τα πρώτα δέκα λεπτά της ομιλίας της οπότε μπορεί να εξήγησε τους λόγους για τους οποίους θα αποχωρούσε αμέσως μετά. Προσωπική άποψη: αν δεν μπορούσε να μείνει, ας μην μιλούσε καθόλου).
- Δυστυχώς, οι περισσότερες εισηγήσεις δεν άγγιζαν καν το θέμα της σχέσης των ΜΜΕ με την άνοδο του Νεοναζισμού. Αρκούνταν σε διαπιστώσεις, που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και μερικά χρόνια, γενικότερα για το φαινόμενο του Νεοναζισμού στην Ελλάδα. Ξεχώριζαν μόνο οι παρεμβάσεις του Νίκου Ξυδάκη, της «Καθημερινής», ο οποίος όμως απέτυχε (ή έστω δίστασε) να συνδέσει τις δομές του Κράτους με τη Χρυσή Αυγή. Του Στρατή Μπουρνάζου, των «Ενθεμάτων» της «Αυγής», ο οποίος ήταν και ο μόνος που μίλησε για το θέμα της ημερίδας στην ουσία, φέρνοντας απτά παραδείγματα της λειτουργίας των ΜΜΕ. Του Τάσου Κωστόπουλου, των «Ιών», ο οποίος υπήρξε ο πλέον πύρινος αν και πρακτικά αναπαρήγαγε το περιεχόμενο του βιβλίου «Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής», του συναδέλφου του Δημήτρη Ψαρρά. Και τέλος του Στέλιου Κούλογλου. Στέκομαι ειδικά στον Κούλογλου, ο οποίος έδωσε και πέντε προτάσεις καθαρές για τα επόμενα βήματα. Στέκομαι επίσης στο Στέλιο γιατί φαίνεται ότι προσπαθεί να κερδίσει σε αξιοπιστία. Τη χαμένη αξιοπιστία του, λόγω της στροφής του -σε βαθμό στράτευσης- υπέρ ΓΑΠ, το 2009.
- Μία ξεχωριστή αναφορά πρέπει να γίνει στον Τάσο Τέλλογλου, που κινήθηκε αριστοτεχνικά, γνωρίζοντας το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Είπε πράγματα που ήθελε να ακούσει το ακροατήριο και στάθηκε κυρίως στις πηγές χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής. Επέλεξε όμως να μη θίξει στο ελάχιστο το μέσο στο οποίο εργάζεται, αλλά και γενικότερα τις εφημερίδες. Αν και υπήρξαν ένας-δύο στο ακροατήριο που του υπενθύμισαν ότι ήταν εκείνος που πρώτος που συμβούλεψε την κυβέρνηση, τότε Παπανδρέου, να «άρει μερικά άρθρα του Συντάγματος», ο Τέλλογλου έκανε πως δεν τους άκουσε. Κανείς, ωστόσο δεν του θύμισε το πολύ πρόσφατο άρθρο-ωραιοποίηση του δολοφόνου της Χούντας, Νίκου Ντερτιλή.
- Πλην ελαχίστων περιπτώσεων, αγνοήθηκε η σχέση ζωής του «βαθέως κράτους» (και όχι παρακράτους) με τα φαινόμενα Νεοναζισμού και κατ’ επέκταση την ισχυροποίηση της Χρυσής Αυγής. Η πραγματική ευθύνη των μέσων για την προώθηση του Φασισμού, όχι μόνο τα δύο τελευταία χρόνια, αλλά όλη την προηγούμενη δεκαετία (και περισσότερο), διαπιστώθηκε μόνο επιφανειακά. Οι περισσότεροι αρκέστηκαν στο να κατηγορήσουν τα media για την πολιτική του θεάματος κι ότι μετέτρεψαν τους μισάνθρωπους της Χρυσής Αυγής σε υποκείμενα του τηλεοπτικού lifestyle. Επιμένω πως τέτοιου τύπου διαπιστώσεις θα έπρεπε ούτως ή άλλως να γίνουν πριν από χρόνια. Από εκεί και πέρα, μόνο ο Κούλογλου έδωσε κάποιες προτάσεις για την επίλυση του προβλήματος.
- Θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός ότι, ενώ αναφέρθηκαν π.χ. πολλάκις στο πλαστό ρεπορτάζ του «Πρώτου Θέματος», «Πέτα τη γιαγιά στη Χρυσή Αυγή»(*), ούτε ένας από τους ομιλητές δεν τόλμησε να αναφέρει ονόματα συναδέλφων που εκτελούν τέτοιου είδος δημοσιογραφικά εγκλήματα (στην προκειμένη περίπτωση του Παναγιώτη Σαββίδη). Ούτε ένας δεν αναφέρθηκε στις ευθύνες της ΕΣΗΕΑ να διατηρεί τέτοιους ανθρώπους στο σώμα της. Ούτε ένας δεν θέλησε να στραφεί ενάντια στο δημοσιογραφικό σινάφι. Μόνο ο Μπογδάνος χλευάστηκε από κάποιους. Κι αυτό, διότι ουδέποτε ο εν λόγω απίθανος έγινε δεκτός από τη δημοσιογραφική οικογένεια. Κατά την άποψή μου, ακριβώς αυτό το γεγονός, της δημοσιογραφικής «ομερτά», αποτελεί τη ρίζα όλων των προβλημάτων στα ΜΜΕ και κατ’ επέκταση της σχέσης τους με το φαινόμενο του νεοναζισμού.
- Όπως ανέφερα παραπάνω, οι εισηγητές απέτυχαν να συνδέσουν με σαφήνεια τη λειτουργία του Κράτους με τους Νεοναζί. Ταυτόχρονα, όλοι τους περιόρισαν το νεοναζισμό μέσα στα πλαίσια της Χρυσής Αυγής και των στελεχών της. Παρόμοιες –και χειρότερες- πρακτικές από τις κυβερνήσεις των τριών τελευταίων ετών, χαρακτηρίστηκαν ως «συντηρητικοποίηση». Ευτυχώς, ο εκπρόσωπος του Δικτύου Σπάρτακος (Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων) κυριολεκτικά εκμηδένισε όλη την έδρα, όταν με παρέμβασή του, αμέσως μετά τη λήξη των εισηγήσεων, εξήγησε με λεπτομέρειες και απτά στοιχεία τη συσχέτιση του Νεοναζισμού με τη λειτουργία του Κράτους.
- Για το τέλος άφησα το κερασάκι. Στο ακροατήριο βρισκόταν και ο εξαφανισμένος Πέτρος Κουναλάκης (της συνομοταξίας ΔΗΜΑΡ), ο οποίος σηκώθηκε κάποια στιγμή εκνευρισμένος να κουνήσει το δάκτυλο προς το ακροατήριο, που τόλμησε να ταυτίζει υπουργούς σαν τον Δένδια με τους χρυσαυγίτες. Η αντίδραση του κοινού ήταν ακαριαία. Η αναφορά και μόνο των ονομάτων που στηρίζονται στην κυβέρνηση από τους ιδεολογικούς συνοδοιπόρους του Κουναλάκη, δηλαδή οι διάφοροι Γεωργιάδηδες, Βορίδηδες και Κρανιδιώτηδες, ανάγκασε το γνωστό γυρολόγο (τύπου Μπίστη) να εξαφανιστεί. Ελπίζω και από προσώπου Γης.
Σε κάθε περίπτωση η ημερίδα αυτή ήταν ενθαρρυντική για την αφύπνιση έστω και ελαχίστων δημοσιογράφων. Ήρθε όμως πολύ καθυστερημένα, με δειλές διαπιστώσεις κι αυτές ετεροχρονισμένες. Όσο οι δημοσιογράφοι αρνούνται να δουν την αλήθεια και κωφεύουν απέναντι στο φασιστικό περιεχόμενο που οι ίδιοι και οι συνάδελφοί τους παράγουν καθημερινά στα ΜΜΕ, η κατάσταση θα επιδεινώνεται. Ταυτόχρονα δεν πρόκειται να ανακτήσουν ούτε στο ελάχιστο την αξιοπιστία τους και θα χάνουν ακόμη και την υποτυπώδη στήριξη του κοινού για τα στενά εργασιακά τους προβλήματα – που ομολογουμένως είναι τεράστια. Υπάρχει χρόνος; Μάλλον όχι. Μάλλον το παιχνίδι έχει χαθεί αμετάκλητα, σε αυτή τη φάση τουλάχιστον. Ας ελπίσουμε ότι θα μάθουν κάτι για το μέλλον. Αν και προσωπικά είμαι πάρα πολύ απαισιόδοξος.
(*) Πρόκειται για το περίφημο προεκλογικό παραμύθι ότι χρυσαυγίτες συνοδεύουν ηλικιωμένους στα ΑΤΜ, για να αποδειχτεί πρόσφατα ότι η «γιαγιά» του ρεπορτάζ ήταν στην πραγματικότητα η μητέρα υποψηφίου της Χ.Α. Του Αλέξανδρου Πλωμαρίτη, του ίδιου δηλαδή υποψηφίου που έγινε πάλι διάσημος όταν τον κατέγραψε ο φακός της κάμερας του Channel 4, να ισχυρίζεται ότι πρέπει να ανοίξουμε τους φούρνους για τους μετανάστες και τους αριστερούς.
Ζaphod
Short URL: http://wp.me/p1pa1c-izh
Ioulianos
11 Μαρτίου, 2013 10:50 πμ
Να υποθέσω Γαλαξιαρχη, μια και δεν αναφέρεις κάτι, πως ουδεμία αναφορά έγινε στους κατασκευαστές «κοινής γνώμης» Πρετεντέρη- Κασιμάτη οι οποίοι πλάσαραν ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ άρθρα του τύπου «Το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής» όπου μεταξύ άλλων αναφέρονταν: . Αν οι προστατευόμενοι του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να καίνε την Αθήνα και να δολοφονούν τους εργαζομένους της Marfin χωρίς να αντιμετωπίζουν τις συνέπειες, είναι επειδή το ΚΚΕ άνοιξε τον δρόμο, κάνοντας αποδεκτή καθημερινότητα την κατάληψη των δρόμων από τον κομματικό στρατό του κάθε τρεις και λίγο. Ετσι φθάσαμε στο σημείο, όπου ακούς: «Γιατί να είναι το ΚΚΕ στη Βουλή και όχι η Χρυσή Αυγή;». «Επειδή το ΚΚΕ το συνηθίσαμε».
«Από την άκρα Δεξιά ως την άκρα Αριστερά. Από τη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά ως τη μετανάστευση και την ανομία. Από τη Ραφήνα ως την Κερατέα. Όποιος λοιπόν θέλει να αντιμετωπίσει ριζικά τη Χρυσή Αυγή δεν έχει παρά να κηρύξει πόλεμο στα “σιωπηλά μοντέλα” που μας κατατρέχουν». Εκτός κι αν η Χρυσή Αυγή αποδειχθεί όντως χρυσή ευκαιρία. Μια ευκαιρία να μιλήσουμε όλοι για όλα και κατ’ αρχήν για τους εαυτούς μας»
«Όσοι πιστεύουμε στην δημοκρατία οφείλουμε ένα μεγάλο “ευχαριστώ” στην Χρυσή Αυγή – και σοβαρολογώ απολύτως. Της το οφείλουμε για την ευκαιρία που μας προσφέρει -και μάλιστα την ώρα που την έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη- ώστε να διορθώσουμε λάθη δεκαετιών και να κάνουμε μια νέα αρχή στην πολιτική ζωή. Είναι η ευκαιρία που δίνεται στη νομιμότητα να αναμετρηθεί, επιτέλους, με την οιονεί νομιμοποιημένη βία της Αριστεράς: αυτό το καρκίνωμα της Μεταπολίτευσης (…).»
(Μικρό απάνθισμα από τα γραφόμενα των δυο)
(;)
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
11 Μαρτίου, 2013 11:05 πμ
Εννοείται. Εδώ δεν μίλησαν για τον τελευταίο των τελευταίων Παν.Σαββίδη, για τον Παπαχελά θα έλεγαν που συνδιευθύνει κυβερνήσεις;
mitera
11 Μαρτίου, 2013 12:29 μμ
Πρόεδρα,θα μπορούσες μήπως να μας μεταφέρεις τις πέντε καθαρές προτάσεις του Κούλογλου;
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
11 Μαρτίου, 2013 12:31 μμ
Δεν κρατούσα σημειώσεις. Στερεοτυπικές ήταν. Πολύ γενικά πράγματα θυμάμαι, μεταξύ των οποίων και το να τεθεί εκτός νόμου η Χ.Α. Θα τσεκάρω αν έχει κάτι ανεβάσει στο tvxs.
mitera
11 Μαρτίου, 2013 12:42 μμ
Στερεοτυπικές….μαλιστα.
Δηλ.καμμιά πρωτοτυπία,μ΄άλλα λόγια να αγαπιόμαστε;
Θενκς για την απαντηση 🙂
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
11 Μαρτίου, 2013 12:59 μμ
Ο Στ.Κούλογλου πρόσθεσε ότι «είναι λάθος να θέτουμε το δίλημμα αν η Χρυσή Αυγή πρέπει να τεθεί εκτός νόμου, διότι την αντιμετωπίζουμε ως κοινοβουλευτικό κόμμα και όχι ως συμμορία, που είναι στην πραγματικότητα. Χρειάζεται συνεργασία βουλευτών και δημοσιογράφων για ποινική δίωξη όσων αμφισβητούν το Ολοκαύτωμα. Η Ενωση Συντακτών να θεσπίσει κώδικα δεοντολογίας για να υπάρξει ενιαία αντιμετώπιση από τα μέσα ενημέρωσης. Κι ας προχωρήσουμε σε δική μας κατήχηση. Γιατί τα παιδιά δεν ξέρουν την Ιστορία μας».
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=08/03/2013&id=349059
mitera
11 Μαρτίου, 2013 1:30 μμ
Ο Ρ. Κοκκελίδης πρότεινε να διοργανωθεί στη χώρα μας μια διεθνής δημοσιογραφική συνάντηση, το φθινόπωρο, με θέμα το νεοναζισμό και να καθοριστεί για τους δημοσιογράφους μία ημέρα που να αφορά τα ΜΜΕ και το νεοναζισμό.
Εδώ τι θέλει να πεί ο ποιητής;να καθιερωθεί άλλη μια μέρα για να θυμόμαστε μια φορα τον χρόνο οτι υπάρχει ο ναζισμός και ξεσαλώνει;;Αυτό κι αν είναι νομιμοποίηση του.
Εχουμε δρόμο ακόμα…….
υγ
ψάχνω για κανενα βιντεο αλλά μάλλον δεν υπάρχει (άλλο πράγμα να έχεις ιδία άποψη)
giorgalis
11 Μαρτίου, 2013 2:17 μμ
Αναρωτιέμαι και για ποιους άλλους θα ζητήσει ποινικές διώξεις μετά από συνεργασία βολευτών και δημοσιοκάφρων στο μέλλον…
Ταμπακερογλου
11 Μαρτίου, 2013 5:33 μμ
Χρειάζεται συνεργασία βουλευτών και δημοσιογράφων για ποινική δίωξη όσων αμφισβητούν το Ολοκαύτωμα
__________________________________
Ελα ρε Στελάρα να ουμε με τις προτασεις σου, αντε να γινουμε Ευρωπη επιτελους, ετσι ετσι θεσμικη θωρακιση χρειαζομαστε κατα των Ναζι … αυτη ειναι η λυση,να φτιαξουμε ευρωπαικους νομους και υστερα να τους τρελανουμε στην νομιμοτητα
Ioulianos
11 Μαρτίου, 2013 1:36 μμ
Σχετικά με τη χρηματοδότηση της Χρυσής Αυγής, ο Τάσος Τέλλογλου διευκρίνισε: «Η Χρυσή Αυγή στις εκλογές στηρίχθηκε οικονομικά από ορισμένα πολιτικά κόμματα του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου». Τους τύπωναν ψηφοδέλτια, τους βοηθούσαν με προεκλογικό υλικό. Στις εκλογές του περασμένου Μαΐου πλήρωσαν 60.000 ευρώ για προεκλογικά φυλλάδια. Σήμερα έχουν οικονομική στήριξη εφοπλιστών, μεγαλοδικηγόρων, φαρμακοβιομηχάνων, κατασκευαστών, και χρηματοδότηση από μία συγκεκριμένη τράπεζα». Καταλήγοντας, ο Τ. Τέλλογλου αναρωτήθηκε: «Τι οφέλη έχουν οι χρηματοδότες;».
!!!
Μιλάμε για τον ίδιο δημοσιογράφο που όπως επισημαίνεις και στο κείμενο σου Γαλαξιαρχη έγραψε :«Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να έχει έκτακτες εξουσίες ,για να το πώ πιο απλά η χώρα είναι σε κατάσταση εκτακτης ανάγκης χωρίς δικτατορία αλλά ορισμένα άρθρα του συντάγματος πρέπει να βγούν “εκτός” η να ερμηνευτούν ανάλογα. Εκδηλώσεις σαν κι εκείνες του ΠΑΜΕ στον Πειραιά πρέπει να δίνεται η δυνατότητα κηρύσσονται αμέσως παράνομες με διαδικασίες αυτοφώρου, πρέπει να περιοριστεί το δικαίωμα της απεργίας αλλά και της διαμαρτυρίας σε ευαίσθητους τομείς»
Άρθρο που έχει εξαφανιστεί από την ιστοσελίδα του Θεοδωράκη.
Ωστόσο σε ρωτώ αν κάποιος ζήτησε καθαρά και ξάστερα όλα αυτά που είπε ο Τέλλογλου να βγουν με στην δημοσιότητα. Ποιοι και Γιατί δηλαδή.
Και κάτι τελευταίο Πρόεδρε αν και φαίνεται λίγο άσχετο με το θέμα αλλά δεν είναι.
Ο Πρετεντερης πρόσφατα είπε: «Όπου στον κόσμο εφαρμό¬ζονται ανάλογα οικονομικά προγράμματα, οι εμπνευστές τους ξεκινούν από το πραξικόπημα. Κανονικά δηλαδή πρώτα εμφανίζονται τα τανκς και μετά η τρόικα… Φυσικά στη χώρα μας κάτι τέ¬τοιο ήταν αδύνατον. Γι’ αυτό καταβλήθηκε τόση προσπάθεια (εντός και εκτός Ελλάδας) να δημιουργηθεί κλίμα κατασκευασμένης συναίνεσης ή ευρύτερης αποδοχής του Μνημονίου με το επιχεί¬ρημα του “μονόδρομου”. (…)Ήταν ίσως η πιο απο¬κρουστική πλευρά ενός εκτρωματικού σχεδίου».
«Γράφει (ς) επίσης ότι εφόσον δεν υπήρξαν τανκς, έπρεπε η προπαγάνδα να αναλάβει να πεί¬σει ότι δεν υπήρχαν άλλες λύσεις και ότι αυτή η λύση θα τελεσφορούσε, να αποσιωπήσει την «αυθαίρετη και αυταρχική επέλαση της κυβέρνησης στα αποθεματικά των ταμείων», να επικαλείται απειλητικά τη χρεοκοπία ακόμη και όταν περ¬νούσαν μήνες καθυστέρησης για τη δόση, και να επιβάλλει τη διάλυση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την απορρύθμιση της αγοράς ερ¬γασίας.» «Η αναδι¬άρθρωση του χρέ¬ους: όλοι ξέραμε από την πρώτη στιγμή ότι δεν είναι βιώσιμο, αλλά μας έλεγαν μην το πείτε τώρα, δεν είναι σωστό (…)»
Η ΕΣΗΕΑ τον έχει καλέσει σε απολογία;
simon
11 Μαρτίου, 2013 1:43 μμ
Ζαφ,
για το «ΕΓΩ» (με κεφαλαία) της Κανέλλη δεν είχα καμιά αμφιβολία. Η αστική κληρονομιά είναι ένα πετσί,που ακόμη κι αν το βάψεις κόκκινο και περάσεις στο «ΕΜΕΙΣ», δε βγαίνει εύκολα. Ο Κούλογλου (του τα λέγαμε, θυμάσαι, στο παλιό TVXS;) είναι ενθαρρυντικό ότι πράγματι έκανε τη στροφή. Άργησε να καταλάβει (;), αλλά την έκανε.
Ο Τσίμας; Τί είπε ο «κόκκινος» Παύλος; Μη μας αφήνεις σε αγωνία! 😀
giorgalis
11 Μαρτίου, 2013 2:10 μμ
Για την Κανέλλη συμφωνώ ρε simon, αλλά «έκανε στροφή ο στέλιος»; 😯
Ο στελάρας κάνει έρευνα αγοράς πριν στρίψει και η αγορά θέλει το νέο ΠΑΣΟΚ
giorgalis
11 Μαρτίου, 2013 2:12 μμ
τσιγαράκι έστριψε το παλικάρι…
Spin's
11 Μαρτίου, 2013 3:20 μμ
Ο Κούλογλου έχει τελειώσει σαν δημοσιογράφος. Όχι μόνο στήριξε ξεδιάντροπα τον ΓΑΠ αλλά παράλληλα και δεν πλήρωνε και τους εργαζόμενους του και τους έβγαζε άχρηστους. Πάει ο στελάρας, μπήκε στη λέξους και έφυγε…O Giorgalis τα λέει ομορφα 🙂
Madness
11 Μαρτίου, 2013 4:05 μμ
Παιδιά, δεν παρακολούθησα την ομιλία στην ΕΣΗΕΑ περί της συνάρτησης ΜΜΕ και ανόδου του φασισμού, αλλά, λέω τώρα η ξανθιά, μήπως με τη συζήτηση, τις ομιλίες, το διάλογο διογκώνουμε και ενισχύουμε το φαινόμενο του ναζισμού? (Με το σκεπτικό ότι ασχολούμαστε μαζί του?) Σαφώς και δεν μπορούμε να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια στις προκλήσεις των τραμπούκων, αλλά προσπαθώ να σκεφτώ διάφορους τρόπους (που να μην περιλαμβάνουν βία), για να εξαλειφθεί από προσώπου γης κάθε θερμοκέφαλος φασίστας.. (Μη με πάρετε από τα μούτρα, μικρό κοριτσάκι είμαι, δικαιούμαι να πω και καμια βλακεία.. 🙂 ) 🙂
Spin's
11 Μαρτίου, 2013 4:39 μμ
άσε ρε φασιστάκι 😛
Madness
11 Μαρτίου, 2013 6:40 μμ
Με κατάλαβες! 😛
Spin's
11 Μαρτίου, 2013 5:33 μμ
Η Κανέλλη δλδ ενοχλείται όταν εξισώνεται ο κομμουνισμός με το ναζισμό αλλά αποκαλεί κουκουλοφόρους φασίστες τους αναρχικούς ; Ναρκωτικά…πολλά ναρκωτικά…
μανικακος
11 Μαρτίου, 2013 6:24 μμ
θα το φας το κεφάλι σου συντροφε…. 😀 😀 😀
Spin
11 Μαρτίου, 2013 10:54 μμ
Μα είναι πράγματα τώρα αυτά το κκε να προπαγανδίζει ανοιχτά τα ναρκωτικά ; 😀 😀
Ploutonakos
11 Μαρτίου, 2013 7:30 μμ
Λίγες σκέψεις και από μένα, με αφορμή τα παραπάνω.
Αρχικά, με τον …έγκριτο Τέλλογλου. Από τις δημοσιεύσεις του wikileaks φάνηκε ότι η γλώσσα που είχε για να γλύφει – και αυτός και ο έτερος ρουφιάνος Παπαχελάς- τους Αμερικάνους της εδώ πρεσβείας τους και μεγάλη ήταν και πολύ δραστήρια. Στέλνανε προς έγκριση υλικό από τους «Φακέλους» τους και ρωτούσαν αν είναι εντάξει και αν τους αρέσει ο τρόπος παρουσίασης… Από ό,τι είδα, και εδώ έχει πραγματευθεί το θέμα.
Με αφορμή λοιπόν και αυτό το ενδεικτικό, δημιουργούνται στο μικρό μου το μυαλό δύο άξονες: Ο ένας έχει να κάνει με το ρόλο του «νεο»-ναζισμού και ο άλλος με το πώς αυτός συνδέεται με άλλες, πιο «ήπιες» μορφές εξουσιαστικών πρακτικών και κοινωνικών τάσεων, που τελικά οδηγεί σε αυτήν την ωραία παρέα που συνθέτουν το κεφάλαιο και οι κολαούζοι του.
Αν δεχθώ (που δέχομαι) ότι ουσιαστικά οι φασιστοναζί κουραμπιέδες αποτελούν ένα εργαλείο του συστήματος που εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντά του σε συγκεκριμένες συνθήκες, ουσιαστικά δεν διαφέρει σε τίποτα από τον όποιο Τέλλογλου και τις πρακτικές του, αφού εξυπηρετούν τα ίδια συμφέροντα και έχουν τον ίδιο στόχο. Και λογικά, το ίδιο ισχύει και με άλλες συντεχνίες ή και κοινωνικά μορφώματα.
Ίσως φανεί σαν λογικός ακροβατισμός, αλλά αν θέλω να μεταμορφώσω τον «Τέλλογλου» και τον τωρινό τρόπο έκφρασης της συντεχνίας του (έτσι όπως αυτή έχει διαμορφωθεί και εκφράζεται κατά βάση), δεν είναι σαν να θέλω να αλλάξω τον ρόλο και τον τρόπο έκφρασης της Χρυσής Αυγής; Έχει ουσία;
Και αναρωτιέμαι. Αν αντί να σπαταλιέται δυναμισμός σε πρακτικές που αποσκοπούν στη «συμμόρφωση» κάποιου που θεωρώ δεδομένο και ενεργό αντίπαλό μου, δεν είναι πιο αποδοτικό να στοχεύσω στη δημιουργία πιο οργανωμένων και τελείως ανεξάρτητων εναλλακτικών δομών; Δομών που μέσα από κυρίως έμπρακτο παραδειγματισμό θα συνθέσουν έναν πόλο ουσιαστικής ανατρεπτικής διεκδίκησης;
mitera
11 Μαρτίου, 2013 8:09 μμ
Και αναρωτιέμαι. Αν αντί να σπαταλιέται δυναμισμός σε πρακτικές που αποσκοπούν στη “συμμόρφωση” κάποιου που θεωρώ δεδομένο και ενεργό αντίπαλό μου, δεν είναι πιο αποδοτικό να στοχεύσω στη δημιουργία πιο οργανωμένων και τελείως ανεξάρτητων εναλλακτικών δομών; Δομών που μέσα από κυρίως έμπρακτο παραδειγματισμό θα συνθέσουν έναν πόλο ουσιαστικής ανατρεπτικής διεκδίκησης;
Συμφωνώ.
Και μέχρι να δημιουργήσουμε τις εναλλακτικές μορφές δομών,ας ξεκινήσουμε απο το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ.
http://www.902.gr/eidisi/politiki/11573/kke-ta-laika-stromata-na-ypsosoyn-anastima-toys-apenanti-sto-haratsi
που είναι εμπρακτος παραδειγματισμός ανατρεπτικής διεκδίκησης.
Αιντε γιατί έχω την εντύπωση οτι μονο εγω και οι φίλοι μου δεν το πληρώνουμε.
Και σας το λέω όταν θα το ζητάνε και το 3013,τοτε θα ειναι αργά για δάκρυα Στέλα.
Ploutonakos
11 Μαρτίου, 2013 11:09 μμ
Νομίζω πως αυτού του τύπου οι διεκδικήσεις εμπεριέχουν το ανατρεπτικό στοιχείο αλλά χωλαίνουν στο παράδειγμα. Όχι με την έννοια ότι δεν αποτελούν καλό και σωστό, αλλά με την έννοια ότι απευθύνονται σε μάτια και αυτιά που, πάντα σύμφωνα με την εκτίμησή μου, έχουν άλλες βλέψεις και προοπτικές.
Οι «νοικοκυραίοι» είναι πολλοί αλλά όταν τους μιλάς για υπερβάσεις πέραν των δικών τους ορίων σε κοιτάνε σαν ούφο. Από την άλλη, όσοι έχουν είτε ταξική συνείδηση φίλα προσκείμενη είτε συνειδητά επιλέγουν το καλό για τους πολλούς -ανεξάρτητα από την ταξική τους προέλευση, δεν νομίζω ότι συνιστούν την κρίσιμη μάζα που χρειάζεται για να αλλάξουμε τα πράγματα. Δεν παραγνωρίζω την αξία των άμεσων διεκδικήσεων και, κυρίως, δεν την απορρίπτω, ακόμα και στις περιπτώσεις που μπορεί να έχουν κόστος μεγάλο. Είναι στιγμές που εκτιμάς ότι πρέπει άμεσα να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις, ανεξάρτητα από τον μακροπρόθεσμο στόχο σου. Απλώς και μόνο για να διατηρήσεις και την αξιοπρέπειά σου.
Στο πλαίσιο αυτό, δεν απορρίπτω την άρνηση πληρωμής του χαρατσιού, στηρίζω όποιον την εφαρμόζει, αλλά προσωπικά εκτιμώ ότι ως άμεσος στόχος δεν θα με βοηθήσει στον μακροπρόθεσμο στόχο που έχω. Πιστεύω ότι και μια γενικευμένη στάση άρνησης πληρωμής που θα οδηγούσε στην κατάργηση του χαρατσιού, έτσι όπως είναι δομημένη η ελληνική κοινωνία, απλώς θα ενίσχυε τον μικροαστισμό που την διακρίνει και θα έκανε πιο συμπαγή τη μαστίχα που έχει στο μυαλό της. Και αυτό γιατί εισπράττω από αυτήν όχι μια τάση δομικών αλλαγών, αλλά μια τάση επιστροφής στην προηγούμενη κατάσταση.
Αυτό που αναρωτιόμουν πριν είχε να κάνει περισσότερο με τη δημιουργία συλλογικοτήτων που θα προτείνανε έμπρακτα εναλλακτικές μεθόδους οργάνωσης και συνεργασίας μεταξύ των ανθρώπων ως αντιστάθμισμα της απάνθρωπης πρακτικής που κυριαρχεί. Να δει, δλδ, και ο «νοικοκύρης» στην πράξη ότι υπάρχει και άλλος δρόμος και άλλος τρόπος και σε επίπεδο τέτοιο που να νιώθει «σιγουριά» και κάπως έτσι να αναπτυχθεί ο άλλος πόλος.
Σόρυ για τα σεντόνια, αλλά προτιμώ να δείχνω την άγνοιά μου παρά να πάσχω από ξερολίαση 🙂
giorgalis
11 Μαρτίου, 2013 11:59 μμ
Ε όχι και τάση επιστροφής στην προηγούμενη κατάσταση!
Με την ριζοσπαστική-ανατρεπτική-επαναστατική-εκρηκτική-πύρκαυλη Αριστερά στο 27% και προ των πυλών του «μαξίμου», δεν υπάρχουν πισωγυρίσματα!
Η κενονία βράζει.
Καθίστε να ανάψει η πρώτη στρακαστρούκα κι όλο το βόρειο ημισφαίριο θα γίνει μπουρλότο, από τον μπέπε γκρίλο τον ολάντ και τον ραχόη ως τον μάρτιν λούθερ κινγκ τον λούλα και τον πινοσέτ!
Στηρίξτε ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για το tsipralex effect:
μια μικρή χειρονομία στην κάλπη του εκλογικού σας τμήματος στα σούρμενα
φέρνει
ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ !
Spin
12 Μαρτίου, 2013 12:06 πμ
την όρμη του τσίπρα δεν την κόβεις ότι και να γραψεις. Το ζιβάγκο δεν γυρίζει πίσω!
giorgalis
12 Μαρτίου, 2013 12:10 πμ
Spin
12 Μαρτίου, 2013 12:22 πμ
κίνηση ματ ο γιώργαρος 😛 😛 😛
simon
12 Μαρτίου, 2013 8:28 πμ
Τί να πω εγώ σύντροφοι; Έχετε δίκιο! Τέτοια κυβέρνηση σαν αυτή του Σύριζα, που κυβερνάει τη χώρα, δεν έχω ξαναδεί! Για όλα φταίει ο Σύριζας!
Κάτω η κυβέρνηση του Σύριζα!!!
giorgalis
12 Μαρτίου, 2013 9:11 πμ
Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για την επόμενη κυβέρνηση που θα είναι ίδια με τις προηγούμενες, αφού όπως διαπιστώνει κι ο Ploutonakos, το πόπολο ονειρεύεται επιστροφή στις «παλιές καλές εποχές» (εννοείται πως συμφωνώ).
Το θλιβερό αριστεροδεξιό μόρφωμα ήρθε στην κουβέντα ακριβώς επειδή κάνει τα πάντα να αποκοιμίσει τελείως τους πελαγωμένους μικροαστούς με το να τους υπόσχεται ακριβώς αυτό.
Και γαμώ τις αριστερές ναούμε!
mitera
12 Μαρτίου, 2013 10:42 πμ
λέει πάλι ο Γκόργι..
Μεγαλώσαμε σε μια ατμόσφαιρα «υπογείου».Αυτό που ονομάζουμε νομιμη δραση,στην πραγματικοτητα ηταν αντανάκλαση στο κενό.Η μικροπολιτική ανθρώπων και ομάδων ανταγωνιζόμενων αλλήλους και εις τους οποίους το αίσθημα της προσωπικής αξιοπρεπειας ανεπτύχθει υπο μορφήν νοσηρού εγωισμού.
(τι ωραία που τα λέει)
κι αυτό πάει στον giorgali 🙂
simon
12 Μαρτίου, 2013 1:21 μμ
Γιοργαλή, καμιά κουβέντα για το ακροδεξιό φασιστικό μόρφωμα που κυβερνά έχουμε ή .. δεν ευκαιρούμε;
simon
12 Μαρτίου, 2013 1:22 μμ
Και τελικά, πάλι «τι Παπάγος τι Πλαστήρας» έ;
giorgalis
12 Μαρτίου, 2013 2:02 μμ
δλδ αν πεινάμε και τρώμε ξύλο από «αριστερούς» θα είμαστε ok;
Mε το ΠΑΣΟΚ δεν έτρωγε ξύλο ο κόσμος; αν βάλουμε τη ντόρα (που είναι αντιφα) αντί του δένδια θα είναι όλα εντάξει;
Πάλι τα ίδια θα λέμε;
Με τα ίδια υλικά που φτιάχνουμε μουσακά αν αλλάξουμε την αναλογία («μείγμα πολιτικής») αντί για άλλο μουσακά θα φτιάξουμε τηγανιτά καλαμαράκια;;
Θα μας βρει δουλειά ο δραγασάκης στα κάτεργα των πολυεθνικών την ώρα που ο σαμαράς δεν μπορεί;
Το σύστημα είναι για κατεδάφιση και οι κολώνες του (ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, ΠΑΣΟΚ και λοιποί συγγενείς) για εξαΰλωση.-
DrAluca
12 Μαρτίου, 2013 2:09 μμ
Giorgali…. να τα ελεγε αυτα καποιος ο οποιος δεν στηριζει την κοινοβουλευτικη δημοκρατια, να πω ναι. Μεσα.
Να τα ακουω απο ατομα που στον «κινδυνο» του Χ-Συριζα, δινουν ενα Y-αλλο κομμα, ειναι καπως… Δεν νομιζεις?
Χαμογελατε…
μανικακος
12 Μαρτίου, 2013 3:44 μμ
ε αλλιώς το ξύλο απο το Πασοκ-Συριζα, αλλιώς απο τους κομματικούς/εργατικούς επιστατες…. 😀 😀 😀
giorgalis
12 Μαρτίου, 2013 2:22 μμ
Το ΚΚΕ στηρίζει την κοινοβουλευτική δημοκρατία…………….
Ας είναι καλά η αναρχία και η «αναρχία» που σε 40 εκατομμύρια χρόνια θα φέρει κάτι άλλο από τον καπιταλισμό.
Άραγε θα έχει σβήσει ο ήλιος (ο κανονικός όχι του ΠΑΣΟΚ) μέχρι τότε;
DrAluca
12 Μαρτίου, 2013 2:29 μμ
Την τελευταια φορα που κοιταξα, το ΚΚΕ ηταν μεσα στην Βουλη, και διεκδηκουσε την αστικη ψηφο των πολιτων.
Νομιζω ειναι σαφης η διαφορα αναμεσα σε μια ενδοκοινοβουλευτικη αντισταση-αντιδραση, και μια αναλογη (εστω) ενδοκοινοβουλευτικη.
Χαμογελατε…
μανικακος
12 Μαρτίου, 2013 3:52 μμ
ναι ρε, η αναρχία είναι που περημενει τις συνθήκες να πέσουν απο το δεντρο ή τον επόμενο «μεγάλο πόλεμο»….
giorgalis
12 Μαρτίου, 2013 2:41 μμ
Δεν μπορεί να είναι τοοοοσο απλά τα πράγματα.
Θα σου πω μόνο πως βλέπω ανθρώπους που όλη τους ζωή στήριζαν το ΚΚΕ (προφανώς δεν μιλώ για μένα…) και είναι περήφανοι για την («αναγκαστική») επιλογή τους.
giorgalis
12 Μαρτίου, 2013 3:01 μμ
Πάντως dr δεν υπάρχει κίνδυνος η ζωή μας να γίνει χειρότερη με το ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ απ ότι είναι με τα σημερινά καθάρματα, ο κίνδυνος είναι πως θα είναι το ίδιο κακή κι επίσης επικίνδυνο είναι να μας θεωρούν οι μάζες όλους «ΣΥΡΙΖΑ» (θα λες την ελευθεριακή ή κομμουνιστική «ατάκα» σου και θα σε καρπαζώνουν άπαντες).
Μετά το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα κάνει τον όρο «αριστερά» 100% λαομίσητο.
Κι ένα λινκ για να δεις πόσο τραγικά γελοίοι αλλά και άκρως επικίνδυνοι είναι οι «αριστεροί» σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ πανευρωπαϊκά.
http://www.902.gr/eidisi/diethni/11542/apagoreyetai-na-legesai-lenin
DrAluca
12 Μαρτίου, 2013 3:15 μμ
Κοιτα…Ουτε αναγω τον καθε ΣΥΡΙΖΑ σε μαννα εξ ουρανου, ουτε τον υπερασπιζομαι.
Απο την αλλη τον στηλιτευω συνεχως…
Αλλα μου φαινεται αστειο να την μπαινει η μια κοινοβουλευτικη παραταξη, στην αλλη και καλα απο τα αριστερα. Ειναι αστειο…. Και αν δεν ειναι και προφανης η εικονα, τοτε εχουμε προβλημα αντιληψης…
Απο την αλλη, δεν εχω λογο να μπω σε μια αντιπαραθεση «θεσεων»»αναμεσα σε ΕΚΜ και ΚΚΕ… Εγω την επισημανση εκανα.
Εχω δικη μου φαρετρα για τον Συριζα, οπως εχω και για το ΚΚΕ….
Χαμογελατε…
simon
12 Μαρτίου, 2013 6:57 μμ
Και πάντως είναι αστείο κάποιος που υποστηρίζει -έστω περήφανα- όλη του τη ζωή το ΚΚΕ να λέει «Ας είναι καλά η αναρχία και η “αναρχία” που σε 40 εκατομμύρια χρόνια θα φέρει κάτι άλλο από τον καπιταλισμό. Άραγε θα έχει σβήσει ο ήλιος (ο κανονικός όχι του ΠΑΣΟΚ) μέχρι τότε;» Ή κάνω λάθος;
giorgalis
12 Μαρτίου, 2013 8:08 μμ
Σοβαρά μιλάς ρε simon;
Εδώ λένε για κατάργηση του κράτους, ούτε σε 40 εκ χρόνια…
giorgalis
12 Μαρτίου, 2013 8:24 μμ
Mη μου πεις μόνο εσύ που θεωρείς τον σοσιαλισμό ουτοπία και θέλεις ανθρώπινο καπιταλισμό θα κάνεις το άλμα πάνω από το σοσιαλισμό, πάνω από τον κομμουνισμό και θα πεις πως η αναρχία είναι μη ουτοπία.
Αν το κάνεις θα πατήσω κάτω τον υπολογιστή μου και θα φτωχύνει η μπλογκόσφαιρα ανεπανόρθωτα!
simon
12 Μαρτίου, 2013 8:38 μμ
Μη με ερμηνεύεις. Σοσιαλισμό (υπαρκτού τύπου) με το ΚΚΕ δε θέλω.
giorgalis
12 Μαρτίου, 2013 8:55 μμ
Απόλυτα δεν μπορεί να γίνει ερμηνεία αλλά η ψήφος του καθενός δίνει περίπου ένα στίγμα.
πχ ένας πασόκος είναι κάποιος που ψηφίζει ως πελάτης ή επειδή έχει κοινό όραμα με το γαπ, ένας ΔΗΜΑΡίτης πχ είναι συνήθως ένας οπαδός της ορθόδοξης αστικής δημοκρατίας. Υπάρχουν και περιπτώσεις που δεν ερμηνεύονται πολιτικά, όπως ένας νεοδημοκράτης αντικαπιταλιστής.
Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι αλήθεια πως χωράνε πολύ περισσότερες ερμηνείες, μπορεί ένας 100% συριζαίος να είναι 100% με τον καπιταλισμό ή 100% με τον κομμουνισμό ή να είναι 100% αναρχικός και να είναι και βουλευτής άμα λάχει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ έχει το ακαταλόγιστο όπως και να το δεις, ή αλλιώς γλιστρά σαν χέλι ή γλιστρά γενικώς..
BandieraRossa
13 Μαρτίου, 2013 12:23 πμ
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ έχει καταφέρει το ανεπανόρθωτο: Να λέει ο καθένας ότι θέλει, αλλά να μην το χρεώνεται όλο το κόμμα. Απόψεις για όλα τα γούστα ώστε να ψαρεύουμε κόσμο-ψήφους από παντού άμα λάχει. Από κεντρώους ως και αναρχικούς (έτσι δήλωσε τουλάχιστον ο Διαμαντόπουλος). Και Ομπάμα και Τσάβες. Και Καραμανλής και ΕΑΜ. Και σαμπουάν και κοντίσιονερ.
mitera
12 Μαρτίου, 2013 10:35 πμ
Θέτεις πολλά ζητήματα και δεν τα πάω καλά με τα σεντόνια (γιατι βεβαίως η δική μου άγνοια είναι γνωστή στον πάσα έναν 🙂 ).
Αλλά θα αρκεστώ σ’αυτό.
Ο ΓκόρκΙ στο «σελίδες της επαναστάσεως» λέει κάπου,οτι το πρώτο που πρέπει να νικήσουμε είναι η πλάνη μας.
mitera
12 Μαρτίου, 2013 10:36 πμ
Aυτό πάει στον Ploytonako.
Ploutonakos
12 Μαρτίου, 2013 12:18 μμ
Mitera, αν δεν μπορώ να αμφισβητώ τον εαυτό μου, με τι δικαίωμα θα αμφισβητήσω εσένα; Πλανή-της είμαι φυσικά, σχοινοβατώντας προχωρώ, προσπαθώντας να διακρίνω την πραγματικότητα μέσα από τις επί μέρους αλήθειες και των άλλων περι-πλανόμενων 🙂
mitera
13 Μαρτίου, 2013 8:54 πμ
🙂 🙂
Μες τις περι-πλανήσεις μας
κάπου υπάρχει άκρη.
Σχοινοβατώντας θα την βρείς
και συ και γω κι οι άλλοι.
katy
13 Μαρτίου, 2013 6:11 μμ
“Οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι, κατά ένα περίεργο τρόπο, εξαρτώνται οι μεν από τους δε, αλλά και μισούν οι μεν τους δε”.
Arnold Bennett (1867–1931), Βρετανός συγγραφέας.
spiral architect
13 Μαρτίου, 2013 7:01 μμ
Και δημοσιογράφος και βουλευτής και παθούσα:
Too old for rock ‘n roll, too young to die!
μανικακος
13 Μαρτίου, 2013 7:15 μμ
Ο μοναρχικός βουλευτής Κάλβο Σοτέλο, που ήταν φανερά ο πολιτικός εγκέφαλος της ανταρσίας, ανέλαβε την ευθύνη γι αυτό το έγκλημα δημόσια (Οι Φαλαγγίτες δολοφόνησαν τον λοχαγό Φαρόντο) και δήλωσε στο κοινοβούλιο ότι η εξέγερση ενάντια στην Δημοκρατία είναι πλέον καθήκον. Η κομμουνίστρια βουλευτίνα Ντολόρες Ιμπαρούρι, η «Πασσιονάρια», του απάντησε ότι αυτή ήταν η τελευταία φορά που η «αφεντιά του» θα μιλούσε μπροστά στο κοινοβούλιο.
Ιούλιος 1936, Ισπανία
ετσι θέλουν….
Spin
13 Μαρτίου, 2013 7:47 μμ
αυτό είναι επίκληση στο συναίσθημα. Μη ψαρρώσει κανείς 😛
katy
13 Μαρτίου, 2013 7:50 μμ
Έτοιμη ήμουνα… αλλά με πρόλαβες! 🙂
Spin
13 Μαρτίου, 2013 7:37 μμ
θα μας φάνε για πλάκα και εμείς θα απαγγέλουμε ποίηση 😛 😛 😛
katy
13 Μαρτίου, 2013 7:41 μμ
….και θα διαβάζουμε αποφθέγματα….. 😆
Spin
13 Μαρτίου, 2013 7:46 μμ
» θα τους θάψουμε όλους σου λέω »
ανώνυμος νεκροθάφτης 565 μ.χ.
Nikolas
13 Μαρτίου, 2013 9:26 μμ
ΜΙα καλησπέρα και από μένα με ένα »λίγο» μεγάλο γραπτό..
Η στάση των δημοσιογράφων απέναντι στο »φαινόμενο» χ.α,περιλαμβάνει στοχευμένα εκ μέρους τους,δύο κυρίως χαρακτηριστικά θεωρώ,όπως έχουν αναφερθεί και αναλυθεί πολλαπλώς από πολλούς άλλους αλλά όπως και από εδώ προφανώς.
Πρώτον,λοιπόν εμπεριέχει τον ανέξοδο αλλά και υποκριτικό ελιτισμό,την τήρηση δλδ των έμμεσων αποστάσεων από αυτήν την ναζιστική οργάνωση για λόγους αστικής καθαρότητας νομίζω( τι είδους σχέση δλδ μπορεί να έχουμε εμείς οι »ευγενείς»,με αυτούς τους τραμπούκους),εν επιγνώσει τους βέβαια οτι αυτό το ναζιστικό μόρφωμα εξυπηρετεί,διευκολύνει στην διαωνισή του και αποτελεί το μακρύ βραχίονα του αστικού κράτους που οι ίδιοι προστατεύουν με κάθε μέσο και τρόπο.
Πιστεύω αν και την απεύχομαι μετά βδελυγμίας οτι σε τυχόν επικράτηση στην ελληνική κοινωνία του ναζιστικού ιδεώδους στην πολιτική και όχι μόνο σκηνή οτι θα είναι αυτοί οι ίδιοι οι αστοί και τα μέσα τους που θα εγκαλούν τον ελληνικό λαό για αυτήν την »δημοκρατική» επιλογή του και τις όποιες συνέπειες θα έχει αυτή η απευκταία ξανατονίζω επικράτηση για τον ίδιο το λαό..(τι τραγική ειρωνία πραγματικά..) ενώ θα έχουν συμβάλλει οι ίδιοι φυσικά, άμεσα ή έμμεσα για την διόγκωση αυτού του φαινομένου.Χαρακτηριστική και σήμερα ακόμα η δις και τρις επανάληψη από το ΣΚΑΙ της φράσης »παλιοκ…νι» που εκστόμισε ο κασιδιάρης σε βάρος της Κανέλλη και που έχει προφανώς ως στόχο να διεγείρει τα πιο αισχρά ένστικτα του ανθρώπου βασισμένα σε έναν αντικομμουνισμό που ενυπάρχει ως ιδεολογία σε σεβαστό κομμάτι του μικροαστικού πληθυσμού της χώρας και που δεν μπορεί ακόμα να αντιληφθεί ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός.
Είναι προφανές οτι η στρατηγική αυτή επιλογή των αστών υποκρύπτει στην ουσία την βαθιά αντιδημοκρατική και ολιγαρχική φύση του συστήματος καθώς οι ολοένα και πιο »αποτυχημένες»(τα εισαγωγικά λόγω της καθοδήδηγησης που συντελείται έντεχνα από τα μέσα)»λαικες» επιλογές της αντιπροσωπευτικής »δημοκρατίας» τους θα οδηγήσουν υποχρεωτικά ίσως σε ολοένα επαναλαμβάνω και πιο φασίζουσες κοινωνίες αλλά και ολοκληρωτικά πολιτεύματα.
Δεύτερον, θα ήθελα αναφερθώ αυτονόητα στο έτερο χαρακτηριστικό της στάσης των ΜΜΕ ως προς την προώθηση της χ.α και που δεν είναι άλλος από τον λαικισμό.Ένας λαός λοιπόν που έχει απωλέσει σχεδόν κάθε επαφή με τις αγωνιστικές του ρίζες και παραδόσεις είναι φυσικό να γοητεύεται στον ιδεατό καθρέπτη ενός αγράμματου πλην »ακτιβιστή» ακροδεξιού έτσι όπως παρουσιάζεται τόσο από τα ΜΜΕ,όσο και από την αυτοεκπροσώπηση του ιδίου του φασίστα.Ο γραφικός πλην ηλίθιος τύπος αποτελούσε ανέκαθεν ευκολότερο μοντέλο προς μίμηση για τις μάζες,ενώ έθελγε παράλληλα με την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του(κάτι που δεν αποτελεί μόνο ελληνικό φαινόμενο δυστυχώς όπως γνωρίζουμε).
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων όμως. Δεν είναι κακό να είναι κάποιος αγράμματος για τον πολύ απλό λόγο πως στην αγραμματοσύνη του συμβάλλουν πλείστοι όσοι παράγοντες(βλέπε και το γνωστό σύνθημα).Το κακό έγκειται όμως,τοσο στην ευκολία με την οποία ο ίδιος ο μέσος άνθρωπος ενστερνίζεται βλακώδεις αλλά και αποδεδειγμένα από την την Ιστορία καταστρεπτικές θεωρίες,όσο όμως και από την άλλη όχθη που αντί να απλώσει το χερι της και να τον πλησιάσει αυτοεγκλωβίζεται πολλές φορές στον ναρκισσισμό της.Μπορεί μερικές φορές να λέμε οτι και »τα αυτια έχουν τοίχους»,όσον αφορά τον βαθμό εξοικοίωσης των απλών ανθρώπων στα επαναστατικά κελεύσματα αλλά εκεί έγκειται και το στοίχημα της Αριστεράς νομίζω.Στο να πλησιάσει με γνήσιο και όχι υποκριτικό οπως έχει από την φύση της λόγο κυρίως,βλέμμα αλλά και ενδιαφέρον όλους εκείνους τους ανθρώπους,τους φτωχούς,τους ανέργους αλλά και όλους όσους την έχουν πραγματικά ανάγκη με τρόπο,απλό,κατανοητό αλλά και χωρίς εκπτώσεις στο περιεχόμενο όπως και σε όρους που έιναι απαραίτητοι για την ανάλυση-ερμηνεία του κοινωνικοοικονομικού συστήματος βλέπε κρίση και καπιταλισμός.Αυτά και συγνώμη αν κούρασα με τις αυτονόητες παρατηρήσεις μου,αλλά η όποια ζύμωση εμπεριέχει και την υπενθύμιση πιστεύω.
mitera
14 Μαρτίου, 2013 8:48 πμ
«Μικρές» άγνωστες ιστοριές για το πως δρά ο ναζισμός.
Στις 2 Ιουλίου του 1942, τα περισσότερα από τα παιδιά του Lidice, ενός μικρού χωριού της τότε Τσεχοσλοβακίας, παραδόθηκαν στο τοπικό γραφείο της Γκεστάπο. Τα 82 παιδιά στη συνέχεια μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο εξόντωσης στο Chełmno, 70 χιλιόμετρα μακριά, όπου δολοφονήθηκαν με δηλητηριώδη αέρια. Το γλυπτό της Marie Uchytilová αποτελεί φόρο τιμής σε αυτά τα παιδιά.
http://e-globbing.blogspot.gr/2013/03/blog-post_12.html
Αφιερωμένο στις μανάδες, που εισπράτουν,τη ροπή των παιδιών τους στον ναζισμό,σαν μια ακόμα εφηβική παραπλάνηση, ανάξια λόγου και συζήτησης.
simon
14 Μαρτίου, 2013 11:26 πμ
Το Λίντιτσε και το Λεζάκ (τσέχικα χωριά) ισοπεδώθηκαν ο λ ο σ χ ε ρ ώ ς από τους ναζί ως αντίποινα για την εκτέλεση του Ραίνχαρτ Χάϊντριχ, αγαπημένου «δήμιου» του Χίτλερ, από Τσέχους παρτιζάνους Γιόζεφ Γκάμπτσικ και Γιαν Κούμπις. Ακολούθησαν επίσης μαζικές εκτελέσεις και απελάσεις, ενώ τα κεφάλια των Τσέχων ηρώων εκτέθηκαν δημόσια μπηγμένα σε παλούκια.