[Μετάφραση] [Υποτιτλισμός]
γράφει η koula…
Κάθισα να βρω πάλι εκείνο το τραγούδι που ερμηνεύει η Billie Holiday τόσο παραστατικά, που θα’λεγες ότι η ίδια είναι το δέντρο, που υπομένει τις φρικαλεότητες και το βάρος, που στέκεται εκεί ριζωμένη, μη μπορώντας να φύγει, να ξεφύγει, μένει να κοιτάζει τον όχλο μπροστά της.
Εκείνο το τραγούδι που περιγράφει τι συνέβαινε στον Αμερικανικό Νότο, τους βασανισμούς και τα λιντσαρίσματα, τις κρεμάλες που έστηναν απάνθρωποι και αιμοβόροι όχλοι εναντίον άλλων ανθρώπων, με αφορμή/δικαιολογία το διαφορετικό χρώμα του δέρματός τους και την «ανωτερότητα της φυλής» των θυτών έναντι αυτής των θυμάτων, των φανατικών όχλων που με την ανοχή ή και βοήθεια των εκπροσώπων των Αρχών, κατηγόρησαν άλλες ομάδες ανθρώπων για όλα τα κακά και στραβά που συνέβαιναν στην κοινωνία τους, που επιτέθηκαν και σε όσους θέλησαν να βοηθήσουν τα θύματα, ενώ στην πραγματικότητα η αιία ήταν ότι ήθελαν να έχουν «πάντοτε» δούλους να τους υπηρετούν, για να νιώθουν οι ίδιοι «ανώτεροι» για να καλύπτουν τα κομπλεξ τους και να μπορούν να εγκληματούν «δικαιολογημένα» εις βάρος άλλων…
Εκείνο το τραγούδι που δε χρειάζεται να ήσουν κι εσύ ένας καταπιεσμένος εκείνης της εποχής, σε εκείνη τη χώρα, για να νιώσεις τους στίχους.
Εκείνο το τραγούδι που όλες οι αισθήσεις ξυπνάνε με όσα βρίσκονται στα μάτια, το πρόσωπο και τη φωνή της Holiday.
Και αφού το βρήκα το βίντεο που έψαχνα, παρατήρησα δίπλα του (στα «προτεινόμενα») ένα άλλο βίντεο, για την ιστορία πίσω από εκείνο το τραγούδι… για το πώς κατέληξε η Holiday να τραγουδάει σε μεγάλα κλαμπ όπου όμως δεν της επέτρεπαν να εισέρχεται από την κύρια είσοδο, μην τυχόν και ιδωθεί δίπλα στους λευκούς πελάτες, ούτε να μένει στο ίδιο ξενοδοχείο με τα υπόλοιπα (λευκά) μέλη της μπάντας, για το πώς ο Abel Meeropol συγκλονίστηκε από μια φωτογραφία λιντσαρίσματος και έγραψε τους στίχους και αργότερα τη μουσική, για το πώς μαζί έδωσαν μια διαφορετικής μορφής πάλη για τα ανθρώπινα δικαιώματα, μέσω της μουσικής και των στίχων…
Άξιζε η μετάφραση και ο υποτιτλισμός, γιατί εκείνο το «Παράξενο Φρούτο» ευδοκιμεί οπουδήποτε κι αντέχει στον χρόνο… δεν ήταν μόνο «εκεί, μακριά» και «τότε, παλιά».
ΥΓ το πρωτότυπο βίντεο είναι παραγωγής του Daniel Meidlein και με φίλους συμπλόγκερζ του Παραλληλογράφου, κάναμε τη μετάφραση και τον υποτιτλισμό.
Ευχαριστώ πολύ παίδες για τη βοήθεια στο ψάξιμο, στο λίσενινγκ… και για τη συμπαράσταση! 🙂
ΥΓ2 πολλά στοιχεία και πληροφορίες έμαθα ψάχνοντας τα διάφορα ονόματα που αναφέρονται στο βίντεο, αλλά και βιογραφικά στοιχεία της Billie και του Abel κλπ αλλά και για τις ανάγκες της μετάφρασης έψαξα και ανακάλυψα πολλές νέες λέξεις…
Ένα πράγμα δεν περίμενα όταν κλίκαρα για «μετάφραση». Το poplar tree = λεύκα…
Strange-Link: http://wp.me/p1pa1c-hyX
koula, the trell…
xtremyst
7 Αυγούστου, 2012 6:03 μμ
παρα πολύ ωραίο, ευχαριστούμε 🙂
η ιστορία με τα λιντσαρίσματα υπο τις ζητωκραυγες του διψασμένου για αιμα πλήθους μου φέρνει στο μυαλό πολύ δυσαρεστους συνειρμούς
ΥΓ: η φωνή της Billie Holiday απλά συγκλονιστική
koula
7 Αυγούστου, 2012 7:08 μμ
🙂
και όλα αυτά από τις «καλύτερες οικογένειες» και με τους θρησκευτικους ηγετες να δειχνουν τον δρομο…
maskarat
7 Αυγούστου, 2012 7:41 μμ
«…the slaveholders of the South were on the winning side of a theological argument. They knew it»
(Sam Harris, Letter to a Christian Nation, 2006), με βάση τα βιβλικά εδάφια που υποστηρίζουν ανοικτά το θεσμό της δουλείας και την υποταγή στον αφέντη ως χριστιανική αξία.
Αν και λίγη σημασία έχει τελικά…
Άμα θέλεις να δικαιολογήσεις και το πιο αποτρόπαιο συλλογικό έγκλημα, θα βρεις πάτημα είτε στη θρησκεία, είτε στη φυλετική ανωτερότητα σου(!), είτε στην πολιτική ιδεολογία σου, είτε είτε ακόμα θα φανταστείς ότι …αμύνεσαι κιόλας απέναντι σε μια υποτιθέμενη εισβολή (ringing any bells?) της ασφάλειας, του κράτους, της περιουσίας, της κουλτούρας σου…. Ό,τι τέλος πάντων φοβάσαι ότι θα σκάσει τη σαπουνόφουσκα που σε περιτριγυρίζει…
Και φυσικά θα έχεις και τους ανάλογους πολιτικούς στο πλάι σου (ή μήπως πίσω σου;)
koula
7 Αυγούστου, 2012 7:46 μμ
yeap..
να σου πω, καπου πετυχαμε εναν ορο «birchen»? «bircher»? κατι τετοιο, χαρακτηρισμος μαλλον ενος ιστορικου που ελεγε οτι αν τυχον προοδευσουν οι μαυροι θα παθουν μεγαλο κακο οι λευκοι…
και απο οσο καταλαβαμε στα λιγα που βρηκαμε, μαλλον εχει να κανει με κατι ακροδεξιους θρησκοληπτους τυπους (απο τον Birch) που λεγανε κατι τετοια εξυπνα… και «αγαπησιαρικα»…
maskarat
7 Αυγούστου, 2012 7:54 μμ
ναι το είδα, χαχα, και believe it or not αυτό ακριβώς έψαχνα να γκουκλάρω αυτή τη στιγμή!
Stay tuned!
koula
7 Αυγούστου, 2012 7:57 μμ
επιτηδες αφησα ολα τα ονοματα οπως γραφονται στα αγγλικα, για να τρελαθειτε στο γκουγκλιν’, αγαπητε! 😀
DrAluca
8 Αυγούστου, 2012 10:24 μμ
Νταξει μωρε…συμβαινουν και στις καλυτερες οικογενειες αυτα… 😛
Μην κανεις ετσι πουλακι…
Χαμογελατε…
koula
8 Αυγούστου, 2012 10:28 μμ
🙂
thanks for stopping by…
DrAluca
8 Αυγούστου, 2012 10:32 μμ
Ρε ποιον ειπες στοπινκ ρε?
Ελα κατω στην ρουγα να λογαριαστουμε!!!!!!
Χαμογελατε…
koula
8 Αυγούστου, 2012 10:42 μμ
κατω, οσο πιο κατω γινεται…
DrAluca
8 Αυγούστου, 2012 10:46 μμ
Ρε κατσ’ κατ’ ρε… Που θα μας πεις να ουμε, και ξερω γω ενταξει…
Χαμογελατε…
maskarat
7 Αυγούστου, 2012 7:19 μμ
Συγκλονιστικό βίντεο! Μ’ έπιασε απροετοίμαστο! Δεν ήξερα τη συγκεκριμένη ιστορία, και ο τίτλος δεν προμήνυε το μάθημα ιστορίας και τη γροθιά στο στομάχι για το τι είναι είναι αυτό το Παράξενο Φρούτο που κρέμεται σε εκείνα τα δέντρα.
Πρόσφατη αμερικάνική ιστορία (20ου αιώνα παρακαλώ), land of the free (εξαιρούνται οι μαύροι κι οι κομμουνιστές, παρακαλώ) και μια πολύ δυσάρεστη γεύση στο στόμα από τους συνειρμούς που λέει κι ο xtremyst από πάνω.
(Είμαι σίγουρος ότι αν ρωτούσες όλους αυτούς τους καλοντυμένους νοικοκυραίους κάτω από εκείνα τα καταραμένα τα δέντρα (συγνώμη δέντρο μου, δε φταις εσύ), θα άκουγες τα ίδια επιχειρήματα με αυτά που διαβάζεις στα σκατόψυχα μπλογκς, και στα μισάνθρωπα σχόλια και τουίτερ αυτές τις μέρες.)
Ευχαριστώ koula & friends για το μάθημα αμερικανικής ιστορίας. Μου χαλάσατε τη διάθεση και τον απογευματινό καφέ, και πραγματικά (μου) άξιζε τον κόπο.
koula
7 Αυγούστου, 2012 7:38 μμ
sorry for the coffee…
the mood is all your «fault» 😛
loophole
7 Αυγούστου, 2012 8:14 μμ
κι εδώ επίσης λίγα λόγια για την εποχή http://enthemata.wordpress.com/2011/09/18/athanasioy-9/
koula
7 Αυγούστου, 2012 8:16 μμ
🙂 ντάνκε!
loophole
7 Αυγούστου, 2012 8:19 μμ
bitte (στη θάλασσα)
CrippleHorse
7 Αυγούστου, 2012 9:27 μμ
Άλλη εποχή, πάλι τα ίδια:
xtremyst
7 Αυγούστου, 2012 10:47 μμ
anton555
7 Αυγούστου, 2012 10:55 μμ
anton555
7 Αυγούστου, 2012 11:01 μμ
Τι εγινε ρε παιδια;
koula
8 Αυγούστου, 2012 10:26 πμ
σου εκανε κολπακια η wpress, ε? 🙂
xtremyst
7 Αυγούστου, 2012 11:03 μμ
Alpa Chino (Κούλης Στέλογλου)
7 Αυγούστου, 2012 11:25 μμ
Οι μαύροι καλλιτέχνες έχουν μοναδική ποιότητα όταν τραγουδούν τα βάσανα της φυλής τους!
oldboy9
8 Αυγούστου, 2012 12:26 μμ
Εξαιρετική συλλογική δουλειά, ότι χρήσιμο μαθαίνεις σε τούτη τη ζωή καλό είναι, πόσο μάλλον αυτό το επίκαιρο βίντεο…
Υ.Γ.
Koula the trell, εγώ πάντως χρησιμοποιώ το Subtitle Workshop για υποτιτλισμό μήπως κι εσείς! 😉
Kool Thinks
9 Αυγούστου, 2012 10:59 πμ
@koula υπέροχο το άρθρο σου,κάποια τραγούδια γνωρίζοντας την ιστορία τους αποκτούν άλλη αξία (ίσως και ήχο),η φωνή της Billie μας ευλογεί
koula
9 Αυγούστου, 2012 1:18 μμ
@Kool Thinks
να’σαι καλά!
και πόσο τραγικά επίκαιρο είναι… από το πώς εκμεταλλευόμαστε κόσμο (με χαρτιά παραμονής ή όχι) σε φυτείες (βλ Μανωλαδα) και κτήματα και οικοδομές και εργοστάσια και ναυπηγεία, χωρις καν συνθηκες ασφαλους εργασιας ή και υγιεινης… μέχρι το πώς μας πείθουν «επιφανείς» πολιτες της κοινωνίας μας (απο παπαδες μεχρι πολιτικους και απο δημοσιο καφρους μεχρι ηθοποιους), τοπικής κοινωνιας αλλά και ευρύτερα, ότι όοοολα όσα μας δυσκολεύουν, οφείλονται αποκλειστικα στην όποια πρόοδο ή και απλά και μόνο στην φυσική ύπαρξη αυτών που εκμεταλλευόμαστε…
και ότι η «μόνη λύση» για να νιωσουμε εμεις καλά, είναι αφου τους εκμεταλλευτηκαμε, να βρουμε μια δικαιολογια, κατι που να τους ξεχωριζει απο μας, για να τους κυνηγήσουμε, να τους πάρουμε τα ελάχιστα που μπορεί να έχουν καταφέρει, να τους τρομοκρατησουμε, να τους παγιδεύσουμε και να τους μαχαιρώσουμε, να τους λιντσάρουμε… με τους εκπροσώπους των Αρχών να παρακολουθούν, αν όχι να επευφημούν… να στέκουν «περιμένοντας εντολές» αν όχι να δίνουν το σύνθημα στον όχλο…
δεν εχω κουραγιο να ψαξω φωτογραφιες και λινκ, αλλά ενα απο τα πιο προσφατα που μου ηρθε στο μυαλο ειναι το πογκρομ περυσι το καλοκαιρι, που οι εικονες εδειχναν στο κεντρο της Αθηνας, στην Ομονοια, κρανοφορους να κηνυγουν με παλουκοσημαιες και μαχαιρια οποιονδηποτε «εμφανισιμα ξενο» εβρισκαν… και τα ΜΑΤ να στεκουν θεατες στις πιθανες δολοφονιες που εκτυλισσονταν μπροστα τους…
ή το ντου των χρυσαυγιτων στο πλοιο που εφτασε στον Πειραια με τον κρατουμενο…
koula
11 Αυγούστου, 2012 5:12 μμ
περαστικος
29 Μαΐου, 2014 9:52 πμ
«how easily we acquire fear and hatred of foreigners, as well as how easily we might become the «strangers» and «others» ourselves»