Κούβα

Posted on 20 Ιανουαρίου, 2012 4:46 μμ από

643


του Ιουλιανού

«Ήταν 2 Δεκεμβρίου του 1956 όταν ένα μικρό πλοιάριο με το όνομα «Γκράνμα», που έχει ξεκινήσει από το Μεξικό έπειτα από ένα δραματικό ταξίδι, έφτασε στην παραλία του Νίκβερο, ενός μικρού χωριού στην πλαγιά της Σιέρα Μαέστρα. Πάνω στο πλοίο βρίσκονταν 82 επαναστάτες αποφασισμένοι για όλα, στους οποίους εύκολα θα μπορούσε να αποδώσει κανείς υπερβολική τόλμη, υπερβολικό ενθουσιασμό και, γιατί όχι, την απαραίτητη τρέλα που χρειάζονται παρόμοια εγχειρήματα».

Ερνέστο Τσε Γκουεβάρα

Από τους 82 όμως μόνο 22 από τους επαναστάτες που αποβιβάστηκαν βρέθηκαν ζωντανοί. Απ’ αυτούς, μάλιστα, οι 10 πιάστηκαν αιχμάλωτοι ενώ οι υπόλοιποι 12 κατάφεραν να διαφύγουν και να ανέβουν στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα απ’ όπου και οργάνωσαν μία από τις σπουδαιότερες επαναστάσεις του 20ού αιώνα. Αρχηγός της ομάδας ήταν ο Φιντέλ Κάστρο. Ανάμεσα στα μέλη της ξεχωριστές προσωπικότητες ο αδελφός του Κάστρο, Ραούλ, ο Καμίλο Σιενφουέγκος και ορισμένοι άλλοι όπως ο ασθματικός Αργεντινός γιατρός που έμελλε να γίνει το σύμβολο της επανάστασης στο δεύτερο μισό του 20ού. Ο Ερνέστο Τσε Γκουεβάρα.

Πως κατάφεραν όμως 12 άνθρωποι να οργανώσουν μια επανάσταση και να καταλάβουν και την εξουσία;

Η Κούβα ήταν η παιδική χαρά των ΗΠΑ . Κυριολεκτικά, την είχαν μετατρέψει σε ένα τεράστιο πορνείο-καζίνο της Αμερικάνικης άρχουσας τάξης. Η μαφία μάλιστα είχε επεκτείνει τις δραστηριότητες της με την ανοχή των ΗΠΑ στην Κούβα μιας και όλα ήταν βολικά. Το περιβάλλον ήταν υπέροχο, η απόσταση από τις αμερικάνικες ακτές μικρή και η δικτατορία του Μπατίστα ,όργανο και των ΗΠΑ και της μαφίας. Αγκαλιά με την μαφία ήταν και τα επενδυτικά «νόμιμα» συμφέροντα μεγάλων αμερικανικών εταιριών, όπου και δημιούργησαν ένα καπιταλισμό όπου ο εργάτης δεν μίσθωνε την εργατική του δύναμη αλλά την έκανε δωρεά στους επενδυτές. Οι επενδύσεις των Ηνωμένων Πολιτειών στην Κούβα άγγιζαν το ένα δισεκατομμύριο δολάρια, αποτελώντας το 1/8 του συνόλου των επενδύσεων των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική και την Ευρώπη. Στην ύπαιθρο δε οι ζαχαροκράτορες επενδυτές θριάμβευαν μια και τους χωρικούς εκεί και στα πλαίσια της εταιρικής τους ευθύνης προς την τοπική κοινωνία, και τους έντυναν και τους τάιζαν. Από κει και πέρα δεν είχαν ευθύνη που οι Σκλάβοι χωρικοί ήταν υποσιτισμένοι, αναλφάβητοι και με μειωμένο προσδόκιμο ζωής.

Οι καπιταλιστές βέβαια παντού στον κόσμο και ως τις μέρες μας αδυνατούν να κατανοήσουν αυτά τα προβληματάκια που προκαλεί η ανισότητα, και ακόμα χειρότερα γι αυτούς δεν αντιλαμβάνονται ότι τα προβληματάκια αυτά πρέπει να επιλύονται πριν ξεσπάσει η επανάσταση. Διότι αν και όταν ξεσπάσει θα πάρει τον δρόμο της και θα επιλύσει της ανισορροπίες με τον δικό της τρόπο. Και οι επαναστάσεις δεν είναι ούτε «αγνά» ούτε «ηθικά» κινήματα. Μα πραγματοποιούνται από απελπισμένους ανθρώπους που ξεπερνούν τους εαυτούς τους. Επίσης οι καπιταλιστές πιάστηκαν και στον ύπνο μια και θεωρούσαν αδιανόητο μια κοινωνία όπως η Κουβανέζικη που έπασχε από ιδεολογικό έλλειμμα, ταξική ή οποιαδήποτε άλλη κοινωνική συνείδηση, να ξεσηκωθεί και να επιβάλει, με τρομερή δύναμη, μια πολιτική ιδεολογία εκεί που δεν υπήρχε καμία. Πόσο μάλλον όταν η πολιτική ιδεολογία ήταν η Κομμουνιστική! Μόλις 144 χιλιόμετρα από το κάστρο του καπιταλισμού, τις ΗΠΑ!

Μερικά σημαντικά γεγονότα

Ήταν 31 Δεκεμβρίου του 1958 όταν ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου του κουβανέζικου στρατού ενημέρωσε τον δικτάτορα Μπατίστα ότι δεν υπάρχει καμιά ελπίδα να εμποδιστεί η προέλαση των επαναστατών προς την Αβάνα.

Την 1η του Γενάρη του 1959 η επανάσταση είχε ουσιαστικά νικήσει. Και κατέπληξε τους πάντες. Αφρούς έβγαζαν οι αμερικανοί που ο κομμουνισμός εκτός του ότι κτυπάει την πόρτα τους και μάλιστα από το πουθενά, απειλεί και την αποικιακή αυλή τους ,ολόκληρη δηλαδή την Λατινική Αμερική. Σταθερό προμηθευτή τους φτηνών ,λόγο δούλων, γεωργικών προϊόντων, μα και βιομηχανικών πρώτων υλών.

Εύλογος ο φόβος τους, εύλογη και η οργή τους.

Η «Δεύτερη Διακήρυξη της Αβάνας» αναφέρει: «Τι κρύβεται πίσω από το μίσος των Γιάνκηδων προς την Κουβανική Επανάσταση; Ο φόβος είναι η αιτία. Ο φόβος τους ότι οι εργάτες, αγρότες, φοιτητές, διανοούμενοι και τα προοδευτικά τμήματα των μεσαίων στρωμάτων της κοινωνίας με επαναστατικά μέσα θα πάρουν την εξουσία στις καταπιεσμένες και πεινασμένες χώρες, τις οποίες εκμεταλλεύονται τα μονοπώλια των Γιάνκηδων και η αντιδραστική ολιγαρχία της αμερικανικής ηπείρου. Ο φόβος ότι οι καταληστευμένοι λαοί της ηπείρου θ’ αρπάξουν τα όπλα των καταπιεστών τους και, όπως η Κούβα, θα διακηρύξουν ότι είναι ελεύθεροι λαοί της αμερικανικής ηπείρου».

Η αντίδραση των ΗΠΑ ήταν η αναμενόμενη. Σφάλμα στο σφάλμα.

Επιβάλουν εμπορικό εμπάρκο –που μέχρι σήμερα δεν έχει αρθεί- πιστεύοντας ότι θα προκαλέσουν πείνα στον λαό, ο οποίος θα ανατρέψει τον Κάστρο, μην έχοντας όμως συνειδητοποιήσει ότι ο λαός της Κούβας ερχόταν από την πείνα που οι επενδυτές και μαφιόζοι των ΗΠΑ είχαν προκαλέσει. Αμέσως μετά οι ΗΠΑ βυθίσουν στον κόλπο της Αβάνας το πλοίο Λα Κουμπρ όπου ήταν φορτωμένο με όπλα και πολεμοφόδια από το Βέλγιο.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Αϊζενχάουερ ανακοινώνει το «Πρόγραμμα συγκαλυμμένης δράσης εναντίων του καθεστώς Κάστρο» . Εκατοντάδες απόπειρες δολοφονίας του. Από το 1960 είχε συγκροτηθεί στο Μαϊάμι το κέντρο επιχειρήσεων ενάντια στην Κούβα. Ο Αϊζενχάουερ, είχε αναθέσει στον τότε διευθυντή της CIA και μεγαλομέτοχο της Γιουνάιτεντ Φρούτ που την τσάκισε ο Κάστρο, Αλαν Ντάλες, τη δημιουργία στρατιωτικής δύναμης από τους αντεπαναστάτες Κουβανούς ώστε να χτυπηθεί η επανάσταση.

Στις 15 του Απρίλη του 1961 αμερικανικά βομβαρδιστικά Β-26, προερχόμενα από τη Γουατεμάλα, βομβάρδισαν τα αεροδρόμια της Σουιδάδ Λιμπερντάδ και Σαν Αντόνιο στα περίχωρα της Αβάνας και το Αντόνιο Μασέο στο Σαντιάγκο ντε Κούβα. Την ίδια μέρα Κουβανοί στρατιώτες συνέλαβαν στην περιοχή Πινάρ ντε Ρίο, 15 πράκτορες της CIA με 8 τόνους όπλων και εκρηκτικών, οι οποίοι είχαν διεισδύσει και ετοίμαζαν τρομοκρατικές επιχειρήσεις. Μεταξύ τους και δύο Βορειοαμερικάνοι, οι Χάουρντ Αντερσον και Χάρολντ Μποβ.

Στις 17 του Απρίλη, στη χερσόνησο Ζαπάτα και συγκεκριμένα στον Κόλπο των Χοίρων, στην παραλία Χιρόν, μια δύναμη 1.500 στρατιωτών εκπαιδευμένων, εξοπλισμένων και πληρωμένων από τη CIA εισέβαλαν με σκοπό να οργανώσουν εξέγερση για την ανατροπή του Κάστρο.

Η επέμβαση αυτή αντιμετωπίστηκε από το λαϊκό στρατό και την πολιτοφυλακή και παρά τον αιφνιδιασμό κατάφεραν μέσα σε 72 ώρες να νικήσουν τους εισβολείς, οι περισσότεροι αντεπαναστάτες Κουβανοί.

Αυτή η ήττα προκάλεσε προβληματισμό στην κοινωνία των ΗΠΑ και στους κόλπους εξουσίας ο οποίος κράτησε πολλά χρόνια και αναγκάστηκε ο ίδιος ο Πρόεδρος Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι να αναλάβει την ευθύνη της αποτυχίας.

27 Οκτώβρη 1962 – Η «κρίση των πυραύλων»

Μετά την αποτυχία στον Κόλπο των Χοίρων, οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ επεξεργάστηκαν το σχέδιο εισβολής στην Κούβα με την ονομασία «Operation Moongoose». Η κουβανική επανάσταση οργανώνει την άμυνά της και ζητάει τη βοήθεια της Σοβιετικής Ένωσης.

Στις 22 Οκτώβρη 1962, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζον Κένεντι, σε τηλεοπτικό του διάγγελμα προς τον αμερικανικό λαό, ανακοινώνει ότι από κατασκοπευτικά αεροπλάνα εντοπίστηκαν στην Κούβα βάσεις σοβιετικών πυραύλων, ικανών να φέρουν πυρηνικές κεφαλές. Κάνει λόγο για το ενδεχόμενο πυρηνικού πολέμου, αν απειληθεί η ασφάλεια των ΗΠΑ και ανακοινώνει στρατιωτικό ναυτικό αποκλεισμό της Κούβας.

Στις 23 του Οκτώβρη συνέρχεται στη Μόσχα το Υπουργικό Συμβούλιο και ο υπουργός Άμυνας ανακαλεί όλες τις άδειες των στρατιωτικών της ΕΣΣΔ. Την επομένη η Ουάσιγκτον ανακοινώνει την ανάκληση των αδειών των ανδρών της Στρατηγικής Αεροπορικής Διοίκησης, της δύναμης που είναι επιφορτισμένη με τη διεξαγωγή ολοκληρωτικού πυρηνικού πολέμου.

Στις 25 του Οκτώβρη ο Πρόεδρος της Σοβιετικής Ενωσης, Ν. Χρουστσόφ, αποδέχεται την πρόταση του ΓΓ του ΟΗΕ, Ου Θαντ, για «ανακωχή» δυο – τριών βδομάδων. Ο Κένεντι απορρίπτει την πρόταση.

Το Σάββατο 27 του Οκτώβρη είναι η χειρότερη μέρα της κρίσης. Ο Χρουστσόφ, με επιστολή του στον Κένεντι, προτείνει την ταυτόχρονη απομάκρυνση των σοβιετικών πυραύλων από την Κούβα και των αμερικανικών από την Τουρκία. Την ίδια ώρα, όμως, ένα αμερικανικό κατασκοπευτικό αεροπλάνο U-2 εισβάλλει στο σοβιετικό εναέριο χώρο, πάνω από τη χερσόνησο Τσουκότκα, όπου είναι εγκαταστημένοι οι διηπειρωτικοί πύραυλοι της ΕΣΣΔ. Δίνεται συναγερμός για το ενδεχόμενο πυρηνικής επίθεσης και τα σοβιετικά «Μιγκ» απογειώνονται για να το καταρρίψουν. Οι Αμερικανοί υποχωρούν και λίγο αργότερα ο Κένεντι διατυπώνει πρόταση συμβιβασμού, σύμφωνα με την οποία η Σοβιετική Ενωση θα αποσύρει τους πυραύλους απ’ την Κούβα και οι ΗΠΑ θα άρουν τα μέτρα αποκλεισμού και θα δηλώσουν ότι δε θα εισβάλουν στην Κούβα. Στις 28 του Οκτώβρη ανακοινώνεται η συμφωνία.

Κουβανική επέμβαση στην Ανγκόλα (1975-1991)

Η Ανγκόλα ήταν το προτεκτοράτο αν και πορτογαλική αποικία του Αγγλοκινούμενου ρατσιστικού καθεστώτος του Κράτους της Νοτίου Αφρικής.

Η Ανγκόλα είχε ανακηρυχθεί ανεξάρτητο κράτος το 1975. Η ανεξαρτησία όμως συνοδεύτηκε και από μια κυβέρνηση που περιλάμβανε στους κόλπους της διορισμένους εκπροσώπους της Πορτογαλίας. Κάτι που εξοργίζει και αποτελεί και αιτία εμφυλίου πολέμου.

Ιδιωτικός στρατός μισθοφόρων μα και τακτικά στρατεύματα του απαρτχάιντ εισβάλουν στην Ανγκόλα με σκοπό να σταθεροποιήσουν την δοτή κυβέρνηση. Και να διατηρήσουν τα κεκτημένα των ευρωπαίων επενδυτών στην εκμετάλλευση των διαμαντιών, σιδηρούχων ορυκτών χρυσού και κυρίως πετρελαίου.(Η Ανγκόλα προεδρεύει από το 2009 στον ΟΠΕΚ).

Και τότε συμβαίνει το αδιανόητο. Η μικρή Κούβα από τα 11000 χιλιόμετρα απόστασης από την Ανγκόλα στέλνει εκεί στρατεύματα για να αποκρούσει της ρατσιστικές δυνάμεις της Νοτίου Αφρικής και να βοηθήσει το αντάρτικο του MPLA.

Ο Πόλεμος κρατά 15 χρόνια και η Κούβα κατάφερε σε αυτά τα χρόνια να αναπτύξει 500 τανκς, 80 Μινγκ 23 και τρεις ταξιαρχίες. Τον Ιούλιο του 1988 τα Κουβανικά στρατεύματα συντρίβουν τα Νότιοαφρικανικά κάτι που σηματοδοτεί και το τέλος του απαρτχάιντ.

Ο Τσε και η Επανάσταση

Ωστόσο την επανάσταση στην Κουβα μπορεί να την άρχισαν οι κομμουνιστές διεκπεραιώθηκε όμως από απελπισμένους. Και στην Κούβα υπήρξε το τέλειο πάντρεμα της ιδέας με την απελπισία. Ήταν ένας γάμος επιβεβλημένος από τις συνθήκες και όχι από καμία κομμουνιστική μόδα.

Και ήταν από αυτήν την Επανάσταση που ξεπήδησε αυτός που σήμερα στην Βολιβία μα και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής γιορτάζετε ως Άγιος και που σε όλο τον άλλο κόσμο είναι ο μάρτυρας και το σύμβολο του αγώνα. Ο Ερνέστο Τσε Γκουεβάρα. Που αν και διορίστηκε πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας της Κούβας και λίγο αργότερα υπουργός Βιομηχανίας, δεν τα κράτησε. Ήταν η επικύρωση της πίστης πως η θεωρία πρέπει να συμβαδίζει με την πράξη. Δεν είχε θέσει ως στόχο την απελευθέρωση της Κούβας από τις ΗΠΑ και τους μαφιόζους ως στόχο ζωής και μετά ανάπαυλα και αυτοϊκανοποίηση. Όπως αποδείχτηκε έβλεπε τον επαναστάτη ως ισόβιο αγωνιστή.

Ο Τσε ήταν ο άνθρωπος που κυριαρχήθηκε από τα ιδανικά του που αυτά και μόνο γίνανε ο Πολικός του. Και μπρος σε αυτά τα ιδανικά είχαν πάψει να λειτουργούν οι ανθρώπινες καθημερινές ανάγκες. Υποτάχτηκαν οι ανθρώπινες αδυναμίες και όλες οι ανθρώπινες επιδιώξεις. Το χτύπημα της αδικίας αδιάφορο από ποιον και από που και για ποιον ήταν το ορόσημο που καθόρισε και την ζωή του μα και το τέλος της.
Άλλωστε την ζωή του την πέρασε στην παρανομία στις ερημιές στα δάση στις χαράδρες. Αυτός ο… φυματικός!

Μόνιμα αντάρτης, παράνομος, κυνηγημένος, καταζητούμενος.

Από Βενεζουέλα και την Γουατεμάλα στο Μεξικό. Από κει στην Κούβα, στο Αλγέρι, στο Κονγκό, στην Βολιβία .

Ριψοκίνδυνη έφεση και επαναστατική Δράση. Ένας υπέροχος τυχοδιώκτης.

Η Ζωή και ο θάνατος του ΤΣΕ δεν ήταν μια θυσία όπως θα λέγανε μερικοί χρησιμοποιώντας ορούς χριστιανικής ηθικής. Μα ήταν μια απλή και καθαρή πορεία ,απολύτως αποδεκτή από τον δικό του ηθικό κώδικα. Όλα, λέει ο Τσε, πρέπει να γίνονται για την εξυπηρέτηση του ανθρώπου. Και αυτό γιατί την δράση της επανάστασης δεν την καθορίζουν τα ιδία κίνητρα που μπαίνουν σε ενέργεια στον καπιταλιστικό κόσμο.

«Δεν είναι επειδή έπεσες που γίνηκε το φως σου δυνατότερο»

Nikolas Cuillen 15-10-1967

Πηγές

Le Monde Diplomatique

Multilingual Archive Wiki

Ριζοσπάστης #1, #2

Ο επίλογος για τον Τσε στηρίχτηκε στον πρόλογο της Έλλη Αλεξίου από τον πρώτο τόμο από τα Άπαντα του Τσε εκδόσεις Καρανάση Αθήνα 1982

________________________________________________________

Με τεχνική βοήθεια του Γαλαξιάρχη

Short URL: http://wp.me/p1pa1c-ful

Ετικέτα: , , , , , ,
Posted in: Ιστορία, Κόσμος