Άρθρο Πειρατών για τη νομοθεσία περί πνευματικής ιδιοκτησίας και την ελεύθερη ανταλλαγή αρχείων
απο τους Ηλιόσπορους
Οι επόμενοι μήνες είναι πολύ σημαντικοί καθώς θα κρίνουν την ελεύθερη πρόσβαση σε πληροφορίες μέσω του διαδικτύου.
Ήδη το λόμπι της πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) κατάφερε πρόσφατα να επεκτείνει το χρονικό διάστημα ισχύος τη πνευματικής ιδιοκτησίας από 50 σε 70 έτη, ενώ το αμέσως επόμενο διάστημα θα συζητηθούν στην ΕΕ δύο πολύ επικίνδυνες νομοθεσίες, η οδηγία για την πνευματική ιδιοκτησία IPRED, καθώς και η συμφωνία ACTA (Anti-Counterfeiting Trade Agreement), που θα έχουν ως αποτέλεσμα την ποινικοποίηση της ελεύθερης ανταλλαγής αρχείων,καθώς και τον περιορισμό βασικών διαδικτυακών ελευθεριών που μέχρι σήμερα θεωρούσαμε αυτονόητες.
Ο ευρωβουλευτής των ΠειρατώνChristian Engström, καταθέτει παρακάτω τις απόψεις του για την ελεύθερη διακίνηση μουσικών αρχείων με αφορμή την οδηγία IPRED (Intellectual Property Rights Directive), που δίνει το δικαίωμα στους κατόχους του copyright να απαιτήσουν από τους διακομιστές (ISP) τα στοιχεία των πελατών τους που μοιράζουν παράνομα αρχεία.
Η ελεύθερη ανταλλαγή μουσικών αρχείων δεν ζημιώνει τους καλλιτέχνες αλλά τις πολυεθνικές, καθώς είναι ελεύθερη πρόσβαση στον πολιτισμό με σημαντικά οφέλη για την κοινωνία.
Η νομοθεσία περί πνευματικής ιδιοκτησίας μετατρέπει τα νέα παιδιά σε εγκληματίες
Η σημερινή νομοθεσία περί πνευματικής ιδιοκτησιαςείναι εκτός ισορροπίας και σε δυσαρμονία με την εποχή. Έχει μετατρέψει το σύνολο της νέας γενιάς σε εγκληματίες στα μάτια του νόμου, σε μια μάταιη προσπάθεια να σταματήσει την τεχνολογική ανάπτυξη. Ωστόσο, η ανταλλαγή αρχείων συνεχίζει να αυξάνει με γεωμετρική πρόοδο. Ούτε η προπαγάνδα, ούτε οι τακτικές φόβου, ούτε η σκληρότερη νομοθεσία είναι σε θέση να σταματήσουν αυτή την εξέλιξη.
Είναι αδύνατο να επιβληθεί η απαγόρευση της μη κερδοσκοπικής ανταλλαγής αρχείων χωρίς να παραβιάζονται θεμελιώδη δικαιώματα.Εφ’ όσον υπάρχουν τρόποι για τους πολίτες να επικοινωνούν ιδιωτικά, αυτοί θα χρησιμοποιούνται για να ανταλλάσσονταιαρχεία με πνευματικά δικαιώματα. Ο μόνος τρόπος να περιοριστεί, ακόμα και ως προσπάθεια, η ανταλλαγή αρχείων είναι η αφαίρεση του δικαίωματος στην ελεύθερη ιδιωτική επικοινωνία. Κατά την τελευταία δεκαετία, η νομοθεσία περί πνευματικής ιδιοκτησίας έχει οδηγηθεί προς αυτή τη κατεύθυνση, υπό την πίεση των μεγάλων επιχειρηματικών λόμπυ που βλέπουν τα μονοπώλιά τους να απειλούνται. Πρέπει να αντιστρέψουμε αυτή την τάση, προκειμένου να διασφαλίσουμε τα θεμελιώδη δικαιώματα των χρηστών.
Την ίδια στιγμή, θέλουμε μια κοινωνία όπου ανθεί ο πολιτισμός, όπου καλλιτέχνες και δημιουργοί έχουν την ευκαιρία να εξασφαλίσουν τα προς το ζειν, όνταςεργαζομένοι στον πολιτιστικό τομέα. Ευτυχώς, δεν υπάρχει καμία αντίφαση ανάμεσα στηνελεύθερη ανταλλαγή αρχείων και τον βιοπορισμό από τον πολιτισμό. Αυτό είναι κάτι που γνωρίζουμε μετά από δεκαετή εμπειρία μαζικής ανταλλαγής αρχείων στο Διαδίκτυο.
Σε οικονομικές στατιστικές μελέτες, μπορούμε να δούμε ότι οι δαπάνες των νοικοκυριών για τον πολιτισμό και την ψυχαγωγία αυξάνουν αργά αλλά σταθερά, χρόνο με το χρόνο. Αν ξοδεύουμε λιγότερα χρήματα για την αγορά CD, θα ξοδεύουμε περισσότερα χρήματα για κάτι άλλο, π.χ.για συναυλίες. Αυτό είναι σπουδαία είδηση για τους καλλιτέχνες. Ένας καλλιτέχνης θα πάρει συνήθως 5-7% των εσόδων από την πώληση ενός CD, αλλά εώς και το 50% των εσόδων από μια συναυλία. Οι δισκογραφικές εταιρείες χάνουν έτσι, αλλάαυτό συμβαίνει επειδή πλέον δεν προσφέρουνκαμία προστιθέμενη αξία.
Είναι πολύ πιθανό ότι θα γίνει πιο δύσκολο να κερδηθούν χρήματα σε ορισμένουςκλάδους του πολιτιστικού τομέα, αλλά ακόμα και έτσι θα γίνει ευκολότερο σε κάποιους άλλους, συμπεριλαμβανομένων κάποιων καινούριων τους οποίους δεν έχουμε καν φανταστεί ακόμη. Αλλά εφ ‘όσον η συνολική δαπάνη των νοικοκυριών για τον πολιτισμό συνεχίζει να είναι στο ίδιο επίπεδο ή ακόμη και να αυξάνει, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι οι καλλιτέχνες ως κοινωνική ομάδα θα χάσουν από μια μεταρρύθμιση του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.
Σε περίπτωση μάλιστα που αυτό έχει σαν αποτέλεσματη χαλάρωση της ασφυκτικής πίεσης που επιβάλουν οι μεγάλοι διανομείς (σ.μ. πολυεθνικές εταιρίες) πάνω στην πολιτιστική ζωή, τότε τόσο το καλύτερο για τους καλλιτέχνες και τους καταναλωτές.
Όταν εμφανίστηκαν στην Ευρώπη οι δημόσιες βιβλιοθήκες, πριν από 150 χρόνια, οι εκδότες βιβλίων ήταν κάθετα αντίθετοι με αυτό.Το επιχείρημα που χρησιμοποιούσαντότε είναι το ίδιο με αυτό που χρησιμοποιείται σήμερα στη συζήτηση για την (ελεύθερη)ανταλλαγή αρχείων: Εάν οι άνθρωποι μπορούν να έχουν πρόσβαση σε δωρεάν βιβλία, οι συγγραφείς δεν θα είναι σε θέση να βγάζουν τα προς το ζην, άρα δεν θα γράφονται καθόλου καινούρια βιβλία.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι αυτό το επιχείρημα κατά των δημόσιων βιβλιοθηκών ήταν λάθος. Είναι προφανές ότι αυτό δεν οδήγησε σε μια κατάσταση όπου δεν γράφτηκαν καινούργια βιβλία και δεν κατέστη αδύνατο στους δημιουργούς να κερδίσουν χρήματα από τη συγγραφή τους. Αντιθέτως αποδείχθηκε ότι η ελεύθερη πρόσβαση στον πολιτισμό προσφέρει όχι μόνο κοινωνικά οφέλη, αλλά είναι και επικερδής για τους ίδιους τους συγγραφείς.
Το διαδίκτυο είναι η πιο εκπληκτική δημόσια βιβλιοθήκη που έχει δημιουργηθεί ποτέ. Αυτό σημαίνει ότι όλοι, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων με περιορισμένα οικονομικά μέσα, έχουν πρόσβαση σε όλες τις κουλτούρες του κόσμου με ένα μόλις κλικ. Αυτή είναι μια θετική εξέλιξη που θα πρέπει να αγκαλιάσουμε και να επικροτήσουμε.
Ακολουθούν μερικές συνδέσεις με άρθρα στα οποία συνοψίζεται η ακαδημαϊκή έρευνα για τον τρόπο με τον οποίο ο πολιτιστικός τομέας, συμπεριλαμβανομένηςτης μουσικής βιομηχανίας, τα έχει καταφέρει στην εποχή της ελεύθερης ανταλλαγής αρχείων.
Κατ’ αρχήν, τρεις μελέτες για τη μουσική βιομηχανίααπόδιαφορετικά κράτη μέλη:
- Σουηδία 2000 – 2008: Περισσότερες ενδείξεις τις οποίες οι δισκογραφικές εταιρείες δεν θέλουν να δείτε: Οι Σουηδοί μουσικοί κερδίζουν περισσότερα χρήματα
- Νορβηγία 1999 – 2009: Οι καλλιτέχνες κερδίζουν περισσότερα χρήματα στην εποχή της ελεύθερης ανταλλαγής αρχείων από ότι πριν
- Ηνωμένο Βασίλειο 2004 – 2008: Οι δισκογραφικές εταιρείες χάνουν, οι καλλιτέχνες κερδίζουν από την ανταλλαγή αρχείων
Οι τρεις μελέτες παρουσιάζουν την ίδια εικόνα: Τα έσοδα για τις δισκογραφικές εταιρείες έχουν μειωθεί περίπου στο μισό κατά την τελευταία δεκαετία, αλλάτην ίδια στιγμή,τα έσοδα των καλλιτεχνών έχουν αυξηθεί. Οι παραπάνω συνδέσεις παραπέμπουν σε σύντομα άρθρα που συνοψίζουν τις μελέτες, αλλά το κάθε άρθρο εμπεριέχει επιπλέον συνδέσεις και πηγές.
Ένα άρθρο του Economist από πέρυσι, με τίτλο «Τι πάει καλά στη μουσική«, αναφέρει μελέτες από διάφορες χώρες, και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αν και οι πωλήσεις δίσκων έχουν μειωθεί, τα έσοδα από τις ζωντανές εμφανίσεις έχουν αυξηθεί σημαντικά, με τρόπο που αντισταθμίζει κατά πολύ την πτώση των πωλήσεων της ηχογραφημένης μουσικής.
Η Ολλανδική μελέτη ‘Τα πάνω και τα κάτω – οι οικονομικές και πολιτιστικές επιπτώσεις της ανταλλαγής αρχείων μουσικής, ταινιών και παιχνιδιών (2009)” παρουσιάζει μια εμπεριστατωμένη ανάλυση σε διάφορους πολιτιστικούς τομείς. Αποδεικνύειότι μεταξύ 1999 και 2007, τα έσοδα έχουν αυξηθεί για όλουςτους τομείς, εκτός από τις μουσικές ηχογραφήσεις. Όσο αφορά τη μουσική βιομηχανία, η μελέτη εξετάζει μόνο την ηχογραφημένη μουσική και δεν εξετάζει τα έσοδα για τους καλλιτέχνες από άλλες πηγές, όπως οι συναυλίες. Αυτό σημαίνει ότι η μελέτη επιβεβαιώνει την αρνητική τάση των μουσικών ηχογραφήσεων, όπως φαίνεται και στις παραπάνω σουηδικές, νορβηγικές και αγγλικές μελέτες, αλλά αφήνει εκτός του πεδίου εφαρμογής της το τμήμα του μουσικού τομέα που έχει τα περισσότερα κέρδη.
Μια μελέτη του Χάρβαρντ από το 2009 ρίχνει μια ματιά στις ευρύτερες επιπτώσεις της ανταλλαγής αρχείων στην κοινωνία και διαπιστώνει ότι από τότε που ξεκίνησε η ελεύθερη ανταλλαγή αρχείων, τόσο ο αριθμός των άλμπουμ μουσικής όσο και των ταινιών που κυκλοφόρησαν ανά έτος έχουν αυξηθεί. Ο καναδός καθηγητής Νομικής Michael Geist συνοψίζει την μελέτη στο άρθρο «Μελέτη του Χάρβαρντ βρίσκει ότι η ασθενέστερη προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων έχει ευεργετήσει την κοινωνία».
Πριν από δέκα χρόνια, όταν η ελεύθερη ανταλλαγή αρχείων σε μαζική κλίμακα στο διαδίκτυο ήταν ένα σχετικά νέο φαινόμενο (το Napster κυκλοφόρησε το 1999), δεν ήταν καθόλου αυτονόητο εάν και με ποιο τρόπο ο πολιτιστικός τομέας θα μπορούσε να επιβιώσει οικονομικά στη νέα εποχή. Αλλά τώρα έχουμε πάνω από μια δεκαετία εμπειρίας σε έναν κόσμο όπου όποιος θέλει μπορεί να κατεβάσει ότι θέλει δωρεάν, και όπου μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού το κάνει συνέχεια.
Σήμερα γνωρίζουμε πλέον από αυτή τη πολυετή εμπειρία ότι ο πολιτιστικός τομέας είναι οικονομικά βιώσιμος, παρά την ανεξέλεγκτη ανταλλαγήαρχείων μέσω ομότιμων δικτύων (peer-to-peer). Αυτό που μπορεί να είχε εμφανιστεί ως ένα άλυτο πρόβλημα πριν από μια δεκαετία, σήμερα έχει αποδειχθεί ότι δεν είναι καθόλου πρόβλημα, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια τεράστια ευκαιρία για τους καλλιτέχνες και τους δημιουργούς, καθώς και ένα εργαλείο για την ανάπτυξη μιας βιώσιμης πολιτιστικήςποικιλομορφίας.
Είναι δύσκολο ακόμα και σήμερα ένας καλλιτέχνης να βγάλει τα προς το ζειν από την Τέχνη του, όπως ήταν πάντα, και όπως θα είναι πάντα. Αλλά τουλάχιστον έχει γίνει λίγο πιο εύκολο σήμερα από ότι ήταν πριν την εποχή του διαδικτύου και τηςελεύθερης ανταλλαγής αρχείων. Στη μουσική βιομηχανία, τα συνολικά έσοδα αυξήθηκαν ελαφρά, ενώ οι μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες παίρνουν ένα μικρότερο κομμάτι της πίτας. Αυτό αφήνει περισσότερα χρήματα στουςδημιουργούς της μουσικής (αντί για τους διανομείς της).
Η ελεύθερη ανταλλαγή αρχείων δεν είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί. Είναι κάτι θετικό τόσο για τους καλλιτέχνες, όσο και για τους καταναλωτές και την κοινωνία στο σύνολό της. Αυτό που πρέπει να κάνουμε τώρα είναι να εναρμονίσουμε την νομοθεσία περί πνευματικής ιδιοκτησίας με αυτή τη νέα, ελπιδοφόρα, πραγματικότητα.
Μεμια μεταρρύθμιση του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίαςπου θα νομιμοποιεί την ελεύθερη, μη εμπορική/ μη κερδοσκοπική, ανταλλαγή αρχείων μέσω ομότιμων δικτύων (p2p), μπορούμε να βάλουμε ένα τέλος στην ποινικοποίηση μιας ολόκληρης γενιάς, ενώ την ίδια στιγμή θα βελτίωσουμε τις συνθήκες για ένα πιο ζωντανό πολιτιστικό τομέα στην Ευρώπη.
Christian Engström, Πειρατές
——————————————————————————————————————————————————
Μανικάκος
koula
18 Ιανουαρίου, 2012 1:11 μμ
ΟΥ ΡΕ!
Spin
18 Ιανουαρίου, 2012 1:34 μμ
ρε κατεβάστε ό,τι γουστάρετε 😛
katy
18 Ιανουαρίου, 2012 1:48 μμ
“Πνευματική ιδιοκτησία: ένα λάθος επίθετο για ένα λάθος ουσιαστικό”.
Harlan Cleveland (γεν. 1918), Αμερικανός Πολιτικός και Συγγραφέας
Spin
18 Ιανουαρίου, 2012 2:56 μμ
Κανονικά θα πρέπει οι ίδιοι οι καλλιτέχνες/δημιουργοί να αρχίσουν να φτιάχνουν όλο και περισσότερες αυτοοργανωμένες δομές .Έτσι θα μπορέσουν να ξεπεράσουν και τους κάθε λογής ενδιάμεσους/μεσάζοντες , τις εταιρείες και τους περιορισμούς που θέτουν. Πάντως ,όσον αφορά τη μουσική, ήδη οι εταιρείες έχουν αναπροσαρμόσει τα ( έτσι και αλλιώς ασφυκτικά) συμβόλαια που κάνουν για να έχουν ακόμα περισσότερα έσοδα από τις συναυλίες.
catalternative
18 Ιανουαρίου, 2012 3:15 μμ
Εδώ και χρόνια πάντως κάποιοι καλλιτέχνες αποχωρούν από τις μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες και δημιουργούνε δικές τους. Βέβαια όχι στα πλαίσια της αυτοοργάνωσης 😦
Spin
18 Ιανουαρίου, 2012 3:25 μμ
σιγούλια σιγούλια 🙂
catalternative
18 Ιανουαρίου, 2012 3:45 μμ
Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί φτιάχνουν τις δικές του εταιρίες και μετά εκμεταλλεύονται και αυτοί με την σειρά τους νέους καλλιτέχνες. Αυτό σίγουρα ισχύει για το εξωτερικό, δεν ξέρω όμως αν ισχύει και στην Ελλάδα. Τουλάχιστον για αυτούς που ξέρω να έχουν δική τους δισκογραφική εδώ.
Spin
18 Ιανουαρίου, 2012 6:28 μμ
Πολλοί πάντως φτιάχνουν δικά τους label μόνο και μόνο για να μην αναγκάζονται να μπλέκουν με τις κλασσικές δισκογραφικές. και έχουν βοηθήσει και άλλους καλλιτέχνες/μπάντες να κυκλοφορήσουν κάτι. π.χ. στην ελλάδα έχουμε το LAB ( μέλη από deus x machina και earthbound) .
Έχουμε φυσικά και άλλες περιπτώσεις όπου καλλιτέχνες φτιάχνουν εταιρεία και συντάσσουν κάτι συμβόλαια μούρλια 😛
Oblivion
18 Ιανουαρίου, 2012 6:28 μμ
Δηλώνω πλέον spinικός και όχι Βηχικός!
Spin
18 Ιανουαρίου, 2012 6:29 μμ
Μα και γω βηχικός είμαι 🙂
(όπως όλοι όσοι διαβάζουμε indymediatrolls) .
Oblivion
18 Ιανουαρίου, 2012 6:48 μμ
Πολλοί σύντρολλοι τελικά.Μια χαρά.Αγανακτισμένα trolls καλούν σε τρολλοσυνέλευση στις πλατείες.Απαγορεύονται τα κόμματα, οι αμεσοδημοκράτες και οι σοβαροφανείς.
Shark
18 Ιανουαρίου, 2012 3:57 μμ
Όλο και κάτι θα βρουν να περάσουν το δικό τους. Αλλά μέχρι τότε, κατεβάζουμε ότι μπορούμε. Όχι φυσικά ότι δεν θα βρεθούν άλλοι τρόποι…
marionetta.gr
18 Ιανουαρίου, 2012 6:45 μμ
Και ένα σχετικό άρθρο –> http://www.marionetta.gr/2011/01/blog-post_18.html
simon
18 Ιανουαρίου, 2012 6:57 μμ
Πάντως υπάρχουν και καλλιτέχνες, που παρέχουν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους στο κοινό…
Διαβάζω στην ιστοσελίδα του ότι ο κ. Γεώργιος Λουκά Νταλάρας θα δώσει συναυλίες με ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ στις άκρες της Αθήνας και του Πειραιά (….. Νίκαια – Ρέντης, …. Περιστέρι, ….. Αιγάλεω ή Χαϊδάρι, ….. Ίλιον ή Άγιοι Ανάργυροι, …. Καλλιθέα, ….. Νέα Σμύρνη, …… Ηλιούπολη, … Δάφνη – Υμηττός ή Άγιος Δημήτριος, …. Καισαριανή, Ηράκλειο Αττικής, Νέα Ιωνία ή Νέα Φιλαδέλφεια), σ’ όλη την εκλογική περιφέρεια της Β’ Αθηνών δηλαδή.
Και ερωτήσεις πονηρές δε δέχομαι.
Geortypanos
18 Ιανουαρίου, 2012 7:45 μμ
πνευματική ιδιοκτησία δεν είναι μόνο τα τραγούδια.
είναι και τα βιβλία και ο κινηματογράφος. και ειδικά στα βιβλία θα χάσει μόνο ο συγγραφέας, γιατί δεν διαβάζει κανείς με δωρεάν είσοδο 🙂
μανικακος
18 Ιανουαρίου, 2012 7:54 μμ
ή ο συγγραφεας θα χασει ή εγω που δεν εχω λεφτα να αγορασω ενα βιβλιο που κανει πχ 35 ευρω(λεμε τωρα)….
τι προτινεις?
simon
18 Ιανουαρίου, 2012 8:04 μμ
Μάνι,
αυτό που λες μου ‘φερε στο μυαλό μια παλιά γελοιογραφία του Ιωάννου.
Η σκηνή είναι μπροστά σε ένα ταμείο σούπερ μάρκετ. Ένας πελάτης στέκεται με ένα υπερφορτωμένο καροτσάκι κι ο ταμίας του λέει: «Τι θα γίνει μ’ εσάς κύριε; Έρχεστε κάθε μέρα, φορτώνετε ένα καρότσι και στο τέλος παίρνετε μόνο μια τσίχλα. Γιατί το κάνετε αυτό;» Κι ο πελάτης: «Για να δει το μαλακισμένο το αφεντικό σου τι χάνει που δεν έχω φράγκο στην τσέπη μου!!!».
μανικακος
18 Ιανουαρίου, 2012 8:12 μμ
😀 😀
DrAluca
18 Ιανουαρίου, 2012 8:15 μμ
🙂
Χαμογελατε…
Geortypanos
18 Ιανουαρίου, 2012 8:05 μμ
ο συγγραφέας έχει το δικαίωμα να πιστεύει ότι θέλει. αν δεν σου αρέσει δεν το παίρνεις.
αυτός όμως μπορεί να το κάνει βιοποριστικά. κάθε βιβλίο (και μιλάμε για ebooks – γιατί το κλασσικό βιβλίο το δανείζεσαι και το δίνεις πίσω) που δεν πουλάει χάνει χρήματα, και τελικά θα σταματήσει να γράφει 🙂
και ενώ στην μουσική υπάρχουν άλλα κανάλια (πχ διαφημίσεις google, συναυλίες, πωλήσεις ανά κομμάτι κλπ), στο βιβλίο δεν υπάρχει τέτοιος τρόπος
μανικακος
18 Ιανουαρίου, 2012 8:12 μμ
ναι αλλα αν δεν εχω τα φραγκα,δε θα το παρω ετσι κι αλλιως….
ουτε θα μου το χαρισει,ουτε θα το κλεψω.
αρα στην ουσια για τον συγγραφεα δεν υπαρχω….σωστα?(μια σκεψη κανω τωρα)….
Geortypanos
18 Ιανουαρίου, 2012 8:20 μμ
για κάθε συγγραφέα γνωστό και πετυχημένο, με κάποιες χιλιάδες βιβλία για πώληση, υπάρχουν δεκάδες που δεν είναι τόσο εμπορικοί/πετυχημένοι.
το να μοιράσεις βιβλίο του Stephen King χωρίς να του δώσεις χρήματα δεν είναι σωστό, αλλά δεν θα τον κάνεις φτωχό.
τον νεαρό συγγραφέα που μπορεί να περιμένει μια επιτυχία για να βγάλει κάποια χρήματα τον τσακίζεις 🙂
μανικακος
18 Ιανουαρίου, 2012 8:22 μμ
Δεκτό.
αλλα ξαναλέω οτι αν δεν εχω λεφτά να αγορασω βιβλιο,δε θα εχει ουτε αυτος.
στην τελική δε θα διαβασω ποτε μου?
Geortypanos
18 Ιανουαρίου, 2012 8:27 μμ
ισορροπίες μπορούν να βρεθούν. πάντα διάβαζε ο κόσμος, είχε δεν είχε λεφτά.
αλλά, κακά τα ψέματα, η επικοινωνία έχει αλλάξει πολλά τα τελευταία χρόνια.
για να ξέρεις πάντως, κατεβάζω συνεχώς και τραγούδια και ταινίες. βιβλία όχι γιατί αν δεν νιώσω το χαρτί δεν …
δεν είμαι αθώος. απλά επί της αρχής μιλώντας, το θεωρώ λάθος 😀
μανικακος
18 Ιανουαρίου, 2012 8:29 μμ
iiiiiii ντροπη….
(βιβλια μονο οτι δε βρισκω στο εμπόριο)
mina
18 Ιανουαρίου, 2012 9:32 μμ
Υπάρχουν και οι δανειστικές βιβλιοθήκες 🙂 Εγώ από κεί παίρνω βιβλία.
catalternative
18 Ιανουαρίου, 2012 10:42 μμ
@Geotrypanos Το ότι κατεβάζεις ένα βιβλίο δεν σημαίνει ότι δεν θα το αγοράσεις. Εγώ έχω διαβάσει για αρκετές περιπτώσεις (πχ δες αυτό εδώ) που ο συγγραφέας διατίθεται το βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή δωρεάν και πολλά άτομα, ακριβώς επειδή τους άρεσε αποφάσισαν να αγοράσουν το βιβλίο και να στηρίξουν τον συγγραφέα 😉
DrAluca
18 Ιανουαρίου, 2012 8:06 μμ
Ο συγγραφεας δεν παιρνει παντως 35 ευρο το βιβλιο (συνηθως).
Αλλα κοντα στα 8 (αν θυμαμαι καλα) και 27 ο εκδωτικος….
Η καπως ετσι…
Και απο «ιστοριες απο την κρυπτη» απο εκδωτικους….δεκαδες…. 😉
Χαμογελατε…
giorgalis
18 Ιανουαρίου, 2012 8:17 μμ
αυτό είναι το θέμα, τα παράσιτα της διαδικασίας κι όχι το τελείως τζάμπα που θέλουμε αντί για το πανάκριβο που είναι!
μανικακος
18 Ιανουαρίου, 2012 8:19 μμ
το τελειως τζαμπα το θελουμε γιατι δε μπορουμε να εχουμε ουτε το πιο φθυνο….
giorgalis
18 Ιανουαρίου, 2012 8:24 μμ
αν έκανε 2 ευρώ το βιβλίο κε μανικάκε, τότε μέχρι να διαβάσεις το ένα θα έχεις βρει το δίευρω για το άλλο
να μην πεινάσουμε κι εμείς οι συγγραφείς!
η σύζυγος δλδ (Λένα Μαντά) 😛
μανικακος
18 Ιανουαρίου, 2012 8:28 μμ
καμμια αντιρρηση φίλε μ’….
να βοηθησουμε να παει στα 2 ευρω το βιβλιο και σου υποσχομαι να μην ξανακατεβασω….
παει?
giorgalis
18 Ιανουαρίου, 2012 8:30 μμ
είσαι τρελός;; θα έδινες 2ευρώ για βιβλίο της λένας μαντά;
μανικακος
18 Ιανουαρίου, 2012 8:33 μμ
με 2 ευρω δε παιρνεις προσαναματα…..
DrAluca
18 Ιανουαρίου, 2012 8:33 μμ
Μα στα περισσοτερα ζητηματα τα παρασιτα της διαδικασιας ειναι που αυξανουν το κοστος.
Απο το «μεταφερω σχολιο σε καποιον απο καποιον.
Μεχρι το μεταφερο το προιον (καλλιτεχνικο η μη) απο την πηγη στον πολιτη….
Ειτε αυτο ειναι μουσικη, ειτε ταινια, ειτε βιβλιο….
Και φυσικα η πηγη (πχ συγγραφεας) δεν εχει λογο στο ποσο χαμηλα μπορει να πουληθει το βιβλιο του…..(μπορει ο ιδιος να θελει να το διαθεσει και τσαμπα)
Χαμογελατε…
μανικακος
18 Ιανουαρίου, 2012 8:35 μμ
για τον σινεμά δε με νοιαζει….
να μεινει στην ψαθα ο καθε Μπραντ Πιτ και ο καθε Κλουνει…. 😀 😀 😀
Geortypanos
18 Ιανουαρίου, 2012 8:23 μμ
από τα 35 ευρώ τα 14 τα παίρνει ο βιβλιοπώλης. τα 5 είναι διανομές κλπ.
ο συγγραφέας (ξένος) έχει δικαιώματα 3 ευρώ, περί τα 5-6 ευρώ η εκτύπωση, 7 ευρώ μένουν στον εκδότη 🙂
μανικακος
18 Ιανουαρίου, 2012 8:26 μμ
κλεψιά οπως και να το δεις….
οποτε σε ενα φαυλο κυκλο κλεψιας και εκμεταλευσης,βρησκω ευκαιρια και διαβαζω το βιβλιο(και μετα το βαζω στη θεση του) χωρις να με παρουν χαμπαρι….. 😀 😀 😀
giorgalis
18 Ιανουαρίου, 2012 8:29 μμ
ρε, για τσοντοπεριοδικά μιλάς τόση ώρα;;
μανικακος
18 Ιανουαρίου, 2012 8:32 μμ
και για μηχανακια βεβαιως βεβαιως….. 😀 😀 😀
giorgalis
18 Ιανουαρίου, 2012 8:36 μμ
στα μηχανάκια είναι φρι ο άρχοντας:
http://www.youtube.com/user/KOKKINAFEGARIA
δεν έχουμε ανάγκη κανέναν άλλο!
DrAluca
18 Ιανουαρίου, 2012 8:29 μμ
θυμομουν ενα μικρο νουμερο να παιρνει ο συγγραφεας
στον «εκδωτικο» (παραλλειψις) ενοουσα ολα τα παρελκομενα.
το ζητημα με τα βιβλια δεν ειναι το κερδος απο το τεμαχιο….αλλα το κερδος στο συμβολαιο για την εκδωτικη.
μιας και τα πιο πολλα βιβλια τυπονωνται με «ενισχυση» του συγγραφεα…
(καποια χιλιαρικα το βιβλιο η ταριφα)
Χαμογελατε…
Geortypanos
18 Ιανουαρίου, 2012 8:38 μμ
επειδή ξεκινήσαμε με δύο φίλους έναν μικρό εκδοτικό (για να βγούμε Σεπτέμβριο στα βιβλιοπωλεία), να σου πω ότι οι συγγραφείς που κάνουν το κέφι τους και πληρωνουν για την εκτύπωση (ή αγοράζουν βιβλία τους) είναι αρκετοί.
ποιος εκδοτικός οίκος θα εκδόσει κάποιον εντελώς άγνωστο? χώρια που η Ελληνική γλώσσα μιλιέται από λίγους και η αγορά είναι πολύ μικρή. άρα τα τιράζ είναι μικρά και τα κόστη μεγάλα. και η πιθανότητα να πάει άπατο πολύ μεγαλύτερη.
γι’αυτό και στην Αγγλία έχει 5 λίρες το βιβλίο και εδώ 12-15 ευρώ …
DrAluca
18 Ιανουαρίου, 2012 8:43 μμ
Κατ αρχην καλη επιτυχια.
Μιας και γνωριζω απο αρκετα κοντα τις δυσκολιες του εγχειρηματος.
Ομως «δικαωμα»
Οταν οι εκδωτικοι, εγχωρια, πουλανε το καθε σκουπιδι, και κανουν συμφωνιες προοθησης με τα μαγαζια για τις βιτρινες.
Οταν πρεπει να σκασεις λεφτα για να μπει το βιβλιο σου σε ευρειας καταναλωσης βιτρινας, δεν φταιει η γλωσσα…
Φταιει το παθος για κερδος, και η αφαμαξη της αναγκης ενος ανθρωπου να εκφραστει και να βιοποριστει απο τον γραπτο λογο…..
Θυμηθηκα μολις μια διαφημηση….
«Μαρια Πενταγιωτισσα…»
Βιβλιο….διαφημιζομενο για πολυ καιρο στην τηλεοραση…
Ε σορρυ κιολας….
Αλλα αυτο εκδωθηκε επειδη η πιθανοτητα για κερδος ηταν μεγαλυτερη απο αυτην του να παει απατο….?
Χαμογελατε…
giorgalis
18 Ιανουαρίου, 2012 8:40 μμ
κράτα μου σε 2 αντίτυπα τα «άπαντα του πάσχοντα μανδραβέλη» 🙂
DrAluca
18 Ιανουαρίου, 2012 8:50 μμ
Σε δερματοδετη επιχρυσομενη εκδωση, σπεσιαλ ντελιβερι για τον giorgalis.
Θα πιεσω και για υπογραφη συγγραφεα η δεν θα το αντεξεις? 😈
Χαμογελατε…
Geortypanos
18 Ιανουαρίου, 2012 8:41 μμ
λυπήσου με … 😀
Geortypanos
18 Ιανουαρίου, 2012 8:49 μμ
Dr thanks. Μάλλον θα χάσουμε λεφτά, αλλά τέλος πάντων … 😛
η μικρή αγορά στην Ελλάδα (οι Έλληνες ΔΕΝ διαβάζουν πολύ) και η γλώσσα που δεν επιτρέπει πωλήσεις αλλού είναι σημαντικός λόγος. άλλο να τυπώνεις 10χιλ βιβλία και άλλο 100χιλ.
για το βιβλίο βιτρίνα, πληρώνεις πολλά και κινδυνεύεις να πάει άπατο. χώρια που σε πληρώνουν σε 6 μήνες, ΑΝ πουλήσει το βιβλίο. αλλιώς το πας προσάναμα.
για την Πενταγιώτισα, ένα έχω να πω. Αν είχα και εγώ το Alter θα διαφήμιζα τα βιβλία μου (modern times) 😀
DrAluca
18 Ιανουαρίου, 2012 8:57 μμ
«Μάλλον θα χάσουμε λεφτά, αλλά τέλος πάντων … »
Δυο φιλοι που εκαναν παρομοια κινηση ειναι χαρουμενοι που δεν χρωστανε σε κανεναν….
Κερδος μηδεν…
Αλλα τουλαχιστον δεν εχουν εκδωτικη πανω απο τον λαιμο τους….
Εγω εχω αντιθετη αποψη για την ελληνικη αγορα.
Οταν δηλαδη κυκλοφορουν 100 βιβλια και τα 85 απο αυτα ειναι σκαρτο πραμμα, γι απροαναμα, αλλα προοθειται δια καως, τοτε λογικο ειναι στα Χ λεφτα που θα διαθεσει ο αλλος, να μην μπει καν στον κοπο (πλεον) να δει για βιβλια. Ειδικα οταν δεν ειναι εξοικειωμενος αναγνωστης (οπως εγω που για να παρω ενα βιβλιο αναγκαζομαι να ρωτησω οποιον γνωστο εχω και δεν εχω).
Αν δηλαδη ως αναγνωστης, ειχα την αισθηση οτι θα παω στο ραφι, και αυτο που θα παρω 8\10 θα ειναι καλο, θα αγοραζα πιο συχνα.
Και αυτο δεν ειναι μονο εθμα συγγραφεων η γλωσσας….αλλα συστηματος αγοραπωλησιας…
Χαμογελατε…
giorgalis
18 Ιανουαρίου, 2012 8:58 μμ
dr μην υποτιμάς τον κύριο πάσχοντα, είναι μεγάλο μυαλό, αλλά επειδή είναι αριστερός τα γράφει απλοϊκά για να μην μένουν αμόρφωτες οι μάζες!
είμαστε ινστρούχτορες της κακιάς στιγμής αλλά όχι και ελιτισταί… 🙂
DrAluca
18 Ιανουαρίου, 2012 9:01 μμ
Οκ…το επιασα το μυνημα….θα πιεσω για υπογραφη, και για αποτυπωμα με κραγιον…
😀
Εγω τον εκτιμω τον Πασχο…..
Λειτουργει ως κουδουνι κινδυνου… 😉
Χαμογελατε…
giorgalis
18 Ιανουαρίου, 2012 9:11 μμ
στο τελευταίο πόνημα: «πορδίζοντας ανεμόμυλους», αφήνει υπονοούμενο πως τα δάνεια των μνημονίων δεν πάνε πίσω στους τοκογλύφους αλλά στους εργαζόμενους που δαγκώνουν το χέρι που τους ταϊζει. πάσχω(ς) για ξεστράβωμα λέμε…
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_17/01/2012_1297371
DrAluca
18 Ιανουαρίου, 2012 9:15 μμ
Διαφωνεις καπου?
Και αν ναι που?
Εγω το βρισκω εκπληκτικο ευθυμογραφημα….
Χαμογελατε…
Xanadu
18 Ιανουαρίου, 2012 10:25 μμ
10% παιρνει ο συγγραφεας (στανταρ αυτο που σου λεω)
DrAluca
18 Ιανουαρίου, 2012 10:38 μμ
οπως ειπα και πριν, θυμομουν οτι ηταν πολυ μικρο το ποσοστο, αλλα δεν θυμομουν ποσο…
Και να επαναλαβω οτι εκανα λαθος (απο αμελεια) στο πρωτο σχολιο, βαζοντας τους «λοιπος» που εχουν κερδος, κατω απο μια ταμπελα, «εκδωτικη».
🙂
Χαμογελατε…
no11888
18 Ιανουαρίου, 2012 9:41 μμ
αυτο το στοπ σενσορσιπ ,πως στο καλο το κοτσαρατε;
Jaquou Utopie
18 Ιανουαρίου, 2012 9:47 μμ
dashboard–> settings–> protest SOPA/PIPA
από κει και πέρα διαλέγεις 😉
no11888
18 Ιανουαρίου, 2012 11:09 μμ
ευχαριστω 🙂
demonio
18 Ιανουαρίου, 2012 10:14 μμ
Πριν μερικες μερες ολλανδικο διακστηριο αποφασισε οτι δυο απο τους μεγαλυτερους providers της χωρας πρεπει να μπλοκαρουν τις ΙΡ διευθυνσεις του Pirate Bay μεσα σε 10 μερες ή να πληρωνουν μεγαλα ποσα καθημερινα. Οι providers αποφασισαν να πανε στο ανωτερο δικαστηριο και στελνουν μειλ στον κοσμο ζητωντας για συμπαρασταση. Αναλογα συμβαινουν και σε αλλες Ευρωπαικες χωρες. Σας βαζω λινκ στα αγγλικα:
http://thenextweb.com/eu/2012/01/11/internet-piracy-dealt-another-blow-as-two-dutch-isps-are-forced-to-block-the-pirate-bay/
mina
18 Ιανουαρίου, 2012 10:16 μμ
Είμαστε δυό χρόνια υπό κατοχή ΔΝΤ, τρόικας έχουμε τραπεζοκυβέρνηση χωρίς εκλογές, και οι εγχώριοι καλλιτέχνες δε βγάλαν ούτε ένα τραγουδάκι γι’αυτό.Εχουν φαίνεται αρκετό λίπος να κάψουν από τις προηγούμενες πωλήσεις των cds τους.Ούτε καν μπαίνω στον κόπο να κατεβάσω τη μουσική τους, πόσο μάλλον να την αγοράσω!
lnsurrection
19 Ιανουαρίου, 2012 4:57 μμ
Μάλλον ακούς λάθος ‘καλλιτέχνες’.
demonio
18 Ιανουαρίου, 2012 10:20 μμ
Εδω και η ανακοινωση του ενος απο τους providers που καταδικαστηκαν (μην βαρατε που ειναι στα ολλανδικα, δεν βρηκα αγγλικη μεταφραση) μαζι με τα ουκ ολιγα σχολια χρηστων. Εχει και λινκ εκει με ολοκληρη την αποφαση … που ειναι βεβαια επισης στα ολλανδικα:
https://blog.xs4all.nl/2012/01/16/xs4all-moet-website-blokkeren-de-gevolgen-van-het-vonnis/
koula
18 Ιανουαρίου, 2012 10:59 μμ
καλα, θα το μεταφρασω απ’τα ολλανδικα…
demonio
18 Ιανουαρίου, 2012 11:07 μμ
μμ το φανταστηκα πως μαλλον ολλανδικα μιλας κι οχι αγγλικα, χε χε … αλλη φορα θα προσεχω… mia culpa, ζητω ταπεινα συγχωρεση (πως βγαινει η πρασινη φατσα;)
koula
18 Ιανουαρίου, 2012 11:14 μμ
χαχαχα μια φορα την πετυχα και γω (με τη 2η προσπαθεια) την πρασινοφατσα.. 😛
: mrgreen :
χωρις τα κενα 😉
ΥΓ μονο αγγλικα ξερω ρε, ετσι το ειπα για να κομπλαρει ο κοσμακης 😛
μανικακος
18 Ιανουαρίου, 2012 11:16 μμ
: mblackred :
μανικακος
18 Ιανουαρίου, 2012 11:16 μμ
μαλακιες 😀 😀
demonio
18 Ιανουαρίου, 2012 11:27 μμ
τεστ για να δω αν εισαστε παραπληροφορηση
koula
18 Ιανουαρίου, 2012 11:38 μμ
demonio, εισαι λιγο πρασινος… τι εφαγες?
φωτοβολας και στο σκοταδι? να σε εχουμε για εξοικονομηση ενεργειας 😛
μανικακος
18 Ιανουαρίου, 2012 11:43 μμ
λαμπεις Demonio 😀 😀 😀
demonio
18 Ιανουαρίου, 2012 11:29 μμ
τελικα εδω μαθαινουμε πολλα πραγματα 😉 (να δω τι θα βγει τωρα)
catalternative
18 Ιανουαρίου, 2012 11:35 μμ
@manikakos Έβαλες κενά ρε γι’αυτό δεν βγήκε 😛 😛 😛
μανικακος
18 Ιανουαρίου, 2012 11:43 μμ
:blackred:
μανικακος
18 Ιανουαρίου, 2012 11:43 μμ
ου ρε 😀
catalternative
18 Ιανουαρίου, 2012 11:47 μμ
@manikakos ROFL!!! 😆 😆 😆
μανικακος
18 Ιανουαρίου, 2012 11:51 μμ
λαμόγιο μεγατόνων!!! 🙂
demonio
19 Ιανουαρίου, 2012 12:20 πμ
θελω να γινω ροζ τωρα
catalternative
19 Ιανουαρίου, 2012 12:33 πμ
@manikakos Problem??
koula
19 Ιανουαρίου, 2012 12:36 πμ
ψιτ! cat! εστειλα ενα περιστερι πιο πριν… εφτασε? 😛
Xanadu
18 Ιανουαρίου, 2012 10:34 μμ
ζουμε στον καπιταλισμο, τα παντα ειναι προϊοντα προς πωληση και κυριαρχο προϊον ειναι αυτο της ζωης,
τα προϊοντα τεχνης και σκεψης ειναι κατι παραπανω απο αναμενομενο, οτι θα υποκεινταν σε περιορισμους διακινησης και μεταδωσης αυτων
στην τελικη ως εργατες υπολογιζονται και οι καλλιτεχνες, και ως τετοιοι χριζουν εκμεταλλευσης απο τους νταβατζηδες
maskarat
18 Ιανουαρίου, 2012 10:35 μμ
Καλησπέρες!
Tο ‘περιορισμένο’* στη διάρκεια του copyright μετράει ήδη στα 70 χρόνια ΜΕΤΑ το θάνατο του …δημιουργού (post mortem auctoris, παρατάθηκε το 1997) http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BD%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%BA%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B1#.CE.95.CE.BB.CE.BB.CE.AC.CE.B4.CE.B1)
Προφανώς οι νομοθέτες μας έχουν μεγάλη πίστη στη μετά θάνατον ζωή….
Αλλά ούτε και αυτό φαίνεται τους ήταν αρκετό μια και ήδη στις ΗΠΑ τα λόμπυ πιέζουν για ακόμα μεγαλύτερο extension στα 90 και βάλε χρόνια, γνωστό και με το παρατσούκλι «Mickey Mouse Act» (για ευνόητους λόγους)
http://en.wikipedia.org/wiki/Copyright_Term_Extension_Act
* Οι λόγοι που εξαρχής το copyright είναι περιορισμένο αναφέρονται λίγο πολύ και παραπάνω στο εξαιρετικό ποστ από τους πειρατές. Μια και -υποτίθεται- η διάδοση της ανθρώπινης γνώσης και κουλτούρας είναι υπέρτερο αγαθό.
Φυσικά, αυτό το ‘περιορισμένο’ νομικά μεταφράζεται στον ένα αιώνα(!) μετά θάνατον.
go figure…
Υ.Γ. Να ενώσω και γω τη φωνή μου για το FAIL των όρων
‘Πνευματική Ιδιοκτησία’ (όρος εμπράγματου δικαίου για κάτι εξ’ ορισμού άυλο),
ή «κλοπή» για παραβάσεις του νόμου των πνευματικών δικαιωμάτων
ή και «πειρατεία» αν και χρησιμοποιείται πλέον και από τις 2 πλευρές 🙂
http://anpmech.com/gallery/index.php/Internet/file-sharing-is-not-piracy
oh well…
koula
18 Ιανουαρίου, 2012 10:41 μμ
«τα λόμπυ πιέζουν για ακόμα μεγαλύτερο extension στα 90 και βάλε χρόνια, γνωστό και με το παρατσούκλι “Mickey Mouse Act” »
χααχχααχαχαχχαχαχαχαχαχαα
lnsurrection
19 Ιανουαρίου, 2012 4:59 μμ
maskarat
18 Ιανουαρίου, 2012 11:46 μμ
Όπα; πέρασε φώτο στα σχόλια; χμμμ sweeeeet!
άντε δε σπάμαρω άλλο 🙂
koula
18 Ιανουαρίου, 2012 11:48 μμ
😆 😆
demonio
18 Ιανουαρίου, 2012 10:52 μμ
Για να δειτε και τι ερχεται, εκτος απο το ACTA που αναφερει το κειμενο (koula κατι ηξερες και δεν εκανες μεταφραση τις προαλλες :)) σας βαζω και ενα λινκ (στα αγγλικα) για προσφατη ερμηνεια μιας σειρας απο ντιρεκτιβες της ΕΕ, οπου τεθηκε το ερωτημα εαν εμποδιζονται τα κρατη μελη να επιτρεπουν να στους providers να δινουν τα στοιχεια των χρηστων που υποτιθεται πως παραβιαζουν τα πνευματικα δικαιωματα. Η απαντηση εν ολιγοις ηταν «οχι»:
http://www.edri.org/edrigram/number9.23/bonnier-advocate-data-retention-strange
maskarat
19 Ιανουαρίου, 2012 12:09 πμ
Οι πρακτικές από την άλλη πλευρά του ατλαντικού έρχονται με τη συνήθη καθυστέρηση και από ΕΕ μεριά. money talks.. 😦
Το μόνο παρήγορο είναι η εμφάνιση των Πειρατικών Κομμάτων σε Σουηδία, Γερμανία κλπ
Θά’ θελα πάντως να έβλεπα ψηλότερα στην ατζέντα και των υπόλοιπων κομμάτων αιτήματα για εξορθολογισμό της νομοθεσίας για τα πνευματικά δικαιώματα και την προστασία της online ιδιωτικότητας.
Οι κυβερνήσεις -όσο δεν υπάρχει πίεση- βολεύονται στο να επιβάλλουν περιορισμούς όπου και όσο μπορούν (παλιά μου τέχνη κόσκινο).
It’s all about control, after all…
demonio
19 Ιανουαρίου, 2012 12:29 πμ
η εικονα που εχω εγω ειναι λιγο διαφορετικη (αλλα και λιγο παλαιοτερη, περιπου 3 ετων): πως φοβουνται σε επιπεδο ΕΕ πως ετσι που εχει υποβαθμιστει παντου η παιδεια, εαν κοπει και η ελευθερη προσβαση στο διαδικτυο δεν θα υπαρχουν παρα γενιες εντελως αμορφωτες. Το debatte δεν εχει κριθει ακομη νομιζω, παλευεται η ιστορια.
Οι ΗΠΑ και σε παρεμφερη θεματα μαλλον προσεγγιζει την Ευρωπη αυτη τη στιγμη παρα αναποδα. Μπορει και να κανω λαθος ομως.
maskarat
19 Ιανουαρίου, 2012 10:45 μμ
Καλησπέρα, (μπορεί να λέμε και το ίδιο πράγμα 🙂
Παρακολουθώντας κυρίως μέσω slashdot.org την ειδησεογραφία στο θέμα, διάβαζα/ω απίστευτα ‘τρομακτικές’ ιστορίες μαζικής ή ατομικής επιβολής δικαστικών μέτρων στις ΗΠΑ εναντίον ακόμα και στις ip απλών χρηστών. Να κλιμακώνονται, μάλιστα.
(πχ σχετικά πρόσφατα αυτή με τους 23,000 file sharers are being targeted by the US Copyright Group for downloading The Expendables(!)). http://tech.slashdot.org/story/11/05/10/0048246/23000-file-sharers-targeted-in-latest-lawsuit
Είχα την εντύπωση ότι η ΕΕ απλά ακολουθούσε τις «πρωτοβουλίες» των ΗΠΑ στο θέμα νομικού ελέγχου των χρηστών του ίντερνετ μετά το DMCA, και την τρομοϋστερία στις αρχές του 2000. Και ότι σε επίπεδο χρήστη ο Ευρωπαίος πολίτης ήταν περισσότερο προστατευμένος νομικά από τον αντίστοιχο αμερικανό.
Βέβαια, κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι από τότε, η κομισόν συμμετέχει στις στις συνομιλίες για το ACTA, η Γαλλική κυβέρνηση προσπάθησε να περάσει το νόμο των ‘3χτυπηματων’, η σουηδική δικαιοσύνη καταδίκασε τους ιδρυτές του piratebay κλπ
Για το αν αντιστρέφεται το κλίμα στις ΗΠΑ, πραγματικά το ελπίζω και η αντίδραση (ειδικά η χτεσινή) με τα μεγάλα ονόματα του ίντερνετ (google, facebook, wordpress, wikipedia klp) δείχνει πως κάτι πάει να γίνει και ότι τραβήχτηκε -επιτέλους- μια «κόκκινη γραμμή» (τι είπα τώρα :P)
koula
19 Ιανουαρίου, 2012 11:07 μμ
ΣΟ! κοφ΄τους!
λενε τα ιδια!
😛
maskarat
20 Ιανουαρίου, 2012 12:34 πμ
ΟΥ ΡΕ!
maskarat
20 Ιανουαρίου, 2012 12:42 πμ
α και μια φρέσκια σχετική:
Οι feds την πέσανε σήμερα στο Megaupload:
http://entertainment.slashdot.org/story/12/01/19/210201/megauploadcom-shut-down-founder-charged-with-piracy
(το ενδιαφέρον είναι ότι η εταιρία είχε την έδρα της στο Hong Kong και οι συλλήψεις γίνανε στη … Ν. Ζηλανδία).
….
Kim Dotcom, formerly known as Kim Schmitz, and three other executives were arrested Thursday in New Zealand at the request of U.S. officials.
http://abcnews.go.com/Technology/wireStory/apnewsbreak-feds-shut-file-sharing-website-15396093#.TxibCYEzFp5
oldboy9
19 Ιανουαρίου, 2012 12:17 μμ
Μας αναγκάζουν να γίνουμε ΚΑΙ πειρατές! Ωραίος ο Μανικακος λέμε 😉
oldboy9
19 Ιανουαρίου, 2012 1:32 μμ
Τροφή ίσως και για σκέψη!
Ένας seeder η ένας leecher μπορούνε να χαρακτηριστούν «πνευματικοί ιδιοκτήτες»! ΠΡΟΣΟΧΗ η απάντηση κρύβει παγίδες 🙂 😉
H
19 Ιανουαρίου, 2012 9:32 μμ
Όταν εμφανίστηκαν οι δημόσιες βιβλιοθήκες….
όχι ότι ειναι το ίδιο με την μουσική που μπορει ο καθένας να βρει στο ιντερνετ, άρα σπιτι του…..
παρόλα αυτά ειναι υπέροχο που επιτέλους σπάει το καρτέλ των δισκογραφικών