Αναδημοσίευση από Red Notebook
Με αφορμή την συμφωνία «κουρέματος» και την μόνιμη επιτροπεία στη διαχείριση των οικονομικών, εργασιακών και άλλων θεμάτων στην χώρα από «ειδικούς» της τρόικα, ξέσπασαν οι γνωστές σοβούσες εχθροπραξίες κατά των «ξένων». Έρχεται και η 28η Οκτωβρίου και το φρόνημα είναι ψηλά
Του Παναγιώτη Βωβού
Η συζήτηση περί απώλειας της εθνικής κυριαρχίας είναι βάσιμη. Είναι όμως βάσιμη εντός ενός συγκεκριμένου πλαισίου που αντιμετωπίζει τα εθνικά κράτη ως έναν εθελοντικό διαταξικό οικονομικό συνεταιρισμό, με ολίγη από πολιτισμό, ιστορία κ.λπ. Ποιο είναι όμως ακριβώς το πρόβλημα με την επιτροπεία; Η υπηκοότητα αυτού που την ασκεί; Αν δηλαδή στη θέση των ελεγκτών της τρόικα ήταν καθόλα Έλληνες τραπεζίτες, τεχνοκράτες, πρώην υπουργοί και πρωθυπουργοί, τα σαΐνια οι αναλυτές των καναλιών και διάφοροι εργατοφάγοι φανατικοί της ανταγωνιστικότητας, τότε τα πράγματα θα ήταν εντάξει; Η εθνική κυριαρχία θα ήταν στη θέση της; Φυσικά και θα ήταν: ο ελληνικός καπιταλισμός δουλεύει «εθνικά» όταν εξελίσσεται απρόσκοπτα η εκμετάλλευση Έλληνα από Έλληνα… (Για τους μετανάστες ούτε κουβέντα να γίνεται).
Τι θα κέρδιζε τότε ο εργαζόμενος; Πολύ απλά τίποτα. Γιατί το πραγματικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα έπρεπε να διεξάγεται η κουβέντα για την επιτροπεία δεν είναι αυτό της εθνικής, αλλά της λαϊκής κυριαρχίας. Με μία λέξη: της δημοκρατίας.
Το πρόβλημα με τους «ξένους», λοιπόν, δεν είναι η υπηκοότητα τους. Ούτε καν οι νεοφιλελεύθερες αντεργατικές απόψεις τους. Αυτές μας κυβερνάνε ήδη. Είναι ότι τόσο πολιτικά όσο και κοινωνικά είναι ανεξέλεγκτοι. Ότι δεν εκλέχθηκαν από κανέναν, δεν ελέγχονται από κανέναν, δεν θα κριθούν ποτέ από την κοινωνία η οποία θα υποστεί τις πολιτικές τους – όπως ακριβώς θα συνέβαινε, δηλαδή, με τον οποιοδήποτε Έλληνα τεχνοκράτη στη θέση τους. Ο έλεγχος και η επιβολή που θα ασκήσουν δεν θα γίνει στο όνομα του «έθνους» τους, άλλα στο όνομα των οικονομικών συμφερόντων τα οποία εκπροσωπούν και της τάξης τους. Αυτά τα συμφέροντα δεν επιδιώκουν ούτε να σώσουν ούτε να καταστρέψουν την Ελλάδα – εν μέρει είναι και ελληνικά άλλωστε. Επιδιώκουν το κέρδος, το οποίο πετυχαίνουν άλλοτε με την λεηλασία, άλλοτε με την ανάπτυξη, και σε κάθε περίπτωση εις βάρος των εργαζομένων και του περιβάλλοντος. Και αυτό το κάνουν με κάθε δυνατό τρόπο, σε κάθε χώρα, και φυσικά και στη δική τους: εις βάρος των Γερμανών, των Γάλλων, των Ιταλών εργαζομένων. Χαρακτηριστική υπήρξε η πρόσφατη περίπτωση του άρθρου 37 του πολυνομοσχεδίου για τις συμβάσεις. Η επιστολή Βενιζέλου –αυτή που δόθηκε στην δημοσιότητα έπειτα από έναν μήνα πιέσεων του ΣΥΡΙΖΑ- αποκάλυψε ότι δεν ήταν επιταγή της τρόικα, αλλά εγχώριων οικονομικών συμφερόντων.
Η επιτροπεία, λοιπόν, δεν παραβιάζει γενικώς την εθνική κυριαρχία. Αποτελεί άμεση πολιτική έκφραση της δικτατορίας των αγορών πάνω στους εργαζόμενους της Ελλάδας και της Ευρώπης. Η διαχείριση των οικονομικών της χώρας οφείλει στοιχειωδώς, στο πλαίσια της αστικής δημοκρατίας, να ασκείται από εκλεγμένους που υπόκεινται στον έλεγχο του κοινοβουλίου και στην βούληση του λαού, όποτε και όπως τον ρωτάνε. Η επιτροπεία το μόνο που επιβεβαιώνει είναι την θέση της αριστεράς, ότι όταν τα πράγματα σκουρύνουν για την αστική τάξη, τότε αυτή διολισθαίνει πρόθυμα σε αυταρχικά πρότυπα διακυβέρνησης και φασίζουσες εκτροπές. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι ανεκτή για τον καπιταλισμό μόνο στο βαθμό που του εξασφαλίζει την αναπαραγωγή του. Ιστορικά, όποτε αυτό έφτασε σε όρια, τότε άρχιζε πάντα το κούρεμα της δημοκρατίας για την έξοδο από την κρίση (τους). Η ιστορία, όμως, επιφυλάσσει πάντα και εκπλήξεις.
Zαphod
vassozacharof
27 Οκτωβρίου, 2011 8:18 μμ
Στο νέο πρόγραμμα, η Κομισιόν, σε συνεργασία με τα υπόλοιπα μέλη της τρόικας, θα εγκαταστήσει για τη διάρκεια του προγράμματος μηχανισμό παρακολούθησης εντός της χώρας, στον οποίο θα περιλαμβάνονται και ειδικοί από τις άλλες χώρες-μέλη της ένωσης, για να δουλέψει σε στενή συνεργασία με την κυβέρνηση και την τρόικα, προκειμένου να προσφέρει βοήθεια και συμβουλευτική υποστήριξη και να εξασφαλίσει την έγκαιρη και πλήρη εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων.
«Τα ανωτέρω θα καταγραφούν σε σχετικό Memorandum of Understanding» και αυτό σημαίνει ότι αποκτούν δεσμευτικό χαρακτήρα για την Ελλάδα. Η απαίτηση για υπογραφή του MoU αποτελεί καινοφανή πρακτική στους κόλπους της ευρωζώνης, ενδεικτική του χαμηλού
επιπέδου αξιοπιστίας που συνοδεύει την ελληνική κυβέρνηση.
http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/664018/Article.aspx
vassozacharof
27 Οκτωβρίου, 2011 8:20 μμ
http://tvxs.gr/news/ellada/elliniko-oplo-poy-paraxorise-i-merkel-stoys-trapezites-toy-ppanagiotoy
προκειμένου οι τράπεζες να αποδεχτούν κούρεμα της τάξης του 50%, χρειάστηκε η Γερμανίδα Καγκελάριος Μέρκελ να υποσχεθεί τη μετατροπή του δικαίου του αναδιαρθρωμένου χρέους από ελληνικό σε ξένο (πιθανώς αγγλικό που είναι το πιο ευνοϊκό για τους δανειστές και το λιγότερο ευνοϊκό για τους δανειολήπτες)
η εθνική προδοσία δεν έχει όρια….
δλδ αφαιρούν και τα όποια χαρτιά θα είχαμε στα χέρια μας σε ενδεχόμενη στάση πληρωμών έναντι των πιστωτών
vassozacharof
27 Οκτωβρίου, 2011 8:52 μμ
Το ελληνικό δημόσιο χρέος μετατρέπεται σε ιδιωτικό
Το ελληνικό χρέος από ομολογιακό χρέος ελεύθερο βαρών μετατρέπεται σε ενυπόθηκο χρέος. Αυτό γίνεται με τη δέσμευση ότι κάθε χρόνο θα πρέπει να ρευστοποιούνται περιουσιακά στοιχεία ύψους 4-5 εκατομμυρίων ευρώ. Βαθμιαία, το ελληνικό δημόσιο χρέος μετατρέπεται σε χρέος επιχειρηματικό.
Αποσπάσματα από τη συνέντευξη του Γιάννη Δραγασάκη στο ραδιοσταθμό «Στο Κόκκινο» 105,5.
http://rednotebook.gr/details.php?id=3551
Xanadu
27 Οκτωβρίου, 2011 8:39 μμ
και εν οψη «εθνικης» επετειου:
«Η συνδικαλιστική ηγεσία των καθηγητών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης επιδιώκει και προαναγγέλλει ενέργειες που αποσκοπούν στη δημιουργία τηλεοπτικών εντυπώσεων και μόνο» καταγγέλλει με ανακοίνωσή του το υπ. Παιδείας και υπογραμμίζει: « Η ιστορία πρέπει να είναι σεβαστή από όλους και η απόδοση τιμής δεν μπορεί να γίνεται θέαμα για τις κάμερες και παιχνίδι για το μικροκομματικό ανταγωνισμό».
Ειδικότερα η ανακοίνωση του υπ. Παιδείας έχει ως εξής:
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΥΠ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ
Ξεκινούν αύριο οι εκδηλώσεις για τον εορτασμό της Εθνικής Επετείου της 28ης Οκτωβρίου. Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων με αφορμή ανακοινώσεις που κάνουν λόγο για σχεδιασμένες ενέργειες με στόχο τη δημιουργία εντυπώσεων, καλεί όλους να επιδείξουν το δέοντα σεβασμό στον εορτασμού της Επετείου.
Είναι αταλάντευτη η εμπιστοσύνη στους Έλληνες εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές που θα αποτίσουν φόρο τιμής στη μνήμη εκείνων που θυσίασαν τα πάντα για τη σωτηρία της πατρίδας, προτάσσοντας το εθνικό «εμείς» και όχι το προσωπικό, κομματικό ή συντεχνιακό «εγώ».
Σε αυτήν τη μεγάλη κρίση, σε αυτές τις δραματικές στιγμές η εκπαιδευτική κοινότητα καλείται από την ιστορία συμβολικά και ουσιαστικά να δώσει και πάλι το παράδειγμα συμμετοχής στην ανόρθωση της χώρας που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία. Το πράττει και αυτό είναι η ελπίδα.
Η συνδικαλιστική ηγεσία των καθηγητών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης επιδιώκει και προαναγγέλλει ενέργειες που αποσκοπούν στη δημιουργία τηλεοπτικών εντυπώσεων και μόνο.
Η ιστορία πρέπει να είναι σεβαστή από όλους και η απόδοση τιμής δεν μπορεί να γίνεται θέαμα για τις κάμερες και παιχνίδι για το μικροκομματικό ανταγωνισμό.
Mαύρα περιβραχιόνια
Nα φορέσουν μαύρα περιβραχιόνια στις παρελάσεις για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου καλεί η ΟΛΜΕ τους εκπαιδευτικούς , σύμφωνα με απόφαση του ΔΣ , η οποία υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ.
Επίσης η Γενική Συνέλευση των προέδρων αποφάσισε να γραφτεί κείμενο το οποίο θα αποσταλεί σε όλα τα σχολεία και θα επικαιροποιεί το περίφανο ΟΧΙ του ελληνικού λαού και τη μεγαλειώδη αντίσταση στη σημερινή συγκυρία προκειμένου να διαβαστεί στις σχολικές εκδηλώσεις.
ΗΠΣΤΓ
27 Οκτωβρίου, 2011 9:54 μμ
alexantro trollientes
27 Οκτωβρίου, 2011 9:59 μμ
δεν ξερω αλλα νομιζω πως κολαει απολυτα
oldboy99
28 Οκτωβρίου, 2011 1:04 μμ
@alexantro, κορυφαίος ο Τζαβέλλας αλλά και ο Τζιμάκος ε!
class-ic
28 Οκτωβρίου, 2011 12:01 πμ
Σχετικά με αυτό που γράφει το άρθρο, ότι οι ντόπιοι διαχειριστές είναι καλύτεροι από τους απ’οξω γιατί οι πρώτοι κρίνονται από το λαό στις εκλογές…
Δηλαδή να πιστεψω ότι υπάρχει περίπτωση να ασκηθει έλεγχος από τα κάτω στα πλαίσια της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας; Μα υπάρχει ένας πανίσχυρος μηχανισμός πληροφόρησης και κατασκευής προτύπων που εξασφαλίζει ότι η ελευθερία επιλογής που έχουμε θα πάει χαμένη. Και μετά είναι οι αφθονες σχέσεις εξάρτησης από το καθεστώς (πολιτικές πρόσοδοι που λένε και κάποιοι…) που εξασφαλίζουν το ίδιο πράγμα.
Αλλά ακόμα και αν ξεστραβωνόμασταν, έχει κανείς την ψευδαίσθηση ότι θα άφηναν μια κυβέρνηση να κρατικοποιήσει πχ όλες τις μονάδες παραγωγής; Θα γινόταν πραξικόπημα είτε από τους μεν ειτε από τους δε.
Οπότε δεν τα καταλαβαίνω αυτά τα περί των χειρότερων ξένων και των καλύτερων ντόπιων. Όλοι ανεξέλεγκτοι είναι στο πλουραλιστικό ολοκληρωτικό μας πολίτευμα και όλοι εχθροί μας είναι.
lascapigliata
28 Οκτωβρίου, 2011 12:06 πμ
Θα μπορούσε να αντιλέξει κάποιος από τη σκοπιά της αστικής δημοκρατίας, ότι όσο απομακρύνονται από εμάς τα κέντρα λήψης αποφάσεων, τόσο δυσκολότερα ελέγχεται η εξουσία, όπως άλλωστε έγινε και με την ΕΕ.
class-ic
28 Οκτωβρίου, 2011 12:16 πμ
Ακριβώς αυτό αγαπητέ/ή είναι το point μου. Ότι σε αυτό το σημείο το άρθρο έχει αστικοδημοκρατικό άρωμα. Εσύ ίσως εισαι οκ με αυτό, εγώ όχι.
Capybara
28 Οκτωβρίου, 2011 12:44 πμ
Εγώ συμφωνώ με τη Λασκαπιλιάτα γιατί κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να αντιλαμβανόμαστε τη δημοκρατία με όρους «ή όλα ή τίποτα». Αν έχεις δημοκρατικά κριτήρια (ευρύτερα αξιακά, όχι με την έννοια της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας), μπορείς να διακρίνεις αν μια συμπεριφορά ή μία δομή είναι λιγότερο ή περισσότερο δημοκρατική από μία άλλη, ακόμα κι αν εντάσσονται και οι δυο σε ένα πλαίσιο που απέχει πολύ από αυτό που θεωρείς ιδανικό.
class-ic
28 Οκτωβρίου, 2011 1:07 πμ
Θα διαφωνήσω. Αυτό που εγώ αντιλαμβάνομαι ως δημοκρατια δεν έχει καμιά σχέση με την αυτοαποκαλούμενη δημοκρατία στην ελλάδα.
Δε μπορείς να μιλάς πχ για δημοκρατία όταν υπάρχει ο θεσμός της μισθωτής εργασίας. Γιατί ένας τέτοιος θεσμός συντηρείται με τη βία των αφεντικών πάνω μας. Πώς μπορεί όλοι να αποφασίζουμε ισότιμα, τη στιγμή που το 1-2% και οι κολαούζοι τους παρασιτούν πάνω μας υπό την απειλή όπλων; Τώρα το αν το καθεστώς φορά δημοκρατικές μάσκες για να μας δημιουργει συναινετικές ψευδαισθήσεις, αυτό δεν το κάνει δημοκρατικό. Είναι σα να μου λες ότι η μετονομασία του υπουργείου «δημ. τάξης» σε «προστασίας του πολίτη» είναι μια πρόοδος προς το δημοκρατικότερο.
Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δε θα κατέβαινα πχ σε μια πορεία για την πτώση της κυβέρνησης. Απλώς θα έβλεπα μια τέτοια κίνηση ως ευκαιρία για ριζοσπαστικοποίηση του εαυτού μου και των άλλων και ως τίποτα περισσότερο.
Capybara
28 Οκτωβρίου, 2011 1:18 πμ
Διαφωνώ με τη λογική που περιγράφεις. Αφενός γιατί πιστεύω ότι δεν μπορείς με βάση αυτήν την ανάλυση να βάλεις φραγμούς στην αντιδημοκρατική κατρακύλα των κυβερνώντων και την αφαίρεση όλο και περισσότερων δικαιωμάτων και αφετέρου γιατί μια ανάλυση που λέει ότι η αστική δημοκρατία, η στρατιωτική δικτατορία και η ναζιστική κατοχή είναι το ίδιο πράγμα, δεν έχει να προσφέρει και πολλά στην κατανόηση της πραγματικότητας.
class-ic
28 Οκτωβρίου, 2011 1:47 πμ
Η αντιπρόταση είναι ότι η ανάλυση που στοχεύει στη βελτίωση του εκμεταλλευτικού καθεστώτος ή στη διατήρηση κάποιων κεκτημένων, θολώνει τα νερά. Η σοσιαλδημοκρατία γι αυτό το λόγο εφευρέθηκε από τα αφεντικά και σε μεγάλο βαθμό το πέτυχε: να εξουδετερώσει τα επαναστατικά κινήματα που σάρωναν το δυτικό κόσμο 100 χρονια πριν.
Να ξαναπώ ότι δεν έχω πρόβλημα με την προσέγγιση «εστιάζουμε σε πρακτικά προβλήματα κάθε φορά». Κάτι που σημαίνει ότι στην πράξη μάλλον συμμετέχουμε σε παρόμοιες ή και στις ίδιες δράσεις. Αλλά θα ήθελα να γίνεται αυτό όχι ως αυτοσκοπός για τη βελτίωση της ζωής μας αλλά ως μέσο για τη καταστροφή του πολιτεύματος. Και θα ήθελα ως τάξη να απογαλακτιστούμε από το επίσημο πολιτικό σύστημα, στο ιδεολογικό επίπεδο πρώτα απ’όλα. Φαντάζεσαι η Α Διεθνής να ήταν κόμμα και να κατέβαινε στις γερμανικες, βρετανικές κλπ εκλογές; Δε θα είχαμε ποτέ το ρωσικό Οκτώβρη (άσχετα με το πώς εξελίχθηκε).
j4nus
28 Οκτωβρίου, 2011 3:40 πμ
H καθεστωτική αριστερά παίζει ένα ύπουλο ψηφοθηρικο παιχνίδι, ποντάροντας σε έναν πατριωτισμό χωρίς μεν εθνικιστικές εξάρσεις αλλά γνωρίζοντας ότι τα κουκιά είναι μετρημένα εκλογικά και ότι ειδικά σε καιρούς κρίσης το παιχνίδι της πατριδοκαπηλείας πιάνει…
θα το πληρωσουν ίσως καποια στιγμη αυτό…όχι αυτοί μεμονωμένα αλλά η κοινωνία ολόκληρη
Capybara
28 Οκτωβρίου, 2011 10:25 μμ
Επίσης, έχω ακούσει ότι έχουν ουρά που την κρύβουν επιμελώς μέσα στο παντελόνι τους. Χωρίς πλάκα.
oldboy99
28 Οκτωβρίου, 2011 12:57 μμ
Τι επιτροπεία, τι μαστροπεία το ένα και το αυτό. Ναι, πολιτικό σχόλιο είναι…
lascapigliata
29 Οκτωβρίου, 2011 12:55 πμ
Εδώ με την κυβέρνηση στην Αθήνα, και μας είναι αδύνατο, να οργανωθούμε εναντίον της. Τί θα συνέβαινε με μια κυβέρνηση στις Βρυξέλλες πχ;
Προσωπικά, για μένα μικρότερες δομές = περισσότερη δημοκρατία. Μπορεί να κάνω και λάθος.