ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΖΗΤΑΕΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΜΙΣΘΩΝ
Αναδημοσίευση από Άνεργοι Δημοσιογραφοι
Εκεί που πριν από λίγες μέρες απολύονταν δύο γυναίκες παρουσία αστυνομίας, εκεί ακριβώς που κάποιοι εκ των συντακτών μεταφέρονταν στα κρυφά για να δουλέψουν σε μέρες απεργίας, εκεί που όπως αναφέρει κι ο εκδότης έγιναν τα… πάντα – μαζί με ένα πάρτι για σελέμπριτις – για να ξεπεραστεί το πρόβλημα στο cash flow.
«Θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά για τη συμπεριφορά σας στις δύσκολες στιγμές που ζήσαμε τελευταία.Είχαμε πει ότι θα ανανεώσουμε το ραντεβού μας για να πούμε πως πάνε τα πράγματα. Δυστυχώς η αγορά δείχνει να καταρρέει και ο δικός μας κλάδος, των media, είναι από τους πιο χτυπημένους. Αυτό το πρώτο τρίμηνο του 2011 η τηλεόραση είναι σε διαφήμιση κάτω 65% από πέρσι που ήταν 45% κάτω από πρόπερσι. Τα περιοδικά είναι σε διαφήμιση 25% κάτω από πέρσι που ήταν 30-35% από πρόπερσι. Ακόμα και αυτά τα μειωμένα λεφτά τα εισπράττουμε εφτά μήνες ή και ένα χρόνο μετά απ’ όταν παίξουμε τη διαφήμιση. Οι κυκλοφορίες όλων των ομίλων είναι 30-40% κάτω από πρόπερσι και αυτά είναι και τα μόνα χρήματα που εισπράττουμε άμεσα, με το που θα μαζευτούν τα τεύχη. Αυτά τα δύο μεγέθη που είναι οι κύριες πηγές εσόδων συνθέτουν το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε τον τελευταίο καιρό, αυτό του cash flow, που έχει ως αποτέλεσμα τις καθυστερήσεις των πληρωμών. Μία εταιρία όταν βλέπει τις πηγές εσόδων της να πλήττονται το μόνο πράγμα που μπορεί να κάνει είναι να παίξει άμυνα περικόπτοντας τα έξοδά της. Και ξέρετε ότι αυτό αρχίσαμε να το κάνουμε ακόμα και ένα χρόνο πριν την κρίση καταφέρνοντας να μειώσουμε μέχρι και 40% το κόστος. Αν δεν είχαμε αρχίσει να το κάνουμε αυτό έγκαιρα δεν θα είχαμε επιβιώσει. Ξέρω ότι αυτό το 40%μείωσης του κόστους δεν είναι μόνο νούμερα σε χαρτί. Είναι υπέρβαση και κόπος από ανθρώπους που το βλέπουν αυτό εδώ όχι μόνο σαν δουλειά αλλά σαν σπίτι τους. Και γι’ αυτό σας ευχαριστώ.Με τη ραγδαία πτώση της αγοράς και αυτού του τριμήνου περάσαμε σε νέες, αιματηρές, πια, περικοπές που αφορούν σε προμηθευτές, χαρτιά, εκτυπώσεις, φωτογραφικές παραγωγές, κ.λπ. Όπως μπορούν να σας πουν άνθρωποι που εργάζεστε μαζί τους και ξέρω ότι εκτιμάτε, είναι πια τα τελευταία που μπορούν να γίνουν. Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι ό,τι μπορούσε να γίνει σε αυτό το επίπεδο έχει πια γίνει. Δεν έχει άλλο.Δυστυχώς το μόνο πράγμα που μένει είναι αυτό που σας είχα πει όταν είχαμε συναντηθεί από κοντά, η μείωση μισθών. Θέλω να ξέρετε ότι προσπάθησα πολύ για να μην χρειαστεί να περάσουμε σε αυτό το μέτρο. Τις ημέρες που ακολούθησαν τις δεύτερες περικοπές μισθών στο συγκρότημα Λυμπέρης και στις Αττικές, εντατικοποιήθηκαν οι προσπάθειές μας για περικοπές οπουδήποτε αλλού ώστε να κερδηθεί χρόνος και για να δούμε δείγματα της αγοράς. Τα δείγματα, λοιπόν, είναι απαισιόδοξα. Θα ζήσουμε, ή μάλλον ζούμε, ή καλύτερα η Ελλάδα ζει, ιστορικές στιγμές σε αχαρτογράφητες περιοχές. Κανείς δεν ξέρει που πάμε ή αν θα βρούμε διέξοδο. Θέλω να ελπίζω ότι η διέξοδος όπως πάντα, θα βρεθεί μέσα από σκληρή δουλειά, πίστη σε αυτό που κάνεις και δύναμη να σταθείς ξανά στα πόδια σου αφού έχεις φάει τη σφαλιάρα. Και δεν ξέρω για την Ελλάδα, αλλά σε αυτό εδώ το μαγαζί ξέρω ότι η πλειοψηφία έχει όλα τα παραπάνω και αυτό είναι η μόνη σκέψη που με κρατάει. Σας βλέπω να δουλεύετε, σας βλέπω να πηδάτε κάγκελα για να δουλέψετε και μου δίνετε κουράγιο να συνεχίσω τον αγώνα επενδύοντας στην εταιρία ακόμα και τα τελευταία μου χρήματα.Πρέπει να σταθούμε στα πόδια μας μέχρι να περάσει η μπόρα. Πρέπει να επιβιώσουμε. Δυστυχώς τα νούμερα λένε ότι αν δεν περάσουμε σε περικοπές μισθών ή αν το μέτρο αυτό δεν έχει την καθολική αποδοχή σας υπάρχει και περίπτωση να μην επιβιώσουμε. Ξέρω ότι ζητάω μία θυσία ακόμα. Γι’ αυτό ευχαριστώ εκ των προτέρων εκείνους που θα με βοηθήσουν να συνεχίσει να υπάρχει μία εταιρία που δίνει δουλειά σε πολλούς ανθρώπους.
Πέτρος Κωστόπουλος (The boss)
Aναδημοσιεύει σε φάση υπαρξιακής αναζήτησης («να ζει κανείς ή να μη ζει;«,»πού πάει αυτό το Esquire;«, «τι θα κάνουμε τώρα χωρίς DownTown;«, «υπάρχει ζωή μετά το Νίτρο;«) ο Γαλαξιάρχης
Short Link: http://wp.me/p1pa1c-9xo
Posted in: Αναδημοσιεύσεις, Ελλάδα
DrAluca
19 Απριλίου, 2011 3:49 μμ
Θετε να δηλωσουμε συμμετοχη σε αυτο το ριαλιτυ που συμμετεχει να του τα πουμε απο κοντα?
Τα «καλα» τα νεα….
Χαμογελατε…
koula
19 Απριλίου, 2011 4:19 μμ
Πετρος Ξανθοπουλος…
λες να ετοιμαζεται να φαει τη θεση κανενος ηθοποιου σε σαπουνοπερα???
Να του στειλουμε κανα πακετο Α4 να’χει να τυπωνει επιστολες…
koula
19 Απριλίου, 2011 4:20 μμ
απελυσα για τη μπεμβε μου…
DrAluca
19 Απριλίου, 2011 4:26 μμ
Μεγαλος ο καημος της οι κογενιας Κωστοπουλου……
αχχχχχχχ
Κριμα το παιδι…τοσο νεο…
Χαμογελατε…
koula
19 Απριλίου, 2011 5:03 μμ
megaλοσ…
Αθανασία
19 Απριλίου, 2011 5:22 μμ
Εγω μαζι σου κι ας μη βγαίνω καλα στο γυαλί
DrAluca
19 Απριλίου, 2011 6:16 μμ
Ας μην ειμεθα εγωισται…..ΤΟ θεμα δεν ειναι πως θα βγουμε εμεις…αλλα πως θα τον βγαλουν αυτον…
Τρεχοντας….απο την πισω πορτα….γιαουρτομενο…και μπινελικομενο….
😉
Ε Αθανασια?
Χαμογελατε…
Αθανασiα
19 Απριλίου, 2011 7:35 μμ
με παρεξήγησες γιατρέ μου…..δεν εννούσα τη φάτσα μου αλλά αυτό που από μέσα μου αντικατροπτίζεται στη φάτσα μου………….
DrAluca
19 Απριλίου, 2011 7:38 μμ
MEa culpa……
Ας αφιερωσουμε τοτε ενα βινδεον στον κατακαημενο Κωστοπουλο….
Χαμογελατε…
Mitsaras
19 Απριλίου, 2011 4:06 μμ
Εμετός!!!!!!!
Jaquou Utopie
19 Απριλίου, 2011 4:37 μμ
ΕΛΕΟΣ !
littleredblogger
19 Απριλίου, 2011 4:46 μμ
Αριστεριστές που τώρα ανακαλύπτετε τον κόσμο… Εμένα ποτέ δεν με απογοήτευσε ο Κωστόπουλος, πάντα τέτοιος ήταν!! Μπράβο ρε Πέτρο είσαι ένα τίμιο κάθαρμα που θα σου πάρουμε με ευχαρίστηση το κεφάλι με κονσερβοκούτι από χαβιάρι Μπελούγκα….
Γαλαξιάρχης (ex Zaphod)
19 Απριλίου, 2011 6:15 μμ
Απιστεύτου γωνία…
Στο’ κλεψα!
s0sta
19 Απριλίου, 2011 4:49 μμ
«….να συνεχίσω τον αγώνα επενδύοντας στην εταιρία ακόμα και τα τελευταία μου χρήματα.»
Μάλλον θα εννοεί τα τελευταία(?) χρήματα που έχει κρατήσει στην Ελλάδα γιατί της Ελβετίας είναι για τα γεράματα…
Γιαννκα
19 Απριλίου, 2011 5:16 μμ
να πεσουμε στα πατωματα?να κανουμε ερανο,να τον βοηθησουμε… κι αυτοι οι εργαζομενοι δεν εχουν καθολου κατανοηση…αστοι εργαζομενοι συμπλεουν με το κεφαλαιο και προλεταριοι εργοδοτες που αιμμοραγουν…ζουμε σε ψευτρα εποχη…(εγραψε) …….
Αθανασία
19 Απριλίου, 2011 5:21 μμ
Για την Τζένη ρε γαμωτο ….
vassozacharof
19 Απριλίου, 2011 5:27 μμ
ουτε να σχολιασει κανενας…
parameterλ
19 Απριλίου, 2011 5:32 μμ
Imako, κωστόπουλος, ο άνθρωπος που πάνω απ΄όλα έχει την ανάγκη να (αυτο)επιβεβαιώνεται ως Άντρας (;). Κι αυτό μόνο μέσω της εταιρίας του, που προωθεί κοριτσάκια- μοντέλες στον «αθέμιτο» ανταγωνισμό της κοσμοπολίτικης νύχτας. Ο κολλητός του παιδοβούβαλου θέμου, ο οποίος ήταν έτοιμος να γίνει μεγαλοεκδότης (έπαιζε με δολ, πήγασο ένα φεγγάρι), όμως η μικρότητα της οικονομικής του επιφάνειας, δεν του επέτρεψε να μεγαλοπιαστεί. Σιγά μην φοβηθούν «τα παλικάρια», ωρέ κωστόπουλε, ξέρεις εσύ που είναι τα λεφτά, η βιτρίνα είναι απαραίτητο γκατζετάκι, σιγά μην την κλείσουμε, θα φύγουν κάποιοι αντιδραστικοί και θα συνεχίσεις business as usual. Όλοι οι άλλοι να πάνε να γαμηθούν, ξέρεις εσύ…
ΤΕΟΨ
19 Απριλίου, 2011 6:11 μμ
Όταν ο Κώστας πήρε τον πούλο της ύφεσης έγινε Κωστόπουλος
ΤΕΟΨ
19 Απριλίου, 2011 6:13 μμ
Στήν ιστοσελίδα που υπάρχει κάτω από το όνομα και το email γιατί υπάρχει και τι γράφουμε; Μπορεί να απαντήσει κανένας;
anton555
19 Απριλίου, 2011 6:33 μμ
Μα ποσο τυχεροι ειναι αυτοι οι Βολιωτες που μαζι με το τσιπουρο μαθαινουν απο μικροι και το cash flow.
-Κερναω εγω σημερα τσιπουρακι
-Καλα,αλλα αυριο στην Πορταρια θα ρυθμισω εγω το cash flow.
Jaquou Utopie
19 Απριλίου, 2011 6:57 μμ
Επιστολή Ηγεμόνα προς επιτελείς, υποτελείς, απλήρωτους, επισφαλείς κ.α:
Αγαπητά μου στελέχη, μπράβοι κι υποτακτικοί μου, κι εσείς η μάζα των εργαζομένων μου που ενώ από μέσα σας βρίζετε, μπροστά μου στέκεστε σούζα. Αγαπημένοι μου υπάλληλοι που κοιτάτε μόνο τη δουλειά σας και ακούτε εμένα και τα παπαγαλάκια μου, και όχι τα ξένα σώματα του συνδικαλιστικού μιάσματος και τους συνοδοιπόρους τους.
Εχω να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ, από τα βάθη της τσέπης μου, καθώς όπως ξέρετε σε εμάς τους μάγκες του εταιρικού λάιφ-στάιλ η καρδιά μας χτυπάει στην τσέπη μας και αντίστροφα.
Σας ευχαριστώ που πηδάτε κάγκελα για να δουλέψετε, πηδάτε μάντρες, κρύβεστε σε φορτηγάκια που πατάνε απεργούς, σαν θύματα τράφικινγκ.
Δεν είστε όμως θύματα, γιατί όλα αυτά τα κάνετε ανιδιοτελώς, από αγάπη για την εργασία και το ένδοξο λάιφστάιλ, από αγάπη για την εταιρεία. Ξέρω πως δεν τα κάνετε από φόβο, ούτε επειδή σας ντοπάρω κάθε μέρα με την τρομοκρατία της απόλυσης, των περικοπών και του λουκέτου. Ξέρω πως δεν το κάνετε για να κρατήστε λίγο ακόμα το ξεροκόμματο που σας δίνω – όταν το θυμάμαι γιατί υπάρχει πρόβλημα cash flow και τα τζιπ μου καίνε πολύ βεζίνη. Ξέρω πως το κάνετε επειδή με αγαπάτε. Eπειδή κατά βάθος θέλετε να γίνετε σαν κι εμένα.
Σας ευχαριστώ που σκύβετε το κεφάλι. Αλλά δεν μου αρκεί. Θέλω κι άλλο. Θέλω να σας δω να έρπεστε, να γλύφετε και να καρφώνετε τα εξω-εταιρικά στοιχεία, που κόντρα στο πνεύμα της Επιχείρησής Μας μιζεριάζουν το εταιρικό μας joie de vivre. Εκείνους που ως πράκτορες του εχθρού σας ωθούν σε αυτοκαταστροφικές, τυφλές πράξεις αξιοπρέπειας, αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης. Αυτά τα τρία θανάσιμα αμαρτήματα είναι ό,τι πιο θλιβερό μπορεί να δει κανείς στους ναούς της εταιρικής Μας πίστης. Οποιος τα επιδείξει, και παρασυρθεί σε αντι-εταιρικές δραστηριότητες όπως η απεργία (πφφ), η απεργιακή περιφρούρηση (τσκ τσκ) και ο ταξικός (τι ντεμοντέ!) συνδικαλισμός θα καεί στο πυρ της ανεργίας το εξώτερο. Ξέρω ότι εσείς οι πιστοί μου δεν θα αμαρτήσετε ποτέ με τέτοιο τρόπο. Ακόμα όμως κι έτσι ο κίνδυνος της αρνητικής αξιολόγησης καραδοκεί. Αν δεν βάλετε τα δυνατά, σας κινδυνεύετε να είστε εσείς ο επόμενος υποψήφιος για αποχώρηση.
Κουράγιο όμως, πιστοί μου υποτελείς, συγνώμη υπάλληλοι ήθελα να πω. Δε θα γίνει αυτό, τουλάχιστον όχι άμεσα. Γιατί ξέρω πως θα δεχτείτε να δουλεύετε με πολύ λιγότερα, πολύ λιγότεροι, σε πολύ χειρότερες συνθήκες. Γιατί μαζί τα φάγαμε. Εγώ την πίτα κι εσείς τα ψίχουλα.
Είναι δύσκολες μέρες για όλους. Δεν σας κρύβω ότι δυσκολεύομαι να βρω σωστές και τίμιες οικιακές βοηθούς για τη βίλα, το σαλέ και τα εξοχικά μου. Αν κάποια από εσάς συνεισφέρει οικειοθελώς θα το εκτιμήσω ιδιαίτερα. Αρκεί να είναι ευπαρουσίαστη, όχι καμιά αξύριστη με ταγάρι.
Με ομορφιά, ευλυγισία στη μέση, εργατικότητα και εταιρικό ήθος θα επιστρέψουμε στην κερδοφορία μου. Και πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μου θα’ναι. Οσοι επιβιώσετε, τα ψίχουλα δικά σας. Χαλάλι σας.
Σας αγαπώ όλους – Ο Εταιριάρχης σας.
@kkoolook
19 Απριλίου, 2011 7:17 μμ
#PimpMyGreece
simon
19 Απριλίου, 2011 8:09 μμ
Ντροπή, ρε ‘σεις!
Η φτώχεια ανάγκασε τον «άνθρωπο» να δουλέψει! Τί άλλο θέλετε να κάνει δηλαδή; Δεν το βλέπετε το «παιδί»; Δεν έχει λεφτά να πάρει ούτε ξυραφάκι…
Άσταdevil, που θα ‘λεγε και η άμισθη σύμβουλός μου επί θεμάτων Η/Υ!
koula
19 Απριλίου, 2011 9:43 μμ
… !
«άμισθη»??????????????????????????
simon
20 Απριλίου, 2011 9:11 πμ
Τέτοιες εποχές θέλεις και μισθό;;;;;; Δεν είσαι Ελληνίδα εσύ;;; Πας να ρίξεις έξω την εθνική οικονομία;;;
koula
20 Απριλίου, 2011 11:11 πμ
όι! Ξένη με λενε!!!
τα μισθά μου λέμε!!!
simon
20 Απριλίου, 2011 12:49 μμ
Απολύεσαι!!!!!!
koula
20 Απριλίου, 2011 4:35 μμ
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! … κι εσεις, simon?!
και τελικα, ουτε στο ιντερνετ δε μπορω να εμπιστευθω αγνωστους???!!!
και γω που νομιζα οτι θα εκτιμουσες το οτι ειχα κανει «σπιτι μου’ την επιχειρηση σου…
και που δουλευα τσαμπα τις υπερωριες σα να ειναι το αφτερ-γουέρκ χόμπυ μου…
ου ρε!
vassozacharof
19 Απριλίου, 2011 8:36 μμ
καταργειστε το αφεντικο….
giorgalis
19 Απριλίου, 2011 9:35 μμ
koula
19 Απριλίου, 2011 10:01 μμ
στο τελος θα πρεπει να ορισουμε επιμελητες… για να ξεσπαμαρουν τον σφουγγαρακη… 😛
nefeli7
19 Απριλίου, 2011 10:22 μμ
Eίναι το όνειδος του Βόλου
katy
20 Απριλίου, 2011 7:01 πμ
“Οι ζητιάνοι θα πρέπει να καταργηθούν. Είναι ενοχλητικό, να τους ελεείς και είναι εξίσου ενοχλητικό, να μην τους ελεείς”.
Friedrich Nietzsche (1844-1900), Γερμανός Φιλόσοφος.