Συνέντευξη του Ναγκίμπ Σαουίρις στον δημοσιογράφο Tomas Avenarius
Αν «πέσει» η Αίγυπτος, θα «χαθεί» το μεσανατολικό. Τάδε έφη Ναγκίμπ Σαουίρις στη γερμανική εφημερίδα Sueeddeutsche Zeitung, επιχειρηματίας και πρόεδρος της Wind Hellas,Wind Ιταλίας και της Orascom Τelecom Holdings, από τους πλουσιότερους της επιχειρηματικής ελίτ της Αιγύπτου (χριστιανός κόπτης στο θρήσκευμα, σημ. του δημ.) με σημαίνουσα άποψη στην πολιτική σκηνή της χώρας. Δραστηριοποιημένος στον χώρο των τηλεπικοινωνιών ο ίδιος, ενώ τα αδέρφια του Σάμι και Νασσίφ, ανήκουν αντίστοιχα στους «μεγάλους» του τουρισμού και των κατασκευαστικών, πάνω από τα τρία αδέρφια και τον διεθνή όμιλο εταιριών βρίσκεται ο πατέρας τους Όνσι. Ο Ν. Σαουίρις μέλος του «Συμβουλίου των σοφών» φέρεται να έπαιξε τον ρόλο του συντονιστή στις διαπραγματεύσεις στην Αίγυπτο μεταξύ των εμπλεκόμενων πλευρών μαζί με άλλες ανεξάρτητες προσωπικότητες της χώρας. Ο επιχειρηματίας υποστηρίζει την μετάβαση και πρόκειται να βοηθήσει το Κάιρο στις μεταρρυθμίσεις, ο ίδιος δεν δαιμονοποιεί τον Μουμπάρακ, είναι όμως, εναντίον της ριζοσπαστικής λύσης υπό τον φόβο της επικράτησης μιας χαώδους κατάστασης. Ακολουθεί η μετάφραση της συνέντευξης από την εφημερίδα.
SZ: Μετά από το όργιο βίας, τώρα βρισκόμαστε στις διαπραγματεύσεις. Εξαγοράζει χρόνο το καθεστώς; Επιθυμεί να συντριβεί η αντιπολίτευση κάτω απ΄αυτές τις συνθήκες στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων;
Σαουίρις: Όχι, μια προσέγγιση με ολοκληρωτική τακτική δεν θα βοηθούσε, τα πράγματα στην Αίγυπτο έχουν αλλάξει αμετάκλητα. Οι άνθρωποι διαδήλωσαν για Ελευθερία, δεν επιθυμούν να ζουν σε ένα παλαιωμένο σύστημα. Αν κάποιος επιμένει να συνεχίσει με την καταστολή, την επομένη δεν θα έχει να αντιμετωπίσει ένα εκ. διαδηλωτές στην πλατεία Ταχρίρ, αλλά δέκα εκ.
SZ:Ο ίδιος θεωρείστε μαζί με άλλα μέλη του «Συμβουλίου των σοφών» ως διαμεσολαβητές, γεγονός που είναι περιττό από τη στιγμή που ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ομάρ Σουλεϊμαν συνομιλεί με την αντιπολίτευση.
Σαουίρις: Καθόμαστε μαζί στο τραπέζι των συνομιλιών, η κυβέρνηση γευμάτισε μαζί με όλους τους εκπροσώπους της αντιπολίτευσης, και καταφέραμε πολλά κατά τη συνάντηση μας. Εξετάζεται ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να αλλάξει το Σύνταγμα. Συγκροτήσαμε μια επιτροπή, η οποία θα εγγυηθεί για τα συμφωνηθέντα.
SZ: Υπήρξαν συμφωνίες; Οι αντίπαλοι του καθεστώτος στην πλ. Ταχρίρ απαιτούν εγγυήσεις, όπως κατά της μόνιμης ατιμωρησίας και της άμεσης αποφυλάκισης όσων συνελήφθησαν.
Σαουίρις: Δεν μπορούν να υπάρξουν εγγυήσεις, τα αιτήματα είναι σαφή, όλοι οι συλληφθέντες πρέπει να απελευθερωθούν, δεν πρέπει να γίνουν άλλες συλλήψεις, τι άλλο μπορεί να γίνει; Τι να εγγυηθεί η κυβέρνηση;
SZ: Εμπιστεύεστε αυτά που λέει ο αντιπρόεδρος Σουλεϊμάν;
Σαουίρις: Ναι, εμπιστεύομαι τον Σουλεϊμάν και τον πρωθυπουργό Αχμέτ Σαφφίκ, πρόκειται για αξιόπιστα άτομα. Τον Ομάρ Σουλεϊμάν τον γνωρίζω εδώ και δέκα χρόνια, είναι ορθολογιστής και διαθέτει συγκροτημένη σκέψη.
SZ: Ο ίδιος όμως, απορρίπτει το κεντρικό αίτημα των αντιπάλων του καθεστώτος που είναι η άμεση παραίτηση του προέδρου Μουμπάρακ.
Σαουίρις: Και εγώ ο ίδιος το απορρίπτω. Οι νέοι στην πλατεία Ταχρίρ κατάφεραν υπερβολικά πολλα πράγματα μέσα σε δυο εβδομάδες, ο Μουμπάρακ δεν θα είναι υποψήφιος το φθινόπωρο, ο γιός του, Γκαμάλ, αποστασιοποιείται από τα πολιτικά πράγματα, το Σύνταγμα θα μεταρρυθμιστεί, υποστηρίζουμε την ουδέτερη εποπτεία στις εκλογές, ακόμα και την διεθνή παρακολούθηση της εκλογικής διαδικασίας. Θα υπάρξει πραγματική ελευθερία στον Τύπο και στις επικοινωνίες, θέματα που πριν από δυο βδομάδες δεν διανοούμασταν να ελπίζουμε σ΄αυτά.
«Ο Μουμπάρακ δεν ήταν τέρας»
SZ: Οι αντίπαλοι του καθεστώτος, στην πλ. Ταχρίρ δεν αρκούνται σ΄αυτές τις αλλαγές.
Σαουίρις: Κατανοώ ότι οι νέοι τα θέλουν όλα, πρακτικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Η αντιπολίτευση είναι ισχυρή, ωστόσο εκατομμύρια Αιγυπτίων δεν επιθυμούν την παραίτηση του προέδρου τη δεδομένη στιγμή. Για κάτι τέτοιο οι νέοι στην πλατεία δεν είναι προετοιμασμένοι, μέχρι σήμερα δεν μιλούν πάνω σ΄αυτό με μια φωνή.
SZ: Ακούγεται σαν να πρόκειται να συνεχιστεί, ακόμα αυτή η σύγκρουση για εβδομάδες.
Σαουίρις: Όχι δεν πρέπει να χάσουμε άλλο καιρό, δεν πρέπει να υπάρξει χάος στην Αίγυπτο, ειδάλλως ελλοχεύει ο κίνδυνος της ανόδου της μουσουλμανικής αδελφότητας ή η επέμβαση του στρατού, και τα δυο θα ήταν καταστροφή για την Αίγυπτο.
SZ: Ποιοι λόγοι συνηγορούν σ΄αυτήν την περίπτωση υπέρ της λύσης του Ομάρ Σουλεϊμάν;
Σαουίρις: Δεν υπάρχει άνθρωπος στην Αίγυπτο που να παίξει με την ειρήνη με το Ισραήλ ή να αγκιστρωθεί στην πολιτική του Ιράν, η κατάσταση είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, η Αίγυπτος αποτελεί το κλειδί στην περιοχή. Σε περίπτωση που «πέσει» η Αίγυπτος και κερδίσει το Ιράν, η Συρία και η χεζμπολάχ, τότε χάνεται το μεσανατολικό.
SZ:Δείχνετε εμπιστοσύνη στον Ο. Σουλεϊμάν, ισχύει το ίδιο και για τον Μουμπάρακ;
Σαουίρις: Εμπιστεύομαι τον αντιπρόεδρο, και πιστεύω αυτά που είπε ο Μουμπάρακ δημόσια στο διάγγελμά του, ότι δεν θα είναι υποψήφιος, ως στρατιώτης θέλει να διαφυλάξει την τιμή του. Εξάλλου, δεν ήταν όλα, όσα έκανε σαν πρόεδρος ο Μουμπάρακ, άσχημα, ούτε Σάχης της Περσίας υπήρξε, ούτε Χίτλερ ή Μπν Αλί. Ο στρατιωτικός Μουμπάρακ, υπερασπίστηκε την πατρίδα μας το 1973 και ανακατέλαβε την περιοχή του Σινά, ο πρόδερος Μουμπάρακ οδήγησε την οικονομία στην φιλελεύθερη οικονομία, εμείς οι επιχειρηματίες χαιρετίσαμε αυτήν τη μεταρρύθμιση, ο συνολικός απολογισμός της θητείας του δεν είναι άσχημος.
SZ: Ωστόσο η Ελευθερία και η Δημοκρατία συνεχίζουν να είναι περιορισμένες στην Αίγυπτο.
Σαουίρις: Ναι, ο πρόεδρος έδωσε λίγες ελευθερίες, δεν είναι δημοκράτης, αλλά (στρατιωτικός) δικτάτορας, όλα τα αποφάσιζε μόνος του, και ο γιός του εμφανίστηκε ξαφνικά στην πολιτική σκηνή, όλα αυτά δεν λειτουργούν στον 21ο αιώνα, δεν είναι όμως, τόσο άσχημα τα πράγματα, όπως παρουσιάζονται τώρα.
SZ: Τι καλό υπήρξε;
Σαουίρις: Ο Μουμπάρακ δεν υπήρξε τέρας, για παράδειγμα στο καθεστώς του τυνήσιου δικτάτορα Μπεν Αλί δεν μπορούσες να κλείσεις μια δουλειά, χωρίς να πάρουν ποσοστά/ μίζα τα μέλη της οικογένειάς του, αυτό δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει στην Αίγυπτο.
SZ:Στην οικογένειά σας βρίσκονται οι σημαντικότεροι από τους επιχειρηματίες της Αιγύπτου, δεν χρειάστηκε ποτέ να δώσετε μίζες στο καθεστώς;
Σαουίρις: Ποτέ, δεν πλήρωσα τίποτα.
SZ: Πόσο καλές είναι οι πιθανότητες για τερματισμό του ξεσηκωμού στην Αίγυπτο
Σαουίρις: Είμαι κατά 60% αισιόδοξος, σε ό,τι αφορά το πρόσωπό μου, η Αίγυπτος είναι η πατρίδα μου, δεν είμαι απ΄αυτούς που με την πρώτη δυσκολία δραπετεύει στο εξωτερικό. Εδώ και χρόνια ήμουν ο μόνος επιχειρηματίας που έθετα το ζήτημα της Δημοκρατίας, πάντα έλεγα ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί η ίδια κατάσταση κατ΄αυτόν τον τρόπο.
Υπεύθυνος για τη μετάφραση parameter λ
Στην ανάρτηση βοήθησε ο Back Door Man
HungerStrike300: Απεργία Πείνας Μεταναστών
//ΠαραλληλοΓράφος// 
Πότμος
12 Φεβρουαρίου, 2011 12:40 πμ
Καλά, καλά, τραγούδα, τσιράκι…
Jaquou Utopie
12 Φεβρουαρίου, 2011 1:24 πμ
Ακριβώς… είναι ολοφάνερα τσιράκι , και είναι η απόλυτη εικόνα του τι θέλουν να εγκαθιδρύσουν. Ερώτημα παραμένει αν θα τα καταφέρουν 😉
Πότμος
12 Φεβρουαρίου, 2011 2:02 πμ
Γι αυτό ήμουν φειδωλός στις αντιδράσεις μου απόψε, έως και κομματάκι έκπληκτος με την υπερβάλλουσα χαρά για το επουσιώδες γεγονός της παραίτησης του δικτάτορα.
Για μέρες ο κόσμος τόνιζε πάλι και πάλι ότι «δεν θέλουμε απλά να φύγει ο Μουμπάρακ, θέλουμε να αλλάξει το καθεστώς». Τρέφω ελπίδες ότι η εξέγερση όντως διαμορφώθηκε σε επανάσταση και δε θα ξεφουσκώσει.
Παράλληλα, το «καλό» Αλ-Τζαζήρα λέει και ξαναλέει μέρες τώρα πόσα εκατομμύρια κοστίζει στην Αίγυπτο κάθε ημέρα της εξέγερσης. Αν το συνδυάσεις με τις δηλώσεις αυτουνού εδώ (περί «εξέγερσης νεολαίας»), συντίθεται ένα σκηνικό τύπου «ελληνικά μήντια κατά τον Δεκέμβρη του 2008».
Jaquou Utopie
12 Φεβρουαρίου, 2011 2:40 πμ
Υπάρχουν χαρακτηριστικά σε αυτή την εξέγερση – επανάσταση (δεν ξέρω πως να τη χαρακτηρίσω ακόμα, η ιστορία θα το δείξει) που ξεπερνούν κατά πολύ τον Δεκέμβρη, μπροστά της ο Δεκέμβρης ήταν απλώς ένα ξέσπασμα, δεν υπάρχει καμία σύγκριση. Πολιτοφυλακές, δημιουργία νέων εργατικών συνδικάτων, αυτοοργανωμενοι χώροι διακίνησης πληροφοριών, τροφίμων και παροχής υπηρεσιών πχ υγείας για τους εξεγερμένους, κατάληψη στρατηγικών πόλεων όπως αυτές που αποτελούν τις εισόδους την διόρυγας του Σουέζ, και αναμονή των εξελίξεων απο τον κόσμο που τις απελευθέρωσε ουσιαστικά απο το καθεστώς , την τελευταία εβδομάδα εργατικές απεργίες , καταστροφή κυβερνητικών κτηρίων, αστυνομικών τμημάτων και γραφείων του κόμματος Μουμπάρακ όλα στεχευμένα κτλ Αλλά ακριβώς επειδή η κατάσταση είναι απειλητική για το σύστημα και η Αίγυπτος είναι χώρα καίριας σημασίας γεωστρατηγικά και οικονομικά, αλλά και με τεράστια ιδεολογική και πολιτισμική επιρροή στον Αραβικό κόσμο, δεν είναι τόσο απλό να εξελιχθεί σε νικηφόρα επανάσταση, κάτι δηλαδή που θα αμφισβητήσει και θα ανατρέψει ας πούμε και τις σχέσεις παραγωγής… Η διάδοχη κατάσταση προς το παρόν είναι ο στρατός , αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα αντέξει… έχει μέλλον ακόμα , μιας και όπως όλοι οι αγώνες, η διάρκεια μαζί με τον στρατηγικό στόχο είναι που κρίνει το αποτέλεσμα…
Όμως αν κάποιος δεν αναγνωρίσει ότι έχουν πετύχει μια πρώτη μεγάλη νίκη, θα έχει χάσει το ιστορικό momentum… ήταν 30+ χρόνια καθεστώς με μυστικές υπηρεσίες που αριθμούσαν εκατομμύρια αστυνομικούς και κυβερνούσε με αιματοχυσίες, έφερε μαζί του την επέλαση του νεοφιλελευθερισμού… τον έριξαν σε 18 μέρες με 300+ νεκρούς και 1000+ τραυματίες. Αυτό είναι νίκη… που ούτε στα όνειρά μας δεν την έχουμε δει εμείς εδώ. Αυτό δεν είναι επουσιώδες. Είναι επισης φυσικό για το καθεστών να ψάχνει να βρει διάδοχες καταστάσεις που να το εξυπηρετούν σαν λύση.
Φειδωλή εγώ θα ήμουν με τα παχιά λόγια των Δυτικών και των νέων κυβερνόντων και προφανώς με το Al Jazzera. Για τον λαό, δεν έχω να πω τίποτα πέρα από ΣΕΒΑΣΜΟ, ακόμα κι αν πάει στα σπίτι του αύριο το πρωί. Kατά τα άλλα έχω διαβάσει να τη χαρακτηρίζουν οι επίδωξοι διαχειρηστές του συστήματος τύπου Αμρε Μούσσα μέχρι και «λευκή επανάσταση»,, για να μην πω για τον Μπαραντέι… ότι νά ‘ναι δηλαδή… είδωμεν 🙂
nolongersafe
12 Φεβρουαρίου, 2011 1:09 πμ
να θυμήσω απλά ότι στον όμιλο Σαουρίς, ανήκει και η ελληνική Wind εδώ και κανά-δυο χρόνια
nolongersafe
12 Φεβρουαρίου, 2011 1:12 πμ
οπότε αν ο σύντροφος Μουμπάρακ πάρει πολιτικό άσυλο από τον σύντροφο πρόεδρο της σοσιαλιστικής διεθνούς, προβλέπω μια αργομισθία στο ΔΣ της εταιρίας.
Α, επί τη ευκαιρία, όταν έρθει η άγια ώρα και εδώ, να προσέξετε τι και πώς θα λέτε από τα κινητά σας, (πόσο μάλιστα αν είσαστε της εταιρίας αυτής)
parameterλ
12 Φεβρουαρίου, 2011 1:56 πμ
Ευχαριστώ BDM.
Back Door Man
12 Φεβρουαρίου, 2011 2:09 πμ
Εμείς ευχαριστούμε
Αρουραίος
12 Φεβρουαρίου, 2011 9:28 πμ
Μια ενδιαφέρουσα (στην ουσία της) άποψη.
από τον Ταρίκ Αλί
[…] Και μόνο η απομάκρυνση του Μουμπάρακ (και η επανάκτηση των 40 δις δολαρίων που έκλεψε από το κρατικό θησαυροφυλάκιο), χωρίς καμία άλλη μεταρρύθμιση, θα θεωρηθεί στην περιοχή και στην Αίγυπτο τεράστιος πολιτικός θρίαμβος. Θα θέσει σε κίνηση νέες δυνάμεις. Ένα έθνος που έχει ζήσει το θαύμα των μαζικών κινητοποιήσεων και την τεράστια άνοδο της πολιτικής συνειδητοποίησης δεν θα είναι εύκολο να καμφθεί, όπως αποδεικνύει η Τυνησία. […]
Το νέο κύμα μαζικής αντιπολίτευσης εμφανίστηκε σε μια περίοδο όπου δεν υπάρχουν ριζοσπαστικά εθνικιστικά κόμματα στον αραβικό κόσμο, και αυτό έχει επηρεάσει τις τακτικές της: τεράστιες συναθροίσεις σε συμβολικούς χώρους αμφισβητούν άμεσα την εξουσία –σαν να λένε: «Δείχνουμε τη δύναμή μας, δεν θέλουμε να τη δοκιμάσουμε, επειδή δεν είμαστε οργανωμένοι γι’ αυτό, ούτε προετοιμασμένοι, αλλά αν μας επιτεθείτε, να θυμάστε ότι μας παρακολουθεί ο πλανήτης».
Αυτή η εξάρτηση από την παγκόσμια κοινή γνώμη είναι συγκινητική, αλλά επίσης σημάδι αδυναμίας. Αν ο Ομπάμα και το Πεντάγωνο είχαν διατάξει τον αιγυπτιακό στρατό να καθαρίσει την πλατεία –όσο υψηλό κι αν ήταν το κόστος– οι στρατηγοί θα είχαν υπακούσει τις εντολές, αλλά θα ήταν εξαιρετικά ριψοκίνδυνο γι’ αυτούς, αν όχι για τον Ομπάμα. Κάτι τέτοιο θα είχε απομακρύνει την ηγεσία του στρατού από τους απλούς στρατιώτες και τους κατώτερους αξιωματικούς, καθώς οι οικογένειες πολλών από αυτούς διαδηλώνουν, ενώ οι ίδιοι γνωρίζουν και αισθάνονται ότι οι μάζες έχουν δίκιο. Κάτι τέτοιο επίσης θα σηματοδοτούσε ένα επαναστατικό ξέσπασμα που δεν θα ήθελε ούτε η Ουάσινγκτον ούτε οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι –το κόμμα του ψυχρού υπολογισμού.
Η επίδειξη της λαϊκής ισχύος ήταν αρκετή για να διώξει το δικτάτορα. Θα έφευγε μόνο αν οι ΗΠΑ αποφάσιζαν να τον απομακρύνουν. Μετά από πολλές αμφιταλαντεύσεις, το έκαναν. Δεν είχαν άλλες σοβαρές επιλογές. Ωστόσο, η νίκη ανήκει στον αιγυπτιακό λαό, το αστείρευτο κουράγιο και οι θυσίες του οποίου, έκαναν όλα αυτά εφικτά.
Έτσι, όλα τελείωσαν άσχημα για τον Μουμπάρακ και τους αχυρανθρώπους του. Η αποτυχία του αντιπροέδρου Σουλεϊμάν, ο οποίος είχε ξαμολήσει τους ασφαλίτες του πριν από λίγες μέρες, να απομακρύνει τους διαδηλωτές από την πλατεία, ήταν ένα ακόμα καρφί στο φέρετρο [του καθεστώτος]. Το αυξανόμενο κύμα των μαζών, με τους εργάτες να απεργούν, τους δικαστές να διαδηλώνουν στο δρόμο και την απειλή πολύ μεγαλύτερου πλήθους την ερχόμενη εβδομάδα, κατέστησε αδύνατο για την Ουάσινγκτον να συνεχίζει να στηρίζει τον Μουμπάρακ και το σινάφι του. Ο άνθρωπος στον οποίο η Χίλαρι Κλίντον αναφερόταν ως πιστό φίλο, ως «οικογένεια», αφέθηκε στην τύχη του. Οι ΗΠΑ αποφάσισαν να μειώσουν τις απώλειες και έδωσαν διαταγή για στρατιωτική επέμβαση.
Ο Ομάρ Σουλεϊμάν, ένας παλιός αγαπημένος της Δύσης, επιλέχθηκε ως αντιπρόεδρος από την Ουάσινγκτον, με την αποδοχή της ΕΕ, για να επιβλέψει μια «τακτική μετάβαση». Ο Σουλεϊμάν, πάντοτε αντιμετωπιζόταν από το κοινό ως βίαιος και διεφθαρμένος βασανιστής, ένας άντρας που όχι μόνο δίνει εντολές, αλλά συμμετέχει και στη διαδικασία. […] Ο νέος αντιπρόεδρος είχε προειδοποιήσει τα πλήθη την προηγούμενη Τρίτη ότι, αν δεν σταματήσουν μόνοι τους τις κινητοποιήσεις, ο στρατός βρίσκεται σε αναμονή: ένα πραξικόπημα μπορεί να είναι η μόνη επιλογή. Όντως ήταν, αλλά ενάντια σε ένα δικτάτορα που είχε στηρίξει για 30 χρόνια. Ήταν ο μόνος τρόπος να σταθεροποιηθεί η χώρα. Δεν μπορούσε να υπάρξει επιστροφή στην «κανονικότητα».
Η εποχή του πολιτικού ορθολογισμού επιστρέφει στον αραβικό κόσμο. Οι λαοί αγανάκτησαν από την αποικιοποίηση και την παρενόχληση. Και την ίδια στιγμή, το πολιτικό θερμόμετρο ανεβαίνει στην Ιορδανία, την Αλγερία και την Υεμένη.
http://tvxs.gr/node/77955
Capybara
12 Φεβρουαρίου, 2011 1:52 μμ
Πολύ ωραίος ο Τάρικ Άλι Αρούρη!!!
parameterλ
12 Φεβρουαρίου, 2011 2:03 μμ
Σημασία έχει ότι η αποχώρηση μουμπάρακ σημαίνει πλήγμα για ηπα και εε, που θα εντείνεται με την αβεβαιότητα που εξαπλώνεται, όχι μόνο στον αραβικό κόσμο, αλλά και αλλού. Οι Αιγύπτιοι επέδειξαν ωριμότητα και αποφασιστικότητα, εξ ου και η αμηχανία στη δύση. Τίποτα, πάντως δεν τελείωσε ακόμα στην Αίγυπτο, την οποία κυβερνούσε ο μουμπάρακ με διατάγματα από τις 14 Οκτώβρη του 81`, με τον νόμο της έκτακτης ανάγκης που είχε επιβληθεί τότε και του απέδιδε έκτακτες εξουσίες.
υγ: το άρθρο δημοσιεύτηκε στον γερμανικό τύπο στις 08-02-2011