Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ ΣΤΟ ΜΕΛΙΓΑΛΑ
απο τον Ιό
Εδώ που τα λέμε, έχουν και οι ανά την Ευρώπην νοσταλγοί του ναζισμού το δίκιο τους. Αν δεν τιμήσουν αυτοί τους ομοϊδεάτες τους, οι οποίοι κείτονται στην Πηγάδα του Μελιγαλά, ποιος θα τους τιμήσει;
Για δεκαετίες υπήρξε το σύμβολο του επίσημου αντικομμουνισμού και της διατεταγμένα επιλεκτικής μνήμης του «κράτους των εθνικοφρόνων». Τη δεκαετία του ’80 λειτούργησε ως χώρος συσπείρωσης των νοσταλγών της παλιάς καλής εποχής. Ηρθαν κατόπιν οι καιροί της «εθνικής συμφιλίωσης», και η Πηγάδα του Μελιγαλά πέρασε στα αζήτητα.
Μόνο περιθωριακές ακροδεξιές γκρούπες ταξιδεύουν πια κάθε Σεπτέμβρη, για να δώσουν τον τόνο σε μια επιμνημόσυνη τελετή χωρίς πολιτικό αντίκρισμα για τους διεκδικητές του «μεσαίου χώρου».
Ωσπου, φέτος, ο ξεχασμένος Μελιγαλάς ξανάγινε είδηση χάρη στο πανευρωπαϊκό ναζιστικό φεστιβάλ «Κύμα Μίσους 2005». Μια συγκέντρωση εγχώριων χρυσαυγιτών, γερμανών νεοναζί, ιταλών φασιστών, ισπανών φαλαγγιτών κι άλλων ομοϊδεατών τους, που προβλέπεται να κορυφωθεί την ερχόμενη Κυριακή με τη δυναμική παρουσία των «κατασκηνωτών» στο ετήσιο μνημόσυνο της Πηγάδας.
*Οι επίσημες αντιδράσεις των εκπροσώπων της τοπικής κοινωνίας απέναντι σ’ αυτά τα σχέδια είναι καθαρά εχθρικές. «Ως δήμος, θεωρούμε ότι δεν υπάρχει καμία ταύτιση, ούτε έμμεση ούτε άμεση του χώρου της Πηγάδας με φιλοναζιστικές και φιλοφασιστικές οργανώσεις» εξηγεί στον «Ιό» η δήμαρχος Μελιγαλά, Ελένη Αλειφέρη-Καραθανάση. «Στην Πηγάδα υπάρχουν τα θύματα του Εμφυλίου, πολλοί απ’ αυτούς είχαν πολεμήσει το ναζισμό και το φασισμό. Γενικότερα, θεωρούμε απαράδεκτη την προσπάθεια εκμετάλλευσης των νεκρών της Πηγάδας για πολιτικές σκοπιμότητες».
Οσον αφορά τη συμμετοχή των ναζιστών στη φετινή τελετή, η δήμαρχος είναι σαφής: «Στην Πηγάδα υπάρχει ένα θρησκευτικό μνημόσυνο που γίνεται με επιμέλεια και φροντίδα του «Συλλόγου των Θυμάτων Πηγάδας». Εκεί, ο καθένας είναι ελεύθερος να παραστεί. Αρκεί βέβαια να σέβεται το χώρο και την τελετή. Δεν είναι χώρος ένα μνημόσυνο για συνθήματα πολιτικά, ακραία ή μη… Είναι, κατά τη γνώμη μου, ένας χώρος προσευχής και περισυλλογής και τίποτε άλλο…».
*Την ίδια στάση κρατάει και ο οργανωτής του μνημοσύνου, πρόεδρος του «Συλλόγου Θυμάτων Πηγάδας Μελιγαλά» και δημοτικός σύμβουλος Επαμεινώνδας Μανιάτης. «Είμαστε αντίθετοι, διότι αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με το μνημόσυνο. Αν έρχονται σαν επισκέπτες, να δουν, είναι δεκτός ο καθένας. Εμείς στο χώρο της Πηγάδας δεχόμεθα όλους τους Ελληνες. Δεν θέλουμε όμως πολιτική εκμετάλλευση, απ’ οπουδήποτε κι αν προέρχεται».
Παρατηρούμε ότι η «Χρυσή Αυγή» είναι τακτικός θαμώνας των εκδηλώσεων κάθε Σεπτέμβρη. Ο κ. Μανιάτης το επιβεβαιώνει: «Μία ομάδα έρχεται, και μάλιστα καταθέτουν και στεφάνι. Γιατί εκεί, όποιος μας ζητήσει, βεβαίως επιτρέπουμε να καταθέσει στεφάνι». Παραδέχεται, επίσης, ότι η πολιτικοποίηση ήταν ανέκαθεν συνυφασμένη με την τέλεση του μνημοσύνου:
«Ετσι ήτανε από παλιά: ότι εδώ έγινε μια σφαγή από τους αναρχοκομμουνιστές. Αυτή είναι άλλωστε η αλήθεια». Ο ίδιος έχει χάσει τον πατέρα του, εκτελεσμένο από τον ΕΛΑΣ. «Εχω μια πικρία… Σας πληροφορώ, όμως, ότι έχω κάνει παρέα με ανθρώπους αριστερούς, και μάλιστα με ανθρώπους που τους είχαν πάει και στη Μακρόνησο. Ενας κόσμος, απ’ τους παλιούς, με είχαν δει και λέγανε «Τι κάνει αυτός;»».
Μακρονησιώτης πολιτικός κρατούμενος ίσον «σφαγέας». Παρά την προσπάθεια του συνομιλητή μας να φανεί μετριοπαθής, αυτή η εξίσωση αποκαλύπτει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα όρια της «εθνικής συμφιλίωσης» σε τούτο τον τόπο.
*Σε εντελώς διαφορετικό μήκος κύματος κινείται ανακοίνωση των χρυσαυγιτών Μεσσηνίας στον τοπικό τύπο (17.8.05): «Εμείς», διακηρύσσουν οι οργανωτές του φεστιβάλ για το μνημόσυνο, «θα βρισκόμαστε πάντοτε εκεί για να τιμάμε με την παρουσία μας τους αγνούς έλληνες πατριώτες και τους ηρωικούς μαχητές των Ταγμάτων Ασφαλείας που έδωσαν τη ζωή τους για να μην υποδουλωθεί η πατρίδα μας στους εαμοβούλγαρους κομμουνιστοσυμμορίτες».
*Την εικόνα συμπληρώνουν οι δηλώσεις πολιτών στα τοπικά κανάλια: σ’ ένα τυπικό ρεπορτάζ του είδους, σχεδόν όλοι οι ερωτηθέντες τάχθηκαν κατά της παρουσίας των νεοναζί στο μνημόσυνο, φροντίζοντας όμως ταυτόχρονα να ξεκαθαρίσουν ότι «ο χώρος της Πηγάδας είναι ιερός» (BEST 25.8.05).
Αυτό που απουσιάζει ολοκληρωτικά από την όλη συζήτηση, είναι η ουσιαστική αποτίμηση του ετήσιου «μνημοσύνου» αυτού καθ’ εαυτού. Το διαπιστώνουμε, πάνω απ’ όλα, ξεφυλλίζοντας τα σχετικά δημοσιεύματα του αθηναϊκού και διεθνούς τύπου. Τι ακριβώς αφορά η επίμαχη τελετή, που ο πανευρωπαϊκός νεοναζισμός φιλοδοξεί να «τιμήσει» (ή να «αμαυρώσει») με την παρουσία του;
-Σύμφωνα με τους «New York Times», το ζήτημα αφορά «μια από τις ζοφερότερες ελληνικές επετείους: τη σφαγή 1.400 γυναικών και παιδιών από κομμουνιστές αντάρτες το 1944 στο Μελιγαλά» («Ν.Υ. Times» 10.8.05). Πηγή του δημοσιεύματος, όπως άλλωστε και των περισσότερων σχετικών αναφορών στο Διαδίκτυο, αποτελεί η διαβόητη «Μαύρη Βίβλος του Κομμουνισμού» των Κουρτουά και Σία (βλ. «Ιός» 11.11.2001 & 2.3.2002) -με κάποιες προσαρμογές επί το αντικομμουνιστικότερον, αφού το πρωτότυπο κείμενο μιλάει για «1.400 άντρες, γυναίκες και παιδιά και περίπου 50 αξιωματικούς και υπαξιωματικούς των Ταγμάτων ασφαλείας» που «δολοφονήθηκαν» από τον ΕΛΑΣ (σ. 347).
-Κατά την αγγλόφωνη έκδοση της «Καθημερινής», πάλι, στο Μελιγαλά έγινε «σφαγή εθνικιστών αντιστασιακών αγωνιστών και πολιτών» (4.6.05).
-Την ίδια ακριβώς διατύπωση υιοθετεί κι η ισραηλινή «Jerusalem Post» (4.6.05), που κατά τα άλλα διαρρηγνύει τα ιμάτιά της για τη χιτλερική μάζωξη.
Το απωθημένο παρελθόν
Αυτό που κανείς -εκτός από τους ίδιους τους ναζί- δεν φαίνεται (ή δεν θέλει) να θυμάται, είναι ποιοι ακριβώς είναι θαμμένοι στην περίφημη Πηγάδα. Η επιλεκτική αυτή αμνησία δεν είναι καθόλου περίεργη.
Η διακριτική αποσιώπηση της ταυτότητας των νεκρών αποτελεί συστατικό στοιχείο των «μνημοσύνων» του Μελιγαλά ήδη από τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια και συνδέεται με τη γενικότερη στρατηγική βάσει της οποίας επιχειρήθηκε στη χώρα μας η «δικαίωση» του ένοπλου δωσιλογισμού.
Με δυο λόγια: αυτό που συνήθως αποκρύπτει η φιλολογία περί «αθώων θυμάτων» είναι (α) το ιστορικό γεγονός ότι ο Μελιγαλάς υπήρξε βάση και ορμητήριο των ένοπλων συνεργατών της Βέρμαχτ που το 1943-44 έπνιξαν στο αίμα τη Μεσσηνία και τους γύρω νομούς και (β) ότι το μακελειό του 1944 ήταν το αποτέλεσμα μιας από τις σκληρότερες μάχες που έδωσε ο ΕΛΑΣ, με εξουσιοδότηση του συμμαχικού στρατηγείου και της κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Ας δούμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
*Κωμόπολη 2.482 κατοίκων το 1940, ο Μελιγαλάς χρησιμοποιήθηκε το 1941-43 ως βάση ιταλών καραμπινιέρων (1941-43) και μιας διλοχίας γερμανικού στρατού (1943-44).
*Οταν την άνοιξη του 1944 οι Γερμανοί συγκρότησαν τα Τάγματα Ασφαλείας, ένοπλους δωσιλογικούς σχηματισμούς με αποστολή την «αξιοποίηση της αντικομμουνιστικής μερίδας του ελληνικού λαού» για τη μετατροπή της αντιφασιστικής Αντίστασης σε εμφύλιο πόλεμο και την «εξοικονόμηση γερμανικού αίματος», εγκαταστάθηκε εκεί το 3ο Τάγμα Ασφαλείας Καλαμών-Μελιγαλά. Την υποστήριξή του ανέλαβε μια «πολιτική επιτροπή», με πρόεδρο τον πολιτευτή Περικλή Μπούτο και μέλη τον κοινοτάρχη, δυο δικηγόρους κι ένα γιατρό (Θεοδωρόπουλος 2001, σ. 133-4).
Ο τρόπος με τον οποίο «αξιοποιήθηκε» από τους ναζί αυτή η δωσίλογη «μερίδα του ελληνικού λαού» ήταν αναμενόμενος: Δεν πρόλαβε να εγκατασταθεί το Τάγμα στο Μελιγαλά, και τα γερμανικά αρχεία καταγράφουν τη συμμετοχή του σε «εκκαθαριστικές επιχειρήσεις» των κατοχικών στρατευμάτων. Στηριγμένοι στη Βέρμαχτ, οι ταγματασφαλίτες αναλαμβάνουν να κονιορτοποιήσουν τη μαζική βάση του ΕΑΜ με μαζικές συλλήψεις, βασανιστήρια, εκτελέσεις και κάψιμο σπιτιών, εγκαινιάζοντας ένα φαύλο κύκλο βίας και αντεκδικήσεων, που θα οδηγήσει στις εκτελέσεις των ημερών της Απελευθέρωσης.
Η μάχη και η σφαγή
Η συμβολή τους στην πολεμική προσπάθεια του Αξονα υπήρξε ουσιαστική. Δεν είναι μόνο ο προϊστάμενός τους, αντιστράτηγος των SS Βάλτερ Σιμάνα που, στην τελική έκθεσή του προς τον Χίμλερ (2.11.44), διαπιστώνει ότι τα Τάγματα Ασφαλείας «ήταν πολύτιμες βοηθητικές μονάδες στην ενεργό καταπολέμηση των συμμοριών». Βρετανική έκθεση του 1944 τονίζει πως «η τοπική γνώση των προσώπων και του χώρου από τα Τάγματα Ασφαλείας, τους προσδίδει μοναδική αξία για τους Γερμανούς, που μπορούν έτσι να κρατήσουν την Ελλάδα με έναν ελάχιστο αριθμό δυνάμεων», (ΔΙΣ 1998, σ. 43). Αποκαλυπτική είναι τέλος η πρακτική της Βέρμαχτ να περιλαμβάνει τους νεκρούς, τραυματίες ή αγνοούμενους ταγματασφαλίτες στους πίνακες των δικών της απωλειών.
*Για τη στάση του πληθυσμού, αρκετά εύγλωττες είναι οι μεταπολεμικές αναμνήσεις του υποδιοικητή του Τάγματος Μελιγαλά, ταγματάρχη Καζάκου, για τις εκκαθαριστικές του καλοκαιριού του 1944 στον Ταΰγετο: «Η επιχείρησις αύτη απέβη άκαρπος», σημειώνει, «καθ’ όσον ο ΕΛΑΣ είχεν οργανώσει σχεδόν ολόκληρον την ύπαιθρον (Μεσσηνίας και Λακωνίας) από του εργάτου μέχρι του ανωτάτου τιτλούχου, ώστε επληροφορήθη εγκαίρως φαίνεται την όλην προπαρασκευήν» των Γερμανών και των συνεργατών τους.
Αντισυνταγματάρχης πλέον του ελληνικού στρατού, ο συντάκτης των παραπάνω γραμμών φροντίζει πάντως να διευκρινίσει, εν έτει 1955, ότι «η στάσις των Αρχών κατοχής υπήρξε ειλικρινής και φιλική» απέναντι στη μονάδα του (ΔΙΣ 1998, σ. 193). Αναφερόμενος πάλι στην αποχώρηση της Βέρμαχτ, δεν διστάζει να καταγγείλει τους Γερμανούς για «προδοτικήν στάσιν» (σ. 197).
*Οι Γερμανοί εγκατέλειψαν το Μελιγαλά στις 4.9.1944 και την Καλαμάτα την επομένη. Ο ΕΛΑΣ μπήκε στην μεσσηνιακή πρωτεύουσα στις 9 Σεπτεμβρίου, μετά ολοήμερη μάχη με τον εκεί «λόχο ασφαλείας» και τη χωροφυλακή. Στις 13 Σεπτεμβρίου ήρθε η σειρά του Μελιγαλά, όπου είχαν οχυρωθεί οι εναπομείναντες ταγματασφαλίτες. Οταν η ηγεσία τους απέρριψε το κάλεσμα του ΕΑΜ να καταθέσουν τα όπλα και να τεθούν στη διάθεση της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, το λόγο είχαν τα όπλα. Οι αντίπαλες δυνάμεις ήταν ισοδύναμες αριθμητικά (1.000-1.200 ένοπλοι εκατέρωθεν), ενώ οι αντάρτες διέθεταν την υποστήριξη χιλιάδων χωρικών του εφεδρικού ΕΛΑΣ, που συνέρρεαν από τα πέριξ με αυτοσχέδιο οπλισμό.
Η μάχη κράτησε τρεις ολόκληρες μέρες (13-15.9.44). Το τελικό ανακοινωθέν του ΕΛΑΣ αναφέρει ότι σκοτώθηκαν 60 αντάρτες και 800 «ράλληδες». Ο δεύτερος αριθμός περιλαμβάνει προφανώς χοντρικά και τους εκτελεσμένους των επόμενων ημερών.
*Παρά τις αντιφάσεις, τις υπερβολές και τις αποσιωπήσεις τους, οι διαθέσιμες αφηγήσεις δίνουν μια γενική ιδέα όσων συνέβησαν μετά τη μάχη: Αρχικά σημειώθηκαν σποραδικοί φόνοι και καταστροφές περιουσιών. Ακολούθησε το ξεκαθάρισμα των συλληφθέντων με συνοπτικές διαδικασίες, από μια επιτροπή με επικεφαλής τους δικηγόρους Βασίλη Μπράβο και Γιάννη Καραμούζη. Από σημειώματα που δημοσιεύθηκαν αργότερα στον τοπικό εθνικόφρονα τύπο προκύπτει ότι αποφασιστικό ρόλο σ’ αυτή τη διαδικασία έπαιξαν οι τοπικές οργανώσεις της Εθνικής Πολιτοφυλακής, στις οποίες είχε ανατεθεί η συγκέντρωση στοιχείων για την προηγούμενη δράση κάθε αιχμαλώτου. Οσοι καταδικάζονταν οδηγούνταν σε ένα εγκαταλειμμένο ξεροπήγαδο έξω απ’ την κωμόπολη (την «Πηγάδα») κι εκτελούνταν.
*Πόσοι ήταν; Το 1945, το ιατροδικαστικό συνεργείο του Καψάσκη ανακοίνωσε ότι ξέθαψε 708 πτώματα. Στο μνημείο είναι γραμμένα 787 ονόματα από 61 πόλεις και χωριά. Η εθνικόφρων φιλολογία προβάλλει φυσικά πολύ μεγαλύτερα νούμερα: «περί τους 1.500 εις την Πηγάδα» μετρά ο Κώστας Καραλής (1958), «περί τα 1.800 άτομα πάσης ηλικίας και φύλου» βρίσκουν το Αρχηγείο Χωροφυλακής (1962) και ο καθηγητής Απόστολος Δασκαλάκης (1973), 1.900 τους θέλει ο Κων/νος Αντωνίου (1965), «άνω των 3.500 κατά τους μετριωτάτους υπολογισμούς» τους προτιμά η χουντική ιστορία του ΓΕΣ (1973). Ο Κοσμάς Αντωνόπουλος, πάλι, αναφέρει 2.100 «δολοφονηθέντες», παραθέτει όμως τα στοιχεία μόλις 699. Το βιβλίο που διανέμει ο «Σύλλογος Θυμάτων» περιέχει 1.144 ονόματα, ο συγγραφέας του όμως δείχνει μάλλον αναποφάσιστος: αλλού μιλάει για 1.500 νεκρούς (σ. 118), αλλού για «1.500 και πλέον» (σ. 115), αλλού για πάνω από 2.000 (σ. 26 & 166) κι αλλού για «5.000 εκατέρωθεν» (σ. 23). Σε κάθε περίπτωση, οι αριθμοί περιλαμβάνουν όχι μόνο τους «σφαγιασθέντες» αλλά και τους νεκρούς της τριήμερης μάχης.
*Την αντίθετη τάση επιδεικνύουν οι συγγραφείς της εαμικής πλευράς. Η αναλυτικότερη σχετική πηγή υπολογίζει 120 σκοτωμένους στη μάχη και 280-350 εκτελεσμένους στην Πηγάδα (Ξιάρχος 1982, σ. 38), ενώ δεν λείπουν αναφορές μέχρι και σε 1.200 νεκρούς.
*Πιο ενδιαφέρουσα απ’ αυτή την… κολοκυθιά αποδεικνύεται η εξέταση του καταλόγου της έκδοσης του «Συλλόγου Θυμάτων». Σε σύνολο 1.144 ονομάτων (οι 108 κάτοικοι Μελιγαλά) υπάρχουν μόνο 18 γυναίκες, 18 ηλικιωμένοι, ένας έφηβος και κανένα παιδί. Ολοι οι υπόλοιποι, το 96,8% του συνόλου, είναι άντρες λίγο πολύ μάχιμης ηλικίας. Κάθε άλλο παρά σφαγή «γυναικόπαιδων», δηλαδή…
Μνημόσυνο ακατονόμαστων
Ευθύς εξαρχής, οι εκδηλώσεις στη μνήμη των «σφαγιασθέντων» πήραν ρεβανσιστικό χαρακτήρα.
*Το πρώτο μνημόσυνο (24.6.45) καταλήγει σε απόπειρα λιντσαρίσματος των αντιστασιακών που κρατούνταν στη φυλακή της κωμόπολης (Β. Κλεφτόγιαννης, «Οπως τα ‘ζησα», σ. 143-4).
*Από το Σεπτέμβριο του 1945 η τελετή τυποποιείται, με φαινομενικό οργανωτή την κοινότητα και ουσιαστικό τη νομαρχία. Συμμετέχουν οι πολιτικές, εκκλησιαστικές, αστυνομικές και στρατιωτικές αρχές, τοπικοί πολιτικοί, τα σχολεία. Επί χούντας θα καθιερωθεί και αθλητικό τουρνουά ποδοσφαίρου και ανώμαλου δρόμου, με κύπελλα που αθλοθέτησαν τοπικοί παράγοντες και οι κυλινδρόμυλοι «Ευαγγελίστρια» («Θάρρος» 17.9.67).
*Παράλληλα, «διευθετείται» ο χώρος των εκδηλώσεων. Βασιλικό διάταγμα του 1953 συστήνει ερανική επιτροπή με πρόεδρο το μητροπολίτη και μέλη το νομάρχη, το διοικητή Χωροφυλακής κ.ά. Από τον δημοσιευμένο απολογισμό του εράνου, πληροφορούμαστε ότι τη μερίδα του λέοντος «συνεισέφεραν» τα σχολεία και οι φαντάροι: 244.413 και 65.529 δρχ. αντίστοιχα, σε σύνολο 332.614 («Σημαία» 19.9.54). Μ’ αυτά τα λεφτά χτίζεται παρεκκλήσι, «καλλωπίζεται» η Πηγάδα και υψώνεται ένας τεράστιος σταυρός.
Η τελική διαμόρφωση (μάντρες, πάρκινγκ κ.λπ.) θα γίνει επί χούντας, με πιστώσεις και επίβλεψη Ασλανίδη.
*Η χουντική επταετία γνωρίζει άλλωστε το απόγειο του ιδιότυπου αυτού γιορτασμού. Το 1967 το μνημόσυνο τιμά με την παρουσία του ο Παττακός, εξηγώντας ότι «η 21η Απριλίου απέτρεψε νέον Μελιγαλάν» και ανακοινώνοντας την αναβάθμιση της κοινότητας των 1.800 κατοίκων σε «ιστορικό» δήμο («Εθνος» 18.9.67).
*Το 1968 παρευρίσκεται πρώτη φορά ο «ανώτατος άρχων» της χώρας, στο πρόσωπο του αντιβασιλιά Ζωιτάκη («Θάρρος» 24.9.68). Το 1969, η επιμνημόσυνη λειτουργία μεταφέρεται από την κεντρική εκκλησία της κωμόπολης στο χώρο της Πηγάδας και η τροχαία εκδίδει προληπτικές οδηγίες για την κυκλοφορία («Θάρρος» 21.9.69).
*Το 1973, ενόψει φιλελευθεροποίησης, οι αρχές δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους για το μνημόσυνο. Ειδικά δρομολόγια λεωφορείων και τρένων μεταφέρουν «προσκυνητάς» απ’ τους γύρω νομούς («Θάρρος» 14-16.9.73).
Αποκαλυπτικότερη είναι η «φρονηματιστική» λειτουργία της Πηγάδας τον υπόλοιπο χρόνο. Από τις τακτικές καταχωρίσεις του δελτίου πληροφοριών της νομαρχίας, πληροφορούμαστε ότι μεταφέρονται ομαδικά εκεί για «προσκύνημα» φαντάροι, ευέλπιδες, σπουδαστές επαγγελματικών σχολών, «κλιμάκια φοιτητών», δημόσιοι υπάλληλοι, φιλοξενούμενοι της «Εθνικής Εστίας», ταξιδιώτες των προγραμμάτων του «Εθνικού ιδρύματος» και -φυσικά- ολόκληρα σχολεία.
*Μετά τη Μεταπολίτευση ο επίσημος γιορτασμός συνεχίζεται, χωρίς ιδιαίτερους ενθουσιασμούς. Τον τόνο δίνουν τώρα οι δυναμικές εμφανίσεις της ακροδεξιάς: βασιλόφρονες που διαβεβαιώνουν ότι «σύντομα θα επιστρέψει ο Κωνσταντίνος», χουντικοί που προπηλακίζουν τον κοινοτάρχη «διότι ανεφέρθη στην αποκατάσταση του κοινοβουλευτισμού» (1976) και γιουχάρουν το νομάρχη (1977), χιτλερικοί που ψαρεύουν στα θολά νερά μιας εθνικοφροσύνης σοκαρισμένης απ’ την περιθωριοποίησή της… Ο τοπικός τύπος καταγράφει τα συνθήματα: «Τη λύση θα δώσει ο στρατός», «Ο Φλωράκης στο Γουδί», «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους».
*Ο κύκλος κλείνει το 1982, όταν το υπ. Εσωτερικών γνωστοποιεί στο δήμο τον τερματισμό της συμμετοχής των επίσημων κρατικών αρχών, «επειδή οι εκδηλώσεις αυτές αποτελούσαν κηρύγματα μισαλλοδοξίας και τροφοδοτούσαν επί 40 χρόνια το διχασμό». Τη σκυτάλη στην οργάνωση του μνημοσύνου παίρνει πια ο «Σύλλογος Θυμάτων Πηγάδας», που ιδρύθηκε το 1980.
*Από κοντά και η Ν.Δ., που βλέπει το μνημόσυνο του 1982 ως τη δέουσα απάντηση στην επίσημη αναγνώριση της εαμικής Αντίστασης. Ο νεαρός βουλευτής Αντώνης Σαμαράς ανακοινώνει π.χ. με ειδικό δελτίο τύπου την έλευσή του «για να παραστεί στο Μνημόσυνο των σφαγιασθέντων από τους εαμοκομμουνιστές» («Ελευθερία» 18.9.82). Σταδιακά, ωστόσο, η λογική του «μεσαίου χώρου» επικρατεί και τα φερέλπιδα στελέχη αποφεύγουν πια να δίνουν το παρών.
Η σταδιακή αυτή περιθωριοποίηση έχει, ωστόσο, ένα απροσδόκητο αποτέλεσμα: πρώτη φορά τα πράγματα λέγονται με το όνομά τους και οι πεσόντες ταγματασφαλίτες «τιμώνται» ως τέτοιοι. Ενα χαρακτηριστικό των επίσημων γιορτασμών ήταν η διακριτική αποφυγή κάθε αναφοράς στα δωσίλογα Τάγματα Ασφαλείας, με την προσφυγή σε εξωραϊστικά σχήματα λόγου: «αγρίως σφαγιασθέντες υπό αναρχικών στοιχείων», «μαρτυρικώς σφαγιασθέντες εθνικόφρονες πατριώτες», «θυσιασθέντες διά το μεγαλείον και την ελευθερίαν της Πατρίδος», «Ηρωες και Μάρτυρες οίτινες προσεφέρθησαν ολοκαύτωμα εις τον βωμόν της υπερτάτης θυσίας», ακόμη και «αδίκως σφαγιασθέντες διά την ελευθερίαν και τα ανθρώπινα δικαιώματα»!
*Μετά το 1982, αντίθετα, οι ομιλητές του «απολίτικου», «οικογενειακού» μνημοσύνου δεν αισθάνονται τέτοιου είδους αναστολές: «Το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και το ΕΛΑΣ υπήρξε χειρότερος κατακτητής από τους Γερμανούς και τους Ιταλούς» διαβάζουμε π.χ. στον πανηγυρικό που εκφώνησε το 1999 η Ειρήνη Δορκοφίκη, διαβεβαιώνοντας τους συγκεντρωμένους ότι ο χαρακτηρισμός των ταγματασφαλιτών ως «προδοτών» και «συνεργατών των κατακτητών» δεν είναι παρά «αισχρή συκοφαντία» των κομμουνιστών και λοιπών «ευρωλιγούρηδων».
Στην ομιλία πάλι του 1997, ο δικηγόρος Βασίλειος Δημαρέσης ξεκαθαρίζει: «Οι ηρωικοί νεκροί μας δεν πολέμησαν με Ελληνες, διότι οι Κομμουνιστές έπαυσαν να είναι Ελληνες, τα εγκλήματά τους είναι εγκλήματα ξένων, εγκλήματα γενοκτονίας»!
Αραγε, τι απ’ όλα αυτά θα μπορούσαν να «αμαυρώσουν» οι επίσημοι νοσταλγοί του Χίτλερ;
Τα ξεχασμένα θύματα
Μια ελάχιστα γνωστή πτυχή της τραγωδίας του Μελιγαλά αφορά τα θύματα των «αγρίως σφαγιασθέντων» ταγματασφαλιτών της Πηγάδας. Εδρα ιταλών καραμπινιέρων, γερμανικής διλοχίας και του Τάγματος Ασφαλείας, η κωμόπολη χρησιμοποιήθηκε σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής ως στρατόπεδο συγκέντρωσης, χώρος βασανιστηρίων και τόπος εκτελέσεων αντιστασιακών και ομήρων. Η απουσία μιας ολοκληρωμένης καταγραφής όσων σκοτώθηκαν απ’ τους ταγματασφαλίτες είναι αποκαλυπτική για το κλίμα που επικράτησε στην περιοχή, τόσο κατά τα μετεμφυλιακά χρόνια όσο και αργότερα. Καταφανώς ελλιπή, τα διαθέσιμα στοιχεία είναι ωστόσο διαφωτιστικά.
Ο απολογητής των ταγματασφαλιτών Κοσμάς Αντωνόπουλος παραθέτει τα ονόματα 27 ατόμων που εκτελέστηκαν στο Μελιγαλά από τις κατοχικές δυνάμεις. Οι 6 είναι κάτοικοι της κωμόπολης. Από τον πίνακα απουσιάζουν ωστόσο τα περισσότερα ονόματα που γνωρίζουμε από άλλες πηγές («Η Ελληνική Αντίστασις 1941-1945», Αθήναι 1964).
Στο «Μεσσηνιακό βιογραφικό λεξικό» του Νίκου Καράμπελα (1962) αναφέρονται τα ονόματα 16 εκτελεσμένων στο Μελιγαλά το 1943-44. Στο δικό του βιβλίο ο Σπύρος Ξιάρχος καταγράφει τρεις ομαδικές εκτελέσεις 22 ατόμων κι άλλους 23 μεμονωμένους φόνους («Η αλήθεια για το Μελιγαλά», Καλαμάτα 1982, σ. 46-47). Απροσδιόριστο παραμένει, τέλος, πόσοι απ’ τους 924 εκτελεσμένους Μεσσήνιους που μνημονεύονται σε πρόσφατη έκδοση, θανατώθηκαν στην έδρα του Τάγματος (Τάσος Αποστολόπουλος, «Μεσσηνιακή εκατόμβη 1940-1944», Καλαμάτα 2000).
Αποκαλυπτικότερες είναι κάποιες επιμέρους λεπτομέρειες: Στις 27.4.44 ο ΕΛΑΣ Λακωνίας σκότωσε σε ενέδρα τον γερμανό στρατηγό Κρεντς και 3 συνοδούς του. Ο «Στρατιωτικός Διοικητής Ελλάδος» διέταξε σε αντίποινα τον τουφεκισμό 200 «κομμουνιστών» στο σκοπευτήριο της Καισαριανής κι όσων χωρικών θα συναντούσαν τα στρατεύματά του στην ύπαιθρο μεταξύ Μολάων και Σπάρτης. Οπως διαβάζουμε στη σχετική ανακοίνωση, οι ταγματασφαλίτες του Παπαδόγκωνα έσπευσαν να τιμήσουν με τον τρόπο τους τη μνήμη του γερμανού στρατηγού: «Υπό την εντύπωσιν του κακουργήματος τούτου, Ελληνες εθελονταί εφόνευσαν αυτοβούλως 100 άλλους κομμουνιστάς» («Καθημερινή» 30.4.44). Σαράντα απ’ αυτές τις «αυτόβουλες» εκτελέσεις έγιναν από το Τάγμα Ασφαλείας Καλαμών-Μελιγαλά την Πρωτομαγιά του 1944 – τριάντα στην Καλαμάτα και δέκα στο νεκροταφείο του Μελιγαλά. Μεταξύ των τελευταίων ήταν και μια 18χρονη επονίτισσα, η Ασπασία Ξιάρχου, από τη γειτονική Ανθούσα. Είχε πιαστεί (και βασανιστεί) από τους ταγματασφαλίτες ενώ επέστρεφε από την Καλαμάτα για το μνημόσυνο της μάνας της. Ενας κρατούμενος διέφυγε και, την επομένη, εκτελέστηκαν στη θέση του άλλοι δύο (Γιάννης Σχινάς, «Η εθνική Αντίσταση στη Μεσσηνία», Αθήνα 1984, σ. 98-99).
Ακολούθησε στις 15.6.44 ο τουφεκισμός 10 κρατουμένων στο Μελιγαλά (ανάμεσά τους 2 γυναίκες κι ένας ηλικιωμένος ανάπηρος) -σε αντίποινα, προφανώς, για το θανάσιμο τραυματισμό του ταγματασφαλίτη ταγματάρχη Γεωργανά στην Καλαμάτα. Την επομένη, 27 κρατούμενοι, 22 άντρες και 5 γυναίκες, τουφεκίστηκαν από το λόχο Καλαμάτας στις όχθες του Νέδοντα.
Δυόμισι δεκαετίες μετά την επίσημη αναγνώριση της ΕΑΜικής Αντίστασης, μάταια θ’ αναζητήσει κανείς στο Μελιγαλά ή τα περίχωρά του κάποιο μνημείο γι’ αυτούς τους πεσόντες. «Δεν έχω ακούσει ποτέ κάτι τέτοιο», ήταν η απάντηση του προέδρου του «Συλλόγου Θυμάτων Πηγάδας» κ. Μανιάτη, όταν τον ρωτήσαμε για τους εκτελεσμένους από το Τάγμα Ασφαλείας. Στην Καλαμάτα, μια λιτή στήλη (χωρίς ονόματα ή αριθμούς) στήθηκε από το Δήμο στο χώρο των εκτελέσεων, μακριά από τα μάτια του κοινού, μόλις το 2002. Η επιγραφή κάνει λόγο για «εκτελεσθέντες πατριώτες από τους Γερμανούς και τους συνεργάτες τους», αποφεύγει όμως να αναφέρει την ακριβή ταυτότητα των εκτελεστών.
Επιστρέφοντας στην Αθήνα, σταματήσαμε στο επιβλητικό μνημείο για τους 204 εκτελεσμένους της Παλιόχουνης, λίγο πριν από τη Μεγαλόπολη. Απ’ αυτούς, οι 154 είχαν συλληφθεί από ταγματασφαλίτες στην Καλαμάτα και τουφεκίστηκαν απ’ τη Βέρμαχτ σε αντίποινα για την καταστροφή γερμανικής φάλαγγας απ’ τον ΕΛΑΣ. Το τμήμα της επιγραφής που πληροφορεί ότι σκοτώθηκαν «από τους Γερμανούς» έχει σβηστεί με φαιοπράσινη μπογιά.
————————————–
Διαβάστε:
- Τάσος Κωστόπουλος «Η αυτολογοκριμένη μνήμη. Τα Τάγματα Ασφαλείας και η μεταπολεμική εθνικοφροσύνη» (Αθήνα 2005, εκδ. «Φιλίστωρ»). Η κατοχική δράση των ταγματασφαλιτών, οι διασυνδέσεις και η αντιμετώπισή τους από το μεταπολεμικό «κράτος των εθνικοφρόνων». Εμφαση στην επιχειρηματολογία και τα ιδεολογήματα με τα οποία επιχειρήθηκε (και επιχειρείται ξανά στις μέρες μας) η «δικαίωση» του ένοπλου δωσιλογισμού.
- Ηλίας Θεοδωρόπουλος «Η πηγάδα του Μελιγαλά» (2α έκδοσις, Αθήνα 2001).Προπαγανδιστική έκδοση που διανέμεται από το «Σύλλογο Θυμάτων Πηγάδας Μελιγαλά». Ενδιαφέρον παρουσιάζουν ο αναλυτικός πίνακας με τα στοιχεία των σκοτωμένων και οι φιλοχουντικές κορόνες του συγγραφέα.
- Σπύρος Ξιάρχος«Η αλήθεια για το Μελιγαλά» (Καλαμάτα, Μάιος 1982).Περιγραφή της μάχης του Μελιγαλά από ένα τοπικό εαμικό στέλεχος. Χρήσιμη, κυρίως γιατί διασώζει πολλές κρίσιμες «λεπτομέρειες» που η κυρίαρχη αφήγηση κατά κανόνα αποσιωπά.
- Διονύσιος Παπαδόπουλος«Η ιστορία των Ταγμάτων Ασφαλείας» (εφημ. «Μεσσηνία» 19.5-8.9.1952).Η εκδοχή του (επιζήσαντος) διοικητή των ταγματασφαλιτών του Μελιγαλά, δημοσιευμένη λίγο μετά την αποστρατεία και απαλλαγή του για το αποτυχημένο πραξικόπημα του ΙΔΕΑ. Ακολούθησε η περιγραφή της αιχμαλωσίας και της διάσωσής του, την οποία ο ίδιος αποδίδει στις σχέσεις του με την Ιντέλιτζενς Σέρβις («Μεσσηνία» 15.9-17.11.1952).
- Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, «Αρχεία Εθνικής Αντίστασης» (Αθήνα 1998, 8 τόμοι).Στον 8ο τόμο περιλαμβάνεται η μεταπολεμική (1955) εξιστόρηση της δράσης του Τάγματος Ασφαλείας Καλαμών-Μελιγαλά από τον (επιζήσαντα) υποδιοικητή του, Παναγιώτη Καζάκο.
- Βασίλης Κλεφτόγιαννης«Οπως τα ‘ζησα. Μαρτυρία μιας βασανιστικής πορείας» (Αθήνα 1994).Αυτοβιογραφία ενός ελασίτη από το Μελιγαλά που πήρε μέρος στις μάχες με τους ταγματασφαλίτες της κωμόπολης.
(Ελευθεροτυπία, 11/9/2005)
Αναδημοσιευει ο Μανικάκος
katy
15 Σεπτεμβρίου, 2013 11:48 πμ
“Αγαπώ υπερβολικά τη χώρα μου για να είμαι εθνικιστής”.
Albert Camus (1913-1960), Γάλλος συγγραφέας, Νόμπελ 1957.
spiral architect
15 Σεπτεμβρίου, 2013 12:58 μμ
Τούτα δω ξεπληρώνονται με αίμα.
(αρέσει, δε μας αρέσει …)
«Ένας αητός τω Βρέντζηδω
σκότωσε το Μαγιάση
κι όλοι μαζί φωνάξαμε
η χέρα του ν’ αγιάσει.
Μέσα στο δικαστήριο
γιατί ’χενε σκοτώσει
κι έπρεπε οπωσδήποτε
αίμα κι αυτός να δώσει.»
(εξεπιτούτου μαντινάδα)
Ioulianos
15 Σεπτεμβρίου, 2013 1:26 μμ
«Από τους Γάλλους εκείνους (που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς φασίστες) σκοτώθηκαν χωρίς δίκη 10842 άτομα… 779 εκτελέσθηκαν ύστερα από παραπομπή σε δίκη. Αριθμός θλιβερός αν και περιορισμένος ειν αλήθεια σε σχέση με τον αριθμό των εγκλημάτων που έγιναν και των τρομερών συνεπειών τους.»
Καρολος Ντε Γκολ : «Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος 1940-1946» ΣΕΛ 625.
Για την Ελλάδα όμως η Ιστορία της επιφύλαξε το σχέδιο «Μάνα» .
spiral architect
15 Σεπτεμβρίου, 2013 1:30 μμ
… για φαντάσου! Γαλλία και ντε Γκώλ. 🙄
katy
15 Σεπτεμβρίου, 2013 1:37 μμ
Kαλημέρα (αν και μεσημέρι) Iouliane….καλημέρα spiral… 🙂
“Πατριωτισμός, είναι όταν η αγάπη για τους δικούς σου ανθρώπους έρχεται πρώτη. Εθνικισμός, είναι όταν το μίσος για τους άλλους έρχεται πρώτο”.
Σαρλ Ντε Γκωλ (1890-1970), πρ. Γάλλος Πρόεδρος.
spiral architect
15 Σεπτεμβρίου, 2013 1:53 μμ
Καλημέρα Κάτυ και σε σένα. 🙂
(ο ήλιος είναι μεσούρανα)
Αυτά που έδωσα στα λίνκια μου παραπάνω, τα’ μαθα σε ηλικία 10 χρονώ, όταν πρωτοκατέβηκα στα πάτρια εδάφη μαζί με τους γονείς μου. Πηγαίνοντας στο ΚΤΕΛ για το χωριό, ο σχωρεμένος ο πατέρας μου με πέρασε από τα δικαστήρια του Ηρακλείου στη Λεωφ. Δικαιοσύνης.
(ακόμα εκειά πέρα είναι και εκεί έγινε ο γδικιωμός του Βρετζομιχάλη με τους Μαγιάσηδες)
Μου είπε με λίγα λόγια την ιστορία στο πεζοδρόμιο μπροστά απ’ τα δικαστήρια και ακόμα τη θυμάμαι. 😐
Οι περισσότεροι απ’ τους ταγματασφ-αλήτες όχι μόνο σκότωσαν ή έδιωξαν αριστερούς από τα μέρη τους, αλλά μετά καταχράστηκαν και τις όποιες περιουσίες τους.
(γίναν κι αλλού αυτά)
Αυτά πήγε να διεκδικήσει ο σχωρεμένος ο πατέρας μου μετά από χρόνια και για λογαριασμό των αδελφών του, (εν μέσω χούντας) αλλά δεν κατάφερε τίποτα.
Δεν ξαναπάτησε στα μέρη του μέχρι τη θανή του.
katy
15 Σεπτεμβρίου, 2013 2:05 μμ
Mε συγκίνησες καλέ μου spiral, με την ιστορία του πατέρα σου …νομίζω, οι περισσότεροι λίγο – πολύ, έχουμε ζήσει παρόμοιες ιστορίες… εύχομαι, να μην ξανάρθουν τέτοιες ‘μέρες… 😦
Ioulianos
15 Σεπτεμβρίου, 2013 2:00 μμ
Γεια χαρά σε όλους
Τώρα γιατί σκέφτηκα τον Φιντέλ Κάστρο και την ρήση του : «Χωρίς την εξουσία, οι ιδεολογίες δεν μπορούν να εφαρμοστούν. Με την εξουσία, σπάνια επιβιώνουν.»
Δεν έχω ιδέα.
Μάλλον για ‘την βγω’ στην αγαπημένη Katy 🙂
katy
15 Σεπτεμβρίου, 2013 2:06 μμ
😀 😀 😀
oldboy9
16 Σεπτεμβρίου, 2013 9:51 πμ
@Ιουλιανέ, μα κι ο Φιντέλ κατά βάθος Αντιεξουσιαστής είναι!
BandieraRossa
15 Σεπτεμβρίου, 2013 1:38 μμ
Ε όχι και μαύρη η Πηγάδα. Άσπρη ξέξασπρη κι απ’ τον ήλιο ξεξασπρότερη.
salamandras
15 Σεπτεμβρίου, 2013 6:18 μμ
Το παραμυθι τελειωσε, τα παιδια τους στην γκυλοτινα και αυτοι σε στρατοπεδο συγκεντρωσεις να σπανε πετρες.Αυτη θα εναι η ποινη για την πιστη τους
DrAluca
15 Σεπτεμβρίου, 2013 10:49 μμ
«τα παιδια τους στην γκυλοτινα »
Οτι? Τι?
Χαμογελατε…
Ioulianos
15 Σεπτεμβρίου, 2013 7:27 μμ
Βρες τον φασίστα.
«Ο Μελιγαλάς, η Ιστορία και οι Νεκροί μας ανήκουν στην Πελοπόννησο και όχι σε κάποιους χρυσαυγίτες, που περιφέρουν τον τραμπουκισμό τους λες κι η χώρα είναι γήπεδο και αυτοί χουλιγκάνοι»
Περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης
giorgalis
15 Σεπτεμβρίου, 2013 8:17 μμ
«Οι (φασίστες) νεκροί μας, ανήκουν σε μας τους φασίστες και όχι στους φασίστες του αδελφού κόμματος που είναι χουλιγκάνοι φασίστες» διευκρίνισε – of the record – ο κος περιφερειάρχης σε φίλους του δημοσιογράφους της «καθημερινής» και του «στόχου».
Και μια ερώτηση στον σ.μανικάκο:
Έχεις ένα μικρό κόλλημα με την πηγάδα ή είναι ιδέα μου;
Μήπως μπροστά στο ενδεχόμενο να έρθουν τύποι σαν εσένα στην εξουσία κάποιοι θα πρέπει να πάνε από τώρα για δεντροφύτευση στα νησάκια για να έχουν μια σκιά να ξεκουράσουν το (γυμνασμένο) κορμί τους;
Ώρες-ώρες με φοβίζεις… 😉
μανικακος
15 Σεπτεμβρίου, 2013 8:55 μμ
ο Μελιγαλάς ήταν απο τα ιστορικά παραδειγματα που λες «να αγιάσει το χέρι που βασταγε το λεπίδι».
τωρα περι δενδροφύτευσης,δε το πιανω. δε συμπαθώ και πολυ τις «υπαίθριες κατασκηνώσεις» και τα κέντρα αναμόρφωσης…
giorgalis
15 Σεπτεμβρίου, 2013 9:04 μμ
Δεν πιστεύεις στην «αναμόρφωση» αλλά είσαι ανοιχτός στην εξολόθρευση!
😯
μανικακος
15 Σεπτεμβρίου, 2013 9:45 μμ
μη μπερδευεις τις συγκρουσεις με τις κομματικες εκκαθαρήσεις
giorgalis
15 Σεπτεμβρίου, 2013 9:57 μμ
Τι κομματικές εκκαθαρίσεις;;
Εδώ για παράδειγμα, έχεις μια συμμορία από τσουλάκια των καπιταλιστών που κάνουν δολοφονικές επιθέσεις σε μετανάστες και εργάτες, αύριο που είσαι εξουσία πως τους αντιμετωπίζεις;
DrAluca
15 Σεπτεμβρίου, 2013 10:56 μμ
Το ερωτημα ειναι εξ αρχης λαθος.
ΣΗΜΕΡΑ πως τους αντιμετωπιζεις. Οχι αυριο και ΑΝ εχεις εξουσια. Και η απαντηση ειναι κασα.
Χαμογελατε…
BandieraRossa
16 Σεπτεμβρίου, 2013 12:19 πμ
Κάσα δόκτωρα; Ξυπνάει ο Στάλιν μέσα σας με φαίνεται.
Απλά θα τους νουθετήσουμε. Η βία δεν είναι λύση.
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 12:22 πμ
Ε οχι και νουθεσια. Απομονωση φτανει…
Χαμογελατε…
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 9:03 πμ
Και που θα τους απομονώσουμε;
Στα νησάκια; 😈
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 12:05 μμ
Α δεν ξερω…το Κομμα ρωτα. 😉
Χαμογελατε…
simon
16 Σεπτεμβρίου, 2013 9:20 πμ
Εξολόθρευση ταγματασφαλιτών προδοτών = εξολόθρευση κομματικών αντιπάλων! Τι δεν καταλαβαίνεις;
simon
16 Σεπτεμβρίου, 2013 9:21 πμ
Στο σχόλιο του Μανι πήγαινε αυτό.
simon
16 Σεπτεμβρίου, 2013 9:27 πμ
Εδώ ο Πουλικόγιαννης τα λέει με τ’ όνομά τους:
http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2013/09/blog-post_753.html
simon
16 Σεπτεμβρίου, 2013 9:37 πμ
Κι ο σύντροφος Κουτσούμπας ακόμα καλύτερα:
http://tvxs.gr/news/synergates/gia-ton-syntrofo-koytsoympa-eidiko-stin-kolotoympa-toy-thanasoy-karteroy
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 9:45 πμ
Ο Καρτερός είναι καταγέλαστος συριζαυγίτης.
Το tvxs είναι το τέλειο μέσο της «αριστεράς» για να προβάλει τις κουτοπονηριές του, στο iskra μέχρι και τα συντρόφια του τον κράζουν, αλλά εκείνοι είναι της αντίΕΕ πτέρυγας…
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 9:46 πμ
Και το «βαθύ κόκκινο» είναι κανονικός «βόθρος κόκκινος», μέχρι και για την «αριστερά» σου έχει ξεράσει πάμπολλους εμετούς.
mitera
16 Σεπτεμβρίου, 2013 9:53 πμ
Aσε που για να εγκρίνει σχόλια περνάνε και 40 ώρες 😉
simon
16 Σεπτεμβρίου, 2013 9:59 πμ
Αλλά τα καθαροσπόρια ο Πουλικόγιαννης κι ο Κουτσούμπας τα είπαν αυτά. Ή όχι;
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 10:00 πμ
Το βασικό του πρόβλημα είναι πως μπορείς να πάρεις ένα κείμενο από το σάιτ της χρισυσ άβγοις, να του βάλεις ελάχιστη σάλτσα ντομάτα (ούτε καν κόκκινη) και να το δεις δημοσιευμένο.
Αν το tvxs είναι εχθρικό στον σοσιαλισμό-κομμουνισμό, το «βαθύ κόκκινο» είναι απλά μία χαμηλής ποιότητας ιστοσελίδα.
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 10:04 πμ
simon
εκτός από τα διάφορα σοφτ.gr και τα καθεστωτικά τύπου tvxs, υπάρχουν και σοβαρά μπλογκ που θα μπορούσες να κοιτάς που και που.
Εδώ αποτελέσματα της ετικέτας «φασισμός»:
http://leninreloaded.blogspot.gr/search/label/%CE%A6%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 12:10 μμ
Υπαρχουν οντως δσιαφορα σοβαρα…
http://mao.gr/xylinaspathia/
Χαμογελατε…
simon
16 Σεπτεμβρίου, 2013 10:20 πμ
Αλλά τα καθαροσπόρια ο Πουλικόγιαννης κι ο Κουτσούμπας τα είπαν αυτά. Έτσι;
simon
16 Σεπτεμβρίου, 2013 10:24 πμ
«Ο Πειραιάς είναι το επαναστατικό υποκείμενο στην Ελλάδα». Πολύ «σοβαρή» εκτίμηση.
Ο Βόλος, η Λάρισα, τα Τρίκαλα, η Λαμία δεν είναι
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 10:31 πμ
Συνέχισε την περιήγηση χωρίς να προσπαθείς να μπαχαλέψεις το θέμα κάνοντας με να πω πως για το νέο ΠΑΣΟΚ επαναστατικό υποκείμενο είναι και η Φιλοθέη…
simon
16 Σεπτεμβρίου, 2013 10:44 πμ
Την «περιήγηση» σε θεότυφλα κομματικά, ηλεκτρονικά ή μη, έντυπα την τελείωσα πριν ακόμη (πιθανώς) γεννηθείς. Δε σκοπεύω να τη συνεχίσω.
simon
16 Σεπτεμβρίου, 2013 10:50 πμ
Το μόνο που συνέχιζα να παρακολουθώ ήταν ο 902. Αλλά δεν τον βρίσκω πια. Ξέρεις που είναι:
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 10:51 πμ
Αποδείχτηκε ωφέλιμη η μη περιήγηση;
Αν σου δώσω να διαβάσεις την χθεσινή συνέντευξη του ανερμάτιστου και την αντίστοιχη του γαπ το 2009 θα μπορέσεις να διακρίνεις ποια συνέντευξη ανήκει σε ποιόν και αν κάποια από τις δύο ανήκει σε αριστερό πολιτικό;
Το κόψιμο της «περιήγησης» σε οδήγησε να στηρίζεις την ξεφτισμένη σοσιαλδημοκρατία και τον «με ύφος κωστάκη και λόγο γιωργάκη» τυχάρπαστο σωτήρα;
simon
16 Σεπτεμβρίου, 2013 11:04 πμ
Η περιήγηση στη θεωρία μου άνοιξε τα μάτια και με «σημάδεψε» ανεξίτηλα. Η περιήγηση στην πράξη προσπάθησε να μου τα κλείσει. Με «σημάδεψε» επίσης…
simon
16 Σεπτεμβρίου, 2013 11:17 πμ
Γι’ αυτό δεν ντρέπεστε;
http://leninreloaded.blogspot.gr/2013/09/blog-post_6520.html
μανικακος
16 Σεπτεμβρίου, 2013 7:21 μμ
μην ανεβαζεις ρουφιανομπλόγκ Simon….
αυτα αδικουν και τα καλα παιδιά του ΚΚΕ…
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 11:26 πμ
Εγώ αρχίζω την περιήγηση στην κοσμοθεωρία-κοσμοαντίληψη της «αριστεράς».
Σε λίγο καιρό θα θέλω να προκόψω επενδύοντας την κληρονομιά από τον παππού μου σε μια υγιή επιχείρηση που θα σέβεται τους νόμους απέναντι στους υπαλλήλους της και θα ανακαλύψω και χρήσιμους πολιτικούς όρους όπως «αντιμερκελισμός» για να προτείνω στα εκατομμύρια των πάμφτωχων τη διέξοδο μέσω της χειραφέτησης…
Θα ρίχνω και μούντζες και θα θεωρώ το «κομμούνια» βρισιά…
Υπάρχει η κόντρα με τους σοσιαλδημοκράτες και υπάρχει η κόντρα με τους σοσιαλδημοκράτες που δηλώνουν αριστεροί και υπέρ του Σοσιαλισμού (όπως ο ΓΑΠ για παράδειγμα), τον πρώτο οφείλεις να τον αντιμετωπίσεις με σεβασμό (έστω επιφανειακό-αφού είναι οπαδός της βαρβαρότητας) με τον δεύτερο που σε κοροϊδεύει κατάμουτρα, τι κάνεις;
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 11:30 πμ
Είμαστε πολύ περήφανοι για τα κοφτερά μυαλά που υπάρχουν ανάμεσα μας. 😉
Lavrentij
16 Σεπτεμβρίου, 2013 11:57 πμ
Σχετικά με τα νησάκια, προτείνω τη μέθοδο του outsourcing. Υπάρχει ένα ωραίο στη Βουλγαρία, Μπέλενε νομίζω το λένε.
simon
16 Σεπτεμβρίου, 2013 9:09 πμ
Μη ξεχνάμε για ΠΟΙΟΥΣ μιλάμε!
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=2175292&publDate=2004-02-08%2000:00:00.0
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 9:29 πμ
μανικάκος και dr (τα πουλάκια μου) μας προέκυψαν …ερυθρόμαυροι χμερ!
Φαντάζομαι τον πρώτο υπουργό δημόσιας τάξης και τον δεύτερο αρχηγό της αστυνομίας..
ΜΠΡΡΡΡ 😀 😀
oldboy9
16 Σεπτεμβρίου, 2013 9:43 πμ
Λάθος φαντάζεσαι, αυτοί έχουν γραμμένη την εξουσία, βασικά θα σου τα πουν και οι ίδιοι, όταν ξυπνήσουν φυσικά! 🙂
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 10:12 πμ
Βασικά τους πειράζω για την υποψία (το λέω κομψά) ανακολουθιών και αντιφάσεων που μερικές φορές βγάζουν.
Δεν έχω κανένα λόγο να αμφιβάλω για το που έχουν γραμμένη την εξουσία, συνεχώς αποδεικνύω στον εαυτό μου που έχω γραμμένη την εξουσία και είμαι και σταλίνας. 😉
oldboy9
16 Σεπτεμβρίου, 2013 10:21 πμ
…μα όλοι είμαστε εν δυνάμει Σταλίνες! (άμα κατανοείς την Ιστορική αναγκαιότητα του σταλινισμού) 😉
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 12:08 μμ
«ερυθρόμαυροι χμερ»
Φανταζομαι επειδη δινουμε κασες στους φασιστες….
Ε ναι…ειναι να τρομαζεις αμα παρουμε την εξουσια. Ειδικα αφου παλευουμε για την εξουσια…Οσο να πεις..
Χαμογελατε…
katy
16 Σεπτεμβρίου, 2013 12:14 μμ
“Την εξουσία μπορείς να την εμπιστευτείς, μόνο στον άνθρωπο που τη βαριέται και την αποφεύγει”. 😉
Γαλλική παροιμία.
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 12:15 μμ
Εγω τους Γαλλους με τα της εξουσιας δεν τους εμπιστευομαι παντως.
Εχουν λευκη σημαια στο σουγιαδακι τους αντι για δευτερο μαχαιρι. 😛
Χαμογελατε…
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 12:28 μμ
Κάπου σε χάνω dr.
Δεν θες την εξουσία; Τι θες;
Να παίζεις ξύλο με τους μπαμπουίνους μέχρι να σε μπουζουριάσουν οι μπάτσοι με το πλήθος να κράζει «ψόφο στα άκρα» και τους κοστουμαρισμένους φασίστες να συνεχίζουν ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟΙ τη δουλειά τους;
Κατάλαβα σωστά;
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 12:31 μμ
Ακρβως αυτο. Πως με καταλαβες βρε μπαμπεση?
Χαμογελατε…
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 12:34 μμ
Άρα η εξουσία σε ενδιαφέρει και δεν έχεις σημαντικές διαφωνίες (αν έχεις) με το άρθρο στο λινκ που έδωσες.
Τώρα κατάλαβα σωστά;
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 12:34 μμ
Σαν ανοιχτο βιβλιο με διαβαζεις… Συνεχισε…
Χαμογελατε…
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 12:37 μμ
Προσπαθώ να καταλάβω αλλά δεν βοηθάς.
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 12:46 μμ
Μα πως? Αφου συμφωνω καργα με το οτι «μην βαρατε φασιστες γιατι θας μας πουν ακρα…». (Οχι οτι ηδη δεν εχουν πει κατα καιρους το ΚΚΕ ακρο παρολη την σταση του, οχι οτι ηδη εχει κανει ακρο το ΚΚΕ τους αναρχικους).
Ειμαι απολυτα συμφωνος στο οτι οι αντιφασιστες που πλακονουν και πλακονωνται απο νεοναζι, ειναι το ιδιο και το αυτο με συμμοριτακια, και με μαφιοζικες ομαδες του υποκοσμου.
Επισης ταυτιζομαι απολυτα στο οτι «ο φασισμος δεν νικιεται μονο με ξυλο»,( απλα ξεχναμε το οτι «οχι μονο με….» σημαινει οτι ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ριχνουμε και καναν φασιστα στο νοσοκομειο.)
Ειναι δε πολυ ωραιο να φωναζεις «τσακιστε τους φασιστες» εξω απο τα γραφεια τους, και να φευγεις μετα απο λιγο Ανεκτηθει ο δρομος. Νικησαμε.
Μην ξεχναμε πως το ΚΚΕ δεν εχει πρωτη φορα θυμα απο τους ναζιδες. Αλλα ειδαμε πως η τακτικη του «μας δερνουν αλλα εμεις κραταμε επιπεδο», εφερε μεγαλα κερδη στις ταξεις του ΚΚΕ…
Οσο για την εξουσια, μονο ως αστειοτητα μπορω να αντιμετωπισω το ερωτημα (και αυτο θα συνεχισω να κανω).
Αλλωστε, σαματις οι ναζι εχουν απο πισω την αστυνομια, το επισημο κρατος, τα ΜΜΕ, τους εφοπλιστες και την δικαιοσυνη?
Πολυ καλη η τακτικη απομονωσης…συμφωνω…απλα για 6 χρονια πριν. Τοτε που οι εκπρωσοποι της αριστερας συνεζητουν ομορφα σε τηλεοπτικα πανελ με την χρυσαυγιτικη ατζεντα.
Αυτα για την ωρα…
Χαμογελατε…
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 1:04 μμ
Τους αναρχικούς είτε τους πει το ΚΚΕ είτε οποιοσδήποτε άλλος «άκρο» θα είναι «τζούφιο» επειδή είναι ακίνδυνοι για οποιοδήποτε καθεστώς. Οι δεξιοί τους λένε άκρο επειδή οι αντιλήψεις τους είναι μπαμπούλας γι αυτούς αλλά στο επίπεδο του «πατρις θρησκεία οικογένεια», η λαϊκή δεξιά δλδ τραβάει τα ζόρια, η κοσμοπολίτικη απολύτως κανένα. Το ΚΚΕ έχει άλλο θέμα και για μένα θα πρέπει να τους αντιμετωπίζει σαν να μην υπάρχουν (νομίζω το κάνει), δεν εννοώ σαν ανθρώπους φυσικά αλλά πολιτικά.
Άκρο θεωρούν αυτό που απειλεί την εξουσία τους δλδ τον σοσιαλισμό που τον προβάλουν ως αντικατοπτρισμό του ακραίου εαυτού τους που έχει ρημάξει τον πλανήτη με τους πολέμους.
Τώρα για τα άλλα που λες νομίζω πως το ΚΚΕ έχει το δικαίωμα να επιλέξει (όσο μπορεί) το γήπεδο της αντιπαράθεσης και ο καθένας δικαιούται να το κρίνει.
Να θυμάσαι μόνο πως είναι μια μικρή μεν ομάδα, αλλά της α’ εθνικής και όχι της γειτονιάς όπως οι διάφοροι άλλοι της αριστεράς και της αναρχίας (δεν το λέω υποτιμητικά).
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 1:08 μμ
Αη καλα…. οτι ναναι..
Νταξει.
Χαμογελατε…
simon
16 Σεπτεμβρίου, 2013 1:06 μμ
Κουϊζ: Ποιός και ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ το είπε;
«20 Οκτώβρη του ‘11 δεχθήκαμε μια παρόμοια αλλά ευρείας κλίμακας δολοφονική επίθεση από ίδιες π α ρ α κ ρ α τ ι κ έ ς ομάδες σαν αυτές που μας επιτέθηκαν χτες. Ήταν παρόμοιο περιστατικό. Και βεβαίως προσπαθήσαμε να αμυνθούμε και να σώσουμε τα γυναικόπαιδα που δέχονταν βροχή της μολότοφ και τις πέτρες».
Ο ευρών κερδίζει… τίποτα! Ευκολάκι! 🙂
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 1:15 μμ
simon
Πρέπει να είσαι ο μόνος που δεν είδε τα βίντεο από εκείνη την μέρα.
Και μία γενικότερη παρατήρηση, έχεις την τάση να στηρίζεις την σοσιαλδημοκρατία, να επιτίθεσαι τυφλά στο ΚΚΕ και την προοπτική του σοσιαλισμού γενικότερα και κάνοντας αυτό το μεγάλο άλμα πάνω από τους οπαδούς του σοσιαλισμού, να «τα βρίσκεις» με διάφορους «αντιεξουσιαστές» και αντιεξουσιαστές, «αναρχικούς» και αναρχικούς και να θεωρείς πως κανένας δεν το προσέχει!!
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 1:19 μμ
Ας μην ανοιξουμε κουβεντα για «εκεινη την μερα». Οχι και σε αυτο το νημα. Οχι «σημερα» που ειχατε θυματα απο ναζι.
Χαμογελατε…
simon
16 Σεπτεμβρίου, 2013 2:03 μμ
ΚΚΕ = προοπτική του σοσιαλισμού; Ωραίο ανέκδοτο!
Γενικά είμαι αντιεξουσιαστής γι’ αυτό -κυρίως- έφυγα από το ΚΚΕ και δεν εντάχθηκα πουθενά. Και κριτικάρω και θα κριτικάρω ό π ο ι ο ν θέλω, χωρίς «δεσμεύσεις». Εσύ μπορείς να κριτικάρεις το κόμμα ή δεν βλέπεις τίποτε άξιο κριτικής;
Επίσης, να μιλάς εσύ (το κόμμα, μάλλον) για «τύφλα» πάει πολύ. Υπάρχει πιο εσκεμμένη τύφλα από το να τσουβαλιάζεις φασίστες με αναρχικούς ή αντιεξουσιαστές ή να προωθείς γκεμπελίστικα τη θεωρία των άκρων για τα …ψηφαλάκια; Ή μήπως έκανε κάτι άλλο ο Κουτσούμπας στη συνέντευξή του;
Θαρρείς ότι αυτά δεν τα προσέχουν οι άλλοι; Που νομίζεις ότι γράφεις, στο leninreloaded ή στο 902.gr;
oldboy9
16 Σεπτεμβρίου, 2013 10:00 πμ
Τελικά το «Βαθύ Κόκκινο» είναι «Απόχρωση Κόκκινου» η όχι!
spiral architect
16 Σεπτεμβρίου, 2013 10:38 πμ
… απόχρωση κόκκινου με πτι καρό του μπέρμπερι!
katy
16 Σεπτεμβρίου, 2013 10:44 πμ
Kάτω τα χέρια από τα Burberry! 😀
simon
16 Σεπτεμβρίου, 2013 10:46 πμ
😀 😀 😀
Ioulianos
16 Σεπτεμβρίου, 2013 2:36 μμ
Οι ολίγον φασίστες παίζουν μπουνιές με τους καθαρόαιμους φασίστες γιατί διεκδικούν για πάρτη τους τους ταγματασφαλίτες..
Εδώ στους παραλληλογράφους βγάζουμε τα μάτια μας…. (δεν θα προχωρήσω την κουβέντα)
Όμως για την επίθεση του ΕΛΑΣ στον Πύργο ,Καλαμάτα και Μελιγαλά ο δεξιότατος Παναγιώτης Κανελλόπουλος γράφει:
«..Ο Στρατος του ΕΛΑΣ είχε χαρακτηρισθεί τμήμα του συμμαχικού στρατού και ο Άρης διοικητής της Μεραρχίας ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησον και δεχόταν διαταγές από τον αρχιστράτηγον Ουίλσον. Τα Τάγματα Ασφαλείας είχαν κηρυχθεί από τους Συμμάχους σχηματισμοί εχθρικοί»
Γράφει την αλήθεια ο Κανελλόπουλος; Μα και βέβαια. Την εποχή εκείνη το ΕΑΜ είχε παραδώσει την διοίκηση του ΕΛΑΣ στην Συμμαχική Στρατιωτική Αποστολή.
Μήπως όμως το έργο στην Πελοπόννησο ήταν στημένο;
BandieraRossa
16 Σεπτεμβρίου, 2013 4:21 μμ
Αγαπητέ Σίμον, συμφωνείς ότι εκείνη την αποφράδα μέρα συμμετείχαν και νεοναζί-ασφαλίτες (κοινώς παρακρατικοί) στις συμπλοκές με το ΠΑΜΕ; Και αυτό στο λέω όχι γιατί οι αναρχικοί συνεργάστηκαν συνειδητά με αυτούς, αλλά γιατί η έλλειψη περιφρούρησης κάνει τα συγκεκριμένα μπλοκ ευάλωτα στην παρείσφρηση.
Δυστυχώς υπάρχουν και πολλοί αναρχικοί που πάνε στις πορείες μόνο για το μπάχαλο νομίζοντας ότι θα εισβάλουν στα χειμερινά ανάκτορα και είδαν στο ΠΑΜΕ τον εχθρό επειδή και καλά δεν τους άφησε,,,Γελάει ο κόσμος.
Μια φορά αποφάσισε το ΠΑΜΕ να μπει κεφαλή στην πλατεία Συντάγματος, και προφανώς θα την περιφρουρούσε από τον οποιονδήποτε. Τις 500 υπόλοιπες φορές που δεν ήταν στο Σύνταγμα, κανείς πάντως δεν εισέβαλε στη Βουλή.
Για επίλογο, απλά θα τονίσω ότι δεν εξισώνω αναρχικούς με παρακρατικούς όπως επίσης και τους εξωκοινοβουλευτικούς. Τον ΣΥΡΙΖΑ πλέον όμως τον θεωρώ πυλώνα του αστικού συστήματος και μη με ρωτήσεις γιατί. Τα βλέπεις και μόνος σου θέλω να πιστεύω.
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 4:34 μμ
» συμφωνείς ότι εκείνη την αποφράδα μέρα συμμετείχαν και νεοναζί-ασφαλίτες (κοινώς παρακρατικοί) στις συμπλοκές με το ΠΑΜΕ;»
Υπαρχει καποια βαση σε αυτην την δηλωση, η ειναι συμπερασματικη δικη σου?
Χαμογελατε…
BandieraRossa
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:07 μμ
Αφού το ξέρεις κι εσύ ότι ασφαλίτες παρεισφρέουν σε πορείες, γιατί με ρωτάς; Βέβαια, αν θεωρείς ότι δεν είναι έτσι, τότε ακόμα χειρότερα. Γιατί το συμπέρασμα είναι ότι αναρχικοί πετούσαν μάρμαρα σε κομμουνιστές εργάτες.
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:11 μμ
Υπαρχει και το συμπερασμα «αναρχικοι εργατες πετουσαν μαρμαρα σε σε κομμουνιστες εργατες, και κομμουνιστες εργατες βαρουσαν με στυλιαρια αναρχικους εργατες». Αλλα δεν ειναι αυτο το θεμα μου.
Περα απο το » ασφαλίτες παρεισφρέουν σε πορείες», εχεις καποια ενδειξη γι αυτο που ρωτας? Η ειναι αυταποδεικτο γεγονος (και αρα δεδομενο) επειδη » ασφαλίτες παρεισφρέουν σε πορείες»?
Χαμογελατε…
μανικακος
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:11 μμ
δε το λες καλα, αναρχικοι εργατες πετουσαν και δεχονταν πετρες απο κομμουνιστες….
ακουγεται πιο σωστο….
BandieraRossa
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:23 μμ
Κάποιος άρχισε να πετάει τα μάρμαρα είναι η αλήθεια, και αυτοί δεν ήταν του ΠΑΜΕ. Ήθελα να ήξερα ποια θα ήταν η αντίδραση αν το ΠΑΜΕ επιχειρούσε να μπει εκεί που είχαν καθίσει οι αναρχικοί εργάτες. Τέλος πάντων, υπόθεση κάνω.
Δες το βίντεο και πες μου αν συμβαίνει αυτό που σε λέω. Τώρα, αν εννοείς αν έχω ενδείξεις για την 20/10/11 τότε απλά έχω να σε πω, ναι έχω. Αφού το κάνουν σε άλλες πορείες, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα ως βεβαιότητα να συνέβη.
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:25 μμ
«Αφού το κάνουν σε άλλες πορείες, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα ως βεβαιότητα να συνέβη.»
Αυτο δεν ειναι ενδειξη.
Οποτε καταληγω στο οτι ειναι δικο σου προσωπικο συμπερασμα. Οκ.
Χαμογελατε…
μανικακος
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:26 μμ
λογικό…. οι αναρχικοί άλλωστε φταινε για όπου αρπάζει φωτιά ή σπάει μια τζαμαρία…
δεν ειν σοβαρα πραμματα αυτα παιδια….
BandieraRossa
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:33 μμ
Οκ, αλλά πείτε μου τουλάχιστον τι είναι αυτοί στο βίντεο. Διαδηλωτές;
Μανικάκε, πες όμως και ποιοι φταίνε ή τουλάχιστον ποιοι πιστεύεις ότι φταίνε. Εγώ θα πιστέψω ότι με πεις.
Υ.Γ: Αποτελεί ένδειξη, αλλά όχι απόδειξη Δόκτωρα.
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:35 μμ
Αυθαιρετο συμπερασμα αποτελει.
Ενδειξη θα αποτελουσε το «ειδα εναν που ειχε ταυτοτηα μπατσου»
Αποδειξη θα αποτελουσε το «επιασα εναν με ταυτοτητα μπατσου. Να η φωτο του τι εκανε, να και η φωτο της ταυτοτητας»
Το οτι το βιντεο ειναι ακυρο με την συμπλοκη δεν εχει να λεει φανταζομαι…
Εγω λεω οτι φταινε τα Νεφελιμ….
Χαμογελατε…
BandieraRossa
16 Σεπτεμβρίου, 2013 6:08 μμ
Αυτό σε κάνει ως ένδειξη Δόκτωρα;
Μανικάκε σε κάποια δε θα συμφωνήσουμε. Δηλαδή οι κομμουνιστές πως πρέπει να αντιδρούν όταν τους λένε συστημικούς και ότι φυλούσανε τη Βουλή και τρώνε και μάρμαρα από πάνω;
Ας συμφωνήσουμε ότι εκείνη η μέρα ήταν άσχημα για όλους, διότι προσωπικά συνεχίζω να πιστεύω ότι είμαστε στην ίδια πλευρά.
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 6:21 μμ
Ενδειξη οτι ηταν ασφαλιτες? Οχι. Αποδειξη οτι το ΚΚΕ χρησιμοποιει την καραμελα του «αναρχοφασισμου» ομως ναι. Και επαναλαμβανω… Ας μην μπουμε στην κουβεντα για εκεινη την μερα…
Ποσο δυσκολο ειναι δηλαδη?
Χαμογελατε…
BandieraRossa
16 Σεπτεμβρίου, 2013 6:27 μμ
Δόκτωρα, γάμα τον τίτλο του βίντεο. Εγώ διαφωνώ κάθετα με τον συγκεκριμένο τίτλο.
Την ουσία του βίντεο την είδες; Ένας νεοναζί-παρακρατικός ο οποίος συμμετείχε στα επεισόδια. Είναι ένδειξη ή όχι; Ε μάλλον είναι, πως να το κάνουμε τώρα.
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 6:32 μμ
Ρε με δουλευεις? Τον δειχνει στο ιατρειο τον μαλακα, και βγαζεις το συμπερασμα οτι ηταν στα επισοδεια, και μαλλιστα σε συγκεκριμενη «πλευρα»?
Για τι οτι χρεωνει τον νεκρο στην «οργανωμενη επιθεση μπλα μπλα μπλα»? Ολα οκ?
Συνεχιζεις την κουβεντα για εκεινη την μερα, και βλεπεις οτι δεν εχω απαντησει με ατνιπαραδειγματα. Μην την συνεχιζεις λοιπον.
Χαμογελατε…
BandieraRossa
16 Σεπτεμβρίου, 2013 11:56 μμ
Παραδίνομαι Δόκτωρα.
μανικακος
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:36 μμ
δε ξερω ποιος φταίει, ξερω ποιος ζημειωθηκε (ευτυχως οχι οσο φοβομουνα) δλδ οι εργατικοί αγωνες.
αλλα αμα με φωνάξει ο Παμιτης «φασιστα» δε θα αστοχισει το μαρμαρο…. ξηγημενα πραμματα.
εκεινη η μερα ητανε μαυρη για όλους κ καθομαστε τωρα-ακομα-2 χρονια μετα κ ψαχνουμε ποιος βασταγε τον αναπτηρα.
simon
16 Σεπτεμβρίου, 2013 7:01 μμ
Αγαπητέ BandieraRossa,
1.- Η δήλωση του Πουλικόγιαννη, που αναφέρω πιο πάνω ούτε αυτό που λες εσύ δεν έκανε: να διαχωρίσει δηλ. τους αναρχικούς από τους παρακρατικούς. Τους τσουβάλιασε όλους με τη λέξη «παρακρατικοί». Ρωτώ: α) είναι οι αναρχικοί παρακρατικοί; β) είναι ή δεν είναι αυτό καθαρή ενίσχυση της θεωρίας των άκρων;
2.- ΕΓΩ βλέπω. Κι αν (στην πράξη) ο Συριζα γίνει αυτό που λες θα του τα χώνουμε μαζί και άγρια. Μέχρι τότε θα μου επιτρέψεις να μην πιστεύω ότι οι σύντροφοι του Αριστερού Ρεύματος του Συριζα αποτελούν «πυλώνα του συστήματος».
μανικακος
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:01 μμ
πάλι τυρι το μπλόγκ….
μη τσιμπάτε ρε με τον Γεωργαλή….
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:05 μμ
Ελπίζω να το λες για πλάκα, επειδή ο γνωστός φανατικός ξεκίνησε για πολλοστή φορά κι όχι ο γιοργαλής που σε περνά αντιστάλιν τεστ αστειευόμενος…
μανικακος
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:10 μμ
εσυ ρε δεν ανοιξες την κουβεντα για την βια και μη βια;
ποιος ειν ο γνωστος φανατικός;
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:17 μμ
Ναι, αλλά καμία σχέση δεν έχει με τον Κουτσούμπα τον Πουλικόγιαννη και την τυροκομία.
Αυτό που τόνισα είναι κάποιες αντιφάσεις «αντισταλινικών» που μιλάνε για κάσες και λεπίδια 😉
Φανατικός είναι ο φανατικός αντιΚΚΕς που θα πει κάτι για τον «κουτσούμπα» ο κόσμος να χαλάσει!
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:19 μμ
Την αντιφαση συνεχιζω να μην την βλεπω παντως…
Χαμογελατε…
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:30 μμ
Αν δεν γίνεται εξίσωση μεταξύ των χρυσαυγιτών και των προγόνων τους τότε δεν υπάρχει αντίφαση από τον μανικάκο, το ερώτημα είναι γίνεται εξίσωση ή όχι;
Για σένα δεν υπάρχει θέμα, μίλησες ξεκάθαρα για «κάσες» άρα είσαι υπέρ της ακραίας βίας σε βάρος των νεοναζί συμπολιτών μας!
Από κει πιάστηκα και αναρωτήθηκα αν η ελευθεριακή κοινωνία θα είναι εξαιρετικά βίαιη προς τους αντιφρονούντες (και τους ποινικούς). 😀
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:32 μμ
Δεν ξερω….μισο να παω μια Κροστανδη να σου πω… 😉
Αλλα στα σοβαρα τωρα…το θεμα με τους ναζιδες ειναι οτι ειναι αντιφρονουντες? Σιριουσλι?
Χαμογελατε…
μανικακος
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:33 μμ
ναι αλλα ο σ.μανικακος σου απαντησε να μην μπερδευεις τα σιντιά με τα μπουζιά και τα ταξιά.
κανενας αναρχικός δεν αποκηρηξε την βια κατα των ναζι.
μανικακος
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:31 μμ
ποια αντιφαση ρε κουμπάρε; εξηγησε μας γιατι μαλλον τα μπουρδουκλώνεις λιγο τωρα τελευταία.
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:40 μμ
Πες μου θα υπάρχει βία απέναντι στο «αλαφουζέϊκο» που ταΐζει τους nazi; Απέναντι στον τζήμερο τον κωστή χατζηδάκη τον βορίδη τον αναστασιάδη;
Τελικά υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας που ζει καταπληκτικά τη ζωούλα του με αυτό το σύστημα και που όπως μας πηδάει τώρα θα πάρει και τα τανκς να μας λιώσει αν του δοθεί η ευκαιρία από την «ελευθεριακή κοινωνία» για να επιστρέψει στη σημερινή κατάσταση;
Η «ελευθεριακή κοινωνία» τι προληπτικά μέτρα θα πάρει για να μην σηκώσει ξανά κεφάλι η μειονότητα και οι μπράβοι της;
Θα τους απομονώσει που λέει ο dr; Για τι είδους απομόνωση μιλάμε;
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:42 μμ
Οπα. Δεν το λεει ο Dr. Το ΚΚΕ το λεει…
Χαμογελατε…
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 5:49 μμ
Αφήστε την τρελίτσα και πείτε επειδή έχω άγνοια για τη θέση σας στο ζήτημα.
Απλοϊκές ερωτήσεις που ελπίζουν σε απλές απαντήσεις.
Δεν ρωτώ καν πως θα φτάσουμε στην ελευθεριακή κοινωνία, παίρνω δεδομένο πως είμαστε ήδη και ρωτώ πως θα την προστατεύσουμε από μια (μεγάλης ισχύος) μειονότητα που επιδιώκει λυσσαλέα την επιστροφή στη βαρβαρότητα της (υγιούς ή μη) επιχειρηματικότητας.
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 6:00 μμ
«παίρνω δεδομένο πως είμαστε ήδη»
Με λαθος δεδομενα κανεις πειραματα….Ας κανουμε οσες θεωρητικες συζητησεις θες. Μονο μην κανουμε κουβεντα για την πραγματικοτητα την σημερινη….
Χαμογελατε…
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 6:07 μμ
Εντάξει κατάλαβα.
Είναι εύκολο όλοι οι άλλοι να είναι κακοί και μεις να κάνουμε κριτική.
Όπως λένε και στην αριστερά-κεντροαριστερά: «απάνθρωπος ο καπιταλισμός αλλά δεν υπάρχει εναλλακτική, γι αυτό ας του κάνουμε (μισό κιλό) σκληρή κριτική…»
DrAluca
16 Σεπτεμβρίου, 2013 6:11 μμ
Η κριτικη σε θεωρητικη κουβεντα θα γινει?
Χαμογελατε…
BandieraRossa
16 Σεπτεμβρίου, 2013 6:14 μμ
Γιωργαλή, την έχουμε ξανακάνει τη συζήτηση με τα παιδιά, αλλά ολοκληρωμένο σχέδιο για τη διατήρηση της κοινωνίας και το πως θα φτάσουμε κει, δε θυμάμαι. Ίσως και να κάνω λάθος βέβαια, οπότε ας μας διαφωτίσουν.
μανικακος
16 Σεπτεμβρίου, 2013 6:39 μμ
δε ξερω τι απαντηση περημενεις σε εναν τελείως θεωρητικό ερωτημα.την ιδια απαντηση ειχα δωσει και την προηγούμενη φορα που ρωτησατε-κι εσυ και ο Γεωργαλης-ασχετα αν αναμασατε την κουβεντα….
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 6:30 μμ
Φοβάμαι πως το μόνο φως που θα μεταλαμπαδευτεί θα είναι την ανάσταση στην εκκλησία… 🙂
Αν περιμένεις BandieraRossa κοίτα τουλάχιστον να μην είσαι στο κρύο 😀
Lavrentij
16 Σεπτεμβρίου, 2013 10:25 μμ
H ελευθεριακη κοινωνια και θα εξοντωσει το αλαφουζεϊκο και για να ειμαστε σιγουροι οτι δεν θα ξανασηκωσει κεφαλι θα εξοντωσει και οσους μεχρι χθες εβλεπαν σκαϊ και διαβαζαν καθημερινη. Για τον εντοπισμο αυτων θα φροντιζουν οι προθυμοι γειτονες που με προλεταριακη αυταπαρνηση θα ξεσκεπαζουν τους αντιδραστικους. Επισης πολυ σημαντικη ειναι η επαγρυπνηση του καθενα απο μας για τον πρακτορα με την κομματικη ταυτοτητα που μπορει ανα πασα στιγμη να καθεται διπλα του. Elementary, αγαπητοι συντροφοι.
simon
16 Σεπτεμβρίου, 2013 6:34 μμ
1.- Εσύ θα πεις ποτέ κάτι για τον Κουτσούμπα ή το κόμμα, ή θα τα καταπίνεις όλα ο κόσμος να χαλάσει;
2.- Συνεχίζεις γκεμπελικά. Το ΚΚΕ είναι ο κόσμος του και η ηγεσία του. Δεν έχω τίποτε με τον κόσμο, έχω πολλά με τους γελοίους γραφειοκράτες που το καθοδηγούν. Στο εξήγησα πολλάκις, αλλά επιμένεις να το αγνοείς.
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 6:55 μμ
Το έχω ξαναπεί, πως παρότι έχουμε ΑΠΟΨΑΡΕΣ παρότι είμαστε ΚΑΙ ΓΑΜΩ ΤΑ ΜΥΑΛΑ παρότι έχουμε ΤΕΡΑΣΤΙΟ «ΕΓΩ» παρότι μασάμε σίδερα παρότι μερικοί (όπως ΕΓΩ) είμαστε και τεκνά και παρότι ο καθένας μας θα έπρεπε να είναι ο μεγάλος ηγέτης της επανάστασης και όχι οι διάφοροι καρεκλοκένταυροι γραφειοκράτες, κάνουμε μια μικρή υποχώρηση (σε αντίθεση με τα αδέσμευτα πνεύματα του κινήματος – εσάς τους ακροαριστερούς δλδ) και βάζουμε το τιτανοτεράστιο ΕΓΩ μας μέσα στη στρούγκα.
Τα δύο λινκ που ακολουθούν είναι άμεσα συνδεδεμένα το ένα με το άλλο και απαντούν απόλυτα στα ερωτήματα σου για τη σχέση με το κόμμα την ηγεσία του κτλ.
http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7300984
http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7574321
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 6:57 μμ
δώσε έγκριση στο σχόλιο μου manicevil 😈
simon
16 Σεπτεμβρίου, 2013 7:12 μμ
Αυτό δεν ήταν αναγκαίο.
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 7:19 μμ
Εκτός από τον προηγούμενο υπάρχουν κι άλλοι στη στρούγκα μόνο που τα «αριστερά» μπλογκ δεν ασχολήθηκαν (γιατί άραγε;)
http://902.gr/eidisi/apopseis-sholia/24056/oi-ergazomenoi-toy-902-apantoyn-dinoyme-ti-mahi-sto-pleyro-toy-kommatos
Μόνο στον 105.5 ειπώθηκε πως τους υποχρέωσε η σατανική ηγεσία (ίσως μετά από παρέμβαση του σ.Κιμ Γιονγ Ούν – λέω εγώ)
katy
16 Σεπτεμβρίου, 2013 7:21 μμ
Eίμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα…είμαστε!
ΥΓ. Επιβεβαιώνω ότι ο giorgalis είναι τεκνό. Όσοι γνωρίζετε τη «θεία»….καταλαβαίνετε….τί θα είναι ο «ανηψιός»! 🙂
simon
17 Σεπτεμβρίου, 2013 9:44 πμ
giorgalis
16 Σεπτεμβρίου, 2013 6:55 μμ
Δυο λόγια για τα λινκ που παραθέτεις και άλλα τινα…
Όσα περιέχει το 2ο λινκ τα τιμώ και τα σέβομαι.
Ο άνθρωπος του 1ου λινκ είναι αναμφισβήτητα ένα καλό και συνεπές μέλος του ΚΚΕ, γνώστης των αρχών του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού. Διαφωνεί με βασικές θέσεις της ηγεσίας, τις λέει στα όργανα του κόμματος και συνεχίζει να παραμένει σ’ αυτό, παλεύοντας για θέσεις που δεν πιστεύει. Ένα άριστο μέλος του ΚΚΕ.
Εγώ -δυστυχώς, ευτυχώς, ποιός ξέρει; – δεν μπόρεσα να είμαι τόσο καλό μέλος του ΚΚΕ. Ακόμα από τον καιρό της ΜΟΔΝΕ. Όταν θεώρησα ότι οι -τότε- διαφωνίες μου με την πολιτική του ξεπέρασαν τα όρια της αφοσίωσής μου σ’ αυτό και της ανεξαρτησίας της σκέψης και της δράσης μου, έφυγα.
Εγώ έχασα, ίσως, πολλά, το ΚΚΕ δεν έχασε τίποτα. Οι απόψεις μου κοστίζουν λιγότερο από μια δραχμή, είμαι δεδηλωμένα ανίκανος για κάθε ηγετική θέση, δεδομένου ότι μυρμηγκιάζει ο σβέρκος μου στη σκέψη και μόνο ότι μπορεί με λαθεμένες αποφάσεις μου να κάνω ζημιά σε ανθρώπους ή κινήματα (εντελώς αντίθετα με τη στιβαρότητα και τη σιγουριά ενός Γόντικα, ας πούμε), έ και τεκνό δε με λες…
Και για να μη θεωρηθεί ότι «Ξανθοπουλίζω» θεωρώ ότι είμαι ένας πολύ καλός μαχητής και θεωρητικά και πρακτικά, αλλά λειτουργώ περισσότερο ως «ελεύθερος σκοπευτής» (το σκοπευτής και με την κυριολεκτική του έννοια). Και θα θέσω αυτές τις «ικανότητές» μου στην υπηρεσία όποιου και όταν εγώ κρίνω.
Αν θες να πούμε περισσότερα, ζήτα το e-mail μου από τον //Γράφο.
giorgalis
17 Σεπτεμβρίου, 2013 10:34 πμ
«Παλεύει για θέσεις που δεν πιστεύει…»
Από αυτό που γράφεις φαίνεται η τεράστια διαφορά των «ελεύθερων σκοπευτών» από αυτούς που έχουν ξεκάθαρο ταξικό προσανατολισμό, που ξέρουν σε ποιο στρατόπεδο βρίσκονται και γιατί.
Όσο και να χτυπιούνται οι διάφοροι γραφικοί και συστημικοί διανοούμενοι και τα «ελεύθερα πνεύματα», υπάρχουν ΜΟΝΟ δύο στρατόπεδα, του Καπιταλισμού και του Σοσιαλισμού.
Αυτός είναι ο λόγος που υπάρχει «νευρικότητα» τις εποχές που σφίγγουν οι κώλοι, πρέπει να επιλέξουν…
simon
17 Σεπτεμβρίου, 2013 10:45 πμ
Ξέρω πολύ καλά σε ποιά μεριά βρισκόμουν και βρίσκομαι. Απλώς στο δικό σου στρατόπεδο δε μ’ αρέσουν οι στρατοπεδάρχες…
BandieraRossa
18 Σεπτεμβρίου, 2013 12:08 πμ
Εκτός θέματος ερώτηση προς Σίμον:
Όταν λες είσαι σκοπευτής κυριολεκτικά τι εννοείς; Είχες στον στρατό τέτοια ειδικότητα;
simon
18 Σεπτεμβρίου, 2013 5:54 μμ
BandieraRossa
18 Σεπτεμβρίου, 2013 12:08 πμ
Όχι. Στο στρατό είμουνα ΤΦ(ΠΖ). Απλώς έχω πολύ από το ταλέντο του Βασίλι Ζάϊτσεφ. 😉
μανικακος
18 Σεπτεμβρίου, 2013 6:18 μμ
Αλληλεγγύη στις μπεκατσοπέρδικες, στα φασσοπερίστερα και στα γ’ρούνια 😀 😀 😀
simon
18 Σεπτεμβρίου, 2013 6:59 μμ
@ μανικακος
18 Σεπτεμβρίου, 2013 6:18 μμ
Όπως έλεγε και μια γιαγιά μου, που έμενε σ’ ένα χωρίο, 30 χλμ. μακριά μου: «τι να σε κάνω καμάρι μ’, που σ’ έχω στα ξένα». Ειδάλλως ήξερα εγώ! 😀 😀 😀
BandieraRossa
18 Σεπτεμβρίου, 2013 8:53 μμ
Κοίτα να ξεκινήσεις να το επανεξασκήσεις το ταλέντο του Βασίλι. Θα χρειαστεί ίσως στο μέλλον.
giorgalis
17 Σεπτεμβρίου, 2013 10:37 πμ
Πατριώτες, Μακεδονομάχοι, Δημοκράτες του παρελθόντος και του παρόντος:
http://revol-now.blogspot.gr/2013/09/18-1982.html
simon
17 Σεπτεμβρίου, 2013 11:09 πμ
Εκτός από ακροδεξιοί είναι και ανιστόρητοι. Φαγώθηκαν από χθες να εντάσσουν τη μάχη του Μελιγαλά στην περίοδο του Εμφυλίου («Η υπόθεση Μελιγαλά είναι βαθιά συνυφασμένη με τα πιο βαθιά τραύματα του Εμφυλίου»…» -το «έγκυρο «Βήμα»)!
Lavrentij
17 Σεπτεμβρίου, 2013 11:31 πμ
Γιατί, έχει κανείς αμφιβολία ότι η συγκρότηση και η δράση των Τ.Α. είχε να κάνει περισσότερο με τις ανησυχίες του εν Ελλάδι αντιεαμικού μπλοκ για το τι θα γίνει μετά την απελευθέρωση και όχι με κάποια όψιμη γερμανοφιλία; Μια χαρά εμφύλιος ήταν, άλλο που το ένα μπλοκ βίωνε μια ανείπωτη συνειδησιακή σύγκρούση (λέμε τώρα): σκέψου αγγλόφιλους βασιλικούς αξιωματικούς να εξοπλίζονται από τους Γερμανούς, απότακτους βενιζελικούς του 35′ να αγωνίζονται επί της ουσίας για την επιστροφή του βασιλιά κλπ.
simon
17 Σεπτεμβρίου, 2013 12:52 μμ
Μια χαρά εμφύλιο προετοίμαζε η μια πλευρά, πράγματι. Η άλλη τί έκανε; Όταν Κάποιος τους τα ‘λεγε «εν πορεία» το Μάρτη του ’45
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6076:velouxiotis-kke-varkiza&catid=54:anpolitiki&Itemid=284
είχαν ήδη αποφασίσει να τον στείλουν στα «γουναράδικα», όπου και πήγε 3 μήνες αργότερα.
Αλλά δεν πρέπει να παραπονιέται. Τον αποκατέστησαν πολιτικά η Αλέκα, ο Γόντικας, ο Μαϊλης και οι λοιποί στρατοπεδάρχες, επίγονοι των τότε στρατοπεδαρχών…
giorgalis
17 Σεπτεμβρίου, 2013 3:11 μμ
Μια χαρά θα τα βρεις με τον αναρχοΔΗΜΑΡ σύντροφο «Lavrentij» 😉
simon
17 Σεπτεμβρίου, 2013 6:48 μμ
«Την αλήθεια! Την αλήθεια ρεεεεεεεεε! Την αλήθεια «!!!
Από το έργο του Θ. Μαραγκού «Μάθε παιδί μου γράμματα».
Lavrentij
18 Σεπτεμβρίου, 2013 12:05 πμ
Και μια που πιάσαμε την αλήθεια, να κάνω μια προβοκατόρικη, αλλά ειλικρινή ερώτηση; Τον Ψαρρό γιατί τον φάγαμε τελικά σύντροφοι, μετά από σχεδόν 70 χρόνια έχει καταλάβει κανείς;
giorgalis
18 Σεπτεμβρίου, 2013 12:18 πμ
Γειά σου ρε Lavrentij
Τον φάγαμε που λες για να συντηρήσουμε τον μύθο μας.
Τώρα όλο για τα δικά μας θα λέμε;
Για το συντροφάκι τον πολ ποτ θα πούμε τίποτα;
Φαντάσου να γίνει καμία στραβή και να φαγωθεί ο ψαριανός ε;
Σε 70 χρόνια θα αναρωτιούνται οι αναρχοδημαρήτες γιατί εφαγώθει…
Lavrentij
18 Σεπτεμβρίου, 2013 12:44 πμ
Γεια σου και σενα μοβορε γεωργαλη που 70 χρονια μετα εισαι μπετο κανονικο, ναουμε.
oldboy9
17 Σεπτεμβρίου, 2013 7:30 μμ
@giorgali MHN πάρεις το mail του Simon, διότι εμείς θα στερηθούμε τις άκρως ενδιαφέρουσες & πολυεπίπεδες & πλουραλιστικές συζητήσεις σας, και το εννοώ! Ευχαριστώ…
katy
17 Σεπτεμβρίου, 2013 7:38 μμ
giorgali, πάρε το email του simon….pleasssssssseeeeeeeeeeee.
oldboy, είμαι απόλυτα σίγουρη, ότι μετά από αυτό, θα παρακολουθήσουμε πολύ πιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις… 😉
oldboy9
17 Σεπτεμβρίου, 2013 7:42 μμ
Χαχχαχα λες ε! Απλά το λέω μήπως και…τακιμιάσουν εντελώς 😛
katy
17 Σεπτεμβρίου, 2013 8:00 μμ
Μπα, μη φοβάσαι…
“Κάθε γάμος (mail) μεταξύ ενός διανοουμένου (simon) και του κομμουνιστικού κόμματος (giorgalis), καταλήγει σε μοιχεία (χαρά στο μπλόγκι)”.
Nicolás Gómez Dávila (1913-1994), Κολομβιανός συγγραφέας.
YΓ. Ουδεμίαν σχέση έχω, με τα εντός παρενθέσεως σχόλια. 😀
giorgalis
17 Σεπτεμβρίου, 2013 8:03 μμ
Μάπετ σόου έχουμε γίνει μόνο που τα θεωρεία είναι απέναντι…
katy
17 Σεπτεμβρίου, 2013 8:28 μμ
Χαχαχαχαχα! Αν ήξερες μόνο, τί μου θύμισες τώρα….
Πάρε βρε χρυσό μου, το email του simon….δεν δαγκώνει….άκου που σου λέω….μα να μην ακούς τους μεγαλυτέρους σου…..χαχαχαχαχα!
simon
17 Σεπτεμβρίου, 2013 9:45 μμ
Και το θέμα είναι ότι ένας από τους δυο μας δεν είναι κωλόγερος, αλλά τεκνό! 😉
foti_ickx
19 Σεπτεμβρίου, 2013 3:34 μμ
Πολυ ενδιαφερον αρθρο, ευχαριστω!