[Του Άρη Χατζηστεφάνου – Αναδημοσίευση απο INFOWAR]
Χωρίς διαπίστευση στην επέτειο μιας επανάστασης
(Όσοι αναζητούν την απάντηση περί ελεύθερων σκοπευτών μπορούν να ξεκινήσουν από το υστερόγραφο)
Πέντε τα ξημερώματα στην πλατεία Συντάγματος. Ένα μίγμα επαγγελματικής διαστροφής και αυπνίας με έστειλε με την κάμερα έξω από τη βουλή. Στις δεκάδες κενές καρέκλες που περιμένουν τους επισήμους έχουν ήδη τοποθετήσει οι καρτέλες που εξηγούν σε ποιό σημείο κάθεται ο κάθε άρχοντας του τόπου: Ο πρωθυπουργός, ο πρόεδρος της Βουλής, ο αρχιεπίσκοπος… ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ.α. Η λίστα των μη εκλεγμένων που βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας (ή των εκλεγμένων που βρίσκονται σε υψηλότερες θέσεις από αυτές στις οποίες τους έστειλε το εκλογικό σώμα) φαίνεται να μεγαλώνει χρόνο με το χρόνο.
Υποπτεύομαι ότι σε λίγη ώρα θα ζητήσουν να δουν τη δημοσιογραφική μου διαπίστευση – την οποία δεν έχω – και θα με απομακρύνουν από την περιοχή με μικρότερες ή μεγαλύτερες δόσεις αστυνομικής ευγένειας. Τίποτα όμως δεν συμβαίνει. Για τις επόμενες επτά ώρες θα κυκλοφορώ άφοβα ανάμεσα σε χιλιάδες αστυνομικούς και ασφαλίτες χωρίς ούτε ένας να θεωρήσει ότι είναι αρμοδιότητά του να ζητήσει να δεί την ταυτότητά μου. Επισκέπτομαι τις θέσεις των επισήμων, κινηματογραφώ τα φορτηγά της αστυνομίας που κατεβάζουν και άλλα κάγκελα και περιφέρω τη νύστα μου ανάμεσα σε μια μπλε θάλασσα από πιλίκια.
Μετά τις επτά το πρωί το μπλε των ένστολων σπάει αιφνιδιαστικά με μικρές πινελιές άλλων χρωμάτων δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα σχεδόν… ερωτική. Δεκάδες αγόρια και κορίτσια σχηματίζουν πηγαδάκια σε διάφορα σημεία της πλατείας. Γελάνε και φλερτάρουν μεταξύ τους. Αν δώσεις όμως λίγο προσοχή διαπιστώνεις ότι σε τακτά χρονικά διαστήματα χαιρετούν κάποιον ένστολο και μοιράζονται συντεταγμένα σε μικρότερες ομάδες – αν και όλοι δείχνουν να γνωρίζονται μεταξύ τους.
Πέραν πάσης αμφιβολίας η νέα γενιά των ασφαλιτών έχει βελτιωθεί αισθητά, ακόμη όμως έχουν πολλά να μάθουν. Το βλέμμα τους μου θυμίζει τους εκπαιδευόμενους της Μοσάντ και άλλων μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ που έστελναν να μας παρατηρούν στις φυλακές: Ένα βλέμμα διερευνητικό, αλλά και αισθητά ψαρωμένο απέναντι στον Άλλο – αυτόν που αμφισβητεί την κυριαρχία του καθεστώτος.
Η ώρα περνά και η παρέα διευρύνεται με τους ανθρώπους των Media που καταφθάνουν στην πλατεία. Στις πρώτες ζωντανές συνδέσεις μιλούν για μια «παρέλαση πριβέ» – η πραγματική είδηση είναι ότι στα γύρω τετραγωνικά χιλιόμετρα υπάρχει ίσως η μεγαλύτερη συγκέντρωση δυνάμεων καταστολής που έχει καταγραφεί στην ελληνική ιστορία των τελευταίων δεκαετιών.
Το σκηνικό συμπληρώνεται από το κομβόι των πολυτελών οχημάτων που αφήνουν καραβιές επισήμων στο απέναντι πεζοδρόμιο αλλά και την άφιξη του προέδρου και του πρωθυπουργού. Στο μυαλό μου έρχονται σκόρπιοι στίχοι από το «Αντισταθείτε» του Μιχάλη Κατσαρού: «Αντισταθείτε σε αυτόν που χαιρετάει απ’ την εξέδρα ώρες ατελείωτες τις παρελάσεις…. στον πρόεδρο του εφετείου αντισταθείτε… στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες». Και έχει πολλές παράτες για τις επόμενες ώρες. Μπορεί τα άρματα μάχης και τα μαχητικά αεροσκάφη να μην έρχονται στο ραντεβού, αφού δεν έχουμε ούτε βενζίνη να τα κινήσουμε, αλλά το χαμόγελο του πρωθυπουργού σε αποζημιώνει. Παρατηρώντας τον δίπλα στον αρχιεπίσκοπο αισθάνομαι ότι έχει γεννηθεί για να παρίσταται σε στρατιωτικές παρελάσεις. Μπορώ να τον φανταστώ σε ασπρόμαυρο φιλμ στην Χιλή του Πινοσέτ ή την Τουρκία του Εβρέν να καμαρώνει για την επιβολή του νεοφιλελευθερισμού κάτω από τις ερπύστριες των τανκς. Οι εποχές όμως έχουν αλλάξει. Όπως μας εξηγούσε πρόσφατα η Ναόμι Κλάιν, όταν την συναντήσαμε στη Νέα Υόρκη για τα γυρίσματα του Catastroika, αυτά που κάποτε επιβάλλονταν με τη δύναμη των όπλων τώρα προωθούνται με το φόβο της χρεοκοπίας. «Έχουμε χούντα και αυτός είναι ο μοναδικός επιστημονικός όρος να περιγράψουμε την κατάσταση», μου έλεγε πριν από μερικές ημέρες ο καθηγητής Σπύρος Μαρκέτος όταν τον συνάντησα στη Θεσσαλονίκη… «μια χούντα» συμπλήρωνε «δεν χρειάζεται να είναι στρατιωτική, μπορεί να είναι τραπεζική».
Η παρέλαση συνεχίζεται. Ο στρατός παρελαύνει μπροστά στους εκπροσώπους της ελληνικής οικονομικής ελίτ – μήπως αυτό δεν έκανε πάντα;
Μια απότομη κίνηση των δημοσιογράφων διακόπτει τις σκέψεις μου. Η παρέλαση έχει τελειώσει και ο Κάρολος Παπούλιας κάνει δηλώσεις. Η φωνή του δεν φτάνει στο σημείο που βρίσκομαι. Αναρωτιέμαι αν τον άγγιξε ότι για πρώτη φορά δεν παρέλασαν οι βετεράνοι του πολέμου. Ο απολογισμός τραγικός: αυτοί που έδιναν το αίμα τους για το έθνος δεν ήρθαν στην παρέλαση, το ίδιο το έθνος δεν είχε άδεια να παραστεί και οι μόνοι που τα κατάφεραν ήταν οι πολιτικοί, οι τραπεζίτες και οι πραιτοριανοί τους.
Η εικόνα της φετινής παρέλασης δεν θα μπορούσε να συμπυκνώνει με καλύτερο τρόπο τα χαρακτηριστικά του καθεστώτος που οικοδομήθηκε στην Ελλάδα τα τελευταία δυο χρόνια: ένας μη ελεγμένος πρωθυπουργός-τραπεζίτης παρακολουθεί μια μεγάλη παράτα φρουρούμενος από ένα γιγαντιαίο μηχανισμό καταστολής. Οι πολίτες είναι απόντες και στη θέση τους βρίσκονται μόνο προεπιλεγμένοι δημοσιογράφοι (το σχόλιο δεν αφορά τους συναδέλφους που ήταν εκεί αλλά τα μέσα που εκπροσωπούσαν) οι οποίοι όμως δεν έχουν κανένα δικαίωμα να θέσουν ερωτήσεις.
Το έργο δεν είναι καινούργιο. Αρκετά ακόμη δικτατορικά καθεστώτα επέβαλαν παρόμοιους όρους στην ελληνική ιστορία. Ακόμη και αυτά όμως επιχείρησαν να οικοδομήσουν έστω και ένα στρεβλό και πάντοτε ψευδές κοινωνικό συμβόλαιο. Το καθεστώς Παπαδήμου τι έχει να αντιπροτείνει για να χρυσώσει το χάπι της κοινωνικής γενοκτονίας που εκτελεί κατ’ εντολή ξένων και ελληνικών τραπεζών;
Φεύγοντας συνάντησα την τελευτία ομάδα της σεμνής αυτής τελετής. Και άλλα νεαρά αγόρια και κορίτσια. Αυτή τη φορά καταλάβαινες αμέσως ότι δεν πρόκειται για ασφαλίτες. Το έβλεπες στα γιγαντιαία σήματα από επώνυμες φίρμες στα ακριβά τους T-shirt. Ήταν χαρούμενα και κιτς, σαν αφίσα της… ΠΑΣΠ – ΝΔΦΚ για διακοπές στη Μύκονο. Οι σύγχρονοι χειροκροτητές ενός καθεστώτος τεχνοκρατών.
Μια καπέλα ρωτούσε «που θα βρουν το λεωφορείο που τους έφερε» και που θα πάνε στη συνέχεια. Οι δυνάμεις μου όμως με είχαν εγκαταλείψει και το ρεπορτάζ δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Ας πάνε όπου θέλουν. Ας πάνε από εκεί που ήρθαν.
Υστερόγραφο
Υ.Γ Επιστρέφοντας στο σπίτι διαπίστωσα ότι ένα tweet που είχα δημοσιεύσει την προηγούμενη ημέρα είχε προκαλέσει μια σχετικά μεγάλη συζήτηση. Το Tweet έλεγε στα αγγλικά ότι η ελληνική κυβέρνηση θα χρησιμοποιούσε ελευθερους σκοπευτές εναντίον των διαδηλωτών.
Οι κατηγορίες που αντιμετώπισα ξεκινούν απο το ότι είμαι «κρατικοδίαιτος δημοσιογράφος» (;) και έφταναν σε εμπεριστατωμμένη και ενδιαφέρουσα κριτική. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Πηγή της πληροφορίας μου ήταν οι δηλώσεις που έκανε στη ΝΕΤ ο υφυπουργός Προστασίας του πολίτη Λευτέρης Οικονόμου ο οποίος μάλιστα δήλωσε ότι ελευθεροι σκοπευτές χρησιμοποιήθηκαν και στο παρελθόν. Δεν πρόκειται δηλαδή για διάδοση διαρροών, όπως κατηγορήθηκα, αλλά για αναπαραγωγή μιας δημόσιας δήλωσης και μάλιστα από τα πλέον αρμόδια χείλη. Όπως μαθαίνω μάλιστα το θέμα προκάλεσε και την αντίδραση του Σύριζα που δήλωσε ότι υπό αυτό το καθεστώς δεν μπορούμε να πάμε σε εκλογές.
Η διευκρίνιση του υπουργού ότι οι ελεύθεροι σκοπευτές δεν προορίζονται για τους πολίτες αλλά για τρομκράτες με αφήνει συνειδητά αδιάφορο. Την τελευταία δεκαετία οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν επανειλημμένα βαφτίσει τους πολίτες που διαμαρτύρονται σαν αλήτες, προβοκάτορες, εξτρεμιστές ή τρομοκράτες (η περίπτωση των μαθητών στη Λάρισσα που δικάστηκαν βάσει της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας αποτελεί ίσως το πιο τραγικό παράδειγμα).
Κάποιοι άλλοι με κατηγόρησαν γιατί έγραψα το μήνυμα στα αγγλικά, σημειώνοντας ότι με αυτό τον τρόπο θέλω να παρουσιάσω την Ελλάδα σαν δικτατορία. Έχουν απόλυτο δίκιο γιατί αυτό ακριβώς ήθελα να κάνω. Αν κάποιοι ντρέπονται να ζουν σε μια χώρα στην οποία οι υπουργοί απειλούν εμμέσως πλην σαφώς τους πολίτες τους με ελεύθερους σκοπευτές ας φροντίσουν να αλλάξουν τη χώρα.
Με το ίδιο σκεπτικό η λογική των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης ότι οι Έλληνες πρέπει να κάτσουν φρόνιμα (χωρίς απεργίες, εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κτλ) γιατί μας ρεζιλεύουν στο εξωτερικό μου προκαλεί αισθήματα ανείπωτης αηδίας. Όσοι ανταλλάσουν την ελευθερία με την καλή έξωθεν μαρτυρία δεν αξίζουν τίποτα από τα δυο.
Παρερμηνεύοντας τα λεγόμενά μου ορισμένοι ανέμεναν να χυθεί αίμα στους δρόμους της Αθήνας και πίστεψαν ότι αφού αυτό δεν έγινε η πληροφορία που μετέδωσα ήταν ψευδής. Όταν λέμε όμως ότι μια κυβέρνηση θα χρησιμοποιήσει μια συγκεκριμένη ομάδα των δυνάμεων καταστολής αυτό σημαίνει απλώς ότι θα κινητοποιηθούν, όχι ότι είναι υποχρεωμένοι να αδειάσουν τα όπλα τους. Με το ίδιο σκεπτικό οταν λέμε ότι θα χρησιμοποιηθούν σκυλιά της αστυνομίας σε μια επιχείρηση δεν εννούμε ότι είναι υποχρεωμένα να μας δαγκώσουν.
Στο σημείο αυτό όμως ερχόμαστε στην ουσία του ζητήματος το οποίο συνδέεται άμεσα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ελεύθερων σκοπευτών. Οι συγκεκριμένες ομάδες είναι αποτελεσματικές και κάνουν καλά τη δουλειά τους μόνο όταν είναι αθέατες από τον κόσμο. Όταν λοιπόν ένας υπουργός αναφέρεται σε αυτές το κάνει με μοναδικό στόχο να τρομοκρατήσει τους αντιπάλους του – στη συγκεκριμένη περίπτωση δηλαδή και σύμφωνα με το σκεπτικό που ανέπτυξα τους έλληνες πολίτες. Η αίσθηση ενός αόρατου όπλου που μπορεί να σου φυτέψει μια σφαίρα ανά πάσα στιγμή παραπέμπει ευθέως στους ελεύθερους σκοπευτές του Σεράγεβο, ή ακόμη χειρότερα στα Δεκεμβριανά του 1944.
Και ερχόμαστε έτσι στην πραγματικά εποικοδομητική και καλοδεχούμενη κριτική που λέει ότι αναπαράγοντας τις δηλώσεις για τους ελεύθερους σκοπευτές ενίσχυσα ουσιαστικά ένα μηχανισμό τρομοκράτησης των πολιτών. Αν και δεν μπορώ να απολογηθώ γιατί αναπαρήγαγα μια είδηση (θυμίζω ότι είναι δημόσια τοποθέτηση και όχι διαρροή) κατανοώ απόλυτα το σκεπτικό της κριτικής. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι δεν γνωρίζω πλέον ποιά είναι τα όρια αυταρχισμού της συγκεκριμένης τραπεζικής δικτατορίας αλλά και των καθεστώτων που μας οδήγησαν σε αυτή.
Σκεφτείτε πόσο παράλογο θα θεωρούνταν πριν από το Δεκέμβρη του 2008 να κατηγορούνται μαθητές σαν τρομοκράτες. Ποιός θα πίστευε πριν από μερικά χρόνια ότι ο Χρυσοχοϊδης θα επέβαλε τις προληπτικές προσαγωγές ακυρώνοντας την ίδια την αρχή του habeas corpus για να φέρει την Ελλάδα στο δικαιικό καθεστώς του Μεσαίωνα; Γιατί είναι λογικο να ρίχνει η αστυνομία 2.000 δακρυγόνα σε μια πλατεία και είναι υπερβολή για έναν δημοσιογράφο να αναπαράγει δηλώσεις υπουργών για ελεύθερους σκοπευτές; Τη στιγμή που οι «ναυαρχίδες» του Τύπου επισύουν ανενόχλητες πλέον το φάντασμα του εμφυλίου πολέμου εμείς πρέπει να αποκρύπτουμε τις απειλές χρήσης βίας της κυβέρνησης;
Οι άνθρωποι αυτοί είναι αδίστακτοι και μόνο ως τέτοιους μπορούμε και πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε.
Η 25η Μαρτίου είναι δική μας γιορτή και μας την στέρησαν. Δεν είναι γιορτή της εθνικής συμφιλίωσης ούτε της αγάπης και των λουλουδιών. Είναι η γιορτή μιας επανάστασης που γεννήθηκε για να νικήσει όχι μόνο μια ξένη δύναμη αλλά κυρίως τους Έλληνες κοτσαμπάσηδες. Είναι η γιορτή του Γεώργιου Καραϊσκάκη που έπεσε από ελληνικό βόλι ψιθυρίζοντας «αν γίνω καλά θα τον χαλάσω εγώ αυτόν που με βάρεσε, εάν ψοφήσω κλάστε μου το μπούτσο». Είναι η γιορτή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη που κύρηξε τον πόλεμο στους νενέκους φωνάζοντας «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους». Και όσες δικτατορίες προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν την φλόγα αυτής της επανάστασης για να ενισχύσουν τα εθνικοπατριωτικά τους διαπιστευτήρια στο τέλος κάηκαν από τη φλόγα της.
Για τη μεταφορά -xtremyst-
Shortlink: http://wp.me/p1pa1c-gCF
Στέφανος Χατζάρης
26 Μαρτίου, 2012 12:20 μμ
Τι ακριβως παιχτηκε με τους κοτζαμπασηδες ?
lnsurrection
26 Μαρτίου, 2012 12:25 μμ
Έγιναν πρωθυπουργοί
καριων
26 Μαρτίου, 2012 12:42 μμ
οχι μονο…εγιναν και τραπεζιτες και μεγαλεμποροι και πολιτευτες και στρατηγοι και αντιβασιλεις και αρχιεπισκοποι και υψηλες κοινωνιες,και,και,και.
lnsurrection
26 Μαρτίου, 2012 12:57 μμ
ναι μωρέ, όλο το συναφές, απλά ήμουν σύντομος
Στέφανος Χατζάρης
26 Μαρτίου, 2012 12:43 μμ
Ελα ρε … γμτ παντου τα ιδια ε ?
Και στη Γαλλία τον Ροβεσπίερο κάνανε και όχι τον Μισέλ Τυγιώ που δούλευε στη μανιφακτούρα χάλκινων οικιακών συσκευών του Ματιέ Ντιζέ !!!
Είδες κάτι πράμματα
Στέφανος Χατζάρης
26 Μαρτίου, 2012 12:35 μμ
Οχι τπτ άλλο αλλα μπουχτήσαμε απο αμάθεια, και αριστερό πατριωτισμό, που παντρευεται την ορθοδοξία και τους διαφόροθςε εθνικιστές ιστοριογράφους
Δεν μπορεί , κάπου θα άκουσες οτι … «Δεν επρόκειτο για την επανάσταση των δουλοπάροικων ενάντια στους φεουδάρχες, υπό την καθοδήγηση των εμπόρων, ή μόνο για τον εθνικό ξεσηκωμό των Ελλήνων ενάντια στους Τούρκους. Επρόκειτο για τη διαδικασία “εθνικής ολοκλήρωσης” στα πλαίσια ενός αυτόνομου κράτους μιας αστικής (οικονομικής, πολιτικής κι ιδεολογικής) εξουσίας…».
Και αυτοί οι προεστοί δεν ησαν διόλου φορείς της «αντιδραστικής φεουδαρχίας», αλλά ανέλαβαν(οπως κάνουν αυτοκλήτως πάντα οι εξουσίες) ρόλο πολιτικής εκπροσώπησης των αγροτών – καλλιεργητών.
Γι’ αυτό και στις παραμονές του ’21, σε πείσμα της αριστερής μυθολογίας, οι κοτζαμπάσηδες αντιπροσώπευαν πάνω από το 10% των μελών της Φιλικής Εταιρίας — αν και, φυσικά, ήταν τοποθετημένοι στη συντηρητική της πτέρυγα.
Κατά τ άλλα οι δύο εμφύλιοι πόλεμοι και γενικά οι διαμάχες στο εσωτερικό της Επανάστασης δεν έκφραζαν την υποθετική αντίθεση «ολιγαρχίας -λαού», αλλά κυρίως διαφορετικά συμφέροντα και στρατηγικές στα πλαίσια της αστικής τάξης.
Ας μην ξεχνάμε ότι η διαβόητη «πράξη υποτέλειας» στην Αγγλία υπογράφτηκε απ’ όλους τους «λαϊκούς» οπλαρχηγούς του Μοριά και της Ρούμελης, με πρώτο τον Θ. Κολοκοτρώνη.
Φυσικά η Επανάσταση είχε τους «συντηρητικούς» και τους «ριζοσπάστες», της — όπως ακριβώς και η Γαλλική Επανάσταση γνώρισε τον ριζοσπαστικό Γιακοβινισμό και τη θερμιδοριανή αντίδραση. Αλλά , άλλο αυτο και άλλο η αριστρή επένδυση στους στους «λαϊκούς οπλαρχηγούς» (γενικώς και αορίστως) …
Ακόμα και ο Γ. Κορδάτος (που κληροδότησε το σχήμα «ολιγαρχικών – λαϊκών») τοποθετεί τον Κολοκοτρώνη στη συντηρητική πτέρυγα («Πάντα μέσα του κρυβόταν ο πόθος να γίνει ο τοπάρχης του Μοριά»).
Για δε τον Καραϊσκάκη έλεγε ότι ήταν «τελείως άξεστος και έβλεπε την Επανάσταση μέσα εις τα στενά πλαίσια της αποκτήσεως του καλύτερου αρματολικιού».
Αντίθετα δε με τα «αριστερά» λαϊκίζοντα μελό υποστήριζε ότι ο — Φαναριώτης στην καταγωγή — Μαυροκορδάτος «ήτο ο καλύτερος και διορατικότερος πολιτικός νους της εποχής».
spiral architect
26 Μαρτίου, 2012 1:57 μμ
Οχι τπτ άλλο αλλα μπουχτήσαμε απο αμάθεια, και αριστερό πατριωτισμό, που παντρευεται την ορθοδοξία και τους διαφόροθςε εθνικιστές ιστοριογράφους […]
1821, Η νέα μεγάλη παραγωγή — ΣΚΑΪ
simon1roi
26 Μαρτίου, 2012 12:35 μμ
Χατζάρης λέγεσαι ή Χατζατζάρης;;;
(στο 2.40΄)
Στέφανος Χατζάρης
26 Μαρτίου, 2012 12:39 μμ
Στέφανος Χατζάρης, αλλα δεν με χαλάει και το Χατζης Αρηστεφανου,
simon1roi
26 Μαρτίου, 2012 12:43 μμ
Με περισσότερο Παπαρρηγόπουλο πεθαίνεις, το ξέρεις;
Στέφανος Χατζάρης
26 Μαρτίου, 2012 12:45 μμ
Να το προσέχεις τότε εθνικιστάκο γιατί έχεις κολυμπήσει στη μαρμίτα με τους Παπαρηγοπουλους
Αδιαβαστούλικο
simon1roi
26 Μαρτίου, 2012 12:49 μμ
Πάρε και λίγο Κορδάτο:
Ο Κορδάτος ξεσκεπάζει αλύπητα τα προνόμια και τον ρόλο της, όπως και των λοιπών πυλώνων του συστήματος, των «κοτζαμπάσηδων» για παράδειγμα. Γράφει: «Η Εκκλησία έπαιρνε μάλιστα από κάθε χριστιανό ραγιά ειδικό φόρο, που λεγόταν ρόγα ή ζητεία. Πολλές φορές με ασπλαχνία Σάϋλωκ έκανε κατάσχεση στο αλέτρι ή τα άλλα γεωργικά εργαλεία του αγρότη, αν τύχαινε και δεν πλήρωνε τον παραπάνω φόρο». Και συμπεραίνει: «Μ΄ όλον τον αγώνα και τον τυραγνισμό του [ο μικροαγρότης] τίποτε δεν του απόμεινε, επειδή ερχόταν ο φορατζής, ο δεσπότης, ο κοτζάμπασης κι ο τσορμπατζής και του το έπαιρναν. Δεν ήταν τόσο ο Τούρκος αγάς που ερχόταν σε επαφή με τον αγρότη, ούτε ο σούμπασης, ήταν ο χριστιανός προύχοντας και ο δεσπότης που, με το να είναι με την τουρκικήν εξουσίαν, με χίλιους δυο τρόπους έγδυναν τον ραγιά γεωργό και δουλευτή».
Δυο αναγνώσεις τρεις φορές την ημέρα. Μπορεί να γιάνεις…
simon1roi
26 Μαρτίου, 2012 12:54 μμ
Πάρε και λίγο Σκαρίμπα:
‘Ο κατά μόνο, το γένος και το θρήσκευμά του διαφέρων είναι ένας άγιος, μπρος στον κατά μόνο το “κατεστημένο” του διαφέροντα.
Οι Τούρκοι δεν ήσαν οι χειρότεροι…Ο ελληνικός λαός δε θάκανε την επανάσταση για ν’αποκαταστήσει και πολιτικά τους κοτζαμπάσηδες.Οι λέγοντες ότι η Επανάσταση ήταν μόνον Εθνική, ή είναι αδιάβαστοι, ή δε μας λένε την αλήθεια. Σκοτώνοντας τους Τούρκους ήξερε ότι σκοτώνει το σύμμαχο των κοτζαμπάσηδων. Χωρίς τον αφανισμό πρώτα αφτουνού, δεν μπόραε να ξεπάτωνε τους άλλους. Το ότι σ’αυτό η Επανάσταση γελάστηκε, δεν πάει ναπεί διόλου ότι τους εφείσθη.
Θα τους πέρναε εν στόματι μαχαίρας.
Το ότι νόμισε ότι για τούτο είχε καιρό,αυτό την έφαγε…Η Επανάσταση απότυχε…”
Γ. Σκαρίμπας, «Το ’21 και η αλήθεια».
Αν δεν μπορέσεις να το καταπιείς, πιές το με λίγη μεταλαβειά από την αγ. Λαύρα.
Στέφανος Χατζάρης
26 Μαρτίου, 2012 1:13 μμ
Ελα πατριωτουλη, στο ξαναβάζω, μπορεί άμα το ξαναδιαβάσεις να το καταλάβεις
Ακόμα και ο Γ. Κορδάτος… παμε πάλι ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΡΔΑΤΟΣ (που ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΣΕ το σχήμα «ολιγαρχικών – λαϊκών») τοποθετεί τον Κολοκοτρώνη στη συντηρητική πτέρυγα («Πάντα μέσα του κρυβόταν ο πόθος να γίνει ο τοπάρχης του Μοριά»).
Για τον Καραϊσκάκη λέει ότι ήταν «τελείως άξεστος και έβλεπε την Επανάσταση μέσα εις τα στενά πλαίσια της αποκτήσεως του καλύτερου αρματολικιού».
Αντίθετα δε με τα «αριστερά» λαϊκίζοντα μελό υποστηρίζει ότι ο — Φαναριώτης στην καταγωγή — Μαυροκορδάτος «ήτο ο καλύτερος και διορατικότερος πολιτικός νους της εποχής».
Για δε τους διαφωτιστές έλεγε
«Ο Κοραής εξόρκισε την επανάσταση από το Παρίσι με τα εξής λόγια: “Μια επανάστασις των Ελλήνων υπό τας σημερινάς συνθήκας, κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, είναι κάτι αδιανόητον»…»Ζώντας μακριά από την Βαλκανική, δεν πιστεύει πως είναι δυνατό μονομιάς να ιδρυθεί ανεξάρτητο Γραικικό Κράτος…».
(Γιάννη Κορδάτου: «Ο Ρήγας Φερραίος και η Βαλκανική Ομοσπονδία»)
Μήπως ΠΡΟΣΕΎΧΕΣΑΙ και Στον Γρηγόριο τον Ε ?
Ονειρεύσαι την απελευθέρωση και των λοιπ’ων πατρίδων ?
Οποιος κοιμάται με την πατρίδα ξυπνά με τον εθνικισμό στο πλάι του
xtremyst
26 Μαρτίου, 2012 1:18 μμ
μπορείτε να τα πείτε χωρις τα υποκοριστικά, τις αχρείαστες και απρόκλητες ειρωνίες και το εριστικό ύφος σας παρακαλώ ;
Στέφανος Χατζάρης
26 Μαρτίου, 2012 1:21 μμ
αρ γιου τοκιν του μη ?
xtremyst
26 Μαρτίου, 2012 1:25 μμ
μποθ οφ γιου 🙂
simon1roi
26 Μαρτίου, 2012 1:31 μμ
Έλα, ημιμαθούλη, πάρε και λίγο Κορδάτο ακόμη:
«Δι’ αυτό ανακεφαλαιώνοντας τας εις τα προηγούμενα κεφάλαια κρίσεις μας επιμένομεν εις το γεγονός ότι οι κοτσαμπάσηδες (φεουδάρχαι) παρεσύρθησαν εις τον Αγώνα, εκτός δε Πελοποννήσου (εις την Στερεάν, θεσσαλίαν και Μακεδονίαν) αντέδρασαν μάλιστα μετά την έκκρηξιν της Επαναστάσεως θετικώς ή αρνητικώς προς τον σκοπόν να κατασταλή ή εκφυλισθή ο αρξάμενος αγών. Τονίζομεν το γ ε γ ο ν ό ς αυτό κατ’ επανάληψιν διότι το αντίθετον διδάσκεται και υποστηρίζεται από όλους τους ιστορικούς και συνεπώς πρέπει να διαλυθή ως προς το σημείον αυτό κάθε π λ ά ν η και π ρ ό λ η ψ ι ς. Οι κοτσαμπάσηδες μόλις εβεβαιώθησαν ότι η υπό των Φιλικών υπονοουμένη «Ανωτάτη Αρχή» όχι μόνον δεν ηυνόει και δεν υπεστήριζεν την Επανάστασιν απεγοητεύθησαν και ήσαν έτοιμοι να υ π ο τ α χ θ ο ύ ν εις την Πύλην. Και ο ανώτερος Κλήρος ως ίδομεν αλλού την ιδίαν με τους κοτσαμπάσηδες στάσιν ετήρησεν».
Γ. Κορδάτος, «Η κοινωνική σημασία του 1821».
ΥΓ.Οι σημειώσεις δικές μου.
Αν κι αυτά δεν τα καταλαβαίνεις, τότε το μόνο που έχω να κάνω είναι να σου δώσω το λόγο μου ότι ΕΤΣΙ είναι.
simon1roi
26 Μαρτίου, 2012 1:37 μμ
xtremyst,
σε δοκησίσοφες ερωτήσεις του στυλ «Τι ακριβως παιχτηκε με τους κοτζαμπασηδες ?» και σχόλια τύπου «…μπουχτήσαμε απο αμάθεια, και αριστερό πατριωτισμό, που παντρευεται την ορθοδοξία και τους διαφόροθςε εθνικιστές ιστοριογράφους» από «κοσμοπολίτες ημιμαθείς», που δεν ξέρουν ότι η γλώσσα μας δεν έχει (?) εγώ έτσι θ’ απαντάω. Διάγραψε τα σχόλια. Δική σου είναι η ανάρτηση.
Στέφανος Χατζάρης
26 Μαρτίου, 2012 1:42 μμ
Χαίρω πολυ, τα είπαμε αυτά,αλλά δεν λες να καταλάβεις πως ο Κορδάτος είναι αυτος που ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΣΕ το σχήμα «ολιγαρχικών – λαϊκών» στην καζαντζιδική-ξανθοπούλεια αριστερά και παρ όλα αυτα, ακόμα κι αυτός …. δε λέει αυτά που του βάζεις στο στόμα
Και στη τελική τράβα πες τα στον Μαρξ και στον «ασιατικο τρόπο παραγωγής» που αναφέρει ερμηνευοντας την κοινωνια κξαι τις εξεγερσεις στα χρόνια της οθωμανικής αυτοκρατορίας
Εισαι κουραστικος
xtremyst
26 Μαρτίου, 2012 1:42 μμ
φίλε simon δεν θα διαγραψω τίποτα, απλώς μια εκκληση εκανα, καλή συνέχεια 🙂
Στέφανος Χατζάρης
26 Μαρτίου, 2012 1:49 μμ
Πάντως το “…μπουχτήσαμε απο αμάθεια, και αριστερό πατριωτισμό, που παντρευεται την ορθοδοξία και τους διαφόροθςε εθνικιστές ιστοριογράφους » , αναφερεται στον Αρη Χατζηστεφανου , ο οποιος απ οσο φανηκε δεν καταλαβαινει πως «δεν ηταν μια επανάσταση των δουλοπάροικων ενάντια στους φεουδάρχες, υπό την καθοδήγηση των εμπόρων, ή μόνο για τον εθνικό ξεσηκωμό των Ελλήνων ενάντια στους Τούρκους. Επρόκειτο για τη διαδικασία “εθνικής ολοκλήρωσης” στα πλαίσια ενός αυτόνομου κράτους μιας αστικής (οικονομικής, πολιτικής κι ιδεολογικής) εξουσίας…».
Τωρα αν εσυ εισαι ο Αρης Χατζηστεφανου, η ταυτίζεσαι μαζι του στο αριστεροπατριωτικο μελόδραμα , δικο σου πρόβλημα
Εγω την αποψη μου είπα ..
Απαγορεύεται ?
Στέφανος Χατζάρης
26 Μαρτίου, 2012 1:51 μμ
αδελφέ χάθηκε ένα σχόλιο
Thenks
Γέροντας Spin
26 Μαρτίου, 2012 2:08 μμ
Στέφανε εσύ ποιον ιστοριογράφο εμπιστεύεσαι? ποιον θα πρότεινες? Για τον Σκαρίμπα τι γνώμη έχεις?
marx brothers
26 Μαρτίου, 2012 3:04 μμ
…. ο ασιατικός τρόπος παραγωγής προσφέρει το κλειδί για να αποκρυπτογραφήσουμε το γρίφο της αμεταβλητότητας των ασιατικών κοινωνιών, η οποία έρχεται σε εξόφθαλμη αντίθεση με τη συνεχή διάλυση και επανίδρυση των ασιατικών κρατών, και τις διαρκείς αλλαγές δυναστείας. Η δομή των θεμελιωδών οικονομικών στοιχείων της κοινωνίας παραμένει ανέπαφη από τις καταιγίδες, οι οποίες σαρώνουν τις νεφελώδεις περιοχές της πολιτικής» (Marx 1990, 479).
Η θεωρία του ΑΤΠ αποτέλεσε αντικείμενο έντονων διαμαχών μεταξύ των μαρξιστών και των κομμουνιστών, τόσο για θεωρητικούς όσο και για πολιτικούς λόγους, με αποτέλεσμα οτι στη δεκαετία του 1930 ο ΑΤΠ καταδικάστηκε από τον επίσημο σοβιετικό μαρξισμό ως αντι-επιστημονική και αντι-μαρξιστική έννοια, επειδη ΔΕΝ συλλαμβάνει την ανθρώπινη Ιστορία ως μια ακριβή διαδοχή κοινωνικών μορφών, πλήρως προσδιοριζόμενη από την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων
Για τους σοβιετικους «μαρξιστες» και ιστοριογραφους, ο καπιταλισμός διαδέχεται τη φεουδαρχία, ενώ η φεουδαρχία διαδέχεται τη δουλοκτησία και αρα αναμεσα τους δεν χωρα ο ΑΤΠ και επομενως ολα πρεπει να υποτασσονται στο «σχημα»
Ομως τι να κάνουμε φαινομενα οπως :
α) Απουσία ιδιωτικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής,
β) συλλογική οργάνωση (οικονομική, πολιτική και ιδεολογική) της άρχουσας τάξης σε ένα δεσποτικό κράτος,
γ) συλλογική οργάνωση της κυριαρχούμενης τάξης των εργαζομένων σε τοπικές κοινότητες.
δημιουργουν μια αλλη κοινωνικη βαση που δεν περιοριζεται στο σχημα, αγροτες-φεουδαρχες- αστοι
Ε τι να κανουμε δλδ,οσο και να χτυπιουνται κατω οι μαρξιστες ιστοριογραφοι ,στην Οθωμανικη Δεσποτεια,δεν συνεβαινε οτι συνεβαινε στις αλλες προκαπιταλιστικες κοινοτητες οπου η άρχουσα τάξη είχε την οικονομική κυριότητα των μέσων παραγωγής ενώ η κυριαρχούμενη – εργαζόμενη τάξη δεν είχε «ελευθερωθεί» από τα μέσα παραγωγής, αλλά διατηρούσε την άμεση κατοχή τους, δηλαδή την εξουσία να τα θέτει σε χρήση .
Στην Ελλάδα του 1821 σε αντίθεση με τους άλλους προκαπιταλιστικούς τρόπους παραγωγής, η κυρίαρχη τάξη οικειοποιείτο την υπερεργασία όχι σε ατομική βάση αλλά συλλογικά, ενώ οι καλλιεργητές είχαν στην άμεση κατοχή τους τη γη μόνο υπό την προϋπόθεση ότι ανήκαν σε μια τοπική κοινότητα.
Η απόσπαση της υπερεργασίας από την κυρίαρχη τάξη έπαιρνε έτσι τη μορφή ενός φόρου – δοσίματος (tribute tax) σε χρήμα ή σε είδος, τον οποίο πλήρωναν οι κοινότητες στο κράτος και οπου ο καθε προεστος της κοινοτητας πχ του Κιάτου ηταν διαφορετικος ως προς τη θεση του στη ταξικη παραγωγη και αρα και πολιτικα απο τον φεουδαρχη της περιοχης της Προβηγγιας
καριων
26 Μαρτίου, 2012 12:37 μμ
Το υστερογραφο ολα τα λεφτα,και δη οι τελευταιες δυο παραγραφοι…
Καταπιεσμένος νταλικιέρης
26 Μαρτίου, 2012 12:51 μμ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Κλειστό θα παραμείνει το Σύνταγμα για την επομένη εβδομάδα προκειμένου να αποσυρθεί ολόκληρος ο Πάγκαλος.
Παρακαλούνται οι συνάδελφοι κάτοχοι φορτηγών και γερανοφόρων οχημάτων (νταλικέρηδες – γερανοφόροι) να βοηθήσουν στη διαδικασία της απόσυρσης.
Όλοι μαζι μπορούμε!
oldboy9
26 Μαρτίου, 2012 12:58 μμ
Συμφωνώ κι εγώ, όλοι οι παράδες το υστερόγραφο είναι (όλο), ωραίος ο Άρης!
μανικακος
26 Μαρτίου, 2012 1:04 μμ
Δεν είχε κάνει φονικά,
μήτε χρωστούσε δανεικά.
Μόνο που αυτό το μάτι,
αυτό πίσω από την πλάτη του,
τήραε τον αγά τον ψεύτη,
τον κοτσάμπαση, τον κλέφτη.
CrippleHorse
26 Μαρτίου, 2012 1:51 μμ
«Υποπτεύομαι ότι σε λίγη ώρα θα ζητήσουν να δουν τη δημοσιογραφική μου διαπίστευση – την οποία δεν έχω – και θα με απομακρύνουν από την περιοχή με μικρότερες ή μεγαλύτερες δόσεις αστυνομικής ευγένειας. Τίποτα όμως δεν συμβαίνει. Για τις επόμενες επτά ώρες θα κυκλοφορώ άφοβα ανάμεσα σε χιλιάδες αστυνομικούς και ασφαλίτες χωρίς ούτε ένας να θεωρήσει ότι είναι αρμοδιότητά του να ζητήσει να δεί την ταυτότητά μου. »
Μην το δει αυτό ο Μανδραβέλης, θα πει ότι αποδείχθηκε για άλλη μια φορά αφενός η ανικανότητα του δημοσίου, αφετέρου ότι είναι υπερβολές της παλαβής αριστεράς τα περί κράτους καταστολής.
Γέροντας Spin
26 Μαρτίου, 2012 2:06 μμ
Άσε που τους πληρώσαμε τζάμπα τους σνάηπερς και δεν είδαμε ούτε ένα ντιρέκτ χιτ. Μια ζωή τα ίδια το ελληνικό δημόσιο 😛
Pap
26 Μαρτίου, 2012 4:47 μμ
Δεν υπάρχει κράτος. Θλίψη… Θλίψη
pasokoi kai neodhmokrates gamhmenoi
26 Μαρτίου, 2012 4:34 μμ
«αυτά που κάποτε επιβάλλονταν με τη δύναμη των όπλων τώρα προωθούνται με το φόβο της χρεοκοπίας»
ΑΥΤΗ Η ΦΡΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΗ.ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩς ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΛΕΟΝ. και οι προθεσεις δυστηχως δεν σταματανε στη φτωχεια αλλα επεκτεινονται και σε αλλα που θα φανουν με το καιρο ή τα χρονια…τσιπακια στο δερμα μας κτλ κτλ κτλ
catalternative
26 Μαρτίου, 2012 4:36 μμ
Ωραίο το κείμενο του Χατζηστεφάνου, αν και διαφωνώ με το συμπέρασμά του ότι η 25η Μάρτη είναι η δική μας γιορτή, γιορτή μιας επανάστασης που γεννήθηκε για να νικήσει όχι μόνο μια ξένη δύναμη αλλά κυρίως τους Έλληνες κοτσαμπάσηδες. Δυστυχώς τους κοτσαμπάσηδες δεν κατάφερε να τους νικήσει, οι απόγονοί τους συνεχίζουν να είναι δυνάστες μας….
Γέροντας Spin
26 Μαρτίου, 2012 4:40 μμ
Δε σας χάλασε 😛
catalternative
26 Μαρτίου, 2012 4:49 μμ
Μιλάς με γρίφους γέροντα 😛
sphaeragroup
28 Μαρτίου, 2012 3:06 πμ
Γειά χαρά,
Αρχικά, επιτρέψτε μου έναν πρόλογο:
Ελπίζω να μην αρχίσετε και σεις να με βρίζετε, όπως έγινε και στο ομογάλακτό σας ΣΧΣ, και αναγκαστώ, πάλι, απογοητευμένος να πώ κι εγώ (από μέσα μου ) ένα ρητό με παρόμοια κατάληξη με εκείνο του Καραισκάκη και να διακόψω τις διπλωματικές σςχέσεις,που δεν είταν και τόσο διπλωματικιές από πλευράς μου, γιατί αλλιώς θα είμουν κι εγώ εκεί ακόμα.( Θέλω να πω, δεν τους απεύθυνα ύβρεις, αλλά αυτά που τους έσουρα, κάποιοι θα μπορούσε να τα εκλάβουν και έτσι).
Οπότε…
Τώρα για το 21.
Μεγάλο ζήτημα.
Μιλάμε για ένα εθνικό αφήγημα. Κάθε αφήγημα περιέχει ένα κομμάτι πραγματικότητας και ένα κομμάτι εξειδανικευμένης ιδεολογικοποίησης.Αλλά όλοι έχουν να παρουσιάσουν, δηλαδή μιλάμε για γαμώ τις ακραίες περιπτώσεις. Παραδείγματα:
-Η στολή του περίφημου Τσολιά, είναι σχεδιασμένη από Βαβαρό σχεδιαστή. Το μίνι αυτό δεν υπήρξε ποτέ στην Ιστορία.Το ίδιο κι η εθνική στολή Αμαλίας.
-Η αυθεντική φουστανέλα ήταν μακριά, μέχρι τη μέση της γάμπας και ήταν η στολή του -συνήθως- Αλβανού κακοποιού. Οι αγρότες φορούσαν στην καλύτερη περίπτωση ένα είδος καμιζόλας με λίγο ύφασμα, χωρις τα «τετρακόσια γυρίσματα» ένα για κάθε χρόνο της σκλαβιάς. Που κι αυτό είναι μούφα, γιατί εδώ στην Αθήνα ,από το 1204 κι έπειτα τα χρόνια σκλαβιάς είναι 617, και δε μιλάμε για τη Μ.Ασία, Ματζικέρτ κλπ.
-Οι πλούσιοι Ρωμιοί φοράγανε ότι και οι Τούρκοι και οι άλλοι. Εκτός από το πράσινο χρώμα, που απαγορευότανε.Από ψώνιο όμως, το φορούσαν μέσα στα σπίτια τους.Όμως τέτοια συμβαίνουν και στα καλύτερα σπίτια.
-Η φούστα των Σκωτσέζων, επίσης είναι σχέδιο που ήρθε από τη Γαλλία και μάλιστα πρόσφατα. Μέχρι το 1850 απλά τυλιγόντουσαν σε μεγάλες κουβέρτες. Ούτε είχε καμιά σχέση το χρώμα του ταρτάν με τα ιστορικά κλάν της αρχαίας Σκωτίας. Αυτά αποδεικνύονται μούσια της ρομαντικής εποχής.
-Και φυσικά ο μουσακάς δεν είναι Ελληνικός. Ούτε Τουρκικός. Είναι μια συνταγή που έφτιαξε, λένε, Γάλλος σεφ (εξ ου και μπεσαμέλ) για κάποιο Σουλτάνο.
-Ούτε ο Τσαπάγεφ κι ο Πέτκα ήταν όπως στις ταινίες, ούτε η κινέζική επανάσταση ήταν όπως οι όπερες του Μάο.
Ιστορικές μάχες που δοξάστηκαν επί Μάο, τωρα ξέρουμε οτι δεν έγιναν ποτέ.Κι η μεγάλη Πορεία που δείχνει το βιντεάκι ήταν μια μεγάλη μούφα. Ο Τσανγκ Και σεκ τους έσπρωξε προς τα κει για να ξεκαθαρίσει τους πολέμαρχους (περισσότερες λεπτομέρειες στο βιβλίο ΜΑΟ της Γιουγκ Τσανγκ).
-Και ο Ντουρούτι ήταν ένας ευέξαπτος τύπος, που η αναρχία, προσωπικά η ίδια, τον σκότωσε, όταν πήρε τη μορφή ενός από τους στρατιώτες του, που καθισμένος σε πεζοδρόμιο δίπλα στον αρχηγό, βλακωδώς έπαιζε με το όπλο του, που εκπυρσοκρότησε κι έτσι ο ήρωας πήγε σαν το σκυλί στ’ αμπέλι.
-Και δεν ξέρω αν το μάθατε, (ρωτήστε τον Κάπταιν Όμπβιους) ο Γιεζούα από τη Βηθλεέμ δεν ήταν ο γυιός του θεού. Η Μαριαμ το διάδωσε για να καλύψει την απιστία της με τον Ρωμαίο φαντάρο.
Ωραία. Και λοιπόν;
Ποτέ δε θα πάψει ο Άνθρωπος να τρέφει αυταπάτες. Και να φτιάχνει ήρωες. Παίρνει το παρελθόν , το εξιδανικεύει, το βάζει κάπου «ψηλά», σαν άπιαστο στόχο , σαν ιδανικό μοντέλο ,σαν κάτι που σ΄αυτό θα προσπαθήσει να μοιάσει ( Ή να κάνει τα …παιδιά του να μοιάσουν).
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ.
ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΝ;
Το ΕΝΑ μόνο ζήτημα (σημαντικό) είναι το κατά πόσο οι αφηγήσεις συμπίπτουν με την πραγματικότητα.
Το άλλο είναι το πόσο χρήσιμες μπορεί να μας φανούν σε κάθε φάση. Και αυτό σημαντικότερο, μια που έτσι λειτουργεί ο κόσμος. Ο κοσμάκης, αν θέλετε.
Και το τρίτο ζήτημα, πραγματικά το μακρύτερο, είναι από την ιστορία να βγάλεις τα σωστά συμπεράσματα για να τα χρησιμοποιήσεις σήμερα.Αλλά αυτό είναι για λίγους.
Αν πάλι,κανείς πιάσει να «αποδομήσει» τα πάντα (και τα κοάλα) στο τέλος θα μείνει με το πουλί στο χέρι. Και είναι εύκολο να τα «αποδομήσεις» όλα: Τους δουλοκτήτες καστοριαδικούς αρχαίους, τους αιμοσταγείς της Γαλλικής επανάστασης, τις μπάχαλες της Κομμούνας, τους χασικλήδες ρεμπέτες, τον υπουργό Μίκη,τα πανώ, τα σύμβολα, τους πολιτικούς,την πολιτική, κλπ,κλπ.
Και βέβαια, μια που όλοι, όσοι περάσανε από τη γή ήταν «εξουσιαστές», ένας αναρχικός μπορεί να τους έχει όλους για πέταμα και έτσι να γίνει Ταλιμπάν.
Και έτσι μπορεί να γίνει κανείς ένα πολιτικό όν χωρίς ιστορία και παρελθόν. Άρα και χωρίς μέλλον.
sphaeragroup
28 Μαρτίου, 2012 3:09 πμ
Αμάν, σόρυ για το πανωσέντονο.