Αναδημοσίευση από το blog Erratum – Μέθεξις
Τις τελευταίες ημέρες, πολλοί σύντροφοι κι εγώ μαζί αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει με το κίνημα. Οι αναλύσεις πολλές και οι απόψεις περισσότερες. Η 17η Νοεμβρίου πέρασε χωρίς την πολυπόθητη «κλιμάκωση» του αγώνα από μεριάς του λαϊκού κινήματος. Όλοι μας ελπίζαμε ενδόμυχα σ’ αυτήν την κλιμάκωση σαν την απάντηση του κινήματος στην «πραξικοπηματική» αναρρίχηση στην εξουσία της κυβέρνησης συνεργασίας ή όπως αυτοχαρακτηρίζεται, «εθνικής σωτηρίας».
Ακόμα και τοποθέτηση ακραίων φασιστικών υποκειμένων σε υπουργεία, γεγονός που από μόνο του σε άλλες εποχές θα είχε βγάλει στο δρόμο όλο τον κόσμο, πέρασε μόνο σαν μια κρυάδα στη ραχοκοκαλιά μας. Σε συνδυασμό δε με την ομολογία του δοτού πρωθυπουργού – τραπεζίτη πως έργο του είναι μόνο η απρόσκοπτη υπογραφή όλων των αντιλαϊκών μέτρων της νέας δανειακής σύμβασης, μέτρα που υπερβαίνουν σε βαρβαρότητα όλα όσα είδαμε έως τώρα, κανονικά θα έπρεπε να έχει «καεί το σύμπαν».
Τι συνέβη όμως και δεν κουνήθηκε φύλλο; Με ελάχιστες εξαιρέσεις, έως σήμερα κανείς δεν αντέδρασε δυναμικά. Φαίνεται σαν να έχουν μουδιάσει όλοι, να έχουν παραδοθεί. Γιατί;
Αν εξετάσουμε προσεκτικά τη στάση όλων αυτών που απαρτίζουν το Λαϊκό Κίνημα, τουλάχιστον στη θεωρία, θα πάρουμε τις πρώτες ενδείξεις για το τι συμβαίνει.
Κατ’ αρχάς έχουμε την παραδοσιακή Αριστερά που συνιστά ένα αξιόλογο μέρος του κινήματος. Το ΚΚΕ σαν μεγαλύτερος παίχτης και σαν παραδοσιακός πόλος αντιπολίτευσης στα αστικά κόμματα, δείχνει μια τεράστια αδυναμία να αποκωδικοποιήσει τις εξελίξεις. Δεν θα κάνω κριτική βάση των δικών μου ιδεών αλλά θα προσπαθήσω να προσεγγίσω τη στάση του από την δική του σκοπιά*. Όταν ετέθη το θέμα του Δημοψηφίσματος, παρουσιάστηκε μια μοναδική ευκαιρία για το ΚΚΕ αλλά και τη λοιπή κοινοβουλευτική αριστερά, να παλέψει για τη διεξαγωγή του και να κερδίσει. Ένα όχι του λαού στο δίλλημα της ΕΕ θα σήμαινε αυτομάτως μια τεράστια νίκη όσων αντιπαλεύονται το μνημόνιο, και θα αφαιρούσε από τα αστικά κόμματα την δυνατότητα να πράξουν την όποια «κοινοβουλευτική αταξία», οδηγώντας τη χώρα στις κάλπες. Όμως το ΚΚΕ και ο Σύριζα απέρριψαν το δημοψήφισμα και αντιπρότειναν κατ’ ευθείαν τις εκλογές, γνωρίζοντας βεβαίως πως αυτό δεν επρόκειτο να συμβεί.
Με τη λογική του ΚΚΕ, και κατόπιν αναγνώσεως των δημοσκοπήσεων, και ύστερα από τη «υπεύθυνη» στάση του στις προηγούμενες μαζικές κινητοποιήσεις, η διεξαγωγή του δημοψηφίσματος έκρυβε τον κίνδυνο της απότομης κατάρρευσης του αστικού δικομματισμού, και την αναγκαία αποδοχή της ευθύνης της διαχείρισης της κρίσης από την Αριστερά. Έλα μου όμως που το κόμμα δεν έχει σαφή πρόταση διακυβέρνησης, ούτε την διάθεση για να συγκυβερνήσει με άλλα αριστερά κόμματα, πράγμα που μάλλον θα ήταν αναγκαίο. Τα όποια δημοσκοπικά οφέλη που απολαμβάνει τώρα, θα εξανεμίζονταν κατά τη διάρκεια μιας ατέρμονης προσπάθειας αποφυγής της ανάληψης ευθύνης διακυβέρνησης μαζί με άλλους αριστερούς χώρους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επίσης, με μια παρόμοια λογική για τα δημοσκοπικά οφέλη, συν την πολιτική του αγκίστρωση στην συμμετοχή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρώ, δεν θα τολμούσε ποτέ να δεχτεί το δημοψήφισμα. Έτσι, και αυτός με τη σειρά του απλά αντιπρότεινε εκλογές, εις γνώσιν του απίθανου να γίνει αποδεκτή μια τέτοια πρόταση από το αστικό κατεστημένο. Τέλος έμειναν και το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ να παίζουν ρόλο κομπάρσων στην φαρσοκωμωδία δημοκρατίας, εξαπολύοντας λεονταρισμούς και ευχολόγια. Το κίνημα από αυτά τα δύο κόμματα δεν έχει προσωρινά να περιμένει τίποτα.
Για το συνδικαλιστικό χώρο, νομίζω πως κάθε σχόλιο περιττεύει. Οι απεργίες-προφάσεις που διοργανώνει, είναι ο καλύτερος μάρτυρας της συστημικής του φύσης και του ρόλου που παίζει ως βαλβίδα εκτόνωσης.
Ένα άλλο μεγάλο κομμάτι του κινήματος που απαρτίζεται από πρώην ψηφοφόρους των αστικών κομμάτων, απολίτικους ή και ακομμάτιστους μικροαστούς και προλετάριους. Η μαζική τους συμμετοχή στο κίνημα των πλατειών έδειξε πως έχουν τη δύναμη να πιέσουν αρκετά το σύστημα, και αν συντονίζονταν σωστά με τα υπόλοιπα μέρη του κινήματος, η ανατροπή θα ήταν βέβαιη. Όλοι αυτοί όμως είχαν από την αρχή αλλά και συνεχίζουν να έχουν λάθος στόχευση. Όσο ο στόχος τους ήταν η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ο Παπανδρέου, άντε και κάποιοι υπουργοί του, όσο η μάχη δινόταν για την μη υπογραφή του μεσοπρόθεσμου, ή αγωνιστική τους διάθεση ήταν ακμαία. Ήλπιζαν στην «άλλη» πολιτική μιας άλλης κυβέρνησης. Μετά το ξεγύμνωμα σύσσωμου του αστικού πολιτικού κόσμου όμως, και την ευρεία κομματική συμμετοχή του στην κυβέρνηση του τραπεζίτη, ο απλός πολίτης έχασε την στόχευση. Ηττήθηκε κατά κράτος. Ξαφνικά, κάθε ελπίδα του για μια διαφορετική αστική προσέγγιση εξαερώθηκε. Ο μύθος των διαφορετικών πολιτικών από τα δύο κόμματα εξουσίας που τόσο όμορφα καλλιεργήθηκε στη μεταπολίτευση, κατέρρευσε και στη θέση του εμφανίστηκε το πιο άγριο πρόσωπο του νεοφιλελευθερισμού. Ο μέσος πολίτης, μικροαστός ή προλετάριος, που τόσα χρόνια βασίστηκε στο σύστημα για την προσωπική του ευημερία, νιώθει τώρα όχι μόνο εξαπατημένος αλλά κυρίως μόνος και ανήμπορος. Προσδοκά πλέον στον από μηχανής θεό – ηγέτη για να σηκώσει ξανά κεφάλι.
Επίσης, κομμάτι του κινήματος είναι η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά. Αυτό το τμήμα του κινήματος, αν και κατά τη γνώμη μου, σε γενικές γραμμές διέγνωσε σωστά την κατάσταση και πρότεινε κινηματικές λύσεις, είτε λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων, είτε λόγω μικρής δύναμης και επιρροής στη μεγάλη Λαϊκή μάζα, δεν κατάφερε να κινητοποιήσει αρκετά τον κόσμο σε ουσιαστικές δράσεις αντίστασης.
Τέλος έχουμε και τον Αναρχικό χώρο, που τελευταία γνωρίζει μια άνθηση, αλλά που και αυτός, αν και σωστά τοποθετημένος σε ιδεολογικό επίπεδο, αδυνατεί να εμπνεύσει κυρίως λόγω της χρόνιας ταύτισης του στη συνείδηση του κόσμου με τους λεγόμενους μπαχαλάκηδες, αλλά και γιατί τα προτάγματα της ιδεολογικής του πλατφόρμας, ακόμα ξενίζουν και φοβίζουν τον εθισμένο στον καταναλωτισμό και την ιεραρχία άνθρωπο.
Αν εξαιρέσεις αυτούς τους δύο τελευταίους χώρους, κανείς μα κανείς δεν δείχνει την παραμικρή διάθεση για σύγκρουση. Κανείς δεν καλεί το Λαό σε γενική πολιτική απεργία διαρκείας, σε εξέγερση.
Το κίνημα λοιπόν πέθανε;
Μάλλον όχι, θα έλεγα εγώ.
Το κίνημα βρίσκεται σε μια φάση αμηχανίας, έλλειψης στόχου και σίγουρα έλλειψης συνοχής. Όμως αυτά είναι πρόσκαιρα συμπτώματα. Σε λίγο το κίνημα θα ξαναπάρει διαστάσεις εξεγερτικές και ελπιδοφόρες, τα ψέματα και οι δικαιολογίες τελειώνουν, όπως τελειώνει και το ισχνό πλέον εναπομείναν λίπος μιας κοινωνίας, που για πρώτη φορά ύστερα από πάρα πολλά χρόνια, καλείτε να διαλέξει ανάμεσα στην εξαθλίωση και την σκλαβιά από τη μία, και την ελευθερία και την αυτοδιάθεση από την άλλη.
Ο μέχρι πρότινος παντοδύναμος αστικός μηχανισμός χειραγώγησης, δεν διαθέτει άλλα όπλα εκτός της ωμής καταστολής και της άκρατης προπαγάνδας. Τα ψιμύθια της αστικής δημοκρατίας, το κράτος δικαίου και το όνειρο για ευμάρεια, τέλος.
Μένει σε μας πλέον να ασκήσουμε στο μέγιστο το χρέος μας ως άνθρωποι. Ενωμένοι και αλληλέγγυοι να σταθούμε απέναντι στην επέλαση της βαρβαρότητας, ανακτώντας την προ πολλού χαμένη μας αξιοπρέπεια. Μένει σε μας να βοηθήσουμε και να βοηθηθούμε στην προσπάθεια να κατακτήσουμε συλλογικά και ατομικά την αυτοδιάθεση μας και την απεξάρτηση μας από τις ηγεσίες και την καταπίεση.
Κλείνω με ένα σχόλιο του @CrippleHorse στο twitter, από το οποίο πήρα και την αφορμή να γράψω τις σκέψεις μου.
«Ο λαός της Αιγύπτου μας δείχνει τη διαφορά αυτού που θα ξεδώσει για κάνα 3ωρο από αυτόν που διαμαρτύρεται μέχρι να πάρει αυτό που θέλει»
* Η δική μου θέση σε σχέση με την κοινοβουλευτική αριστερά, είναι ότι έπρεπε προ πολλού να έχει παραιτηθεί σύσσωμη από τη βουλή, μεταφέροντας την όποια αντιπαράθεση με το σύστημα εκεί που πραγματικά ανήκει. Στους δρόμους.
Short URL: http://wp.me/p1pa1c-esr
parameter λ
23 Νοεμβρίου, 2011 11:42 πμ
Μια ερώτηση, αν γνωρίζει κάποιος. Η γσεε/ αδεδυ ανήγγειλε γενική απεργία για 1 Δεκέμβρη, ενώ ο προϋπολογισμός θα ψηφιστεί στις 7 Δεκέμβρη;
Xanadu
23 Νοεμβρίου, 2011 11:49 πμ
υπαρχει μια σύγχυση, η ΓΣΕΕ μιλαει για τις 1 Δεκέμβρη και ταυτοχρονα οτι η μερα απεργιας ειναι Τρίτη (ενώ 1 του μηνος ειναι Πεμπτη και την Τρίτη έχουμε 6 του μηνός)
Δελτίο Τύπου – 1η ΔΕΚΕΜΒΡΗ – 24ωρη Γενική Απεργία ΓΣΕΕ
Αγωνιστική απάντηση δίνουν τα συνδικάτα στην συνεχιζόμενη αντεργατική πολιτική των εφεδρειών = απολύσεων, της περικοπής και ανατροπής των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και των ΒΑΕ καθώς και των νέων φορολογικών βαρών κατά των εργαζομένων.
Αντιδρώντας στα νέα σκληρά μέτρα λιτότητας και περικοπής των κοινωνικών παροχών που περιλαμβάνει ο προϋπολογισμός του 2012, κατ’ απαίτηση του μνημονίου, η Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ αποφάσισε την πραγματοποίηση 24ωρης Γενικής απεργίας την Πέμπτη 1η Δεκεμβρίου 2011 και συλλαλητήριο στις 11πμ στο Πεδίον του Αρεως.
Η ΓΣΕΕ θα συνεχίσει τον αγώνα με στόχο την αλλαγή της αδιέξοδης και καταστροφικής πολιτικής, η οποία το μόνο που καταφέρνει είναι να εντείνει την ύφεση, να αυξάνει δραματικά την ανεργία, το χρέος, τα ελλείμματα, τις κοινωνικές ανισότητες και τη φτώχεια.
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
http://www.gsee.gr/news/news_view.php?id=1689
parameter λ
23 Νοεμβρίου, 2011 11:58 πμ
Εδώ και μια βδομάδα παίζουν την κολοκυθιά οι εργατοπατέρες, τάχα δεν ξέρουν πότε ψηφίζεται ο προϋπολογισμός. θενξ
Xanadu
23 Νοεμβρίου, 2011 12:00 μμ
nothing
το περιεργο ειναι που κηρύσσουν απεργια….
επισης αν τελικα η απεργια γινει στις 6 Δεκεμβρη υπαρχει θεμα λογω της επετειου
Xanadu
23 Νοεμβρίου, 2011 12:03 μμ
υπαρχουν πολλα παρακλαδια-θεματα οσον αφορα αυτο το θεμα
μια πρωτη σκεψη ειναι οτι υπαρχει περιπτωση η γσεε να βαλει απεργια, την ημερα κινηματικης μνημης και των αντικασταλτικων διαδηλωσεων που θα λαβουν χωρα εκεινη την ημερα; γιατι φετος ο πολιτικος λογος δεν θα ειναι μονο αντικατασταλτικος για ευνοϊτους λογους που προκύπτουν απο την χρονικη συγκυρια
parameter λ
23 Νοεμβρίου, 2011 12:33 μμ
Ναι, υπάρχει. Το θέμα, όμως θα είναι η ψήφιση του προϋπολογισμού, πράξη που σχετίζεται με τεχνικές λεπτομέρειες για την 6η δόση. Εξ ου και η πιλάλα ό,τι είναι να γίνει, να γίνει μέχρι τις 6 Δεκέμβρη.
Ioulianos
23 Νοεμβρίου, 2011 12:00 μμ
Μια ανακρίβεια.(ηθελημένη ή αγνεία;;)
Το άρθρο λέει: «Όταν ετέθη το θέμα του Δημοψηφίσματος, παρουσιάστηκε μια μοναδική ευκαιρία για το ΚΚΕ αλλά και τη λοιπή κοινοβουλευτική αριστερά, να παλέψει για τη διεξαγωγή του και να κερδίσει. Ένα όχι του λαού στο δίλλημα της ΕΕ θα σήμαινε αυτομάτως μια τεράστια νίκη όσων αντιπαλεύονται το μνημόνιο, και θα αφαιρούσε από τα αστικά κόμματα την δυνατότητα να πράξουν την όποια «κοινοβουλευτική αταξία», οδηγώντας τη χώρα στις κάλπες. Όμως το ΚΚΕ και ο Σύριζα απέρριψαν το δημοψήφισμα και αντιπρότειναν κατ’ ευθείαν τις εκλογές, γνωρίζοντας βεβαίως πως αυτό δεν επρόκειτο να συμβεί.»
Δεν θα αναφερθώ στον Σύριζα
Το ΚΚΕ εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση: 02/11/11
Το δίλημμα ευρώ ή δραχμή είναι αποπροσανατολιστικό για το λαό. Εκείνο που συμφέρει το λαό είναι αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και οικονομία, που θα διαγράψει μονομερώς ολόκληρο το χρέος και με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής θα αποδώσει στο λαό τον πλούτο που ο ίδιος παράγει και του τον κλέβουν τα μονοπώλια με τη βοήθεια του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και όλων των αστικών κομμάτων.
Με αυτό το περιεχόμενο το ΚΚΕ καλεί την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να απαντήσουν με ΟΧΙ στο δημοψήφισμα. Να εκφράσουν την απαίτηση να πέσει η κυβέρνηση και να γίνουν εκλογές, στις οποίες θα επιφέρουν ένα ισχυρό πλήγμα στο σάπιο αστικό πολιτικό σύστημα υπερψηφίζοντας το ΚΚΕ.
Αν το δημοψήφισμα πραγματοποιηθεί ο λαός να πάρει μέρος αγωνιστικά ψηφίζοντας ΟΧΙ, που θα είναι ένα βροντερό ΟΧΙ στην πολιτική του «ευρωμονόδρομου», στο μνημόνιο, στο μεσοπρόθεσμο, στη σύμβαση, και έκφραση για άλλο δρόμο ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας. Σε αυτή τη γραμμή έχουν συμφέρον να συναντηθούν και όσοι εργαζόμενοι δεν συμφωνούν με τη θέση για αποδέσμευση από την ΕΕ, όμως αντιστέκονται στα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα των ΕΕ, κυβέρνησης, πλουτοκρατίας
Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενος να μην υποκύψουν στον εκβιασμό, να τον κάνουν μπούμερανγκ στα διλήμματα του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και των παρατρεχάμενών τους.
Επιβάλλεται η πιο αποφασιστική ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος σε κάθε τόπο δουλειάς και κατοικίας, ενός κινήματος με στόχο την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.
http://www.kke.gr/anakoinoseis_grafeioy_typoy/anakoinosh_toy_grafeioy_typoy_gia_to_dhmopshfisma?morf=1
Ταυτόχρονα έθεσε και θέμα εκλογών.
«Η εξαγγελία του πρωθυπουργού για δημοψήφισμα σημαίνει ότι στήνεται ένας πελώριος μηχανισμός καταναγκασμού του λαού, όπου η κυβέρνηση και η Ε.Ε. θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα, τις απειλές, την προβοκάτσια για να γονατίσουν την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, για να υφαρπάξουν το ναι στη νέα σύμβαση»
Μήπως δεν θα γινόταν έτσι;;;
Και συνεχίζει : «Εκλογές τώρα. Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να τις επιβάλλουν και να τις υποδεχθούν με μαζικές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα. Με τη δράση και την ψήφο τους να καταφέρουν ένα ισχυρό πλήγμα στο αστικό πολιτικό σύστημα, να ανοίξουν το δρόμο για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, της εξουσίας των μονοπωλίων»
Καλό θα ήταν λοιπόν να μην κατασκευάζουμε θέσεις, για να στηρίξουμε το ψέμα.
parameter λ
23 Νοεμβρίου, 2011 12:30 μμ
Ναι Ιουλιανέ, έτσι έγινε με καθυστέρηση 48 ωρών από την εξαγγελία για δημοψήφισμα από τον γαπ το κκε τοποθετήθηκε επί του θέματος. Στο διάστημα εκείνο δεν είπε τίποτα από την ώρα της εξαγγελίας παρά μόνο για εκλογές. Κι αυτό γιατί ο γαπ έθεσε και το πραγματικό ερώτημα «ναι ή όχι στα μέτρα» μαζί με τη βοήθεια. Έπειτα απάντησε το κκε, αφού υπαγόρευσαν μέρκελ- σαρκοζί το ερώτημα, σ΄αυτό απάντησε το κόμμα. Επιπλέον, όπως πόσταρες την ανακοίνωση του κκε, διάβαζε:
«Το δίλημμα ευρώ ή δραχμή είναι αποπροσανατολιστικό για το λαό. Εκείνο που συμφέρει το λαό είναι αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και οικονομία, που θα διαγράψει μονομερώς ολόκληρο το χρέος και με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής θα αποδώσει στο λαό τον πλούτο που ο ίδιος παράγει και του τον κλέβουν τα μονοπώλια με τη βοήθεια του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και όλων των αστικών κομμάτων.
Με αυτό το περιεχόμενο το ΚΚΕ καλεί την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να απαντήσουν με ΟΧΙ στο δημοψήφισμα.»
Βλέπεις κάποια αντίφαση μεταξύ 1ης και 2ης παραγράφου της ανακοίνωσης;
Έτσι για την αποκατάσταση της αλήθειας
Ioulianos
23 Νοεμβρίου, 2011 12:52 μμ
Θεωρείς αντίφαση ότι άλλο πράγμα είναι η δραχμή ή όπως αλλιώς ονομαστή το νόμισμα μέσα στην ΕΕ και άλλο πράγμα ένα άλλο νόμισμα εκτός ευρωπαϊκής ένωσης το όποιο θα συνοδεύετε από τα μέτρα που λέει το ΚΚΕ; Εδώ βλέπεις αντίφαση;
Η μήπως η αντίφαση είναι στις 48 ώρες που συνοδεύει την πρώτη και την δεύτερη ανακοίνωση;
Μα και στην μια και στην άλλη το ΚΚΕ ΖΗΤΑΕΙ «τα λαϊκά στρώματα να απαντήσουν με ΟΧΙ στο δημοψήφισμα.»
Ταυτόχρονα στην πρώτη ανακοίνωση ζητά και εκλογές μια και το «δημοψήφισμα σημαίνει ότι στήνεται ένας πελώριος μηχανισμός καταναγκασμού του λαού, όπου η κυβέρνηση και η Ε.Ε. θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα, τις απειλές, την προβοκάτσια για να γονατίσουν την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, για να υφαρπάξουν το ναι στη νέα σύμβαση»
Ξαναρωτώ.
Μήπως δεν θα γινόταν έτσι;;;
Ioulianos
23 Νοεμβρίου, 2011 1:07 μμ
Πάντως και επειδή σίγουρα του ΚΚΕ προτιμούσε τις εκλογές από το δημοψήφισμα έχοντας όμως ξεκάθαρη θέση εάν αυτό γινόταν, αν ο συντάκτης ήταν τίμιος έπρεπε να το μεταφέρει έτσι και όχι με το τρόπο που το έκανε.
catalternative
23 Νοεμβρίου, 2011 2:09 μμ
Συγνώμη Ιουλιανέ αλλά μάλλον κάτι χάνω γιατί πραγματικά αδυνατώ να σε κατανοήσω. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πρώτον, να ξεκαθαρίσω ότι συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με το κείμενο, προσωπικά κάτω παρόμοια ανάγνωση των πολιτικών γεγονότων αν και δεν συμμερίζομαι την αισιοδοξία για αντίδραση του Μεθεξή. Δεύτερον, το κείμενο αναφέρει συγκεκριμένα
το οποίο επιβεβαιώνεται και από δημοσιεύματα της πρώτης μέρας της εξαγγελίας του δημοψηφίσματος από τον Παπανδρέου (πχ δες εδώ). Όντως ο συντάκτης του κειμένου δεν αναφέρει την τελική θέση του ΚΚΕ σε σχέση με το δημοψήφισμα που μας παραθέτεις, η οποία ήρθε 48ώρες αργότερα και κατόπιν το όλου σκηνικού με Κάννες, Μέρκελ, Σαρκοζί. Η παράληψη αυτή δεν αναιρεί όμως το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει, στο οποίο συμφωνώ γιατί είναι η μόνη λογική εξήγηση που μπορώ να δώσω.
Και πως το εννοώ αυτό, επέτρεψέ μου να σου εξηγήσω.Αδυνατώ να κατανοήσω γιατί το ΚΚΕ δεν ήθελε το δημοψήφισμα, ακόμα και μέσα στο ψευτοδίλημμα που τεθώταν. Κατ’εμέ θα μπορούσε να προπαγανδίσει πολύ καλά την θέση του υπέρ του ΌΧΙ προβάλλοντας την πάγια θέση του «Έξοδος από ΕΕ με λαϊκή εξουσία», και με σοβαρές προτάσεις πως μπορεί να ικανοποιήσει αυτή την έξοδο. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει το ποσοστό υπέρ του ΌΧΙ από πλευράς του κόσμου να είναι συντριπτικό (άρα να έχουμε έξοδο από ΕΕ) και να εκφραστεί και στις επερχόμενες εκλογές με μεγάλη άνοδο των κομμάτων της αριστεράς (που θα οδηγουσε σε λαϊκή εξουσία), Όχι;;; 🙂
ΥΣ. Συγνώμη για το σεντόνι 😦
Ioulianos
23 Νοεμβρίου, 2011 2:26 μμ
Έχω παραθέσει τις επίσημες ανακοινώσεις από 1 και 2 του Νοέμβριου και όχι τις μεταφορές τους από τα ΜΜΕ που συνοδεύονται πάντα από μερικές παραλήψεις.
Για διάβασε όμως το παρακάτω:
«Όταν ετέθη το θέμα του Δημοψηφίσματος, παρουσιάστηκε μια μοναδική ευκαιρία για το ΚΚΕ αλλά και τη λοιπή κοινοβουλευτική αριστερά, να παλέψει για τη διεξαγωγή του και να κερδίσει. Ένα όχι του λαού στο δίλημμα της ΕΕ θα σήμαινε αυτομάτως μια τεράστια νίκη όσων αντιπαλεύονται το μνημόνιο, και θα αφαιρούσε από τα αστικά κόμματα την δυνατότητα να πράξουν την όποια «κοινοβουλευτική αταξία», οδηγώντας τη χώρα στις κάλπες. Όμως το ΚΚΕ πρόβαλε ως πρώτο αίτημα τις εκλογές έχοντας όμως και μια ξεκάθαρη θέση όσο αφορά το δημοψήφισμα , και ο Σύριζα…..»
Μήπως έτσι ο αρθρογράφος θα ήταν πιο τίμιος;;
catalternative
23 Νοεμβρίου, 2011 3:12 μμ
@Ιουλιανός, πιθανώς ναι να ήταν μια πιο ορθή διατύπωση της θέσης του ΚΚΕ αυτό που παραθέτεις, αλλά δεν είμαι εγώ ο κειμενογράφος. Μπορείς όμως να απαντήσεις τώρα στο ερώτημα που θέτω; 🙂
parameter λ
23 Νοεμβρίου, 2011 2:57 μμ
Ναι βλέπω, διότι σε περίπτωση που το κκε έπαιρνε το δημοψήφισμα σοβαρά από την πρώτη στιγμή μέσα στο κοινοβούλιο, τέτοιο θέμα (νομίσματος) δεν θα υπήρχε, θα θεωρούταν αυτονόητο. Το θέμα που θα προέκυπτε θα ήταν ότι το κκε υιοθετεί θέση του γαπ. Κι εν πάση περιπτώσει αφήνει πικρία η αρχική στάση. Για τους συριζαίους ούτε λόγος, ο αλέξης παίζει με τις λέξεις.
parameter λ
23 Νοεμβρίου, 2011 3:01 μμ
Διασαφηνίζω την αντίφαση που προέκυψε σε δεύτερο χρόνο. Συνοπτικά, το δημοψήφισμα είναι μια απάτη, αλλά ψηφίστε όχι. Πες μου ότι αυτό δεν είναι χαρακίρι.
Μethexis
24 Νοεμβρίου, 2011 2:16 μμ
Όσον αφορά τη θέση πως το ΚΚΕ δεν μπορεί να θεωρεί το δημοψήφισμα ως απάτη αλλά να στηρίξει το ΟΧΙ σ’ αυτό, αναρωτιέμαι, πως συμμετέχει στην μεγαλύτερη απάτη της αστικής βουλής μην δίνοντας ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση.
ΔΕΝ είναι αυτό χαρακίρι;;;
Αποδέχεται το ΚΚΕ τον εκλογικό νόμο, την αστική νομιμότητα, το σύνταγμα, το ξέσκισμα του συντάγματος στα μέτρα των εξουσιαστών;;;
Αν όχι τότε ορθώς δεν δέχθηκε και την απάτη του δημοψηφίσματος. Αλλά τότε θα έπρεπε με την ίδια λογική να έχει αποχωρήσει προ πολλού από την βουλή. Δύο μέτρα και δύο σταθμά έχει μάλλον.
Ioulianos
23 Νοεμβρίου, 2011 3:06 μμ
parameter λ
Υπόθεση που όμως δεν επιβεβαιώνετε από τα μετέπειτα γεγονότα. Η άποψη μου είναι εδώ http://wp.me/p1pa1c-e1A
Mitsaras
23 Νοεμβρίου, 2011 1:39 μμ
Θεωρώ πως η παρέμβασή σου είναι σαφής κι ως εκ τούτου ο συντάκτης του κειμένου περισσότερο ήθελε να πει αυτά που έχει στο μυαλό του παρά να βασιστεί σε πραγματικά ντοκουμέντα.
Να προσθέσω μόνο πως εάν είχαμε να διαλέξουμε αυστηρά μεταξύ εκλογών ή δημοψηφίσματος, οι εκλογές φαντάζουν καλύτερη λύση καθώς είναι πιο ξεκάθαρη η λαϊκή βούληση από ένα ενδεχόμενο δημοψήφισμα το οποίο θα ήταν κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του ΠΑΣΟΚ – ΔΝΤ – ΕΕ. Ως εκ τούτου πολύ σωστά το ΚΚΕ (για διαφορετικούς λόγους από ΝΔ) αντιπρότεινε εκλογές αντί δημοψηφίσματος.
CrippleHorse
23 Νοεμβρίου, 2011 4:10 μμ
Eγώ πάντως είχα ακούσει την Κανέλη να λέει ότι το κκε είναι αντίθετο στο δημοψήφισμα γιατί είναι βέβαιοι ότι θα πρόκειται για κάποιον εκβιασμό. Θα μπορούσε να απαντήσει κανείς ότι στους εκβιασμούς, απαντάς αυτό που νομίζουν ότι δεν τολμάς να απαντήσεις, όσο κακό κι αν ακούγεται. Θεωρώ ότι πρόκειται για σοβαρό λάθος και όχι απαραίτητα για ιδεολογικό ζήτημα, αλλά όπως και να χει, αυτό που είδα από την κοινοβουλευτική αριστερά ήταν ότι, είτε επειδή φοβήθηκε μήπως θα χανόταν το δημοψήφισμα ή λόγω του προφανούς ψευτοδιλήμματος, δίστασε να σηκώσεο το γάντι και να ριχτεί στη μάχη για να κερδιθεί. Το καλύτερο δε θα ήταν να έλεγαν ότι είναι επιβεβλημένο ένα δημοψήφισμα, αλλά ας ανοίξει η απαραίτητη πολιτική συζήτηση σχετικά με το τι πρέπει να κάνουμε, να γίνουν εκλογές και μετά να γίνει το δημοψήφισμα που θα δεσμεύσει την επόμενη κυβέρνηση να τηρήσει τη λαϊκή εντολή. Επίσης δεν είδα να χαλούν ιδιαίτερα τον κόσμο όταν αποκαλύφθηκε ότι δεν υπήρχε καμία αληθινή πρόθεση για δημοψήφισμα, πέρα από το να πουν ότι ο ΓΑΠ και το πασόκ παίζουν με το λαό και την οικονομία. Δεν είδα να ζητούν να γίνει δημοψήφισμα.
the elf at bay (@theelfatbay)
23 Νοεμβρίου, 2011 12:49 μμ
Η κοινοβουλευτική αριστερά είναι το δεκανίκι του καπιταλισμού. Απλά πράγματα.
υποδούρειος λίππος
23 Νοεμβρίου, 2011 12:54 μμ
για μένα η αμήχανη φάση του κινήματος είναι να περιμένει «επαιτείους» για «κλιμακώσεις»,
και όταν έρχεται η «επαίτειος» να πορεύται προς από την αμερικάνικη πρεσβεία,
αντί της γερμανικής, ή της εθνικής τράπεζας, του χρηματιστηρίου ή ότι άλλο βάλει ο νους σας.
καταλαβαίνω ότι γράφω μαλακίες , γιατί ακόμη και αυτές οι ενέργειες που προτείνω παραμένουν συμβολικές, αλλά τουλάχιστον διαφοροποιούνται από το «πρωτοκολλο».
θέλω να πω είναι καιρός να αντιληφθούμε το σκηνικό που κρύβεται αριστοτεχνικά από τα συστημικά παπαγαλάκια.
για παράδειγμα, ενώ όλοι κόπτονται για να μην κοπεί το ρεύμα στους ανάπηρους, καταπίνουν αμάσητο το γεγονός ότι οι βιομηχανίες εξαιρούναι του μέτρου των ακινήτων.
ένας επαίτης.
simon
23 Νοεμβρίου, 2011 1:34 μμ
Σςςςςςςςςς… μην κάνετε φασαρία! Το «κίνημα» κοιμάται…
Δεν ανησυχώ όμως. Αγρυπνούν το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ, οι πρώην ψηφοφόροι των αστικών κομμάτων, απολίτικοι ή και ακομμάτιστοι μικροαστοί και προλετάριοι, η εξωκοινοβουλευτική αριστερά, οι συνδικαλιστές κι ο αναρχικός χώρος. Ξέχασα κανέναν;
Το κίνημα έχει μέλλον…
W.T
23 Νοεμβρίου, 2011 2:17 μμ
Αφαιρωντας απο την συζητηση(υποκειμενικα αν θελετε) το ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ,αφου δεν προτεινει (ουτε ρητορικα) καποια εξωθεσμικη λυση και την ψαχνει με διαχειρηση,ευρωομολογα και συνεργασιες με οψιμους αντιμνημονιακους πασοκους,ας συζητησουμε για την σταση των υπολοιπων.
Εγραψε ο φιλος πιο πανω «για μένα η αμήχανη φάση του κινήματος είναι να περιμένει “επαιτείους” για “κλιμακώσεις” » και θα συμφωνησω μαζι του.Αλλα να δουμε τι εννοει ο καθενας με την εννοια «κλιμακωση».
Υπαρχει ενα μερος του κινηματος που βλεπει ως κλιμακωση την συμμετοχη του κοσμου σε κινηματικες διαδικασιες εξεγερσιακης λογικης,περιμενοντας ως εναυσμα μια απεργια,μια επετειο,ενα τυχαιο γεγονος κτλ.
Αυτος ο κινηματισμος ομως προσκρουει στο επιπεδο συνειδητοποιησης και οργανωσης του κοσμου.Στο επιπεδο της συνειδησης ειδαμε και απο τις «πλατειες» οτι τα ζητουμενα του απλου κοσμου που κατεβαιναν ηταν πολυ διαφορετικα απο τις «εξεγερσιακες προτωπορειες» που ενω χαιδευαν τα μικροαστικα χαρακτηριστικα του «κινηματος» ταυτοχρονα παρακινουσαν τον κοσμο σε εφοδους στα ανακτορα και απογοητευοταν απο την απροθυμια του για συγκρουση.
Στο επιπεδο της οργανωσης,τα πραγματα ηταν χειροτερα αποτελεσμα βεβαια και της διαφορετικοτητας των αιτηματων.
Ολοι αυτοι συνεχιζουν να επιμενουν σε ενα ακρατο κινηματισμο,ο οποιος θα στηριχθει στην συνειδηση που θα ερθει μεσω της μειωσης του βιοτικου επιπεδου και του αγωνα για επιβιωση.
Εστω και οτι συμβαινει ετσι.Το ερωτημα ομως θα παραμενει.Εξεγερση για συγκεκριμενο λογο(πεινα)…αλλα με ποιο στοχο??
Ακριβως αυτος ειναι ο λογος που σταματησα να περιμενω,τις επετειους και την εξεγερση που μπορει να πυροδοτησουν.
Πιστευω οτι το κινημα αποκτα με γοργους ρυθμους εμπειρια και ξεπερναει τον μικροαστικο του επαναστατισμο.Το βλεπω καθημερινα.Προσπαθειες αντιστασης στα χαρατσια,προσπαθειες δημιουργιας διαυλων επικοινωνιας,συνεργασια και αλληλεγγυη μεταξυ σωματειων,ξεπερασμα των συνδικαλιστιων ηγεσιων οπου ο ρολος τους ειναι τροχοπεδη,ξεπερασμα της συστημικης προπαγανδας,ξεγυμνωμα του ρολου των αστικων κομματων,ξεπερασμα του κοινωνικου αυτοματισμου.Οσο προχωραει η συνειδητοποιηση τοσο πιο φανερες γινονται οι δυκολιες του εγχειρηματος.Αυτο σε καμια περιπτωση δεν σημαινει ηττοπαθεια.Αντιθετα η αναγνωριση οτι βρισκομαστε μπροστα σε μια τεραστια προκληση που θα καθορισει το μελλον των ζωων μας,μας κανει να κανουμε βαθυτερες αναλυσεις,να αναζητουμε τροπους οργανωσης,να δημιουργουμε δομες αντιστασης και να ετοιμαζομαστε για ενα πραγματικο πολεμο που απαιτει,οργανωση,στρατηγικη,συνειδητοποιηση,υπομονη.Δεν προκειται απλα περι μιας μαχης λιγων ημερων,που θα επαναφερει τα πραγματα στην προηγουμενη κατασταση,απλα διοχνωντας τους διαχειρηστες αυτου του συστηματος(π.χ «Αγανακτισμενοι»).Προκειται περι διαρκους πολεμου που μολις αρχιζει.
Mitsaras
23 Νοεμβρίου, 2011 2:18 μμ
Πολύ ωραίο σχόλιο W.T. (Wrong Tendency?).
W.T
23 Νοεμβρίου, 2011 2:33 μμ
Συνεχιζω να ειμαι Wrong Tendency…αλλα προσπαθω να βελτιωνομαι…. 😉
Mitsaras
23 Νοεμβρίου, 2011 3:03 μμ
You doing it well 🙂
υποδούρειος λίππος
23 Νοεμβρίου, 2011 8:44 μμ
συμφωνείς εσύ συμφωνώ και γω.
θα το πω με διαφορετικά λόγια.
πρόκειται για την διαφορά της αδράνειας και της αντίστασης.
από την μία ένα μεγάλο κομμάτι αντιδρά γιατί ο κόσμος του που είχε συνηθίσει γκρεμίζεται.
τα γεγονότα τρέχουν και όποιος δεν ακολουθεί με τον ρυθμό που αυτά απαιτούν, αδρανεί.
και αυτή ακριβώς, η αδράνεια, είναι χαρακτηριστικό της μάζας όταν επιδρούν πάνω τις δυνάμεις, όπως είπε ο Νεύτωνας.
είναι η αδράνεια της αγανάκτησης για ένα κόσμο που χάνεται, ή, να το πω αλλιώς, τώρα τα σκυλιά του Παυλώφ θα πρέπει να μάθουν να τρέχουν τα σάλια τους όχι με μπριζολίτσες, αλλά με ξεροκόμματα.
από την άλλη, για το κομμάτι της αντίστασης, σε αντιγράφω: «Προκειται περι διαρκους πολεμου που μολις αρχιζει.»
Μethexis
24 Νοεμβρίου, 2011 2:19 μμ
Δεν διαφωνώ σ’ αυτά που λες. Εγώ πιστεύω πως η όποια συνειδητοποίηση μπορεί να επέλθει μόνο μέσα από τις ζυμώσεις κατά τη διάρκεια μιας όποιας εξεγερτικής διαδικασίας. Ιδιαίτερα τώρα που βιώνουμε έναν πολύ συμπυκνωμένο ιστορικό χρόνο.
Ioulianos
23 Νοεμβρίου, 2011 2:17 μμ
Ας δούμε όμως και μερικές άλλες ανακοινώσεις άλλων- εξωκοινοβουλευτικών- χώρων για το Δημοψήφισμα και ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματα όσο αφορά μέρος του άρθρου.
———————————————————————————————
Οι συμβουλάτορες του ζαβού και της παρέας του, προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο και να στρέψουν το ενδιαφέρον του κόσμου γύρω από ένα δημοψήφισμα που θα γίνει μετά από δυόμιση μήνες. Κουτοπόνηρη τακτική, «αλλά που ξέρεις», λένε, «μπορεί να πιάσει». Πάντως το προηγούμενο κόλπο για δημοψήφισμα το φθινόπωρο, όπως είχε αναγγελθεί, δεν «έπιασε», αφού όλοι ήθελαν πρώτα να ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο –όπως και έγινε– και μετά να ρίξουν στο τραπέζι το χαρτί το δημοψηφίσματος, ο ένας και το χαρτί των εκλογών, οι «άλλοι».
Από την άλλη όχθη, λοιπόν, της εξουσίας, με τον ίδιο στόχο πάντα, οι «άλλοι» ζητούν (τι άλλο;) εκλογές. Η δήθεν διαμάχη επιχειρείται να παρουσιαστεί σαν κολοσσιαία αντιπαράθεση, που θα πρέπει να τραβήξει την προσοχή το κόσμου (αυτός είναι ο στόχος τους) και στην συνέχεια να εγκλωβιστεί στο δίπολο, ξεχνώντας πως και οι μεν και οι δε συνεργάστηκαν και συνεργάζονται για να πραγματοποιηθούν οι σχεδιασμοί της κυριαρχίας για τον ελλαδικό χώρο.
Το παιχνίδι που έχει αρχίσει να παίζεται, τώρα, από τη συνωμοσία των 300 που απαρτίζουν τα κόμματα και τα αποκόμματα εντός (αλλά και εκτός) βουλής είναι η παράταση και ο αποπροσανατολισμός με επιδίωξη την εκτόνωση των διαθέσεων του κόσμου, ύστερα και από τα όσα συνέβησαν την 28η Οκτωβρίου, που δεν ήταν διόλου ευχάριστα και που δείχνουν ότι τα πράγματα δεν πάνε κατά διαόλου μόνο για τους σύγχρονους σκλάβους που τους ονομάζουν πολίτες.
Με στόχο το δημοψήφισμα, κερδίζεται χρόνος και όταν αυτό δεν φέρει τα αποτελέσματα που θέλουν, τότε έρχονται και οι εκλογές για να πετύχουν την συνένοχη ανοιχτή (πλέον) συνεργασία τους, αναβαπτισμένη από τα ψίχουλα ψήφων που θα μαζέψουν.
Αν νομίζουν οι εξουσιαστές πως θα ξεγελάσουν τον κόσμο είναι γελασμένοι. Επειδή όπως δείχνουν τα πράγματα, τώρα, αυτό είναι πολύ δύσκολο. Αν πάλι το πετύχουν, με αυτούς ή άλλους τρόπους, τότε χαλάλι τους. Επειδή αυτό θα σημαίνει πως κι αυτό το κόλπο έπιασε. http://anarchypress.wordpress.com/2011/11/01/%CF%87%CE%B1%CE%B6%CF%8C-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%AF-%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%AC-%CE%B3%CE%B5%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%BF-%CF%8C%CF%87%CE%B9-%CE%B2%CE%AD%CE%B2%CE%B1%CE%B9%CE%B1/#more-13959
Το δημοψήφισμα που ανήγγειλε ο Παπανδρέου…..Αποτελεί ξεκάθαρη προσπάθεια χειραγώγησης, εκβιασμού και παραπλάνησης της λαϊκής πλειοψηφίας που βρίσκεται στους δρόμους του αγώνα για την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση Παπανδρέου για να υπηρετήσει τα συμφέροντα του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ, των τραπεζιτών και των διεθνών τοκογλύφων.
ΚΚΕ ΜΛ. http://www.xanthipress.gr/eidiseis/elada/10156-2011-11-03-09-34-56.html
Η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού να προχωρήσει σε δημοψήφισμα είναι μια απόπειρα απόδρασης από τα αδιέξοδα στα οποία οδηγήθηκε με τις επιλογές «διάσωσης» του κεφαλαίου. Η κυβέρνηση όμως κλονίστηκε και καταρρέει υπό το βάρος της εργατικής – λαϊκής αντίδρασης…. Με την απαίτηση της ανατροπής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, του καθεστώτος Επιτροπείας, αλλά και συνολικά του κοινωνικού σφαγείου ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου. Όχι βέβαια να φύγουν οι πράσινοι υποτακτικοί για να έρθουν οι γαλάζιοι ή οι οικουμενικοί. Η απαίτηση του λαού είναι να φύγουν όλοι, όσοι ευθύνονται για την μετατροπή των εργαζομένων σε αναλώσιμο είδος υπέρ της κερδοφορίας και της δημοκρατίας σε μια μπανανία των πολυεθνικών. Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ http://www.antarsya.org/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=62&Itemid=119&limitstart=12
kixwtis
23 Νοεμβρίου, 2011 3:10 μμ
κι ένα δικό μου σχόλιο
η αφορμή ήταν όσα είχαν συμβεί στις 20 Οκτώβρη
Η ανάγκη ενός νέου κοινωνικού – πολιτκού κινήματος
Βρισκόμενοι στην ευθυγράμμιση του ναδίρ της ελληνικής και της παγκόσμιας κρίσης του καπιταλισμού είναι αναγκαία όσο ποτέ η εμφάνιση ενός νέου κινήματος πολιτών που θα υπερβεί δυσκολίες και άλλα πολλά για να ανοίξει μια νέα σελίδα στην ιστορία.
Το οργανωμένο κίνημα της αριστεράς και της αναρχίας έχει αποδειχθεί κατώτερο των περιστάσεων.
Η μεν αριστερά έχει βολευτεί με την αστική της νομιμότητα, με μία ηλιθίως αλγοριθμική στρατηγική και με μία αυτιστική βυζαντινολογία.
Η δε αναρχία το έχει ρίξει σε ένα βολονταρισμό, ανώφελη εκτόνωση και ότι μας καυλώσει, χωρίς πολιτική, χωρίς στρατηγική, χωρίς παρέμβαση στους χώρους εργασίας (γιατί εμείς είμαστε αναρχικοί και όχι συνδικαλιάριδες να κλαίμε για τους μισθούς και συνθήματα του τύπου «ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες» ανήκουν μόνο σε μία μονοδιάστατη αριστερά) κλπ
Βέβαια από την άλλη έχουμε και τα λαϊκά κινήματα που εμφανίζονται σε διάφορες φάσεις, στα οποία εμφανίζεται ένας απολιτίκ χαρακτήρας και ώσπου να πάρουν μυρωδιά συνείδησης και πολιτική χροιά εξαφανίζονται και τα ίδια, μαζί με τα αίτια που τα γέννησαν. Παράδειγμα είναι το κίνημα των πλατειών το οποίο έδιωχνε τα εργατικά σωματεία και τα κόμματα κακήν κακώς και έσβησε μετά από μία ψήφιση στη βουλή.
Χρειάζεται λοιπόν στο αμέσως επόμενο διάστημα η εμφάνιση ενός νέου λαϊκού – ταξικού κινήματος, το οποίο θα υπερβεί τις αδυναμίες των προαναφερθέντων. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει εξαρχής να είναι μπολιασμένο με τις παραπάνω εμπειρίες έχοντας υπόψιν όχι μόνο τις αδυναμίες, αλλά και τις νίκες των παραπάνω κινημάτων.
Πρώτη προτεραιότητα ενός τέτοιου κινήματος είναι να συσπειρώσει όλες τις προαναφερθείσες δυνάμεις κάτω από ένα όραμα και μία πρόταση εξουσίας προς το συμφέρον της πληγείσας από το κεφάλαιο κοινωνίας.
Προκειμένου να έχει νόημα η ύπαρξη του θα χρειαστεί η οργανωμένη και άμεση δράση σε κάθε τομέα που θα επιτρέπει και θα δίνει ερέθισμα για συμμετοχή όλου του λαού
ξέσβουρος
23 Νοεμβρίου, 2011 3:53 μμ
Υπάρχει και αυτή η ανακοίνωση:
http://www.aplotaria.gr/2011/11/gsee-adedy-strike-1-dec/
—-
Γενική απεργία ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ την Πέμπτη 1η Δεκεμβρίου
Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ αποφάσισαν την πραγματοποίηση 24ωρης γενικής απεργίας την Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου, αντιδρώντας στη «μνημονιακή» πολιτική της νέας Κυβέρνησης, στα νέα σκληρά μέτρα λιτότητας και περικοπής των κοινωνικών παροχών που περιλαμβάνει ο προϋπολογισμός του 2012.
Η ΓΣΕΕ διαμαρτύρεται για τις εφεδρείες = απολύσεις, τις περικοπές και ανατροπές των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και των ΒΑΕ καθώς και για τα νέα φορολογικά μέτρα κατά των εργαζομένων και δηλώνει αποφασισμενη να συνεχίσει τον αγώνα με στόχο την αλλαγή της αδιέξοδης και καταστροφικής πολιτικής, η οποία το μόνο που καταφέρνει είναι να εντείνει την ύφεση, να αυξάνει δραματικά την ανεργία, το χρέος, τα ελλείμματα, τις κοινωνικές ανισότητες και τη φτώχεια.
Η ΑΔΕΔΥ καυτηριάζει στο μήνυμά της «μνημονιακές» πολιτικές δυνάμεις της χώρας, που σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να επιβιώσουν και να ανασχέσουν τη δυναμική που αναπτύσσεται στην Κοινωνία για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, συσπειρώθηκαν σε ένα ενιαίο κυβερνητικό σχήμα, κατ’ εντολήν της Τρόικα, προκειμένου να συνεχίσουν το καταστροφικό έργο τους. Η ΑΔΕΔΥ εκτιμά ότι ο φαύλος κύκλος της ύφεσης τροφοδοτήθηκε με το αρχικό μνημόνιο που περιελάμβανε τις πρώτες ισοπεδωτικές περικοπές στους μισθούς των Δημοσίων Υπαλλήλων (13ος και 14ος) και τις συντάξεις, οδηγώντας την ελληνική οικονομία στην άβυσσο του συνεχώς αυξανόμενου δημόσιου χρέους και της αδυναμίας αντιμετώπισης των ελλειμμάτων θα επεκταθεί τώρα με νέες μειώσεις εισοδημάτων, νέες μειώσεις συντάξεων αλλά ακόμα και με μαζικές απολύσεις στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα για την επόμενη τριετία, που θα οδηγήσουν στην τραγική υποβάθμιση των Δημοσίων Υπηρεσιών, ειδικά στους χώρους της Υγείας, της Παιδείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης.
—-
ισχύει;
Giorgos S.
23 Νοεμβρίου, 2011 5:21 μμ
Ειναι εντυπωσιακό το ότι ένα άρθρο που κριτικάρει υποτίθεται από Αριστερή σκοπιά τις διάφορες συνιστωσες του κινήματος(ΚΚΕ,ΣΥΡΙΖΑ κλπ.) είναι διαποτισμένο από τη λογική της από τα πάνω κίνητοποίησης ή μάλλον χειρισμού του λαού. Το κίνημα είναι πρώτα από όλα οι εργαζόμενοι που δεν είναι ούτε πρόβατα να ακολουθούν ό,τι κατέβει στο μυαλό του καθενός, αλλά ούτε και αθώοι που δεν έχουν συμμετοχή στα όσα γίνονται. Επίσης το άρθρο ξεχνάει εντελώς οτι απέναντι στα κινήματα και τις συνιστώσες τους υπάρχει ένα πανίσχυρο σύστημα που παρά τον πανικό του εξακολουθεί ακόμα να έχει την πρωτοβουλία αφού ούτε το πολιτικό σύστημα εξουσίας έχει ραγίσει ακόμη ιδιαίτερα, αλλά ούτε και τα κυρίαρχα ΜΜΕ έχουν χασει την επιρροή τους στη διαμόρφωση των συνειδήσεων αφού εξακολουθούμε να ζούμε και να αναπνέουμε εντός του «κόσμου της τηλεόρασης» που ακόμη καλά κρατεί στα γνωστα χέρια.
Ετσι βλέπουμε στο άρθρο ευκολα συμπεράσματα όπως ότι εξ αιτίας της Αριστεράς δεν είδαμε την κλιμάκωση που θέλαμε -λες κι απέναντι δεν υπήρχε αντίπαλος-, ή οτι εξ αιτίας πάλι της Αριστεράς δεν πάμε σε Γενική Απεργία διαρκείας κλπ.
Θα πω μονο ενα παραδειγμα. Μετα τη Γενική Απεργία, στις ΕΛΜΕ κατεβηκαν από τις αριστερες παρατάξεις προτάσεις για κλιμάκωση των απεργιών με 3ήμερες(ΣΥΡΙΖΑ) και 5ήμερες(ΠΑΜΕ). Οι προτάσεις απορρίφθηκαν από τις μαζικές ΓΣ παρα τη θέληση των αριστερών συνιστωσων γιατί αυτή είναι η κατάσταση και το επίπεδο συνειδητοποίησης, είτε μας αρέσει είτε όχι. Με ποια λογική λοιπόν θα ακολουθούσαν Γενική Πολιτική Απεργία διαρκείας αυτοί που δεν ακολουθησαν ούτε καν τις 3ήμερες;;;;
Επίσης την ίδια λογική έχει η θεση για αποχώρηση των Αριστερών κομματων από τη Βουλή. Κατι τέτοιο εχει νόημα όταν την πολιτική κρίση την προκαλεί ένα ισχυρό λαικό κίνημα και οι εκπροσωποι εκφραζουν αυτό που συμβαινει στην κοινωνία. Οταν ομως η κοινωνία δίνει 75% αποδοχή έστω κ προσωρινά στον Παπαδήμιο(ούτε εμενα μου άρεσε αλλά δεν μπορώ να μην δω ότι συμβαίνει) τότε αυτό σημαινει οτι μια κίνηση αποχωρησης από τη Βουλή θα ήταν και πάλι προτροπή αρχηγού προς πρόβατα. Αυτα πηγαίνουν χερι-χερι και λογικά πρεπει να εχουν φορα από κατω προς τα πάνω κι όχι αναποδα. Αλλιώς παραμονεύουν καταρρευσεις και ήττες οδυνηρές.
Συναγωνιστες κι εγω την ίδια αγωνία έχω με όλους για την ανατροπή, αλλά η ιστορία και η ανάπτυξη των κινημάτων έχει τους δικούς της ρυθμούς και θέλει υπομονή. Όλα άναπτύσσονται σε κύματα κι αυτη τη στιγμή φαινεται πως δεν είμαστε σε φαση κορυφωσης(φανηκε από τη 2η μερα κιόλας της Γεν.Απεργίας που όλα ήταν κατωτερα της 1ης μερας). Η κορυφή ήταν εκείνη την Τεταρτη 19/10.Τωρα βαδίζουμε προς τη νεα κορύφωση μετα το αναγκαίο διάστημα προετοιμασίας που θα είναι σύντομο πιστευω.
Ας μη μηδενίζουμε λοιπόν, ας σταματήσουμε να απογοητευόμαστε έχοντας μόνιμο μέτωπο προς τους συμμαχους μας, και κυρίως ας κάνουμε υπομονή. Τις εξεγερσεις και τις ανατροπές τις κανουν οι λαοί όταν είναι έτοιμοι κι όχι οι όποιες φωτισμένες ηγεσίες ή πρωτοπορείες.
Ραντεβού στη Γεν.Απεργία και την προετοιμασία της που σίγουρα θα μας πάει κι άλλα βηματα μπροστά.
ΥΓ.Το παραδειγμα της Αιγύπτου ειναι λάθος αφου μιλάμε για εντελως άλλες συνθηκες. Εντελώς. Οταν βρεχει το φθινόπωρο στους λόφους γυρω από το Κάιρο 100άδες εξαθλιωμένοι πεθαίνουν κάτω από τη λάσπη χωρίς κανένα ΜΜΕ να μιλάει γι αυτό. Εκεί πραγματικα δεν έχουν να χασουν τίποτα αυτοί που εχουν εξεγερθεί.
class-ic
23 Νοεμβρίου, 2011 9:16 μμ
Πόλύ καλό σχόλιο. Πράγματι, όσο και αν φυτρώνουν εδώ και εκεί ενδιαφέροντα εγχειρήματα, η μεγάλη πλειοψηφία είναι οργισμένη για τους εντελώς λάθος λόγους. Γιατί ο «κόσμος της τηλεόρασης», όπως είπες, έχει καναλιζάρει την οργή μας προς στόχους που είτε δεν αγγίζουν καν το σύστημα (πχ φταίει η διαφθορά) είτε το βοηθούν κι όλας (πχ θέλουμε πιο γρήγορες μεταρρυθμίσεις).
Αλλά δεν είναι θέμα σωστής ενημέρωσης (αν κ αυτή σίγουρα θα βοηθούσε). Γιατί η προλεταριακή συνείδηση είναι κάτι που διαμορφώνεται βιωματικά και όχι απλά με παράθεση επιχειρημάτων. Οι αιγύπτιοι πληβείοι, που δίνουν ακόμα μια φορά το αίμα τους εκεί κάτω, έχουν στην πλάτη τους δεκαετίες καταπίεσης και κυρίως δεκαετίες άγριων αγώνων. Θέλει πολλή δουλειά για να μπορέσουμε μια μέρα να τους κοιτάξουμε στα ίσια. Όταν εγώ έχω μάθει μια ζωή να είμαι ανταγωνιστικός για να πλασαριστώ καλά στην «αγορά» και για να γίνω επιτυχημένος, όταν αν και εργάτης έχω μάθει να σκέφτομαι με την ματιά των αφεντικών, αυτό δεν αλλάζει εύκολα. Η αναμέτρηση με την ανατροφή σου είναι επίπονη και σταδιακή και αυτό το βλέπω πρώτα πρώτα σε μένα.
ioulianos
23 Νοεμβρίου, 2011 9:27 μμ
πολύ καλος σχολιασμός και απο τους δυο σας…
Μethexis
24 Νοεμβρίου, 2011 2:28 μμ
Δεν βλέπω που στο κείμενο βγαίνει ότι στηρίζω την από τα πάνω κινητοποίηση ή μάλλον το χειρισμό του λαού.
Λέω χαρακτηριστικά «Μένει σε μας πλέον να ασκήσουμε στο μέγιστο το χρέος μας ως άνθρωποι. Ενωμένοι και αλληλέγγυοι να σταθούμε απέναντι στην επέλαση της βαρβαρότητας, ανακτώντας την προ πολλού χαμένη μας αξιοπρέπεια. Μένει σε μας να βοηθήσουμε και να βοηθηθούμε στην προσπάθεια να κατακτήσουμε συλλογικά και ατομικά την αυτοδιάθεση μας και την απεξάρτηση μας από τις ηγεσίες και την καταπίεση.» Σου βγάζει αυτό τάσεις χειραγώγησης;
Η ανάγνωση της στάσης της αριστεράς σαφώς και είναι υποκειμενική και σκοπό έχει μόνο την ανεύρεση των αιτιών που «πάγωσαν» οι Λαϊκές αντιδράσεις.
Τώρα αν εσύ βλέπεις ότι η αποχώρηση της αριστεράς από τη βουλή θα ήταν και πάλι προτροπή αρχηγού προς πρόβατα, εγώ βλέπω μια συνέπεια μεταξύ λόγων και έργων.
Όσο η αριστερά θα νομιμοποιεί την αστική βουλή με την παρουσία της, καμιά ουσιαστική θέση δεν μπορεί να έχει στο όποιο Λαϊκό κίνημα.
Κυράτσα
23 Νοεμβρίου, 2011 5:53 μμ
κάποτε το «κίνημα» θα πρεπει να ενδιαφερθει και για αυτα:
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1356794
Κείμενο Α’ πτέρυγας φυλακών Κορυδαλλού
Ο εγκλεισμός είναι ένα διαρκές βασανιστήριο
Ζούμε σε άθλιες συνθήκες, ο ένας πάνω στον άλλον, σε βρώμικους χώρους, πλενόμαστε με παγωμένο νερό. Τρώμε μισές μερίδες νερόβραστου φαγητού. Δεν έχουμε επαρκή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αντιμετωπίζουμε μια σαδιστική δικαιοσύνη, που μας επιβάλει εξοντωτικές ποινές…
Κι όμως δεν σταματάει εδώ.
Στις 14/11/2011 οι συγκρατούμενοι μας Γιουνάν Λείθ και Ριβόν Ηλίας που είχαν μεταχθεί στο εφετείο της Λουκάρεως, μετά από έναν διαπληκτισμό με τα γουρούνια της ΕΛΑΣ, ξυλοκοπούνται βάναυσα και μεταφέρονται στο τμήμα «αλλοδαπών» όπου τους ξαναχτυπάνε δεμένους με χειροπέδες. Επιστρέφουν στην φυλακή με σπασμένα άκρα και πλευρά και χτυπήματα σε όλο τους το σώμα.
Στις 17/11/11 ο συγκρατούμενος και αναρχικός Ράμι Συριανός βρίσκεται στην απομόνωση των Διαβατών λόγω της άρνησής του να υποστεί εξευτελιστικό σωματικό έλεγχο με ξεγύμνωμα του κρατουμένου. Επειδή όμως πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από την φυλακή, η υπηρεσία φοβούμενη τα χειρότερα του έκανε έκτακτη μεταγωγή στην Νιγρίτα Σερρών. Εκεί στις 19/11/11 και αφού έχει εκ νέου αρνηθεί αυτό το «άρρωστο» τερτίπι της υπηρεσίας της φυλακής, ο αρχιφύλακας μαζί με 2 φύλακες εισβάλλουν στο κελί της απομόνωσης και αφου τον ακινητοποιούν, τον γδύνουν με την βία.
Παράλληλα ο συγκρατούμενος μας και μέλος της Συνομωσίας Πυρήνων της Φωτιάς Γιώργος Πολύδωρος που βρίσκεται προφυλακισμένος εδώ και 8 μήνες, ήδη έχει μεταφερθεί σε 5 διαφορετικές φυλακές και έχει κρατηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα στις απομονώσεις εξαιτίας της άρνησής του να δεχθεί και αυτός τον εξευτελισμό του σωματικού ελέγχου και αυτή την στιγμή βρίσκεται πάλι στην απομόνωση της Χαλκίδας.
Τέλος στις 6/11 μεταφέρθηκαν από τα κρατητήρια της Αμυγδαλέζας, 7 ανήλικοι 17-20 ετών μετανάστες, οι 4 στο Αττικό και οι 3 στο Θριασειο με βαριά εγκαύματα και νοσηλεύονται ακόμα, μετά από φωτιά που προκλήθηκε στο κελί τους. Το υπουργείο περιορίστηκε σε μια λιτή ανακοίνωση στο ότι μόνοι τους έβαλαν την φωτιά. Στο αν το κτήριο διαθέτει πυρασφάλεια και γενικότερα προδιαγραφές για να κρατούνται άνθρωποι και στο τί έκαναν για το γεγονός οι αστυνομικοί βάρδιας είναι ψιλά γράμματα.
Δεν μπορούμε πλέον να μιλάμε για μεμονωμένα περιστατικά. Βιώνουμε καθημερινά σωματικά και ψυχολογικά βασανιστήρια, στα τμήματα, στις υπηρεσίες της ΕΛΑΣ, στις φυλακές, στα στρατόπεδα «λαθρομεταναστών».
Προχωράμε σε αυτή την διαμαρτυρία για να δηλώσουμε πως είμαστε ενωμένοι απέναντι στην βαρβαρότητά τους, για να ενημερώσουμε τους «εκτός των τειχών» για όλα όσα συμβαίνουν καθημερινά μέσα στα κελιά και τους θαλάμους που μας έχουν κλεισμένους.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
(60 άτομα της Α’ πτέρυγας Κορυδαλλού μείνανε έξω από τα κελιά τους και παρέδωσαν το παραπάνω κείμενο στον αρχιφύλακα της φυλακής)
Spin
23 Νοεμβρίου, 2011 6:05 μμ
αφού είναι «κίνημα» γιατί να ενδιαφερθεί?
Κυράτσα
23 Νοεμβρίου, 2011 8:37 μμ
γιατι ειμαστε ελληνες ωρε!
Spin
24 Νοεμβρίου, 2011 1:07 πμ
αυρό είναι αλήθεια.προχθές χόρευα τσάμικα 😀
αλληλεγγύη στον λαγό
23 Νοεμβρίου, 2011 6:43 μμ
ειπε κανεις οτι υπαρχουν επαναστατικα κομματα;;
demonio
23 Νοεμβρίου, 2011 10:48 μμ
Κι εγω εκτιμω πως η τριπλα του δημοψηφισματος τελικα ηταν ευθεια βολη στην καρδια της αριστερας. Ακουσα τον Μαιλη στο μεγκα την πρωτη μερα. Η επιχειρηματολογια του κατα του δημοψηφισματος (οπως την καταλαβα εγω) ηταν πως δεν ειναι δυνατον το οχι των κομμουνιστων να μετραει το ιδιο με το οχι των ακροδεξιων. Και πως γι’αυτο να γινουν εκλογες για να υπαρχει αποτυπωση του συσχετισμου δυναμεων.
Αντι συσσωμη η αριστερα να κινητοποιηθει λοιπον υπερ του δημοψηφισματος, βρηκε χιλιαδες επιχειρηματα να μην γινει. Λες δηλαδη και στις εκλογες δεν τιθενται παντα εκβιαστικα διλληματα.
Η ουσια ειναι πως κανενας δεν ηθελε το δημοψηφισμα, γιατι δεν ηταν σιγουρος για το αποτελεσμα. Ολα τ’αλλα ειναι μπαρουφες. Η κοινοβουλευτικη αριστερα πολυ δυσκολα θα διαχειριζοταν το αποτελεσμα αν ηταν ναι. Το καταλαβαινω. Πιστευω ομως πως η αντιδραση της στο δημοψηφισμα ηταν τραγικο λαθος.
Νομιζω πως η ωθηση θα εμφανιστει παλι αργα ή γρηγορα, ισως αναπαντεχα, σιγουρα ομως οχι μεσα απο τις δομες που ξερουμε. Το καζανι ανεβαζει θερμοκρασια. Τα γνωστα μας σχηματα μαλλον εχουν δοσει οσα μπορουν να δοσουν στο κινημα (και δεν το λεω με αρνητικη διαθεση αυτο), και εαν θελουν να επιβιωσουν θα πρεπει καπως να συμπραξουν στην επιτευξη μιας καποιας πλατφορμας ευρυτερης αποδοχης. Οι ξεχωριστες πορειες ειναι απλα γελοιες και θλιβερες καλυτερα να μην γινονται και καθολου. Ξεπηδουν ομως καθε μερα και καινουργια πραγματα. Το πολυ θετικο ειναι, πως εκ των πραγματων κανενας δεν μπορει να μεινει αμετοχος για καιρο, γιατι οι αλλαγες που συντελουνται σιγα σιγα χτυπουν καθε πορτα.
aspa
23 Νοεμβρίου, 2011 11:47 μμ
το μυαλο και η σκεψη του καθενα μας εχει διασπασθει σε χιλια κομματια λογω των πολλαπλων επιθεσεων απο την εξουσια αν προσανατολισθει και επικεντρωθει σ
ενα ουσιαστικο και το πολεμησει τοτε σεξελιξη θα αρθουν και τα υπολοιπα και πρωτα απολα εκεινο που αφορα ολους μας ειναι το ανθρωπιστικο κομματι της επιβιωσης μας βλεπε το εξπρες του μεσονυκτιου στις φυλακες τα παιδια που λυποθημουν στα σχολια η απανθρωπη μεταχειρηση των μεταναστων ο εξευτελισμος του ανθρωπινου ειδους
γιατι να περιμενουμε καποιος να πατρωναρει την πρωτοβουλια ενος δημοψηφισματος και να μη την ξεκινησουμε εμεις με καλπες στους δρομους σαν μομφη της βασης προς την εξουσια;
karampas
24 Νοεμβρίου, 2011 8:19 μμ
Oi syntrofoi mas τα αδερφια μασ τα σταλινικα καθαρματα του περισσου ,αυτοι οι 10.000 δολοφονοι με τα καδρονια που χτυπησανε κοριτσακια και γρ4ιουλεσ στισ 20/10 στο συνταγμα και πεταξανε απο 4 μετρα το συνταξιουχο τησ δεη γιατι ηταν πρακτορασ τησ CIA και αναρχικοσ προφανωσ και δεν επρεπε να τρωει τα δολαρια τησ προδοσιασ οπως ο μπαρμπασ που ηταν και αυτος πρακτορασ,θα περιφρουρησουν παλι το αστικο κυνοβουλιο και θα εχουν πλατη την αστυνομια για να τουσ κλεψουν παλι το μεροκαματο?Οι συντροφοι μητσαρασ ιουλιανος και αλλοι εαν κρατουσαν τα θανατηφορα καδρονια και τα ανεβοκατεβαζαν στα κεφαλια νεολαιων και συνταξιουχων τοτε οι χαρακτηρισμοι τους περιλαμβανουν Αν καταδικαζουν τισ δολοφονικες αποπειρες του τιμημενου κομματοσ του χαφιε ,τοτε δεν τουσ αφορουν οι χαρακτηρισμοι.
Ενα αλλο ερωτημα σε ολα τα ποστ μπορουν ολοι οι μοντερειτορσ να λογοκρινουν τουσ οπαδους του σαιτ αυτουνου πή μονο ο καθενασ στη δικια του αναρτηση .Πχ ο συντροφοσ μητσαρασ μπορει να ΣΒΗΝΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΣΤ και αρα να μην ξανασχολιασω τιποτα μονο να διαβαζω οπωσ και στο ιντυμιντια ή μονο στισ δικες του δημοσιευσεις?Ευχαριστω.Συντροφε μητσαρα τις διαφορες μασ θα τις λυσουμε με τα καδρονια .Τερμα οι διαλογοι με το λαυρεντι μπερια
Λαυρέντης Μ.
24 Νοεμβρίου, 2011 8:43 μμ
Εεεεεε!
Που πας??
Σου έπεσε το καδρόνι συνταξιούχε…
mitera
24 Νοεμβρίου, 2011 10:53 μμ
μανικακος
24 Νοεμβρίου, 2011 11:00 μμ
😀 😀 😀 😀
το νου σου,ειναι αγριεμενος με τση σταλινικους…… 😀 😀
mitera
24 Νοεμβρίου, 2011 11:07 μμ
Εγώ μια απλή αρτίστα είμαι 🙂 🙂
Capybara
24 Νοεμβρίου, 2011 11:14 μμ
😀 😀 😀
simon
24 Νοεμβρίου, 2011 11:15 μμ
Ρε ‘συ Καράμπα, κατούρα και λίγο!
Mitsaras
25 Νοεμβρίου, 2011 2:24 μμ
Πες μου τόπο και χρόνο ΤΩΡΑ!
alexantro trollientes
25 Νοεμβρίου, 2011 2:36 μμ
μη μας κουνιεσαι και πολυ εσυ
εχουμε μαυρη ζωνη λεμε http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTvsp8i2F4zZLnDrjfiD8y8gfUs_fUGvYaGz9NBkr3vqkqV8xt7IA
Mitsaras
25 Νοεμβρίου, 2011 2:43 μμ
Γιατί λεβέντη μου κι εσύ έπεσες θύμα της σταλινικής λογοκρισίας μου?
alexantro trollientes
25 Νοεμβρίου, 2011 2:54 μμ
οχι
εγω εχω ισχυρες φιλεναδες στους //γραφους 😉
δεν με κουναει τπτ
Ioulianos
25 Νοεμβρίου, 2011 2:57 μμ
Πάντα κρυβόταν άλλωστε μια ισχυρότατη γυναίκα πίσω από έναν άντρα.
Spin
25 Νοεμβρίου, 2011 2:52 μμ
14:52 😛
karampas
25 Νοεμβρίου, 2011 8:05 μμ
στην απεργια 1/12/11 που αλλου
alexantro trollientes
25 Νοεμβρίου, 2011 8:24 μμ
δεν θα ρθει
ειναι κοτα οπως ολοι τους
αλλα να ξερουν πες στου
Κροστανδη τελος
Ioulianos
25 Νοεμβρίου, 2011 12:42 μμ
O Ανδρουλάκης έχει ξεκάθαρη άποψη για το τι πρέπει να κάνει η «αριστερά».
Ότι έκαναν και οι φασίστες.
Καλή ανάγνωση:
——————————————-
Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ο Μίμης Ανδρουλάκης ρωτήθηκε χτες για τη συμμετοχή του Βορίδη και των υπολοίπων του ΛΑ.Ο.Σ. στην κυβέρνηση Παπαδήμου και απάντησε ως εξής (ρ/σ «Βήμα Fm»):
*
«Η αντιστροφή των πραγμάτων! Η ένταξη της άλλοτε άκρας Δεξιάς στο δημοκρατικό και συνταγματικό τόξο. Ετσι είναι. Είναι μια πρόοδος. Γιατί είστε υποκριτές; Ο Καρατζαφέρης εξημέρωσε δυνάμεις και της ακροδεξιάς. Τις έβαλε στο σύστημα, τις έκανε χρήσιμες. Για φανταστείτε να υπήρχε η ακραία άκρα Δεξιά, η φασιστική, εν μέσω κρίσης και να λέει ότι χρειάζεται ένας λοχίας να έρθει στα πράγματα; Είναι μια πρόοδος. Οπως εύχομαι και η τρομοκρατική, η κουκουλοφόρος Αριστερά να συμμετέχει στο δημοκρατικό τόξο με προγράμματα, θέσεις κ.τ.λ.».
*
Αυτά είπε για τον εσμό του ΛΑ.Ο.Σ. ο «σοσιαλιστής» (άμε τε και «αριστερός») Ανδρουλάκης.
Επιβεβαιώνοντας το από συστάσεως του μάταιου τούτου κόσμου – βασικό συμπέρασμα: Ο πάτος δεν έχει πάτο!
Το τελευταίο σχόλιο είναι του Μπογιόπουλου.
Spin
25 Νοεμβρίου, 2011 12:46 μμ
Μα φυσικά και είναι πρόοδος. Καποτε έβγαζαν τα τανκς είχαμε αίματα , καίγαμε βενζίνη κλπ. τώρα δεν χρειάζονται αυτά τα δραματικά…
mitera
27 Νοεμβρίου, 2011 11:56 πμ
Θα αφήσω εδώ ένα κείμενο του κ.Ελληνιάδη,τον όποιο εκτιμώ ιδιαιτέρα.Κάνει μια στρογγυλοποίηση της επίθεσης του καπιταλισμού,τα τελευταία 50 χρόνια στην κοινωνία, μέσω της υποβάθμισης του πολιτισμού και της παιδείας ,αλλά και τις αδυναμίες της αριστεράς να αντεπιτεθεί και να δράσει μέσα απο καινούργιες οπτικές ,που απαιτεί το σήμερα και οι ολοκαίνουργιες συνθήκες που βιώνουμε.
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=10636
Αξίζει το κόπο να το διαβάσετε,γιατί πρώτα απ’όλα δεν διακατέχεται απο μένος έναντι της αριστεράς, αλλά απο ειλικρινή διάθεση να βρεθούν λύσεις μέσα απ’αυτήν.
Αλκμήνη Ψιλοπούλου
27 Νοεμβρίου, 2011 7:53 μμ
Δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι σε ένα ενδεχόμενο δημοψήφισμα, με την προπαγάνδα που έχει πέσει για το ευρώ, η απάντηση θα ήταν «όχι». Ο κόσμος έχει δαγκώσει τη λαμαρίνα της πτώχευσης και της καταστροφής εκτός ευρώ…Επίσης νομίζω ότι ακόμα και αν γινόταν δημοψήφισμα και το αποτέλεσμα θα ήταν «όχι» θα πηγαίναμε σε εκλογές. Το μενού της μαύρης κυβέρνησης ήταν έτοιμο και σερβιρισμένο στο πιάτο.
Συμφωνώ με την στάση της αριστεράς που ακολουθεί ασθμαίνοντας τις εξελίξεις χωρίς να έχει στρατηγική πρόταση εξουσίας.
Όμως παρόλα αυτά είμαι αισιόδοξη. Ας έχουμε υπομονή, το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Και παρακολουθώ ζυμώσεις στην αριστερά, παρόλο που θα έπρεπε να είχαν γίνει χθες!