«Φουσκώνει» το κύμα αλληλεγγύης και συντονισμού του αγώνα. Στην Αθήνα θα βρεθούν αύριο οι απεργοί, με προσυγκέντρωση στις 12 το μεσημέρι στην Ομόνοια και πορεία στη Βουλή«Εκεί που δένεται το ατσάλι», εκεί που εδώ και τρεις βδομάδες 400 χαλυβουργοί δίνουν έναν από τους πιο σκληρούς αγώνες που έχει δώσει τμήμα της εργατικής τάξης ενάντια στα συμφέροντα των μονοπωλίων και της εργοδοσίας. Εκεί, έξω από την πύλη της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», μετά από 21 μέρες και μπαίνοντας πλέον στη 4η εβδομάδα απεργίας, σφυρηλατείται τις τελευταίες μέρες σε όλη την έκτασή του το πιο ισχυρό όπλο που μπορεί να έχει ο εργάτης στα χέρια του. Αυτό της ταξικής αλληλεγγύης και ενότητας.
Ενα πραγματικό ορμητικό κύμα που όσο περνάνε οι μέρες φουσκώνει και θεριεύει σε όλη τη χώρα, με εργάτες να στηρίζουν εργάτες, παιδιά των εργατών να στηρίζουν τους εργάτες πατεράδες, συνταξιούχοι τα παιδιά τους, γυναίκες τους εργάτες άντρες τους. Ενώνουν τις φωνές και τις γροθιές τους για τα δίκια της τάξης τους.
Αποδεικνύεται πόσο δυνατή, πόσο ισχυρή είναι η αλληλεγγύη και πώς μπορεί να «ατσαλώσει» τον αγώνα και την πάλη που δίνουν αποφασισμένοι οι χαλυβουργοί εδώ και τόσες μέρες. Τις αντοχές που τους έχει δώσει για να δηλώνουν ότι δεν κάνουν πίσω αν δεν ανακληθούν οι 34 απολυμένοι. Θα διεκδικήσουν μέχρι τέλους το αυτονόητο που η εργοδοσία θέλει να τσακίσει: Τη σύμβαση με τα δικαιώματά τους και το 8ωρο.
Είναι ήδη νικητές
Οι εργάτες της «Χαλυβουργίας» από όλες τις απόψεις είναι ήδη νικητές. Εχουν ήδη καταφέρει να αποδείξουν τη δύναμη που έχει η εργατική τάξη, όταν είναι ενωμένη, συσπειρωμένη και στρέφει τα βέλη της ενάντια στην πηγή των προβλημάτων της, την πολιτική που υπηρετεί την «ανταγωνιστικότητα».
Η πύλη του εργοστασίου εδώ και μέρες έχει μετατραπεί σε μετερίζι ταξικού αγώνα και αλληλεγγύης. Σε ένα πραγματικό «σχολείο» για όλη την εργατική τάξη, που διδάσκει το πώς οργανώνεται ο ταξικός αγώνας των εργατών και πώς αυτό μπορεί να δώσει απεριόριστη, ανεξάντλητη δύναμη στην πάλη των εργατών ενάντια στα αφεντικά και στα μονοπώλια.
Αυτήν την ταξική, ενωμένη, αλληλέγγυα στάση είναι που αντικρίζει και τρέμει η εργοδοσία. Γι’ αυτό άλλωστε ξεκάθαρα και το αφεντικό της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» παραδέχτηκε, λέγοντας «δεν περιμέναμε τέτοια αντίδραση»! Μαζί της ανησυχούν και όλοι οι υπόλοιποι εργοδότες… Βλέπουν, όμως, και τα εμπόδια που στήνονται εκεί στα σχέδια να ανοίξει από την «Ελληνική Χαλυβουργία» η πόρτα και σε αυτούς για να εξασφαλίσουν ακόμα πιο φτηνά τους εργάτες στη δούλεψή τους. Αυτήν την αντίσταση φοβούνται ότι μπορεί να επεκταθεί και να τους πνίξει.
Αποφασισμένοι και ενωμένοι
Γιατί δεν είναι λίγο να βλέπουν τους εργάτες μετά από τόσες μέρες απεργίας να δηλώνουν περήφανα και ακόμα πιο αποφασισμένοι να συνεχίσουν. Βλέπουν ότι δεν μπορούν ούτε οι ξεπουλημένες εργοδοτικές συνδικαλιστικές ηγεσίες, με τις γνωστές τακτικές τους, να αποπροσανατολίσουν τους εργάτες. Τούς έχουν ήδη απομονώσει οι εργάτες και τους αντικατέστησαν με την καθημερινή αλληλεγγύη και συμπαράσταση που δέχονται από δεκάδες εργατικά σωματεία άλλων κλάδων, από φτωχούς αγρότες, αυτοαπασχολούμενους, φοιτητές, νεολαίους, μαθητές και γυναίκες, απλούς ανθρώπους των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που την εκφράζουν με κάθε τρόπο. Από μια ανακοίνωση και παρουσία εκεί μέχρι και την υλική βοήθεια ακόμα και από το υστέρημα. Από την απουσία που κάνουν μαθητές της περιοχής για να πάνε να σταθούν στο πλευρό των απεργών και να διδαχτούν τι σημαίνει ταξικός αγώνας, από τους μαθητές που τους υποδέχονται θερμά μέσα στα σχολεία για να τους μιλήσουν.
Μια αλληλεγγύη που έχει συγκινήσει και έχει πεισμώσει τους απεργούς. Ταυτόχρονα, όμως, αυτός ο συντονισμός που έχει γεννηθεί αποτελεί πηγή δύναμης και στήριξης του αγώνα τους. Γι’ αυτό και αποτελεί πλέον ανάγκη η οργάνωση των εργατών για να διαχειριστούν ακόμα πιο αποτελεσματικά και την παραμικρή βοήθεια, ώστε να καταστεί όσο πιο αποτελεσματική γίνεται για να στηρίξει πραγματικά τους απεργούς και τις οικογένειές τους. Από αυτόν τον αγώνα των εργατών της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» είναι σίγουρο ότι κερδίζει πολύπλευρα όλη η εργατική τάξη. Δημιουργεί φράγμα αντίστασης στην επίθεση των μεγαλοβιομηχάνων στους εργάτες και δείχνει το δρόμο και τον τρόπο οργάνωσης της ταξικής τους πάλη. Αποδεικνύει στην πράξη ότι όταν οι εργάτες θέλουν μπορούν.
Αυτό θα φωνάξουν και αύριο στην Αθήνα, όπου θα μεταφέρουν τις κινητοποιήσεις τους με προσυγκέντρωση στις 12 το μεσημέρι και πορεία που θα καταλήξει στη Βουλή.
Ούτε μία μέρα χαμένη
Η πλέον κρίσιμη αλλά και ταυτόχρονα πηγή πολλών διδαγμάτων για την οργάνωση του αγώνα της εργατικής τάξης, αποδείχτηκε η 3η εβδομάδα των απεργιακών κινητοποιήσεων για τους εργαζόμενους της «Ελληνικής Χαλυβουργίας». Οι μέρες που πέρασαν δε έκριναν μόνο το μέλλον των κινητοποιήσεών τους αλλά έδειξαν και τι σημαίνει στην πράξη κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, όταν ήδη βρίσκονται σε απεργία διαρκείας. Ο αγώνας των χαλυβουργών δεν έμεινε κλεισμένος στην περίφραξη και στην πύλη του εργοστασίου. Δεν έμεινε καν στα όρια της Αττικής. Απλώθηκε σε όλη τη χώρα και έγινε υπόθεση όλης της εργατικής τάξης.
Το αγωνιστικό ημερολόγιο της εβδομάδας
Δευτέρα 14 Νοέμβρη: Οι εργαζόμενοι έχοντας στο πλευρό τους εκπροσώπους δεκάδων σωματείων, συλλόγων, φορέων πραγματοποιούν μαζική συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Εργασίας, την ώρα της τριμερούς συνάντησης.
Τρίτη 15 Νοέμβρη: Σε μια ακόμα μαζική Γενική Συνέλευση οι εργαζόμενοι αποφασίζουν ομόφωνα ότι συνεχίζουν την απεργία. Ταυτόχρονα αποφασίζουν σειρά μέτρων κλιμάκωσης του αγώνα. Μεταξύ αυτών εγκρίνουν ψήφισμα που αποστέλλεται παντού σε όλη τη χώρα, καλώντας σε έμπρακτη στήριξη του αγώνα τους. Την ίδια στιγμή μεγαλώνει η έκφραση αλληλεγγύης με τους μαθητές 1ου ΕΠΑΛ Αθηνών – Μεταξουργείου, που βρέθηκαν εκεί με πανό δηλώνοντας τη συμπαράστασή τους. Το βράδυ της ίδια μέρας τα μέλη του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών Ελένη Γερασιμίδου, Αντώνης Ξένος και Αγγελική Ξένου, μέσα στο χώρο του εργοστασίου, εξέφρασαν με το δικό τους καλλιτεχνικό τρόπο την αλληλεγγύη τους.
Τετάρτη 16 Νοέμβρη: Αντιπροσωπεία των απεργών ταξίδεψε όλη νύχτα και βρέθηκε τα ξημερώματα στις πύλες των εργοστασίων της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» στο Βόλο. Μαζί με εκπροσώπους Σωματείων Μετάλλου της Αθήνας, του Πειραιά και της Μαγνησίας καθώς και της Γραμματείας Μετάλλου του ΠΑΜΕ, κάλεσαν τους εκεί εργαζόμενους να εκφράσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στον απεργιακό τους αγώνα.
Απεργοί επισκέπτονται μαζί με σωματεία της περιοχής την ΕΠΑΣ και τη σχολή μαθητείας του ΟΑΕΔ στην Ελευσίνα. Μιλώντας στους μαθητές ζήτησαν να γίνει και δική τους υπόθεση η απεργία.
Νωρίς το βράδυ, έξω από την πύλη του εργοστασίου καταφτάνουν ο ένας μετά τον άλλο εκπρόσωποι από δεκάδες σωματεία, συλλόγους, φορείς, μαθητές, φοιτητές, απλοί εργαζόμενοι ακόμα και αγρότες από την Πελοπόννησο δημιουργώντας μια μαζική συγκέντρωση αλληλεγγύης. Στους συγκινημένους απεργούς δηλώνουν και έμπρακτα τη συμπαράστασή τους με οικονομική και άλλη βοήθεια.
Πέμπτη 17 Νοέμβρη: Από το πρωί δεκάδες σωματεία και εργατόσμος με τις οικογένειές τους, καταφτάνουν στο χώρο και ανακοινώνουν οικονομική και υλική βοήθεια. Ιδιαίτερη συγκίνηση προκαλεί στους απεργούς η συμπαράσταση που παίρνουν από μαθητές της περιοχής που φτάνουν εκεί με πορεία.
Αργά το απόγευμα έξω από τις πύλες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» μετέφεραν το αντιιμπεριαλιστικό μήνυμα της επετείου του Πολυτεχνείου σωματεία της Γραμματείας Θριασίου του ΠΑΜΕ.
Παρασκευή 18 Νοέμβρη: Μαθητές των σχολείων της Ελευσίνας αψηφούν απειλές για απουσίες και με πορεία φτάνουν στην πλατεία της πόλης εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους. Εκεί συναντιούνται με απεργούς που τους μιλάνε για τον αγώνα τους και κάνουν κοινή πορεία στους δρόμους της πόλης.
Το μεσημέρι συγκεντρώνονται στο υπουργείο Εργασίας κατά τη διάρκεια νέας τριμερούς συνάντησης, έχοντας και πάλι στο πλευρό τους εκπροσώπους από δεκάδες σωματεία, συλλόγους, φορείς κ.ά. Παρά την αδιάλλακτη στάση της εργοδοσίας δηλώνουν ότι συνεχίζουν ακόμα πιο αποφασισμένοι με όπλο τη συντονισμένη αλληλεγγύη που έρχεται από όλες τις μεριές της Ελλάδας και άλλες χώρες του κόσμου.
Ο Αγώνας των Εργαζομένων στην «Ελληνική Χαλυβουργία» αποτελεί υπόθεση του Παγκόσμιου Εργατικού Κινήματος
Την ταξική αλληλεγγύη των εργατών όλου του κόσμου δέχονται οι εργάτες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» για τον περήφανο αγώνα που δίνουν. Ηδη στη Γραμματεία Διεθνών Σχέσεων του ΠΑΜΕ έχουν καταφθάσει τα ακόλουθα μηνύματα συμπαράστασης.
1. Σωματείο Μηχανικών Παλαιστίνης
2. Γενική Ενωση Εργατών Παλαιστίνης.
3. Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Πακιστάν
4. Από 35 εργαζόμενους του Εργοστασιακού Συμβουλίου της MERCEDES BENZ στη Βρέμη
5. Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Ολλανδίας
6. Στη Λατινική Αμερική το Ψήφισμά σας έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα «Sin tregua» που ενημερώνει καθημερινά για τις κινητοποιήσεις που γίνονται σε όλο το κόσμο».
7. Διεθνής Συνδικαλιστική Οργάνωση Εργαζομένων στο Μέταλλο, Ορυχεία
8. Ομοσπονδία Εργαζομένων Ονδούρας
9. Συνδικάτο Εργαζομένων Υδρευσης Ονδούρας
10. Ομοσπονδία Τροφίμων, Τουρισμού Πορτογαλίας
11. Συνδικάτο Υγειονομικών Κόστα Ρίκα
12. Συνδικαλιστική Ενωση Εργαζομένων Βραζιλίας
13. Συνδικάτο Εργαζομένων «Cruz Villegas» Βενεζουέλας
14. Ομοσπονδία Ελληνικών Εργατικών Προοδευτικών Συνδέσμων Αυστραλίας
15. Βάσκικη Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (Ισπανία)
16. Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας – Επαναστατικό Κόμμα τον Κομμουνιστών
17. Κομματική Οργάνωση της πόλης Γοριάτσιι Κλιούτς του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας
18. Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας
Επίσης, οι σύντροφοι από τη Βενεζουέλα μας ενημέρωσαν ότι το Ψήφισμα της Συνέλευσης των εργαζομένων το έχουν αναρτήσει στην ιστοσελίδα της εφημερίδας «Tribuna Popular», KKB.
Αγώνας – παράδειγμα για κάθε εργάτη
Στο μήνυμα αλληλεγγύης η Διεθνής Συνδικαλιστική Οργάνωση Εργαζομένων στο Μέταλλο, Ορυχεία της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας αφού αναφέρει ότι πρόκειται για έναν αγώνα – παράδειγμα για όλη την εργατική τάξη και περιγράφει την οργανωμένη αντίσταση στα αντεργατικά σχέδια της εργοδοσίας, σημειώνει:
«Τα σχέδια αυτά είναι μια ακόμη προσπάθεια των καπιταλιστών σε σύμπνοια με τις κυβερνήσεις και τους θεσμούς τους ενάντια στην εργατική τάξη της Ελλάδας και της Ευρώπης και έρχονται να προστεθούν στο κύμα απολύσεων στον τομέα του μετάλλου σε όλη την ΕΕ. Πολλές πολυεθνικές, ακόμη και κερδοφόρες, απολύουν εργάτες, κάνουν περικοπές στους μισθούς, χτυπάνε συνδικαλιστικά δικαιώματα για να βγουν από την κρίση με όσο δυνατόν λιγότερες απώλειες».
Φωτορεπορτάζ
Video
Πηγές:
http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=18/11/2011&id=13783&pageNo=6&direction=1
http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=19/11/2011&id=13784&pageNo=9&direction=1
Διαβάστε επίσης:
Το Γράμμα των Χαλυβουργών προς την Εργατική Τάξη
oldboy99
20 Νοεμβρίου, 2011 2:17 μμ
Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε, πάντα επίκαιρο…
Αν όλο το εργατικό κίνημα είχε την ίδια τόλμη και πυγμή με αυτό της Χαλυβουργικής, τότε θα μιλούσαμε με άλλους όρους.
Ένα φεγγάρι ήμουν κι εγώ στο συνδικάτο μετάλλου, και ομολογώ ότι πάντα ήταν μπροστάρηδες στους ταξικούς αγώνες…
Ωραίος ο σύντροφος Mitsaras 😉
Jaquou Utopie
20 Νοεμβρίου, 2011 2:29 μμ
ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ
Ο συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων εκφράζει την αμέριστη συμπαράσταση του στο δίκαιο αγώνα των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας ΑΕ, ενάντια στις προσπάθειες της εργοδοσίας για εκ περιτροπής απασχόληση και μείωση των μισθών, την κατάργηση των συμβάσεων εργασίας και τις μαζικές απολύσεις.
Η εργοδοσία της επιχείρησης, αφού ξεζούμισε για χρόνια τους εργαζόμενους, σακάτεψε δεκάδες, έβγαλε κέρδη εκατομμυρίων ευρώ, τώρα τους στέλνει στην πείνα και στην εξαθλίωση. Οι εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας Α.Ε. δεν έσκυψαν το κεφάλι και εδώ και 3 εβδομάδες βρίσκονται σε απεργιακή κινητοποίηση.
Είναι φανερό ότι η εταιρεία θέλει να περιφρουρήσει την κερδοφορία της μέσα στην κρίση, με εντατικοποίηση των συνθηκών εργασίας και πετώντας στο δρόμο τους μισούς σχεδόν εργαζόμενους. Θέλει ακόμα να χτυπήσει παραδειγματικά τον ηρωικό αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενοι.
Οι απολύσεις εργαζόμενων σε όλους τους χώρους δουλειάς του ιδιωτικού τομέα είναι σε καθημερινή βάση, ενώ ετοιμάζονται χιλιάδες απολύσεις στο Δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο Τομέα. Οι εργαζόμενοι δέχονται μια ανελέητη επίθεση για να σωθούν τα κέρδη του κεφαλαίου. Τώρα πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι, να παλέψουμε για να ανατρέψουμε τα αντεργατικά σχέδια της νέας συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, των τραπεζών, του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι εργαζόμενοι που παράγουμε όλο τον πλούτο πρέπει να διεκδικήσουμε όσα μας ανήκουν. Με ένα πανεργατικό, λαϊκό μέτωπο διεκδίκησης, ρήξης και ανατροπής. Με την αγωνιστική ταξική ενότητα και την αλληλεγγύη όλων των εργαζομένων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, των ανέργων και των μεταναστών, που θα ξεπερνά τις υποταγμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να διαλέξουν το δρόμο του ανυποχώρητου αγώνα. Στο τέλος αυτού του δρόμου στέκεται ξανά η ελπίδα μιας ζωής με δικαιώματα, μιας ζωής με κέντρο τις ανθρώπινες ανάγκες και όχι της συσσώρευσης των κερδών του κεφαλαίου. Για να ανατραπεί η επίθεση και να επιβληθούν κατακτήσεις, σε όφελος της εργατικής τάξης και της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Καλούμε τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα να εκφράσουν την έμπρακτη αλληλεγγύη τους στον αγώνα των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας.
Ένας για όλους και όλοι για έναν! Όλοι στον αγώνα.
nigh
20 Νοεμβρίου, 2011 3:25 μμ
Reblogged this on nigh.
ormithiella
20 Νοεμβρίου, 2011 3:38 μμ
Μπράβο! Εξαιρετική δουλειά!
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ!!
Καχυποπτιξ
20 Νοεμβρίου, 2011 5:32 μμ
μια ερωτηση :
μπορω να ερθω ως συλλογικοτητα (λεμε τωρα) με αλλο μπραντνειμ απο τα ΠΑΜΕ ΠΑΣΥ ΣΑΣΑ ΜΑΣ κλπ κλπ, να εκφρασω την απολυτη συμπαρασταση μου, να μιλησω μαζι με τους απεργους, να κρεμασω ενα πανο συμπαραστασης και να συμπορευτω στη πορεια
Καχυποπτιξ ειπαμε …
και ελπιζω η ροη της πληροφορησης να ειναι μεχρι τελους τοσο πλουσια και ενθουσιωδης, οποια και αν ειναι η καταληξη του αγωνα
Mitsaras
20 Νοεμβρίου, 2011 5:34 μμ
Εκατοντάδες ψηφίσματα συμπαράστασης φτάνουν καθημερινά στους απεργούς «από όλον τον πλανήτη», όπως ακούσαμε. Χιλιάδες εργαζόμενοι και συνδικαλιστές συμμετείχαν στη σημερινή συγκέντρωση που οργανώθηκε από τη γραμματεία του ΠΑΜΕ Αττικής. Ανάμεσά τους διακρίναμε αγωνιστές από το συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων, το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, το ΣΤΕΒ, την Αγωνιστική Ταξική Ενότητα στο ΕΚΑ, το σωματείο εργαζομένων στην Intracom, το περιφερειακό σχήμα Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική, αντικαπιταλιστικά σχήματα και κινήσεις πόλης κ.ά.
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011/11/blog-post_20.html
j4nus
20 Νοεμβρίου, 2011 6:28 μμ
καχυποπτιξ, τα μπραντνειμ ειναι για τις εταιριες… αν θες να στηρίξεις τον αγώνα των ανθρώπων, πηγαίνεις… από κει και πέρα το τι θα συμβεί επειδή εκεί μπορεί να υπάρχουν κι άλλες συλλογικότητες ή οργανώσεις που μπορεί να εχουν και μελη τους μεσα στους απεργούς δε νομίζω ότι σε ενδιαφέρει γιατί εκεί πας για να στηρίξεις όχι για να εισπράξεις…
Καχυποπτιξ
20 Νοεμβρίου, 2011 6:35 μμ
το ειχα υποψιν μου, γιαυτο ακριβως μιλησα για μπραντνειμ
βεβαιως και τα μπραντνειμ ειναι για τις εταιριες
και προσωπικα ημουνα εκει ως κανενας … αν σε ενδιαφερει
Γιαννκα
20 Νοεμβρίου, 2011 6:16 μμ
εχθες παντως ειχε πολυ κοσμο που εμπρακτα εδειχνε την αλληλεγγυη του και την συμπαρασταση του….και μεμονωμενα για τον ( Καχυποπτιξ αυτο) χωρις να ειναι απαραιτητα με συλλογικους φορεις..
Καλοπιστιξ
20 Νοεμβρίου, 2011 6:17 μμ
οκ το λυσαμε αυτο, θα ρθουμε με μαυροκοκκινη 😛
και μια ακομη ερωτηξη :
τα βιντεακια δεν ειναι καπως φλυαρα ?
δλδ αντι για τα τρια, δεν εφταναν τα τελευταια 12 δευτερολεπτα του 3ου βιδεου, ( 4.36-4.48 )??
παλι θα το πιαναμε το νοημα 😉
Mitsaras
20 Νοεμβρίου, 2011 6:23 μμ
Πρόσεχε γιατί κοντεύεις να γίνεις Γκρινιαρίξ. Σε διαβεβαιώ πως δεν υπάρχει δόλος 🙂 απλά τα βίντεο καλύπτουν μία χρονική αλληλουχία στην εξέλιξη της απεργίας.
j4nus
20 Νοεμβρίου, 2011 6:31 μμ
καλοπιστίξ, αν πας με πολλές μαυροκόκκινες… μπορεί να σε δουν ως κακοπιστιξ… πάντως με ένα πανό που να δηλώνει την αλληλεγγύη σου και τη συλλογικοτητα σου δε θα ηταν κακη ιδεα αν θες να διαφοροποιηθείς… αν δε σε ενδιαφερει αυτο… τοτε δε χρειάζεσαι ουτε σημαίες ούτε αλλα δηλωτικά της προέλευσης ή πολιτικής σου τοποθέτησης…
Καλοπιστιξ
20 Νοεμβρίου, 2011 6:42 μμ
και γιατι να παιξω με τη φωτια ?
δεν ειμαι περιεργος ανθρωπος και αναγνωση γνωριζω
3ο βιδεο , 4.36-4.48 μικρο πανοραμικ και διακριτικο ζουμ στην ουγια και … μηνυμα επιδοθει προς πασα κατευθυνση 😉
Mitsaras
20 Νοεμβρίου, 2011 6:45 μμ
Αυτά τα βίντεο υπήρχαν στο Youtube, αυτά ανέβασα. Πήγαινε να τραβήξεις κανένα να το ανεβάσουμε αν είναι. Δε θα αυτολογοκριθούμε κι όλας επειδή δε σου αρέσει το ΠΑΜΕ.
Καλοπιστιξ
20 Νοεμβρίου, 2011 6:52 μμ
μονα τους τραβηχτηκαν, μοναχα τους ανεβηκαν , τυχαια ολοκληρωνονται τα γυρισματα με ζουμ στην ουγγια που λεει ΠΑΜΕ και εσυ απλως αυτα βρηκες αυτα ανεβασες
δεν διαφωνω
Mitsaras
20 Νοεμβρίου, 2011 6:55 μμ
Έτσι ακριβώς.
mitera
20 Νοεμβρίου, 2011 6:58 μμ
Ααααααααααπα πα πα πα πα πα πα η γκρίνια σου… 😛
spiral architect
20 Νοεμβρίου, 2011 7:30 μμ
Tι να κάμνωμεν αγαπητέ?
Οι Αγανακτισμένοι μας τελείωσαν.
Μόνο ΠΑΜΕ και … όστις θέλει οπίσω μας ελθείν!
κολυμβητης εμπροσθιου στυλ
20 Νοεμβρίου, 2011 8:14 μμ
το ελθείν οπίσω υμων, δεν ανηκει στα χομπυ μου
λυπαμαι γκαυς
YA
20 Νοεμβρίου, 2011 7:50 μμ
Επειδή γνωρίζω επακριβώς και εκ του συνεγγύς τι γίνεται εκεί οφείλω να ομολογήσω πως ότι βίντεο από μέσο είχε παιχτεί από την αρχή εως και χθές ήταν από τον 902 και όπως είναι λογικό εστιάζει στα πανώ και τις σημαίες του παμε. Προσωπικά με λυπεί αφάνταστα το γεγονός αυτό, το ότι το ΚΚΕ από την πρώτη-δεύτερη στιγμή είναι εκεί σχεδόν κάθε μέρα. Μου προκαλεί αναγούλα κάθε κόμμα και δη του αστικού κοινοβουλίου, και το ΚΚΕ φυσικά. Ο αγώνας τουλάχιστον της ηγεσίας του δεν είναι σίγουρα ανιδιοτελής.
Επειδή πιο πολύ όμως από όλα λατρεύω την αναζήτηση της αλήθειας, αντικειμενικά το ΚΚΕ και οι μηχανισμοί του έδωσαν την όποια δημοσιότητα ούτως ώστε να ενεργοποιηθεί η όποια μέχρι στιγμής – ψυχολογική και υλική – κίνηση στήριξης και αλληλεγγύης. Τώρα που έχει ήδη γίνει αρκετά γνωστός ο αγώνας αυτός μπορεί ο οποιοσδήποτε που το γνωρίζει να στηρίξει μια σημαντική εστία αντίστασης που θα γίνει αποτελεσματική ΜΟΝΟ αν εξαπλωθεί και διευρυνθεί παντού και πάρει μορφή χιονοστιβάδας.
Και εγώ ονειρεύομαι να ανεμίζουν μαυροκοκκινες σημαίες σε καθε χώρο εργασίας και σε κάθε κτήριο και δρόμο αλλά μέχρι εκεί έχουμε πολύ δρόμο… Προς το παρόν τέτοιοι αγώνες σε χώρους εργασίας ως επι το πλείστον ανήκουν σχεδόν ετσιθελικά στο ΚΚΕ (τους καπηλέυεται το ΚΚΕ για να το θέσω πιο σωστα…)
Καλλίτερα να σταματήσω εδώ γιατι θα μου την πέσει άγρια ο Mitsaras 🙂
Mitsaras
20 Νοεμβρίου, 2011 9:24 μμ
Μου αρκεί η παραδοχή σου 🙂
j4nus
20 Νοεμβρίου, 2011 11:22 μμ
καλώς ή κακώς το ΚΚΕ έχει κάνει πολλή δουλειά και πιστεύει στο κομμάτι της οργάνωσης των εργαζομένων στους χώρους εργασίας…
και ως γνωστόν τα κόμματα και οι επιτελείς τους έχουν βυθιστεί στο παιχνίδι του πολιτικού ανταγωνισμού… εξ αυτού προκύπτουν και οι διάφορες νοοτροπίες ιδιοκτησιακές κινημάτων, αγώνων…κτλ…
διορθωτης κειμενων
20 Νοεμβρίου, 2011 7:08 μμ
ρε συ εξω κανει κρυο
λεφτα δεν υπαρχουν μια
ενα πι-σι μας εμεινε και μια συνδεση ιντερνετ, τι να κανω ?
την «λεω» στα Κνε , φιλικα παντα 🙂
να ηταν καλοκαιρι τουλαχιστον ;(
mitera
20 Νοεμβρίου, 2011 7:21 μμ
Γιατί δεν κάθεσε να φτιάξεις τα βιντεάκια που επανηλειμένως σου έχουν ζητηθεί;;Αντε άσε τη γκρίνια και ξεκίνα τη δημιουργία… 😉
Και να ξέρεις ότι είμαστε πολλοί οι άφραγγοι..μη βλέπεις που δεν το λέμε 🙂
j4nus
20 Νοεμβρίου, 2011 8:34 μμ
Πάντως οι σημαίες είτε κομματικών οργανώσεων είτε συνδικαλιστικών φορέων που πρόσκεινται σε κομματα ή πολιτικούς χώρους δρουν αποτρεπτικά για ενα κομμάτι της κοινωνίας…αντιμετωπίζεται κατευθείαν ο εν λόγω αγώνας ως υπόθεση των εργατών της χαλυβουργίας μονο και του φορέα που συμμετέχουν ή τους στηρίζει…
δυστυχώς στον τομέα της συνεργασίας οι ηγεσίες και οι σημαίες πίσω από τις οποίες μπορεί να κρύβονται ακόμα και εκείνοι που δεν πιστεύουν σε ηγεσίες έχουν κάνει κακό…
αυτό δε σημαίνει ότι ο καθένας δε φέρει τις πολιτικές του ιδέες ακόμα και σε εναν αγώνα που μπορει να συμμετέχουν άτομα από με διαφορετική ιδεολογία ή πολιτική θέση…
απλά η σημαία καμιά φορά τείνει να γίνει μπραντνειμ τελικα… αν οι πολίτες μπορούσαν να απαγκιστρωθούν από τις ηγεσίες και τις σημαίες θα μπορούσαν πιο εύκολα να συνεργαστούν χωρίς να απαρνιούνται τις αρχές τους… οι ηγεσιες ομως και οι σημαίες κατέληξαν να είναι οι αρχές τους… φαύλος κύκλος…
DrAluca
20 Νοεμβρίου, 2011 8:35 μμ
Προσυπογραφω απολυτα….
Σωραιος λεμε. 🙂
Χαμογελατε…
pantatetoia
20 Νοεμβρίου, 2011 8:46 μμ
Οι εργαζόμενοι και οι οικογένειες τους δεν δοκιμάζονται μόνο για την πολιτικήη στάση της απεργίας αλλά και στο πιο κρίσιμο θέμα της οικονομικής αφαίμαξης μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτό;
Ποσφορές σε είδος αλλά και στο απεργιακό τους ταμείο θα ήταν μεγάλη βοήθεια.
Υπάρχει κάποιος που να γνωρίζει τρόπους ενίσχυσης.
Αυτός ο αγώνας πρέπει να νικήσει σε όλα τα επιπεδα.
Mitsaras
20 Νοεμβρίου, 2011 9:26 μμ
Απ’ όσο γνωρίζω υπάρχουν σωματεία και οργανώσεις τα οποία μαζεύουν χρήματα. Επίσης υπάρχει ταμείο αλληλεγγύης και στον χώρο της απεργίας. Δε γνωρίζω κάτι παραπάνω 😦