Ο απλωμένος τραχανάς.

Του Mind the Gap

«Βρε καλώς την Αλέκα, χρόνια και ζαμάνια βρε Αλεκάκι. Μαύρη πέτρα βρε Αλεκάκι πέταξες πίσω σου, δηλαδή τι πέτρα, μάρμαρο πέταξες … τι έγινε ; Κάτι σοβαρό θα έγινε για να σε φέρει νυχτιάτικα η Λιάνα με το MerceLada Idiot KKx, την κατάλαβα από το στρίγκλισμα των λάστιχων, πάντα τσίτα είναι αυτό το κορίτσι, έχει τον Πλούτωνα στο ΚΟΔΗΣΟ-ΚΑΕ και ανάδελφη Μιμή, για αυτό μάλλον… Μα να μην ανέβει να πει μια καλησπέρα…»

«Καλησπέρα κυρα συντρόφισσα Ρούλα, όντως έχω πολύ καιρό να έρθω, αλλά ξέρεις τώρα είμαι μια εργαζόμενη νοικοκυρά και δεν είναι εύκολο να συντηρείς και το σπίτι του λαού το απόγευμα και να είσαι γραμματέας το πρωί. Άστα ο αδηφάγος καπιταλισμός μας έχει σπρώξει στην αποξένωση. Άτιμη πλουτοκρατία που άλλους τους ανεβάζει στο οφίτσια και άλλους τους κατεβάζει στα κολχόζ. Η Λιάνα σου στέλνει συντροφικούς χαιρετισμούς, λέει να τη συμπαθάς που δεν ανέβηκε, είχε κλείσει ραντεβού με τον πνευματικό της, τον πάτερ Τερένσιο, είναι βλέπεις ορθόδοξη κομουνίστρια και κανονίζει να φτιάξει μια οργάνωση βάσης γυναικών στο Άγιο Όρος.»

«Καλέ τι καινούργιο στυλάκι είναι αυτό, έξαλλο ! Πέτσινο παντελόνι, μπότες και μαύρο μπλουζάκι με στάμπα «I m Satan s Girlfriend» και το μαλλί πρόκα φούξια και γυαλιά ηλίου καθρέπτες νυχτιάτικα. Αλεκάκι αγνώριστη ! Ρε συ μήπως τα έφτιαξες με κανένα τεκνό ; Αχ πες μου πως στραμπουλάς αυτό το όμορφο ζουμπουρλούδικο παλικάρι της εργατικιάς τάξης, αυτόν  που γράφει στο «ρίζο» και περιδιαβαίνει τα κανάλια, αυτόν τον πως τον λένε μωρέ … Αυτόν που έγραψε και το βιβλίο «Είναι ο Καθεστωτισμός, μαλάκα», η κάπως έτσι. Δεν πρόλαβα να ακούσω καθαρά στην TV τον τίτλο. Ξέρεις τώρα, εγώ δε είμαι και γραμματιζούμενη, αλλά ενημερώνομαι, παρακολουθώ «Το» κανάλι, «Του» Κόμματος γιατί έχει κάτι φοβερές προσφορές σε γκατζετάκια. Προχτές είχε μια προσφορά, πακέτο, μια υπερηχητική ντουντούκα με προηχογραφημένα συνθήματα, με  δώρα ένα σετ ξύλινα σουπλά, σε σχήμα γλώσσας και ένα οδηγό Μαρξιστικής διαχείρισης απολύσεων εργαζομένων, άνευ διδασκάλου. Αχ πες μου πως το ζουπάς αυτό το τεκνό ρε συντρόφισσα …»

«Τι είναι αυτά που λες βρε συ ; Τι γκόμενος και αηδίες, πας καλά ; Άσε που δεν είναι και του γούστου μου, σιγά τον άντρα μωρέ, τι να τον κάνω εγώ αυτόν τον φλώρο, αυτός έτσι και δει μασχαλότριχα κοτσίδα και αξούριστο πόδι θα λιποθυμήσει μωρέ. Αυτός είναι καλός για κράχτης, να τον βλέπουν οι νεαρές και να γράφονται στην ΚΝΕ. Είναι το μοντέλο για να προωθούμε το ριζοσπάστη, το αποτέλεσμα της κομουνιστικής ευγονικής, ο απόλυτος άνθρωπος της εργατικής τάξης, ψιλολόγιος με εμφάνιση μεταμοντέρνου κλαρινογαμπρού οικοδόμου, η υπέρτατη φαντασίωση κάθε ΠΑΜίτισας. Έτσι είναι μωρέ ο άντρας της εργατικής τάξης ; Κάτι τέτοιοι στον εμφύλιο δε βαστάγανε ούτε μια μέρα στο βουνό, πάθαιναν ακράτεια στο πρώτο μπάμ που άκουγαν . Τέλος πάντων. Μεταμφιεσμένη είμαι βρε, το σκέφτεσαι να με πάρει το μάτι κανενός Τροτσκιστή να επισκέπτομαι μέντιουμ ; Θα πέσει το indymedia από τα ποστ, θα μας πάρουν στο ψιλό μέχρι και οι ΜΛδες και οι ΝΑΡίτες, θα γελάνε μαζί μας ακόμα και οι ΣΥΡΙΖέοι. Για αυτό ντύθηκα έτσι, ντύθηκα «προβοκατόρικο εξάρχειο νιάτο» ! Που να με γνωρίσουν έτσι, ποιανού να πάει το μυαλό. Είναι τόσο πετυχημένη μεταμφίεση που την ώρα που έφευγα από σπίτι του λαού, πλάκωσε η περιφρούρηση των ΚΝΑΤ και παραλίγο να με κοπανήσουν με τα παλούκια. Αν δεν ήταν ο Μαΐλης και ο Χαλβατζής που ανεβαίνανε από την μυστική υπόγεια αρχειοθήκη εκείνη την ώρα θα ήμουνα στο ΚΑΤ τώρα. Το μπλουζάκι με στενεύει λίγο, εγώ ήθελα ένα κόκκινο που έγραφε «I m Stalin s Girlfriend» αλλά πρόλαβε και το πήρε ο σύντροφος ο Θοδωρής, ο νέος διοικητής των ΜΑΤ, πολύ καλός σύντροφος, παιδί της εργατικής τάξης. Συναντηθήκαμε τυχαία στο Safeguard, το καινούργιο Mall του Συντάγματος, αυτός είχε έρθει να πάρει μερικά πολιτικά ρούχα για τη δουλειά του. Τέλος πάντων ήρθα εδώ γιατί έχουμε σοβαρό πρόβλημα και θα χρειαστεί να πάρουμε συμβουλές επειγόντως …»

«Πες μου Αλεκάκι, τι τρέχει, ποιο πνεύμα θέλεις να καλέσουμε ; Σκέψου το καλά όμως. Σου θυμίζω την τελευταία φορά με το Ζαχαριάδη, ναααααααααα σου πήγε όταν σε γράπωσε από το λαιμό και σου φώναξε πως στην άλλη ζωή εσύ θα γίνεις στάχυ και ο Μίκης καρφί και θα κρατά το σφυροδρέπανο ο Κύρτσος. Καλέ αλήθεια τι είπες τώρα ; έχει μυστικά αρχεία το κόμμα στα υπόγεια του περισσού ;»

«Ε εεε ναι έχει στο τρίτο υπόγειο, εκεί φυλάσσονται μερικά πολύ σπάνια έγγραφα, κάτι από την αλληλογραφία πριν την Βάρκιζα, κάτι τεύχη εφημερίδων που καταδικάζαμε την εξέγερση του πολυτεχνείου, κάτι χρηματοπιστωτικά για μια αλυσίδα καταστημάτων με κινητά, κάτι τέτοια γενικά που δε έπρεπε να βγουν προς τα έξω, αλλά το σπουδαιότερο όλων είναι Το Εγχειρίδιο !»

«Το εγχειρίδιο ; τι είναι το εγχειρίδιο συντρόφισσα ; πες το μου ελληνικά να καταλάβω»

«Πως το λένε μωρέ, είναι σαν αυτό που έχει το iphone … α ναι το μάνιουαλ ! Το μάνιουαλ της επανάστασης. 90 χρόνια τώρα αυτό ακολουθούμε, το μυστικό μάνιουαλ της επανάστασης ! Μας κατηγορούν άδικα πως έχουμε κάνει την επανάσταση ιδιοκτησία μας και πως καπελώνουμε τα πάντα, πως είμαστε δογματικοί σαν χριστιανική αίρεση. Δεν γνωρίζουν … Δεν ξέρουν πως εμείς έχουμε το μάνιουαλ ! Το απόλυτο μάνιουαλ, το μόνο αντίτυπο ! Έχουμε την απόλυτη αλήθεια για την επανάσταση ! Έχουμε το εγχειρίδιο βάση του οποίου διαχωρίζουμε τους προβοκάτορες από τους γνήσιους αγωνιστές, βάση του οποίου η επανάσταση έχει μπεί στον αυτόματο πιλότο, έχουμε τον προγραμματισμό της επανάστασης ! Ήταν γραμμένο σε σοβιετικό ρετρό ακατανοητοσύλλαβο, ένα ατέρμονο ποίημα που το τέλος του ξαναοδηγούσε στην αρχή. Το ποίημα που απαντούσε στα πάντα ! Δηλαδή … να … ε το είχαμε ώσπου … βασικά δεν το έχουμε πια …. για αυτό και ήρθα. Έγινε Σαμποτάζ !»

«Τι συνέβη συντρόφισσα, Πράκτορες της CIA ; μίλα ρε συντρόφισσα τι έγινε ; πάνω που φτάσαμε το 14 % στις δημοσκοπήσεις ρε γαμώτο …»

«Δολιοφθορά συντρόφισσα ! Οι αναρχικοί βέγκαν ακτιβιστές. Ήταν πανούργο το σχέδιο των προβοκατόρων ! Απελευθέρωσαν ένα βράδυ, από ένα πετ σοπ στον Περισσό, μια αγέλη Καπιμπάρα, κάτι γιγάντια τρωκτικά. Τα εκπαίδευσαν να τρώνε χαρτί και τα αμόλησαν ελεύθερα κοντά στο σπίτι του λαού. Γέμισε ο Περισσός με Καπιμπάρα, βάλαμε φάκες παντού με δόλωμα τον «Οδηγητή», το ΠΑΜΕ περιπολούσε και έριχνε φόλες φέιγ βολάν εμποτισμένα με πατριωτικό ρετσινόλαδο, αλλά μάταια, αυτά πολλαπλασιάζονται πολύ γρήγορα. Τρωκτικά της αντίδρασης και της οπισθοδρόμησης ! Τελικά κάποια έσκαψαν ένα λαγούμι και βγήκαν στα υπόγεια αρχεία και … έφαγαν το μάνιουαλ. Φάγανε ακόμη και τα εξώφυλλα ! Είμαστε στο σκοτάδι συντρόφισσα. Δεν υπάρχει πια ο τυφλοσούρτης ! Το κόμμα κινδυνεύει συντρόφισσα, αν δεν βρεθεί μια οδηγία γρήγορα, αν δε βρεθεί μια γραμμή,  θα πρέπει τα μέλη του ΚΚΕ να σκεφτούν ! Να σκεφτούν ! Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό συντρόφισσα ; Σκέψη συντρόφισσα, καταστροφή ! Σκέψη σημαίνει προσωπική άποψη, κριτική, αυτοκριτική, ανυπακοή, διάλογος, διαφωνία, αμφισβήτηση, αντεξουσιασμός ! Σκέψη σημαίνει φαντασία, ανεξαρτησία … ΑΝΑΡΧΙΑ συντρόφισσα ! Θα μας πηδήξουν συντρόφισσα, θα πηδήξουν το ομορφότερο κομμάτι της επαναστατικής διαδρομής ! Θα πηδήξουν την περίοδο της δικτατορίας του προλεταριάτου και θα φτάσουν κατ ευθείαν στην αναρχία ! Θα πηδήξουν την ηγεσία ! Καταστροφή, καταστροφή, θα αχρηστευτούν οι ινστρούκτορες, θα καταρρεύσουν οι οργανώσεις βάσης, θα διαλυθεί η νομενγκλατούρα που μας πήρε χρόνια να τη χτίσουμε ! θα … θα … θα παίζει ο Πανούσης στα φεστιβάλ της ΚΝΕ ! Συμφορά ! Τώρα μόνο μια ελπίδα υπάρχει για να προλάβουμε το κακό ! Συντρόφισσα κυρα Ρούλα θέλω να καλέσεις το πνεύμα του Χαρίλαου !»

«Του Χαρίλαου ; μα γιατί ;»

«Ο Χαρίλαος είχε χειριστεί το «βρώμικο 89», κάτι θα ξέρει παραπάνω, είναι και η κατάσταση τέτοια και πρέπει το Κόμμα να περιφρουρήσει την Αστική Δημοκρατία και το κοινοβούλιο από τους προβοκάτορες, μην με ρωτήσεις τώρα τίποτα περίεργα «γιατί», αφού το Κόμμα είναι κατά τις αστικής δημοκρατίας … δε ξέρω να σου απαντήσω και δε θυμάμαι το ποίημα απ έξω. Αφού χάθηκε το μάνιουαλ, αυτό είχε όλες τις απαντήσεις … Λοιπόν φώναξε τον !»

«Εντάξει ! Βάλε το δεξί σου χέρι πάνω στο «Κεφάλαιο» που έχω στο τραπέζι και σήκωσε την αριστερή σου Γροθιά. Συγκεντρώσου … Συγκεντρώσου … Βυθίζομαι, μόλις κλείσω τα μάτια μου θα σου μιλήσει μέσα από μένα, μπορείς να τον ρωτήσεις μόνο δυο ερωτήσεις, μετά πέφτει η σύνδεση … Βυθίζομαι …»

«Σύντροφε Χαρίλαε ;»

«Έλα Αλέκα. Τι φτιάνς ; Τι χαμπέρια ; ΣΚΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ Πως πάει του Κόμμα ;»

«Σύντροφε Χαρίλαε, συμφορά ! μαύρα μαντάτα έχω, πένθος βαρύ …»

«Τι πέθανε η Μιτσουτάκς ; Του ξερα γω αυτός και να πιθάν δε θα ρχότανε στουν άλλου κόσμου, ο άλλους κόσμους θα πάγινε σε αυτόν ΣΚΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ ΣΚΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ ΣΚΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ…»

«Όχι όχι ζει και βασιλεύει αυτός, Το Κόμμα έχει πρόβλημα, χάσαμε το μάνιουαλ σύντροφε. Τι σου λέω και γω τώρα στα αγγλικά … Το φυλλάδιο σύντροφε, το σχέδιο της επανάστασης, το ποίημα πάει ! Και θέλω συμβουλές επειγόντως, τι να πούμε σ αυτούς που λένε πως υπάρχει επανάσταση και λαϊκή πάλη και χωρίς το ΚΚΕ, τι να τους πούμε σύντροφε ; Βγαίνουν στο δρόμο μόνοι τους χωρίς Το Κόμμα, τα πράγματα είναι σοβαρά σύντροφε !»

«Έλα ρε Αλεκάκι αυτού είναι εύκουλου, ΣΚΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ ΣΚΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ θα τς πείς ότι τα πρόβατα έξ απ του μαντρί τα τρουώει η λύκους ! Τον πρώτου στίχου ! ΣΚΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ»

«Ωραία σύντροφε ! Θα το διατυπώσουμε με μαρξιστικούς όρους σε μια 20σέλιδη ανάλυση του Δ. Τσακνή, να έχει και ευρύ ακροατήριο. Μπορεί να γράψει και κάνα τραγούδι επαναστατικό ! Αχ σύντροφε η σοφία σου είναι απίστευτη. Και για την πολιτική κατάσταση και τη θέση του κόμματος τι θα πούμε ; Μας κάνουν κριτική πως δεν παρεμβαίνουμε δυναμικά σύντροφε, πως εξυπηρετούμε το σύστημα, πως η απραξία μας είναι σιωπηρή συναίνεση ! Εμείς τους λέμε πως Το Κόμμα έχει μια σταθερή γραμμή ! Αλλά τώρα που χάσαμε το μάνιουλ δε βρίσκουμε τη γραμμή. Τι γραμμή έχουμε ρε σύντροφε σε αυτές τις περιπτώσεις ;»

«Ά ρε Αλέκα μι ξεχάσατε ντίπ αρέ ! Δε θυμάσαι ντίπ ; ΣΚΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ  ΣΚΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ Αυτού του έχμε ξαναπαντείς και το χμε ξανακάν ΣΚΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ θα τς πείτε οτι έχμε τραχανά απλουμένο ! ΣΚΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ ΣΚΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ ΣΚΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ»

«Ευχαριστώ σύντροφε, πως δε το είχα σκεφτεί … Ρε συ Χαρίλαε τι είναι αυτός ο διαπεραστικός θόρυβος, την άλλη φορά που μίλαγα με το Ζαχαριάδη και αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις μας ακουγότανε πάλι. Αυτό το ΣΚΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ, είναι ανατριχιαστικό, είναι τρομακτικό είναι απόκοσμο …»

«ΣΚΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ ΣΚΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ άστα Αλέκα, και μείς εδώ σκιαζόμαστε, που το ακούμε συνέχεια. Δε σταματάει ποτέ, νύχτα μέρα …  ΣΚΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ εφιάλτης, σηκώντε η τρίχα μας κάγκελου. ΣΚΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ ΣΚΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ Ο Άρης είναι συντρόφισσα, Ο Άρης ξύνει τα νύχια του στο μνήμα συντρόφισσα …»

ΣΚΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ

Mind the Gap

Ο απλωμένος τραχανάς.

Ετικέτα: προβοκάτορες, περιφρούρηση, Αποκατάσταση, ΚΚΕ, Κουκουλοφόροι, Προβοκατορολογία, ΠΑΜΕ, Σύνταγμα, Mind the Gap

Posted in: Ελλάδα, Πολιτική, Χιουμορ