Την Τετάρτη 29 Ιούνη στο Σύνταγμα υπήρχαν γύρω στις 50.000 προβοκάτορες… κι άλλες τόσες πέτρες, πλακάκια και μάρμαρα… υπήρχαν μόνο τα ματ και οι προβοκάτορες… και κάποιοι τουρίστες στα πέριξ…
Γιατί για ένα μεγάλο μέρος της Αριστεράς και όχι μόνο, όσοι επιλέγουν να συγκρουστούν θα είναι πάντα προβοκάτορες… Πάντα προβοκάτορες γιατί θα τους χαλάνε τη φιέστα. Η φιέστα περιλαμβάνει κατσαρόλες, σφυρίχτρες, μπαλόνια, πτώση κυβέρνησης, πρόωρες εκλογές, και ίσως μερικές βουλευτικές έδρες παραπάνω μαζί με κρατική επιχορήγηση.
Ετσι ήταν πάντα στη Μεταπολίτευση η κοινοβουλευτική Αριστερά. Με το ένα πόδι εντός του συστήματος να εισπράττουμε και με το άλλο εκτός για να καταγγέλλουμε και να κράζουμε το σύστημα…
Κάποιοι από αυτούς σίγουρα τρέμουν στην ιδέα ακόμα και να κυβερνήσουν… Τους βολεύουν οι φιέστες πορείες-λιτανείες, να αυξήσουν το εκλογικό τους ποσοστό τόσο όσο…ώστε να είναι πάντα στην απέξω…
Ακόμα και στις πλατείες τα κομματικά μέλη της Αριστεράς αυτό που επιζητούν είναι απογοητευμένους ψηφοφόρους κατά βάση. Δε θέλουν χειραφετημένους πολίτες. Τρέμουν στην ιδέα μιας εξέγερσης. Γιατί όταν ο λαός εξεγείρεται, δεν μπορείς να τον ελέγξεις… τρέμουν οτιδήποτε δεν μπορούν να ελέγξουν. Απεταξάμην τη σύγκρουση. Οι κομματάρχες της Αριστεράς έγιναν μέρος του συστήματος και βολεύτηκαν. Μια ενδεχόμενη εξέγερση θα τους ξεβόλευε άσχημα.
Αυτό που επιδιώκουν κάποιοι από αυτούς στις πλατείες είναι να χρησιμοποιήσουν την αγανάκτηση και την οργή του κόσμου ώστε να οδηγηθούμε σε εκλογές και μέσα από αυτές να αδράξουν την ευκαιρία για αύξηση των εκλογικών τους ποσοστών…
Σύνθημα των πλατειών πέρα από το χρέος το μνημόνιο κτλ είναι και Άμεση Δημοκρατία. Καμιά αλλαγή πολιτεύματος όμως δεν μπορεί να γίνει ομαλά, γιατί καμιά ανατροπή του συστήματος δεν προβλέπεται θεσμικά ακόμα και αν την επιζητεί η συντριπτική πλειοψηφία. Για να καταλάβετε λοιπόν ένα δημοψήφισμα που θα έθετε το δίλημμα άμεση δημοκρατία ή αντιπροσωπευτική θα ήταν παράνομο και αντισυνταγματικό. Κανένα σύνταγμα δεν εμπεριέχει διαδικασία ή νόμιμο τρόπο ανατροπής του συστήματος. Γιατί και η αστική δημοκρατία είναι ένα καθεστώς…
Το σύνθημα Άμεση Δημοκρατία τώρα, δεν είναι τυχαία επιλογή. Γιατί μετά το μνημόνιο, το χρέος και την κυβέρνηση που ζητάμε να φύγουν, τι θα έρθει; Αυτή είναι η μόνιμη ερώτηση όσων παρατηρούν τις εξελίξεις από μακριά; Ο κόσμος πριν ξεχυθεί στο δρόμο θέλει να ξέρει, να οραματίζεται, να εμπνέεται και από το μετά, έστω και λίγο. Το “Αμεση Δημοκρατία Τώρα” δίνει μια μικρή απάντηση σε αυτό το μετά. Δίνει μια ιδέα. Λέει καταρχήν ότι μετά το μνημόνιο, το χρέος και την κυβέρνηση που θα φύγουν, θα έρθουμε ΕΜΕΙΣ, οι πολίτες. Οι διαβουλεύσεις στο Σύνταγμα κτλ αναζητούν και συνδιαμορφώνουν το πώς θα έρθουμε εμείς και τι θα κάνουμε εμείς…
Άραγε τι δουλειά έχουν στις πλατείες άνθρωποι που δε συμφωνούν με ένα από τα κομβικά και βασικά συνθήματα της πλατείας, την Άμεση Δημοκρατία;
Απλά επιδιώκουν να στρέψουν τον κόσμο προς την κατεύθυνση την οποία θέλουν και να εξυπηρετήσουν στην τελική ψηφοθηρικούς σκοπούς.
Οι ενταγμένοι στο σύστημα που δεν επιδιώκουν την ανατροπή του καταγγέλλουν ως προβοκάτορες και πιόνια του συστήματος αυτούς που συγκρούονται. Ενώ οι ίδιοι που είναι ταυτισμένοι με το σύστημα είναι -υποτίθεται- καλύτεροι από αυτούς που διακινδυνεύουν την προσωπική τους ελευθερία και τη σωματική ακεραιότητα.
Υπάρχει και μια κρίσιμη ερώτηση για τους θεσμικούληδες αριστερούληδες. Γιατί άραγε στον Ευαγγελισμό που δεν υπήρχαν ούτε προβοκάτορες ούτε κουκουλοφόροι, χτυπήθηκαν τόσο άσχημα τα μπλοκ των λαϊκών συνελεύσεων στο σημείο συνάντησης για την περικύκλωση της Βουλής;
Είτε μαζεύονταν μισό εκατομμύριο σφυρίχτρες είτε ένα εκατομμύριο κατσαρόλες, το αποτέλεσμα θα ήταν ένα και το αυτό. Η κυβέρνηση θα ψήφιζε το μεσοπρόθεσμο, εκτός κι αν οι διαδηλωτές κατάφερναν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό και εισέρχονταν στο κυνοβούλιο.
Αν τα πράγματα εξελιχθούν αρκετά άσχημα και αρχίσει να πεινάει κόσμος, κάποιοι που τώρα μιλάνε για προβοκάτορες, μπροστά στην ανεξέλεγκτη ατομική βία για την επιβίωση θα αναπολούν τις κινηματικές συγκρούσεις…
Η οργανωμένη κινηματική αντι-βία μπορεί να γίνει καταλύτης εξελίξεων. Το πώς και αν θα πάρει οργανωμένη μορφή είναι άλλη συζήτηση…
Ήμασταν όλοι προβοκάτορες – ο ρόλος της Αριστεράς εντός και εκτός πλατειών
pelopidas
9 Ιουλίου, 2011 5:49 πμ
..απλη περιγραφη της απογοητευτικης πραγματικοτητας. συγχαρητηρια στη/στο j4nus.
Επιρροή
9 Ιουλίου, 2011 6:26 πμ
Οι εξεγερσιακές διαθέσεις υπήρχαν στο Σύνταγμα και τις συναντά κανείς και αλλού, κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό, αλλά καλό είναι να βλέπουμε και την ευρύτερη εικόνα. Ο κόσμος ήταν αρκετά λιγότερος από την απεργιακή κινητοποίηση της 15η Ιουλίου. Το πιο αποκαρδιωτικό ήταν η αποτυχία της απεργίας στον ιδιωτικό τομέα, που -με εξαιρέσεις – η συντριπτική πλειοψηφία δεν είναι γραμμένη σε κάποιο συνδικάτο και η απουσία από τη δουλειά σημαίνει ότι το αφεντικό σε βάζει στη μπούκα να είσαι ο επόμενος στη σειρά για απόλυση. Το ότι την πρώτη μέρα σε εργάσιμες ώρες έφυγε το ΠΑΜΕ από το Σύνταγμα και άδειασε η πλατεία δεν δείχνει μόνο ότι κάποιοι δεν επιθυμούν τη σύγκρουση αλλά και ότι η πλειοψηφία των αγανακτισμένων ήταν στις δουλειές τους -όσοι δεν ήταν στο Μουσείο-. Νομίζετε πραγματικά ορισμένοι ότι είναι πιο εύκολο να πάρεις τα όπλα με κίνδυνο να χάσεις τη ζωή σου από το να απεργήσεις και να χάσεις τη δουλειά σου;
Η λογική ότι η κυβέρνηση θα ψήφιζε το μεσοπρόθεσμο, εκτός κι αν οι διαδηλωτές κατάφερναν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό και εισέρχονταν στο κοινοβούλιο δείχνει ότι θεωρείς ότι το πρόβλημα είναι επιχειρησιακό. Δεν μπορούν 20.000 να περάσουν από το θάλαμο αερίων και να δείρουν τους αστυνομικούς και να σπάσουν τα κιγκλιδώματα αν δεν είναι οπλισμένοι. Οι άλλες μορφές σύγκρουσης είναι συμβολικές. Η κυβέρνηση θα έπεφτε αν κατέβαινε ένα εκατομμύρια κόσμος στο Σύνταγμα, γινόντουσαν εκατοντάδες καταλήψεις σε εργασιακούς χώρους και άλλα κτήρια και παρέλυε κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα. Ακόμα και το γαλλικό μοντέλο εξέγερσης που είδαμε πριν 9 μήνες, ήταν πιο συγκρουσιακό από το ισπανικό. Πιστεύει πραγματικά κανείς ότι το σπάσιμο των Mc Donalds ενόχλησε περισσότερο το κεφάλαιο από τον αποκλεισμό και την κατάληψη του λιμανιού που πραγματοποίησε η «θεσμική και εκλογικίστικη» αριστερά; Κανείς δεν λέει προβοκάτορες τα παιδιά που έπιασαν μια πέτρα για να απαντήσουν στην αστυνομική βία. αλλά πρέπει να υπάρχει διαχωρισμός της οργανωμένης βίας του μαζικού κινήματος και το δικαιώματος του να αποφασίζει πως και με ποιο τρόπο θα συγκρουστεί από τις αυτόκλητες τυχοδιωκτικές ομάδες που στις πλάτες των διαδηλωτών αποφασίζουν όποτε γουστάρουν να παίξουν κλεφτοπόλεμο με τα ΜΑΤ χρησιμοποιώντας τον κόσμο ως μαξιλάρι και στην ουσία συμβάλλοντας στην απομαζικοποίηση και αποκλιμάκωση του αγώνα ή στη διάλυση της συγκέντρωσης.
Το όραμα για το μετά παραμένει το μεγάλο ζητούμενο. Η «άμεση δημοκρατία» είναι μια νέα μορφή πολιτεύματος που θα αντικαταστήσει τον καπιταλισμό, δίνοντας όλη την εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις; Και αν ναι για πια τάξη; Οι αταξικές αναλύσεις που φοβούνται να μιλήσουν στο όνομα του κόσμου της εργασίας έχουν κοντά ποδάρια και είναι εύκολα ενσωματώσιμες.
Mitsaras
9 Ιουλίου, 2011 11:47 πμ
Εν πολλοίς με κάλυψε η επιρροή. Κατ’ αρχήν το ΚΚΕ σε καμία ανακοίνωση δε μίλησε για 50.000 προβοκάτορες αλλά για ακροδεξιές παρακρατικές ομάδες σε συνδυασμό με κάποιες άλλες μειοψηφίες που επιθυμούσαν το χάος. Γι’ αυτό υπάρχουν μαρτυρίες ή εκτός αν κάποιοι έχουν την απαίτηση να απαρνηθούμε αυτό που βλέπουμε. Ασφαλώς το δικαίωμα στην αυτοάμυνα απέναντι στα σώματα της καταστολής είναι υπέρτατο.
Όταν μιλάς για πολίτες γενικά και αόριστα σε ποιους αναφέρεσαι. Στον μεσοαστό των Β. Προαστείων ή στο ναυτεργάτη του Περάματος, στον φοιτητή του Πολυτεχνείου ή στον μικρομαγαζάτορα. Στον ακροδεξιό (πολίτης καταχωρείται κι αυτός), στον Παλαιοπασόκο, στην Ανάρχα. Ποιος είναι ακριβώς ο κοινός τόπος που θα μπορούσε να αποτελέσει το συνεκτικό στοιχείο της γενικόλογης έννοιας του «πολίτη» στον οποίο με την ίδια ευκολία αναφέρεται ο Καρατζαφέρης, ο Πάσχος και το υπόλοιπο κακό συναπάντημα. Απορώ πως ο γραφών που αυτοκατατάσσεται στον Α/Α χώρο υιοθετεί αστικές αντιλήψεις σχετικά με κάποια ασαφή Κοινωνία των Πολιτών. Αυτή ακριβώς η ασάφεια ήταν που διατήρησε για ένα χρονικό διάστημα την πλατεία αλλά είναι το ίδιο αίτιο που την οδηγεί στην αποδιάρθρωσή της. Ακριβώς επειδή δε καθόρισε με ποιους πάει και ποιους αφήνει (σε συνδυασμό με άλλα αίτια). Καταλήγωντας θεωρώ πως το κείμενό σου τελικά είναι ωδή προς τους θεσμούς.
Τελειώνοντας κάποιοι επιθυμούσαν την ανατροπή στις 28/6 – 29/6. Κι εγώ την επιθυμώ αλλά αυτό δε σημαίνει πως θα τραβήξω την πραγματικότητα από τα μαλλιά για να θρέψω την εξεγερσιακή μου φαντασίωση. Δε θα μπω στη διαδικασία της συζήτησης η οποία ορίζει το τι θα αντικαταστούσε το υπάρχον status quo. Απλά θα αναφέρω κάποια απογοητευτικά νούμερα για να κορνιζάρω λίγο την εικόνα η οποία στρευλώνεται συχνά μέσω της επιθυμίας. Η Αθήνα έχει 4.500.000 κατοίκους περίπου. Από αυτούς θα αφαιρέσω το 1.500.000 που αποτελεί γέρους, παιδιά και μεγάλο ποσοστό μεταναστών που δεν επιθυμούν να μπλέξουν με την αστυνομία καθώς έχουν διαφορετικές προτεραιότητες. Απομένουν 3.000.000 που νομίζω πως είναι ένας λογικός αριθμός. Στην απεργία κατέβηκε περίπου 150.000 κόσμος (παρακάμπτω προς χάρη της ανάλυσης την ιδεολογική ανομοιογένεια όπως κι εκείνη των αιτημάτων). Ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί στο 5% των εν δυνάμει μάχιμων 3.000.000 κατοίκων της Αθήνας. Πιστεύει κανείς με το χέρι στην καρδιά πως αυτή η ισχνότατη μειοψηφία θα μπορούσε όχι μόνο να ανατρέψει την υπάρχουσα κυβέρνηση με όλο της το οπλοστάσιο αλλά και να διαχειριστεί τις συνέπειες της απόφασης αυτής? Θεωρώ πως είναι δύσκολο κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχει αντιστροφή της πυραμίδας.
ΥΓ. Οι αριθμοί που παρέθεσα είναι βάση περιγραφών που διάβασα στο διαδίκτυο. Ασφαλώς όποιος έχει καλύτερη εικόνα ας την δώσει.
alexantro anguilla
9 Ιουλίου, 2011 12:20 μμ
για την οικονομια της συζητησης
Mitsaras
9 Ιουλίου, 2011 12:28 μμ
Τώρα είδα την απάντησή σου από τότε. Η έκκληση προς τις λέξεις προέρχεται στον σεβασμό προς τον συνομιλητή. Δε νομίζω πως θα ήταν ότι καλύτερο να σε αποκαλούσα κι εγώ ας πούμε πρακτοράκο, προβοκάτορα κοκ. Όσο για αυτά που μου περιγράφεις δεν έχω προσωπική εικόνα ώστε να απαντήσω καθώς όπως γνωριζεις τότε βρισκόμουν στη Θεσ/νίκη (σε αντίθεση με τα βίντεο τα οποία μου προσέφεραν μία στοιχειώδη). Κατά τα άλλα η απάντηση που μου παραθέτεις νομίζω πως αφορά ένα μικρό μέρος της δικής μου. Καλώς όμως, γιατί όπως ανέφερα δεν την είχα διαβάσει τότε.
LAGARTSAS-A
9 Ιουλίου, 2011 12:25 μμ
“Και τι δεν κάνατε για να με θάψετε,
Όμως ξεχάσατε πως ήμουν σπόρος”
Τα σκαμπανεβάσματα της λαϊκής οργής που μορφοποιείται είναι κάτι το εντελώς φυσικό.
Είμαστε ακόμα στην αρχή. Τίποτε δεν έχει τελειώσει. Ο αγώνας για την ανατροπή και την άμεση δημοκρατία συνεχίζεται …
Το κίνημα μέρα τη μέρα θα γιγαντώνεται παντού, μέσα από τα υπόγεια ρεύματα των συνειδήσεων και της ανάγκης … προς μεγάλη θλίψη των νεκροθαφτών.
Είμαστε ταγμένοι με τη ζωή και όχι το θάνατο.
Είμαστε ταγμένοι με την ελευθερία και όχι την τυραννία.
Είμαστε ταγμένοι με την αταξική κοινωνία και όχι τον καπιταλισμό.
Οι σπόροι θα βλαστήσουν …
Mitsaras
9 Ιουλίου, 2011 12:32 μμ
Το εύχομαι κι αν με πείσεις θα έρθω μαζί σου.
LAGARTSAS-A
9 Ιουλίου, 2011 12:57 μμ
Δεν επιθυμώ να πείσω κανέναν.
Δεν είμαι πεφωτισμένος καθοδηγητής.
Δεν ανήκω σε στρούγκα για να σε πάρω με το μέρος μου.
Η πραγματικότητα βοά.
Ο καθένας επιλέγει το δρόμο του.
Ο καθένας επιλέγει, με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει.
Ο καθένας επιλέγει, να είναι ή με το βασανισμένο λαό στους αγώνες του ή με το κόμμα στους αγώνες του για το λαό και επί του λαού.
Ο καθένας επιλέγει, να κρατά το φτυάρι για το θάψιμο των λαϊκών αγώνων ή το δυναμίτη που θα τινάξει το σύστημα των εκμεταλλευτών και καταπιεστών στον αέρα.
Κάνε την επιλογή σου.
Το εύχομαι να είναι η ορθή!
11888
9 Ιουλίου, 2011 1:24 μμ
«Δεν επιθυμώ να πείσω κανέναν».
E τοτε τι καθεσαι και κανεις στην πλατεια.
«Δεν ανήκω σε στρούγκα για να σε πάρω με το μέρος μου»
Δεν ανηκεις στο κινημα της πλατειας;
«Κάνε την επιλογή σου»
Μαζι μου ή χωρια δηλαδη.
LAGARTSAS-A
9 Ιουλίου, 2011 4:41 μμ
Να αυτά παθαίνει κανείς όταν θητεύσει σε κομματικές στρούγκες. Δεν κατανοεί ούτε τα απλά. Χρειάζεται τον καθοδηγητή του, γιατί η σκέψη του βολοδέρνει αλλού.. Τέτοιο ρόλο πάντως δεν κατέχω. Μου προκαλεί αλλεργία και φαγούρα στα …
Χα! χα!χα!
Πρόσεξες το avatar μου;! Είναι σφήκα.
Θα με κάνεις να περιαυτολογήσω. 😉
\\E τότε τι κάθεσαι και κάνεις στην πλατεία\\.
Εσύ τι λες;! Λες να έχω στήσει παραμάγαζο και να πουλάω την πραμάτεια μου στους περαστικούς κορόιδα;!
Ε! στην πλατεία “κάθομαι” και ακονίζω το κεντρί μου, για να κεντρίζω τους συνομιλητές μου και να ερεθίζω τη σκέψη τους και αντίστροφα.
Αυτό σε απλά ελληνικά λέγεται, ανταλλαγή απόψεων μεταξύ νοημόνων καλοπροαίρετων ανθρώπων, έξω από κουτάκια, όπου δεν υπάρχει διάλογος μεταξύ λαλίστατων κωφών.
Δεν υποτιμώ τη νοημοσύνη κανενός, ποιος είμαι στο κάτω κάτω για να το πραξω. Οι πολλές και διάφορες νοητικές συνιστώσες συμβάλουν σε μια κοινή συνιστάμενη, όπου το μέρος γίνεται όλο και λαϊκή δύναμη.
Αυτό είναι που δε μπόρεσες ποτέ να καταλάβεις, πλατεία τι σημαίνει. 😉
\\Δεν ανηκεις στο κινημα της πλατειας;\\.
Δεν ανήκω πουθενά. Είμαι μια σφήκα που πετάει με τρεις βαθμούς ελευθερίας αναζητώντας την πολλαπλότητα των διαστάσεων πολλών βαθμών ελευθερίας, μαζί με τις άλλες σφήκες των λαϊκών ακηδεμόνευτων κινημάτων.
Το κίνημα της πλατείας /ων δεν είναι στρούγκα, είναι οι ανοιχτές γραμμές των οριζόντων, όπου αυτοί που συμμετέχουν (ο ΛΑΟΣ , δηλαδή οι καθημερινοί άνθρωποι, οι νέοι/ες, οι άνεργοι/ες, οι εργαζόμενοι/ες , οι συνταξιούχοι/σες κ.α. με τις αγωνίες τους, τους προβληματισμούς τους, τα αδιέξοδα τους, τη μοναξιά τους, την απελπισία τους, την αβεβαιότητα τους για το αύριο …)αναζητούν τους τρόπους που τα όνειρα θα πάρουν εκδίκηση.
Το κίνημα της πλατείας/ων δεν είναι η στρούγκα των ινστρουχτόρων, των φωστήρων καθοδηγητών, των πεφωτισμένων πρωτοποριών, των θεωρητικών της αλήθειας του κοινωνικού γίγνεσθαι, παρά το χωράφι όπου πέφτουν οι σπόροι, της άμεσης δημοκρατίας, της ισότητας, της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της συμμετοχής, της συλλογικότητας, … κ.α. πολλά.
Είναι το εργαστήρι και το κύτταρο μιας άλλης ανθρώπινης κοινωνίας, χωρίς εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, χωρίς καταπιεστές και καταπιεζόμενους.
Είναι το παιχνίδισμα της νιότης και του έρωτα μιας κοινωνίας που βρίσκεται σε καμπή.
Η επιλογή σου;!
Ή με τους πολλούς της αναζήτησης και δράσης ή με τους λίγους της στρούγκας, της πεφωτισμένης πρωτοπορίας των περιπάτων και της επιβολής.
«Συλλογάται καλά, όποιος ελεύθερα συλλογάται»
Και θα συμπλήρωνα πως:
«Πράττει καλά , όποιος πράττει ελεύθερα συλλογικά».
Mitsaras
9 Ιουλίου, 2011 4:44 μμ
Εμένα φίλε η επιλογή μου είναι η στρούγκα όπως ξέρεις, μακρυά από χιλιάδες wannabe καθοδηγητάδες.
LAGARTSAS-A
9 Ιουλίου, 2011 6:07 μμ
χα! χα! χα!
Ωραία φωλίτσα η στρούγκα, σε προστατεύει από τις έξωθεν επιρροές. 😉
Οι χιλιάδες wannabe καθοδηγητάδες = ουδείς καθοδηγητής ή ο εις έκαστος καθοδηγητής του εαυτού του.
Αναφέρθηκα σε αυτή την κατηγορία με τη φράση:
\\όπου δεν υπάρχει διάλογος μεταξύ λαλίστατων κωφών\\.
Υπαρκτή εικόνα κομμάτων, κομματιδίων και γκρουπούσκουλων της αριστεράς.
Ότι χειρότερο, παρά την αγωνιστική τους διάθεση.
Mitsaras
9 Ιουλίου, 2011 6:56 μμ
Αγαπητέ Λαγκάρτσα. Πράγματι είχα διάφορους καθοδηγητάδες (όπως πέρασα κι εγώ από τέτοια πόστα), άλλους καλύτερους κι άλλους χειρότερους, (όλοι τους όμως ήταν ψημένα παιδιά που ριχνόντουσαν και ρίχνονται στη φωτιά του αγώνα). Κανένας τους ωστόσο δεν υπήρξε αρχι – ινστρούκτουρας σαν του λόγου σου κι αυτό φαίνεται από την εμμονή σου να αναδείξεις με κάθε τρόπο πως κινείσαι έξω από το κοπάδι, σε τέτοιο σημείο που αρχίζω να πιστεύω πως η ύπαρξη «στρούγκας» σε βολεύει ώστε να αναδείξεις την «ελευθεριακή» σου υπεροχή παραδίδοντας μαθήματα ελευθεροφροσύνης δεξιά κι αριστερά. Ο συνετός «πατερούλης» που κουνάει το δακτυλάκι του σε όποιον δεν αποδέχεται τη δική του αλήθεια συνοδευόμενο από χαρακτηρισμούς ώστε να γίνει πιο πειστικός, όσο κι αν τους κρύβεις πίσω από βερμπαλισμούς.
Όμως μέσα σε αυτή τη μεγαλομανία που σε διακατέχει σου ξεφεύγει μία μικρή λεπτομέρεια όσο κι αν διατυμπανίζεις πως την κατέχεις. Πως η ένταξή μου στην… στρούγκα αποτελεί δική μου επιλογή η οποία αποτέλεσε προϊόν σκέψης κι αλληλοεπίδρασης ανάμεσα στα άλλα κι από wannabe καθοδηγητάδες σαν εσένα. Συνεπώς από εκεί που θα έπρεπε να ξεκινήσεις δεν είναι οι επιλογές καθαυτές αλλά τα αποτελέσματα των επιλογών εφόσον πραγματικά θέλεις να έχεις μία ειλικρινή συζήτηση, πέρα από το είδωλό σου.
Bella Ciao
10 Ιουλίου, 2011 1:59 μμ
«Δεν επιθυμώ να πείσω κανέναν.
Δεν είμαι πεφωτισμένος καθοδηγητής.»
«Κάνε την επιλογή σου.
Το εύχομαι να είναι η ορθή!»
Έχεις συγγενή κανέναν στρουθοκάμηλο;
LAGARTSAS-A
10 Ιουλίου, 2011 4:38 μμ
μμμμμμμμμ… αυτός ο συγγενής μου, θαρρώ πως είσαι! 😉
j4nus
9 Ιουλίου, 2011 12:34 μμ
Ο χρόνος μετράει αντίστροφα. Κάποιοι δεν το έχουν καταλάβει ακόμη… εννοείται ότι όσο πιο γεμάτο το στομάχι τόσο πιο δύσκολο να το καταλάβεις… όχι ότι όσοι είναι με άδειο το καταλαβαίνουν παραχρήμα και αυτοδικαίως αλλά… τεσπα… πάω να γεμίσω το δικό μου προς το παρόν και τα ξαναλέμε…
ΧΑΖΟΥΛΗΣ
9 Ιουλίου, 2011 12:48 μμ
Χαίρομαι που διαβάζω τετοιες αποψεις.
Θελετε εμφύλιο προφανώς. Απο τη στιγμη ομως που αντιλαμβάνεστε τι θελετε και το διαλαλείτε ειναι προς τιμην σας.
Ομως παιδιά, οταν σε ενα Λεκανοπέδιο με 5.000.000 ανθρωπους, στις πλατειες κατεβαίνουν (σε μέρες αιχμής) 200.000 άοπλοι. Μην περιμένετε κατι τέτοιο.
Όπως εχουν δει καλα τα ματια μου, μονο ενα μικρο ποσοστό ειναι διατεθειμένο να πετάξει έστω και πέτρες.
Αμα βέβαια συνεχιστεί αυτη η απαράδεκτη βια απο τα ΜΑΤ τοτε θα ‘χουμε πολυ άσχημες συνέπειες αλλα ακόμα και τοτε θα μιλαμε για αντάρτικο πολης, κατι σαν σύγχρονο εμφύλιο δηλαδή.
Στη παρούσα φάση, η βια εξυπηρετεί μόνο το υπάρχον σύστημα, αυτή είναι η θέση μου.
nefeli7
9 Ιουλίου, 2011 1:21 μμ
πολλά συγχατηρήρια για το άρθρο.
Δημήτρης Βάσσιος
9 Ιουλίου, 2011 2:19 μμ
Η Πλατεία Συντάγματος διέλυσε βεβαιότητες και θέσφατα δεκαετιών… Ευθύς εξαρχής διέρρηξε στάσεις όλων των πολιτικών χώρων (από τα δεξιά του πολιτικού συστήματος μέχρι τις συλλογικότητες του αναρχικού χώρου) που μέχρι την 25η του Μάη λειτουργούσαν περίπου μπετοναρισμένα… Η στάση του ΚΚΕ που έστω και δειλά σύρθηκε από μέλη και φίλους του και ήρθε στο Σύνταγμα είναι το πιο εύγλωττο παράδειγμα…
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι τα ξεπερασμένα διλήματα του στυλ «είτε γαλανόλευκη, είτε κόκκινη ή μαυροκόκκινη σημαία», δεν είναι «είτε εθνικός ύμνος είτε η διεθνής»,»είτε Ολυμπιακός είτε Παναθηναϊκός» που βιώσαμε στο μετεμφυλιοπολεμικό και μεταπολιτευτικό κράτος, ούτε καν το «ειρηνικά ή συγκρουσιακά»… Το ζητούμενο είναι η ανάδειξη των ταξικών αντιθέσεων, τη βασική δηλαδή αντίθεση που κρύβεται κάθε φορά κάτω από την υπερηφάνια της «γαλανόλευκης»…
Αυτές τις αντιθέσεις δεν τις ανέδειξε κανένας χώρος στο βαθμό που θα έπρεπε, ώστε να κινητοποιήσει τα ταξικά αντανακλαστικά των μέχρι χθες «απολιτίκ του καναπέ» ή όσων δεν τολμούν να απεργήσουν στον ιδιωτικό τομέα…
Όταν ο τέως καναπεδάτος διαμαρτύρεται για νόμους που μας ισοπεδώνουν όλους σημαίνει ότι έχει αρχίσει να απομακρύνεται από τη νιρβάνα της ατομικότητας, αρχίζει να διεκδικεί αποφασισμένα και όχι μόνο αγανακτισμένα, αρχίζει να αγωνίζεται για να ρίξει βίαια αυτούς που κάνουν τη ζωή μας κόλαση… Οπότε και η επιλογή της μορφής πάλης έρχεται από μόνη της κι αυτό το ζήσαμε κατ΄επανάληψη στο Σύνταγμα…
Η ανάλυση λοιπόν για τις ευθύνες της κοινοβουλευτικής αριστεράς, έχει μεν βάση – αλλά ταυτόχρονα μπάζει, καθώς η βασική αντίθεση διαπέρασε κι αυτούς τους χώρους με την αρχέγονη διάστση σε «κοινωνική (εντός ή εκτός σχημάτων) αριστερά» από τη μια και τις κομματικές γραφειοκρατίες από την άλλη… Η πρώτη, η κοινωνική αριστερά κυρίως, μαζί με όλο τον άλλο κόσμο – από αντεξουσιαστές μέχρι πρώην του καναπέ – ήταν που συγκρουόμενοι ποικιλοτρόπως κράτησαν την Πλατεία…
Αυτός ο «νέος» κοινωνικός χώρος θα πρέπει άμεσα – αν όχι θα έπρεπε ήδη – να εκφραστεί πολιτικά με νέο πολιτικό φορέα, καθαρά ταξικό, απόλυτα αντιγραφεικρατικό, ευρύτατα πλουραλιστικό, αναμφισβήτητα σε ρήξη με το υπάρχον πολιτικό και κοινωνικό σύστημα… Και μη με ρωτήσετε αν εννοώ πολιτικό κόμμα, καθώς δεν γνωρίζω αν μετά την Πλατεία θα εξακολουθήσει να υπάρχει το ισχύον πολιτικό σύστημα καθώς η ίδια η Πλατεία – εκτός των άλλων – το έχει θέσει υπό ουσιαστική αμφισβήτηση…
j4nus
9 Ιουλίου, 2011 2:29 μμ
Αυτό που δε γίνεται κατανοητό μάλλον ότι όπως στο βάθος του ορίζοντα πριν από δεκαετίες φαινόταν αχνά η σημερινή κατάσταση… έτσι και τώρα στο βάθος φαίνεται όχι πλέον αχνά, το πογκρόμ βίας που θα προκύψει από αυτούς που θα χάνουν τα σπίτια τους και τα αυτοκινητά τους και δε θα έχουν να φάνε…
ο όποιος πετροπόλεμος του παρόντος θα μοιάζει με πικ νικ μπροστα στο χάος που θα προκύψει… όταν η οποιαδήποτε χρεοκοπία της Ελλάδας δε θα έχει κανένα αντίκτυπο στις τραπεζες τους τότε μπορεί και να την επιδιώξουν…
Για αυτό πρέπει να τους προλάβουμε… κανένα κίνημα δεν πρόκειται να κερδίσει κανέναν πόλεμο αν δε βρεθεί μπροστά από την εξουσία… πρέπει να βρεθεί ένα βήμα μπροστά και όχι να ακολουθεί τις εξελίξεις…
πολλοί από τους σχολιαστές διαβάζουν ό,τι ναναι… ό,τι φαντασιώνονται οι ίδιοι και όχι ό,τι γράφει το κείμενο το οποίο μιλάει για οργανωμένη κινηματική αντι-βία… και ότι η εξέγερση μπορεί να γίνει καταλύτης εξελίξεων κοινωνικών πολιτικών και ιστορικών…
πολλοί ακόμα στην ελληνική κοινωνία έχουν τις καβάτζες τους και έχουν την πολυτέλεια να περιμένουν την επιφοίτηση της πλατιάς μάζας του λαού… ο χρόνος μετρά αντίστροφα…
και θα ξυπνήσετε πολύ απότομα ορισμένοι…
ΧΑΖΟΥΛΗΣ
9 Ιουλίου, 2011 6:22 μμ
«το κείμενο το οποίο μιλάει για οργανωμένη κινηματική αντι-βία»
Θα ήθελα να δω την εφαρμογή αυτής της αντι-βιας σ’ αυτό το σημείο:
«Η κυβέρνηση θα ψήφιζε το μεσοπρόθεσμο, εκτός κι αν οι διαδηλωτές
κατάφερναν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό και εισέρχονταν στο κυνοβούλιο.»
Όλες αυτές οι ορολογίες μου θυμίζουν ΠΑΣΟΚ και κατι υπουργεία οπως «Προστασίας του Πολίτη». Αμα θέλετε ένοπλο αγώνα αφήστε τα αντι-βια και ολα αυτά τα ωραιοποιημένα.
«θα ξυπνήσετε πολύ απότομα ορισμένοι…»
Θα μας ξυπνήσουν τα αντι-βίαια Καλάσνικοφ. Πάλι καλά που ολοι σας εχετε μια δεδομένη αντίληψη για τις καβατζες όσων σχολιάζουν εδώ. Τελικά γνωρίζεται απίστευτα πολλά πράγματα. Μπράβο σας.
Κύριε ελέησον
9 Ιουλίου, 2011 6:46 μμ
κουκουρουκου
dimi
9 Ιουλίου, 2011 6:33 μμ
+1
ακομη κοιμουνται καποιοι.
θα ξυπνησουν οντως, αποτομα.
Robin Town
9 Ιουλίου, 2011 2:29 μμ
… η κοινωνική αριστερά κυρίως, μαζί με όλο τον άλλο κόσμο – από αντεξουσιαστές μέχρι πρώην του καναπέ – ήταν που συγκρουόμενοι ποικιλοτρόπως κράτησαν την Πλατεία…
Αυτός ο “νέος” κοινωνικός χώρος θα πρέπει άμεσα – αν όχι θα έπρεπε ήδη – να εκφραστεί πολιτικά με νέο πολιτικό φορέα, καθαρά ταξικό, απόλυτα αντιγραφεικρατικό, ευρύτατα πλουραλιστικό, αναμφισβήτητα σε ρήξη με το υπάρχον πολιτικό και κοινωνικό σύστημα… Και μη με ρωτήσετε αν εννοώ πολιτικό κόμμα, γιατί δεν γνωρίζω αν μετά την Πλατεία θα εξακολουθήσει να υπάρχει το ισχύον πολιτικό σύστημα καθώς η ίδια η Πλατεία – εκτός των άλλων – το έχει θέσει υπό ουσιαστική αμφισβήτηση…
Zeta Dor
9 Ιουλίου, 2011 2:30 μμ
Πάντοτε η ίδια ιστορία. Εμείς είμαστε καλύτεροι από εσάς. Ειλικρινά όμως, ανεξαρτήτων κομματικών ή μη πεποιθήσεων, πιστεύετε πως χωρίς πολιτική παιδεία μπορεί ν’αλλάξει κάτι; Πως φτάνει μόνο η αγανάκτηση; Πως η χειραγώγηση δεν είναι αρνητική απ’όπου κι αν προέρχεται; Και τι κάνουν οι απολυμένοι, μικρόμισθοι, εξαθλιωμένοι πολίτες όταν γυρνάνε στο σπίτι τους; Διαβάζουν έστω και για 20 λεπτά την ημέρα κάποιο «μπούσουλα» για τα πολιτικά συστήματα; Προνοούν; Πόσοι δεν νομίζουν πως ο «νεοφιλελευθερισμός» είναι κάτι προοδευτικό και γιούπι; Έχουν ιδέα του τι θέλουν μετά της «απόταξης» αυτού του ζυγού; Έχουν καταλάβει πως οι πολιτικές λύσεις δεν είναι ποσοτικά αντίστοιχες του καθενός και πως θα πρέπει να γίνουν υποχωρήσεις για το κοινό καλό; Μήπως μας λείπει σε μεγάλο βαθμό η σεμνότητα και η κοινωνική αλληλεγγύη; Ή μήπως και αυτή η μαγική συνταγή αν βρεθεί, πάλι θα συναντάμε απαξιωτικές εκ του μη όντος συμπεριφορές; Λυπάμαι αλλά δεν θα σταματήσω να λέω πως η πολιτική σκέψη και δράση είναι πρωτίστως αποτέλεσμα κουλτούρας. Στην συντριπτική πλειοψηφία, πρόκειται για κράτος ανώριμων και κακομαθημένων ενηλίκων. Και στην σεβαστή περίπτωση που κάποιος θα σκεφτεί πως ο λαός είναι θύμα των από πάνω, θα απαντούσα πως με το να ρίχνω το φταίξιμο πάντοτε σε αυτούς, είναι σαν να παραδέχομαι πως είμαστε πολύ αδύναμοι και είναι κάτι που πραγματικά δεν το θέλω.
Venceremos
9 Ιουλίου, 2011 2:44 μμ
Αγαπητέ αρθρογράφε και σχολιαστές
ξέρω εκ των προτέρων το τι θα ακούσω,αλλά όταν επικαλείσθε την δημοκρατία,πρέπει να είσαστε σε θέση να δέχεστε και την αντίθετη άποψη.
Με αυτή λοιπόν την λογική,δεν θα δώσω συγχαρητήρια στο άρθρο και θα επιχειρήσω να απαντήσω σε κάποια σημεία.
Το πρώτο,που είναι και απορία : κάποιοι αρέσκονται αρκούντως στο να κατηγορούν την «εσω»βουλευτική αριστερά.Για ένα μέρος της,ίσως έχουν και δίκιο επειδή η τακτική και η πρακτική της,κάθε άλλο παρά «αριστερή» είναι.Το άλλο μέρος της όμως,είναι τουλάχιστον άδικο να το κατηγορούν σε αγαστή συνεργασία και από «προοδευτική» θέση,με όλους τους υπόλοιπους κοινοβουλευτικούς.Και μόνο αυτό το γεγονός,προσωπικά,με κάνει πολύ επιφυλακτική.Όλοι βρίζουν τον κοινοβουλευτισμό,αλλά όταν έρθουν εκλογές,μεγάλη μερίδα τους,σκίζεται για να εξασφαλίσει το «εισιτήριο».Τυχαίο;;;;
Οι επιδοτήσεις,όπως ίσως ΔΕΝ ξέρετε,έχουν κοπεί εδώ και καιρό όσον αφορά τα μικρότερα κόμματα.Δίνονται με δόσεις,αντί του εφάπαξ και οι δόσεις…όταν λάχει.
Όσο για τα γεγονότα τη; Μεγάλης Τετάρτης και όσα προηγήθηκαν…………όποιος μου εξηγήσει το γεγονός της εκ του πουθενά εμφάνισης ατόμων με μάσκες και κάσκες που αρχίζουν να πετούν μπουκάλια, κοτρόνια και ότι άλλο…εδώδιμο αποικιακό,προκαλώντας το σφαγείο που ακολουθεί μετά…….
Θα μου πείτε : θα έπεφτε ξύλο έτσι κι αλλιώς και μάλλον θα έχετε δίκιο,όπως έγινε στον Ευαγγελισμό και στο Καλλιμάρμαρο.Συμφωνώ.Διαφωνώ όμως στην εκ των προτέρων πρόκληση σύγκρουσης,αρέσει δεν αρέσει σε κάποιους,το σύστημα εξυπηρετεί ,για τον πολύ απλό λόγο ότι το βοηθά στο να κάνει καλύτερα,αυτό που σχεδιάζει να κάνει, προσφέροντας του μάλιστα και το «άλλοθι».Ευτυχώς που μεγάλη μερίδα συγκεκριμένου χώρου,διαφωνεί με αυτές τις τακτικές.Στην τελική,ο κόσμος ΔΕΝ χρειάζεται κανέναν να του πει και να τον βιάσει,από την ανάποδη,για να συγκρουστεί και αυτό αποδείχτηκε περίτρανα στις δύο μέρες στο Σύνταγμα.Όταν κρίνει ότι πρέπει να συγκρουστεί,όταν πρέπει να φυλάξει και να φυλαχτεί,το κάνει χωρίς «έξωθεν» βοήθεια.
Ένας λόγος που,ενώ οι πορείες και οι διαδηλώσεις έχουν μία φθίνουσα πορεία σε αντίθεση με τις συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα,ήταν και η ύπαρξη αυτού του είδους των λαμπρών «επαναστατών» που με το «έτσι θέλω»,αλήθεια…πολύ δημοκρατικό,κάθε φορά προκαλούν την σύγκρουση μη λαμβάνοντας όμως υπόψη μία σημαντική παράμετρο :ότι ο κόσμος ο πολύς,αυτός του «καναπέ»,ο «βολεμένος» και η πλειοψηφία όλων όσων συμμετέχουν σε μία διαδήλωση,ΔΕΝ είναι έτοιμος ακόμα για τέτοιου είδους μετωπικές συγκρούσεις.Εάν θέλεις να κάνεις κάτι σοβαρό με αποτέλεσμα και όχι απλά και μόνο για να το κάνεις,αυτά πρέπει να τα παίρνεις υπόψη και να τα υπολογίζεις σοβαρά.Εκτός αν ΔΕΝ μας ενδιαφέρει ο κόσμος,όλος ο κόσμος και όχι μία μερίδα του,και επιδιδόμαστε σε «επαναστατικές» γυμναστικές τύπου ΚΚΕ, από την ανάποδη,για …εσωτερική εκτόνωση και κατανάλωση,
Σε αυτή την περίπτωση,…σας αγαπάω,μα ΔΕΝ παντρεύομαι.Για εμένα περισσότερη αξία έχει ο μέσος ανθρωπάκος που τσακίζεται σήμερα.ΑΥΤΟΝ θέλω μαζί μου στον δρόμο,στην διαδήλωση,στην πλατεία,αντιμέτωπο με τα ΜΑΤ και τα ΔΕΛΤΑ και όχι τους κατ’ επάγγελμα επαναστάτες.Όταν κερδίσω αυτόν τον κόσμο,θα μπορώ να λέω ότι θα αλλάξει αυτός ο κόσμος Κεμάλ.
Όσο όμως μερικοί επιμένουν με το «έτσι θέλω» να προκαλούν συγκρούσεις ελπίζοντας ότι και οι υπόλοιποι θα δουν το φως το αληθινό….καλό ξημέρωμα και όνειρα γλυκά!!!!
Κύριε ελέησον
9 Ιουλίου, 2011 7:00 μμ
ναι η αληθεια ειναι οτι ειμαστε θολοκουλτουριάρηδες σαδομαζοχιστες!
μα τι δουλοπρεπεια και υποταγη στο συστημα…. στα σοβαρα δηλαδη εσυ θεωρεις οτι υπαρχει δικαιολογια για μερικες χιλιαδες αφηνιασμενους βαρβαρους σκυλους που ορμησανε για σφαγη στην αρενα, ως αλλα θηρια απεναντι σε αοπλους και καταδικασμενους ανθρωπους; ποσο ευκολα τρωτε, μαζατε, χωνευετε και αποδεχεστε οτι σας πλασαρει το δελτιο ειδησεων του μεγκα και η εσπρεσσο!
τη μια ο λαος εχει τα ψυχολογικα του, την αλλη ποναει το νυχι του, την τριτη δεν ειναι «ακομα ετοιμος» (η παρθενα, μη χεσω!)
εδω και 2 χιλιαδες +++++++++ χρονια ο λαος το ξυνει….. ιστορικα αν το δεις, το ποσοστο των ανθρωπων που εξεγείρονταν ητανε μικρο σε σχεση με τον πληθυσμο…. τι να κανουμε; παντοτε η συντριπτικη πλειοψηφια περιμενει αλλους να βγαλουν τα καστανα απο τη φωτια (εξου και το μενος και οι αλλεπάλληλες κατηγοριες για την αριστερα και το ποσο πολυ ευθυνεται εξισου με την πασοκαρα για τα προβληματα μας – οχι οτι η αριστερα δεν εχει ευθυνες αλλα εχει ευθυνες αλλου ειδους μερικες εκ των οποιων τις περιγραφει ο συντακτης του κειμενου)
mniauuu
9 Ιουλίου, 2011 5:26 μμ
I aristeres dinamis ine paradosiaka antiepanastatikes..Mporun na xaraktiristun mono os mia valvida aposimpiesis kai aprosanatolisis tou proletariatou.O xafiedismos,i radiourgies kai i diaspora psevdon idiseon ta opla tous..
O Orwell ixe grapsi meta tin Ispaniki epanastasi (I ergatiki taksi ine tifli san to sporo ala panta kinite pros to fos.)
SOLITARIDAD OBRERA
Κύριε ελέησον
9 Ιουλίου, 2011 6:47 μμ
ρε παιδια pleaase γραφετε στα ελληνικα τα greekglish απλα δε διαβαζονται και ειναι και ηλιθιο να τα χρησιμοποιεις
Venceremos
9 Ιουλίου, 2011 6:47 μμ
Αγαπητέ Μνίου,νίαου ή όπως αλλιώς…νέα ήθη,νέες θεωρίες..Απλά η αριστερά επειδή θέλει να βλέπει πάντα τις συνθήκες και την διαλεκτική δεν θεωρεί ότι το να κατεβαίνεις σε κάθε συγκέντρωση ή διαδήλωση,με μάσκες,τόξα,μολότωφ κ.α. προσπαθώντας με την βία και το ζόρι να επιβάλεις την «επανάσταση» σε ένα κοινωνικό σύνολο που μέχρι πρότινος κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου,είναι πολύ επαναστατικό!Εάν εσύ την επιβολή από τα πάνω και με το έτσι γουστάρω,την θεωρείς επανάσταση…..ε…ναι!Είναι αντεπαναστατική.Όσο για τις ψευδείς ειδήσεις που διασπείρει……..δεν βρίσκω λόγια αλλά και να τα εύρισκα,δεν αξίζει τον κόπο να τα πω!
j4nus
10 Ιουλίου, 2011 5:31 μμ
Δεν έχετε καταλάβει ορισμένοι κάτι ίσως και πολλά…
Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι η κυβέρνηση, ο καπιταλισμός ή το σύστημα ή ό,τι άλλο θα πέσει αν συγκεντρωθούν 1 εκατομμύριο πολίτες με κατσαρόλες στο Συνταγμα… άλλοι λένε πρέπει να είμαστε 2 μύρια όχι με κατσαρόλες αλλά με σφυρίχτρες… άλλοι λένε θέλουμε 100.000 με μάσκες και τόξα…
Κανένας δεν προσπαθεί να επιβάλει τίποτα σε κανέναν… ο στόχος υποτίθεται είναι να διώξουμε αυτούς που είναι μέσα στη βουλή ώστε να μην πάρουν τις αποφάσεις που υποτίθεται ότι βλάπτουν την κοινωνία ή τελος πάντων το τμήμα της κοινωνίας στο οποίο ανήκουμε.
Η πραγματικότητα λέει ότι είτε πάμε με τόξα και συγκρουσιακά είτε με 1.000.000 και ειρηνικά κτσαρολικά, όταν η πολιτική εξουσία κρίνει ότι είμαστε επικίνδυνοι, θα μας διαλύσει…
οι 1.000.000 κατσαρολάδες ας κατέβουν με τις κατσαρόλες τους και οι υπόλοιποι με τα τόξα τους…
Κύριε ελέησον
9 Ιουλίου, 2011 6:48 μμ
προσωπικα θα συμφωνησω με το περιεχομενο του κειμενου
Brujo
9 Ιουλίου, 2011 8:12 μμ
Πολύ καλό το άρθρο συμφώνω στα περισσότερα σημεία.
Το σημαντικότερο είναι πως Επιτέλους βγήκαμε απο τα σπίτια μας και τον μικροκοσμό μας.
Και επιτέλους το βούλωσαν οι ελιτιστές ιδεολόγοι που νιώθουν να τους ξεπερνάει αυτό το αυθόρμητο κίνημα . Δεν μπορούν να το ελεγξουν και τους φοβίζει.
Το τι θα συμβεί απο εδώ και στο εξής κανείς δεν πιστευω πως μπορει να προεξοφλήσει εκτός κι αν έχει κληρονομικό χάρισμα.
Το μόνο σίγουρο κατα την αποψή μου τα οικονομικά προβλήματα θα γιγαντωθούν και είναι πλέον θέμα χρόνου και ενα τυχαίο γεγονός που θα πυροδοτήσει την κατάσταση.
Τα »εύφλεκτα» υλικά είναι τοποθετημένα λείπει μόνο η σπίθα…
mniauuu
9 Ιουλίου, 2011 8:41 μμ
Venceremos afto pou mou arese ine oti se tsimpise perisotero (i psevdes idisis) i ori radiourgies kai xafiedismos den su kanan kamia entiposi malon…Su protino na kanis me kali pisti mia erevna apo ton Ispaniko emfilio tulaxiston eos tis meres mas..Ala mikri simasia exun afta..Arxika 8a sulega na min katafevgis ston aforismo kai stis genikotites an den su aresi i apopsi kapiou, mporis an ekfrasis tin apopsi su se afta pu egrapse kai oxi se afta pou nomizis oti enoi i se simferi na enoi i ali lisi ine na sinexizis na dialektizese me orus avnanizmu ala prosoxi giati kalokeriase kai kani zesti….
Oso gia ta greekglish na me simpa8ate, ta Elinika den ine i mitriki mou glosa kai den katafera pote mou i eos tora elpizo na grafo sosta sti glosa sas..
lot-lot
10 Ιουλίου, 2011 5:11 μμ
Δύο σημεία: Όταν λέμε ότι η Αστική Δημοκρατία δεν έχει θεσμικούς μηχανισμούς ανατροπής της είναι ψέμα: Θεωρητικά μπορεί να αλλάξει το Σύνταγμα. Αλλά αυτό χρειάζεται δύο συνεχείς εκλογικές νίκες. Μία για να κυρηχθεί Συντακτική Βουλή και μία για να ψηφιστεί το νέο Σύνταγμα.
Επίσης όταν μιλάμε για οργανωμένη βία από τον λαό….πρέπει να υπάρχουν συνθήκες ωριμότητας οι οποίες δεν υπάρχουν τώρα. Επιτρέψτε μου να πω ότι η επαναστατική γυμναστική με τα ΜΑΤ δείχνει ακριβώς το ανάποδο, και θα συμφωνήσω ότι περισσότερο χρήσιμες θα ήταν οργανωμένες καταλήψεις, στάση πληρωμών και πάγωμα της παραγωγής. Όταν θέλεις να νικήσεις οργανωμένο στρατό δεν κάνεις πετροπόλεμο. Διαβάζεις την τέχνη του πολέμου.
j4nus
10 Ιουλίου, 2011 5:21 μμ
lot-lot, αν ανοίξεις το Σύνταγμα ή κάποιο σύγγραμμα Συνταγματικού Δικαίου θα μάθεις ότι το πολίτευμα και κάποια άλλα άρθρα όπως το 5 στο οποίο βασίζεται ο οικονομικός (νεο)φιλελευθερισμός ΔΕΝ επιτρέπεται να αλλάξουν-αναθεωρηθούν…
Οι οργανωμένες καταλήψεις σύμφωνα με το Δίκαιο αλλά και την πραγματικότητα θα χρειαστούν οργανωμένη αντι-βία είτε για να πραγματοποιηθούν είτε για να διατηρηθούν.
Γιατί το καθεστώς και όσοι διαφωνούν με την κατάληψη θα επιχειρούν με κάθε μέσο εναντίον της…
Για να πετύχει η στάστη πληρωμών και το πάγωμα της παραγωγής χρειάζεται να προκηρυχθεί γενική απεργία έστω και 48ωρες επαναλαμβανόμενες, και να συμμετέχει η πλειοψηφία τόσο σε δημόσιο όσο και ιδιωτικό τομέα. Μέχρι η πλειοψηφία να προβεί σε στάση πληρωμών και συμμετοχή στο πάγωμα της παραγωγής θα έχουμε πτωχεύσει.
Για αυτό λέω όσοι θέλουν να κινηθούν στην κατεύθυνση στάση πληρωμών από τους πολίτες, πάγωμα παραγωγής και καταλήψεις να το κάνουν… όσοι θέλουν σύγκρουση γιατί πιστεύουν ότι αυτός είναι ο καλύτερος δρόμος να επιλέξουν τη σύγκρουση…
ΜΕταξύ μας και οι μεν και οι δε θα χρειαστούν ο ένας τη συνδρομή του άλλου… γιατί πάντα θα υπάρχουν αυτοί που θα αντιτάσσονται ακόμα και με βίαιες πράξεις ενάντια στις οργανωμένες καταλήψεις, τη στάση πληρωμών και το πάγωμα της παραγωγής…
αυτούς πώς θα τους αντιμετωπίσεις;
j4nus
10 Ιουλίου, 2011 5:23 μμ
Και επαναλαμβάνω άλλο αναθεώρηση ενός συστήματος, βελτίωση κτλ και άλλο ανατροπή…