Εικόνες και Βίντεο απο τη συγκέντρωση των «Aγανακτισμένων»

Posted on 26 Μαΐου, 2011 3:16 πμ από

54


υλικό απο inflammatory

Οι φωτογραφίες είναι από το απόγευμα της Τετάρτης 25/5, απο την προγραμματισμένη συγκέντρωση των «αγανακτισμένων» στην πλατεία Συντάγματος η οποία είχε απ΄ολα…κατσαρόλες, ταμπούρλα, πλακάτ με συνθήματα, πανό της πρωτοβουλίας εργαζομένων/ανέργων dikaioma.gr, πανό με σύνθημα προς την Ισπανία…και πάνω απ΄ολα χιλιάδες κόσμο! Τα συνθήματα που ακούστηκαν ήταν «κλέφτες», «πάρτε το μνημόνιο και φύγετε απο ΄δω» , «δεν πληρώνω» , «να καεί το μπουρδέλο η Βουλή» κλπ. απο ανθρώπους όλων των ηλικιών. Λαβαίνοντας υπόψην οτι η σχετική σελίδα των «αγανακτισμένων» στο facebook είχε κατακλυστεί απο μηνύματα που καλούσαν τον κόσμο να κατέβει με μια ελληνική σημαία και δεδομένου οτι παρατηρείται μια συντηρητική στροφή στην κοινωνία, υπήρχε το ενδεχόμενο να είναι η πλατεία τίγκα στη γαλανόλευκη, ωστόσο δεν εμφανίστηκαν πάνω απο 2-3 σημαίες…αν και σε κάποια στιγμή ακούστηκε απο ξέμπαρκη ντουντούκα ο εθνικός ύμνος. Εν ολίγοις το πλήθος ήταν ενα μωσαϊκό πολιτικών (και μη) καταβολών, το οποίο σε καμία περίπτωση δε δόθηκε η εντύπωση οτι «καπελώθηκε» απο εθνικιστικά στοιχεία, άλλωστε το κυριότερο αίτημα των χιλιάδων συγκεντρωμένων ήταν η κινητοποίηση να είναι αποστασιοποιημένη απο οποιαδήποτε ιδεολογία. Παρευρέθηκαν άνθρωποι όλων των ηλικιών, μαμάδες με τα παιδιά τους, ακόμα και κουστουμαρισμένοι κατευθείαν απο τη δουλεια.

Μεσα σε αυτό το πλαίσιο, ενα συνώνυμο για το «κίνημα των αγανακτισμένων» θα μπορούσε να είναι το «κίνημα του δελτίου των 8:00» κι αυτό διότι οσο κόσμο δεν κατάφερε να κατεβάσει ενας χρόνος καταστρατήγησης εργασιακών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων (βλέπε αστυνομική καταστολή), το κατάφερε με την ευγενική χορηγία των mainstream media, μια (ανεπιβεβαίωτη) ατάκα των Ισπανών περί «κοιμισμένων Ελλήνων»  που ουσιαστικά τσίγκλησε υποσυνείδητα τον «πατριωτικό ανταγωνισμό». Απο την άλλη είναι το λιγότερο αφελές να πιστεύει κάποιος πως μιας και αποφάσισε ο «μέσος πολίτης» να κάνει το πρώτο βήμα απο τον καναπέ του στο δρόμο, θα είναι άλμα ριζοσπαστικοποίησης για τους εξής λόγους: πρώτον το πολιτικό και συνδικαλιστικό τοπίο (δικαίως) δεν εμπνέει και τον κάνει καχύποπτο. Δεύτερον η πολιτική σφαίρα εξολοκλήρου μπήκε για δυο δεκαετίες στον πάγο και απαξιώθηκε, διότι προτεραιότητα πια ήταν να βγάλεις λεφτά μπας και αξιωθείς να συμπληρώσεις τη λίστα με τα  «Χ πράγματα που πρεπει να κάνεις πρίν πεθάνεις» απο τα περιοδικά του Κωστόπουλου.

Εαν η πλειονότητα του κόσμου επρόκειτο να συναινέσει με τις ριζοσπαστικές μειονότητες, θα το κάνει πάντα με ρυθμούς χελώνας. Είναι λογικό λοιπόν αυτοί που οχι μόνο δεν έχουν εμπειρία απο κινηματικές διαδικασίες, αλλά άρχισαν να μιλούν ξανά μόλις πρόσφατα για πολιτική, να μην έχουν σαφή και ολοκληρωμένη σκέψη στο μυαλό τους. Όμως ακόμα και με τα προαναφερόμενα πλαίσια, κανείς δεν περίμενε, ούτε μπορεί να ακυρώσει τον αριθμό αυτών που κατέβηκαν. Το οτι κάποιοι απο αυτούς θα το αντιμετωπίσουν ως happening δε σημαίνει οτι για άλλους δεν αποτελεί μια εμπειρία απο την οποία ενδεχομένως αποκομίσουν 5 πράγματα που ίσως τους πάνε ενα βήμα παραπέρα απο την πλατεία, στο δρόμο και στις γειτονιές. Άλλωστε πραγματοποιήθηκε ανοιχτή συνέλευση με συζητήσεις για τα ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα και την Πέμπτη καλείται εκ νέου συγκέντρωση στις 18:00 στο Σύνταγμα και συνέλευση στις 21:00.

Το «κινημα των αγανακτισμένων» είναι ζήτημα ημερών εαν δε θέλει να ξεφουσκώσει, να κληθεί να αποκτήσει εκείνα τα χαρακτηριστικά τα οποία προς το παρόν αντιμετωπίζει φοβικά…και να ξεκαθαρίσει εαν κατέβηκε με πρόταγμα να φύγει ο Γιωργάκης για να έρθει ο Σαμαράς…ή κατι πιο ριζοσπαστικό.