Αναδημοσιεύεται κατόπιν υπόδειξης του κειμένου από τον Simon, ο οποίος και σχολιάζει:
«Πολλές θεωρίες συνωμοσίας διατυπώθηκαν και διατυπώνονται καθημερινά για να «εξηγηθούν» γεγονότα, πολιτικές ή καταστάσεις που εκφεύγουν από τη δυνατότητα ελέγχου και κατανόησης του μέσου πολίτη. Η αναφορά σε παραδείγματα περιττεύει
Πόσες όμως από αυτές είναι «Λιακοπουλικά» κατασκευάσματα (Ελ, Νεφελίμ κλπ) και πόσες έχουν στοιχεία αλήθειας ή, ακόμη χειρότερο, είναι εντελώς αληθείς; Πόσο, ας πούμε, συνωμοσιολόγος μπορεί να θεωρηθεί κάποιος ο οποίος υποστηρίζει ότι τον Τ.Φ. Κέννεντι δεν τον σκότωσε ο Λι Χ. Όσβαλντ; Και πόσο μπορεί κάποιος να υποστηρίξει με πειστικότητα ότι δεν υπάρχουν πανίσχυρα λόμπις ή κέντρα εξουσίας με δυνατότητα να «επιβάλλουν» τις επιθυμητές γι’ αυτούς αποφάσεις σε κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο;
Πολύ μελάνι χύθηκε για τα θέματα αυτά. Λέσχη Μπιλτενμπεργκ, διάφορα «Ιδρύματα», Τριμερής Επιτροπή και πάει λέγοντας…
Σχετικά μ’ αυτή την τελευταία (Trilateral Commission) αλίευσα αυτό τό άρθρο του Άρη Χατζηστεφάνου, που μόνο για συνωμοσιολόγο δεν μπορεί κανείς να τον κατηγορήσει. Την αναδημοσιεύω, με το υστερόγραφο ότι σαφώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η βασική αιτία των δεινών των λαών είναι ο καπιταλισμός. Αυτός όμως δεν είναι απρόσωπος».
_____________________________________________________________________________
του Άρη Χατζηστεφάνου
Χρειάστηκαν λίγα μόλις 24ωρα έως ότου δύο χώρες της Μεσογείου, η Ελλάδα και η Ιταλία, βρεθούν με ένα μη εκλεγμένο πρωθυπουργό, ο οποίος τυχαίνει να είναι και μέλος της περιβόητης Τριμερούς Επιτροπής – ενός πανίσχυρου λόμπι επιχειρηματιών, τραπεζιτών και πολιτικών. Πρόκειται, ίσως, για τη σημαντικότερη παρουσία που έχει πετύχει η Επιτροπή στη διεθνή σκηνή από τα μέσα της δεκαετίας του ’70, όταν είχε σχεδόν απόλυτο έλεγχο στην κυβέρνηση Κάρτερ.
Η είδηση έκανε το γύρο του κόσμου και δεκάδες ιστοσελίδες παρουσίασαν αφιερώματα στη λεγόμενη Trilateral Commission – την Επιτροπή στην οποία συμμετέχουν, επίσης, ο Αλέξης Παπαχελάς και ο πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ, Οδυσσέας Κυριακόπουλος. Ποιο είναι, όμως, το πραγματικό προφίλ αυτής της Επιτροπής; Πού σταματά η αλήθεια και πού αρχίζουν οι θεωρίες συνωμοσίας;
Η Τριμερής Επιτροπή δέχτηκε ιδιαίτερα σκληρή κριτική από τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας της, το 1973. Παρά το γεγονός ότι στο καταστατικό της παρουσιάζεται σαν μια ένωση ανθρώπων που εκφράζουν την ανάγκη συνεννόησης μεταξύ ΗΠΑ, Ευρώπης και Ιαπωνίας, η ταχύτατη διεύσδυσή της στον αμερικανικό μηχανισμό λήψης αποφάσεων έκανε πολλούς να μιλούν για ένα «επιχειρηματικό πραξικόπημα» στην καρδιά της Ουάσιγκτον.
Καθώς, όμως, η πλειονότητα όσων ασχολούνταν μαζί της προερχόταν είτε από το χώρο της φασίζουσας άκρας Δεξιάς είτε ανήκε σε ομάδες ανυπόστατων συνωμοσιολόγων, το αποτέλεσμα της κριτικής ήταν πολύ συχνά το αντίθετο από το αναμενόμενο. Η Τριμερής έμενε πρακτικά στο απυρόβλητο, καθώς όσοι τολμούσαν να εκφράσουν και την ελάχιστη ανησυχία για τη δράση της κατατάσσονταν αυτομάτως σε μία από τις δύο αυτές ομάδες.
Παρ’ όλα αυτά, αρκετοί έγκριτοι ακαδημαϊκοί κατάφεραν να δουν μέσα από τον πυκνό καπνό των θεωριών συνωμοσίας τα πραγματικά χαρακτηριστικά της Trilateral – και το θέαμα ήταν άκρως ανησυχητικό. Μια από τις πρώτες εμπεριστατωμένες αναλύσεις έγινε ήδη από τη δεκαετία του ’70 από τον Νόαμ Τσόμσκι, ο οποίος γρήγορα αντιλήφθηκε ότι σχεδόν ολόκληρη η αμερικανική κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Κάρτερ, ήταν μέλη της Τριμερούς. Συγκεκριμένα, ο αντιπρόεδρος και οι υπουργοί Εξωτερικών, Άμυνας και Οικονομικών φιγουράριζαν στις λίστες της Trilateral, ενώ ο τότε διευθυντής της κατέλαβε τη θέση του συμβούλου εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ. Εντούτοις, η ύπαρξη και ο ρόλος που διαδραμάτιζε η Τριμερής στο εσωτερικό της κυβέρνησης Κάρτερ δεν έφταναν ποτέ στα μέσα ενημέρωσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι η υπόθεση της Τριμερούς έλαβε το 1976 το «βραβείο» της «καλύτερα λογοκριμένης είδησης» – μια άτυπη διάκριση που δίνουν οργανώσεις για την προστασία της ελευθερίας του Τύπου.
Η «Αγία Τριάδα» της οικονομίας
H Τριμερής δημιουργήθηκε σε μια κρίσιμη περίοδο για το καπιταλιστικό σύστημα, εν μέσω της οικονομικής κρίσης της δεκαετίας του ’70, η οποία τερμάτισε την εκρηκτική μεταπολεμική ανάπτυξη. Κυρίαρχο χαρακτηριστικό για την οικονομία της εποχής ήταν η εδραίωση τριών κέντρων οικονομικής ισχύος: των ΗΠΑ, της Ευρώπης –με επίκεντρο τη Γερμανία– και της Ιαπωνίας. Αυτές οι τρεις «τεκτονικές πλάκες» του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος θα οδηγούνταν μακροπρόθεσμα σε προδιαγεγραμμένη σύγκρουση, προς το παρόν, όμως, είχαν κάθε συμφέρον να ενώσουν την οικονομική και κυ ρίως την πολιτική τους ισχύ απέναντι σε τρεις εχθρούς: τη Σοβιετική Ένωση, τις χώρες του Τρίτου Κόσμου, που είχαν απελευθερωθεί οριστικά από την αποικιοκρατία και αναζητούσαν νέα μοντέλα –συχνά μη καπιταλιστικής– ανάπτυξης, αλλά και το εργατικό δυναμικό στο εσωτερικό των οικονομικών μητροπόλεων της Δύσης.
Παρά την ψυχροπολεμική – αντισοβιετική ρητορική της εποχής, τα μέλη της Τριμερούς φαίνεται ότι ανησυχούσαν πολύ περισσότερο για τον «εσωτερικό εχθρό», δηλαδή για τη δύναμη που είχαν συγκεντρώσει τα εργατικά συνδικάτα την εποχή των «παχιών αγελάδων» της μεταπολεμικής ανάπτυξης. Αντιμέτωπες με μια βαθιά κρίση υπερσυσσώρευσης, οι οικονομικές ελίτ των ΗΠΑ, της Ευρώπης και της Ιαπωνίας γνώριζαν πολύ καλά ότι ο μοναδικός τρόπος για τη διατήρηση της κερδοφορίας τους ήταν η συμπίε ση των μισθών και η ραγδαία επιδείνωση των συνθηκών εργασίας για εκατομμύρια εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο. Για να επιτευχθεί, όμως, αυτός ο στόχος, απαιτούνταν μια ολομέτωπη επίθεση όχι μόνο στη δύναμη των συνδικάτων, αλλά στην ίδια την έννοια της Δημοκρατίας. Όπως εξήγησε στα «Επίκαιρα» ο Γιώργος Βασσάλος, από την οργάνωση Corporate Europe Observatory (Παρατηρητήριο της Ευρώπης των Πολυεθνικών), η Τριμερής «είχε ως ρητό στόχο τον περιορισμό των δημοκρατικών κατακτήσεων των λαών και την αύξηση της εξουσίας των εταιρειών». Ο κ. Βασσάλος, ο οποίος ερευνά εδώ και χρόνια τη δράση ισχυρών λόμπι στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς αποφάσεων, έκρουσε από την πρώτη στιγμή των κώδωνα του κινδύνου για τη δράση της συγκεγκριμένης επιτροπή, την οποία ο ίδιος εντάσσει στην κατηγορία των ισχυρότερων ομάδων πίεσης του πλανήτη. Στο ίδιο μήκος κύματος και η Αυστραλή ακαδημαϊκός Σάρον Μπέντερ, η οποία σημείωνε παλαιότερα ότι «η Trilateral Commission είναι ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο δίκτυα εταιρειών μπορούν να εντάξουν υψηλά ιστάμενους σε κυβερνήσεις και δημόσιες διοι κήσεις μέσα σε συμμαχίες εναντίον της Δημοκρατίας. Η Τριμερής Επιτροπή δημιουργήθηκε για να “διαμορφώσει τη δημόσια πολιτική”, σε μια εποχή που η Δημοκρατία έθετε εξοργιστικά εμπόδια στις πολυεθνικές». Η Τριμερής, άλλωστε, δεν χρειάζεται τους επικριτές της για να αποκαλύψει το βαθιά αντιδραστικό προσωπείο της. Ο ίδιος ο ιδρυτής της επιτροπής, Ντέιβιντ Ροκφέλερ, δήλωσε κάποτε στο περιοδικό Newsweek: «Οι επιχειρηματίες ζητούν τον περιορισμό της παρέμβασης των κυβερνήσεων. Κάποιος, όμως, θα πρέπει να καλύψει αυτό το κενό (εξουσίας) και, κατά την άποψή μου, οι επιχειρήσεις είναι ο φυσικός διεκδικητής γι’ αυτό το ρόλο».
Για τον Γιώργο Βασσάλο, η συγκεκριμένη φράση του Ροκφέλερ επιβεβαιώ νεται στην περίπτωση της Ελλάδας με την επιβολή ενός μη εκλεγμένου πρωθυπουργού από «πολυεθνικά αρπακτικά, που ασκούν έλεγχο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην κυρία Μέρκελ και στον κ. Σαρκοζί».
Ο Αριστοτέλης στο απόσπασμα
Αυτό το βαθύ μίσος προς τη Δημοκρατία αποτυπώθηκε σε μια από τις πρώτες εκθέσεις της Τριμελούς Επιτροπής, η οποία έκτοτε αποτελεί ιερή βίβλο για όλα τα μέλη της ομάδας. Το κείμενο, με τίτλο «Η κρίση της Δημοκρατίας», υπέγραφαν τρεις διάσημοι ακαδημαϊκοί, ο Γάλλος Μισέλ Κροζιέ, ο Ιάπωνας Τοζί Γατανούκι και ο περίφημος Σάμιουελ Χάντινγκτον – γνωστοί ήδη από τη δεκαετία του ’70 για τις αντιδραστικές τους θέσεις. Αρκεί να σημειωθεί ότι ο Χάντινγκτον, πριν ασχοληθεί με την Τριμερή Επιτροπή, συνέτασσε εκθέσεις για το Βιετνάμ, στις οποίες πρότεινε στο Πεντάγωνο να πραγματοποιήσει μαζικούς βομβαρδισμούς αμάχων στην ύπαιθρο, ώστε να δημιουργηθεί μεταναστευτικό κύμα προς τις πόλεις, το οποίο θα αφάνιζε την παραγωγή και ολόκληρη την οικονομία της χώρας.
Στην έκθεσή τους, οι τρεις ακαδημαϊκοί έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για την «υπέρμετρη», όπως τη χαρακτήριζαν, Δημοκρατία που επικράτησε κατά τη δεκαετία του ’60 και παρέθεταν σειρά προτάσεων για το στραγγαλισμό της κοινωνικής και κυρίως της οικονομικής ισότητας. Όπως εύστοχα παρατηρούσε ο Νόαμ Τσόμσκι, οι ακαδημαϊκοί της Τριμερούς ουσιαστικά ακολουθούσαν το πρότυπο του Αμερικανού προέδρου Τζέιμς Μάντισον, ο οποίος επιχείρησε να αντιστρέψει τα επιχειρήματα του Αριστοτέλη για την ισότητα και τη Δημοκρατία. «Σε ένα από τα κλασικά προβλήματα της πολιτικής θεωρίας», εξηγούσε ο Τσόμσκι, «ο Αριστοτέλης παρατήρησε ότι εάν σε μια κοινωνία με μεγάλες ανισότητες δοθεί αναλογικό δικαίωμα ψήφου στους πολίτες, η πλειοψηφία θα επιβάλει τη λήψη μέτρων αναδιανομής του εισοδήματος προς όφελός της. Η λύση στο πρόβλημα, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, ήταν να μειώσεις τις ανισότητες και με τον τρόπο αυτό να θωρακίσεις τη Δημοκρατία. Για τον Μάντισον, όμως –όπως και για τα μέλη της Τριμερούς Επιτροπής–, η λύση ήταν να περιορίσεις τη Δημοκρατία, έτσι ώστε να διαφυλάξεις την ισχύ των ολίγων και εύπορων». Οι θέσεις της Επιτροπής ουσιαστικά προετοίμαζαν το έδαφος για την επιβολή του νεοφιλελευθερισμού, ο οποίος εκείνη την περίοδο δοκιμαζόταν πειραματικά στη δικτατορία του Πινοτσέτ, στη Χιλή.
Η πολιτική δραστηριότητα των πολιτών, που είχε ενταθεί τη δεκαετία ’60, φάνταζε ως ανάθεμα για τους δια νοητές της Τριμερούς Επιτροπής, οι οποίοι ζητούσαν επιστροφή σε πα λαιό τερες μορφές πειθαρχίας και ελέγχου του πληθυσμού. «Η ισορροπία», σημείωνε με απέχθεια ο Χάντινγκτον, «μετατοπίστηκε από την κυβέρνηση προς την κοινωνία». Η τάση αυτή, την οποία οι τρεις ακαδημαϊκοί παρουσίαζαν σαν «ηθική κρίση», θα αποτελούσε εμπόδιο για τις κυβερνήσεις που ήθελαν να επιβάλουν σκληρά αντιλαϊκά μέτρα.
Μια από τις βασικές προτάσεις που κατέθεταν οι τρεις ακαδημαϊκοί για τον περιορισμό της «υπέρμετρης Δημοκρατίας» ήταν η δημιουργία κλίματος απάθειας και μη συμμετοχής στα κοινά («non involment») σε μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες. Ως πρότυπο για τη διακυβέρνηση μιας χώρας παρουσιαζόταν ο πρόεδρος Τρούμαν, ο οποίος, όπως σημειώνεται, κατάφερνε να κυβερνά με τη βοήθεια «μιας μικρής ομάδας τραπεζιτών και δικηγόρων». Το όραμα των τριών αυτών ανθρώπων για τη Δημοκρατία, όπως εξηγούσε και ο Νόαμ Τσόμσκι, ήταν η επιστροφή στο πολιτικό σκηνικό της φεουδαρχίας.
Φυσικά, δεν είναι τυχαίο ότι στο πέρασμα των χρόνων από τους κόλπους της Τριμερούς Επιτροπής πέρασαν ορκισμένοι εχθροί της Δημοκρατίας αλλά και άνθρωποι που έχουν κατηγορηθεί για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Συγκεκριμένα, ο Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι, ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ, που ενίσχυε τους μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν θέτοντας τις βάσεις για την άνοδο της ισλαμικής τρομοκρατίας, παραιτήθηκε από τη θέση του στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια για να οργανώσει την Επιτροπή. Στο πλευρό του βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή άνθρωποι όπως ο Ρόμπερτ Μπόουι (υποδιευθυντής της CIA και «δεξί χέρι» του τραπεζίτη Τζον ΜακΚλόι, που φρόντισε να αθωωθούν αρκετοί ναζιστές αξιωματικοί του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου), ο Μαξ Κονχ σταμ από το «Κλαμπ της Ρώμης» και σειρά στελεχών του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και άλλων αμερικανικών υπουργείων και υπηρεσιών.
Η οικονομική κρίση και η συνακόλουθη πολιτική κατάρρευση που παρατηρείται σε χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, αλλά ακόμη και σε πρώην βιομηχανικά κέντρα, όπως η Ιταλία, φαίνεται ότι προσφέρουν πεδίον δόξης λαμπρόν για τις ιδεολογικές θεωρίες της Τριμερούς Επιτροπής. Το ερώτημα είναι τι θα συμβεί εάν τα μέλη της επιχειρήσουν να επιβάλουν και στην πράξη το εγχειρίδιο κατά της Δημοκρατίας που συνέταξαν ο Χάντινγκτον και οι συνεργάτες του.
Πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό Επίκαιρα: 17/11/2011
Zaphod
Short Link: http://wp.me/p1pa1c-eHK
ΗΠΣΤΓ
2 Δεκεμβρίου, 2011 6:44 μμ
«Το ερώτημα είναι τι θα συμβεί εάν τα μέλη της επιχειρήσουν να επιβάλουν και στην πράξη το εγχειρίδιο κατά της Δημοκρατίας που συνέταξαν ο Χάντινγκτον και οι συνεργάτες του.»
Τίποτα απολύτως δε θα συμβεί. Φρόντισαν για αυτό στρέφοντας τις κοινωνίες στον εγωκεντρισμό και την πλάνη…
risinggalaxy
2 Δεκεμβρίου, 2011 6:48 μμ
Από πότε το όνομα κάποιου είναι εγγύηση εκ προοιμίου ότι δεν θα λέει συνωμοσιολογικές μπούρδες; Αν είναι έτσι να σταματήσουμε την κριτική σε όσους έχουν κάνει καλή δουλειά στο παρελθόν. Είσαι ο Χατζηστεφάνου; Ε τότε ότι πεις ισχύει.
Και η Ναόμι Κλάιν της οποίας το βιβλίο το έχω διαβάσει ξανά και ξανά, δεν έχει αποφύγει να αφήσει υπόνοιες για κάτι παραπάνω από έναν απλό «καπιταλισμό της καταστροφής», πράγμα που το θεωρώ φάουλ. Τι σημαίνει αυτό ότι αν γράψει παπαριές δεν θα τις χρεωθεί επειδή έχει γράψει το No Lοgo και το Shock Doctrine;
Τα ίδια διαβάζουμε για το κλάμπ της Ρώμης και από ακροδεξιά site του εξωτερικού από τα 80’s. Αν είναι έτσι καλύτερα να ψηφίσουμε ακροδεξιά ρε παιδί μου. Αυτοί τα έλεγαν και οι αριστεροί δεν τους άκουγαν. Πολύ θα ήθελα να δω μια ανάλυση για τα αντικρουόμενα συμφέροντα στον καπιταλισμό και μάλιστα σε διάφορους υπερεθνικούς οργανισμούς. Να δούμε τελικά αν από μόνο του ένα think tank μπορεί να τα καταφέρει. Αλλά τότε δεν θα ήταν προσφιλές το θέμα για τη δημιουργία «εξηγήσεων» αναλύσεων και σκιάχτρων. Μεγάλη επιτυχία ο Χατζηστεφάνου. Ανέλυσε από «προοδευτική» σκοπιά ότι μπορεί να βρει κανείς σε Γ’ διαλογής περιοδικά ουφολογίας και site από Αμερική με paypal για αγορά t-shirt με τους Ιλλουμινάτους και κάλεσμα ενίσχυσης για τον μεγάλο σκοπό.
Και που να αρχίσουν οι αναλύσεις για τον codex alimentarious και τη σχέση του με τη Νέα Τάξη. Είμαι σίγουρος ότι και εκεί θα χωρέσουν μερικές «προοδευτικές φωνές»
ΗΠΣΤΓ
2 Δεκεμβρίου, 2011 6:54 μμ
«Πολύ θα ήθελα να δω μια ανάλυση για τα αντικρουόμενα συμφέροντα στον καπιταλισμό και μάλιστα σε διάφορους υπερεθνικούς οργανισμούς.»
Εδώ είναι το φαΐ….
iguana
2 Δεκεμβρίου, 2011 7:04 μμ
και ο Νοαμ Τσομσκυ λιακοπουλικη συνωμοσιολογία;
risinggalaxy
2 Δεκεμβρίου, 2011 7:32 μμ
Σε κάποια άλλη συνέντευξή του ο Τσόμσκυ φέρεται να δήλωσε για την Ελλάδα: «καταστρέφεστε βάση σχεδίου». Αν δεν εξηγεί ποιο είναι το σχέδιο με πειστικά επιχειρήματα, λέει μπούρδες ή για να το πω πιο «ευγενικά» κάνει δηλώσεις χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις. Αν πιστεύεις ότι επειδή διαβάζω και μεταφράζω κάποιον θα του χαριστώ κιόλας μάλλον κάνεις λάθος
Capybara
2 Δεκεμβρίου, 2011 7:35 μμ
Εσύ νομίζεις ότι προσπαθούν να μας σώσουν και αποτυγχάνουν ή ότι μας καταστρέφουν με αυτοσχεδιασμούς;
iguana
2 Δεκεμβρίου, 2011 7:45 μμ
Εδω σε χανω εντελως…. Δηλαδη δεν υπαρχει καποιος σχεδιασμος γυρω απο το ελληνικο πρόβλημα; Εναι συνωμοσιολογικό να το υποστηρίξεις κατι τετοιο;
Και τι ακριβως σημαινει πειστικα επιειρηματα, μου δινεις την εντυπωση οτι όσο πειστικα να ειναι καποια επιχειρηματα, απο τη στιγμη που τα εντασσεις στη σφαιρα της συνωμοσιολογιας ειναι χωρις νοημα για σενα
CrippleHorse
3 Δεκεμβρίου, 2011 3:22 πμ
Τι είδους συνωμοσία χρειάζεται για να λειτουργήσουν τα πράγματα με συγκεκριμένο τρόπο, όταν τα συμφέροντα είναι αυτά που είναι και συγκλίνουν; Είναι μια κλίκα που πιέζει για συγκεκριμένα πράγματα από χρόνια και τώρα γίνονται, δεν πρόκειται για πολύπλοκες θεωρίες συνωμοσίας.
simon
3 Δεκεμβρίου, 2011 8:30 πμ
Το ίδιο δήλωσε πρόσφατα κι ο Τζ. Κ. Γκαλμπρέϊθ. Μπούρδες κι αυτός;
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
2 Δεκεμβρίου, 2011 7:11 μμ
Προσοχή Ράιζινγκ γιατί κοντεύεις να ρίξεις όλη την αρχειακή δημοσιογραφία στην λιακοπουλική ανακύκλωση. Από τον Ιό ως την Κλάιν.
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω προς τι τόση αλλεργία.
risinggalaxy
2 Δεκεμβρίου, 2011 7:36 μμ
μάλλον δεν κατάλαβες Ζαφ. Δεν έχω αλλεργία με τον Ζατζηστεφάνου , που μου είναι και συμπαθής κιόλας. με τις αναλύσεις περί Τριμερούς , Μπίλντεμπεργκ, κτλ έχω αλλεργία
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
2 Δεκεμβρίου, 2011 7:39 μμ
Μα γι’ αυτό λέω.
Λόμπινγκ είναι, όπως σημειώνει και ο Capy παρακάτω. Όχι οι Ελ.
Omadeon
2 Δεκεμβρίου, 2011 7:47 μμ
Η δαιμονοποίηση των «συνωμοσιολόγων» είναι προσφιλές χόμπυ των ακροδεξιοφάγων.
Εχει κάνει τουλάχιστον την ίδια αν όχι χειρότερη ζημιά όση και οι πλέον φαντασιόπληκτοι _πραγματικοί_ συνωμοσιολόγοι.
Συνήθως κάνει χειρότερη ζημιά γιατί οδηγεί στην πλήρη άρνηση (με την ψυχαναλυτική έννοια, δηλαδη, της ολικής απώθησης).
Αντίθετα, οι πιο πολλοί πραγματικοί συνωμοσιολόγοι πιάνουν ΚΑΙ κάποια αληθινά πράματα. Λειτουργούν αντίστροφα από την άρνηση, κάνοντας προβολή (που προσθέτει αντί να αφαιρεί).
Η συνωμοσιολογία είναι κι αποτέλεσμα ατελούς γνώσης ή ελλιπών στοιχείων, δηλαδή βασικά φυσιολογική διαδικασία, όχι ιδιαίτερα ψυχωτική. Απλώς χρειάζεται αυτεπίγνωση και αυτοπειθαρχία, καθώς και βελτίωση λογικής μεθοδολογίας. Αντίθετα, η ακραία δαιμονοποίηση των πάντων σαν «συνωμοσιολόγων» μπορεί να καταντήσει άκρως ψυχωτική μανία καταδίωξης, σε στυλ κυνηγιού μαγισσών!
Ο καπιταλισμός ωφελείται ΚΑΙ από τις δύο στάσεις βέβαια.[1] Η συνωμοσιολογία παραλύει και τρομοκρατεί, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι η εξουσία είναι αήττητη. [2] Το κυνήγι συνωμοσιολόγων αχρηστεύει κάθε έρευνα αλήθειας, καλή ώρα όσα λέει ο Χατζηστεφάνου, απολύτως λογικά πράματα για αντιδραστικές κλίκες, θινκ-τανκ και στρατηγικές καταστολής.
Υπάρχει ωστόσο ένας άλλος λόγος, που η συνωμοσιολογία είναι βλαβερή. Τον εξηγώ στο σχόλο εδώ (και σκέφτομαι να το κάνω ποστ)
(και στο προηγούμενο σχόλιο)
Capybara
2 Δεκεμβρίου, 2011 7:23 μμ
Δεν νομίζω ότι δεν υπάρχουν λόμπυ. Η συνωμοσιολογία ξεκινάει από τη στιγμή που τους αποδίδονται υπερφυσικές δυνάμεις (κάτι που δε λείπει και από την αριστερά -βλ. για παράδειγμα τον James Petras).
Κάποιοι λόγω της ταξικής τους θέσης έχουν ισχύ και οργανώνονται -είτε στην «Trilateral» είτε στον ΣΕΒ είτε σε διάφορα άλλα θινκ τανκ και οργανισμούς- για την καλύτερη προώθηση των συμφερόντων τους. Το πρόβλημα ξεκινάει απ’ τη στιγμή που πιστεύεις ότι αντλούν την ισχύ τους από την ένταξή τους στα λόμπυ και όχι ότι συμμετέχουν στα λόμπυ γιατί κατέχουν ισχύ.
Το ότι ο Παπαδήμος συμμετέχει στην «Trilateral» είναι δείγμα της ταξικής/πολιτικής του θέσης και των κονέ που έχει σε διεθνές επίπεδο, πράγμα που αφενός καλό είναι να το ξέρουμε και αφετέρου το να το λέει κανείς δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πιστεύει ότι οι μυστικές λέσχες ελέγχουν τον κόσμο.
Υ.Γ.
Υποψιάζομαι ότι έκανες διαγώνιο διάβασμα 🙂
risinggalaxy
2 Δεκεμβρίου, 2011 7:29 μμ
το είχα διαβάσει πολύ πριν δημοσιευτεί εδώ. τώρα που έδωσα εξηγήσεις για το πως διαβάζω ότι με ενδιαφέρει σε κάλυψα ως προς αυτό;
Capybara
2 Δεκεμβρίου, 2011 7:32 μμ
Ναι, και θεωρώ τα συμπεράσματά σου τραβηγμένα από τα μαλλιά!
risinggalaxy
2 Δεκεμβρίου, 2011 7:34 μμ
Πες το από την αρχή έτσι
LAGARTSAS-A
2 Δεκεμβρίου, 2011 8:10 μμ
για πε μας ρε αναδυομενε, γιατι οι καπιταλες δημιουργουν ολες αυτε τις γκρουπες;! για να συνωμοσιολογουν οι γραφικοι της ακροδεξιας και τα φασισταρια και ετσι να θολωνονται τα νερα;! ή για να μαζευονται και να πινουν το καφεδακι τους και να λεν ανεκδοτακια;! σε δουλεια να βρισκονται;! δηλαδη δε μαγειρευουνε;! δε συντονιζουνε;! δεν προετοιμαζουνε καταστασεις;! για ηλιθιους τους εχεις;! μπορει να υπαρχουν ενδοκαπιταλιστικες αντιθεσεις και αλληλοφαγωμα μεταξυ τους, μα πανω απο ολα ειναι μην καταρρευσει το συστημα τους. τοτε οι λυκοι τα βρισκουν.
ναι συνωμοσιολογια υπαρχει σε αλλα ομως επιπεδα. μην τα τσουβαλιαζουμε ολα.
catalternative
2 Δεκεμβρίου, 2011 9:07 μμ
@risinggalaxy Μήπως θες να μας εξηγήσεις σε ποίο ακριβός σημείο είναι η διαφωνία σου σχετικά με την τριμερή επιτροπή; Γιατί πραγματικά αδυνατώ να βγάλω άκρη…Θεωρείς ότι δεν υπάρχει; Αν υπάρχει ότι δεν συμμετέχουν τα ονόματα που αναφέρονται; Δεν έχει σκοπό την προώθηση των συμφερόντων μεγαλοεταιριών/τραπεζών; Είναι κάτι άλλο, αν ναι τι;
Xanadu
3 Δεκεμβρίου, 2011 12:20 πμ
αχ τι ωραια που γινονται οι πολιτισμενες συζητήσεις 😆 😆 😆
τις καλησπέρες μου….. 😉
catalternative
3 Δεκεμβρίου, 2011 12:44 μμ
Καλημέρες Xanadu! 🙂
simon
2 Δεκεμβρίου, 2011 7:29 μμ
Rising, για πολλά πρόσωπα ισχύει το ότι δε βάζουν την υπογραφή τους κάτω από μπουρδολογίες κι ο Χατζηστεφάνου είναι ένας απ’ αυτούς. Επομένως δεν ισχύει το «ό,τι πεις ισχύει», αλλά το τι ερευνάς και βρίσκεις.
Για πολλούς επίσης ισχύει το «αν η πραγματικότητα διαφωνεί μαζί μου κλπ.
risinggalaxy
2 Δεκεμβρίου, 2011 7:33 μμ
Μέχρι τώρα η πραγματικότητα διαφωνεί με πολλούς και δεξιούς και αριστερούς , αυτό δνε είναι απόδειξη ότι το λόμπυ της 3μερους κάνει γενικευμένο κουμάντο. Επίσης από ένα σημείο και μετά, στα αρχίδια μας για τα λόμπυ που κάνουν κουμάντο. Με το μπαρδόν πάντα.
Omadeon
2 Δεκεμβρίου, 2011 8:06 μμ
Συμφωνώ βασικά με το τελευταίο (όπως εξήγησα και χιουμοριστικά στο λινκ που έδωσα).
Παρόλ’ αυτά κανένας πόλεμος δεν κερδήθηκε αδιαφορώντας για την απόκτηση όσο το δυνατόν ακριβέστερης και λεπτομερούς γνώσης του αντιπάλου. Εφόσον, όπως λέει ρητορικά η Ναόμι Κλάϊν, «όπου δεν δουλεύουν τα τανκ, δουλεύουν τα θινκ-τανκ» πρέπει να μάθουμε ΚΑΙ τα θινκ-τανκ (μια σύγχρονη τάση που έχει καταντήσει λαίλαπα). Αμέτρητα σοβαροφανή και δήθεν «αντικειμενικά» θινκ-τανκ, έχει ιδρύσει η διεθνής και ντόπια ελίτ, ενώ η Γκόλντμαν Σακς «καλλιεργούσε» μαϊντανούς που συστηματικά φύτεψε σε υψηλές θέσεις, σε όλο τον κόσμο, σε ένα αφανές φιλικό της λόμπυ, κ.ο.κ.
Μία πλήρης και λεπτομερής χαρτογράφηση αυτού του… δυσώδους δικτυώματος είναι αναγκαία ΚΑΙ εφικτή στις μέρες μας (σε μεγάλο βαθμό έχει γίνει ήδη, άλλωστε).
Οσο για τη Μπίλντερμπεργκ και παρόμοιες αδιαφανείς λέσχες, ίσως αποτελούν και μία απτή ένδειξη ότι η διεθνής ελίτ…. ανησυχεί πολύ και προσπαθεί να αυτο-συντονιστεί. Ισως και φτάνοντας σε μια απίστευτα έντονη… αφανή μανία καταδίωξης (εφόσον το 1% του πληθυσμού είναι φυσικό να νιώθει απειλημένο από τα … 99%) -χεχε
simon
3 Δεκεμβρίου, 2011 8:38 πμ
1) Κανείς δεν είπε ότι η 3μερής κάνει γενικευμένο κουμάντο.
2) Αν γράφεις στ΄αρχίδια σου κ ά π ο ι ο υ ς απ’ αυτούς που εκπροσωπούν τον καπιταλισμό που μάχεσαι, τότε, εκτός από αλλεργία για τα σχετικά θέματα, έχεις και μια μονολιθικότητα και μονομέρεια, που χαρακτηρίζει κυρίως τους ορθόδοξους κομμουνιστές.
Με το μπαρδόν πάντα.
LAGARTSAS-A
2 Δεκεμβρίου, 2011 7:57 μμ
Το ειχα διαβασει το κειμενακι του αρη πριν από μερες και ειχα την ευλογη απορια πως η jaquou utopie δεν το ειχε αναρτησει ακομα. Φαινεται πως φοβηθηκε τον αναδυομενο. Κοτζαμ γαλαξιας είναι αυτος που αν πεσει και σε πλακωσει, μαναμ 😉
Σημερα μαλιστα το μεσημερι ειπα να γραψω ένα σχολιακι για την καθυστερηση. Τωρα το ειδα και λεω μπραβο καλα κανατε.
Υπαρχει μια πραγματικοτητα. Το να κλεινουμε τα ματια γιατι καποιοι συνωμοσιολογουν αντισυνωμοσιολογοντας, ή γιατι καποια φασισταρια λεν τις παπαρες τους, ε! δεν είναι και ότι το καλυτερο.
Χαχαχαχα
Α! ρε μπαγασα rising τους εχεις κανει εδώ μεσα να σε τρεμουν. 😉
Jaquou Utopie
2 Δεκεμβρίου, 2011 8:07 μμ
Για να σου λύσω την απορία και να μην καταφεύγεις σε συνωμοσίες για τις σχέσεις των Παραληλογράφων 😛 😛 😛 , αποφεύγω γενικά να αναδημοσιεύω κείμενα που έχω δει να αναδημοσιεύονται πολύ στο διαδίκτυο. Και το κείμενο του Άρη το είχα δει να κυκλοφορεί πολύ.
Στον Παραλληλογράφο βέβαια δεν υπάρχει θέμα, ότι δεν βάλει ο ένας κάποια στιγμή θα το βάλει ο άλλος 😉
LAGARTSAS-A
2 Δεκεμβρίου, 2011 8:13 μμ
χαχαχαχα
ειμαι συνωμοσιαρχης, αλλα θα το πω μυστικα. μονο εδω μεσα. 😉
no11888
2 Δεκεμβρίου, 2011 8:29 μμ
Τι ακριβως ενδιαφερει τον οποιονδηποτε που αγωνιζεται για ανατροπη,η καθε μαλακολεσχη που ιδρυουν τα ζαπλουτα ψωνια για να καταπολεμησουν την ανια τους και να ασχολειται ο καθε βλαμμενος μαζι τους;Δεν μας φτανουν οι ιδιες οι κυβερνησεις και οι επισημοι οργανισμοι,θα πονοκεφαλιαζουμε τωρα και για τις κολολεσχες
ΗΠΣΤΓ
2 Δεκεμβρίου, 2011 8:35 μμ
Αφού σε όλα τα βρίσκουν μεταξύ τους οι καπιτάλες, γιατί ρε παιδιά γίνεται λυσσαλέα μάχη για την επικράτηση στην Ευρώπη; Γιατί, σύμφωνα με το ίδιο περιοδικό, που στηρίζει το παρόν άρθρο «ομάδα εργασίας του Τμήματος Νομισματικής Πολιτικής της Κεντρικής Τράπεζας των Ηνωμένων Πολιτειών (FED) έχει επεξεργαστεί σχέδιο 74.000 λέξεων που προβλέπει την αντικατάσταση του ευρώ από το δολάριο». Μπας και θέλει περισσότερο ψάξιμο το γεγονός ότι πράγματι την πληρώνουμε εξαιτίας της σύγκρουσης υπερεθνικών συμφερόντων;
Omadeon
2 Δεκεμβρίου, 2011 10:21 μμ
Το περιοδικό είναι φυσικά τα «Επίκαιρα». Εχω στα χέρια μου την τυπωμένη του μορφή με το πλήρες άρθρο, δηλαδή… δύο άρθρα. Το δεύτερο άρθρο το υπογράφει ο Λεωνίδας Βατικιώτης και εξηγεί τους λόγους που τυχόν υλοποίηση τέτοιου σεναρίου είναι ακόμη χειρότερη για το λαό από το ευρώ.
Δεν κατάλαβα αν γράφεις ειρωνικά το σχόλιο ή σοβαρά. Στην πρώτη περίπτωση την πάτησες όπως το… ίδιο το περιοδικό. Λόγω ελλιπούς πληροφόρησης το εν λόγω σενάριο έχει πλασαριστεί περίπου σαν μοναδικό και απόλυτο. Στην πραγματικότητα είναι πάγια συνήθεια των Αμερικανών να αναθέτουν σε κάποιους ειδικούς την κατάστρωση εκατοντάδων σεναρίων, ακόμη και των πιο απίθανων, για παν ενδεχόμενο. Μεταξύ αυτών, ακόμη και σενάριο… επίθεσης στη Ρωσία (που είναι πολύ απίθανο να υλοποιηθεί ποτέ, φυσικά). Η φιλοσοφία των σεναριογράφων είναι απλή. Προετοιμάζονταν ανέκαθεν για κάθε είδους ενδεχόμενο, ακόμη και για το πιο απίθανο, έχοντας πολλαπλές πιθανές στρατηγικές έτοιμες και αναλυμένες σε κάθε λεπτομέρεια, γιατί δεν θέλουν να αιφνιδιαστούν από κάτι απρόβλεπτο. Πολύ λίγη σημασία έχουν τα πιο πολλά τέτοια σενάρια, αλλά όποιο από αυτά υλοποιηθεί κάποτε, φυσικά καθίσταται ΚΑΙ για μας σημαντικό.
Τώρα.. τα προηγούμενα «επιχειρήματα» (κάποιου άλλου) σε στυλ «τι ακριβώς ενδιαφέρει τον οποιονδήποτε η κάθε κωλολέσχη»… δεν τα συζητάω. Εχουν ήδη απαντηθεί λεπτομερώς.
Οποιος είναι ΤΟΣΟ βλάκας ώστε δεν ενδιαφέρεται να ξέρει ΤΙ και ΠΟΙΟΝ πολεμάει, χάνει τον πόλεμο. Και… όχι, δεν είναι «λέσχες για να περνάνε την ώρα τους» οι ζάπλουτοι. Είναι κάτι πολύ περισσότερο. Απόδειξη το ότι έχουν καταφέρει μέσω αυτών των διασυνδέσεων να ελέγχουν κυβερνήσεις, κόμματα και χώρες ολόκληρες. Οχι πάντα άμεσα βέβαια. Εμ, εκεί είναι και η τέχνη αυτών των δικτυωμάτων. Δεν καταλαβαίνω δηλαδή γιατί δεν μας ενδιαφέρει το ότι ο Παπαδήμος ή ο Παπαχελάς είναι σεσημασμένα μέλη της Τριμερούς. Για να παίξουν γκολφ μπήκαν εκεί? ή για κουμ-καν? 🙂
no11888
2 Δεκεμβρίου, 2011 10:33 μμ
Οχι δεν ξερω τι και ποιον πολεμαω.Περιμενω εσενα τον εξυπνο να μου ανοιξεις τα ματια.
«Οποιος είναι ΤΟΣΟ βλάκας ώστε δεν ενδιαφέρεται να ξέρει ΤΙ και ΠΟΙΟΝ πολεμάει, χάνει τον πόλεμο»
Ενω τωρα που μαθευτηκε η τρομερη αυτη λεσχη ,γινεται της πουτανας εξω.
Omadeon
2 Δεκεμβρίου, 2011 10:39 μμ
Και τώρα που έγραψες την κοτσάνα σου αρνούμενος (εξ ανάγκης) και όσα είπες ο ίδιος προηγουμένως, ελπίζεις να τη βγάλεις καθαρή. ε?
Ασε ρε… πλασιέ της Cosmote. Σεσημασμένος και επικίνδυνος μπετόβλακας είσαι.
Ε, ΤΙ να κάνουμε. Δεν φταίω εγώ που με κάνεις να νιώθω… ασυνήθιστα έξυπνος! χαχα
🙂
no11888
2 Δεκεμβρίου, 2011 11:00 μμ
Δεν με ενδιαφερει τεραστιε ποιος κρυβεται πισω απο τις λεσχες και μαζευεται στα λομπυ των ξενοδοχειων.Ο εχθρος ειναι γνωστος εδω και αιωνες.Δυστυχως μεταξυ των δεξιων/ακροδεξιων ηλιθιων που ηδονιζονται με το κρατος και τα παιχνιδακια εξουσιας των πλουσιων , βρισκονται και μερικα πατριδοκαυλα αριστερα σαν και εσενα ,που νομιζουν οτι ειναι εξυπνοι διαφημιζοντας καθε τρεις και λιγο το βλακομπλοκ τους μπας και τους δωσει καποιος σημασια.Γλειψε λιγο ακομα αυτους που εφτυνες τις προαλες μπας και γραψει κανενα κλικ παραπανω ο μετρητης της wordpress και η αξια του μπλοκ σου φτασει τα 60 χιλιαρικα.
Ειπαμε χαμος γινεται εξω.
αχαχουχα.
Omadeon
2 Δεκεμβρίου, 2011 11:13 μμ
Δεν μου λες ρε… σεσημασμένε καθ΄έξιν συκοφάντη, πλασιέ της Cosmote.
-Με ΤΙ στοιχείο εδώ βγάζεις ότι «γλύφω αυτούς που έφτυνα»?
Στραβός είσαι? ή δεν ξέρεις να διαβάζεις σωστά?
Το να σχολιάζω σε αναρτήσεις του Ζαφόντ προυπήρξε της… νιουμποσύνης σου στο
διαδίκτυο. Και φυσικά θα συνεχιστεί όταν με το καλό την κοπανήσεις κάποτε, ΟΤΑΝ συνειδητοποιήσεις το μέγεθος της βλακείας και της βλαβερότητάς σου…
ΗΠΣΤΓ
2 Δεκεμβρίου, 2011 10:42 μμ
Όχι καθόλου ειρωνικά. Απλά, τα σενάρια παίζουν προς κάθε κατεύθυνση και όχι μόνο στο ένα άρθρο. Σενάρια κατασκευάζονται διαρκώς, άλλα επιβεβαιώνονται και άλλα όχι. Το ζήτημα στην περίπτωση της Τριμερούς είναι «ποια είναι η πραγματική της δύναμη», «ποια η διαφημιζόμενη δύναμη», «ποια η δυνητική της δύναμη» και στην τελική και αυτό με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο με τον αναδυόμενο, ως υπερεθνική οντότητα με ποιους βρίσκεται σε σύγκρουση; Μόνο έτσι θα βγάλω άκρη και θα έχω όσο το δυνατόν καθαρότερη εικόνα, εκτός αν εμπιστεύομαι τυφλά την εικόνα που κατασκευάζουν άλλοι για μένα. 😉
Omadeon
2 Δεκεμβρίου, 2011 10:50 μμ
Ετσι όπως το έθεσες συμφωνώ απόλυτα. Φυσικά και πρέπει να διακρίνουμε μεταξύ πραγματικότητας και θεάματος. Ελλείψει πλήρους πληροφορίας (πάντα) πρέπει όμως να αξιοποιήσουμε όσα μαθαίνουμε. Είναι άλλωστε… αδικία κάποιοι εκεί ψηλά να θέλουν να μάθουν τα πάντα για μας (γεγονός αποδεδειγμένο -δες wikileaks τελευταία)…. κι εμείς να να εθελοτυφλούμε στο να μάθουμε τα πάντα γι’ αυτούς.
Κανονικά ακόμη και το ΤΙ χρώμα σώβρακο φοράει ο Παπαδήμος είναι χρήσιμο στοιχείο. Διότι (χεχε) αν είναι καφετί, μπορεί να μη φανεί όταν γδυθεί, αν είναι χεσμένος! 🙂
Υπάρχει μια μελέτη πάντως, που αποδεικνύει ότι πραγματικά όλη η οικονομία του πλανήτη ελέγχεται ολοκληρωτικά από 147 μεγάλες εταιρείες. Υπάρχουν χιλιάδες εταιρείες που είναι φαινομενικά ανεξάρτητες από αυτές, αλλά… δεν είναι. Το δημοσίευσε και η φίλη μπλόγκερ Cynical και… μερικοί άρχισαν να τρίβουν τα μάτια τους (οι καθ’έξιν «κυνηγοί συνωμοσιολόγων»). H ίδια blogger μας δίνει και εντυπωσιακά στοιχεία για τα μέλη της Τριμερούς σε όλο τον κόσμο (για όσους δεν τα είδαν, αφού κυκλοφόρησαν ευρέως)
http://e-cynical.blogspot.com/2011/11/trilateral.html
ΗΠΣΤΓ
2 Δεκεμβρίου, 2011 10:52 μμ
Θενξ για την πληροφορία
Omadeon
2 Δεκεμβρίου, 2011 10:57 μμ
Υ.Γ. Ορίστε και η original έρευνα του «New Scientist» για τις 147 εταιρείες, που έλεγα
http://www.newscientist.com/article/mg21228354.500-revealed–the-capitalist-network-that-runs-the-world.html
Oblivion
3 Δεκεμβρίου, 2011 4:45 πμ
Δεν είναι συνομωσιολόγος ένας που λέει πως υπάρχουν γκρούπες που συνεδριάζουν με μεγάλη μυστικότητα και προσπαθούν να βγάλουν πλάνα.Συνομωσιολόγος είναι αυτός που εκ των υστέρων θεωρεί πως όλα πήγαν «σύμφωνα με το σχέδιο». Αυτός που υποβιβάζει τα άτομα σε απλά μηχανικά μέρη των οποίων οι κινήσεις δεν μπορούν παρά να είναι αποτέλεσμα ενός «καλά οργανωμένου σχεδίου».Και είναι εκ των υστέρων επειδή προκειμένου να εξηγήσει ένα γεγονός, το ανάγει σε σχεδιασμό της εξουσίας του εχθρού.Δείτε τι έκανε η ναζιστική Γερμανία με τους κομμουνιστές και τους Εβραίους.Δείτε έκαναν οι μπολσεβίκοι με την Κρονστάνδη Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι συνομωσιολόγοι είναι ακροδεξιοί. Όπως και με τους εβραίους, οι ακροδεξιοί προβάλλουν ως κατηγορία αυτό που θα ήθελαν να ισχύει για αυτούς-να είχαν την παντοδυναμία ώστε τα άτομα να πράττουν σύμφωνα με την θέλησή τους.Η παντοδυναμία των λόμπυ,η επιτυχημένη σχεδίαση και το οργανωμένο πλάνο στους συνομωσιολόγους (που είναι και Εβραίοι για αρκετούς) είναι ένας αντίστροφος ναρκισσισμός.
Υ.Γ-Ως εκ τούτου rising, το γεγονός ότι μπορεί να υπάρχει αυτή η τριμερής, δεν σημαίνει ότι όλα πάνε σύμφωνα με αυτά που έχει σχεδιάσει.Σχέδια κάνουν και τα συνδικάτα, και οι συλλογικότητες, και οι ανταγωνιστές καπιταλιστές και και και…
Oblivion
3 Δεκεμβρίου, 2011 4:50 πμ
Και δεν είναι επίσης τυχαίο πως αυτός που κατηγορεί την εξουσία ως παντοδύναμη με τσουβαλιαστικούς αόριστους και συγκεχυμένους τρόπους (αμερικανοί,εβραίοι, κεφάλαιο, μπόμπολες κλπ) θα είναι και ο πρώτος που θα της στήσει κώλο, ακριβώς γιατί θέλει να είναι δίπλα της. (καρατζαφέρης πχ)
cogito
3 Δεκεμβρίου, 2011 9:01 πμ
διαφωνείς ότι το κεφάλαιο κατέχει την εξουσία παγκόσμια;
Oblivion
3 Δεκεμβρίου, 2011 12:19 μμ
Όχι. Αυτό δεν λέει τίποτα όμως.
Omadeon
3 Δεκεμβρίου, 2011 12:46 μμ
Πολύ εύστοχα, όσα είπες Oblivion.
Να προσθέσω δύο πινελιές…
1) Ο κόσμος, σαν σύνολο των πάντων (υλικών και ανθρώπων) είναι δεδομένο ότι δεν ελέγχεται 100%, δεν μπορεί να ελεγχθεί ποτέ απολύτως, όσο κι αν αυτό αποτελεί… νο.1 φαντασίωση δικτατόρων, μεγαλομανών ηγετών και (γιατί όχι?) «μυστικών συλλόγων». Κι αυτό το γεγονός, είναι εκείνο που στην πραγματικότητα φοβούνται και/ή αρνούνται, όσοι (οι έχοντες εξουσία κλπ.) συμμετέχουν σε τέτοιες «συνωμοσίες». Δηλαδή, π.χ. και η τάση να φαντασιώνονται (μερικοί) τρόπους για «παγκόσμια διακυβέρνηση» υποδηλώνει το ακριβώς αντίθετό της, δηλαδή το γεγονός ότι ο κόσμος είναι «σαν ακυβέρνητο σκάφος
» που ρέπει προς το χάος, όσο κι αν κυριαρχούν άρχουσες τάξεις, ελέγχοντας ένα ΜΕΡΟΣ της πραγματικότητας. Αυτό τόνισε κάποτε και ο Τσόμσκυ, αρνούμενος τη θεωρία της «παγκόσμιας συνωμοσίας που ελέγχει τον κόσμο». Ο κόσμος είναι πολύ πολύπλοκος και χαώδης (για να ελεγχθεί). Ακόμη και η προπαγάνδα εξαπλώνεται κυρίως σαν «process without an agent» ™ Chomsky, όσο κι αν φαινομενικά είναι «απολύτως κατευθυνόμενη».
2) Παραδόξως, ο συνωμοσιολόγος… συνωμοτεί (χεχε) με τη φαντασίωση του (1) και κατά κάποιον τρόπο υπακούει σ’ αυτή την (τεχνητή) αίσθηση παντοδυναμίας, με αποτέλεσμα επίσης να καταβάλλεται από αυτή (γιατί ΑΝ η εξουσία είναι όντως παντοδύναμη, τότε δεν υπάρχει και κανένας τρόπος να αντισταθούμε σ’ αυτή). Γι’ αυτό και ο «αντι-νεοταξίτης» δεν κάνει απολύτως τίποτα, κάθεται στο σπίτι του και… απολαμβάνει τις φαντασιώσεις του.Τελικά μένει και στην… ίδια τάξη (κι ΕΚΕΙ το θέμα τελειώνει, με μεταξεταστέο επαναστάτη, ω μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι).
Capybara
3 Δεκεμβρίου, 2011 1:18 μμ
Το ‘πε κι ο Καρατζαφέρης στον Παπαχελά! Με λίγα λόγια, ότι αφού είναι τόσο ισχυρές οι λέσχες καλό είναι να τα ‘χουμε καλά μαζί τους 😛
simon
3 Δεκεμβρίου, 2011 1:23 μμ
«Οποιος είναι ΤΟΣΟ βλάκας ώστε δεν ενδιαφέρεται να ξέρει ΤΙ και ΠΟΙΟΝ πολεμάει, χάνει τον πόλεμο. Και… όχι, δεν είναι “λέσχες για να περνάνε την ώρα τους” οι ζάπλουτοι. Είναι κάτι πολύ περισσότερο. Απόδειξη το ότι έχουν καταφέρει μέσω αυτών των διασυνδέσεων να ελέγχουν κυβερνήσεις, κόμματα και χώρες ολόκληρες. Οχι πάντα άμεσα βέβαια. Εμ, εκεί είναι και η τέχνη αυτών των δικτυωμάτων. «.
Omadeon, αυτά είναι δικά σου λόγια. Κανείς δε λέει ότι αυτοί οι τύποι είναι πανίσχυροι. Πανίσχυροι είναι μόνο οι λαοί, αλλά μόνο όταν καταφέρνουν να συμπεριφερθούν ως «εξεγερσιακό υποκείμενο», για να χρησιμοποιήσω μια έκφραση από άλλο πόστ (Πολιτική Κλιμακτήριος).
Omadeon
3 Δεκεμβρίου, 2011 4:08 μμ
Δεν κατάλαβα ΠΟΥ διαφωνείς simon, με τα «δικά μου λόγια». Αλλά… δεν κατάλαβες ούτε εσύ (μάλλον) με ΤΙ διαφωνούσα, στο συγκεκριμένο σχόλιο. Απαντούσα έμμεσα σε αυτό εδώ
Ε, ΑΝ είναι δυνατόν να είμαστε σοβαροί, όποιοι από μας υποβαθμίζουμε τόσο πολύ π.χ. την Τριμερή Επιτροπή σε «μαλακολέσχη που ιδρύουν τα ζάπλουτα ψώνια για να καταπολεμήσουν την ανία τους». (ΟΥΔΕΝ πιο μακράν του πραγματικού… και σε αυτή την πλάνη απαντούσα, ΟΧΙ σε αυτό που λες εσύ),
Αντίθετα, ειδικά η Τριμερής Επιτροπή είναι από τις πλέον επίσημες και κατεστημένες συσπειρώσεις τύπου think-tank (και όχι μόνο) με φανερό στόχο να επηρεάσει πάρα πολύ σοβαρά την πολιτική εξέλιξη σε όλο τον κόσμο.
Οσον αφορά τον «πανίσχυρο λαό», δεν αντιλέγω βασικά, ότι υπάρχει σαν ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ. Στην πράξη βέβαια, όπως ξέρεις, αυτό δεν αφήνεται να συμβεί…. (αλλά ας μην επεκταθούμε στο γιατί, είναι εντελώς άλλο θέμα).