απο το Rioters.info
Έχω δουλέψει στα ορυχεία 25 χρόνια. Κατέβηκα για πρώτη φορά στα 18 μου, και θα ήθελα να σας πώ ότι εκπλήσσομαι από πολλά απ’ τα σχόλια που διαβάζω για τους ανθρακωρύχους και την πρόωρη συνταξιοδότηση που ισχύει γι αυτούς όπως και γι άλλες ομάδες εργαζομένων. Θα ήθελα να σας μεταφέρω τη δική μου οπτική, και αν μπορέσω να αποσαφηνίσω ορισμένες αμφιβολίες που βλέπω ότι υπάρχουν για το θέμα αυτό.
1. Ο αγώνας που διεξάγουν αυτή τη στιγμή οι ανθρακωρύχοι, δεν είναι για να διεκδικήσουν χρήματα, αλλά για να γίνει σεβαστή η συμφωνία που υπέγραψε πέρυσι το υπουργείο βιομηχανίας και τα συνδικάτα των ανθρακωρύχων, που προέβλεπε τη συνέχιση των επιδοτήσεων ως και το 2018.
Τα χρήματα αυτά προέρχονται απ’ την Ευρωπαϊκή Ένωση, κι όχι απ’ την ισπανική κυβέρνηση, μ’ αυτό θέλω να πώ ότι δε ζητάμε από κανέναν ισπανό να “στερηθεί για να μας βοηθήσει” όπως λένε πολλοί απ’ τους επικριτές μας. Όσον αφορά πάλι αυτά τα χρήματα που δικαιούνται οι οικογένειες των ανθρακωρύχων, καθώς προέρχονται από το Εξωρυκτικό Ταμείο που υποτίθεται αποσκοπούσε στη δημιουργία εναλλακτικών στον λιθάνθρακα, ώστε να μπορούμε να εργαστούμε στις περιοχές μας μετά το κλείσιμο των ορυχειών. Ε λοιπόν, όπως και σε πολλούς άλλους τομείς, τα χρήματα αυτά τα διαχειρίστηκαν οι πολιτικοί και τα συνδικάτα, όπως ήθελαν. Με μέρος αυτών, για παράδειγμα, ο κύριος Gabino de Lorenzo (πρώην δήμαρχος του Οβιέδο) πλήρωσε την ασφαλτόστρωση δρόμων της πόλης του, το νέο εκθεσιακό και συνεδριακό μέγαρο που έχτισε και μια σειρά από άλλα έργα. Η δε πρώην δήμαρχος της Χιχόν (η κυρία Felgeroso) επένδυσε ένα άλλο μερίδιο στην ίδρυση ενός τεχνικού εκπαιδευτικού ιδρύματος και σε άλλα έργα.
Στην κοιλάδα του Turón, στα ορυχεία της Cuenca del Caudal, όπου ζω, έχουμε πάνω από 600 νεκρούς εργάτες (μόνο αυτούς για τους οποίους γνωρίζουμε, καθώς στον εμφύλιο πόλεμο πυρπολήθηκαν τα επίσημα αρχεία) στα ορυχεία από το 1889 ως το 2009, όταν και έκλεισαν. Το μόνο που άνοιξε μετά ήταν ένα αθλητικό κέντρο, χωρίς καν εισόδους, όπου για να πάει να τρέξει κανείς πρέπει να περάσει από ένα μονοπάτι. Ολόκληρος ο χώρος είναι γεμάτος σκουπίδια, τα οποία σιγά-σιγά τον κατακλύζουν. Παρά την εκβιομηχάνιση, η οποία υποτίθεται ότι δημιουργεί σταθερές θέσεις εργασίας ώστε να υπάρχει μέλλον στην περιοχή, δεν υπάρχει τίποτα.
2. Εκπλήσσομαι που τόσο πολλοί άνθρωποι μιλούν άσχημα γι αυτήν την επιδότηση, δεν ήθελα να το γράψω αυτό, αλλά επιδοτούνται κι άλλοι τομείς όπως η κτηνοτροφία, η γεωργία, η αλιεία και πολλοί ακόμα που δεν έχω όρεξη να αναφέρω, αλλά εγώ προσωπικά είμαι χαρούμενος γι αυτό, προτιμώ να ενισχύονται οι εργαζόμενοι παρά οι chorizos (στμ: ισπανικό αλλαντικό, μεταφορικά: οι κλέφτες, οι μαφιόζοι) που μας ληστεύουν κάθε μέρα.
3. Με το πέρας του εμφυλίου πολέμου, φαίνεται πως πολλοί δε γνωρίζετε ότι ήταν οι ανθρακωρύχοι που εργάζονταν μια επιπλέον ώρα αμισθί κάθε μέρα για πολύ καιρό, ώστε να αποκαταστήσουν τις καταστροφές του φρανκισμού στη χώρα, όταν στα ίδια μας τα σπίτια δεν είχαμε καλά-καλά να φάμε.
4. Το έτος 1962, οι ανθρακωρύχοι ξεκίνησαν μιαν απεργία που εξαπλώθηκε σ’ όλη την Ισπανία, και στην οποία κατακτήθηκαν πολλά απ’ τα δικαιώματα που όλοι οι ισπανοί έχουμε σήμερα και προσπαθούν να μας τα πάρουν πίσω. Στην απεργία αυτή, είχαμε πολλούς τραυματίες, συλληφθέντες, πεινασμένους και εξορισμένους σε άλλες επαργίες της Ισπανίας, μακριά απ’ τις οικογένειές τους, που άρχισαν να επιστρέφουν μόλις το 1980.
5. Όσον αφορά την πρόωρη συνταξιοδότηση, είναι μύθος πως οι ανθρακωρύχοι βγαίνουν στη σύνταξη στα 40, με εφάπαξ ανάλογο του να πιάναμε τον πρώτο λαχνό στο λαχείο. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική, οι άνθρωποι που συνταξιοδοτούνται νωρίς έχουν ήδη προκαταβάλει 50% αυξημένες εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, ούτως ώστε για κάθε διετία εργασίας, πληρώνουν εισφορές για ένα ακόμη έτος, έτσι για παράδειγμα, εγώ που εργάστηκα 25 χρόνια, έχω πληρώσει κοινωνική ασφάλιση για 37μισυ χρόνια. Πιστεύει κανείς από σας ότι θα ήθελε να πληρώνει όσα εμείς σ’ αυτήν την κοινωνική ασφάλιση;
6. Ο λιθάνθρακας που εισάγεται απ’ το εξωτερικό είναι σύμφωνα μ’ εσάς φθηνότερος απ’ τον εγχώριο, προσωπικά δεν είμαι καθόλου πεπεισμένος γι αυτό, όμως ας δεχθούμε ότι έχετε δίκιο. Θέλετε λοιπόν να μας βλέπετε να δουλεύουμε σα σκλάβοι όπως στις χώρες αυτές; Εγώ δεν το θέλω αυτό για κανέναν εργάτη στον κόσμο. Αυτά που θα σας γράψω τώρα είναι πραγματικότητα, έχω δουλέψει με συναδέλφους απ’ την Τσεχία και την Πολωνία, όταν ήρθαν μερικοί στις Αστούριες, κι όταν μπήκαν στα καταστήματα να ψωνίσουν τα είχαν παίξει, επειδή μπορούσαν να αγοράσουν κάποια ψιλοπράγματα που στις χώρες τους ήταν όμως αδιανόητα. Τα πρώτα χριστούγεννα που περάσανε μαζί μας, κρατούσαν στο κάθε χέρι κι από ένα μαντολάτο… Τους ρωτήσαμε γιατί αυτό, και μας εξήγησαν πως στις χώρες τους δεν θα άντεχαν με τίποτα οικονομικά να το αγοράσουν, επειδή οι μισθοί τους τους έφταναν ίσα-ίσα για ένα πιάτο φαί, κι αυτό φτωχικό. Θέλω να πω εδώ ότι αν δεν υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας, θα ισχύει σύντομα και για μας το ίδιο.
7. Όσον αφορά τα οδοφράγματα στους αυτοκινητοδρόμους, θα ήθελα να απαντήσω σ’ όλους εκείνους που διαμαρτύρονται επειδή οι ανθρακωρύχοι τους εμποδίζουν να πάνε στη δουλειά ή στη σχολή τους, και λένε πως κι οι ίδιοι αν έχουν προβλήματα στη δουλειά τους, δεν πάνε να “ενοχλούν” άλλους στην εργασία τους. Θα πώ ότι κάθε φορά που κάποιοι συνάδελφοι από άλλους χώρους εργασίας μας ζήτησαν βοήθεια για να υπερασπιστούν τις θέσεις τους, σταματήσαμε τη δουλειά μας για ολόκληρα 24ωρα, στηρίζοντάς τους είτε βρίσκονταν στη χώρα είτε στο εξωτερικό. Όταν απεργούσαν οι Άγγλοι ανθρακωρύχοι, σταματήσαμε την εργασία μας και μαζέψαμε χρήματα για να στείλουμε στις οικογένειές τους για να μην πεινάσουν. Αμφιβάλλει κανείς ότι δε θα ενωθούμε με οποιονδήποτε κλάδο βάλλεται; Αλλά φαίνεται πως σήμερα είναι ξεπερασμένο να ζητάς τη βοήθεια των άλλων. Κι όμως, το να βοηθάμε ο ένας τον άλλον είναι κάτι θεμελιώδες, ενώ το να τρωγόμαστε ο ένας με τον άλλον ως συνήθως, είναι κάτι που οφελεί μόνο αυτούς που βρίσκονται από πάνω μας.
Αν όλοι οι Ισπανοί εργαζόμενοι ήταν τόσο ενωμένοι όσο οι ανθρακωρύχοι, οι κυβερνώντες αυτής της χώρας θα το σκέφτονταν πολύ καλά προτού προχωρήσουν στις περικοπές που τώρα κάνουν χωρίς δεύτερη σκέψη, μπορώ να σας διαβεβαιώσω γι αυτό. Σκεφτείτε λοιπόν ποιός πραγματικά σας εμποδίζει να πάτε στη δουλειά ή στη σχολή σας, ποιός είναι αυτός που απολύει εργαζομένους και πραγματοποιεί περικοπές στην εκπαίδευση, δεν είναι άλλοι απ’ τους πολιτικούς μας.
Θα ήθελα επίσης να πω σ’ αυτύς που λένε ότι πρέπει να πάμε να διαμαρτυρηθούμε στην Μαδρίτη αν θέλουμε, στις πόρτες του υπουργείου και να τους αφήσουμε αυτούς “στην ησυχία τους”, ότι αυτό το έχουμε κάνει προ πολλού, αλλά η λογοκρισία των ΜΜΕ φροντίζει να μην ενημερώνει με διαφάνεια για τίποτα.
Πιστεύω ακράδαντα ότι ένας εργαζόμενος που υπερασπίζεται τα δικαιώματά του δεν είναι τρομοκράτης, όπως μας αποκαλούν σήμερα επειδή αγωνιζόμαστε για τη ζωή των οικογενειών μας.
Σας καλώ όλους να βγείτε απ’ τα σπίτια σας και να υπερασπιστείτε τις ζωές όλων μας. Όσο μας κρατούν κλεισμένους στο σπίτι, τους επιτρέπουμε να μας ρίξουν λίγο-λίγο, μέτρα μετά από άλλα μέτρα, στην πείνα.
Θέλουν τα παιδιά σας και τα παιδιά μας να μείνουν αμμόρφωτα σαν εμάς, που βλέπαμε τους τοίχους των σχολείων περισσότερο απ’ έξω παρά από μέσα, καθώς ένας αμμόρφωτος άνθρωπος είναι πιο εύκολο να υποταχθεί.
Να ενημερώνεστε, να αμφισβητείτε τα πάντα όσα βλέπετε στην τηλεόραση, τώρα που έχετε το διαδίκτυο, τα κινητά τηλέφωνα, μπορείτε μ’ αυτά να είστε σε συνεχή επαφή, να οργανώνεστε με όποιον τρόπο επιθυμείτε, ειρηνικά, στα οδοφράγματα απευθείας, όπως και να ‘χει οργανωθείτε! Θέστε στόχους και πραγματοποιήστε τους γρήγορα. Η κυβέρνηση κινείται κι αυτή πολύ γρήγορα όταν η κατάσταση είναι προς όφελός της, και το ξέρετε. Αφαιρέστε τη λέξη “φόβος” και τη φράση “και τί θα αλλάξει μ αυτό;” απ’ το μυαλό σας και πάρτε το μέλλον σας στα χέρια σας.
Αν κάποιος δεν καταλαβαίνει οτιδήποτε απ’ όσα έγραψα ή έχει κάποια συγκεκριμένη ερώτηση, ευχαρίστως αν μπορώ να σας απαντήσω.
Πολλές ευχαριστίες σε όλους και όλες που μας στηρίζουν από κάθε επαρχία της χώρας και από άλλες χώρες.
Χαιρετισμούς!
Juan Jose Fernandes.
Asturias
Πηγή: kaosenlared
Διαβάστε: “Δεν είμαστε αγανακτισμένοι, δεν είμαστε πασιφιστές”
———————————————————————————————————-
Μανικακος
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ
25 Ιουνίου, 2012 8:06 πμ
Reblogged this on ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ.
oldboy99
26 Ιουνίου, 2012 6:08 μμ
«Όταν απεργούσαν οι Άγγλοι ανθρακωρύχοι, σταματήσαμε την εργασία μας και μαζέψαμε χρήματα για να στείλουμε στις οικογένειές τους για να μην πεινάσουν. Αμφιβάλλει κανείς ότι δε θα ενωθούμε με οποιονδήποτε κλάδο βάλλεται; Αλλά φαίνεται πως σήμερα είναι ξεπερασμένο να ζητάς τη βοήθεια των άλλων. Κι όμως, το να βοηθάμε ο ένας τον άλλον είναι κάτι θεμελιώδες, ενώ το να τρωγόμαστε ο ένας με τον άλλον ως συνήθως, είναι κάτι που οφελεί μόνο αυτούς που βρίσκονται από πάνω μας.»
————————————————————————————————————-
Αλληλεγγύη στην πράξη…
αλληλεγγυος
27 Ιουνίου, 2012 1:47 μμ
την ολοθερμη αλληλεγγυη μας στους ανθρακωρυχους αλλα μην ξεχναμε κ τους ντοπιους ηρωικους αγωνες των χαλυβουργων κ της phonemarketing!
αναδημοσιευω απο ”ΔΡΑΣΗ” http://efimeridadrasi.blogspot.gr/
Τις 100 ημέρες φτάνει η απεργία των εργαζομένων στη Phone Marketing – Συγκέντρωση διαμαρτυρίας, Παρασκευή 29/6, 18:00, έξω από την εταιρεία
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Εμείς οι εργαζόμενοι στη Phone Marketing εδώ και 99 μέρες δίνουμε μια μάχη για τις ίδιες μας τις ζωές. Αρνηθήκαμε να εργαστούμε με εκ περιτροπής εργασία για ένα 8ωρο την εβδομάδα με 140€ μισθό το μήνα, όπως και την υποχώρηση να εργαστούμε με σύναψη ατομικών συμβάσεων και με μειώσεις μισθών. Κάθε μέρα ερχόμαστε αντιμέτωποι με την εργοδοσία και τα τερτίπια της, δυνάμεις που χτυπάνε την Επιτροπή μας και το Σωματείο μας αλλά και με τους νόμους του κράτους που έχουν ψηφιστεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και σήμερα μας φέρνουν σε αυτή την θέση.
Παρότι και οι καιρικές συνθήκες δεν βοηθούν, από το πρωί μέχρι το βράδυ 99 μέρες τώρα, έχουμε αποδείξει πως με την αποφασιστικότητά μας, με τη συσπείρωση γύρω από το Σωματείο μας, το ΣΕΤΗΠ που είναι στο πλευρό μας μπορούμε να αντέξουμε. Έχει φανεί ότι ο εργοδότης μας πιέζεται πολύ με τον αγώνα μας. Τον έχουμε αναγκάσει δύο φορές να κάνει πίσω, να σπάσει την αδιαλλαξία του.
ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ
O εργοδότης χρησιμοποιεί άλλοτε το μαστίγιο φέρνοντας την αστυνομία, τρομοκρατώντας μας και προσπαθώντας να μας διαχωρίσει. Άλλοτε με το καρότο, πατά πάνω στις αντικειμενικές δυσκολίες που έχουμε και προσπαθεί να εκβιάσει τη συμφωνία μας στις μειώσεις μισθών. Δυσκολίες που οφείλονται στην κίνηση της εργοδοσίας να μας επιβάλλει την εκ περιτροπής εργασία, μα κύρια γιατί εμείς πάντα παράγαμε τεράστιο πλούτο με τη δουλειά μας ενώ μας πετάγανε ψίχουλα και καρπωνόντουσαν τα περισσότερα.
Η μάχη αυτή είναι πρωτόγνωρη για όλους μας, μέσα σε συνθήκες οξυμένων προβλημάτων στις ίδιες μας τις ζωές. Παρόλα αυτά ο αγώνας που δίνουμε σήμερα είναι μονόδρομος για εμάς. Το μέλλον που διαγράφεται μπροστά μας είναι δύσκολο. Αν εμείς σήμερα δεχτούμε να δουλέψουμε με διαλυμένα δικαιώματα, τα παιδιά μας σε τι συνθήκες θα εργάζονται; Αν τώρα υποκύψουμε, αργότερα τι θα έρθει;
Μέσα στις 99 αυτές μέρες ανακαλύψαμε τη δύναμή μας. Και αυτή πηγάζει από την οργάνωσή μας. Είμαστε ενωμένοι σα μια γροθιά για αυτό δε μπορούν να μας λυγίσουν. Γνωρίζουμε ότι όλο το προηγούμενο διάστημα που ήμασταν μόνοι μας, ο εργοδότης μπορούσε να μας λυγίσει, να μας χειραγωγήσει. Όχι πια!
ΕΧΟΝΤΑΣ ΩΣ ΦΑΡΟ ΤΟΝ ΗΡΩΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΩΝ, ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ
ΔΕΝ ΛΥΓΙΖΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΟΥΜΕ
Στην τελευταία μας συνέλευση αποφασίσαμε να παραστούμε ως επιτροπή, σε κοινή συνάντηση, με πρωτοβουλία του ΣΕΤΗΠ, με όλα τα σωματεία στου κλάδου για το πώς θα οργανώσουμε καλύτερα την πάλη μας ενάντια στην επίθεση που έχουν εξαπολύσει οι εργοδότες στις ζωές μας. Σε μια πρώτη κουβέντα με τα σωματεία που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Σωματείου μας, φάνηκε έντονη η ανάγκη για συντονισμό και κοινή οργάνωση. Για το λόγο αυτό και με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 ημερών απεργίας καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας όλα τα σωματεία και εργαζόμενους του κλάδου, έξω από τη Phone Marketing την Παρασκευή 29/06/2012 και ώρα 18:00, καθώς και οποιονδήποτε θέλει να συμπαρασταθεί στην πάλη μας. Ο αγώνας μας αφορά όλους και η νίκη μας θα είναι νίκη όλης της εργατικής τάξης. Καλούμε και τους κατοίκους της Νέας Ιωνίας και των γύρω περιοχών να συμπαρασταθούν στο δίκαιο αγώνα μας, καθώς όλοι μας βιώνουμε και στο σπίτι και στη δουλειά την αντεργατική και αντιλαϊκή επίθεση.
ergazomenoi.phonemarketing@hotmail.gr