Δυστυχώς το πρωί της Δευτέρας ο φίλος μας, ο Πέτρος (ο Γαλαξιάρχης Zaphod), ξεκίνησε να γυρίσει τον γαλαξία με ωτοστόπ.
Είθε ρε φίλε, να μάθεις για την ζωή το σύμπαν και τα πάντα και να τα πίνεις στο ρεστωράν στο τέλος του σύμπαντος στην υγειά μας.
Αντίο και ευχαριστούμε …
(Ζακού, εκ μέρους των Παραλληλογράφων που από χθες ψάχνουμε τις λέξεις)
Posted in: Ελλάδα
giorgalis
4 Οκτωβρίου, 2016 3:02 μμ
Τα συλλυπητήρια μου σε όσους τον αγαπούσατε. Η μαύρη περίοδος που ζούμε κάνει την απώλεια φίλων ακόμα πιο επίπονη.
Кроткая
4 Οκτωβρίου, 2016 3:06 μμ
Αν κάτι έχω να θυμάμαι, είναι ένας άνθρωπος που είχε θέση και άποψη και την υπερασπιζόταν.
Ήξερε ομως επίσης να λέει με θάρρος «δεν ξέρω», όταν δεν ήξερε. Ήξερε επίσης να ακούει. Και αυτό είναι ένα χάρισμα πολύ σπάνιο, όσο και απαραίτητο.
messed up
4 Οκτωβρίου, 2016 3:14 μμ
Τι λέτε τώρα… Πόση θλίψη…
Συλλυπητήρια στους δικούς του και στους φίλους του και κουράγιο… Πραγματικά τα λόγια δεν υπάρχουν… Πόσο κρίμα…
Α.Γ.ιος
4 Οκτωβρίου, 2016 3:25 μμ
Αθάνατος ο Πρόεδρος,
θα ζει μέσ’ την καρδιά μας,
-ώσπου να ανταμώσουμε-,
και μεις με την σειρά μας 😥
(Τι να πω ρε κοπέλια, ακόμα δεν τό ‘χω πιστέψει)
Pyrgodespoina
4 Οκτωβρίου, 2016 3:26 μμ
«Το μόνο πράγμα που μας διδάσκει ο θάνατος, είναι πως είναι επείγον ν’ αγαπήσουμε».
Eric-Emmanuel Schmit, Γάλλος Δραματουργός και Συγγραφέας.
Αντίο Πρόεδρε…
Eddie
4 Οκτωβρίου, 2016 3:55 μμ
τα λόγια είναι πολύ φτωχά για να περιγράψω την απώλεια του Γαλαξιάρχη. Ειναι μια απώλεια όχι μόνο για αυτό το μπλογκ, αλλά συνολικά για τη δημοσιογραφία των πολιτών που υπηρετούσε και ηταν ισως ο καλύτερος σε αυτόν τον τομέα. Από την εποχή του TVXS και μετά στους ΣΧΣ, τον Παραλληλογράφο, στο προσωπικό του μπλογκ καθώς και στο τουιτερ και το fb, πάντα τον διάβαζα με ενδιαφέρον γιατί πάντα είχα κάτι να μάθω.
Καλό ταξίδι στους άλλους γαλαξίες φίλε και σύντροφε…
bloopers team
4 Οκτωβρίου, 2016 4:15 μμ
Οταν το θέλετε, να ζητάτε έγκαιρα συγγνώμη. Ακομα κι αν αυτός που αδικήσατε πριν 5, 6, 7, 8 χρόνια το ξεχάσει, εσείς θα το θυμόσαστε.
Μπορεί να μην έχετε ποτέ ξανά την ευκαιρία να το κάνετε, και να το κουβαλάτε μια ζωή βάρος.
Nikolas
4 Οκτωβρίου, 2016 4:15 μμ
Καλό ταξίδι…Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την προσφορά και μια ευχή, να μας ενώνει η ζωή μας λιγάκι περισσότερο…
vassozacharof
4 Οκτωβρίου, 2016 4:28 μμ
o καθένας μπορεί να γίνει δημοσιογράφος, αλλά για να ασκήσεις σωστά και αποτελεσματικά δημοσιογραφία πρέπει να΄σαι καθαρός, ν΄ακούς την κοινωνία και να βλέπεις με τα μάτια της ψυχής σου…τέτοιος ήταν ο Πέτρος
Spin
4 Οκτωβρίου, 2016 5:06 μμ
Τι λόγια…
ΦφφφΦφφφ
Narrator
4 Οκτωβρίου, 2016 5:13 μμ
που είσαι βρε νούμερο, πάρε ένα τηλέφωνο που σε ψάχνουμε!
Spin
4 Οκτωβρίου, 2016 5:17 μμ
σε ένα δίωρο θα χω τηλέφωνο
Όσο για το νούμερο : 6*9=42 🙂
spiral architect
4 Οκτωβρίου, 2016 5:41 μμ
Κρίμα κι άδικο … 😦
oldboy9
4 Οκτωβρίου, 2016 10:14 μμ
Που να βρεις τώρα λόγια… 😦 😦
demoniosepasa
5 Οκτωβρίου, 2016 12:44 πμ
so far away so close…
επειδή δεν μπορώ τους αποχαιρετισμούς θα κρατήσω τις τόσες πολίτιμες διαδικτυακές συζητήσεις και τις μπύρες του καλοκαιριού. Εχω πάθει σοκ.
Κουράγιο σε όσους μένουν.
Bobfisher
5 Οκτωβρίου, 2016 7:17 πμ
Συλλυπητήρια σε όλους.
rocknrollfever
5 Οκτωβρίου, 2016 6:15 μμ
Aντί στεφάνου…
Tolos
5 Οκτωβρίου, 2016 6:18 μμ
… δεν έχω λόγια ούτε μπορώ να βρω. καλή δύναμη να πω σε όσους τιμούν την μνήμη του. Γαλαξιάρχη για σένα θα πω καλό παράδεισο. Πιστεύω ότι ίσως κάπου να υπάρχει. ίσως να το πιστεύεις κι εσύ…
Α.Γ.ιος
5 Οκτωβρίου, 2016 9:40 μμ
Μας βλέπω να συναντιόμαστε μόνο σε μνημόσυνα, που είσ’ εσύ ρε ψυχή;
Tolos
5 Οκτωβρίου, 2016 11:01 μμ
🙂 έχεις δίκιο ΄Αγιε. είναι που είναι δύσκολα τα πράγματα, ας μην χάνουμε (και ας μην χανόμαστε) μεταξύ μας
Α.Γ.ιος
5 Οκτωβρίου, 2016 11:12 μμ
Έχω να δω τα παιδιά του \\γράφου κάμποσο καιρό, (ενίοτε συναντιέμαι με κάποιους μεμονωμένα όταν ανεβαίνω Αθήνα), είναι μαλακία ρε, να μην μιλάμε πια ο ένας στον άλλον
(Το τηλέφωνο που είχες δεν ισχύει, κι έχω χάσει εκείνο που είχα όταν με πήρες, δες πως μπορούμε να μιλήσουμε, άμα είναι, να σου αφήσω e-mail)
Tolos
5 Οκτωβρίου, 2016 11:22 μμ
ή μου αφήνεις μέιλ ή επικοινωνώ μέσω του μέιλ του \\γράφου
Α.Γ.ιος
5 Οκτωβρίου, 2016 11:29 μμ
Επειδή δεν είμαι και πολύ σαΐνι όπως τον εκλειπώντα, (άααχ μιά ρακή ακόμη στην μνήμη του), τσάκω το και πράξε τα δέοντα g.agios@yahoo.gr
kseeath
5 Οκτωβρίου, 2016 10:35 μμ
καλό ταξίδι
Spin
6 Οκτωβρίου, 2016 2:13 πμ
Για το ταξίδι
Narrator
6 Οκτωβρίου, 2016 11:41 πμ
το ήπιαμε όλο το κονιάκ τελικά 😦
spiral architect
6 Οκτωβρίου, 2016 7:41 μμ
Τελικά μάθαμε για τις συνθήκες κάτω απ’ τις οποίες έγινε το τροχαίο;
vassozacharof
6 Οκτωβρίου, 2016 8:41 μμ
για να βγάλει ανακοίνωση η μπατσαρία (που το ψάχνει κι εκείνη) οτι το αυτοκίνητο εξετράπη της πορείας του και ανετράπη μετά, χωρίς να αναφέρει υπέρβαση ορίου ταχύτητας, ή βρέθηκε κάποιο ζώο στην πορεία του ή κάποιος μαλάκας οδηγός και για να τους αποφύγει βγήκε απ΄το δρόμο και ανατράπηκε…όπως και να΄χει μ΄αυτά και με τ΄άλλα, λιγοστεύουμε και ζούμε στη ζοφερή πραγματικότητα παρέα μ΄αυτούς που έφυγαν και δεν προλάβαμε ούτε να τους χαιρετήσουμε, διότι τα γραπτά και η εν γένει στάση του καθενός στην καθημερινότητά του είναι αυτά που μένουν και μας δίνουν κουράγιο να συνεχίσουμε μια κι έχουμε διαλέξει πλευρά
Anakata-dyomenh
6 Οκτωβρίου, 2016 9:17 μμ
lascapigliata
6 Οκτωβρίου, 2016 9:27 μμ
Είμαι σοκαρισμένη. Θα ήθελα να είναι ψέμα. Τέλος εποχής.
antifwn
7 Οκτωβρίου, 2016 5:16 πμ
Δεν ξέρω τι να πω,δεν έχω λόγια είναι μεγάλη απώλεια, καλό κουράγιο σε όλους και προπάντων στους οικείους του.
mitera
7 Οκτωβρίου, 2016 11:32 πμ
Πρόεδρα θυμάσαι?…
Θα ήταν γύρω στο 10 η 11,σε μια 48αρη απεργία.
Ψηλά στην Ερμού στο Σύνταγμα.
Τότε που ήμασταν όλοι στα κάγκελα.
Ο κόσμος ασφυκτικά πολύς.
Ανάμεσα σε νέους, γέρους,άντρες, γυναίκες, που σκούπιζαν τα μάτια τους και λούζονταν με μαλόχ. Τότε λέω που καταφέρναμε να διώχνουμε τους διας και και τους τριας ενωμένοι σαν γροθιά.
Κάπου εκεί μέσα, στο πλήθος, σε πήρε το μάτι μου. Χάρηκα που σε είδα και φώναξα δυνατά ΠΡΟΕΔΡΑ! ΠΡΟΕΔΡΑ! ολη η Ερμού γύρισε και με κοίταζε, εκτός απο σένα. Είχες βάλεις την παλάμη στο πλάι του πρόσωπο σου σαν να έλεγες δεν είμαι εγω,δεν είμαι εγω. Αφού καταλάγιασε η αναζήτηση των προέδρων,έρχεσαι απο το πλάι σιγά σιγά ,με αγκαλιάζεις και μου λες. Ρε μητερούλα μη με φωνάζεις πρόεδρο θα με πλακώσουνε στο ξύλο.
Θα μου πείς τι πάω και θυμάμαι…θυμάμαι όμως.. γιατί έτσι πρέπει να είναι οι πρόεδροι. Σεμνοί ειλικρινείς και ακούραστοι σαν και σένα
Καλό σου ταξίδι Πέτρο… αν κι είναι άδικο πολύ άδικο αυτό το ταξίδι
Mind the Gap
7 Οκτωβρίου, 2016 12:50 μμ
Άν έχουμε άδικο εμείς ρε φίλε και έχουν δίκιο εκείνοι οι «καλοί χριστιανοί», που σε σκυλεύουν τώρα ξεδιάντροπα, και υπάρχει τελικά παράδεισος και κόλαση μετά από δω, ξέρω πως γλεντάς παρέα με το διάβολο και τους περιμένεις με έναν διάπυρο πάσσαλο να τους προσφέρεις ένα αναπαυτικό βαθύ σούβλισμα.
Αντίο.
BandieraRossa
9 Οκτωβρίου, 2016 12:02 πμ
Συλλυπητήρια στους ανθρώπους του.
galex
9 Οκτωβρίου, 2016 2:40 μμ
Τον πρωτοδιάβασα στο (τότε) tvxs
Οξύνους, ακριβής στο λόγο του, δίκαιος, με πηγαίο χιούμορ όταν χρειαζότανε.
Καλό ταξίδι
spiral architect
11 Οκτωβρίου, 2016 7:35 μμ
Μια – κομματάκι «περίεργη» – άποψη από την Καθημερινή:
Για τον Πέτρο τον Γαλαξιάρχη
Narrator
11 Οκτωβρίου, 2016 11:24 μμ
να σου πω την αλήθεια δεν κατάλαβα γιατί διαδόθηκε τόσο πολύ αυτό το άρθρο. δεν το βρήκα κάτι ιδιαίτερο, σαν να μην το τελείωσε.
spiral architect
12 Οκτωβρίου, 2016 8:13 πμ
Διαδόθηκε λόγω του μέσου που το φιλοξένησε, (Κ) αλλά έπαιξε και σπέκουλα απ’ τους Μπογδάνους και ΣΙΑ για ποινικές ευθύνες και άρση ανωνυμίας στο διαδίκτυο .
kostas karpenisi
15 Οκτωβρίου, 2016 11:07 πμ
Ο γαλαξιαρχης ήταν ένας τιτανοτεραστιος αγωνιστής αντιστασιακός.Τι δουλειά είχε και έκανε στο βόθρο των γερμανοτσολιαδων δωσίλογων καθαρμάτων προγραμμενων μελοθανατων του συριζα?Δεν είναι δυνατον
denyal
23 Νοεμβρίου, 2016 11:43 πμ
Αντίο Zaphod, καλό ταξίδι.