Να τα (ξανα)πούμε;

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,
με κυβερνήτες τα… μουνιά,
κι αρχή… κακός μας χρόνος,
και της ΤΡΩΕΙκας ο πόνος!

Αρχή που βγήκ’ ο Σαμαράς,
μοναδικός… σαχλαμαράς,
εμάς να κυβερνήσει,
βάλθηκε να μας… γαμήσει!

Το μπουγιουρτντί μας έρχεται,
-και δεν ρωτάν αν… έχετε-,
καθόλου δεν τσοι νοιάζει,
τι το πόπολο… φωνάζει!

Όσοι βαστούν μνημόνιο,
-ευχές να πιούνε… κώνειο-,
καρκίνος να τσοι πιάσει,
Σατανάς να τσοι… κοχλάσει!

Το καλαμάρι έγραφε,
κακή σου μοίρα έλεγε,
-πως αν δεν τσοι ξεσκίσεις-,
ως του χρόνου θα… ψοφήσεις!

Το νέον έτος αριθμεί,
πολύς λαός ν’ αυτοκτονεί,
-κι αυτοί να τρών, να πίνουν-,
και δεκάρα να μην δίνουν!

Του χρόνου μας καλήν αρχή,
η Επανάσταση καλεί,
-ΤΡΩΕΙκα ν’ αρνηθούμε-,
στην Βουλή ταχιά να μπούμε:

Για να τσοι μπαλοτάρουμε,
και να τσοι σαμποτάρουμε,
να μην μας ξεπουλήσουν,
σε κελί να… ξεψυχήσουν!

Μόνο με Επανάσταση,
αυτή η… κωλοκατάσταση,
θα φύγει μακρυά μας,
να γλυτώσουν τα παιδιά μας!

Μαντιναδολίνκ: http://wp.me/p1pa1c-jub

Ετικέτα: Ελλάδα, Κάλαντα, Χιούμορ

Posted in: Ελλάδα, Ποίηση, Πολιτισμος, Χιουμορ