Γράφει ο Αποστόλης Φωτιάδης
Μα που πάει αυτό το πρόγραμμα;
Το μέλλον της Ελληνικής δημοσιονομικής προσαρμογής είναι υπό αμφισβήτηση λένε τώρα τελευταία. Αυτή μάλλον είναι μια αισιόδοξη εκτίμηση εάν κανείς ερμηνεύει ότι τέτοιο μέλλον δεν υπάρχει. Όπως δεν υπάρχει και σχέδιο. Υπάρχει μόνο μια καλοκαιρινή κυβέρνηση που εκτελεί εντολές της Τρόικα, κατά γράμμα. Δεν διαπραγματεύεται, όπως χαριτωμένα παριστάνει ο Στουρνάρας σε κάθε επίσκεψη της Τρόικα. Απλώς παίρνει τη γραμμή. Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από το κείμενο του πρώην Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντ. Μανιτακη, που φυσικά πέρασε στα ψιλά αλλά είναι από τα ιστορικά ντοκουμέντα αυτής της κρίσης, ο οποίος συνοψίζει ότι η Τρόικα αδιαφορεί για οποιαδήποτε δημιουργική μεταρρύθμιση ή αναδιάρθρωση στο κράτος και την διοίκηση και θέλει μόνο να βγουν νούμερα που έχει προαποφασίσει. Πόσο μάλλον που πολλά από αυτά που θέλει δεν έχουν καν να κάνουν με το πρόγραμμα αλλά με την διαμόρφωση του χαρακτήρα της ντόπιας οικονομίας όπως θα την ήθελε ένας μελλοντικός διαχειριστής της. Κάποιοι λοιπόν εκτός χώρας ήθελαν 25,000 απολύσεις μέχρι το τέλος του χρόνου. Μεταξύ αυτών και η Μέρκελ που δήλωνε πριν μέρες ότι πρέπει να μικρύνει το Ελληνικό δημόσιο. Και επειδή η Κινητικότητα, που παρόλα τα προβλήματά της μπορούσε να αντιμετωπίσει κάποιες από τις παθογένειες του δημόσιου, καθυστερούσε, η Τρόικα τη συνέδεσε με την επόμενη φλοίδα δόσης, τινάζοντας προσπάθειες ενός χρόνου στον αέρα.
Εάν η μεταρρυθμιστική διάθεση της Τρόικα είναι ανύπαρκτη τότε ο Σαμαράς δεν πραγματοποιεί μεταρρύθμιση. Απλώς εκτελεί απορρύθμιση. Αυτό είναι μια διαφορά ουσίας για το που πάει το πράγμα.
Τι θα γίνει τώρα;
Το ρευστό που έχουν δώσει οι Ευρωπαίοι για το Ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης τελειώνει μέσα του 2014. Όλοι πια έχουν παραδεχτεί, εκτός ίσως από τον Σαμαρά αλλά ποιος νοιάζεται για το τι λέει ο Σαμαράς σε αυτό το επίπεδο, ότι όχι μόνο δεν βελτιώθηκε το χρέος αλλά η χώρα μένει με τεράστιο κενό αυτοχρηματοδότησης του προϋπολογισμού της (λέγε με πρωτογενές πλεόνασμα). Σημαίνει ότι κάποιος θα πρέπει να πληρώνει μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει, ενώ το πλάνο ήταν να τα βάζουμε εμείς για εμάς ώστε να μπορεί και η άμοιρη η Τρόικα να απεμπλακεί επιτέλους;
Σε εκείνη την κατάσταση ΔΝΤ και Ευρωπαίοι εταίροι θα αλληλοφαγωθούν για το ποιος φταίει, φυσικά περισσότερο από όλους θα βρεθεί να φταίει η Ελλάδα που δεν εφάρμοσε τα μέτρα όπως έπρεπε, καμιά αμφιβολία για αυτό. Μετά θα πρέπει να αποφασιστεί εάν και τι είδους αναδιάρθρωση θα γίνει στο Ελληνικό χρέος. Μπορεί η Μερκελ και ο Σόιμπλε να λένε ότι δεν επίκειται αλλά το λένε μόνο αυτοί και μόνο σε ανοιχτά προεκλογικά μικρόφωνα. Ουσιαστικά αυτή η αποδοχή κουρέματος είναι ο λόγος γα τον οποίο το ΔΝΤ δεν έχει ήδη φύγει από το πρόγραμμα ‘διάσωσης’ της Ελλάδας. (http://www.ipsnews.net/2012/11/creditors-stalemate-brings-greece-to-knife-edge/)
Διαφορετικά μπορεί να επικαλεστεί απώλεια εξασφαλισμένης χρηματοδότησης του προγράμματος για ένα έτος, που είναι καταστατική προϋπόθεση για να συμμετέχει σε οποιαδήποτε χρηματοδότηση, και να εξαφανιστεί αμέσως. Κάτι τέτοιο θα συνεπαγόταν έναν Αρμαγεδδών για την Ευρωπαϊκή οικονομία, άρα οι Γερμανοί θα το κουρέψουν. Αλλά για να το κουρέψουν, και επειδή δε θέλουν να χάνουν τα ευρώ τους, θα τα πάρουν σε αξία απ’ αλλού.
Γιατί παίρνονται ακόμα μέτρα;
Αναρωτιούνται διάφορα καλοπροαίρετα φερέφωνα της ετερόφωτης ελληνικής κυριαρχίας γιατί συνεχίζει η Τρόικα σε αυτό το δρόμο που δεν βγάζει πουθενά, και εμείς μαζί της. Μα γιατί η Τρόικα έχοντας κατά νου όλα τα προηγούμενα τζογάρει για να προκαταβάλει την διάδοχη κατάσταση, όπως δηλαδή και με την Κινητικότητα. Μέχρι τότε θέλει να έχουν προχωρήσει τόσο η περιστολή του δημόσιου τομέα, όσο και οι ιδιωτικοποιήσεις και οι συγχωνεύσεις στον τραπεζικό τομέα. Τα μέτρα είναι για να μονταριστεί η οικονομία όπως την θέλουν αυτοί που θα την αγοράσουν όταν τελειώσει η ιστορία. Ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ότι τα μέτρα είναι πλέον τέτοια που επιδεινώνουν εμφανώς τα δημοσιοοικονομικά μεγέθη την ώρα που σαφώς παίρνονται για να εξυγιάνουν την οικονομία. Πιο πρόσφατο παράδειγμα η ΕΡΤ. Εδώ έρχεται να κολλήσει η δυσαρέσκεια της Τρόικα για την καθυστέρηση των ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔΔ) που δεν προχωράνε αλλά και η διελκυστίνδα της με το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) (τον ιδιοκτήτη όλων των ελληνικών τραπεζών στην ουσία) για το που θα πάει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Πήγε τελικά εκεί που ήθελε η Τρόικα, μαζί με την Πρώτον στην Eurobank. Που με την σειρά της θα πάει πακέτο κυρίως προς άγνωστη κατεύθυνση (όχι και τόσο) εκτός συνόρων. Τα σενάρια που σπρώχνονται, από ελληνικές εφημερίδες και ξένα think tank, για ανάθεση αυτών των διαδικασιών σε ξένους επιτηρητές είναι πρωτίστως πίεση για να τελειώνουν όσοι παρουσιάζουν καλύμματα και δευτερευόντως προειδοποίηση για το που θα πάει το πράγμα εάν η Τρόικα δε δει αποτελέσματα. Μέχρι και ποινική ασυλία προβλέπει το αυριανό πολυνομοσχέδιο για να τους πείσει να τελειώνουν ( ή για να την έχουν οι επόμενοι που θα τελειώνουν). Η διοίκηση, και ονομαστικά, ΤΑΙΠΕΔΔ και ΤΧΣ από ξένα ονόματα θα ήταν το τέλος του σημερινού πολικού προσωπικού. Πάντως μάλλον προς τα εκεί θα πάει το πράγμα όσο κάτι παλιοί φίλοι του πρωθυπουργού συνεχίζουν να ζητούν μερίδιο από την πίτα των ιδιωτικοποιήσεων, που οι καινούργιοι φίλοι του δε θέλουν να μοιράσουν. Σκέτος τζόγος η φάση και ο νοών νοείτω.
Για το τέλος…
Με λίγα λόγια η τρόικα για να προλάβει να επιβάλει τον επίλογό της στην ιστορία της Ελληνικής κρίσης απαιτεί από την ελληνική κυβέρνηση και με το γνωστό εκβιασμό της δόσης επιβάλει την παράβαση των νόμων και του συντάγματος. Πρόκειται για κανονική εκπόρνευση, μόνο όσον αφορά τον εκφυλισμό του πολιτεύματος ίσως η ιερόδουλη παρέα Σαμαρά και ακροδεξιά χουντοκουστοδία να γουστάρει λίγο κιόλας. Το πράγμα όμως είναι σοβαρό. Όπως οι Βρυξέλλες επέβαλαν τον Καρατζαφέρη στην κυβέρνηση Παπαδήμου ανοίγοντας το δρόμο για τον εκφασισμό των θεσμών, έτσι τώρα ο Σαμαράς κάνει συντρίμμια ότι απέμεινε από την διάκριση των εξουσιών. Εδώ και ένα χρόνο έχει ακυρώσει το κοινοβούλιο με «πράξεις νομοθετικού περιεχομένου», βγάλε την νομοθετική. Έχει εξαρθρώσει την εκτελεστική που κυβέρνα με «εντολές Σαμαρά» και πρόχειρες σημειώσεις του Κεδίκογλου λέγε με «Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις», βγάλε και αυτήν. Και έχει ακυρώσει στην πράξη τη δικαστική αγνοώντας επιδεικτικά την απόφαση του ΣΤΕ για την ΕΡΤ. Η θέση δηλαδή του πρωθυπουργού είναι μετασχηματισμένη πια σε αυτή ενός εκλεγμένου μονάρχη ο οποίος στο τέλος της καριέρας του σε δυο τρεις μήνες θα σπάει κεφάλια για αποχαιρετισμό. Σημαντική σημείωση, όλα τα προηγούμενα τα έχει αποδεχτεί η Ευρώπη με την σιωπή της και την σιωπηλή παρότρυνση της, για να βγει το πρόγραμμα.
Ακροδεξιά αντανακλαστικά…
Ωστόσο μετά θα υπάρχει ένα κενό εξουσίας και ως γνωστόν η φύση απεχθάνεται το κενό. Τέτοια θέση μονάρχη με δημοκρατική διαπίστευση είναι ποθητή από πολλούς που ήδη τοποθετούνται για τη διάδοχη κατάσταση. Η ακροδεξιά χουντοδία κλείνει τα μάτι στους φασίστες, και απεργάζεται μια άνοδο στην εξουσία. Πράγμα που μάλλον πρέπει να κουβεντιάζουν ο Μπαλτάκος και ο Κασιδιάρης συχνά όταν διαδρομίζουν. Η Ντόρα που καιρό τώρα περιμένει την σειρά της κάνει και αυτή τις κινήσεις της προτιμώντας κάτι στο πιο εύσωμο. Γενικώς όλοι οι απόγονοι των δωσίλογων και των ταγματασφαλιτών, οι εισοδιστές – σαδιστές εισαγγελείς της χούντας, οι γόνοι του Βαθέως Κράτους στα μέσα και τα έξω πρέπει να ζουν έντονες στιγμές αυτές τις τελευταίες μέρες. Η Ιστορία λέει ότι έρχεται η σειρά τους.
***
Edited από τη Jaquou (και ποστάρεται υπό την προστασία της)
Shortlink: http://wp.me/p1pa1c-j4u
Νικόλας
16 Ιουλίου, 2013 12:32 πμ
»Γενικός όλοι οι απόγονοι των δωσίλογων και των ταγματασφαλιτών, οι εισοδιστές – σαδιστές εισαγγελείς της χούντας, οι γόνοι του Βαθέως Κράτους στα μέσα και τα έξω πρέπει να ζουν έντονες στιγμές αυτές τις τελευταίες μέρες. Η Ιστορία λέει ότι έρχεται η σειρά τους.»
Αφού παρακάμψω τα μικρά ορθογραφικά λάθη στο κείμενο,να σημειώσω απλά οτι από τότε που θυμάμαι τον ευατό μου,οι παραπάνω συμμορίες έκαναν κουμάντο στη χώρα,πίσω όπως οι χρυσαυγίτες μπράβοι ή μπροστά όπως η Μπακογιάννη από τους προβολείς.
Η Ιστορία από το 1821 και μετά και μετά δικιά τους ήταν και είναι,το αν θα έρθει και η σειρά των απόκληρων,του εργάτη αλλά και του αλήτη(με την καλή έννοια)κάποια στιγμή,αυτό δεν θα το κρίνουν οι εκλογές όποτε και αν αυτές γίνουν,αλλά το φυτίλι στην καρδιά του καθενός μας.
Jaquou Utopie
16 Ιουλίου, 2013 2:21 πμ
Πες πάντως τα ορθογραφικά μπας και τα διορθώσω, ποτέ δεν μπορώ να τα δω όλα.
Νικόλας
16 Ιουλίου, 2013 11:52 πμ
Εννοείται πως θα βοηθήσω.
Λοιπόν,στο χωρίο:»πρώην Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντ. Μανιτακη, που φυσικά πέρασε στα ψηλά»,τo »ψιλά»,γράφεται ετσι κανονικά και κυριολεκτικά,εκτος και αν πρόκειται για κάποιο υπονοούμενο του συγγραφέα.
Λίγο πιο κάτω στο κομμάτι,»Κάποιοι λοιπόν εκτός χωράς»,έχουμε λανθασμένο τονισμό.
Τέλος στην τελευταία παράγραφο το:»Γενικός όλοι οι απόγονοι των δωσίλογων …»Θέλει ω στο γενικώς.
kseeath
16 Ιουλίου, 2013 1:47 μμ
Μόνη λύση ο αδυσώπητος αγώνας
Ένα μόλις μήνα μετά τον ξαφνικό θάνατο της ΕΡΤ και την απόλυση 2656 υπαλλήλων της, η κυβέρνηση προχωρά με σαρωτικούς ρυθμούς στην υλοποίηση του σχεδίου για 50.000 διαθεσιμότητες μέχρι το 2014 από τους οποίους οι 15000 με τις μέχρι τώρα αποφάσεις θα μετατραπούν σε απολύσεις, χωρίς ωστόσο να υπάρχει καμία εγγύηση για τους υπόλοιπους 35000 ότι θα καταφέρουν κατά τη διάρκεια της 8μηνης παραμονής τους σε καθεστώς διαθεσιμότητας να απορροφηθούν σε κάποια άλλη θέση του δημοσίου. Είναι προφανές ότι οι 15000 προαποφασισμένες απολύσεις από τη δεξαμενή των υπό διαθεσιμότητα υπαλλήλων αφορά τις 25000 που θα εκπέσουν σε αυτό το καθεστώς από τώρα μέχρι το τέλος της χρονιάς. Ένα ποσοστό 60% των υπό διαθεσιμότητα θα καταλήγει σε απόλυση. Επομένως αυτή θα είναι και η τύχη των 15000 από τους 25000 που θα βγουν σε διαθεσιμότητα του χρόνου και θα απολυθούν τέλη 2014 αρχές 2015. Δίπλα σε αυτούς θα προστεθούν και μερικές χιλιάδες συμβασιούχοι, που με προσωρινές δικαστικές αποφάσεις παραμένουν στη θέση τους μέχρι την τακτική δικάσιμο της υπόθεσή τους, που σύμφωνα με το ν/σ θα πρέπει να πραγματοποιηθεί μέχρι το Νοέμβρη αλλιώς θα απολύονται αυτόματα. Το καθεστώς αυτό θα ισχύσει και στον ιδιωτικό τομέα, για τον οποίο δήθεν κόπτονται οι γκεμπελίσκοι της κυβέρνησης, οδηγώντας χιλιάδες εργαζόμενους στην απόλυση και χωρίς από δω και στο εξής δικαστική κάλυψη, αφού όπως είναι γνωστό σε τακτικά δικαστήρια μια εργασιακή διαμάχη θα φτάνει μετά από 2, 3 ή και περισσότερα χρόνια.
Συνεχεια: http://wp.me/pryYN-1lY
Βλαδίμηρος
17 Ιουλίου, 2013 12:19 πμ
«Η Ελληνική κοινωνία στη διάρκεια της μεταπολίτευσης προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες που σήμερα τα ευρωπαϊκά έντυπα ξεχνούν να αναφέρουν. Κατανάλωσε χωρίς φειδώ την επιπλέον παραγωγή των δ υ τ ι κ ώ ν , από αυτοκίνητα μέχρι τυριά και ότι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί…
Η ίδια χώρα σήμερα, δηλαδή η κυριαρχία της, βάζει τα χέρια της κοινωνίας στη φωτιά για να παραμείνει η χώρα αυτό που ήταν για τους δ υ τ ι κ ο ύ ς , ένα χρήσιμο αντικείμενο».
Όπως λέει και το «Τραγούδι του νεκρού αδελφού» : Δυο γιους είχες, μανούλα μου … ένας για την Ανατολή κι ο άλλος για τη Δύση…
Φαίνεται πως πέσαμε επάνω στο γιο που ήταν «για την Ανατολή»…
Μόνο που τώρα η «Ανατολή» είναι κι αυτή ιμπεριαλιστική.
Βλαδίμηρος
17 Ιουλίου, 2013 12:26 πμ
Όσο για τον «αδυσώπητο αγώνα» των τροτσκιστών : αυτοί έχουν ανακαλύψει (μετά το ΚΚΕ και το ΣΥΡΙΖΑ) το νέο επαναστατικό υποκείμενο – τη δημοσιοϋπαλληλία!
Δημόσιοι υπάλληλοι όλων των χωρών ενωθείτε!
Ζήτω η δικτατορία της γραφειοκρατίας!
Σα δεν ντρεπόμαστε, λέω εγώ!
LAGARTSAS-A
17 Ιουλίου, 2013 5:06 μμ
Αμφεβαλε κανεις ότι αναμεσα σε τοσα αλλα που τον κοσμουν, ότι είναι και μαλακας;!
Κοιταχτηκε στο φακο και αναγνωρισε το ποσο μαλακας είναι.
Τοξερε βεβαια, τωρα το ομολογει φατσα φορα. Εχει το γνωθι σαυτον.
Ενας ακομα μαλακας, αναμεσα σε τοσους μαλακες, οπως οι μαλακες που τον επελεξαν για τσοπανη τους, με ασφαλη την επι σφαγη προοπτικη τους.
Ομοιος ομοιω αει βελαζει (πελαζει). Ορνια ε! ορνια.
Μαλακες (εκτος του ως ανω μαλακα) σαν ξυπνηστε μονομιας θαρθει αναποδα ο ντουνιας.
giorgalis
17 Ιουλίου, 2013 6:21 μμ
Καλά, άσε τον σαμαρά, είναι ήδη προηγούμενος…
Κανένα ηχητικό από την ομιλία σου στο συνέδριο, που τα έχωνες στον επόμενο, έχεις;
http://tro-mpa-xtiko.blogspot.gr/2013/07/blog-post_846.html
LAGARTSAS-A
17 Ιουλίου, 2013 6:56 μμ
ψιτ! με πορδες δε μψηνονται αβγα.
ασε, οι πειναλεοι μου καταβροχθισανε τη συνιστωσα. 😉
πανε στο φουλ με δημοκρατικο συγκεντρωτισμο και πατσαβουρες.
ο επομενος εχει καβαλησει τη γκαλαμο και βγιαζεται να γινει προηγουμενος.
παρ ολα αυτα το αναρχοκκομα στεκει ντουρο και βαρβατο.
που θα παει θαρθει η ανοιξη, θα γαμησει κι ο φτωχος.
giorgalis
17 Ιουλίου, 2013 7:12 μμ
«Δημοκρατικό συγκεντρωτισμό» στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ τόσο όσο και στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ… 😉
Ίμο μαντρί με τρέντι πρόεδρο και χίπστερ πρόβατα είναι…
LAGARTSAS-A
19 Ιουλίου, 2013 11:35 μμ
😉
simon
17 Ιουλίου, 2013 7:18 μμ
Κόμμα με αρχηγό 98% και «άλλη άποψη = έξοδος με λάσπη», πούροι επαναστάτες…
giorgalis
17 Ιουλίου, 2013 7:39 μμ
“Αρχηγούς” έχουν τα αστικά κόμματα όπως το γνωστό* σοσιαλδημοκρατικό με τους “κομμουνιστές” ψηφοφόρους..
*Αυτό που είναι πολύ δεξιότερα του αντρέα και ελάχιστα δεξιότερα του γιωργάκη 😉
katy
17 Ιουλίου, 2013 7:44 μμ
“Κείνος που στ’ αληθινά αγαπά το λαό, δε γίνεται ποτέ αρχηγός του, γίνεται υπηρέτης του”.
Μενέλαος Λουντέμης (1912-1977), Έλληνας συγγραφέας.
giorgalis
17 Ιουλίου, 2013 7:50 μμ
Τον λαό τον αγαπούν οι «ευεργέτες εφοπλιστές» και οι «υγιείς επιχειρηματίες» σύμφωνα με:
α) τη ΝΔ
Β) το ΠΑΣΟΚ
γ) τη ΧΡΙΣΙ αΒγη
δ) τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
ε) τους ΑΝ.ΕΛΛ
ζ) την ΔΗΜΑΡ
η) όλους τους παραπάνω
katy
17 Ιουλίου, 2013 8:16 μμ
«Μην ψάξεις ποτέ να βρεις κάτι τέλειο για να το αγαπήσεις. Αγάπησε κάτι ατελές και τελειοποίησε το με την αγάπη σου!» 😉
Αγνώστου
giorgalis
17 Ιουλίου, 2013 9:01 μμ
Πράγματι, σαν λαός δεν είμαστε τέλειοι, τα παραπάνω κόμματα μας αγαπούν για να μας κάνουν καλύτερους! 😀
katy
17 Ιουλίου, 2013 9:08 μμ
😀 😀 😀
Κι ένα εντελώς άσχετο (δεν πειράζει άλλωστε), που κάθε φορά που το φέρνω στο μυαλό μου, με «ξετρελλαίνει»!
Για ‘σένα, ανήψι μου. 🙂
“Θα ήθελα, ο αγαπητός μου Καρλ, να μπορούσε να ασχοληθεί λίγο και με την απόκτηση του κεφαλαίου, εκτός από τη συγγραφή του”.
Johanna Bertha Julie Jenny von Westphalen, πιο γνωστή ως Τζένη Μαρξ (1814-1881), σύζυγος του Καρόλου (Μαρξ εννοείται).
giorgalis
17 Ιουλίου, 2013 9:21 μμ
Τι είπε το άτομο…!
Χωρίς πλάκα μια σοβαρή λαϊκή εξουσία θα έστελνε την λαϊκή αστυνομία να μπουκάρει στο σπίτι του Μαρξ να τη συλλάβει και να την κρατήσει μέσα μέχρι να δώσει απαντήσεις για το τι ακριβώς εννοούσε!
Κυριολεκτούσε;
Είχε ο Κάρολος δίπλα του μια αντεπαναστάτρια;
Ρε μπας και ο ίδιος ο Μαρξ θα έπρεπε να δώσει εξηγήσεις;
Τι στο διάολο γίνεται ρε; Ποιά καθάρματα υποσκάπτουν τα θεμέλια της λαϊκής εξουσίας τεσπα;
Επιτέλους σύντροφοι κάτι πρέπει να κάνουμε!
katy
17 Ιουλίου, 2013 9:31 μμ
Αυτό που δεν φανταζόμουν ποτέ (νομίζω ούτε και ‘συ), είναι ότι ο Κάρολος, είχε μια γυναίκα που διέθετε χιούμορ! «Ανέβηκε», ξαφνικά, στα μάτια μου (o Κάρολος)! 😀
giorgalis
17 Ιουλίου, 2013 10:00 μμ
Ανέβηκε;
Ο Κάρολος;;
Μόλις έκανες την πιο αλαζονική δήλωση του αιώνα!
Πρόσεχε, οι καιροί είναι πονηροί.
Λέγε ότι θέλεις αλλά βγάλε οπωσδήποτε τη λέξη “παντεσπάνι” από το λεξιλόγιο σου.
Μπορεί να έχεις συγγενή στο κόμμα αλλά δεν θα μπορέσω να σε σώσω (άσε που μπορεί να σε “δώσω” για να ξεπλύνω τις αμαρτίες μας και να έχω ήσυχη την επαναστατική μου συνείδηση)
Άρχισε να προβάρεις το “πρώην αριστοκράτισσα” για να μη φέρεις τον ανιψιό σου σε (πολύ) δύσκολη θέση. 😀
katy
17 Ιουλίου, 2013 10:27 μμ
Αλαζονική; Mπορεί… 😉
“Η τέλεια γυναίκα είναι αλαζονική. Πρέπει να είναι σκλάβα των ρούχων της και των κοσμημάτων της”.
Salvador Dali (1904-1989), Ισπανός ζωγράφος.
giorgalis
17 Ιουλίου, 2013 10:48 μμ
Μιλώντας για την τέλεια γυναίκα η σκέψη μου πήγε εδώ:
Μοναδική ηθοποιός πάντως 😉
Βλαδίμηρος
19 Ιουλίου, 2013 2:57 πμ
Πολύ σωστά! Μόνο που «δεν μπορείς να υπηρετήσεις το λαό, αν δε γίνεις αρχηγός του και δεν μπορείς να γίνεις αρχηγός του, αν δεν τον υπηρετείς» (Βλαδίμηρος, διεθνιστής συγγραφέας)
Βλαδίμηρος
19 Ιουλίου, 2013 2:59 πμ
Το σχόλιο απευθυνόταν στην Katy, γιατί εδώ που το έριξε η Γουόρντπρες…
katy
19 Ιουλίου, 2013 7:41 μμ
Βλαδίμηρε, νομίζω ότι θα μου επιτρέψετε να το «δανειστώ», έτσι; 😀
“Η πολιτική είναι η τέχνη να σε υπηρετούν οι άνθρωποι, ενώ τους κάνεις να πιστεύουν ότι τους υπηρετείς εσύ”.
Louis Dumur (1863-1933), Γάλλος συγγραφέας.
Βλαίμηρος
20 Ιουλίου, 2013 1:48 πμ
Katy
μάλλον το «Η» περισσεύει. Όπως βλεπετε, πάω να αθωώσω την πολιτική γενικά, για όσα κάνουν οι πολιτικοί ορισμένων τάξεων, γιατί η πολιτική όλων των τάξεων δεν είναι το ίδιο κακή.
katy
20 Ιουλίου, 2013 6:43 μμ
Συμφωνώ Βλαδίμηρε, αλλά δυστυχώς την πολιτική την ασκούν πατριώτες*, ευαγγελιστές* (κάθε είδους), εγκρατείς* και γενικά εξαίσιοι* και ενάρετοι άνθρωποι. 🙂
*πατριωτισμός: εύφλεκτα σκουπίδια, τα οποία διαβάζει στο φως ενός δαυλού κάποιος φιλόδοξος, που αποσκοπεί στη φωταγώγηση του ονόματός του. Στο διάσημο λεξικό του Δρος Τζόνσον, ο πατριωτισμός ορίζεται ως «το τελευταίο καταφύγιο κάθε παλιοτόμαρου». Με όλο τον οφειλόμενο σεβασμό σ’ έναν φωτισμένο αλλ’ οπωσδήποτε ελάσσονα λεξικογράφο, τολμώ να ισχυριστώ και το πρώτο.
*ευαγγελιστής: αυτός που φέρνει μια καλή είδηση, ιδίως τη διαβεβαίωση πως εμείς θα σωθούμε (με τη θρησκευτική έννοια), ενώ οι γείτονές μας, θα είναι καταραμένοι στους αιώνες.
*εγκρατής: το άβουλο άτομο που ενδίδει στον πειρασμό να στερήσει από τον ευατό του μιαν απόλαυση. Απόλυτα εγκρατής είναι αυτός που απέχει από τα πάντα, εκτός απ’ την εγκράτεια και ιδίως τη διακριτικότητα απέναντι στα δικαιώματα των άλλων.
*εξαίσιος: αυτός που έχει πάνω του κάτι μεγάλο, μιαν αίγλη, ένα κάτι ξεχωριστό απ’ ό,τι βλέπουμε συνήθως στους άλλους. Φερ’ ειπείν: αυτιά γαϊδάρου σε λαγό ή λάμψη κωλοφωτιάς σε σκουλήκι.
ΥΓ. Όλα παρμένα από ένα βιβλίο που αγαπώ ιδιαίτερα «Το αλφαβητάρι του Διαβόλου» του λατρεμένου Αμβροσίου Μπηρς.
Reginald Myers
19 Ιουλίου, 2013 8:16 πμ
Το σχέδιο του υπουργείου είναι οι μετατάξεις εκπαιδευτικών και δημοτικών υπαλλήλων να συνυπολογιστούν στον αριθμό των 12.500 υπαλλήλων που πρέπει να μετακινηθούν άμεσα και να συμψηφισθούν οι μετατάξεις με την κινητικότητα.
Βλαδίμηρος
24 Ιουλίου, 2013 5:57 μμ
Δυστυχώς, Katy, δε συμφωνώ, γιατί πάντα διαφωνώ με τους δογματικούς. Συμφωνώ ότι ο Αμβρόσιος Μπιρς (συγνώμη για το γιώτα) είναι πανέξυπνος και απολαυστικός, αλλά, πιάνει μόνο μια μεριά κάθε έννοιας και γενικεύοντάς της καταντάει κυνικός. Εξηγούμαι.
1) Εκτός από τους πατριώτες, ευαγγελιστές, εγκρατείς και γενικά εξαίσιους ανθρώπους (με τη μονόπλευρη οπτική του Μπιρς), πολιτική ασκείται και από πραγματικά σωστούς ανθρώπους. Όχι γιατί αυτοί οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι σωστοί από τον καλό θεό, αλλά, γιατί η πολιτική που ασκούν είναι η πολιτική της καταπιεσμένης τάξης των προλετάριων κι αυτή είναι μια πολιτική απελευθερωτική και κοσμοπλάστρα.
2) Στα επιμέρους.
α. Πατριώτης δεν είναι μόνο ο αυτοδοξαζόμενος, ή το παλιοτόμαρο που έχει σαν έσχατο καταφύγιο τον «πατριωτισμό», αλλά κι αυτός που παίρνει μέρος σ’ έναν εθνικοαπελευθερωτικό πόλεμο, ή στην υπεράσπιση της χώρας του όταν απειλείται από τον ιμπεριαλισμό ή το φασισμό .
β. Ευαγγελιστής δεν είναι μόνο ο ΄θρήσκος που ευαγγελίζεται μια νέα μισαλλοδοξία στο θρησκευτικό τομέα, αλλά, και αυτός που ευαγγελίζεται έναν κόσμο χωρίς τάξεις και εκμετάλλευση.
γ. Εγκρατής δεν είναι μόνο αυτός που (για θρησκευτικού, υποθέτω, πάλι λόγους) στερεί τον εαυτόν του από μιαν απόλαυση), αλλά κι αυτός που σαν ελεύθερος άνθρωπος ξέρει πότε πρέπει να χαλιναγωγεί τη ροπή προς τις απολαύσεις. Υποθέτω ότι κατά Μπιρς οι αρχαίοι Ρωμαίοι της παρακμής θα πρέπει να ήταν αξεπέραστα πρότυπα ανθρώπων.
δ. Εξαίσιος δεν είναι μόνο αυτός που έχει αυτιά γαϊδάρου ενώ είναι λαγός, αλλά κι αυτός που έχει λίγη φαιά ουσία περισσότερη, ή, λίγη τσίπα παραπάνω από τους άλλους. Και κάτι τέτοιες ιδιότητες δεν έχουν καμιά σχέση με τα αφύσικα παραδείγματα που α;ναφέρονται από τον κ. Μπιρς.
ε. Για τον ενάρετο δε θα σχολιάσω, μια και δεν έχουμε αντίστοιχο ορισμό.
Θα μεταφέρω, μόνο, ένα διάλογο από το «Πορτρέτο» του λατρεμένου μου Όσκαρ :
– Ώστε, λοιπόν, η ασκήμια είναι ένα από τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα; φώναξε η Δούκισσα.
– Η ασκήμια είναι μια από τις εφτά θανάσιμες αρετές, Γκλάντυς… Η μπύρα, η Βίβλος και οι εφτά θανάσιμες αρετές κάνανε την Αγγλία μας αυτό που είναι.
katy
25 Ιουλίου, 2013 5:38 μμ
Κυνικός; Φυσικά Βλαδίμηρε! Και όχι μόνο! 🙂
Κυνικός μισάνθρωπος, ατίθασος μισογύνης, απογοητευμένος από τους κάθε λογής πολιτικούς, ορκισμένος εχθρός όλων των θρησκειών και των παπάδων κάθε γνωστής ή πιθανής λατρείας, φαρμακερός υβριστής των συγγραφέων που θεωρούσε κακούς, όσο διάσημοι ή άσημοι κι αν ήταν. Το μελαγχολικό προσωπείο που φοράει ο Μπηρς (με ήτα) στο «Αλφαβητάρι» του, δεν είναι παρά η μάσκα ενός πολύ πληγωμένου ανθρώπου.
Άτομο με πνευματώδες χιούμορ, ευφυές, σαρκαστικό, μεγάλο «στραβόξυλο».
Τον λατρεύω!
ΥΓ. 1 “Δυστυχώς, Katy, δε συμφωνώ, γιατί πάντα διαφωνώ με τους δογματικούς”.
Kι εγώ.
ΥΓ. 2 «Η ασκήμια είναι μια από τις εφτά θανάσιμες αρετές».
Δεν μπορώ, όπως καταλαβαίνετε, να εκφέρω άποψη, για την ασχήμια. 😉
Θα χρησιμοποιήσω όμως, ένα ακόμη απόφθεγμα του Αμβροσίου Μπηρς (με ήτα).
«Ασχήμια, δώρο των θεών σε ορισμένες γυναίκες, που κατακτούν την αρετή χωρίς ταπεινοφροσύνη».
pagal
25 Ιουλίου, 2013 6:56 μμ
Αμβρόσιος Μπηρς !
Δε τον ξέρω-πρώτη φορά τον ακούω……..κάτσε να πα να δω στο γουικιπεντ
Μας γίνονται που μας γίνονται τα νεύρα τσατάλια εδώ μέσα…..τουλάχιστον να μαθαίνουμε και κάτι
Βλαδίμηρος
1 Αυγούστου, 2013 4:04 πμ
Katy,
Χαίρομαι που δε συμπαθείτε τους δογματικούς. Σκεφτήκατε, όμως, πως οι κυνικοί είναι δογματικοί;
Ο κυνικός είναι πολύ σωστός όταν χτυπάει σκληρά τις όποιες ασχήμιες του κόσμου τούτου. Είναι όμως μισός άνθρωπος (δηλαδή, δογματικός) όταν βλέπει μόνο την ασχήμια.
Αυτός που γκρεμίζει μονάχα είναι δογματικός. Ο Παλαμάς λέει «αν είμαι γύφτος χαλαστής, είμαι και γύφτος πλάστης». Κι ο Μάο «aucune construction sans destruction». Η καταστροφή του παλιού είναι απαραίτητη για την οικοδόμηση του καινούργιου. Όσο τελειότερη η καταστροφή του παλιού, τόσο στερεότερη η οικοδόμηση του καινούργιου. Αυτός που μόνο καταστρέφει «αυτός που όλη μέρα, σαν κακογρασαρισμένο καρότσι, γρατζουνάει βρισιές, αυτός δεν έχει φτάσει, ακόμα, στο μπόι του μέλλοντος». Ο κυνικός, όπως και ο κάθε καταστροφέας, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κατεδάφιση του παλιού, αλλά, σίγουρα θα είναι επιζήμιο φορτίο για το μέλλον. Ο πληγωμένος άνθρωπος, αν δεν μπορέσει να ξεπεράσει την πληγή του και να πάρει μέρος στη δημιουργία του μέλλοντος, που μόνο αυτή θα τον γιατρέψει, θα είναι απλά μια τροχοπέδη. Τότε, όλα του τα προτερήματα (ευφυία, σαρκασμός, ειρωνεία, ευστροφία πνεύματος, χιούμορ, όλα αυτά θα μετατραπούν στο αντίθετό τους και από προτερήματα θα γίνουν ελαττώματα. Όχι γιατί θα έχει αλλάξει ο άνθρωπος, αλλά, γιατί θα έχει αλλάξει η κατάσταση.
Υ.Γ.1. Καταλαβαίνω πολύ καλά γιατί δεν μπορείτε να εκφέρεται γνώμη για την ασχήμια.
Υ.Γ.2. Για τον Μπιρς : τα ξένα ονόματα γράφονται με την απλούστερη ορθογραφία (Σέξπιρ, Γκέτε, Κέιτι, Μέρι, κλπ.). Θα μου πείτε γιατί το γιώτα είναι απλούστερο από το ήτα; Γιατί μια και δεν υπάρχει στο λατινικό αλφάβητο, που θα αντικαταστήσει, μια μέρα, το ελληνικό, το γιώτα θα επιβιώσει και θα καταργηθούν τα η, ει, οι, υι.
katy
1 Αυγούστου, 2013 5:52 μμ
“Κυνικός, το κάθαρμα που η ελαττωματική του όραση τον κάνει να βλέπει τα πράγματα όπως είναι, όχι όπως θα έπρεπε να είναι. Γι’ αυτό οι Σκύθες έβγαζαν τα μάτια των Κυνικών. Για να τους βελτιώσουν την όραση”.
Ambrose Bierce, ο λατρεμένος! 🙂
ΥΓ. “…Γιατί μια και δεν υπάρχει στο λατινικό αλφάβητο, που θα αντικαταστήσει, μια μέρα, το ελληνικό…”.
Βλαδίμηρε, από πού αντλήσατε αυτή την πληροφορία, που μετά βεβαιότητας μας την καταθέτετε;
Κι εγώ..
“Πληροφορούμαι ότι οι μεγάλες εταιρείες τροφίμων σχεδιάζουν το κρεμμύδι χωρίς δάκρυα. Πιστεύω ότι μπορούν να το κάνουν. Άλλωστε μας έχουν ήδη δώσει το ψωμί χωρίς γεύση”. 🙂
Robert Orben (1927), Αμερικανός ταχυδακτυλουργός.
Βλαδίμηρος
1 Αυγούστου, 2013 9:00 μμ
Katy,
«Κυνικός είναι αυτός που ξέρει την τιμή όλων των πραγμάτων και την αξία κανενός»
Oscar Fingal O’Flahertie Wills Wilde, ο λατρεμένος.
(Του κυνικού δεν είναι ανάγκη να του βγάλεις τα μάτια, είναι από τη φύση του τυφλός, καθότι δογματικός. Το γιατί, στο προηγούμενο σχόλιο).
Για τα δύο αλφάβητα : το λατινικό αλφάβητο θα αντικαταστήσει το ελληνικό όταν θα γίνει η ελληνική γλώσσα «φωνητική», δηλαδή, θα γράφουμε ότι ακούμε. Ήδη εδώ και πολύ-πολύ καιρό δεν έχει κανένα νόημα να γράφουμε τον ίδιο ήχο με 3-4+ διαφορετικούς τρόπους. Όταν οι αρχαίοι έγραφαν το μακρό φωνήεν διαφορετικά από το βραχύ, ήταν επειδή ο ήχος που ήθελαν να απεικονίσουν ήταν διαφορετικός. Από τη στιγμή που έπαψε να είναι διαφορετικός, η διάκριση μακρών και βραχέων έχασε το όποιο νόημά της. Ο καλύτερος τρόπος για να περάσουμε στην απλοποιημένη γλώσσα είναι η αλλαγή του αλφαβήτου. Εκεί και να θέλει κανείς να γράψει η, οι, ει, αι, κλπ., δε θα μπορεί. Συγχρόνως, θα λυθεί το πρόβλημα των χαμένων ωρών αλλαγής πληκτρολογίου από τη μια γλώσσα στην άλλη, το κομφούζιο με τις ξενόγλωσσες σημάνσεις οδών και γενικά των ξενόγλωσσων πινακίδων (θυμηθείτε το γνωστό «Ξενοδοχέιον Άι Πατράι»).
Τη δεκαετία του 1930-1940, οι επιφανέστεροι δημοτικιστές (Φιλήντας, Γληνός, Γιοφύλλης, Χατζηδάκης, Καρθαίος) είχαν προτείνει αυτή την αντικατάσταση.
Όσο για τις «μεγάλες εταιρίες τροφίμων» και τον αμερικανό ταχυδακτυλουργό, υποψιάζομαι ότι ήταν κατά των μεγάλων εταιριών, γιατί ήταν υπέρ των μικρών. Εγώ, για λόγους αρχών, είμαι κατά του καπιταλισμού γενικά και όλων των καπιταλιστών, μικρών, μεσαίων ή μεγάλων. Από την άλλη μεριά, ξέρω πως το να υποστηρίξει κανείς τον αγώνα που κάνει το μικρό κεφάλαιο ενάντια στο μεγάλο, σημαίνει να υποστηρίζει τη διαιώνιση του καπιταλισμού (γιατί η εξέλιξη του καπιταλισμού εξαφανίζει το μικρό κεφάλαιο – οπότε αυτός που θέλει τη διατήρησή του, ζητάει η κοινωνία να κάνει βήμα σημειωτόν, ή και να γυρίσει προς τα πίσω, πράγμα συγχρόνως ουτοπικό και αντιδραστικό).
katy
1 Αυγούστου, 2013 9:15 μμ
Βλαδίμηρε, ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πώς καταφέρατε, μ’ ένα εντελώς (μα εντελώς) χιουμοριστικό απόφθεγμα (αυτό με το κρεμμύδι), να καταλήξετε στη «διαιώνιση του καπιταλισμού»…..!!! Χαλαρώστε λιγάκι, καλοκαιράκι είναι, πηγαίνετε για κανένα μπανάκι….φιλικά το λέω. 🙂
Άντε, αφού σας αρέσει τόσο ο Oscar….ένα δικό του, που μου αρέσει πολύ!
«Ο ποιητής μπορεί να υπομείνει τα πάντα, εκτός από ένα τυπογραφικό λάθος».
Oscar Wilde (1854-1900), Ιρλανδός συγγραφέας.
Βλαδίμηρος
4 Αυγούστου, 2013 11:03 μμ
Τα κατάφερα, Πυργοδέσποινα, γιατί για το μαρξισμό η βάση σε όλα είναι η οικονομία και η πάλη των τάξεων. Και όταν κάποιος κατηγορεί τις μεγάλες εταιρίες ότι μας έδωσαν ψωμί χωρίς γεύση, καταλαβαίνω ότι είναι οπαδός των μικρών εταιριών, ή των γραφικών ψωμάδων που μας έδιναν ψωμί με γεύση. Και τότε, άθελά μου, μου έρχεται στο νου το εξής απόσπασμα από το «Κεφάλαιο» :
«Είναι αλήθεια ότι ο εγγλέζος που ξέρει απέξω κι ανακατωτά τη Βίβλο, ήξερε ότι ο άνθρωπος, όταν δεν είναι κεφαλαιοκράτης, η γαιοκτήμονας ή αργόμισθος είναι προορισμένος να τρώει το ψωμί του με τον ιδρώτα του προσώπου του, δεν ήξερε όμως ότι έπρεπε καθημερινά να τρώει μαζί με το ψωμί του μια ορισμένη ποσότητα ανθρώπινο ιδρώτα, ανακατεμένο με πύο αποστημάτων, με ιστούς αράχνης, πτώματα κατσαρίδων και σάπια γερμανική μαγιά, χώρια τη στύψη, τον αμμόλιθο και τα άλλα ευχάριστα ορυκτά συστατικά».
Οι μεγάλες εταιρίες ψωμιού πλεονεκτούν απέναντι στους ελεύθερους επαγγελματίες ψωμάδες με το ότι σ’ αυτές είναι ευχερέστερες ο έλεγχος της ποιότητας των προϊόντων και της αποφυγής της νοθείας. Το ίδιο ισχύει και στον έλεγχο της εφορίας. Όσο «μικρότερος» είναι ο επιχειρηματίας, τόσο πιο σίγουρο είναι πως δε θα κόβει αποδείξεις.
Ευχαριστώ ειλικρινά για τη συμβουλή σας για «μπανάκι», αλλά, βλέπω πως ούτε εσείς την τηρείτε.