απο το El Sobrero
Μπέλο Οριζοντε, Δευτέρα 17.06.2013
Αγαπητέ φίλε,
ναι μιλάω σε εσένα που ακους Βραζιλία και σκέφτεσαι παραλίες, τακουνάκια, ανάποδα ψαλίδια, υπερμεγέθεις κώλους και ατελείωτα πάρτι. Συγγνώμη που σου χαλάω το όνειρο, αλλά το πάρτι τελείωσε. Η μάλλον έχει τελειώσει εδώ και πολλά χρόνια αλλά δεν σου το είπανε. Εδώ εξάγουμε, αλλά δεν πίνουμε καφέ, δεν χορεύουμε σάμπα εκτός των ορίων του Ρίο ντε Ζανέιρο ή μάλλον χορεύουμε σπάνια έτσι κι αλλιώς. Μέχρι και στην μπάλα εξάγουμε πλέον αμυντικά χαφ και στόπερ. Τα στερεότυπα μας τελείωσαν όπως και η υπομονή.
Τελείωσε η υπομονή. Την τελευταία εβδομάδα πήραμε τους δρόμους. Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν για την αύξηση 7 λεπτών του ευρώ στις συγκοινωνίες αλλά πλέον διαμαρτυρόμαστε για όλη τη σαπίλα πίσω από αυτό. Το πρόβλημα δεν είναι τα επτά λεπτά αλλά τα βασικά δικαιώματα. Η στρατονομία, κατάλοιπο της δικτατορίας, μοιράζει αφειδώς λαστιχένιες σφαίρες και ληγμένα δακρυγόνα. Αλλά είναι πλέον αργά. Ο κόσμος επιτέλους ξύπνησε και ζητά επίπεδο ζωής ανάλογο με την θέση της χώρας στο οικονομικό χάρτη. Βαρέθηκε να βλέπει τους λίγους να γεμίζουν τις τσέπες και να επανεκλέγονται εδώ και δεκαετίες. Βαρέθηκε ο φτωχός αλλά, επιτέλους βαρέθηκε και ο πλούσιος, και θα στο εξηγήσω.
Στην Βραζιλία ο βασικός μισθός είναι 234 ευρώ. Το εισιτήριο του λεωφορείου είναι 1 ευρώ και το ρημάδι έρχεται όποτε γουστάρει. Κάποιος που ζει στο Μπέλο Οριζόντε κερδίζοντας βασικό μισθό, μένει τουλάχιστον 15 χιλιόμετρα από την δουλειά του και θέλει δύο λεωφορεία και μιάμιση ώρα για να φτάσει εκεί όταν δεν έχει κίνηση. Και όταν μιλάμε για κίνηση, μιλάμε για χάος. Στο Σάο Πάουλο για παράδειγμα κάθε μέρα έχουμε ουρές 70 χιλιομέτρων στις ώρες αιχμής. Εκεί συναντιούνται ο φτωχός με τον πλούσιο. Ο φτωχός στο λεωφορείο και πλούσιος στην αμαξάρα του με τα φιμέ τζάμια.
Ο πλούσιος που θα γυρίσει στο σπίτι το οποίο πληρώνει κατά μέσο όρο 1500 ευρώ ενοίκιο και άλλα 400 για κοινόχρηστα. Πληρώνει ιδιωτική ασφάλιση υγείας γιατί το δημόσιο δεν δουλεύει, πληρώνει πανάκριβα σχολεία για τα παιδιά του γιατί στο δημόσιο είναι δύσκολο να μάθουν οτιδήποτε, πληρώνει τα διπλάσια για οποιοδήποτε προϊόν (αυτοκίνητο, ρούχα, υπολογιστής κλπ.) έρχεται απ’έξω γιατί ο φόρος εισαγωγής είναι 60% συν το κέρδος του εμπόρου. Πληρώνει με φόβο, γιατί δεν μπορεί να βγεί απο το «κάστρο» με τον ηλεκτρικό φράχτη όποτε θέλει. Γιατί δεν μπορεί να πάει μια βόλτα όπου και όποτε του γουστάρει. Γιατί φοβάται για την ζωή του καθημερινά. Και σου μιλάω πάντα για το Μπέλο Οριζόντε και τις άλλες μεγαλουπόλεις της χώρας. Αν πάρεις τον δρόμο και πας προς το βορρά ξέχνα τα όλα αυτά, εκεί είσαι πλέον σε στάνταρντς Αφρικής.
Κανείς σχεδόν δεν τα περνάει όσο ωραία φαντάζεσαι στην Βραζιλία. Ναι, έχουμε παραλίες και ήλιο αλλά ο αναλφαβητισμός είναι στο 10% και κάθε μέρα περίπου 13 εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουνε φαΐ στο τραπέζι τους.
Είμαστε η 6η οικονομική δύναμη στον κόσμο και την ίδια στιγμή πολύ χαμηλά στους δείκτες της παιδείας και της δημόσιας υγείας. Οσο αφορά την διαφθορά και την γραφειοκρατία πρέπει να είμαστε στο τοπ 3 εύκολα. Πολύ ψηλά είμαστε και στην εγκληματικότητα με τα νούμερα νεκρών σε Ρίο και Σάο Πάουλο να είναι μεγαλύτερα από εκείνα σε εμπόλεμες ζώνες (49 χιλιάδες μέσα στο 2010). Δυστυχώς το Μουντιάλ και η Ολυμπιάδα δεν θα αλλάξουν τίποτα από όλα αυτά.
Για μια ακόμα φορά μας δούλεψαν ψιλό γαζί. Μας υποσχέθηκαν πως θα αλλάξει η ζωή μας, επιτέλους, προς το καλύτερο. Πως θα έχουμε συγκοινωνίες και δρόμους πρώτου και όχι τρίτου κόσμου και πως θα αλλάξουμε, λέει, επίπεδο σε όλα. Πως όλο αυτό το «φαγοπότι» θα αξίζει τον κόπο. Αντίθετα, μέχρι τώρα όλη αυτή η ιστορία έχει στοιχίσει πάνω από 27 δις δολάρια, περισσότερα από όσο τα τελευταία τρία μουντιάλ μαζί. Εδώ στο Μπέλο Οριζόντε, το Μινεϊράο κόστισε 270 εκ. ενώ αρχικά είχε υπολογιστεί σε 146 εκ. Να σου πω ακόμα πως πήγα στο στάδιο «Ιντεπεντένσια», επίσης εδώ στο Μπέλο Οριζόντε, που κόστισε 45 εκ. ευρώ, παραδόθηκε με 2 χρόνια καθυστέρηση και λόγω κατασκευαστικού λάθους έχει πάνω από 6 χιλιάδες θέσεις που δεν βλέπουν το ένα τέρμα. Ανάλογες και χειρότερες είναι οι ιστορίες και στα υπόλοιπα γήπεδα.
Μιας και μιλάμε για μπάλα, να σου πω πως οι περισσότεροι Βραζιλιάνοι θα δουν το Μουντιάλ από την τηλεόραση. Το φτηνό εισιτήριο για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών για τον αγώνα Ταϊτή – Νιγηρία κοστίζει κοντά στα 50 ευρώ. Φαντάσου λοιπόν τι θα πρέπει να πληρώσουμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο και μην ξεχνάς, ο βασικός μισθός είναι στα 234 ευρώ.
Μουντιάλ για ποιόν λοιπόν; Ίσως για εκείνους που θα έρθουν για να «ζήσουν το όνειρο» τους στην Βραζιλία. Αυτή ακριβώς τη στιγμή γύρω στους 200 χιλιάδες Βραζιλιάνους σε οκτώ μεγαλουπόλεις είναι στους δρόμους και διαδηλώνουν για τα δικαιώματα τους. Δεν τους νοιάζει το Μουντιάλ, δεν πίνουν καφέ και σίγουρα δεν χορεύουν σάμπα.
———————————————————
Αναδημοσιευει ο Μανικάκος και ο Roger Waters τραγουδάει το Θαυμα του Καπιταλισμού…..
Miraculous you call it babe
You ain’t seen nothing yet
They got Pepsi in the Andes
They got McDonalds in Tibet
Yosemite’s been turned into a golf course For the Japs
And the Dead Sea is alive with rap
Between the Tigris and Euphrates
There’s a leisure centre now
They got all kinds of sports
They got Bermuda shorts
They had sex in Pennsylvania
A Brazilian grew a tree
And a doctor in Manhattan
Saved a dying man for free
It’s a miracle
Another miracle
By the grace of God Almighty
And the pressures of the marketplace
The human race has civilized itself
It’s a miracle
Μπέλο Οριζοντε, Δευτέρα 17.06.2013
Αγαπητέ φίλε,
ναι μιλάω σε εσένα που ακους Βραζιλία και σκέφτεσαι παραλίες, τακουνάκια, ανάποδα ψαλίδια, υπερμεγέθεις κώλους και ατελείωτα πάρτι. Συγγνώμη που σου χαλάω το όνειρο, αλλά το πάρτι τελείωσε. Η μάλλον έχει τελειώσει εδώ και πολλά χρόνια αλλά δεν σου το είπανε. Εδώ εξάγουμε, αλλά δεν πίνουμε καφέ, δεν χορεύουμε σάμπα εκτός των ορίων του Ρίο ντε Ζανέιρο ή μάλλον χορεύουμε σπάνια έτσι κι αλλιώς. Μέχρι και στην μπάλα εξάγουμε πλέον αμυντικά χαφ και στόπερ. Τα στερεότυπα μας τελείωσαν όπως και η υπομονή.
Τελείωσε η υπομονή. Την τελευταία εβδομάδα πήραμε τους δρόμους. Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν για την αύξηση 7 λεπτών του ευρώ στις συγκοινωνίες αλλά πλέον διαμαρτυρόμαστε για όλη τη σαπίλα πίσω από αυτό. Το πρόβλημα δεν είναι τα επτά λεπτά αλλά τα βασικά δικαιώματα. Η στρατονομία, κατάλοιπο της δικτατορίας, μοιράζει αφειδώς λαστιχένιες σφαίρες και ληγμένα δακρυγόνα. Αλλά είναι πλέον αργά. Ο κόσμος επιτέλους ξύπνησε και ζητά επίπεδο ζωής ανάλογο με την θέση της χώρας στο οικονομικό χάρτη. Βαρέθηκε να βλέπει τους λίγους να γεμίζουν τις τσέπες και να επανεκλέγονται εδώ και δεκαετίες. Βαρέθηκε ο φτωχός αλλά, επιτέλους βαρέθηκε και ο πλούσιος, και θα στο εξηγήσω.
Μπέλο Οριζοντε, Δευτέρα 17.06.2013
Αγαπητέ φίλε,
ναι μιλάω σε εσένα που ακους Βραζιλία και σκέφτεσαι παραλίες, τακουνάκια, ανάποδα ψαλίδια, υπερμεγέθεις κώλους και ατελείωτα πάρτι. Συγγνώμη που σου χαλάω το όνειρο, αλλά το πάρτι τελείωσε. Η μάλλον έχει τελειώσει εδώ και πολλά χρόνια αλλά δεν σου το είπανε. Εδώ εξάγουμε, αλλά δεν πίνουμε καφέ, δεν χορεύουμε σάμπα εκτός των ορίων του Ρίο ντε Ζανέιρο ή μάλλον χορεύουμε σπάνια έτσι κι αλλιώς. Μέχρι και στην μπάλα εξάγουμε πλέον αμυντικά χαφ και στόπερ. Τα στερεότυπα μας τελείωσαν όπως και η υπομονή.
Τελείωσε η υπομονή. Την τελευταία εβδομάδα πήραμε τους δρόμους. Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν για την αύξηση 7 λεπτών του ευρώ στις συγκοινωνίες αλλά πλέον διαμαρτυρόμαστε για όλη τη σαπίλα πίσω από αυτό. Το πρόβλημα δεν είναι τα επτά λεπτά αλλά τα βασικά δικαιώματα. Η στρατονομία, κατάλοιπο της δικτατορίας, μοιράζει αφειδώς λαστιχένιες σφαίρες και ληγμένα δακρυγόνα. Αλλά είναι πλέον αργά. Ο κόσμος επιτέλους ξύπνησε και ζητά επίπεδο ζωής ανάλογο με την θέση της χώρας στο οικονομικό χάρτη. Βαρέθηκε να βλέπει τους λίγους να γεμίζουν τις τσέπες και να επανεκλέγονται εδώ και δεκαετίες. Βαρέθηκε ο φτωχός αλλά, επιτέλους βαρέθηκε και ο πλούσιος, και θα στο εξηγήσω.
ras eaak
20 Ιουνίου, 2013 11:00 μμ
Reblogged this on ΡΑΣ ΕΑΑΚ.
oldboy9
20 Ιουνίου, 2013 11:05 μμ
Τελικά μόνο εμείς είμαστε κότες…
Viva Brazil
oldboy9
20 Ιουνίου, 2013 11:09 μμ
234 ευρώπουλα ε, αν δεν κουνήσουμε τους κώλους μας, κατά ‘κει μας βλέπω…
katy
21 Ιουνίου, 2013 6:31 πμ
“Μιλάνε για την αποτυχία του σοσιαλισμού. Πού είναι όμως η επιτυχία του καπιταλισμού στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική και στην Ασία;”
Φιντέλ Κάστρο (1925), Κουβανός ηγέτης.
giorgalis
21 Ιουνίου, 2013 11:17 πμ
Να του πεις του διχτάτορα που μπαραβιάζει τα δικαιώματα των αθρώπωνε, πως πέτυχε στις ΗΠΑ, στην Ρωσία, στην Ελλάδα, στην Ισπανία, στην Ιταλία, στην Ρουμανία και όπου αλλού υπάρχει ελευθερία & δημογκρατία!
Έφυγε ο κυρ φώτης από την γκυβέρνηση και το ΜΠΑΣΟΚ από τη βουλή 😉
mitera
21 Ιουνίου, 2013 12:51 μμ
Toν αδειάσανε αδίστακτα τον κυρ.Φώτη,για να κρύψουν τις πομπές τους.
Λες να΄ρχετε 4ο μνημόνιο και είπε μπάστα,καλά τα 3…αλλά και 4ο;;;; 😉
Το δε megaμνημονιακο καναλι,δεν κρατιόταν,έβρεξε τα βρακιά του απο τη πολύ χαρά.Ο δε χοντρός την πάπια. Καλύτερα σου λέει στην καρέκλα, παρά στον Κορυδαλλό.
Ομπρός για μια Ελλάδα νεα…..της σούπερ ευθύνης αυτή τη φορά.
mitera
21 Ιουνίου, 2013 12:59 μμ
Mη πώ για την κουτσομπόλα τον Σαμαρά.Φτυστός στον λόγο του, με τα κωλοκάναλα που συντηρεί παρανόμως.
Αυτά.
Τα είπα και ξέσκασα. 🙂
giorgalis
21 Ιουνίου, 2013 1:12 μμ
«Κυρ φώτης ο επαναστάτης» aka «το ξανασμίξιμο»
Θα γίνει της ενωμένης «αριστεράς» σύντομα..;)
μανικακος
21 Ιουνίου, 2013 3:50 μμ
θέλω να δω που θα κρυφτείς άμα κανει κανα συνεταιριλίκι ο Κουτσουμπιλό 😀 😀 😀
mitera
22 Ιουνίου, 2013 12:28 μμ
Μωρέ θα γίνει γάμος και χαρά
σαν θα ξεφύγουμε απο τα στεγανά. 🙂
http://redflyplanet.blogspot.com/2013/06/t-1981.html
katy
21 Ιουνίου, 2013 6:27 μμ
Γεια σου mitera μας, με τα ωραία σου! Γεια σου και ‘σένα ανήψι μου, με το λατρεμένο χιούμορ! 🙂
Να αφιερώσουμε και κάτι στον κυρ Φώτη μας (να μην κλαίει);.
“Η διαφορά μεταξύ πορνογραφίας και ερωτισμού είναι στο φωτισμό”.
Gloria Leonard (1940), Αμερικανίδα πορνοστάρ.
Kαι για όποιον δεν κατάλαβε, το λεπτό μου χιούμορ, ακολουθεί μετάφραση (δεκτές κι άλλες μεταφράσεις-θα γίνει αξιολόγηση).
Η διαφορά μεταξύ τσόντας (αφού μας “πήδηξαν” all together, τον “πήδηξαν” κι αυτόν) και αγάπης (τρελλής όμως, για καλό εκλογικό αποτέλεσμα – άρα μήπως να προσκολληθούμε όσο είναι καιρός στο ΚΚΕ;) είναι στο Φωτησμό. 😀
giorgalis
21 Ιουνίου, 2013 6:42 μμ
ΠΑΜΕ γι άλλα… 😉
katy
21 Ιουνίου, 2013 6:55 μμ
Φύγαμε….! 😀
Προσοχή στη λεπτομέρεια. Το ένα στρωματάκι είναι πράσινο και το άλλο κόκκινο.
katy
21 Ιουνίου, 2013 6:57 μμ
…..Και μετά γίνεται κόκκινο και μπλε! 😉
giorgalis
21 Ιουνίου, 2013 7:24 μμ
Εγώ κατάλαβα πως ο δεξιός άνθρωπος δεν έχει φτάσει ακόμα στο επίπεδο της μαϊμούς!
Πρέπει να δώσουμε δικαίωμα ψήφου και στα ζώα για να δούμε καλύτερη ζωή εντός αστικής δημοκρατίας.. :ο
Spin
21 Ιουνίου, 2013 7:30 μμ
αστέ 😛 😛 😛
μανικακος
21 Ιουνίου, 2013 9:39 μμ
mitera
22 Ιουνίου, 2013 12:49 μμ
Γειά σου και σένα katy. 🙂
Τα’ μαθες ε;Η Γιάννα είναι εδώ.
Κοίτα μη σου πάρει τον αέρα. 😉
Madness
21 Ιουνίου, 2013 12:14 μμ
Φίλη μου, στις 6.30 το πρωί είχες έμπνευση??? 😀
katy
21 Ιουνίου, 2013 6:28 μμ
Καλή μου Madness, για σένα! 🙂
“Οι ερασιτέχνες κάθονται και περιμένουν να τους έρθει έμπνευση. Οι υπόλοιποι σηκωνόμαστε και πιάνουμε δουλειά (στις 6:30 το πρωί)”. 😀
Stephen King (1947), Αμερικανός συγγραφέας μυστηρίου & τρόμου.
logiflesh
21 Ιουνίου, 2013 5:35 μμ
Reblogged this on Κόβαλος and commented:
Βραζιλία- Ιούνης- 2013
Νικόλας
21 Ιουνίου, 2013 6:14 μμ
Τελικά,ένα ακόμη οικονομικό μοντέλο τόσο της αριστεράς του θείου Αλέξη,όσο και των διεθνών οικονομικών οίκων,»πάσχει» από ανίατη φτώχεια των φτωχότερων στρωμάτων,την οποία όμως επιβουλεύονται,όπως και στα καθ’ημάς οι μικροΜΕΣΑΙΟΙ κυρίως με την απώτερη αλλά απραγματοποίητη επιθυμία τους,να αναλάβουν εκείνοι τα ηνία της εξουσίας(οικονομικής ΠΑΝΤΑ) σε αγαστή συνδιαλλαγή με τα ανώτερα οικονομικά στρώματα και σε βάρος εννοείται των πληβείων που πληρώνουν ΠΑΝΤΑ και το τίμημα των εξεγέρσεων…Τελικός νικητής το σύστημα που ενώ ΟΛΟΙ χτυπάνε λυσσαλέα οι περισσότεροι θέλουν να ΓΙΝΟΥΝ μέρος του,παίρνοντας τελικά και το μικρότερο μερίδιο…
Ω ΤΗΣ ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΗΣ »ΜΩΡΙΑΣ» ΕΞΕΡΓΕΘΕΙΣΑΣ,ΑΝΑΓΚΑ και ΟΙ πληβείοι ΠΕΙΘΟΝΤΑΙ
katy
21 Ιουνίου, 2013 6:37 μμ
Πάντως, αυτό που πραγματικά με στενοχώρησε, είναι το βλέμμα αυτών των παιδιών στην πρώτη φωτογραφία. Ακόμη και το γεγονός, ότι σ’ αυτήν την ηλικία, έχουν πιπίλα στο στόμα, νομίζω «λέει» πολλά, για την ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρίσκονται… 😦
RealDeM Lydia
22 Ιουνίου, 2013 12:21 πμ
Reblogged this on MultiMedia Team.
oxtapus
22 Ιουνίου, 2013 7:29 πμ
Reblogged this on Oxtapus *beta.
Α/A
22 Ιουνίου, 2013 1:39 μμ
Ψηλά τις μαυροκόκκινες…
cronopiusa
24 Ιουνίου, 2013 12:53 πμ
Caetano Veloso – Tonada de luna llena
cronopiusa
24 Ιουνίου, 2013 2:49 πμ
Domínio Público
http://catarse.me/pt/dominiopublico
giorgalis
26 Ιουνίου, 2013 10:56 πμ
Εκτός από την ανάπτυξη των ολίμπικς και του μουντιάλ υπάρχει και η ανάπτυξη που ωφελεί τις τοπικές κοινωνίες και τους απλούς ανθρώπους…
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_26/06/2013_505855
Elbert F. Burton
3 Ιουλίου, 2013 9:37 μμ
Μιλώντας για υπομονή, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω για πιο είδος υπομονής μιλάμε. Και αυτό γιατί υπάρχουν δυο είδη υπομονής: η παθητική υπομονή και η μαχητική υπομονή. Η παθητική υπομονή περιμένει παθητικά να περάσει ο καιρός και να έρθει το τέλος. Είναι υπομονή χωρίς σκοπό, χωρίς ελπίδα. Τέτοια είναι για παράδειγμα η υπομονή των φυλακισμένων, των αιχμαλώτων και γενικά εκείνων που έχουν εγκλωβιστεί αιχμάλωτοι σε μια κατάσταση την οποία και δέχονται παθητικά.
Lucia U. Nolan
8 Ιουλίου, 2013 5:12 μμ
Λάθη αδέρφια μου την χρόνια που πέρασε έγιναν και τα έχει παραδεχτεί και ο ίδιος ο πρόεδρος μας! Αλλά στο λόγο της τιμής μου, φέτος τέτοια λάθη δεν θα επαναληφθούν. Θα πέσουν πλέον λεφτά που θα πιάσουν τόπο στις θέσεις που θέλει παίκτες η ομαδάρα μας!