Breaking The Taboo – Σπάζοντας το Ταμπού

Μεταφράζει ο maskarat

[Όλα τα στοιχεία που αναφέρονται παρακάτω είναι από το επίσημο site του ντοκιμαντέρ Breaking the Taboo]

Ο Πόλεμος κατά των Ναρκωτικών έχει αποτύχει. Μετά από 50 χρόνια απαγόρευσης, τα παράνομα ναρκωτικά είναι σήμερα η τρίτη σε αξία βιομηχανία στον κόσμο μετά τα τρόφιμα και το πετρέλαιο, και βρίσκεται εξολοκλήρου υπό τον έλεγχο των εγκληματιών. Τα ναρκωτικά είναι σήμερα φθηνότερα και πιο διαθέσιμα από ποτέ. Εκατομμύρια ανθρώπων βρίσκονται στις φυλακές για αδικήματα σχετικά με τα ναρκωτικά. Διαφθορά και βία, ειδικά στις χώρες παραγωγής και διακίνησης, απειλούν τη δημοκρατία. Δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων πεθαίνουν κάθε χρόνο σε πολέμους που σχετίζονται με τα ναρκωτικά.

Η βελτίωση των πολιτικών μας απέναντι στα ναρκωτικά αποτελεί μια από τις σημαντικότερες πολιτικές προκλήσεις της εποχής μας. Η ώρα για δράση είναι τώρα.

0

Το Breaking the Taboo σκηνοθετήθηκε από τους Cosmo Feilding Mellen και Fernando Grostein Andrade, και είναι σε αφήγηση του βραβευμένου με Όσκαρ ηθοποιού Morgan Freeman. Παρουσιάζοντας συνεντεύξεις με εν ενεργεία και πρώην προέδρους από όλο τον κόσμο, όπως ο Bill Clinton και ο Jimmy Carter, το φιλμ ακολουθεί τα βήματα της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Πολιτική στα Ναρκωτικά σε μια αποστολή να σπάσει το πολιτικό ταμπού γύρω από τον Πόλεμο στα Ναρκωτικά που ηγούνται οι ΗΠΑ και να αποκαλύψει αυτό που αποκαλεί ως τη μεγαλύτερη αποτυχία της παγκόσμιας πολιτικής τα τελευταία 40 χρόνια. Μια παραγωγή των εταιριών Sundog Pictures (UK) και Spray Filmes (BR).

Προσωπικότητες από όλο τον κόσμο και όλο το φάσμα της δημόσιας ζωής “Σπάνε το Ταμπού”

Ο Sam Branson, η Kate Winslet & ο Morgan Freeman “Σπάνε το Ταμπού”

Γιατί απαιτείται αλλαγή: Ποια είναι τα προβλήματα;

• 2.5 τρισεκατομμύρια δολάρια ξοδεύτηκαν μέχρι σήμερα στον Πόλεμο κατά των Ναρκωτικών:

Ο Πόλεμος κατά των Ναρκωτικών όχι μόνο αποτυγχάνει στο να εξαλείψει τα ναρκωτικά και να αποτρέψει την καταστροφή εκατομμυρίων ζωών, αλλά, σπαταλά και τεράστια ποσά από τους φορολογούμενους. Πάνω από $100 δισεκατομμύρια ξοδεύονται κάθε χρόνο για τη διεξαγωγή του Πολέμου στα Ναρκωτικά.Κοστίζει περισσότερο να κρατάς κάποιον φυλακισμένο από το να τον στείλεις στο κολέγιο, και όταν τελικά αποφυλακίζονται οι κρατούμενοι, πάνω από το 50% από αυτούς εγκληματούν ξανά εντός του έτους. Και δεν είναι μόνο τα πεταμένα λεφτά. Είναι και οι χαμένες αποδόσεις που κοστίζουν πολύ. Εφόσον τα ναρκωτικά είναι παράνομα δεν ελέγχονται και δεν φορολογούνται από τις κυβερνήσεις. Ο Οικονομολόγος του Χάρβαρντ Jeffrey Miron υπολογίζει ότι από τον έλεγχο και τη φορολόγηση των ναρκωτικών μόνο στις ΗΠΑ θα απελευθερωθούν μέχρι και $76,8 δισεκατομμύρια το χρόνο! Διαβάστε περισσότερα στο reformdrugpolicy.com→

• 1 εκατομμύριο άνθρωποι με HIV στη Ρωσία:

Ο HIV και άλλες αιματολογικές ασθένειες όπως η Ηπατίτιδα εξαπλώνονται στους χρήστες ναρκωτικών όταν μοιράζονται μολυσμένες βελόνες. Όταν η πολιτική για τα ναρκωτικά βασίζεται στην αστυνομική καταστολή και στην τιμωρία, πολλοί εθισμένοι φοβούνται να ζητήσουν βοήθεια και συχνά δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρές σύριγγες. Το αποτέλεσμα είναι μια δραματική αύξηση σε θανατηφόρες ασθένειες. Πάνω από το ένα τρίτο από αυτούς που κάνουν ενδοφλέβια χρήση ναρκωτικών στη Ρωσία έχουν HIV,τη στιγμή που η κυβέρνηση αρνείται να υποστηρίξει τη χορήγηση βελονών ή υποκατάστατων ηρωίνης. Και το πρόβλημα εξαπλώνεται: πλέον η 1 στις 3 μολύνσεις με HIV στην υπο-Σαχάρια Αφρική είναι από την κοινή χρήση μολυσμένων βελονών. Διαβάστε περισσότερα στο reformdrugpolicy.com→

O π. πρόεδρος των ΗΠΑ Bill Clinton είναι υποστηρικτής της καμπάνιας του Breaking the Taboo

• 500,000 φυλακισμένοι για ναρκωτικά στις ΗΠΑ:

Ο Πόλεμος κατά των Ναρκωτικών αποτελεί μια από τις κύριες αιτίες φυλάκισης παγκοσμίως. Εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται στη φυλακή εξαιτίας μη-βίαιων παραβάσεων του νόμου περί ναρκωτικών και αυτό συμβαίνει με τον χειρότερο τρόπο στις ΗΠΑ. Στις ΗΠΑ ζει το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά και το 25% των φυλακισμένων παγκοσμίως. Και οι περισσότεροι από αυτούς τους φυλακισμένους είναι φτωχοί και/είτε προέρχονται από εθνολογικές μειονότητες: σύμφωνα με τη Human Rights Watch, σε ορισμένες πολιτείες των ΗΠΑ, οι μαύροι είναι 57 φορές πιθανότερο να καταλήξουν στη φυλακή για ναρκωτικά από ότι οι λευκοί!Όμως οι 500.000 φυλακισμένοι για ναρκωτικά στις ΗΠΑ είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Αυτός ο αριθμός δεν περιλαμβάνει όλους τους φυλακισμένους που βρίσκονται έγκλειστοι επειδή απέτυχαν σε ένα τεστ για ναρκωτικά ενώ βρίσκονταν έξω με αναστολή, ή που αναγκάστηκαν να κλέψουν, να εκπορνευτούν, ή να σκοτώσουν για να πληρώσουν για ναρκωτικά, επειδή η απαγόρευση έχει ανεβάσει την τιμή ναρκωτικών όπως η κοκαΐνη μέχρι και 10 φορές ακριβότερα σε σχέση με τα νόμιμα ναρκωτικά όπως ο καπνός και το αλκοόλ. Διαβάστε περισσότερα στο reformdrugpolicy.com→

• Πάνω από 30 χώρες επιβάλλουν τη θανατική ποινή για κατηγορίες σχετικές με τα ναρκωτικά:

Το Διεθνές Δίκαιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφέρει ότι η θανατική ποινή επιβάλλεται μόνο στα πιο σοβαρά από τα εγκλήματα. Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ έχει δηλώσει ότι τα αδικήματα σχετικά με τα ναρκωτικά δεν αποτελούν τα σοβαρά αδικήματα και επομένως εκτελέσεις για αδικήματα σχετικά με τα ναρκωτικά αποτελούν παραβάσεις του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα.Κι όμως ο αριθμός των χωρών που επιβάλλουν τη θανατική ποινή για αδικήματα σχετικά με τα ναρκωτικά έχει αυξηθεί δραματικά από την εποχή που άρχισε ο Πόλεμος κατά των Ναρκωτικών. Το 2009, στο Ιράν εκτελέστηκαν 172 άνθρωποι για αδικήματα που σχετίζονται με τα ναρκωτικά και αυτό το νούμερο θεωρείται νάνος σε σχέση με τους αριθμούς στην Κίνα! Η Σαουδική Αραβία, το Βιετνάμ, η Σιγκαπούρη, και η Μαλαισία εφαρμόζουν συστηματικά τέτοιες τιμωρίες για τα ναρκωτικά. Διαβάστε περισσότερα στο reformdrugpolicy.com→

• Πάνω από 47.000 δολοφονίες στο Μεξικό:

Από την εποχή που το εμπόριο ναρκωτικών κατέστη παράνομο, λειτουργεί εκτός των νόμων και της ρύθμισης των κυβερνήσεων. Αντίθετα, είναι οι κακοποιοί αυτοί οι οποίοι χρησιμοποιούν όπλα και βία για να προασπίσουν τη δύναμή τους και τα κέρδη τους. Τα καρτέλ στρατολογούν τα νέα και τα φτωχά μέλη της κοινότητάς τους ώστε να τους μετατρέψουν σε στρατιώτες και βαποράκια, και έτσι όταν οι κυβερνήσεις προσπαθούν να τους καταστείλουν, αυτοί είναι σε θέση να αντεπιτεθούν με βία μεγάλης κλίμακας και κατά κανόνα, αυτοί που συλλαμβάνονται ή σκοτώνονται είναι οι μικρο-έμποροι ναρκωτικών, αντί των πραγματικών εγκληματιών στην κορυφή της πυραμίδας. Στο Μεξικό, 50.000 στρατιώτες και ομοσπονδιακή αστυνομία πολεμούν τα καρτέλ, κι όμως η βία εξακολουθεί να κλιμακώνεται, με πυροβολισμούς, αποκεφαλισμούς, και μαζικούς τάφους να γίνονται σύνηθες φαινόμενο μέρα με τη μέρα. Και όσο υπάρχει ζήτηση για παράνομα ναρκωτικά, τόσο τα προβλήματα από το εμπόριο ναρκωτικών θα παραμένουν. Καταστέλλονται στη μια περιοχή και εμφανίζονται σε άλλη: πριν το Μεξικό, υπήρχαν 52.000 δολοφονίες στην Κολομβία τα έτη 1991-1992, και πλέον περιοχές όπως η Γουατεμάλα και η Δυτική Αφρική κατακλύζονται επίσης. Διαβάστε περισσότερα στο reformdrugpolicy.com→

• Το εμπόριο των παράνομων ναρκωτικών ανέρχεται στα $300-400 δισεκατομμύρια το χρόνο:

Εφόσον τα ναρκωτικά είναι παράνομα, μια τεράστια εγκληματική αγορά έχει δημιουργηθεί για να τροφοδοτήσει τη συνεχώς αυξανόμενη ανάγκη για αυτές τις ουσίες. Πάνω από 50% των κερδών του οργανωμένου εγκλήματος πλέον προέρχονται από το παράνομο εμπόριο ναρκωτικών και αυτό με τη σειρά του χρηματοδοτεί τη διαφθορά και τη βία σε παγκόσμια κλίμακα. Και εφόσον οι αγοραπωλησίες των ναρκωτικών είναι παράνομες, οι κυβερνήσεις δεν έχουν καθόλου έλεγχο. Αντίθετα είναι οι εγκληματίες αυτοί που με μόνο κίνητρο τη μεγιστοποίηση του κέρδους παίρνουν όλες τις αποφάσεις. Οι νέοι μπαίνουν στο στόχαστρο ως πελάτες, τα ναρκωτικά μοιράζονται με επικίνδυνες και μερικές φορές θανατηφόρες ακαθαρσίες, και ακόμα πιο ισχυρές και επικίνδυνες μορφές ναρκωτικών αναπτύσσονται όπως, κρακ, κοκαΐνη, μεθ μεταμφεταμίνη, και σκανκ. Διαβάστε περισσότερα στο reformdrugpolicy.com→

• 150-300 εκατομμύρια χρήστες ναρκωτικών παγκοσμίως:

Παρά τα τεράστια έξοδα και τις εκατομμύρια συλλήψεις, περισσότεροι άνθρωποι κάνουν χρήση παρανόμων ναρκωτικών σήμερα παρά ποτέ. Το πρόβλημα είναι ότι οι κυβερνητικές πολιτικές για τα ναρκωτικά επικεντρώνονται στην προσφορά των ναρκωτικών, αντί να επικεντρωθούν στη μείωση της ζήτησης τους: Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ ξοδεύονται σχεδόν τα διπλάσια στην αστυνομική καταστολή, από όσα δίνονται για τη θεραπεία της εξάρτησης και της αποτροπής της χρήσης των ναρκωτικών. Όσο υπάρχει ζήτηση θα υπάρχει και προσφορά. Έτσι, όσο οι κυβερνήσεις αποτυγχάνουν να αντιμετωπίσουν τη ζήτηση, τόσο περισσότερο οι εγκληματίες θα συνεχίζουν να χρηματοδοτούνται από τη μαύρη αγορά και τόσο περισσότερο οι χρήστες θα εκτίθενται στους προστιθέμενους κινδύνους των δηλητηριωδών ακαθαρσιών στα ναρκωτικά και θα έρχονται σε επαφή με τον εγκληματικό υπόκοσμο. Με άλλα λόγια, ο Πόλεμος στα Ναρκωτικά είναι πιο επιζήμιος για τους χρήστες από τα ίδια τα ναρκωτικά. Διαβάστε περισσότερα στο reformdrugpolicy.com→

Το Breaking the Taboo είναι το website ενός παγκόσμιου κινήματος που αντιτίθεται στον Πόλεμο κατά των Ναρκωτικών, και διοικείται από το Beckley Foundation σε συνεργασία με τα The Global Commission on Drug Policy, Virgin Unite, Avaaz and Sundog Pictures.

Η Δήλωση Αποστολής της καμπάνιας υπογράφεται από 9 προέδρους κρατών, 12 κατόχους βραβείων Νόμπελ και πολλές άλλες παγκόσμιες προσωπικότητες.

Γιατί απαιτείται αλλαγή: Ποιες είναι οι προτεινόμενες  λύσεις;

Προτεινόμενες λύσεις

• Αναζήτηση επιλογών/εναλλακτικών για νόμιμες αγορές ναρκωτικών:

Όσο τα ναρκωτικά είναι παράνομα και σε ζήτηση, θα υπάρχει έγκλημα, διαφθορά, και βία που προέρχονται από το παράνομο εμπόριο. Επομένως υπάρχει ένα επιχείρημα ότι νομιμοποιώντας τα ναρκωτικά θα γίνουν ασφαλέστερα, επειδή οι κυβερνήσεις -αντί των εγκληματιών- θα έχουν τον έλεγχο της αγοράς. Κανένα από τα ναρκωτικά που καλύπτονται από τη σύμβαση του ΟΗΕ για τα ναρκωτικά δεν έχει μέχρι στιγμής νομιμοποιηθεί ή τεθεί σε κανονισμό, αλλά μπορούμε να διδαχθούμε από τις εμπειρίες από τη νόμιμη κυκλοφορία του αλκοόλ, του καπνού και των συνταγογραφούμενων ναρκωτικών – όπως επίσης και των πειραμάτων με τα μοντέλα της ημι-νόμιμης ή θεραπευτικής χορήγησης κάνναβης/μαριχουάνας. Ο κύριος λόγος ανησυχίας είναι ότι η νομιμοποίηση των ναρκωτικών θα προκαλέσει τεράστια αύξηση στη χρήση ναρκωτικών ουσιών και των κακών που συνεπάγεται αυτό. Στην Ολλανδία είναι, πρακτικά, νόμιμη η αγορά και η πώληση μικρών ποσοτήτων κάνναβης στα coffee shops, και εντούτοις έχουν μικρότερο ποσοστό χρήσης κάνναβης σε σχέση με πολλές από γειτονικές τους χώρες, οι οποίες βασίζονται περισσότερο στην αστυνομική καταστολή και στην απαγόρευση. Μια μεγαλύτερη υπόθεση εργασίας είναι η αγορά του καπνού. Ο καπνός είναι ένα ιδιαίτερα εθιστικό και επιβλαβές ναρκωτικό, και όμως αντιμετωπίζεται ως ένα νόμιμο και ελεγχόμενο εμπορικό προϊόν ευρείας κατανάλωσης. Τα τελευταία χρόνια, οι δυτικές κυβερνήσεις επικεντρώθηκαν στη μείωση της ζήτησης για καπνό (αντί για την εξάλειψη της προσφοράς, που είναι η μέθοδος που ακολουθείται στον Πόλεμο στα Ναρκωτικά) περιορίζοντας τη χρήση του (όρια ηλικίας, όρια δραστικότητας και περιορισμοί στους τόπους χρήσης) και δίνοντας έμφαση στην εκπαίδευση και στην εγρήγορση. Τα αποτελέσματα ήταν συγκλονιστικά: Μόνο στις ΗΠΑ η χρήση του καπνού έχει μειωθεί πάνω από 50%. Διαβάστε περισσότερα στο reformdrugpolicy.com→

• Τερματίστε την απαγόρευση της μαριχουάνας:

Αν και η μαριχουάνα είναι παράνομη σύμφωνα με τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά, είναι αποδεκτό ότι έχει πολλές ευεργετικές ιατρικές εφαρμογές στη θεραπεία πολλών ασθενειών όπως ο καρκίνος, το γλαύκωμα, και η σκλήρυνση κατά πλάκας. Και σήμερα οι κυβερνήσεις αρχίζουν να αναγνωρίζουν αυτά τα οφέλη. Ο Καναδάς, η Αυστρία, η Γερμανία, η Ελβετία, η Ολλανδία, η Τσεχία, η Ισπανία, το Ισραήλ, η Ιταλία, η Φιλανδία, και η Πορτογαλία έχουν αρχίσει να εφαρμόζουν διάφορα επίπεδα αποποινικοποίησης για ιατρική χρήση. Και στις ΗΠΑ, μολονότι παραμένει σε ισχύ ο ομοσπονδιακός νόμος απαγόρευσης της μαριχουάνας, 18 πολιτείες όπως η Καλιφόρνια έχουν αλλάξει τους πολιτειακούς νόμους ώστε να αποποινικοποιηθεί η μαριχουάνα για ιατρικούς σκοπούς. Και το 2012 τόσο η πολιτεία του Κολοράντο, όσο και η πολιτεία της Ουάσιγκτον υπερψήφισαν τη ρύθμιση της χρήσης μαριχουάνας και για λόγους αναψυχής, επίσης. Αυτή είναι η πρώτη φορά από την έναρξη του Πολέμου στα Ναρκωτικά που θα υπάρχει μια νόμιμα φορολογημένη και ελεγχόμενη αγορά μαριχουάνας οπουδήποτε στον κόσμο. Διαβάστε περισσότερα στο reformdrugpolicy.com→

• Αντιμετωπίστε την κατάχρηση ουσιών ως ένα πρόβλημα υγείας:

Η Μείωσης της Βλάβης είναι μια πολιτική προσέγγισης της δημόσιας υγείας απέναντι στο πρόβλημα των ναρκωτικών. Αποδέχεται το γεγονός ότι δεν υπήρξε, κι ούτε θα υπάρξει ποτέ καμία κοινωνία χωρίς ναρκωτικά, και ως εκ τούτου αναγνωρίζει ότι το να προσπαθεί να εξαλείψει τη χρήση μέσω της επιβολής αστυνομικών μέτρων, δημιουργεί απλώς περισσότερη ζημία. Αντ ‘αυτού οι κυβερνήσεις θα πρέπει να ακολουθήσουν μια διαφορετική προσέγγιση της πολιτικής τους για τη δημόσια υγεία και να επικεντρωθούν στα εξής: 1) Χρησιμοποίηση έγκυρης, και βασισμένης σε δεδομένα εκπαίδευσης πάνω στα ναρκωτικά, 2) Πρόληψη ασθενειών και τραυματισμών σχετιζομένων με τα ναρκωτικά, 3) Προσφορά αποτελεσματικής θεραπείας για την προβληματική χρήση. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα μέτρων μείωσης των επιβλαβών συνεπειών με αποδεδειγμένη επιτυχία, όπως τα δωμάτια των χρηστών, η υποκατάσταση της ηρωίνης, και τα προγράμματα συνταγογράφησης ηρωίνης. Η Ελβετία υπήρξε πρωτοπόρος της πολιτικής Μείωσης της Βλάβης και ήταν σε θέση να μειώσει τον αριθμό των χρηστών ναρκωτικών που προσβάλλονται με τον ιό HIV κατά 50% σε 10 χρόνια, ενώ έχει μειωθεί δραματικά η εξάρτηση από την ηρωίνη σε εθνικό επίπεδο. Διαβάστε περισσότερα στο reformdrugpolicy.com→

• Ολοκληρωτική αποποινικοποίηση όλων των ναρκωτικών ουσιών:

Τον Ιούλιο του 2001, η Πορτογαλία έγινε η πρώτη Ευρωπαϊκή χώρα που αποποινικοποίησε όλα τα ναρκωτικά, με την έννοια ότι δε θα υπάρχει ποινική τιμωρία για την κατοχή ναρκωτικών και μόνο. Το σκεπτικό είναι ότι οι εξαρτημένοι στα ναρκωτικά θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ασθενείς που χρήζουν βοήθειας, παρά ως εγκληματίες που τους αξίζει η τιμωρία. Η Πορτογαλία έχει προσελκύσει μεγάλο μέρος της διεθνούς προσοχής και των συζητήσεων κατά τη διάρκεια της περασμένης δεκαετίας. Το πιο θεμελιώδες μάθημα που μπορεί να διδαχθεί από το παράδειγμα της Πορτογαλίας, είναι ότι παρά την απελευθέρωση των νόμων, η χρήση ναρκωτικών δεν εκτινάχθηκε δραματικά, όπως οι περισσότεροι κριτικοί προέβλεπαν. Στην πραγματικότητα, η χρήση των ναρκωτικών μειώθηκε στην ηλικιακή ομάδα-κλειδί των 15-24 ετών. Επιπρόσθετα, η εξοικονόμηση από τα αστυνομικά μέτρα και η επένδυση σε θεραπευτικά βοήθησε στη μείωση της κατάχρησης των ναρκωτικών και των βλαβών από ναρκωτικά. Και τώρα το μοντέλο εξαπλώνεται σε χώρες όπως η Τσεχία, η Αργεντινή, το Μεξικό, ο Ισημερινός, και οι Ισπανία που ακολουθούν το παράδειγμα της Πορτογαλίας. Διαβάστε περισσότερα στο reformdrugpolicy.com→

• Χορηγήστε στους εθισμένους στην ηρωίνη καθαρές σύριγγες:

Η αλλαγή συριγγών είναι η πολιτική μείωσης των βλαβών κατά την οποία χορηγούνται στους εθισμένους στα ενδοφλέβια ναρκωτικά καθαρές σύριγγες, ώστε να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος της εξάπλωσης από τους χρήστες ναρκωτικών ουσιών ασθενειών όπως το HIV μέσω μολυσμένων βελονών. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) του ΟΗΕ, και το Γραφείο Ναρκωτικών και Εγκλήματος του ΟΗΕ (UNAIDS), και η Αμερικάνικη Ιατρική Ένωση (AMA)έχουν όλοι υποστηρίξει την αλλαγή συριγγών ως ένα μέσο για τη μείωση της εξάπλωσης του HIV χωρίς την επιδείνωση της χρήσης ενδοφλέβιων ναρκωτικών στην κοινωνία. Το Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών στις ΗΠΑ υπολογίζει ότι κάθε μόλυνση με HIV που αποτρέπεται μέσα από ένα πρόγραμμα αλλαγής βελονών, υπολογίζεται ότι εξοικονομεί $178.000. Στους χρήστες ναρκωτικών ουσιών που συμμετέχουν σε αυτά τα προγράμματα, παρέχεται περαιτέρω φροντίδα για να ξεπεράσουν την εξάρτησή τους και να προστατέψουν την υγεία τους. Διαβάστε περισσότερα στο reformdrugpolicy.com→

—-

—-

Επισκεφθείτε το επίσημο site Breaking the Taboo www.breakingthetaboo.info για να δείτε με ποιους τρόπους μπορείτε να συμμετέχετε και να συνεισφέρετε στον παραπάνω σκοπό, να συνδεθείτε στο twitter @TabooBreakers (#BreaktheTaboo #WaronDrugs), και να υπογράψετε στη σχετική συλλογή υπογραφών στο Avaaz.

Διαβάστε στα Ελληνικά τη Δημόσια Επιστολή του Ιδρύματος Beckley (Mission Statement: The Beckley Foundation Public Letter) η οποία υπογράφεται  από δεκάδες προσωπικότητες πρώην και εν ενεργεία πολιτικούς ηγέτες, ακαδημαϊκούς, επιστήμονες και καλλιτέχνες και Μ.Κ.Ο. από όλο τον κόσμο εδώ.

We’re Breaking The Taboo

===========

Short Link: http://wp.me/p1pa1c-iRE

ΥΓ Ευχαριστούμε maskarat, για όλο τον κόπο σου και στην παρούσα και στις άλλες αναρτήσεις! 🙂

 

ΥΓ2 Το πιο πιθανό είναι να διαφωνείτε σε αρκετά σημεία με τα όσα λέγονται στην επίσημη σελίδα αυτού του ντοκυμαντέρ, όπως και εγώ έχω κάποιες ενστάσεις (μια από αυτές είναι πχ η εμμονή στο ότι δεν φορολογούνται και έτσι «χάνουμε έσοδα»…).

Παρά τις όποιες διαφωνίες μου όμως, στην οπτική των συντελεστών, το βρίσκω αρκετά σημαντικό καθώς μπορούμε να δούμε ότι υπάρχουν στοιχεία για το ότι αυτή η τακτική δεν φέρνει τα αποτελέσματα που θα έπρεπε, αλλά δημιουργεί-επιδεινώνει άλλα προβλήματα (όπως την έξαρση του ιού του HIV/AIDS).

Ο συνειρμός για το ντοκυμαντέρ Breaking the Taboo, ήρθε από τα λεγόμενα του J. Biafra για τον «Πόλεμο κατά των ναρκωτικών» που, όπως λέει, γίνεται για να στοιβάζεται κόσμος σε φυλακές (δείτε στην ανάρτηση εδώ-> Ιδιωτικές φυλακές)

Ετικέτα: Breaking the Taboo - documentary, Ντοκυμαντέρ, Σπάζοντας το Ταμπού, αποποινικοποίηση, μετάφραση, ναρκωτικά, maskarat, Morgan Freeman, War On Drugs - Πόλεμος κατά των Ναρκωτικών

Posted in: Ελλάδα, Κόσμος, Κινήματα-Ακτιβισμός, Πολιτική