Ο Bradley Manning στο δικαστήριο… (UPDATE)

(Update 19/3: στο τέλος της ανάρτησης υπάρχουν τα προστεθέντα λινκ)

Άκουσα κάποια στιγμή πριν καιρό, για πρώτη φορά το όνομά του, αλλά δεν κάθισα να ψάξω τότε, τι και πώς. Η καθημερινότητα φιλτράρει τις πληροφορίες που θα σε απασχολήσουν, θες δε θες… και η επικαιρότητα – η εγχώρια – είχε προτεραιότητα, ας πούμε…

(άσχετο, αλλά κάπως πρέπει να την ονομάσουμε αυτήν την «εγχώρια», αφού μας απασχολεί «αποκλειστικά και αδιάκοπα»).

Έτσι, ΔΔΔ.

Δεν ασχολήθηκα, Δεν έψαξα, Δεν έμαθα.

Λογικό.

Κι αναμενόμενο.

Μη σου πω και βαλτό, χειρότερο και από θέμα εξετάσεων.

Κάποια μέρα, κάποιος άφησε σε σχόλιο στο μπλογκ, ένα βίντεο με ένα τραγούδι σχετικά με τον Bradley Manning, το Almost Gone.

Και πάλι δεν ασχολήθηκα πολύ, γιατί αυτή η … «εγχώρια» ακατανόμαστη, ξανά απλώθηκε και κατέλαβε όλον τον διαθέσιμο χωροχρόνο του μυαλού· ούτε χώρος στο μυαλό ούτε χρόνος να ασχοληθείς.

Ε, την Τρίτη (12/3) ήταν η «φαρμακερή».

Το βίντεο στο DemocracyNow! ήταν καταλυτικό γιατί είχε μια «σφυρίχτρα». Κι όταν ακούς σφυρίχτρα, σταματάς ό,τι κάνεις και γυρίζεις να δεις τι έγινε.

Whistle, είναι η σφυρίχτρα. Whistleblower, λογικά θα είναι αυτός που σφυρίζει με μια σφυρίχτρα. Αλλά, πέραν των διατητών των αθλητικών αγώνων και των τροχονόμων, whistleblower ονομάζουν και όσους κοινοποιούν/δημοσιοποιούν κρυφές ή απόρρητες πληροφορίες ώστε να λάβει γνώση η κοινή γνώμη για εγκλήματα, παρανομία ή ασυδοσία σε σημαντικούς τομείς που την αφορούν (δηλαδή στον όρο μάλλον δεν περιλαμβάνονται όσοι απλά πουλάνε πληροφορίες).

Από την εκπομπή «The War and Peace Report» λοιπόν, έμαθα ότι ο Bradley Manning ήταν ένας στρατιώτης που υπηρετούσε στον Αμερικανικό Στρατό και είχε πρόσβαση σε πολλές σημαντικές και απόρρητες πληροφορίες (χιλιάδες έγγραφα, τηλεγραφήματα διπλωματικά, βίντεο από αποστολές κλπ), που πολλές από αυτές αφορούσαν στον πόλεμο στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν αλλά και την ιστορία με το Γκουαντάναμο.

SigActs – Significant Activities. Πίνακες με στοιχεία για στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, που έδιναν την πραγματική εικόνα, σύμφωνα με τον Μάννινγκ και για αυτό άξιζε να δοθούν στην κοινή γνώμη.

Και έμαθα ακόμη, ότι είναι φυλακισμένος από το 2010, γιατί αποστέλλοντας στο Wikileaks τις πληροφορίες που είχε ανακαλύψει για τις επιχειρήσεις των αμερικανικών στρατευμάτων στο Ιράκ και το Αφγανιστάν (πχ το βίντεο «Collateral Murder» – Παράπλευρη Δολοφονία), έγινε ο ίδιος «whistleblower«.

Σε γενικές γραμμές, η κατάσταση έχει ως εξής: τον έχουν φυλακισμένο αλλά και απομονωμένο σχεδόν 2,5 χρόνια και οι πληροφορίες που έφταναν στην κοινή γνώμη για την υπόθεση ήταν λίγες και ελεγχόμενες και κατά βάση δεν είχε ακουστεί η δική του άποψη. Μάλιστα, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο άρθρο του Guardian, η μυστικότητα που προωθείται σχετικά με τις διαδικασίες της δίκης είναι, ας πούμε, «ενδιαφέρουσα».

Συγκεκριμένα, το δικαστήριο απαγόρευσε σε όσους θα βρίσκονταν μέσα στην αίθουσα (δημοσιογράφους ή μη) να καταγράψουν βίντεο ή ήχο από τη διαδικασία ή έστω να φωτογραφίσουν τον Μάννινγκ. Επίσης, απαγορεύτηκαν τα αντίγραφα που θα περιέχουν όσα λέγονται στη δίκη, ενώ είχαν απαγορευτεί και οι συνεντεύξεις τύπου με τον Μάννινγκ.

Απαγορεύτηκαν τα βίντεο και οι ηχογραφήσεις κατά τη διαδικασία, αλλά και το να φωτογραφίζουν τον Μάννινγκ. Μάλλον ασχολήθηκαν με τα «ψηφιακά μέσα» και ξέχασαν να απαγορεύσουν το  μυαλό και το χέρι…

Και έτσι, κάποιος πήρε την πρωτοβουλία και το ρίσκο και ηχογράφησε τον Μάννινγκ την ώρα που διάβαζε μια δήλωση στο στρατιωτικό δικαστήριο (ένα μήνα πριν).

Και μετά, αυτό το ηχητικό «διέρρευσε» και τελικά ανέβηκε στο «Freedom Of The Press Foundation» – «Οργάνωση για την Ελευθερία του Τύπου».

Δηλαδή… Inception!

Διέρρευσε σημαντική πληροφορία για τη δίκη αυτού που … διέρρευσε τη σημαντική πληροφορία!

Η εγγραφή έγινε στα κρυφά, προφανώς, οπότε ο ήχος δεν είναι πολύ καλός, αλλά τα σημαντικά ακούγονται loud and clear… as a whistle.

Παρακολουθήστε το (υποτιτλισμένο) βιντεο της εκπομπής του «DemocracyNow!»

(το πρωτότυπο βίντεο βρίσκεται στο DemocracyNow! μαζί και με άλλα σχετικά άρθρα/βίντεο)

Στον Guardian, επίσης, υπάρχει το άρθρο του Glenn Greenwald που περιέχει το ηχητικό από τη δήλωση του Μάννινγκ και τα σημαντικότερα αποσπάσματα (χωρισμένα σε θεματικές).

Στο παραπάνω άρθρο, για παράδειγμα, αναφέρεται ότι ο Μάννινγκ άρχισε να αμφισβητεί τις κινήσεις της δικής τους πλευράς (των Αμερικανών δηλαδή) στο Ιράκ, όταν για δεδομένη υπόθεση που του ανέθεσαν (να ερευνήσει για κάποιους Ιρακινούς που θεωρούνταν κίνδυνος για τον τότε πρωθυπουργό Maliki), εκείνος κατέληγε στο συμπέρασμα (με αποδείξεις) ότι οι «ύποπτοι» της υπόθεσης, δεν ήταν ουσιαστικά επικίνδυνοι, απλά διαφωνούσαν με την κυβέρνηση. Οι ανώτεροί του δε δέχτηκαν αυτήν την εκτίμηση και του απαγόρευσαν να ασχοληθεί άλλο με την υπόθεση. Συνειδητοποίησε έτσι, ότι αν ακολουθεί την τυπική οδό, το μόνο αποτέλεσμα θα είναι η δική του τιμωρία.

(απόσπασμα από το παραπάνω άρθρο)

Specifically, he described how he had discovered that many of the Iraqis whom he was helping to detain were not insurgents at all, but simply critics of the Malaki government. But when Manning alerted his superiors to this fact, he was dismissed away, and realized then that using the formal whistleblowing channels would result in nothing other than his own punishment.

Επίσης, αναφέρει ότι ο Μάννινγκ άρχισε να διαβάζει πολλά διπλωματικά τηλεγραφήματα, όχι μόνο σε σχέση με το Ιράκ, αλλά για οποιοδήποτε θέμα του φαινόταν ενδιαφέρον και εκεί έβρισκε στοιχεία και για τις μυστικές συμφωνίες μεταξύ κρατών ή οργανισμών, τις οποίες η κοινή γνώμη δεν είχε υπόψιν, ενώ άρχισε να πιστεύει ότι αυτό έπρεπε να αλλάξει.

Σχετικά με τα απόρρητα τηλεγραφήματα, ο Μάννινγκ ισχυρίζεται ότι πριν δημοσιοποιήσει αυτές τις πληροφορίες, έψαξε αρκετά ώστε να δει πώς ακριβώς «χαρακτηρίζονται» αυτά τα τηλεγραφήματα (αν είναι κοινοποιήσιμα προς όλους, αν είναι κοινοποιήσιμα μόνο για συγκεκριμένους ανθρώπους-σε συγκεκριμένες θέσεις κλπ). Ο στόχος του ήταν να εξασφαλιστεί ότι αυτή του η κίνηση δε θα βλάψει αθώους ανθρώπους.

Και τέλος, αναφέρεται και στις προσπάθειές του να δώσει τις πληροφορίες σε «παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης», πριν καταλήξει στο Wikileaks.

Πρώτα επικοινώνησε με μια εφημερίδα της περιοχής του (Washington Post) αλλά δεν φάνηκε να πείθει τη συνομιλήτριά του (ρεπόρτερ), που του ανέφερε ότι ίσως και να ενδιαφέρεται η εφημερίδα, αλλά πρώτα θα έπρεπε να δουν τις εν λόγω πληροφορίες και μετά να αποφασίσουν οι (παλιότεροι-σημαντικότεροι) συντάκτες αν θα τις χρησιμοποιήσουν.

(λέει ο Μάννινγκ)

I first called my local news paper, The Washington Post, and spoke with a woman saying that she was a reporter. I asked her if the Washington Post would be interested in receiving information that would have enormous value to the American public.

«Although we spoke for about five minutes concerning the general nature of what I possessed, I do not believe she took me seriously. She informed me that the Washington Post would possibly be interested, but that such decisions were made only after seeing the information I was referring to and after consideration by senior editors.

Έπειτα δοκίμασε στους New York Times καθώς βρήκε το τηλέφωνο στο σάιτ τους. Τηλεφώνησε εκεί, απάντησε κατάλληλα στο μαγνητοφωνημένο μενού φτάνοντας στον τομέα «πληροφορίες γις ειδήσεις» και άφησε μήνυμα δηλώνοντας ότι έχει πληροφορίες για Ιράκ και Αφγανιστάν, που πίστευε ότι ειναι πολύ σημαντικές… αλλά ποτέ δεν επικοινώνησαν μαζί του, αν και είχε αφήσει και το e-mail του και τηλέφωνο-skype του.

(λέει ο Μάννινγκ)

I called the public editor number on The New York Times website. The phone rang and was answered by a machine. I went through the menu to the section for news tips. I was routed to an answering machine. I left a message stating I had access to information about Iraq and Afghanistan that I believed was very important. However, despite leaving my Skype phone number and personal email address, I never received a reply from The New York Times.

Σκέφτηκε να επικοινωνήσει και με ένα blog, να πάει αυτοπροσώπως για να τους μιλήσει στα γραφεία τους, αλλά δε βοήθησαν οι καιρικές συνθήκες. Και μετά από όλες αυτές τις άκαρπες προσπάθειες, αποφάσισε να τα στείλει στο wikileaks (WLO), χωρίς όμως να είναι σίγουρος ότι θα τα δημοσιεύσουν και πιστεύοντας ότι δε θα τύχουν προσοχής από τα αμερικανικά Μέσα Ενημέρωσης.

(λέει ο Μάννινγκ)

«I also briefly considered dropping into the office for the Political Commentary blog, Politico, however the weather conditions during my leave hampered my efforts to travel. After these failed efforts I had ultimately decided to submit the materials to the WLO. I was not sure if the WLO would actually publish these SigAct tables – or even if they would publish at all. I was concerned that they might not be noticed by the American media. However, based upon what I read about the WLO through my research described above, this seemed to be the best medium for publishing this information to the world within my reach.»

Το πιο βασικό επιχείρημα για την αξιοπιστία του Μάννινγκ και όσα είπε σχετικά με τα κίνητρά του και τις πράξεις του, είναι ότι τα ίδια αναφέρει και σε καταγεγραμμένες συνομιλίες που είχε ο ίδιος με κάποιον σε chat (αυτόν τελικά που δούλευε για την κυβέρνηση και ο οποίος του είχε συστηθεί ως δημοσιογράφος και πάστορας και του είχε υποσχεθεί εμπιστευτικότητα).

(από το παραπάνω άρθρο)

In his chats with the government informant who turned him in, Manning – who had been promised confidentiality by the informant who claimed to be a journalist and a pastor – described what first made him disillusioned about the Iraq war in which he was serving.

Σε αυτές, όταν δηλαδή πίστευε ότι μιλούσε «χωρίς κοινό», έλεγε τα ίδια που ανέφερε και στη δήλωσή του στο δικαστήριο, για τους λόγους που τον ώθησαν στη δημοσιοποίηση και για τις πράξεις στις οποίες τελικά προέβη.

(από το παραπάνω άρθρο)

Yesterday, former New York Times Executive Editor Bill Keller published a column which, while partially praising Manning’s leaks, insinuated that the claims Manning made in his in-court statement about his motives and actions may be unreliable because they are not found in the logs of the chats in which he engaged with the government informant. That is factually false. As both Nathan Fuller and Greg Mitchell conclusively documented yesterday, Manning’s descriptions match perfectly what he said in those chats when he thought nobody would ever hear what he was saying. That’s what makes Manning’s statements about his motives and thought process so reliable: they not only are consistent with his actions, but with everything he said when he thought he was speaking in private.

Στιγμιότυπο από ένα βίντεο τραγουδιού που γράφτηκε για την ιστορία του Bradley Manning. Στη σφυρίχτρα επάνω φαίνεται στιγμιότυπο από το βίντεο, με τους πυροβολισμούς κατά άμαχων-άοπλων Ιρακινών. Ο τίτλος είναι «Almost Gone».

Χρήσιμα λινκ:

(άρθρο στον Guardian): Finally: hear Bradley Manning in his own voice

ανάρτηση στο «Freedom Of The Press Foundation» (περιέχει και λινκ για το ηχητικό)

θεματική στο DemocracyNOW! υπό τον τίτλο «Bradley Manning«

το video «Collateral Murder» (που αποκάλυψε ότι αμερικανικό ελικόπτερο επιτέθηκε και σκότωσε 12 άμαχους Ιρακινούς – μεταξύ αυτών 2 συνεργάτες του Ρόιτερς)

whiStle Link: http://wp.me/p1pa1c-iAg

koula, the trell…

ΥΓ προφανώς, αυτό το άρθρο είναι μόνο μια μικρή και σύντομη και βιαστική ματιά στη συγκεκριμένη υπόθεση και σίγουρα μέχρι να αναρτηθεί θα έχουν προκύψει και νέες πληροφορίες, ίσως και σημαντικότερες…

Όποιος έχει διάθεση, αφήνει σχετικά λινκ στα σχόλια.

Αν με αφήσει η «εγχώρια»… θα συμπληρώνω-ενημερώνω το παρόν άρθρο, για να είναι κάπως συγκεντρωμένα και να μην ψαχνόμαστε.

Αυτά τα λίγα…

Τους ζυγούς λύσατε!

σφφφρρρρρρ!

====================

UPDATE 19/3

Στα σχόλια αφέθηκαν τα παρακάτω λινκ, προς σχετικά άρθρα άλλων μπλογκ/σάιτ

• Το κείμενο του ηχητικού (από τη δίκη) στα αγγλικά, από το σάιτ alexaobrien.com

http://www.alexaobrien.com/secondsight/wikileaks/bradley_manning/us_v_pfc_legal/plea_and_forum/us_v_pfc_manning_formal_plea_by_exceptions_and_substitutions_february_28_2013.html

και «Transcript of US v Pfc. Bradley Manning, Article 39(a) Providence Inquiry, 02/28/13»

• από το μπλογκ «Για την κοινωνική αριστερά«

“Ο ηρωικός στρατιώτης Μπράντλεϊ Μάνινγκ δίνει μάχη να γλυτώσει τα Ισόβια”.
http://giatinkinonikiaristera.blogspot.gr/2011/12/blog-post_30.html

“ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΤΕ τον Μπράντλεϊ Μάννινγκ”.
http://giatinkinonikiaristera.blogspot.gr/2012/01/blog-post.html

“Wikileaks και Julian Assange – Χρήσιμες πληροφορίες και ιστορικό”
http://giatinkinonikiaristera.blogspot.gr/2012/09/wikileaks-julian-assange.html#more

“Να σώσουμε τον Τζούλιαν Ασάνζ ”
http://giatinkinonikiaristera.blogspot.gr/2012/08/blog-post_16.html

• άρθρο από το CounterPunch (για την κατηγορία περί «παροχής βοήθειας στον εχθρό»)

http://www.counterpunch.org/2013/03/13/osama-bin-laden-bradley-manning-and-me/

• σύντομο βίντεο-ηχητικό από την δίκη του Μάννινγκ

• από το μπλογκ της ομάδας Resistencias

βίντεο υποτιτλισμένο – http://youtu.be/S8oJ6Ri5-Eo

συνέντευξη του Τζέρι Κόντον μέλους του Δικτύου Υποστήριξης στον Μπράντλεϊ Μάνινγκ, που είχε δώσει στην ομάδα Resistencias

http://resistencias2005.blogspot.gr/2012/05/resistencias-radiobubble-bradley.html

Παλαιότερη αναφορά της ομάδας Resistencias στην υπόθεση του Bradley Manning, από το 2010, καθώς και το βίντεο Collateral Murder, μπορείτε να δείτε εδώ:

Αλληλεγγύη στον Μπράντλεϊ Μάνινγκ ! http://resistencias2005.blogspot.gr/2010/07/blog-post_18.html

Εκπομπή με θέμα “Πολιτικοί Κρατούμενοι” – http://resistencias2005.blogspot.gr/2012/04/resistencias-radiobubble_22.html

Για τη συμβολική διαμαρτυρία που είχε γίνει το Δεκέμβριο του 2011 στην Αθήνα, με την απροσδόκητη κατάληξη -> http://antinationalistic-antimilitaristic.blogspot.gr/2011/12/bradley-manning_17.html

• το (βασικό) σάιτ για την ενημέρωση για τον Bradley Manning και την υποστήριξή του

http://www.bradleymanning.org/

Ετικέτα: Amy Goodman, Bradley Manning, Collateral Murder, Democracy Now, υποτιτλισμός, αποκαλύψεις Wikileaks, εγκλήματα πολέμου, λογοκρισία, μετάφραση

Posted in: Αναδημοσιεύσεις, Ανθρώπινα δικαιώματα, Ιστορία, Κόσμος, Κινήματα-Ακτιβισμός, Πολιτική