Συν-γράφει με τον Silent Crossing και το Χαμένο Επεισόδιο και μεταφέρει η Κροτ
Τους βλέπω στο facebook, είναι φίλοι απ’ τα παλιά, κάποτε κάναμε κοπάνες απ’ το σχολείο μαζί, κάποτε δουλεύαμε μαζί, κάποτε κάναμε θητεία μαζί, κάποτε συγκατοικούσαμε, κάποτε ήταν άνθρωποι με πολλά ενδιαφέροντα, κάποτε τους ζήλευα για την ικανότητα τους να ανακαλύπτουν πρωτοπορίες, να παθιάζονται με μουσικές, να διαβάζουν τα καλύτερα βιβλία, να διοργανώνουν τα καλύτερα πάρτι, να πηγαίνουν στα πιο ψαγμένα μαγαζιά. Και σήμερα δε λένε τίποτα. Ζήσαμε μαζί την προ-ολυμπιακή Αθήνα με τα σπασμένα πεζοδρόμια, τα μπάζα, τα αναχώματα, τις ατέλειωτες διαδρομές των αστικών λεωφορείων, μετά την αισιοδοξία ότι η ζωή μας και η Αθήνα αλλάζουν, τις άγριες εξερευνήσεις στην κοιλιά της πόλης, την προσδοκία της μεταμόρφωσης του βαρετού μητροπολιτικού κέντρου σε πολύχρωμη παλέτα εθνών όπως το περιέγραφαν τότε τα φρη πρες. Οι περισσότεροι από αυτούς διαφημιστές, επικοινωνιολόγοι, μαρκετινίστες, πάντα προσηλωμένοι με θρησκευτική ευλάβεια στην καριέρα τους, συνεχίζουν και σήμερα τις ίδιες βουβές ασυνάρτητες διαδρομές τους σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα, εξακολουθούν να ακούνε τις καλύτερες μουσικές, μέσα από το facebook κάνουν τσεκ ιν στα καλύτερα πάρτι, μας ενημερώνουν για τα υπέροχα ταξίδια τους στο εξωτερικό και περιφέρουν σαν ιερά σινδόνη το κουφάρι των τελευταίων διαφημιστικών τους προϊόντων που δεν μπορεί να αγοράσει πια κανείς. Αν χρειαστεί φυσικά θα την κάνουν για έξω, που να χαραμίζονται εδώ, εξάλλου αυτοί είναι τόσο νέοι και τόσο καταξιωμένοι, υπήρξαν τα καλύτερα μυαλά μιας εποχής που τέλειωσε εδώ και καιρό κι αυτοί δεν είδαν τίποτα, δεν άκουσαν τίποτα, δε λένε τίποτα.
Τους βλέπω ακόμα στο κέντρο της Αθήνας, στα μέρη που πηγαίναμε μαζί τότε και δεν έχει αλλάξει το παραμικρό. Με το άψογο βρετανικό τους φλέγμα που υιοθέτησαν απ’ τις σπουδές στο εξωτερικό βρέχουν τα φιλήσυχα μουστάκια τους σε ακριβά κοκτέηλς και δε λένε τίποτα. Τους βλέπω να παίρνουν φιλήδονες πόζες μπροστά στα τελευταία κουφάρια του lifestyle, να ξεφυλλίζουν interior design περιοδικά της προηγούμενης δεκαετίας, να στενοχωριούνται με τα ζώδια της ημέρας, να περιμένουν σε ουρές για ένα ακόμα άχρηστο gadget, να φουσκώνουν από υπερηφάνεια για τους εικονικούς τους followers και να μη λένε τίποτα. Μεταξύ τους μιλάνε μόνο για όσα έχουν ήδη χρεοκοπήσει, τις μάρκες των κακοραμμένων ρούχων τους, τις τιμές των γρήγορων αυτοκινήτων τους, τα χρώματα των άβολων επίπλων τους, τα σχήματα των άσχημων συσκευών τους, την γεύση των χαλασμένων κρασιών τους, τις θερμίδες των άνοστων φαγητών τους. Νερόβραστοι απολιτίκ χωρίς γνώμη αλλά με άποψη για όλα, γι’ αυτούς η φτώχεια, η ανεργία, η κρατική βία είναι εικονικά ολογράμματα σε μεσημεριανές εκπομπές, κάτι έχουν ακουστά για siemens, βατοπέδια, offshores, εξοπλιστικά προγράμματα, μαύρο πολιτικό χρήμα, λίστες λαγκάρντ, όλα αυτά όμως δεν τους αφορούν. Παραμένουν οι τελευταίοι ανυποχώρητοι και αψεγάδιαστοι υπερασπιστές του cool γιατί αυτό έμαθαν ότι είναι ο σκοπός της ζωής τους, ανυποψίαστοι ακόμα για την προσωπική τραγωδία που τους περιμένει στη γωνία.
Τους βλέπω στα πρακτορεία ΠΡΟ-ΠΟ να τζογάρουν σιωπηλά τη θλίψη τους στο ΚΙΝΟ και στα σουπερμάρκετ με κουπόνια του Πρώτου Θέματος στο χέρι να ψάχνουν τις πιο συμφέρουσες προσφορές απορρυπαντικών, τους βλέπω σκυφτούς σε στάσεις λεωφορείων, σε ουρές νοσοκομείων, στα σκαλάκια εκκλησιών να περιμένουν μάταια κάποιο θαύμα, βλέπουν βουβοί τα νομοσχέδια να περνούν, το ναζισμό να παρελαύνει, τα παιδιά τους να διαπομπεύονται, βουλιάζουν στην κατάθλιψη και δε λένε τίποτα. Τους βλέπω να ανέχονται σιωπηλά όσα μας τρομάζουν, νοσοκομεία χωρίς γάζες και οινόπνευμα, σχολεία χωρίς θέρμανση, δικαστήρια να αθωώνουν ζαρντινιέρες, νόμους να καταργούν την αξιοπρέπειά, εργολάβους να χτίζουν στο χάος, τραπεζίτες να ανταμείβονται από το κράτος για τις ζημιές τους, χρεοκοπημένους εκδότες να προπαγανδίζουν τον φόβο. Συνήθισαν τις μειώσεις των μισθών τους, τους απολυμένους συγγενείς τους, τα συσσίτια μπροστά στο σπίτι τους, τον εκφασισμό του κράτους, τα ανοιγμένα κεφάλια της αστυνομίας, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, την εξουσιομανία αυτών που τους πουλάνε και τους αγοράζουν φτηνά στα χρηματιστήρια των διεθνών τοκογλυφικών οργανισμών. Και συνεχίζουν να καταναλώνουν στημένες δημοσκοπήσεις, πειραγμένα βίντεο, αλλοιωμένες ειδήσεις, αναξιόπιστες στατιστικές, μουδιάζουν από φόβο μπροστά στα κυβερνητικά διαγγέλματα και δε λένε τίποτα, μόνο αγωνιούν για την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας λες κι αυτό θα σήμαινε το παραμικρό για τη μίζερη ζωούλα τους.
Τους βλέπω καθισμένους αναπαυτικά στους καναπέδες τους με ένα μπολ ποπ κορν στο χέρι να παρακολουθούν τις ειδήσεις του ΣΚΑΪ και να θυμώνουν με τους απεργούς που δεν βάζουν πλάτη να σωθεί η χώρα. Τους βλέπω να γκρινιάζουν στριμωγμένοι στην κίνηση στον Κηφισό ή στην Πέτρου Ράλλη, ακούγοντας την πρωινή ζώνη του ραδιοφώνου, να σκέφτονται πως θα βγάλουν το μήνα, να φρίττουν με τις εστίες ανομίας. Την ίδια ώρα η αστυνομία διαλύει απεργίες, συλλαμβάνει απεργούς, κηρύσσεται επιστράτευση, σε λίγο θα βγάλουν και τα τανκς στο δρόμο για να υπερασπιστούν τις καρέκλες τους, κι αυτοί βουβοί και άπραγοι διαλογίζονται με το νέο μάντρα της εποχής «τα νέα μέτρα είναι επώδυνα αλλά αναγκαία, τα νέα μέτρα είναι επώδυνα αλλά αναγκαία, τα νέα μέτρα είναι επώδυνα αλλά αναγκαία» και τι να κάνεις δηλαδή, πάνω απ’ όλα η αστική νομιμότητα, πάνω απ’ όλα το ευρώ, πάνω απ’ όλα να υπάρχει δουλίτσα κι ας μη ζει κανείς με το μισθό του πια.
Τους βλέπω όλους αυτούς και καταβάλλω φιλότιμες προσπάθειες να μπω στα παπούτσια τους, να δω πως σκέφτονται, να νιώσω κι εγώ για μια στιγμή “έντιμος άνθρωπος, κυρ-Παντελής”. Και χαίρομαι που δεν τους καταλαβαίνω. Και χαίρομαι που κάπου κάπου, μέσα από τα σπλάχνα της ιστορίας, ξεπηδούν και μερικοί μη έντιμοι άνθρωποι. Κι ευγνωμονώ αυτούς τους αδίσταχτους άνομους που κρεμάστηκαν στα δικαστήρια του Σικάγου κι εκείνους που δολοφονήθηκαν στην πλατεία Ταχρίρ και όσους άλλους άνομους πότισαν με αίμα τους δρόμους των μεγαλουπόλεων. Και χαίρομαι που σε τόσες αποστροφές της ιστορίας, υπήρξαν κάποιοι που αρνήθηκαν να γίνουν τα τσιράκια του άρχοντα ηλιθίου, που ξεντύθηκαν τα σαβανωμένα συνολάκια της σκονισμένης νεολαίας, που τίναξαν τη σκόνη απ’ τα μυαλά τα δικά τους και των άλλων.
Και νιώθω σα να είμαι πάνω σε μια μοτοσυκλέτα, λίγο πριν από αναστροφή, και δεν βλέπω τι έχει από πίσω, μα ακούω φωνές και βήματα, προσπαθώ να διακρίνω μορφές πίσω από τον κουρνιαχτό, αναπνέω άλλες ιδέες πασπαλισμένες με δακρυγόνα και κροτίδες, τη μυρωδιά του αίματος και της ζωής. Και θέλω να πω σε όλους αυτούς τους σιωπηλούς πλειοψηφούντες, τους κοπαδίτες τους βουβούς, πως πάντα σ’ αυτόν τον κόσμο που με φωτιά και με μαχαίρι προχωρεί, ήταν οι αδίσταχτες άνομες μειοψηφίες που έφερναν τον αέρα του μέλλοντος και τις ανατρεπτικές αλλαγές. Πως και τούτη η εποχή είναι από ‘κείνες που διαλέγουμε όλοι μας αν θα υποταχτούμε στο φόβο ή αν θα τον αντιμετωπίσουμε, κοιτώντας τον στα μάτια, έστω και με μάτια τρομαγμένα.
Πως τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσουμε.
Shortlink http://wp.me/p1pa1c-iny
μανικακος
29 Ιανουαρίου, 2013 2:55 μμ
Spanish Bombs….. ξες, τότε που τα κάνατε μαντάρα παλιοσταλίνες 😀 😀 😀 😀
Кроткая
29 Ιανουαρίου, 2013 2:58 μμ
Χτες ειχα μια κουβεντα μ’ενα φιλαράκι, καλό παιδί, αλλά αγαπάει το Λέων Τρότσκι. Και κάτι λέγαμε για την Ισπανία ξες, «τότε που τα κάναμε μαντάρα».
Καταφέραμε να συμφωνήσουμε σε ένα πράμα με το φιλαράκι μου: πρέπει να τα κουβεντιάζουμε και πρέπει να μαθαίνουμε αυτά.
Αλλιώς, πάλι μαντάρα θα τα κάνουΜΕ -όλοι μας, αναρχομπάχαλε :Ρ
μανικακος
29 Ιανουαρίου, 2013 3:01 μμ
Τροτσκιστης; απ’αυτούς που σταυρωσαν τον χριστούλη μας; 😀
Кроткая
29 Ιανουαρίου, 2013 3:03 μμ
Ναι ρε απ’αυτούς. Απ’αυτους που κάνανε λίγη καταστολή στη Κροστάνδη :Ρ
Capybara
30 Ιανουαρίου, 2013 8:20 πμ
Η Κρονστανδη ήταν εστία ανομίας…
Кроткая
30 Ιανουαρίου, 2013 6:13 μμ
Μα φυσικα και ηταν εστία ανομίας. Και επιλήφθηκε ο σ. Τρότσκυ. Απλά μετά μας τα’κανε λίγο μαντάρα :Ρ
μανικακος
30 Ιανουαρίου, 2013 6:26 μμ
κ τοτε ριξανε τον κληρο, να δουνε ποιος συντροφας θα φαγωθει….
κι ο κληρος επεσε στον γενναίο Λεωντα που ηταν σα σα σα σκυλόπτσαρο οε οε κι αλιμονοοοοοο…….
και σε 5-6 δεκαετιεεες σωθηκαν ο ο ολες οι τροφες και
ζησαν οι σταλίνες καλα και εμεις καλυτερα το πουλακι τσιου
😀 😀 😀 😀
Кроткая
30 Ιανουαρίου, 2013 6:40 μμ
Μανικ, τέτοια παιδική χαρά είστε, γι’αυτό πάντα την πατάτε στο τέλος :ΡΡΡ
μανικακος
30 Ιανουαρίου, 2013 7:20 μμ
λευτεριά στον παιδικό αυθορμητισμό θεία Κροτ…. 😀 😀 😀
Кроткая
30 Ιανουαρίου, 2013 7:53 μμ
αμα με ξαναπεις θεια τερμα τα γλιφιτζουρια και τα αγαπησιαρικα τουητ.
DrAluca
30 Ιανουαρίου, 2013 9:29 μμ
Σταλινοθεια Κροτ…
😛
Χαμογελατε…
μανικακος
30 Ιανουαρίου, 2013 11:41 μμ
fav @DrAluca Χαλκιά 😀 😀 😀
:v
Anakata-dyomenh
29 Ιανουαρίου, 2013 3:36 μμ
μου έφερε συνειρμικά αυτό…. http://www.youtube.com/watch?v=PT-WXKsIfY0
χρηματιστης απ το Νιου Γιορκ
29 Ιανουαρίου, 2013 4:12 μμ
κυριζια, φλωρια, τρεντυδες δηθεναδες, καριεριστες, «ψαγμενοι» απ τη μια και φουκαραδες, αμηχανοι , καταθλιπτικοι και φτωχοδιαβολοι, απ την αλλη, ολοι στον ιδιο ντορβα
οτι ναναι, οτι ναναι
Кроткая
29 Ιανουαρίου, 2013 4:30 μμ
έτσι είναι αν έτσι νομίζετε – Λουΐτζι Πιραντέλο
giorgalis
29 Ιανουαρίου, 2013 4:35 μμ
Δεν υπάρχει τσουβάλιασμα ούτε μηδενισμός, ας μη χάνουμε την αισιολοξία μας.
Για παράδειγμα στην πρώτη κατηγορία των τρέντι-(παρα)μορφωμένων-βολεμένων, υπήρχε από παλιά ένας πυρήνας της ριζο(σπαστικής) αριστεράς ο οποίος σας πλεροφοραώ πως έχει μεγαλώσει με την κρίση. Είναι ή όχι αυτό θετικό;
Στην κατηγορία των φτωχοδιάβολων, έχουμε επίσης ενδείξεις ότι κάτι κινείται και αναφέρομαι στην στροφή που αναγκάστηκαν οι πορδοευτικές πολιτικές δυνάμεις να κάνουν στο ζήτημα του διαχωρισμού κράτους-εκκλησίας, κάτω από την πίεση των φτωχών στρωμάτων που παρά την ανέχεια τους δεν παύουν να ελπίζουν (αλλά και να αγωνίζονται) για μια θέση στον παράδεισο (αν έχουμε μέτωπο με τους παπάδες θα μας φάει το σκοτάδι και στην άλλη ζωή)
Είναι δύσκολα αγαπητοί συμπολίτες και συνέλληνες αλλά όλοι μαζί μπορούμε, γιες γουί καν!
simon
30 Ιανουαρίου, 2013 8:37 πμ
Και να προσθέσω ότι ο Σύριζας φταίει για όλα! Αλίμονο, αν κυβερνήσει… Καλύτερα (;) η σαμαροβενιζελοκουβελική (ακρο)δεξιά…
Για μια θέση στον παράδεισο απευθυνθείτε στον Περισσό. Καν γουΐ;
spiral architect
30 Ιανουαρίου, 2013 9:15 πμ
Ο Σύριζας δεν φταίει για όλα.
Θα φταίει όμως από τούδε και στο εξής:
Ο σύριζας δεν έχει πολιτικό σχέδιο. Δεν έχει κανέναν τρόπο να πραγματοποιήσει αυτά που έχει υποσχεθεί και υπόσχεται συνεχώς στις κοινωνικές ομάδες τριγύρω του. Κι επειδή δεν έχει κανέναν τρόπο να το πράξει, το έχει ρίξει κι αυτός στο θέατρο του παραλόγου, στη σκληρή διαπραγμάτευση και τα άδεια λόγια.
giorgalis
30 Ιανουαρίου, 2013 10:29 πμ
Και γιατί να κυβερνήσει ρε simon;
Είδαμε τον φίλο σου τον στάθη τον πασόκο, που έγλειφε το παπαδαριό προχτές κι έλεγε ο ρεζίλης πως το 95% είμαστε χριστιανοί ορθόδοξοι, πόσο ξεφτίλας…
Δες σήμερα αυτά που σας λέει ο Αλαβάνος, (που τα λένε και τα καταλαβαίνουν όλοι πια). Eίναι τουλάχιστον γελοίο το νέοΠΑΣΟΚ να μιλά για το ΚΚΕ και να θέλει να κυβερνήσει για να μας «σώσει», πάτε ολοταχώς για νέες διασπάσεις και για επιστροφή στην «αριστερά».
simon
31 Ιανουαρίου, 2013 8:20 πμ
Σωστά, γιατί να κυβερνήσει; Καλύτερα δεν είμαστε τώρα;
simon
31 Ιανουαρίου, 2013 9:31 πμ
Τώρα έμαθα ότι η επαίσχυντη κυβέρνηση του Σύριζα συνέλαβε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και τους στέλνει στον εισαγγελέα με την προβοκατόρικη κατηγορία ότι έσπασαν τα γραφεία του υπουργού εργασίας.
Πόσο θα αντέξουμε πια αυτή την κυβέρνηση του Σύριζα;
giorgalis
31 Ιανουαρίου, 2013 11:32 πμ
Εντάξει simon το έχουμε καταλάβει, είσαι 100% με τη λογική του σ.παπαδημούλη
– «το ΠΑΣΟΚ θα ήταν τέλειο αν δεν ήταν διεφθαρμένα τα στελέχη του».
Θα πρέπει κάποια στιγμή να μας πεις που στο διάολο διαφέρει ο συριζας από τη ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ (της καρδιάς μας – που δεν είναι διεφθαρμένο φυσικά) ή άσε μη μας πεις..
Αρκετά δουλέψατε ψιλό γαζί τους προοδευτικούς ανθρώπους πατώντας στο σοκ και τον πόνο που ζούμε, τώρα θα σας βάλει εκεί που ανήκετε, μαζί με τα άλλα απολιθώματα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Βλέπεις η μαϊμού ανέβηκε στον ψηλό στύλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης και φάνηκε το …μυαλό της. 😉
simon
31 Ιανουαρίου, 2013 11:47 πμ
Με τη δική σου λογική, υπάρχει κάτι άλλο -εκτός του Σύριζα- που πρέπει να αντιπαλέψουν οι προοδευτικοί άνθρωποι, σήμερα στην Ελλάδα; Ή πρέπει όλοι ομοθυμαδόν να παλέψουμε για να μη βγει ο Σύριζα και να μείνει αυτή η «καλή» κυβέρνηση; Καήκαμε στο κουρκούτι (’81-’85 και ’89) και φυσάμε και το γιαούρτι;
Αυτό πάντως που έχεις με τον Σύριζα, να το κοιτάξεις… 😉
simon
31 Ιανουαρίου, 2013 11:50 πμ
…γιατί δεν είδα να λες κάτι για τους σαμαροβενιζελοκουβέληδες…
simon
31 Ιανουαρίου, 2013 11:53 πμ
… με λίγα λόγια, αναγνωρίζεις κάτι πιο επικίνδυνο (και για ποιούς;;;) από τον Σύριζα σήμερα στη χώρα;
giorgalis
31 Ιανουαρίου, 2013 12:05 μμ
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ δεν διαφέρει από το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ (εκτός από τον «μυστήριο» λόγο που κάνει τους πασόκους να είναι διεφθαρμένοι..), αν διαφέρει να μας πεις 1-2 θέσεις διαφορετικές.
Αυτή τη λογική: «θα κάνω τα ίδια με τους άλλους αλλά εγώ είμαι έντιμος» την τρώει στη μάπα η χώρα τουλάχιστον 40 χρόνια κι έρχεστε τώρα, μέσα σε σεισμούς λιμούς και καταποντισμούς, να την επαναλάβετε!
Δεν έχω κάτι με το ΣΥΡΙΖΑ (γραφικοί είναι οι άνθρωποι και πριν λίγα χρόνια κι εγώ τους πίστεψα), αν έχω «κόλλημα» με κάποιο κόμμα αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ και οι διάφορες εκδοχές – φορείς του.
simon
31 Ιανουαρίου, 2013 12:58 μμ
Η ισοπέδωση αυτή είναι το κύριο χαρακτηριστικό της πολιτικής του ΚΚΕ, χρόνια τώρα. «Πας μη ΚΚΕς, δεξιός». Δε μου λες κάτι καινούργιο. Και, πέρα από τα δικά σου τα «κολλήματα», το κόλλημα του ΚΚΕ είναι οποιοσδήποτε σχηματισμός πιστεύει ότι μπορεί να ακυρώση την εκπροσώπηση απ’ αυτό της εργατικής τάξης. Αυτός ο «εχθρός» είναι χειρότερος από οποιονδήποτε άλλο για το ΚΚΕ. Και στο ‘όνομα αυτού του «δίπολου» και αυτής της «καθαρότητας» αρνείται οποιαδήποτε -προσωρινή, έστω, και μόνο σε κάποιους τομείς- συνεργασία θα μπορούσε να αναπτερώσει το ηθικό των ανθρώπων αυτή την εποχή.
BandieraRossa
31 Ιανουαρίου, 2013 1:54 μμ
Από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε αξιωματική αντιπολίτευση, αρκείται στο να λειαίνει γωνίες και να πολώνει το κλίμα μεταξύ ευατών και ΝΔ. Αυτό είναι κλασσικό όπλο της αστικής δημοκρατίας ώστε να μην «ολισθαίνουν» ψηφοφόροι προς τ’ αριστερά. Συνέβαινε στην Ελλάδα με ΕΡΕ-Ένωση Κέντρου και από τη μεταπολίτευση έφτασε στο απόγειο με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Άρα γιατί να υποπέσει σε ένα τέτοιο σφάλμα, με αυτήν την ιστορική εμπειρία;
giorgalis
31 Ιανουαρίου, 2013 2:20 μμ
simon αποκλείεται να μη θυμάσαι πόσο «επικίνδυνο» ήταν το ΠΑΣΟΚ για τη ΝΔούλα (και το αντίστροφο) μέχρι να εμφανιστεί το «εκσυγχρονιστικό» δίδυμο σημίτη-έβερτ.
Ξεχνάς τους «εφιάλτες», τον «αρχηγό της 17Ν», την «αυριανή» (σήμερα υπάρχει η αυγιανή), τον «ελεύθερο τύπο», το «κανάλι 29» και όλη αυτή τη σκατίλα του 80-95 που επανήλθε στις μέρες μας.
Επειδή έχει κουράσει το παραμύθι με την κυβέρνηση που σας πολεμά δήθεν περισσότερο από όσο πολεμούσε ο ένας πόλος του δικομματισμού τον άλλο…
Σας πολεμά επειδή θα φέρετε το σοσιαλισμό και θα διώξετε τον άι βασίλη…
simon
31 Ιανουαρίου, 2013 7:41 μμ
@ giorgalis
Άντε, η κυβέρνηση «μας»* πολεμά γι’ αυτά που λες. Αυτοί οι τύποι πιο κάτω γιατί κάνουν τέτοιες αναλύσεις;
ΥΓ. Το «μας» με εντάσσει στον Σύριζα, στον οποίο δεν είμαι εντεταγμένος, ούτε θα ενταχθώ ποτέ, ακόμη κι αν… Σου έχω πει τις απόψεις μου και να τις θυμάσαι.
Παρ’ το πίσω.
simon
31 Ιανουαρίου, 2013 8:17 μμ
Επίσης, από που προκύπτει ΑΥΤΗ η λογική Παπαδημούλη; “το ΠΑΣΟΚ θα ήταν τέλειο αν δεν ήταν διεφθαρμένα τα στελέχη του”.
Βόηθησέ με λίγο…
giorgalis
1 Φεβρουαρίου, 2013 10:00 πμ
simon
ok, το «μας» δεν σε αφορά, το έχεις τονίσει πως δεν είσαι «παντρεμένος» με κανένα κόμμα και παλιότερα.
Οσα χρόνια παρακολουθώ τον παπαδημούλη λέει ακριβώς τα ίδια με τον κουβέλη απλά το κάνει με το προσωπικό του ύφος. Όπου σταθεί κι όπου βρεθεί θα καταγγείλει τη διαφθορά και θα κάνει «εποικοδομητική κριτική χωρίς ακρότητες».
Ποτέ δεν θα ακούσεις απο αυτόν κακές λεξούλες όπως «τάξη» και «καπιταλισμός», ποτέ, ποτέ, ποτέ, ο άνθρωπος είναι ΠΑΣΟΚ.
Το έγγραφο δεν ξέρω τι ακριβώς είναι όμως το δέχομαι ως εγκυρότατο που προέρχεται κατευθείαν από την καρδιά του συστήματος, είναι ταυτόχρονα κι ένα «χρησιμοποιημένο χαρτομάντιλο».
Έχεις μπροστά σου ένα κόμμα που ο πρόεδρος και τα μεγαλοστελέχη του γλείφουν όπου σταθούν κι όπου βρεθούν, τους εφοπλιστές και τους επιχειρηματίες, την ΕΕ, τους ιμπεριαλιστές και εδώ και λίγο καιρό το παπαδαριό και το ΔΝΤ.
Ταυτόχρονα άλλα στελέχη του λένε ακριβώς τα αντίθετα και μιλούν για επαναστάσεις, σοσιαλισμούς, κομμουνισμούς και σεξ με εξωγήινες καλλονές.
Έχεις δλδ ένα κόμμα που βρίσκεται (αλλού πατά κι αλλού βρίσκεται) μεταξύ ΚΚΕ και …»ανεξάρτητων ελλήνων» με μια εσάνς υπεργαλαξιακού ερωτισμού, πράγμα που δίνει το δικαίωμα να κάνεις αναλύσεις ως ΔΝΤ ή NSA ή λέσχη βόιδεμπεργκ ή απλώς τραμπάκουλας και να πέφτεις μέσα, ταυτόχρονα, η CIA κι ο βοηθός τσομπάνη να πέφτουν μέσα στις τελείως διαφορετικές αναλύσεις τους για το ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Εχεις μπροστά σου όχι ένα συνηθισμένο πολιτικό φορέα αλλά ένα τσίρκο, τώρα αν υποθέσουμε πως το τσίρκο γίνεται κυβέρνηση, πρέπει να απαντήσουμε: «πόσο αντισυστημικό μπορεί να είναι ένα τσίρκο που κυβερνά την ελλάδα του 2013;» και μετά κάνε όσες αναλύσεις θες…
simon
31 Ιανουαρίου, 2013 6:19 μμ
@ BandieraRossa
31 Ιανουαρίου, 2013 1:54 μμ
«Από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε αξιωματική αντιπολίτευση, αρκείται στο να λειαίνει γωνίες και να πολώνει το κλίμα…»
Σιγά – σιγά, φίλε! Χρεώνεις στον Σύριζα ΚΑΙ το κλίμα πόλωσης; Πόθεν πώς;
BandieraRossa
31 Ιανουαρίου, 2013 11:44 μμ
Συγγνώμη, διορθώνω. Δεν προκαλεί πόλωση ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι πως δεν τον βολεύει αυτή η κατάσταση.
Για να είμαι σωστός, η ΝΔ επιδίδεται σε αυτό το σπορ, προς το παρόν μόνη της.
Γιαννκα
29 Ιανουαρίου, 2013 8:12 μμ
@Кроткая ωραια γραφη………!!!
Modern Reviewer
29 Ιανουαρίου, 2013 9:32 μμ
Το ακόμα χειρότερο και απο το Facebook (γιατί εκεί facebook είναι πάντα μπορεί να πλασαρεσαι και εκτός απο αυτό που πραγματικά είσαι)είναι όταν τους συναντάς στο δρόμο,στη γειτονιά όταν τους δίνεις τη προκύρηξη σε κοιτάνε με ανάμνηση με γέλιο χαράς που σε συναντούν ξανά αλλά και με απορία αυτό το βλέμα της απορίας τι κάνει αυτός;
Ο κόσμος έχει ξεχάσει να αγωνίζεται αυτό νιώθεις…Βέβαια για να μαι και ειλικρινής ανέκαθεν υπήρχε και μια άλλη κατηγορία αυτών που μείνανε σπίτι τους για πάντα που απογοητευτηκαν…πριν καν ίσως ξεκινήσουν.
Αυτοί δεν είναι ξεγραμμενοι είναι αυτοι που πρέπει να ακούσουμε τη δική τους αντίληψη να τους σταθούμε να τους απλώσουμε το χέρι και να τους σηκώσουμε κανένας και καμιά δε περισευει… Η ίδια η ζωή θα τους φέρει στο επόμενο βήμα…
χρηματιστης απ το Νιου Γιορκ
30 Ιανουαρίου, 2013 11:42 πμ
Μετα την καταληψη των γραφειων της ΔΗΜΑΡ και τη γενικευμενη ανομια καταληψεων, που συσσωμο το πολιτικο προσωπικο καταδικαζει, τωρα εχουμε και κατάληψη στο γραφείο του υπουργού Εργασίας, από μέλη του ΠΑΜΕ
Αναμενονται απ την μια, καταδικες της βιας απ οπου κι αν προερχεται και απ την αλλη αναλυσαρες του ΚΚΕ ,για το πως οι Παμιτες νομιμοποιουνται να καταλαμβανουν (συμβολικα παντα …) υπουργικα γραφεια για εργασιακα θεματα, ενω ειναι καταδικαστεο να κανουν το αναλογο αυτοι που εστιαζουν και διαμαρτυρονται για ελευθερια, αξιοπρεπεια και ανθρωπινα δικαιωματα εναντια στον αυταρχισμο και την φασιστικοποιηση
Αντε να δουμε …
altereggas
30 Ιανουαρίου, 2013 1:14 μμ
αληθεια, αν δεν ησαν Παμιτες, τι θα ελεγε το κωμα ?
oldboy9
30 Ιανουαρίου, 2013 11:46 πμ
Πεθαίνοντας στα 25, 30, 35 και θάβοντας τους στα 75, 80…
Αυτό με τα κουπόνια στο «πρώτο-θέμα» μόλις χθες ήταν θέμα συζήτησης μεταξύ προλετάριων (λέμε τώρα!) ντιπ για ντιπ, το τι παπαριές άκουσα δεν λέγεται.
Για καλύτερη ποιότητα στο: black tracker
http://www.black-tracker.gr/details.php?id=284
Ioulianos
30 Ιανουαρίου, 2013 12:23 μμ
Δε λένε τίποτα, και πώς να πούνε αφού η εξουσία μας έμαθε να ζούμε σε μονοσημικά πλαίσια μεταμορφώνοντας μας ανάλογα με τα συμφέροντα της στιγμής και κατά περίπτωση σε «καταναλωτές» – «εκδρομείς»- «πελάτες»-«ψηφοφόροι»-«χρήστες»- «Δημόσιους υπαλλήλους»- «Ιδιωτικούς υπαλλήλους» και πολλά άλλα αντικαθιστώντας την κοινωνικότητα και την αλληλοεπίδραση από την ιδιότητα του καθένα και μάλιστα περιορισμένη μόνο στον λειτουργικό ρόλο της. Έτσι, για να ασκείται καλυτέρα ο έλεγχος πάνω στο άτομο και να συμμορφώνετε στην επιτήρηση.
oldboy9
30 Ιανουαρίου, 2013 12:36 μμ
Το παλαιό και δοκιμασμένο «διαίρει & βασίλευε»…
Γεια σου ρε Σύντροφε, χάθηκες η ιδέα μου είναι!
Ioulianos
30 Ιανουαρίου, 2013 12:51 μμ
Ναι για λίγο. Είμαι όμως εθισμένος με όλους σας οπότε θεωρώ ότι είμαι ξανα έτοιμος για λεκτικές εκρήξεις, θυμωμένες αντιπαραθέσεις, και περιποιημένες εκτονώσεις. 🙂
Σε χαιρετώ σύντροφε
oldboy9
30 Ιανουαρίου, 2013 12:56 μμ
Άψογο σε βρίσκω 🙂
catalternative
30 Ιανουαρίου, 2013 2:09 μμ
Кроткая
30 Ιανουαρίου, 2013 2:11 μμ
ε ναι ρε κατ. προφανως. 🙂
catalternative
30 Ιανουαρίου, 2013 2:13 μμ
Και αυτό ….
Кроткая
30 Ιανουαρίου, 2013 2:15 μμ
επίσης προφανώς. όλο ηθελα να τα προσθέσω κι όλο το ξέχναγα 🙂
catalternative
30 Ιανουαρίου, 2013 2:16 μμ
😀
Scud
30 Ιανουαρίου, 2013 3:20 μμ
Reblogged this on The age of bricks and commented:
Ίσως το καλύτερο κείμενο που έχω διαβάσει τελευταία, όχι χωρίς κάποιον πόνο.
yiovanna
30 Ιανουαρίου, 2013 6:11 μμ
Reblogged this on Yiovanna’s Blog.
altereggas
31 Ιανουαρίου, 2013 1:16 μμ
Πολύ ωραία όλα αυτά αλλά πρέπει όλοι και όλες μας, εργάτες, αγρότες, φοιτητές να καταδικάσουμε την κατάληψη των γραφείων του υπουργού εργασίας.
Αυτές οι ενέργειες δεν έχουν καμία σχέση με την ανάπτυξη της λαϊκής πάλης κατά της αντιλαϊκής πολιτικής και του αυταρχισμού και αποπροσανατολίζουν τον αγώνα κατά των μερκελιστών που θέλουν να καταστρέψουν την όμορφη ευρώπη μας και επιπλέον συσκοτίζουν το σκάνδαλο με τη λίστα Λαγκάρντ
Να επ[ισημάνουμε τέλος οτι δίνουν προσχήματα και επιχειρήματα στην κυβέρνηση να κλιμακώσει τον αυταρχισμό κατά του λαϊκού κινήματος
DrAluca
31 Ιανουαρίου, 2013 1:28 μμ
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχχα
Ελιωσα. 😀 😀 😀
Χαμογελατε…
Bobfisher
1 Φεβρουαρίου, 2013 9:41 πμ
Εξαιρετικό κείμενο και πολύ ωραία γραφή Кроткая.
Ωστόσο, γιατί είμαστε «εμείς» διαφορετικοί; Πως να ζητήσει κανείς περισσότερα από τον «παροιμιώδη μέσο ανθρωπάκο» του Μπίρμαν, όταν ο εξίσου παροιμιώδης μέσος «σύντροφος» δεν τολμάει καν να απαιτήσει από τον ιδιαίτερο πολιτικό σου χώρο να σταματήσει να θάβει τους «άλλους», με τους οποίους παρεπιπτόντως τρώει τα ίδια χημικά κάθε τετάρτη; Ομολογώ ότι πλέον αποφεύγω τις πολιτικές συζητήσεις με τους συντρόφους (όπως γνωρίζουν οι παλιοί γνώριμοι εδώ μέσα, για εμένα όρος αυτός έχει πολύ διασταλτική έννοια), καθότι μου είναι ανυπόφορο πλέον να ακούω τι πούλημα έριξαν «οι κουκουέδες» εκεί, πόσο ξεπουλημένος θα είναι ο συριζα ή για το κακό που προξενεί στο κίνημα η «βία των αντεξουσιαστών». Και δεν μου είναι ανυπόφορο γιατί όλα αυτά είναι τάχα ψέμματα. Κυρίως μου είναι ανυπόφορη η ανικανότητα κάθε πλευράς να ξεμάθει όσα κατάπιε αμάσητα «για τους άλλους» όταν ήταν πιτσιρικάς/πιτσιρίκα από τους διάφορους ποντίφηκες του «γραφείων» (ή των «συνελεύσεων»). Μου είναι ανυπόφορο το ότι μεγάλο μέρος των συντρόφων έχει κατ’ ουσίαν ιδρυματοποιηθεί και είναι πρακτικά ανίκανο να λειτουργήσει κοινωνικά εκτός του πολιτικού μικροχώρου του και έχει την απαίτηση από τους άλλους να ιδρυματοποιηθούν είσης για να μπορεί να επικοινωνήσει μαζί τους. Περισσότερο κι από τη θεωρητική ένδεια των συντρόφων (απόρρεια της γενικότερης θεωρητικής ένδειας), μου είναι ανυπόφορη η προσκόλληση στην «ιστορία», από την οποία ο καθένας μπορεί να τραβάει επιλεκτικά φύλλα για να «βουλώσει» τον άλλο. Μου είναι επίσης ανυπόφορο το ότι ο παροιμιώδης σύντροφος είναι διατεθειμένος να ανεχτεί στο δικό του πολιτικό χώρο εκείνον που βλέπει ξεκάθαρα ότι είναι ένας γαμημένος γραφειοκράτης, ουδόλλως διαφορετικός και πιθανώς χειρότερος από τα καθάρματα που κυβερνούν τώρα.
Οπότε, ναι… «Δεν λένε τίποτα». Αλλά δεν είναι ηλίθιοι, τουλάχιστον όχι όλοι. To «καλά τα λες» – αλλά σε γράφω στ’ @@ μου, δεν αφορά μόνο το σταρχιδισμό και το ραγιαδισμό του νεοέλληνα, αλλά και όλο αυτό το σύμφυρμα κουτοπονηριάς και ιδρυματοποίησης που ενδημεί μεταξύ μας.
Υ.Γ. Προφανώς δεν είμαι της άποψης να γίνουμε όλοι μια χαζοχαρούμενη οικογένεια όπου οι πολιτικές διαφορές θάβονται κάτω απ’ το χαλί. Απλώς μου γυρνάει τ’ άντερα το γεγονός ότι (με εξαίρεση χώρους όπως ετούτος εδώ) δεν υπάρχει κοινός τόπος συζήτησης. Και πάλι προφανώς, δεν αναφέρομαι σε συμφωνίες, συμμαχίες αφ υψηλού και τα τοιαύτα. Αναφέρομαι στην πολιτική κουλτούρα συνεννόησης και διαλόγου που δεν υπάρχει, αλλά που είναι αναγκαία μιας και η βαρβαρότητα είναι προ των πυλών (αν δεν έχουμε ήδη περάσει τις πύλες). Όταν μυρίσουμε τη δική μας ποδαρίλα μπορεί τα πόδια των γύρω μας να μας μυρίζουν λιγότερο,
Και πάλι συγχαρητήρια για το κείμενο.
katy
1 Φεβρουαρίου, 2013 11:18 πμ
Bob, τόσες αλήθειες μαζεμένες…σ’ ένα μικρό κειμενάκι. Με συγκίνησες…
Μας λείπεις….να ‘ρχεσαι πιο συχνά…
χρηματιστης απ το Νιου Γιορκ
1 Φεβρουαρίου, 2013 3:09 μμ
εμενα παλι ουδολως με συγκινησε το αρχικο κειμενο
αναγνωριζω βεβαια πως προσελκυει ο εξαιρετικος τροπος γραφής, αλλα ο θολος λυρισμος του, τελικα αποκρυβει την ουσια που ειναι «ολοι στον ιδιο ντορβα»
απ την αλλη με συγκινησε για μια ακομη φορα ο Sid Vicious
demonio
1 Φεβρουαρίου, 2013 10:46 μμ
κι εμενα με καλυπτουν σε μεγαλο βαθμο αυτα που γραφεις.
και συμφωνω και με την πυργοδεσποινα, πως θα μπορουσες να εμφανιζεσαι συχνοτερα 🙂
Bobfisher
1 Φεβρουαρίου, 2013 9:50 πμ
Να μην ξεχάσω τη μουσική. Αύριο είναι 34 χρόνια από το θάνατο του Sid Vicious
Кроткая
2 Φεβρουαρίου, 2013 4:04 πμ
Bobfisher, εγω δεν σε ξέρω, μόλις σε γνώρισα. Αλλά συμφωνώ μέχρι κεραίας στην κριτική που κάνεις. Πρέπει να φύγουν μερικές προκαταλήψεις. Και πρέπει να ξαναμάθουμε να συζητάμε ήρεμα κι απλά. Και κυρίως, να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη.
Βέβαια, ωραία κι εύκολα τα ευχολόγια, αλλά δύσκολο να ξεχαστούν τα μανιάτικα από Ισπανίες, εμφυλίους, δίκες της Μόσχας και δεν ξέρω τι άλλο. Μάλλον όχι να ξεχαστούν, αυτό δεν πρέπει. Να μάθουμε από αυτά πρέπει, να βγάλουμε συμπεράσματα και να τελειώνουμε με την καταθλιπτική παρελθοντολογία, γιατί το μέλλον δεν θα μας περιμένει και πολύ καλά θα κάνει. 🙂
Bobfisher
2 Φεβρουαρίου, 2013 10:01 πμ
Καλημέρα Katy. Καλημέρα Demonio. Σας παρακολουθώ ανελλιπώς, αλλά συνήθως γράφουν άλλοι αυτά που θάθελα να πω εγώ. Ρίχτε χαιρετίσματα και στον OldBoy (αν δεν έχει γίνει ήδη μεγαλοδημοσιογραφική περσόνα) :-Ρ
@Кроткая
Είναι κάπως πιο πολύπλοκο από το να ξεμάθουμε όσα ξέραμε και να ξαναμάθουμε άλλα. Βλέπεις, κατά κύριο λόγο ο κόσμος «μας» έχει κάπως ευαίσθητη ψυχούλα (αλλιώς δεν θα ασχολούνταν) και αυτή η εποχή είναι για πολύ σκληρά τομάρια. Η πίεση, οι αποτυχίες, ο φασισμός που βρίσκεται προ των πυλών και γενικότερα αυτό το χάλι σε κάνουν να θες να τα κάνεις όλα μπουρδέλο και όταν ανακαλύπτεις ότι δεν μπορείς, τείνεις να στρέφεσαι κατά του αμέσως επόμενου εύκαιρου αντίπαλου. Ο πολιτικός διάλογος παύει και, ως γνωστόν, αυτό είναι το πλέον εύφορο έδαφος πάνω στο οποίο στήνονται πολύ ωραίες, αυτοεκπληρούμενες γραφειοκρατίες. Δεν καμώνομαι πως έχω την απάντηση σε αυτό, αλλά πλέον ψιλογέρασα για να το ανέχομαι.
Πάρτε και μουσικούλα.
Η πρώτη εκτέλεση του κομματιού παίχτηκε το 1947 στο συνέδριο του κομμουνιστικού κόμματος των ΗΠΑ.
Bobfisher
2 Φεβρουαρίου, 2013 10:03 πμ
Χα χα… η τσίμπλα στο μάτι πρωϊνιάτικα
Αυτό εδώ είναι το κομμάτι για το οποίο έγραψα.
Bobfisher
2 Φεβρουαρίου, 2013 10:06 πμ
Μα γαμώ την παναγ… μου μέσα δεν παίρνει το λινκ και βγάζει αυτό το πράγμα. Για να δούμε
Bobfisher
2 Φεβρουαρίου, 2013 10:07 πμ
Επιτέλους.
Μαρία Αλιφέρη
2 Φεβρουαρίου, 2013 12:59 μμ
Μόλις τέλειωσε η ομιλία του προέδρου alexis.
Το κωλόσογο μου είναι εκπαιδευμένα κομματόσκυλα του ΠΑΣΟΚ, έχω χρόνια να τους μιλήσω αλλά θα το κάνω τώρα, αν έχουν άκρες και στο νέο ΠΑΣΟΚ, τότε σύντροφοι θα βολευτώ (έστω και στα γεράματα – το ’93 μου προσφέρθηκε χοντρό βόλεμα αλλά ήμουν άγουρος κι αδιαφόρησα) και θα γνωρίσετε ένα νέο giorgalis, χαλαρό κι αισιόδοξο, «ανοιχτόμυαλο» και όχι μονομανή!
Σας αγαπώ!
LAGARTSAS-A
2 Φεβρουαρίου, 2013 2:53 μμ
Ερως ανικατε μαχαν.
Τον εχεις παρει το κατοπι τον alexis.
Αυτά δε γκρυβονται, ο,τι και να λες, οσο και να σκουζεις … 😉
εχεις και ενα σόι αδερφε μου … παναιαμ!
giorgalis
2 Φεβρουαρίου, 2013 3:34 μμ
Είμαι λίγα μηνάκια μεγαλύτερος του κι αυτός πάει για πρωθυπουργός ενώ εγώ είμαι τόσο επιτυχημένος όσο η τελευταία αποστολή του διαστημικού λεωφορείου «τσάλεντζερ».
Πως να μη τον φθονώ;
Εύχομαι να μην άκουσες την ομιλία του και τον στηρίξεις πάλι.. 😀
LAGARTSAS-A
2 Φεβρουαρίου, 2013 4:22 μμ
τοσο πιστικος ηταν;!
στα λογια «ολοι» ωραιοι ειναι, οταν υπαρχουν μονο αυτια για να ακουν και να νανουριζονται.
σκατα στους ηγετες απ οπου κι αν προερχονται.
κατω οι τυραννοι.
LAGARTSAS-A
2 Φεβρουαρίου, 2013 4:28 μμ
…πειστικος, για να μη μπαει αλλού το πραμα. 😉
dimitrt
2 Φεβρουαρίου, 2013 8:34 μμ
Ρε μαγκες απο θεωρια εχω γινει γιαουρτι ,πονοκεφαλιασα αλλα την δευτερα εχω ραντεβου με την ιστορια λαθος ΔΕΗ μου κοβει το ρευμα, καμμια ιδεα??
oldboy9
2 Φεβρουαρίου, 2013 9:50 μμ
Ρε Bobfisher, πολύ αδύνατη μνήμη έχεις! Μάλλον εύκολο σκακιστικό αντίπαλο σε βρίσκω 🙂
ΔΕΝ έχω σχέση με τον Old Boy, εγώ ήμουν ο Oldboy (tvxs) oldboy9 & oldboy99 //γραφος και ΣΧΣ…
Πάντως είναι καταπληκτικός blogger, κάνει και υπέροχες κινηματογραφικές/πολιτικές αναλύσεις με έξοχο στυλ. Παλαιότερα έγγραφα τακτικά, με άλλο nick φυσικά!
Εξάλλου εγώ απλά ένας Αναρχοάπλυτος, Θολοκουλτουριάρης & ξιπασμένος ελιτιστής είμαι ο έρμος, αλλά και πολύ καλός σκακιστάκος!
Υ.Γ.
Υποθέτω ότι εμένα εννοείς, αν όχι γράψε λάθος ε!
Bobfisher
4 Φεβρουαρίου, 2013 11:45 πμ
Φιλαράκι νόμιζα ότι εσύ ήσουνα ο αρθογράφος old boy. Ρε τον κλέφτη. Καλά, δεν τούχεις πει ότι στο ελληνικό ίντερνετ ο μοναδικός, o αυθεντικός και ανεπανάληπτος old boy είσαι εσύ;
🙂
cu
pasokoi kai neodhmokrates kai dhmar gamhmenoi
8 Φεβρουαρίου, 2013 12:04 πμ
πολυ ωραιο το αρθρο…σαν ποιημα ειναι..τοσες εικονες οταν το διαβαζα…εικονες καθημερινες….γερα αδερφια εστω και εαν δεν συμφωνουμε σε ολα θα συνθλιψουμε αυτο το κρατος και αυτη τη κοινωνια