Όσο κι αν προσπαθούν να ακυρώσουν τη μνήμη του Δεκέμβρη 2008, το φάντασμα της εξέγερσης είναι διαρκώς παρόν και στοιχειώνει τους χειρότερους εφιάλτες της καθεστηκυίας τάξης. Ο τρόμος που σπέρνει, ωστόσο, δεν προέρχεται τόσο από την απειλή μιας επανάληψης όσο από την αδυναμία ταξινόμησής του και αρχειοθέτησής του μέσα στα κυρίαρχα πολιτικά λεξικά. Και κυρίως από τη μη προβλεψιμότητά του, το αναπάντεχο του ξεσπάσματος, την πρωτοτυπία και πολυμορφία των δρόμων σύγκρουσης και έκφρασης που διάνοιξε. Έτσι που ο μεγαλύτερος φόβος τους είναι πια ότι αν ξανασυμβεί θα συμβεί διαφορετικά…
του Κώστα Χαριτάκη αναδημοσίευση από την εφημερίδα Δράση
Γιατί, όπως κάθε γνήσια εξέγερση, πριν απ’ όλα ανέτρεψε τα δεδομένα ρεπερτόρια της διαμαρτυρίας και τα προβλέψιμα σχέδια της αντίστασης. Το μεγαλύτερο σκάνδαλο του Δεκέμβρη ήταν αυτό που δεν μπορούσαν να χωνέψουν με τίποτα όλες οι οργανωμένες πολιτικές δυνάμεις, η έλλειψη αιτημάτων και συγκεκριμένων διεκδικήσεων. Αυτή η «τυφλότητα», όπως έσπευσαν πολλοί να τη χαρακτηρίσουν, σε συνδυασμό με μια «ανεξέλεγκτη βία», όπως επίσης έσπευσαν πολλοί να καταγγείλουν, ήταν μια πρωτόγνωρη «παρέκκλιση» από κάθε «ορθοδοξία». Μια διάρρηξη του πολιτικού πεδίου από κάποια ασύμμετρη προς αυτό δύναμη που δεν αναγνωρίζει κανένα κανόνα, κανένα από τα διαθέσιμα στην πολιτική αγορά σχέδια, και κυρίως καμία αρχή για να διεκδικήσει από αυτήν.
Επρόκειτο για μια πραγματική στιγμή αυτοθέσμισης και αυτοοργάνωσης πέρα από το καθιερωμένο τόξο του πολιτικού. Εξ ου και το δεύτερο σκάνδαλο, η άρνηση της αντιπροσώπευσης, αυτή η «βλασφημία» προς τον κοινοβουλευτικό καθωσπρεπισμό, την κομματική και κρατική μορφή της πολιτικής, που τόσο πολύ ενόχλησε ιδιαίτερα την αριστερά ώστε να την χαρακτηρίσει «αντιπολιτική». Ο Δεκέμβρης διερεύνησε, για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση και τόσο πρακτικά, τους δρόμους εξόδου από το καταθλιπτικό πλαίσιο του «πολιτικού παιχνιδιού» ως κατανομή θεσπισμένων ρόλων και προβλέψιμων συμπεριφορών υποστηλωτικών της κυριαρχίας ακόμη κι όταν την αντιπολιτεύονται.
Ένα νέο υποκείμενο εμφανίστηκε στους δρόμους και δήλωσε ευθαρσώς ότι είναι κι αυτό «πολιτική δύναμη», και μάλιστα μια πολιτική δύναμη που καταφέρνει να διαφεύγει διαρκώς από τις νόρμες της κανονικότητας, και γι’ αυτό πραγματικά επαναστατική, ικανή να καταλύσει εδώ και τώρα αυτό που όλο σχεδιάζουν και όλο προετοιμάζονται να καταλύσουν οι «οργανωμένες δυνάμεις»… Δεν ήταν το «αυθόρμητο» ως μια απλοϊκή διάλυση του «οργανωμένου», όπως κατηγορείται συχνά, αλλά ένα πλήθος …δίχως ταυτότητα πια, το ελαστικό «σώμα» των νέων μορφών εκμετάλλευσης και καθυπόταξης, της ανεργίας, της εργασιακής περιπλάνησης και ανασφάλειας, αλλά και μιας νέας επινοητικότητας και φαντασίας που ξεπερνά τα όρια της ενσωμάτωσης της παλιάς (καταρρέουσας πια) σταθερής εργασίας και τις, υπό αποσύνθεση, μορφές οργάνωσής της.
«Οι μέρες της αφθονίας σας είναι μετρημένες»…
Ο Δεκέμβρης σήμανε με εκκωφαντικό τρόπο το τέλος της εποχής της καταναλωτικής ψευδαίσθησης και της κοινωνικής αφασίας. Πριν καν μπούμε στα βαθιά νερά της κρίσης, έβαλε σε διερώτηση έναν ολόκληρο τρόπο ζωής δομημένο με τα υλικά της χρυσόσκονης του λάιφ στάιλ, της εύκολης πίστωσης και της εμπορευματικής ψύχωσης.
Την ίδια στιγμή η δολοφονική επίθεση στην Κούνεβα, έφερνε στο προσκήνιο το πρόχειρα επουλωμένο τραύμα του ελληνικού «αναπτυξιακού θαύματος», τη στυγνή μαζική εκμετάλλευση των μεταναστών, και μαζί την εργοδοτική τρομοκρατία αλλά και τον εκμαυλισμό του καθεστωτικού συνδικαλισμού.
Παλιές ξεχασμένες αξίες, όπως η αλληλεγγύη, αναζωογονήθηκαν μέσα σε ένα ρεύμα πρακτικών απαγκίστρωσης από την κρατική «θαλπωρή» και την κομματική «καθηκοντολογία», ενώ νέες αξίες αναδύθηκαν ως ορίζουσες ενός ανταγωνιστικού προς τον υπάρχοντα πολιτισμού των κάτω: οριζόντιες αντιδομές, ισότιμη συνεργασία, αυτοοργάνωση, αυτοδιαχείριση, άμεση δημοκρατία, ανεξαρτησία από το κράτος και το χρήμα.
Και οι αξίες αυτές, όσο και οι πρακτικές που ενέπνευσαν, ήρθαν για να μείνουν. Στάθηκαν πολύτιμο στήριγμα όλα αυτά τα χρόνια της εξάπλωσης της κοινωνικής ερημοποίησης, γέμισαν το κενό που άφησε η παταγώδης κατάρρευση των πολιτικών και συνδικαλιστικών δομών, αναμετρήθηκαν με την αποτυχία των παλιών στρατηγικών της ανατροπής. Δημιούργησαν έναν ολόκληρο άλλο κόσμο, στα όρια, πέρα και ενάντια σε αυτόν που εκπνέει τροφοδοτώντας τη βαρβαρότητα.
Ας αφήσουν, λοιπόν, οι κάθε λογής πολιτικοί λογιστές την «πολιτικά ορθή» μεζούρα τους με την οποία νομίζουν πως μπορούν να μας στριμώξουν ρωτώντας μας συνέχεια: ναι, αλλά τι άφησε ο Δεκέμβρης;
Στη θέση του καμένου δέντρου του Συντάγματος φύτρωσε και άνθισε επί μήνες μια πλατεία της άμεσης δημοκρατίας. Ο σπόρος του Δεκέμβρη μπόλιασε τα πολλαπλασιαζόμενα πολύμορφα εγχειρήματα αυτοοργάνωσης, αυτοδιαχείρισης και αλληλέγγυας δημιουργίας σε γειτονιές, πόλεις, χώρους εργασίας, παιδείας, υγείας και πολιτισμού. Τροφοδότησε τις άγριες συγκρούσεις και τους σκληρούς αγώνες πέρα από τις καθιερωμένες λιτανείες που εκτυλίχτηκαν όλα αυτά τα χρόνια.
Αλλά η μεγαλύτερη παρακαταθήκη του είναι η ανοιχτή υπόθεση μιας ανατροπής που δεν θα είναι «επιστροφή» σε μια κάποιου τύπου καπιταλιστική κανονικότητα. Κάνοντάς μας να αναγνωρίσουμε τις θαμμένες δημιουργικές δυνάμεις που σκέπαζαν τόνοι ιδεολογικής σκουριάς και πολιτικού κομφορμισμού, δίνοντάς μας την πρώτη ώθηση για να ζήσουμε διαφορετικά, σπρώχνοντάς μας στη δίνη ενός κοινωνικού πειραματισμού που μετασχηματίζει καθημερινά την πραγματικότητα, δημιούργησε ένα ρήγμα που καμιά παραδοσιακή αφήγηση δεν μπορεί να κλείσει.
Ο Δεκέμβρης εξακολουθεί να μας ρωτά: υπάρχουμε, αλλά ζούμε;
Πηγή: Mao.gr
kixwtis
7 Δεκεμβρίου, 2012 6:56 μμ
η αντιπροσώπευση είναι μια τρολλιά
λαϊκή συνέλευση σε κάθε γειτονιά
kixwtis
7 Δεκεμβρίου, 2012 7:10 μμ
και για να σοβαρευτούμε
είναι καλό ότι νέες συλλογικότητες
σκάνε σαν τα κύματα Huygens
όμως αυτά αντί να αλληλεπικαλυφθούν
έχουν μία τάση να περιχαρακώνονται στον μικροκοσμό τους
διαφορές μεταξύ αριστεράς, αναρχίας και εξεγερμένων Δεκέμβρη, Σύνταγμα,
ανένταχτων κλπ δεν υπάρχουν ουσιαστικά
έχουν φτιαχτεί κουλτούρες και νοοτροπίες περιχαράκωσης
που είναι περισσότερο γελοίες αν τις κοιτάξεις απ έξω
από τη διαμάχη beatles-stones
1000 φορές να είμαι απολίτικος ατενίστας χιπστερ, να διαβάζω athens voice και να ακούω indie
παρά όλη αυτή η μαλακία που απλά κρύβει εξουσιομανία ελέγχου
και έλλειψη σεβασμού στη διαφορετικότητα στο βάθος της
για ποιο φασισμό μιλάμε;
kopria.blogspot
7 Δεκεμβρίου, 2012 7:20 μμ
Τι έγινε όμως το 2008; Είχα γράψει παλιότερα τη δική μου θεώρηση. Τώρα πια είμαι σίγουρος ότι είχαμε δει εικόνες του μέλλοντός μας. Μια πραγματική προφητεία.
Το γεγονός που ήταν η αφορμή της εξέγερσης ήταν η δολοφονία Αλέξη Γρηγορόπουλου, ενός 15χρονου παληκαριού, χωρίς αιτία, από έναν μπάτσο, όνομα και πράγμα, τον Κορκωνέα.
Σε συμβολικό επίπεδο το κράτος αυθαιρετώντας ασκεί όλη την δολοφονική ισχύ του πάνω στην νεολαία, εξοντώνοντας το μόνο ελπιδοφόρο τμήμα της κοινωνίας και μάλιστα σε κάθε επίπεδο.
Μια γενιά νεαρών ανθρώπων στην εφηβεία που το μέλλον τους παρουσιαζόταν ζοφερό, παρότι τίποτα δεν προδίκαζε πραγματικά την κατάσταση τη σημερινή.
Κι όμως, σχηματοποίησα αυτό που ένιωθα για χρόνια και με πίεζε εσωτερικά μόνο κοιτώντας τα μάτια των παιδιών που έπαιζαν κιθάρα και τραγουδούσαν στο οδόστρωμα της Αμαλίας μπροστά από τα σιδερόφρακτα ΜΑΤ, την αδυσώπητη κατασταλτική ισχύ της διαφθοράς του κατεστημένου.
Εκεί συνειδητοποίησα το πόσο τραγικό είναι να μην έχεις τίποτα μπροστά σου για να αξίζει να ζεις, καμιά έμπνευση να δημιουργείς. Ήμασταν μια αποχαυνωμένη κοινωνία διαποτισμένη με την σάπια κουλτούρα του σκυλάδικου που εξέθρεψε το ΠαΣοΚ του Ανδρέα διαβρώνοντας κάθε έννοια αλληλεγγύης και κοινοτισμού. Η χλιδή και η χυδαία επίδειξη πλούτου, «αρετές» που άνδρωσαν τον φιλοτομαρισμό του νεοέλληνα άρχισε να περνά από γενιά σε γενιά μέσα στην ίδια την οικογένεια.
Στην εφηβεία βέβαια αμφισβητείς το κατεστημένο και με την ορμή της αδράνειας μεταφέρεις, συμβολίζεις και κατόπιν εκλογικεύεις το όραμα και τον αγώνα σου στα αμφιθέατρα και τις αυλές των σχολών. Όμως η υποκουλτούρα υποβοηθούμενη από τα μέσα πια έστειλε τις νεολαίες από τους δρόμους της οργής στη Βανδή και τη Βίση, στην αλλοτρίωση που λικνίζεται ιδρωμένη στα τραπέζια και στα αδηφάγα μάτια των χειροκροτητών.
Κι όμως, ο κρότος του πυροβολισμού και ο επιθανάτιος ρόγχος φάνηκε να ξυπνούν μια γενιά και μα της δείχνουν το μόνο δρόμο που της έμενε να πάρει, αυτό της εξέγερσης, πριν καταπλακωθεί από το βάρος των ονείρων που θα μέναν απραγματοποίητα.
Κατάπτυστες όλες οι γενιές, μαζί και η δική μου, που αντί να καταλάβει τι συνέβαινε, βάλθηκε να καταπνίξει τη φλόγα της ελπίδας φυσώντας δυνατά να τη σβήσει. Και την έσβησε. Προσπάθησε πολύ, γιατί φαίνεται πως η ψυχική αντίσταση των αποφασισμένων είναι μεγάλη, αλλά τελικά τα η προπαγάνδα του κατεστημένου, ο τρόμος που απλόχερα σέρβιραν τα ΜΜΕ και το όνειρο του Καγιέν στο πεζοδρόμιο στα Καμίνια ήταν πιο ισχυρά για τον μικρό ενήλικα. Ακόμη και η πνευματική ελίτ, αντί να εκλογικεύσει και να μεθοδεύσει το συναίσθημα, έβαλλε κατά παντός με μένος – ίσως επειδή ήταν ανίκανη να μεθοδεύσει η ίδια ένα τέτοιο κίνημα, ίσως γιατί απλώς φοβόνταν. Μαζεύτηκε λοιπόν στο καβούκι των κατεστημένων μέσων και εφημερίδων και εκλιπαρούσε για «νόμο και τάξη». Και έτσι μαζεύτηκε η ατίθαση νεολαία αντί να υποστηριχθεί. Και ένας αθώος έφηβος πέθανε άδικα από το σιδερένιο χέρι της εξουσίας, και μια μετανάστρια (τότε έγινε και αυτό, ως προάγγελος των εργασιακών που έρχονταν – υπόθεση Κούνεβα) ποτίστηκε με οξύ για να κλείσει το στόμα της. Και έτσι φτάσαμε στο σήμερα.
Σήμερα εκπληρώθηκε η προφητεία του Δεκέμβρη του 2008. Αφού δεν αγωνιστήκαμε θα πεθάνουμε. Θα πεθάνουμε σε όλα τα επίπεδα, από το πνεύμα μέχρι το σαρκίο μας που θα λιώσει από την εξαθλίωση. Κι όμως είχαμε την ευκαιρία, και ακόμη την έχουμε. Ο Δεκέμβρης δείχνει το δρόμο.
Η ελευθερία είναι διαρκής κατάσταση αγώνα, έως πάντα…
Read more: http://kopria.blogspot.com/#ixzz2EO62MhVp
kopriths
8 Δεκεμβρίου, 2012 6:05 μμ
kopria eisai troll
spiral architect
9 Δεκεμβρίου, 2012 8:14 πμ
oldboy9
10 Δεκεμβρίου, 2012 9:04 πμ
Σκληροπυρηνικέ, να και η αντίστοιχη ταινία!
«Οι μέρες της αφθονίας σας είναι μετρημένες» The Edukators (Die Fetten Jahre sind vorbei) για τους γνώστες της γερμανικής. Πολύ καλή ταινία και 4 αστεράκια, βέβαια δεν ακολουθούν κατά γράμμα τας…»γραφάς», αλλά είναι μια κάποια αρχή 😉
mitera
12 Δεκεμβρίου, 2012 12:39 μμ
3o ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ Γ΄ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 13/12 ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗ 1.00 ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ
Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Αιγάλεω 11-12-12
Σήμερα Τρίτη 11 Δεκέμβρη 2012 οι Σύλλογοι Γονέων & Κηδεμόνων των 5ου & 16ου Δ.Σ. Αιγάλεω έκλεισαν, με απόφαση Γενικής Συνέλευσης, τα σχολεία επ’ αόριστον μέχρι να παρθούν πίσω όλες οι παράνομες συμπτύξεις – συγχωνεύσεις τμημάτων. Στη διεύθυνση Γ΄ Αθήνας εκπαιδευτικοί από τους συλλόγους Εκπαιδευτικών Π.Ε:
Αιγάλεω, Περιστερίου, Χαϊδαρίου, Αγ.Βαρβάρας – Κορυδαλλού & Ιλίου-Καματερού και Πετρούπολης «Δημ. Γληνός» καθώς και γονείς από τις Ενώσεις Γονέων των περιοχών, συνεχίζουν την κατάληψη.
Η δυναμική παρουσία γονιών και εκπαιδευτικών μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε μέχρι να ανακληθούν οι αποφάσεις που αντιμετωπίζουν μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς ως λογιστικά νούμερα.
– Απαιτούμε να υπάρξουν δεσμεύσεις για την κάλυψη όλων των εκπαιδευτικών κενών που υπάρχουν στα σχολεία μας.
– Καλούμε όλους τους εκπαιδευτικούς στη Δ/νση Π.Ε. Γ. Αθήνας (Μάκρης 3, Αιγάλεω) για να μην περάσουν οι αποφάσεις που στοχεύουν τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας, καταργούν τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών και διαταράσσουν την ομαλή λειτουργία των σχολείων.
– Καλούμε Γονείς, Μαθητές, Εργαζόμενους να συμπαρασταθούν στον αγώνα για αποκλειστικά, δημόσια και δωρεάν παιδεία.
– ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ.
– ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ-ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙΣ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ.
– ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 13 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2012, στις 1.00 μ.μ., ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ (Τσόχα 13)
– Για τη διευκόλυνση των εκπαιδευτικών οι Σύλλογοι Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αιγάλεω Χαϊδαρίου και Περιστερίου έχουν αποφασίσει 2ωρη διευκολυντική στάση εργασίας τις δύο τελευταίες ώρες της πρωινής βάρδιας και τις δύο πρώτες της απογευματινής.
ΤΑ ΔΣ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε
ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ- ΑΙΓΑΛΕΩ- ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ- ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ – ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ – ΙΛΙΟΥ – ΚΑΜΑΤΕΡΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΝ ΔΗΜΩΝ
http://www.alfavita.gr/arthra/%CF%83%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%88%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CF%8D%CE%B8%CF%85%CE%BD%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B5-%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1%CF%82