Ακούς την Μπαλάντα του κυρ Μέντιου από το στόμα του Μάλαμα, σε ένα κατάμεστο στάδιο από ανθρώπους που συνέρρευσαν για τη συναυλία αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης των 15 συλληφθέντων της αντιφασιστικής μοτοπεριπολίας. Το κλειστό του Σπόρτιγκ γέμισε και οι ουρές απέξω φτάνανε μέχρι τον ΗΣΑΠ. Καμιά δεκαριά χιλιάδες άτομα τα υπολογίζουν.. Και δε σου λέω πως όλοι είχαν συνείδηση του σκοπού της συναυλίας. Κάποιοι πήγανε να ακούσουν Αγγελάκα, Μάλαμα, Ιωαννίδη και τους Illegal με μόνο 6 ευρώ. Δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Σημασία έχει που βρέθηκαν εκεί και φεύγοντας θα κατάλαβαν αυτά που καταλάβαμε όλοι: πως είμαστε πολλοί. Είμαστε ένα στάδιο κατάμεστο, ένα στάδιο πριν τη συνειδητοποίηση.
Όμως τα προηγούμενα χρόνια άκουσες την Μπαλάντα του κυρ Μέντιου, ξώφαλτσα έστω, από το στόμα του Νότη Σφακιανάκη σε πίστες. Από κάτω είχε μπράβους, ιδιοκτήτες μαφιόζους, κονσομασιόν, drugs. Κάτι μυστήριοι τύποι άνοιγαν φιάλες με ουίσκυ, οι παρκαδόροι αραδιάζανε τζιπάρες στη σειρά, οι λουλουδούδες έρραιναν μαδημένα γαρύφαλλα τον άρχοντα του κιτς, κάτι σκυλούδες χόρευαν τσιφτετέλια. Κι όλο αυτό θύμιζε τη σκηνή του πάρτυ στο Requiem for a dream. «Ass to ass» δίνει το παράγγελμα ένας από τους φραγκάτους και τα δυο call girls γίνονται αντικείμενο πλήρους εξευτελισμού.
Αργότερα, όταν οι συνθήκες το ευνοήσουν, το κατασκεύασμα της εγχώριας σόου μπιζ που ενσάρκωνε τον λαϊκό νεόμαγκα, που θέλει τη γυναίκα σκλάβα και κυρά, που αγαπάει με πάθος την πατρίδα του, που θρησκεύεται, που δηλώνει αναρχικός στις τηλεοράσεις και όταν τον ρωτάνε τη γνώμη του για τον Χριστόφορο Μαρίνο, ρωτάει με ντεμέκ μπλαζέ ύφος μασώντας την αιώνια τσίχλα «Ποιος είναι ο κύριος;» Αλλά ο Μαρίνος δεν ήταν πια κύριος γιατί ήταν ήδη νεκρός. Τον αυτοκτόνησαν, όπως ξέρουμε αλλά δεν θα μάθουμε ποτέ. Δεν ήξερε τον Χριστόφορο Μαρίνο αλλά ήξερε το Γιώργο Μαρίνο, δεν ήξερε τον Πέτρουλα αλλά ήξερε την Πετρούλα, δεν ήξερε τον Νόβα αλλά τη Nova. Αυτός και οι όμοιοί του. Και έχει λαϊκό έρεισμα γι’ αυτό και οι πρωινατζούδες θα του δώσουν βήμα να εκφράσει τις φασιστικές του απόψεις, την απροκάλυπτη υποστήριξή του στη ΧΑ, η οποία μετατράπηκε από μπράβος των νυχτερινών κωλάδικων σε μπράβος κάθε λογής αφεντικού.
Κι όταν το όνειρο τελειώνει, όταν η Δεξιά μείνει ατάιστη, δε θα αρκεστεί ούτε σε ψήφο στη ΝΔ, ούτε σε ψήφο στην ακροδεξιά, ούτε καν σε ψήφο στην εγκληματική οργάνωση της ΧΑ. Θα δράσει όπως έχει μάθει από τους γκεσταμπίτες, τους ρουφιάνους, τους δοσίλογους, τους ταγματασφαλίτες, τους βασιλόφρονες, τους χουντικούς, τους βασανιστές, τους παρακρατικούς, τους τραμπούκους παππούδες της. Η Δεξιά απ’ άκρη σ’ άκρη καταλαβαίνει μόνο από μάσα. Αν στερηθεί το μαμ, με ό,τι αυτό σημαίνει για το (υπ)ανθρώπινο είδος, θα μας κατασπαράξει.
Ο εμφύλιος μαίνεται ακόμα και στο πολιτισμικό κεφάλαιο. Οι χρυσαυγίτες απλώνουν τη βρώμικη χερούκλα τους στην Μπαλάντα του κυρ Μέντιου και το ποίημα του Βάρναλη γίνεται το παιδί για το οποίο ερίζουν οι δυο γυναίκες και τη λύση δίνει ο Σολομώντας διατάσσοντας να το τεμαχίσουν στη μέση. Και τότε φαίνεται ποια είναι η πραγματική του μάνα. Εκχωρήσαμε οι φορείς του συγκεκριμένου πολιτισμικού κεφαλαίου το δικαίωμα να το μεταχειρίζονται οι σκυλάδες. Την ίδια ώρα όμως, η κακιά μητριά, αυτή που δεν της ανήκε το κεφάλαιο, επώαζε το αυγό του φιδιού. Κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά, την πρώτη μέρα, που λέει ένα άλλο τραγούδι, τόσο συνυφασμένο με την μεταπολίτευση, μια κουλτούρα που προκαλεί αλλεργικές αντιδράσεις στους μουτζαχεντίν του Μίλτον Φρίντμαν, τους νεοφιλελέδες, που ενισχύουν το ιδεολογικό οπλοστάσιο τους μίσους στους νεοφασίστες.
Το μήνυμα είναι ένα και ισχυρό: το Σπόρτιγκ ήταν τίγκα. Είμαστε πάρα πολλοί και είναι λίγοι. Τους έχουμε. Να τους τσακίσουμε όπου τους πετύχουμε. Με όποιον τρόπο μπορούμε.
——————————————————————————————————————————————————
μεταφέρει ο Μανικάκος
simon
5 Νοεμβρίου, 2012 7:36 μμ
Αυτό που γράφεις, Μάνι, για την εκχώρηση του δικαιώματος σε πολιτιστικά σκουπίδια όπως ο Σφακιανάκης να τραγουδούν Βάρναλη πρέπει να μας απασχολήσει. Ποιός έχει και ποιός εκχώρησε και γιατί αυτό το δικαίωμα σ’ αυτόν τον αναιδή σκυλά;
μανικακος
5 Νοεμβρίου, 2012 7:42 μμ
προφανως οι δισκογραφικές που κονομανε απο τα δικαιωματα….
Ioulianos
5 Νοεμβρίου, 2012 8:16 μμ
Ουπς ,εν μέρη ο «επαγγελματικός» τομέας μου.
Κάνεις λάθος μανικακο.
Τα δικαιώματα δεν ανήκουν σε καμία δισκογραφική και ούτε έχει κανένα έσοδο από την αναπαραγωγή των τραγουδιών. Τα έσοδα πάνε στην ΑΕΠΙ και μόνον εκεί . Εάν κάποιος τώρα χρησιμοποίησε ένα- όποιο- τραγούδι του χ δημιουργού δεν λέει σε κανέναν τίποτα αρκεί να πληρώσει ένα 10% επί των συνολικών εσόδων της συναυλίας στην ΑΕΠΙ. Τέλος. Εάν τώρα η ΑΕΠΙ αποδίδει αναλογικά τα ποσά στους δημιουργούς ή στους συγγενής αυτό είναι άλλη ιστορία.
«εκχώρηση του δικαιώματος σε πολιτιστικά σκουπίδια όπως ο Σφακιανάκης» είναι σωστά συναισθηματικά αλλά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, διότι δεν υπάρχει «εκχώρηση δικαιώματος».
μανικακος
5 Νοεμβρίου, 2012 9:49 μμ
εγω καταλαβα για την δισκογραφική χρηση.Ο κυρ Μεντιος πχ, περα απο τα λαιβ εχει κυκλοφορήσει και σε δίσκο(cd). εκει -υποθετω- παρεχει τα δικαιώματα η δισκογραφική…
Ioulianos
5 Νοεμβρίου, 2012 8:34 μμ
Και μια που μιλάμε για συναυλίες αλληλεγγύης:
Συναυλία
«Για τον Γιάννη….»
«Τα ξημερώματα της Τετάρτης (10/10/2012) συνέβη στο Γκάζι ένα από αυτά τα ατυχήματα που χαρακτηρίζονται τραγικά. Ένας νέος, σερβιτόρος σε καφέ στο Γκάζι, ο Γιάννης, αφού χαλάρωνε στο ρεπό του, στο μαγαζί που δούλευε καθημερινά, πήρε το ποδήλατο να επιστρέψει στο σπίτι του. Περνώντας από τις γραμμές του τρένου στην Κωνσταντινουπόλεως, κάποιος τον χαιρέτησε –ήταν πολύ αγαπητός ο Γιάννης, νέος και ωραίος και ταλαντούχος αθλητής-, γύρισε να απαντήσει, και ούτε είδε ούτε άκουσε το τρένο που ερχόταν με μεγάλη ταχύτητα. Το τρένο τον χτύπησε, τον παρέσυρε και συνέχισε την πορεία του. Κι όταν ο γίγαντας Γιάννης σηκώθηκε δεν μπορούσε να σταθεί γιατί δεν είχε πόδια… Τον μετέφεραν στο νοσοκομείο και μπαίνοντας στο χειρουργείο είπε στο γιατρό «…γιατρέ μου κάνε ό,τι πρέπει αλλά σε παρακαλώ σκέψου ότι από εμένα μπαίνει το μεροκάματο στο σπίτι…». Ο γιατρός προσπάθησε αλλά τελικά ακρωτηρίασε και τα δυο του πόδια.
Ο Γιάννης σήμερα αναρρώνει περιμένοντας να κλείσουν οι πληγές του, χαμογελά και ελπίζει ότι θα βρεθούν τα χρήματα για να βάλει προσθετικά μέλη και δεν σταματά να ονειρεύεται ότι η ζωή είναι εκεί έξω και τον περιμένει…
Οι «φίλοι του Γιάννη» και ο Αθλητικός Σύλλογος «ΤΡΙΤΩΝ» διοργανώνουν συναυλία προκειμένου να μπορέσουν να μαζέψουν το μεγάλο χρηματικό ποσό που απαιτείται, για να γίνει η επέμβαση που θα του χαρίσει πάλι την ελπίδα…
Τα έσοδα από τη συναυλία θα δοθούν αποκλειστικά στην οικογένεια του Γιάννη, στο νοσοκομείο «Γ.ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ» και τους γιατρούς για να φτιάξουν και πάλι πόδια στο Γιάννη, για να περπατά, για να μπορέσει να ζήσει όπως ονειρεύεται,
Συμμετέχουν με αλφαβητική σειρά:
Φώτης Ανδρικόπουλος, Αντίπερα όχθη, Ρίτα Αντωνοπούλου, Μελίνα Ασλανίδου, Φοίβος Δεληβοριάς, Χρήστος Θηβαίος, Ματούλα Ζαμάνη & Snorkels, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Δημήτρης Καρράς, Κίτρινα Ποδήλατα, Λήδα Μανιατάκου,
Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Θάνος Μικρούτσικος, Πάνος Μουζουράκης, Λεωνίδας Μπαλάφας, Σταύρος Νταντούς & Lost Tigainos, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Μίλτος Πασχαλίδης, Γιάννης Σαββιδάκης, Μιχάλης Τζουγανάκης, Υπόγεια Ρεύματα, Μαριέττα Φαφούτη, Γιάννης Χαρούλης, Burger Project, Georgia (Μπλε), Fundracar, Rebetoven, Word of Mouth
Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012
Live Stage ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ
Ιερά Οδός & Σπύρου Πάτση
Ώρα: 19:00
Είσοδος: 8 €
oldboy99
5 Νοεμβρίου, 2012 8:39 μμ
…δεν έχω λόγια
oldboy99
5 Νοεμβρίου, 2012 9:17 μμ
Ας συνοψίζουμε τα κορυφαία συνθήματα που φώναξαν τα συντρόφια στο Σπόρτιγκ:
___________________________________________________________________
Το πάθος για την λευτεριά είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά (το κλασικό!)
Μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι (το ενωτικό!)
Ελλάς-Ελλάς Μελιγαλάς αυτό πάει κι έτσι πάντως ΕΛΑΣ-ΕΛΑΣ Μελιγαλάς (Το διαχρονικό!)
Ζήτω το παγκόσμιο προλεταριάτο (Το διεθνές!)
…ξέχασα τπτ 🙂 😉
Кроткая
7 Νοεμβρίου, 2012 1:05 πμ
μπαρδον, αλλα το συνθημα ειναι ΕΑΜ ΕΛΑΣ Μελιγαλας και φωναζοταν με την προσθηκη «ενας ειναι ο δρομος λαέ για να νικας» 🙂
φωναχτηκε και το αλλο κλασικο «φασιστες κουφαλες, ερχονται κρεμαλες» επίσης 🙂
oldboy9
8 Νοεμβρίου, 2012 10:36 μμ
…μην του δίνεις σημασία, με τρολλάρει ο χαμένος 🙂
Кроткая
9 Νοεμβρίου, 2012 3:04 πμ
ειμαι φρεσκια ακομα και μπερδευομαι :Ρ
idebenone
6 Νοεμβρίου, 2012 10:34 πμ
Ακούς την Μπαλάντα του κυρ Μέντιου από το στόμα του Μάλαμα , σε ένα κατάμεστο στάδιο από ανθρώπους που συνέρρευσαν για τη συναυλία αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης των 15 συλληφθέντων της αντιφασιστικής μοτοπεριπολίας. Το κλειστό του Σπόρτιγκ γέμισε και οι ουρές απέξω φτάνανε μέχρι τον ΗΣΑΠ. Καμιά δεκαριά χιλιάδες άτομα τα υπολογίζουν.. Και δε σου λέω πως όλοι είχαν συνείδηση του σκοπού της συναυλίας. Κάποιοι πήγανε να ακούσουν Αγγελάκα, Μάλαμα, Ιωαννίδη και τους Illegal με μόνο 6 ευρώ. Δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Σημασία έχει που βρέθηκαν εκεί και φεύγοντας θα κατάλαβαν αυτά που καταλάβαμε όλοι: πως είμαστε πολλοί. Είμαστε ένα στάδιο κατάμεστο, ένα στάδιο πριν τη συνειδητοποίηση.
Xanadu
6 Νοεμβρίου, 2012 8:38 μμ
παντως μεσα στις καφριλες τις βραδιας, τμημα του κοσμου που εμεινε απεξω και ζητησε τα λεφτα του πισω 😛 ρουκου τελειως
tselnikas
6 Νοεμβρίου, 2012 9:29 μμ
Кроткая
7 Νοεμβρίου, 2012 1:10 πμ
κοιτα οι άλλοι εχουν κινησει/εχει η πλάση κοκκινησει/άλλος ήλιος έχει βγει/σ’αλλη θάλασσα άλλη γη
αυτό.
μανικακος
7 Νοεμβρίου, 2012 1:11 πμ
μαυρο/κοκκινησει λέει… μη καπελώνεις…. 😀
Кроткая
7 Νοεμβρίου, 2012 1:13 πμ
ο Βαρναλης το λέει, όχι εγώ!
κ ο,τι θέλω θα κάνω!
[φταιω γω που εριξα τουη οταν βγηκε η μαυροκόκκινη στη σκηνη ρε! εγώ φταίω!]
μανικακος
7 Νοεμβρίου, 2012 1:14 πμ
εσυ φταις βεβαια…. και οι τροτσκες… 😀 😀 😀
Кроткая
7 Νοεμβρίου, 2012 1:18 πμ
αυτα να τα θυμηθεις στην επομενη Κροστάνδη :ΡΡΡΡΡΡ
μανικακος
7 Νοεμβρίου, 2012 1:20 πμ
. . . καλααααα
Sugel
9 Νοεμβρίου, 2012 1:28 μμ
Βαθύ Κόκκινο » Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση » Η Χούντα ήξερε τα πάντα για την Τουρκική εισβολή αλλά αδράνησε.