Εξαιρετικά ενδιαφέρον ανάγνωσμα. Αλλού συμφωνεί, αλλού διαφωνεί και αναδημοσιεύει από το Flix.gr η Narrator
=================
Ας παραβλέψουμε το γεγονός πως η εν λόγω νομοθετική ρύθμιση που αφορά τον υπολογισμό του ειδικού φόρου από τις κινηματογραφικές αίθουσες περιλαμβάνεται σε έναν νόμο (4049/ΦΕΚ 35/Α/23.2.2012) υπό τον γενικό τίτλο «Αντιμετώπιση της βίας στα γήπεδα, του Ντόπινγκ, των προσυνεννοημένων αγώνων και λοιπές διατάξεις».
Προφανώς είναι και αυτό ακόμη μια πράξη στο θέατρο του παραλόγου που επιμένει να συγχέει τον Πολιτισμό με τον Τουρισμό και τώρα με τον Αθλητισμό, την ίδια στιγμή που προεκλογικές εξαγγελίες τολμούν για ακόμη μια φορά να ρίχνουν στάχτη στα μάτια ανυποψίαστων και υποψιασμένων μιλώντας για τον Πολιτισμό (;) της Ελλάδας ως «βαριά βιομηχανία». Ισως εδώ κολλάει το ντόπινγκ, αν το σκεφτεί κανείς καλύτερα!
Η παράγραφος 2 του άρθρου 44 του νόμου αναφέρει κατά λέξη τα εξής:
«Στην περίπτωση των επιχειρήσεων αιθουσών, όπως αυτές ορίζονται στη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 στοιχείο ε’ του ν. 3905/2010 ο υπολογισμός του ειδικού φόρου για την ανάπτυξη της κινηματογραφικής τέχνης, ο οποίος επιβάλλεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 60 του ν. 1731/1987 (Α’ 161), γίνεται επί της εκάστοτε τιμής του εισιτηρίου της κάθε επιχείρησης αιθουσών μετά την αφαίρεση ποσού πενήντα λεπτών του ευρώ (0,50 €) για την προβολή σε χειμερινή αίθουσα και ενός (1) ευρώ για την προβολή σε θερινή αίθουσα, ποσά τα οποία παρακρατούνται από την εκδούσα το εισιτήριο επιχείρηση.»
Για να κατανοήσει κανείς ωστόσο τι ακριβώς σημαίνει αυτός ο υπολογισμός αρκεί μια ανάλυση μιας μέσης τιμής ενός εισιτηρίου κινηματογράφου στην Ελλάδα σήμερα.
Από ένα εισιτήριο που κοστίζει 8 ευρώ, το τελικό ποσό που μοιράζονται αίθουσα και διανομέας προκύπτει μετά από την αφαίρεση του Φ.Π.Α. και την αφαίρεση του Φ.Δ.Θ. (Φόρου Δημοσίων Θεαμάτων).
Με τη νέα αυτή ρύθμιση ο μεμωνομένος κινηματογράφος, με μία ή δύο αίθουσες, παρακρατεί 0.5 ευρώ (αν είναι χειμερινή) και 1 ευρώ (αν είναι θερινή) και έτσι το τελικό ποσό που μοιράζονται αίθουσα και διανομέας προκύπτει μετά από την αφαίρεση του Φ.Π.Α., του 0.5 ή 1 ευρώ και στη συνέχεια του Φ.Δ.Θ.
Ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδία Αιθουσαρχών Ελλάδας, Παναγιώτης Τσακαλάκης, μας εξηγεί γιατί ακριβώς θεσπίστηκε αυτό το μέτρο και τι σημαίνει για τους αιθουσάρχες:
«Το μέτρο αυτό θεσπίστηκε για να σωθεί η αίθουσα. Και η χειμερινή και η θερινή. Αυτή τη στιγμή έχουν απομείνει στην Ελλάδα 135 χειμερινές αίθουσες και 170 θερινές, οι οποίες προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα σε πραγματικά αντίξοες συνθήκες. Η ρύθμιση αυτή ήταν ένα ζητούμενο από την εποχή της θητείας της Μελίνας Μερκούρη στο Υπουργείο Πολιτισμού, δηλαδή να υπάρχει ένα ποσό που η κινηματογραφική αίθουσα – μιλάμε για τις μονές ή διπλές αίθουσες και όχι για τα mutliplex – θα μπορεί να παίρνει από την αξία του εισιτηρίου καθαρό, χωρίς καμία φορολογική επιβάρυνση.
Το ποσό δεν είναι σημαντικό, αλλά είναι τουλάχιστον κάτι που μπορεί να χρησιμεύσει για τη συντήρηση και τις λειτουργικές ανάγκες των αιθουσών. Οι μεμονωμένες αίθουσες βρίσκονται σήμερα σε σημείο αθλιότητας, το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού δεν έχει χρήματα για την επιστροφή του ειδικού φόρου που δίνεται στις αίθουσες όταν αυτές προβάλλουν ελληνικές ταινίες και αυτό το μέτρο μπορεί να βοηθήσει στο να σωθούν αίθουσες που υπό τις παρούσες συνθήκες θα αναγκαστούν να κλείσουν. Ως Ομοσπονδία Αιθουσαρχών αγωνιούμε καθημερινά και ενεργούμε πάντοτε με απώτερο σκοπό τη βιωσιμότητα των αιθουσών»
Οι διανομείς κινηματογραφικών ταινιών, ωστόσο, αντιδρούν έντονα σε αυτήν τη νέα ρύθμιση. Η Πρόεδρος της Ενωσης Διανομέων Κινηματογραφικών Ταινιών Ελλάδας (ΕΔΙΚΤΕ) και επικεφαλής της εταιρείας διανομής Feelgood Entertainment, Ειρήνη Σουγανίδου, μας εξηγεί τις θέσεις των διανομέων:
«Το πρόβλημα που δημιουργεί η συγκεκριμένη ρύθμιση, η οποία έχει σαν βασικό σκεπτικό την ενίσχυση της μονής/διπλής και θερινής αίθουσας – και η οποία πέρασε «παρεμπιπτόντως» με αφορμή μια τροπολογία ως προς τον τρόπο υπολογισμού του ειδικού φόρου για την ενίσχυση του κινηματογράφου – είναι ότι αυτή γίνεται με χρήματα που αποτελούν έσοδα των διανομέων και των παραγωγών. Ερχεται δηλαδή το κράτος και κάνει «πολιτική» με τα λεφτά των άλλων.
Η πρόσφατη τροπολογία που δίνει τη δυνατότητα στις αίθουσες για παρακράτηση ποσού 0,50 ευρώ για τις χειμερινές και 1,00 ευρώ για τις θερινές ανά εισιτήριο, έχει δημιουργήσει σημαντική αναστάτωση στην αγορά και δημιουργεί λόγω ελλιπούς διατύπωσης και σημαντικά προβλήματα στην εφαρμογή της ως προς την τιμολόγηση. Ούτως ή άλλως η διάταξη έχει ενδοτικό χαρακτήρα, δηλαδή δίνει τη δυνατότητα στην αίθουσα να κάνει την παρακράτηση αλλά δεν την υποχρεώνει.
Από την πλευρά της διανομής, αμφισβητούμε τόσο τη σκοπιμότητα, όσο και τη νομιμότητά της, αλλά και θεωρούμε εντελώς απαράδεκτη τη μεθόδευση που ακολουθήθηκε, με την πρωτόγνωρη μυστικότητα της διαδικασίας και τον αποκλεισμό μας από κάθε συμμετοχή στο θέμα, όταν μάλιστα είμαστε οι άμεσα ενδιαφερόμενοι και οι άμεσα θιγόμενοι.
Ο κινηματογράφος δοκιμάζεται από την οικονομική κρίση συνολικά, η συνεχής μείωση του αριθμού των εισιτηρίων πλήττει όχι μόνο την αίθουσα, αλλά κυρίως τους διανομείς των ταινιών, οι οποίοι επενδύουν σημαντικά ποσά για την αγορά και την προώθησή τους και δεν είναι επιτρεπτή και δίκαιη η μονομερής ενίσχυση της μιας πλευράς σε βάρος της άλλης. Σε κάθε περίπτωση, αν η πολιτεία επιθυμούσε πράγματι να ενισχύσει τις μονές αίθουσες, έχει τη δυνατότητα να το πράξει επιχορηγώντας τις και όχι αφαιρώντας μερίδιο από την «πίττα» που αναλογεί στις εταιρείες διανομής και στους παραγωγούς.
Η κρατική αυτή παρέμβαση στην κινηματογραφική αγορά, με τον αποκλεισμό του ποσοστού που μας αναλογεί στο ποσό των 0,50 ή του 1,00 ευρώ από κάθε κινηματογραφικό εισιτήριο, είναι προφανές ότι θίγει κατάφωρα την αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων και συνιστά άνιση και προνομιακή μεταχείριση των αιθουσαρχών έναντι των διανομέων, διότι σε καθεστώς κρίσης που πλήττει εμπορικά και τους δύο φορείς της κινηματογραφικής αγοράς, η πολιτεία μεριμνά για την ενίσχυση μόνο της μίας πλευράς, όχι με δικά της μέσα, αλλά αφαιρώντας έσοδα από την άλλη πλευρά.
Επίσης, η προνομιακή μεταχείριση της μονής/διπλής και θερινής αίθουσας, σε βάρος των εταιρειών διανομής, δυσκολεύει και τις προσπάθειες που γίνονται για την μείωση του κινηματογραφικού εισιτηρίου. Να σημειωθεί επίσης, ότι το ποσό που εισπράττουμε ως διανομείς από κάθε κινηματογραφικό εισιτήριο, αποδίδεται κατά το μεγαλύτερο ποσοστό του, στους παραγωγούς των ταινιών που διανέμουμε, Ελληνες ή ξένους, οι οποίοι επίσης θίγονται από την επικείμενη ρύθμιση, ιδιαίτερα μάλιστα η δοκιμαζόμενη από κάθε άποψη ελληνική κινηματογραφική παραγωγή.
Τόσο οι κινηματογραφικές αίθουσες όσο και οι διανομείς είναι εμπορικές επιχειρήσεις και δεν είναι επιτρεπτή η διακριτική μεταχείρισή τους. Στην αγορά του κινηματογράφου και μάλιστα σε εποχή μεγάλης κρίσης, τα συμφέροντα όλων των φορέων δεν είναι αντιτιθέμενα, αλλά κοινά και ενιαία. Κανένα μέρος δεν μπορεί να σταθεί και να επιβιώσει χωρίς το άλλο ή σε βάρος του άλλου. Διότι κινηματογραφικές αίθουσες χωρίς βιώσιμες εταιρίες διανομής δεν μπορούν να υπάρξουν. Και με αυτό το σκεπτικό ακριβώς, είναι που ελπίζουμε να επικρατήσει η λογική και να υπάρξει άμεσα διορθωτική ρύθμιση, η οποία θα επαναφέρει την ισορροπία στην αγορά.
Η ενίσχυση του κινηματογράφου θα πρέπει να είναι βασικό μέλημα κάθε Υπουργείου Πολιτισμού και κάθε επιχείρησης που ασχολείται με τον κινηματογράφο. Και αυτή η ενίσχυση δεν πρέπει να γίνεται με αποσπασματικά μέτρα, αλλά με μια συνολική μακροπρόθεσμη πολιτική που θα ξαναφέρει τον κόσμο στις αίθουσες, θα μειώσει δραστικά το πρόβλημα της πειρατείας, θα ενισχύσει την εγχώρια παραγωγή κλπ.»
Συμπέρασμα;
Και οι δύο πλευρές μοιάζουν να έχουν απόλυτο δίκιο. Ειδικά σε μια εποχή που η ενίσχυση ολόκληρης της κινηματογραφικής κουλτούρας και διασκέδασης, ξεκινώντας από την παραγωγή, τη διανομή και την προβολή είναι κάτι περισσότερο από ζητούμενο. Και που το (πιο) φτηνό εισιτήριο για το σινεμά αποτελεί σχεδόν κάτι σαν λαϊκή απαίτηση. Και που ήδη υπάρχει ένας νόμος από το 2010 (νόμος υπ’ αριθμ. 3905 «Ενίσχυση και ανάπτυξη της κινηματογραφικής τέχνης και άλλες διατάξεις») που όπως οι περισσότεροι νόμοι στην Ελλάδα της ανομίας και της παρανομίας δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Και που ως άνθρωποι που αγαπάμε τον κινηματογράφο και ζούμε απ’ αυτόν θέλουμε να είναι βιώσιμες τόσο οι αγαπημένες μας μεμονωμένες αίθουσες, όσο και οι κινηματογραφικές εταιρίες που τα τελευταία χρόνια διαχειρίζονται το θέμα «διανομή» με διεθνή στάνταρτς.
Και που όσο και να το προκαλεί το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού (και Αθλητισμού!) είναι τουλάχιστον θλιβερό να αναγκάζει τους ανθρώπους του κινηματογράφου να πέσουν σε «γηπεδικά» επίπεδα, προκειμένου να το πείσουν να κάνει απλά σωστά τη δουλειά του.
balkan357
19 Απριλίου, 2012 4:46 μμ
Reblogged this on TURBO and commented:
Add your thoughts here… (optional)
Γέροντας Spin
19 Απριλίου, 2012 5:27 μμ
«Διότι κινηματογραφικές αίθουσες χωρίς βιώσιμες εταιρίες διανομής δεν μπορούν να υπάρξουν»
Ο κινηματογράφος θα υπάρξει και χωρίς διανομείς. Και οι κινηματογραφικές αίθουσες. Τώρα για τις εταιρείες διανομής…
Narrator
19 Απριλίου, 2012 5:31 μμ
«Ο κινηματογράφος θα υπάρξει και χωρίς διανομείς.»
Σίγουρα.
Οι κινηματογραφικές αίθουσες όμως; Εφόσον δεν θα υπάρχει σύστημα διανομής, πως ακριβώς θα προβάλονται μαζικά;
Γέροντας Spin
19 Απριλίου, 2012 5:53 μμ
Ε ίσως πρέπει να αλλάξει το μοντέλο. Το μόνο σίγουρο είναι η «βάση» είναι αυτοί που φτιάχνουν ταινίες και αυτοί που τις βλέπουν. Αλλά υποψιάζομαι πως έχω ένα κενό στο πως αντιλαμβάνομαι το όλο σύστημα….Μόνο οι εταιρείες διανομής μπορούν στην ουσία να αγοράσουν μια ταινία? οι αίθουσες υποχρεώνονται να αγοράσουν από αυτές αλλιώς πάπαλα?
petros konstantinou
27 Απριλίου, 2012 10:13 πμ
μέσω δορυφόρου ίσως; είναι θέμα χρόνου η απευθείας διάθεση ταινιών από το εξωτερικό.
Geortypanos
19 Απριλίου, 2012 6:12 μμ
φαντάζεσαι μια αίθουσα να πρέπει να:
μάθει ποιες ταινίες υπάρχουν
να βρει ποια εταιρεία έχει κάνει κάθε ταινία
να διαπραγματευτεί με τις εταιρείες στο εξωτερικό
να κανονίσει υποτιτλισμούς κλπ
πόσο εφικτό το κόβεις? 🙂 και με 8 ευρώ εισιτήριο?
άσε που θα ήταν το τέλος των μικρών ανεξάρτητων παραγωγών γιατί δεν θα ενδιαφερόταν κανείς να ψάξει μια ταινία για να την δείξει μια αίθουσα …
ο ορισμός του εμπορίου είναι οι εταιρείες διανομής
Γέροντας Spin
20 Απριλίου, 2012 11:35 πμ
Μια αίθουσα δύσκολα μπορεί να τα κάνει αυτά που λες. Μια κοινότητα ανθρώπων όμως , που θα διαχειρίζεται μια αίθουσα , θα μπορεί να τα ψάξει τα πράγματα πιο εύκολα . Όσο για τις μικρές ανεξαρτητες παραγωγές , αν αξίζουν θα βρουν τον δρόμο τους. Εξάλλου τώρα στόχος είναι να βγαινει κανά φράγκο και αν πετύχουμε και καλή ταινία έχει καλώς. Στόχος θα έπρεπε να είναι να βλέπουμε καλές ταινίες και αν βγει και κανά ψιλό, έχει καλώς.Για τέχνη μιλάμε εξάλλου και δεν θα έπρεπε να βάζουμε τόσους χρηματικούς περιορισμούς σε αυτήν.
Narrator
20 Απριλίου, 2012 11:59 πμ
Κάποια από τα θέματα που θέτεις, θεωρώ ότι τα απάντησα στο σεντόνι που έγραψα παρακάτω.
Με ποιου είδους διαπραγματευτική δύναμη θα διαχειριστεί μια κοινότητα ατόμων την αγορά και διανομή;
Πόσες ανεξάρτητες παραγωγές που αξίζουν τις είδες να «βρίσκουν το δρόμο τους» στο ευρύ κοινό, χωρίς να μεσολαβήσει το σύστημα διανομής και το word of mouth που ανάγκασε σε μεγαλύτερη διανομή;
Μέχρι που φτάνει η δύναμη της αυτοδιαχειριζόμενης αίθουσας και πόσοι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε μια υποθετική τέτοια; Ποιος αποφασίζει τις ταινίες που θα προβάλονται και ποια θα είναι τα κριτήρια; Μια μειοψηφική επιλογή θα καταδικαστεί;
Ο κινηματογράφος είναι τέχνη, αλλά είναι και επάγγελμα για πάρα πολλούς ανθρώπους. Χρηματικούς περιορισμούς δεν πρέπει να βάζουμε μέχρι ένα σημείο, αλλά ούτε να θεωρούμε ότι το χρήμα (η αμοιβή) πρέπει να εκλείψει από την εξίσωση.
Γέροντας Spin
20 Απριλίου, 2012 12:19 μμ
εν ολίγοις…προτιμώ να ασχοληθώ με τα προβλήματα που θα προκύψουν αν αλλάξει το σημερινό μοντέλο, παρά να ασχοληθώ με τα προβλήματα του σημερινού μοντέλου. Και το σημερινό μοντέλο βασίζεται στους χρηματικούς περιορισμούς.Προφανώς όσο χρησιμοποιούμε χρήματα τόσο αυτά θα βρίσκονται στην εξίσωση( δεν είναι αυτό το κύριο πρόβλημα μου) . Ο ρόλος αυτού όμως ,εξαρτάται από τις επιλογές μας.
simon1roi
19 Απριλίου, 2012 6:40 μμ
Ναρ,
αυτό το «Ούτως ή άλλως η διάταξη έχει ε ν δ ο τ ι κ ό χαρακτήρα, δηλαδή δίνει τη δυνατότητα στην αίθουσα να κάνει την παρακράτηση αλλά δεν την υποχρεώνει» δεν προκύπτει από την ανάγνωση της διάταξης, που κάνω εγώ. Ίσα -ίσα προκύπτει το αντίθετο.
Αν ήθελε ο νόμος να θεσπίσει το προαιρετικό – ενδοτικό θα χρησιμοποιούσε το «ΜΠΟΡΕΙ», δηλαδή θα έλεγε «…ποσά τα οποία ΜΠΟΡΕΙ παρακρατούνται από την εκδούσα το εισιτήριο επιχείρηση».
katy
21 Απριλίου, 2012 9:58 πμ
Αν ήξερες, πόσο αυτές οι «ερμηνείες» των νόμων, μ’ έχουν παιδέψει… 🙂
simon1roi
21 Απριλίου, 2012 10:09 πμ
Δε φταις εσύ, Πυργοδέσποινα, αλλά οι «σαφείς» νόμοι… 🙂
katy
21 Απριλίου, 2012 10:21 πμ
Ξέρεις, πάντα, είχα την (χαζή) απορία, γιατί οι νόμοι, αντί να λύνουν τα προβλήματα, δημιουργούν χιλιάδες άλλα, με τις διάφορες «ερμηνείες» τους, οι οποίες, πολλές φορές, είναι εντελώς αντίθετες μεταξύ τους…. Τράτζικ! 🙂
simon1roi
21 Απριλίου, 2012 10:30 πμ
Η απάντηση: γιατί, καλή μου, αυτοί που γράφουν τους νόμους: α) δεν έχουν καμιά σχέση με τη νομική επιστήμη, β) δεν έχουν καμιά σχέση με την ελληνική γλώσσα και γ) -και κυριότερο- οι ασαφείς νόμοι είναι απολύτως συμβατοί με τα συγκεκριμένα και θολά συμφέροντα των αφεντικών, όσων τους γράφουν. Το «σοφόν το σαφές» δεν είναι καλό για την εξουσία.
katy
21 Απριλίου, 2012 10:39 πμ
Καλά, γι’ αυτούς που τους γράφουν, συμφωνώ απόλυτα και στα τρία που λες (και κυρίως στο τρίτο), αλλά γι’ αυτούς που τους «ερμηνεύουν»; (π.χ δικηγόροι).
Έχω προσωπικό παράδειγμα, από δύο δικηγόρους («μεγάλοι» εργατολόγοι και οι δύο).
Ο ένας «γιουβέτσι», ο άλλος «κοκορέτσι» (ζυμαρικό-κρεατικό). 🙂
Με ποια κριτήρια, τελικά, γίνονται οι «ερμηνείες»; Γνώσεων; Γλωσσικής κατάρτισης; Πολιτικών πεποιθήσεων;
simon1roi
21 Απριλίου, 2012 12:01 μμ
Υπάρχουν επιστημονικά κριτήρια ερμηνείας των νόμων, π.χ. η γραμματική, η τελεολογική ερμηνεία κλπ. Τελικός κριτής, τα δικαστήρια. Εκεί γίνεται της …Τζούλιας! 🙂
lnsurrection
20 Απριλίου, 2012 8:25 πμ
Δες κι εσύ την ταινία σου σε torrent και δεν αφήνεις φράγκο ούτε στις εταιρίες, ούτε στο κράτος. Απλά!
lnsurrection
20 Απριλίου, 2012 8:26 πμ
Και αν θέλεις να βγεις έξω να δεις κάποια ταινία, υπάρχουν πάμπολλες προβολές σε διάφορους χώρους.
koula
20 Απριλίου, 2012 9:23 πμ
«Επίσης, η προνομιακή μεταχείριση της μονής/διπλής και θερινής αίθουσας, σε βάρος των εταιρειών διανομής, δυσκολεύει και τις προσπάθειες που γίνονται για την μείωση του κινηματογραφικού εισιτηρίου.»
😆
αυτη ειναι πικρα.. να’σαι μια παραξηγημενη εταιρεια διανομης, που ο κοσμος δεν κατανοει τις φιλοτιμες προσπάθειές σου για μειωση του κινηματογραφικου εισητηριου…
Narrator
20 Απριλίου, 2012 11:44 πμ
Το σύστημα διανομής είναι πολύ συγκεκριμένο.
Στην Αμερική π.χ. οι εταιρίες παραγωγής συνήθως αναλαμβάνουν και τη διανομή των ταινιών τους. Στην Ελλάδα η κάθε εταιρία διανομής συνεργάζεται με συγκεκριμένες ξένες εταιρίες παραγωγής. Αγοράζει μόνο από αυτές και επίσης είναι υποχρεωμένη από το συμβόλαιο να αγοράζει «πακέτα». Θα πάρεις την Χ επιτυχία που θα κόψει σίγουρα εισιτήρια, αλλά θα αγοράσεις μαζί της και την μικρή «καλλιτεχνική» ταινία και αυτή που είναι ομολογουμένως πατάτα. Επίσης οι εταιρίες παραγωγής είναι αυτές που στην ουσία επιβάλουν τον τρόπο διανομής. Μπορεί η Ελληνική εταιρία να πιστεύει πραγματικά σε μια ταινία, να θεωρεί ότι η έξοδος στις αίθουσες θα έχει επιτυχία, όμως η ξένη εταιρία παραγωγής να επιβάλει το straight to dvd (υπάρχουν ένα σωρό πρόσφατα παραδείγματα). Να σημειωθεί επίσης, ότι οι Ελληνικές εταιρίες συνεργάζονται με συγκεκριμένες αίθουσες. Οι κινηματογράφοι Odeon παίζουν ταινίες συγκεκριμένης εταιρίας, τα Village επίσης και ούτω καθεξής.
Γενικά η διανομή έχει στρεβλώσεις και αυτό οφείλεται στο οικονομικό ρίσκο. Μπορείς να ασκήσεις ρεαλιστική κριτική σε αυτό το σύστημα, μπορείς επίσης να αρχίσεις και τα ουτοπικά ευχολόγια ή τους αφορισμούς.
Ο τρόπος που βλέπουμε ταινίες αλλάζει τάχιστα κυρίως λόγω της τεχνολογίας.
Θεωρώ την αλλαγή αυτή εντελώς αναπόφευκτη και προσπαθώ να τη βλέπω με ουδετερότητα. Ένα κομμάτι του εαυτού μου πιστεύει πραγματικά ότι τίποτα δεν συγκρίνεται με την εμπειρία της μεγάλης οθόνης που τη μοιράζεσαι με άλλους «συνενόχους», από την άλλη καλό είναι να μην κοιτάς πίσω με νοσταλγία, αλλά να κάνεις το αναπόφευκτο όσο πιο ευχάριστο γίνεται.
Δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι ΕΝΑΣ από τους λόγους που η τιμή των εισιτηρίων αυξήθηκε έτσι παράλογα ήταν και η μειωμένη ζήτηση. Τα λειτουργικά έξοδα ενός κινηματογράφου (πέρα από το όποιο κέρδος) παραμένουν σταθερά και προβολή επιβάλεται να γίνει έστω και με έναν μόνο θεατή. Εφόσον λοιπόν το στάδιο είναι μεταβατικό, ας κάνουμε τις επιλογές μας (torrents), αλλά ας μην γκρινιάζουμε για τα αποτελέσματά τους.
Σε κάθε περίπτωση γίνεται μια προσπάθεια για χαμηλότερες τιμές, έστω και τώρα και ο κινηματογράφος είναι ακόμα η φθηνότερη διασκέδαση. Δείτε εδώ σχετικά, κάποιες από τις προσφορές είναι πραγματικά δελεαστικές http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231192156
Γέροντας Spin
20 Απριλίου, 2012 12:10 μμ
Η διανομή έχει «στρεβλώσεις» επειδή έτσι πάει το πράμα. Όταν ο άλλος στηνει μια εταιρεία διανομής ή μια εταιρεία παραγωγής , δεν θα κατσει να σκάσει για την ποιότητα. Στα @@ του αν θα βγάλει μια ταινία όπου η Sandra Bullock θα χαριεντίζεται με νέο,ψηλό,γεροδεμένο ξανθό νέο ή αν θα βγάλει τον Πολίτη Κέιν. Θα κοιτάξει να διαφυλάξει την επένδυση του και να κερδίσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά. Υπό αυτό το πρίσμα, είναι αναμενόμενο να πουλάνε «πακέτα» ή το να «κόβουν» ταινίες από τις αίθουσες ή το να επιβάλλουν άλλες. Το αν θα επιβιώσει αυτό το μοντέλο , εμένα προσωπικά δεν με πολυενδιαφέρει. Εμένα θα μου άρεσε να δω μια κοινότητα ανθρώπων να στήνει έναν ωραίο χώρο όπου θα μπορούν να γίνονται προβολές . Αρκεί ο πρωταρχικός σκοπός να μην είναι τα φράγκα. Γιατί όπως το πάμε τώρα, πιο εύκολα θα δει κανείς το Finger Fredddy παρά το Σπιρτόκουτο 😉
Narrator
20 Απριλίου, 2012 12:34 μμ
Ε ναι, να μαζεύεστε σ’αυτό το χώρο για να βλέπετε το άσπρο πανί τότε…
Τα πακέτα τα πουλάνε ΑΚΡΙΒΩΣ για να έχεις και την Μπούλοκ με τον ψηλό (καλό; δεν το έχω δει) και τον Πολίτη Κέην. Ο λόγος που το κάνουν έχει σημασία εφόσον σε εσένα φτάνουν και οι 2 για να επιλέξεις;
Για μερικούς ανθρώπους που δουλεύουν στο σύστημα, δεν ήταν ποτέ επενδυσούλα και στα @@ τους. Σου προτείνω να ψάξεις την ιστορία του Τζιώτζιου.
Γέροντας Spin
20 Απριλίου, 2012 1:01 μμ
«Σουηδικό κεραμίδι, Benders, κεραμίδια, σουηδικά κεραμίδια, keramidia, keramid»
Μάλλον άλλον τζιώτζιο λες ε? 😛 για πες τι ναι τούτος.
Ταινιάρα οι κοιλιακοί του ψηλού να την δεις 😀
Nar ε αν δεν θες να μην έρχεσαι στις προβολές , δεν θα είναι υποχρεωτικές 😛
Τώρα το γιατί υπάρχουν τα «πακέτα» με ενδιαφέρει γιατί πιστεύω πως ένας τεράστιος όγκος τρασίλας πέφτει πάνω μας ακριβώς λόγω του τρόπου λειτουργίας της παραγωγής/διανομής/κατανάλωσης.
Όπως και να χει όμως, σαν να φαίνεται ότι αυτό το μοντέλο διαχείρισης, ότι και να πιστεύω εγώ ή εσύ για αυτό, δεν τα πάει και τόσο καλά. Δεν τσουλάει. Δεν θα δώσει εύκολα μια παρέα 50 ευρώ για να δει μια ταινία. Θα κατεβάσει το τόρεντ και θα παίξει μπάλα αλλιώς.
Narrator
20 Απριλίου, 2012 1:11 μμ
Πρέπει να ορίσουμε την τρασίλα (γενικά, όχι οι δυό μας, εμείς μάλλον συμφωνούμε) και να συζητήσουμε αν ο κόσμος έχει δικαίωμα επιλογής.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε προβάλονται στις αίθουσες το Battleship, το Le Havre και το Les Neiges Du Kilimanjaro. Ποιο είναι το όριο στην ευθύνη της εταιρίας για το τι θα επιλέξει ο κόσμος; Αν δεν έκοβε καμιά κατοστάρα χιλιάδες εισιτήρια το πρώτο, νομίζεις θα είχες την επιλογή να δεις το τρίτο; To oποίο παρεμπιπρώντως δεν βρίσκω σε torrent…
Ας σκεφτούμε λίγο ΠΟΥ θα δώσει τα 50 ευρώ η παρέα μήπως αλλάξουμε γνώμη 😉
Θέλω να πω, είναι και λίγο υποκειμενικά όλα αυτά.
Γέροντας Spin
20 Απριλίου, 2012 1:27 μμ
φυσικα και θα πρέπει να μπορεί να δει κάποιος τρασίλα αν θέλει. Στην ουσία όμως δεν θέλω να αφήνω την εταιρεία να καθορίζει τόσο πολύ το τι φτάνει στις αίθουσες. αυτό είναι το πρόβλημα μου για τα επόμενα 5 λεπτά 😛
Κατά τα άλλα 50 ευρώ μόνο για μελιτζάνες δίνω 😀
koula
20 Απριλίου, 2012 1:58 μμ
και για πατζαρια ρε 😀
νομιζω ξερω σε ποια ταινια πρωταγωνιστησες… στο «The men who stare at goats» 😛
Γέροντας Spin
20 Απριλίου, 2012 2:04 μμ
στάκα να διαλογιστώ 😛
Γέροντας Spin
20 Απριλίου, 2012 2:15 μμ
Για τη βια στα γήπεδα μόκο ε? 😛
μανικακος
20 Απριλίου, 2012 2:31 μμ
να πας να πεις «περαστικα» σε τραυματισμενους ματατζηδες και μετα να ερθεις να τα πουμε….
Γέροντας Spin
20 Απριλίου, 2012 2:44 μμ
Την δουλειά τους κάνουνε και αυτοί 😛