«Λαθρομετανάστες»

[Αναδημοσίευση]

–

Ολοένα και συχνότερα ακούμε να χρησιμοποιείται, επί τούτου, ο όρος «λαθρομετανάστες». Δεν πρόκειται για ουδέτερη, αλλά αντιθέτως για  αρνητικά φορτισμένη λέξη, καθώς συνδέει εξ ορισμού μια ιδιότητα με την τέλεση παράνομων πράξεων. Το ερώτημα είναι κατά πόσο αυτός ο όρος είναι ακριβής νομικά. Για το φιλολογικό μέρος μπορείτε να επισκεφθείτε ένα κείμενο με έρευνα του Νίκου Σαραντάκου (εδώ).
–

Το κεντρικό νομοθέτημα για την μετανάστευση είναι ο Ν.3386/2005 («Για την είσοδο, διαμονή και κοινωνική ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελληνική Επικράτεια», ο οποίος έχει τροποποιηθεί αρκετές φορές). Σε αυτόν τον νόμο ορίζονται συγκεκριμένα ποινικά αδικήματα, δηλαδή πράξεις που σύμφωνα με την μεταναστευτική πολιτική της Ελλάδας είναι παράνομες και τιμωρούνται:

α) «Παράνομη είσοδος και έξοδος από τη Χώρα» (άρθρο 83).
β) Απαγόρευση παροχής υπηρεσιών από δημ. υπαλλήλους σε υπηκόους τρίτων χωρών χωρίς χαρτιά (άρθρο 84).
γ) Απαγορεύσεις σε συμβολαιογράφους (άρθρο 85)
δ) Απαγορεύσεις σε εργοδότες και εργαζόμενους υπηκόους τρίτων χωρών (άρθρο 86).
ε) Απαγορεύσεις σε λοιπούς ιδιώτες (άρθρο 87).
στ) Απαγορεύσεις για μεταφορείς (άρθρο 88).

–

Σε καμία από αυτές τις ποινικές διατάξεις γίνεται χρήση των όρων «λαθρομετανάστης», ή «λαθρομετανάστευση». Επομένως η επιλογή του ποινικού νομοθέτη είναι να μην χρησιμοποιηθεί η συγκεκριμένη ορολογία.
–

Μόνο σε ένα άρθρο περιλαμβάνεται ο όρος «λαθρομετανάστες» στον μεταναστευτικό νόμο, σε άλλο κεφάλαιο, πέραν των ποινικών κυρώσεων: στο άρθρο 76, το οποίο έχει τίτλο «Προϋποθέσεις και διαδικασία διοικητικής απέλασης«. Στην πρώτη παράγραφο του άρθρου προβλέπεται ότι η διοικητική απέλαση αλλοδαπού επιτρέπεται εφόσον έχει καταδικαστεί τελεσίδικα σε ποινή στερητική της ελευθερίας για μια σειρά απαριθμούμενων αδικημάτων, μεταξύ των οποίων και για «την προώθηση λαθρομεταναστών στο εσωτερικό της Χώρας«. Σε αυτή τη διάταξη διοικητικού δικαίου έχει εμφιλοχωρήσει λοιπόν ο όρος αυτός, αλλά μόνο κατα παραπεμπτική λειτουργία: χρησιμοποιείται για να παραπέμψει στην εφαρμογή των ποινικών διατάξεων που αφορούν τα παραπάνω ποινικά αδικήματα ή και σε άλλα αδικήματα που αφορούν ποινικοποιημένες μορφές πράξεων στο πλαίσιο της μεταναστευτικής πολιτικής της Χώρας.

–

Ο όρος «λαθρομετανάστευση» έχει χρησιμοποιηθεί σε κάποια προνομοθετικά κείμενα (αιτιολογικές εκθέσεις), κυρίως σε τμήματα που αναφέρονται στην μεταναστευτική πολιτική. Περιέχεται στην ελληνική μετάφραση της -αλήστου μνήμης- Συνθήκης για το Σύνταγμα της Ευρώπης (2004), αλλά και στον Τελωνειακό Κώδικα του 2002, κατά το άρθρο 3 του οποίου η Τελωνειακή Υπηρεσία είναι αρμόδια για ελέγχους προσώπων και πραγμάτων για μια σειρά  από τομείς, ανάμεσα στους οποίους αναφέρεται και η «λαθρομετανάστευση».  Ωστόσο, ο ίδιος κώδικας, όσον αφορά τον όρο «λαθρεμπορία» περιέχει έναν σαφή και εξαντλητικό κατάλογο πράξεων που εμπίπτουν σε αυτή την έννοια (στο άρθρο 155). Στο Ν.3204/2003 (άρθρο 44) υπάρχει επίσης μια αναφορά, ότι θεωρούνται νόμιμες κάποιες συμβάσεις που υπέγραψε το Κέντρο Ελέγχου Ειδικών Λοιμώξεων για την αντιμετώπιση περιπτώσεων «βιοτρομοκρατίας και πρόληψης επιδημιών σχετιζόμενων με την λαθρομετανάστευση«. Και πάλι δηλαδή η χρήση του όρου είναι παραπεμπτική και όχι εισηγητική.

–

Δηλαδή η νομοθεσία, παρόλο που περιέχει περιστασιακά τον όρο, όταν έρχεται η ώρα να ορίσει το συγκεκριμένο περιεχόμενο ποινικών αδικημάτων που σχετίζονται με την μετανάστευση, αποφεύγει την χρήση του. Επομένως, οι όροι «λαθρομετανάστης» και «λαθρομετανάστευση» δεν είναι σαφείς νομικά. Αντιλαμβανόμαστε ότι παραπέμπει σε κάποια παρανομία, αλλά ο νόμος σιωπά ως προς το πώς ορίζεται η συγκεκριμένη παρανομία.

–

Έτσι, η χρήση του όρου «λαθρομετανάστες» στο δημόσιο λόγο, θεωρώ ότι προσβάλλει το τεκμήριο της αθωότητας αλλά και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια των προσώπων, στα οποία αναφέρεται. Γιατί τους αποδίδει αυτομάτως την ιδιότητα του παρανόμου, χωρίς να προβλέπεται τέτοια ιδιότητα και, πολύ περισσότερο, χωρίς βέβαια να υπάρχει σχετική δικαστική απόφαση που να κηρύσσει τα πρόσωπα ένοχα. Έτσι πρόκειται τελικά για έναν όρο όχι μόνο τεχνικά ασαφή, αλλά, ανάλογα και με το πλαίσιο της χρήσης του, μπορεί να αποτελέσει και προσβολή της προσωπικότητας του άλλου, ως μια περίπτωση εξύβρισης.
–
–
–
Την λαθρομεταφορά έκανε από το site του E-Lawyer ο DrAluca, ο οποίος απαλλοτρίωσε και το ακόλουθο σχόλιο…
–

«….το λαθρεμπόριο έχει ένα συγκεκριμένο νομοθετικά περιεχόμενο. Η λαθρομετανάστευση δεν έχει επομένως είναι μιά έννοια με αρνητική φόρτιση που δεν αντιστοιχεί σε οριοθετημένη παραβίαση. Στην δημοκρατία, ο,τι δεν απαγορεύεται με νομοθετική σαφήνεια, επιτρέπεται. Είναι θεμελιώδης αρχή ότι ξεκινάμε από την παραδοχή της ελευθερίας και μόνο με συγκεκριμένες εξαιρέσεις δεχόμαστε τον περιορισμό της. Επομένως, ο όρος λαθρομετανάστευση δεν ικανοποιεί το συγκεκριμένο κριτήριο της σαφήνειας και βρίσκεται πέραν των αποδεκτών σε μία δημοκρατία αφορισμών.Η φιλολογική ανάλυση δεν παρακολουθεί αυτό το σκεπτικό και είναι εξόχως προβληματική ιδεολογικά. »
–

–
Εξαιρετικά αφιερομένο στους τηλεμαϊντανούς της διανόησης, και τους πολιτευτές του ρατσισμού.
–
Χαμογελάτε…
–
Shortlink: http://wp.me/p1pa1c-gNn

Ετικέτα: e-lawyer, Βασίλης Σωτηρόπουλος, λαθρομετανάστες

Posted in: Αναδημοσιεύσεις, Ανθρώπινα δικαιώματα, Ελλάδα, Κινήματα-Ακτιβισμός