“Αυτήν τη στιγμή έχουμε χρέος -πάλι ο ίδιος όρος- να σας αντιμετωπίσουμε όπως θ’ αντιμετωπίζαμε επί χούντας των
συνταγματαρχών τον αμερικανό πρόξενο”
Ο Σπύρος Μαρκέτος, προσκεκλημένος στο Γαλλικό ινστιτούτο ώστε να μιλήσει για το Γκυ Ντεμπόρ, κατακεραυνώνει τον ιμπεριαλισμό και το Γαλλικό κράτος μέσα στο στόμα του Λύκου και τελειώνει την τοποθέτηση με μερικά “Γαλλικά” για τον Σαρκοζί. Παραθέτουμε το κείμενο της ομιλίας του:
Καλησπέρα σε όλες και όλους.
Θα είμαι σύντομος, κι ελπίζω να μου συγχωρήσετε ότι πρέπει να φύγω προτού ολοκληρωθεί το στρογγυλό μας τραπέζι, έχω σε λίγο μάθημα στη σχολή μου.
Στην αυγή των νεότερων χρόνων, λίγο πριν από τον αιώνα του μπαρόκ που τόσο πολύ αγάπησε και τόσο συστηματικά μελέτησε ο στοχαστής που η μνήμη του μας ενώνει σήμερα, οι άνθρωποι δεν είχαν τη δική μας επιστημονική σκέψη, αλλά εμβάθυναν διαφορετικά, σύμφωνα με κανόνες που εμείς συνοπτικά χαρακτηρίζουμε μαγική σκέψη· θυμηθείτε εδώ την αλχημεία. Όταν προσπαθούσαν να κατανοήσουν κάτι, συχνά εστίαζαν σε εξωτερικές ομοιότητες, σε συμπτώσεις, σε αναλογίες. Φυσικά, και σήμερα επιβιώνει αυτή η μαγική σκέψη, χαρακτηριστικό της δείγμα αποτελεί η πίστη, που όσο απάνθρωπα μας ταλαιπωρεί άλλο τόσο προπαγανδίζεται ακατάπαυστα από τα μέσα ενημέρωσης, ότι από το χρέος απαλλάσσεσαι κόβοντας μισθούς και συντάξεις, εκποιώντας τον δημόσιο πλούτο, και πετώντας άστεγους στο δρόμο. Αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα.
Ίσως αυτοί οι παλιότεροι άνθρωποι λοιπόν να πρόσεχαν ότι εμείς εδώ σήμερα κληθήκαμε στο Γαλλικό Ινστιτούτο, στη Λεωφόρο Στρατού, να μιλήσουμε για τον τελευταίο στρατηλάτη της Επανάστασης. Ίσως αυτό να μην είναι απλή σύμπτωση σε μια χώρα που οι στρατιωτικές δαπάνες της είναι αναλογικά οι ψηλότερες, μετά το Ισραήλ, σ’ έναν πρωτοφανώς στρατιωτικοποιημένο κόσμο. Σ έναν αποκρουστικό κόσμο που κυβερνιέται αποκλειστικά από τέρατα, όπου θεωρείται φυσιολογικό να καταστρέφεις ένα χωριό, αφγανών ας πούμε, με βόμβες που ένα μονάχα κοματάκι τους κοστίζει όσο θα στοίχιζε η συντήρηση των κατοίκων του για αιώνες. Όπου θεωρείται ηθικό να καταστρέφεις χώρες για να τους αρπάξεις το πετρέλαιο –το Ιράκ και τη Λιβύη, ας πούμε. Όπου θεωρείται λογικό να χρεωκοπείς επειδή δεν μπορούσες να συγκρατηθείς όταν αγόραζες Μιράζ και Ραφάλ.
Aυτό τον κόσμο ψύχραιμα ανέταμε ο δικός μας στρατηλάτης, και την καταστροφή του έκανε έργο ζωής. Προεκτείνοντας τη μαρξική κριτική της αλλοτρίωσης στις συνθήκες του ύστερου καπιταλισμού, και βοηθώντας μας
να δούμε αποστασιοποιημένα το εμπόρευμα, ο Ντεμπόρ απελευθέρωσε τους επαναστάτες της δικής μας γενιάς από τη φετιχιστική προσκόλληση σε θεσμούς και αναλύσεις προηγούμενων εποχών του ριζοσπαστικoύ κινήματος. Αναδεικνύοντας τη βασική έννοια του θεάματος, μας βοήθησε να σηκώσουμε το θεαματικό παραπέτασμα που καλύπτει τις αληθινές σχέσεις του κόσμου τούτου. Το θέαμα που έμενε κρυμένο πίσω από το θέαμα αποδείχθηκε ελάχιστα θελκτικό.
Αυτός ο αποτρόπαιος κόσμος πάντως τελειώνει, και κρίμα που ο Γκυ Ντεμπόρ δεν ζει για να δει το ψυχομαχητό του. Βιώνουμε την τερματική κρίση του καπιταλισμού, μας βεβαιώνει ένας μεγάλος ιστορικός κοινωνιολόγος, ο Ιμμάνουελ Βαλλερστάιν, τέως πρόεδρος της Παγκόσμιας Κοινωνιολογικής Εταιρείας. Ακόμη και αν κατορθώσει ο καπιταλισμός ν’ ανοίξει, μέσα από ανείπωτες καταστροφές, έναν νέο κύκλο συσσώρευσης, ο ισχυρός πόλος του μάλλον θα είναι η Κίνα, μας προειδοποιεί ο σοφός κοινωνικός γεωγράφος Ντέηβιντ Χάρβεϋ. Έστω και αν δεν ξέρουμε τι θα διαδεχτεί τον καπιταλισμό, αν δηλαδή φτιάχνουμε τώρα έναν κόσμο πολύ χειρότερο ή πολύ καλύτερο, ξέρουμε πάντως ότι ο καπιταλισμός τελειώνει.
Τα τέρατα που νέμονται τούτο τον κόσμο θέλουν να μας γυρίσουν πίσω στην εποχή πριν από τη Γαλλική Επανάσταση. Οι αμερικανοί πρακτικά επανανομιμοποίησαν τα βασανιστήρια, που στη Γαλλία είχε καταργήσει ήδη το Παλιό Καθεστώς. Τα lettres de cachet ωχρούν μπροστά στην άδεια που έχει επίσημα πλέον ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, να καθαρίζει όποιον δεν του γουστάρει. Οι διπλωμάτες της υπερπόντιας δημοκρατίας έχουν μετατραπεί σε κοινούς ρουφιάνους, αναλαμβάνοντας να συλλέγουν DNA ξένων συναδέλφων τους, ώστε να μπορούν να τους εκβιάζουν κατά βούληση. Ο επικεφαλής του Wikileaks, που αποκάλυψε αυτό το τελευταίο αίσχος, διώκεται σαν κοινός εγκληματίας. Ο κόσμος του θεάματος δεν χαρίζεται στους αντιπάλους του.
Άλλο τόσο θεαματικές προόδους καταγράφει ο έτερος πόλος του καπιταλιστικού συστήματος, στη νοτιοανατολική Ασία. Το ιαπωνικό κράτος, ένα από τα ισχυρότερα του κόσμου, αποδεικνύεται πως είχε αφήσει τους πολίτες του ολότελα ανυπεράσπιστους απέναντι στον κίνδυνο, ή μάλλον τη βεβαιότητα, ενός πυρηνικού ατυχήματος. Κανείς δεν
τιμωρήθηκε για την καταστροφή της Φουκουσίμα, πέρα από τους εργάτες που στάλθηκαν απροστάτευτοι στα ερείπιά της· αντίθετα, το κράτος, μπερδεύοντας την ασφάλεια με το θέαμα της ασφάλειας, άφησε την ίδια την εταιρεία που χορογράφησε την καταστροφή να ελέγξει την ανοικοδόμηση, προασπίζοντας τα δικά της συμφέροντα μάλλον παρά την υγεία του πληθυσμού. Όταν αυτά συμβαίνουν στα πιο οργανωμένα και τεχνολογικά προηγμένα κράτη, εύκολα φανταζόμαστε τι γίνεται στα υπόλοιπα. Όπως η Κίνα, για την οποία καλύτερα να μη μιλήσουμε καθόλου.
Ο τρίτος πόλος, πάλι, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρωτοστατεί σ’ έναν άλλο τομέα της οπισθοδρόμησης. Η πρώτη νίκη της Γαλλικής Επανάστασης ήταν όταν ο βασιλιάς Λουδοβίκος αναγνώρισε, στις 23 Ιουνίου του 1789, το δικαίωμα των Γενικών Τάξεων να εγκρίνουν την επιβολή φόρων και τη σύναψη δανείων. Σήμερα ο ελληνικός λαός, και οι άλλοι λαοί της ευρωπαϊκής περιφέρειας, αύριο βέβαια και ο γαλλικός λαός, έχουν στερηθεί αυτήν ακριβώς την ελευθερία. Οι τραπεζίτες αλώνουν με πραξικοπήματα, μια προς μία, τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και παγιδεύουν τους λαούς σ’ έναν φαύλο κύκλο λιτότητας και υπερφορολόγησης, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην πτώχευση. Και στην εξέγερση, θα έλεγε ο στρατηγός μας. Η Βαλκυρία, ο γελωτοποιός της και οι στρατιές των γκρίζων αυλοκολάκων τους αγωνίζονται κατεξοχήν να μη χάσουν καμιά δεκάρα οι τράπεζες, οι ίδιες που βρίσκονταν στην αφετηρία της τωρινής κρίσης. Ματαιοπονούν. Θέλουν να σώσουν τις τράπεζες· όλες οι τράπεζες είναι σήμερα χρεωκοπημένες. Θέλουν να σώσουν τις μετοχές· όλα τα χρηματιστήρια έχουν πλέον φουντάρει. Θέλουν να σώσουν το ευρώ, και με κάθε τους κίνηση το ξεχαρβαλώνουν. Θέλουν να τσακίσουν τους λαούς τους· οι λαοί εξεγείρονται ο ένας μετά τον άλλο. Αύριο βέβαια και ο γαλλικός, που σήμερα τηρεί μια ασυνήθιστη σιγή. Όπως τηρούσε και ο ελληνικός, ως προχτές.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έστησε τη χρηματοπιστωτική πολιτική της, η οποία κρυσταλλώθηκε στο ευρώ, με βάση το Δόγμα Σαχτ. Ο Γιάλμαρ Σαχτ ήταν υπουργός Οικονομικών του Τρίτου Ράιχ· γλύτωσε την κρεμάλα στη Νυρεμβέργη μόνον επειδή ο Χίτλερ τον είχε απολύσει επειδή τον θεωρούσε υπερβολικά φιλοτραπεζίτη. Το Δόγμα Σαχτ, το οποίο ακολουθούσε η Ράιχσμπανκ τη δεκαετία του 1930, απαγόρευε στην κεντρική τράπεζα να αξιοποιεί κρατικά ομόλογα. Το ίδιο δόγμα ακολουθεί σήμερα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, πράγμα που μόνον καταστροφές προοιωνίζεται σύμφωνα με τον Γιαν Τοπορόφσκι, έναν από τους οξυδερκέστερους οικονομολόγους· στο ίδιο συμπέρασμα κατατείνουν άλλωστε πλήθος ανεξάρτητες μελέτες, με χαρακτηριστικές ανάμεσά τους εκείνες του βρετανικού ινστιτούτου Research on Money and Finance, που έχει επικεφαλής τον Κώστα Λαπαβίτσα.
Ήταν θέμα χρόνου, η ανόητη αρχιτεκτονική του ευρώ να προκαλέσει τρομερά προβλήματα, για τα οποία τώρα τιμωρούνται ο ελληνικός λαός και οι άλλοι λαοί της περιφέρειας. Οι πραγματικοί υπεύθυνοι, δηλαδή οι τραπεζίτες και το πολιτικό τους προσωπικό, μένουν στο απυρόβλητο. Στο μεταξύ, η ευρωπαϊκή περιφέρεια πλήττεται από μια πρωτοφανή κρίση χρέους, ανάλογη με κείνες που ανέταμε στον Τρίτο Κόσμο ο καθηγητής Ερίκ Τουσσαίν, πρόεδρος της Comité pour l’annulation de la dette du tiers monde . Πρώτο της θύμα, η Ελλάδα. Αφορμή κι εργαλείο για την καταστροφή, το χρέος. Προς τράπεζες οι οποίες, αν πιστέψουμε τα βιβλία τους, κατέχουν σε χρηματική μορφή πολλές φορές τον συνολικό παγκόσμιο πλούτο, προφανώς έχοντας από τώρα καπαρώσει και τον πλούτο που φαντάζονται ότι θα παράγουν οι ερχόμενες γενιές.
Η έννοια του χρέους είναι πάρα πολύ ενδιαφέρουσα, και στην ανάλυσή της μπορούμε σήμερα ν’ αξιοποιήσουμε παραγωγικότατα την κριτική του θεάματος, που ανέπτυξε ο Στρατηγός. Ο κόσμος νομίζει ότι το χρέος είναι νεότερο από το χρήμα. Κάνει λάθος, είναι πολλές χιλιετηρίδες παλιότερο, υπήρχε σε κοινωνίες όπως η αιγυπτιακή και η μεσοποταμιακή, που δεν είχαν χρήμα, αλλά είχαν ιερατεία. Η ιδέα του χρέους είναι θρησκευτικής προέλευσης· αρχικά χρέος σήμαινε αμαρτία, όπως πολύ εύγλωττα επισημαίνει ο καθηγητής του πανεπιστήμιου Γέηλ Ντέηβιντ Γκραίμπερ. Πού βρέθηκαν τα δισεκατομμύρια που κατά εκατοντάδες δάνεισαν στα κράτη οι αμερικανικές, γερμανικές, γαλλικές, ελληνικές κλπ τράπεζες; Και ζητάν να τα πάρουν πίσω καταστρέφοντάς μας; Απάντηση: φτιάχτηκαν με το χτύπημα μερικών πλήκτρων στον υπολογιστή, είναι καθαρά πλασματικό χρήμα, φαντασιακό και θεαματικό, το οποίο δημιούργησαν οι ίδιες οι τράπεζες με την ευγενική άδεια των κρατών. Που όλα αυτά τα κρύβουν επιμελέστατα από τους πολίτες τους, προσπαθώντας να τους κρατήσουν φυλακισμένους σε μια θεαματική άγνοια, αφασία, ανημπόρια.
Mας έχουν έτσι μετατρέψει σε σκλάβους· κάθε παιδί που γεννιέται σήμερα στην Ελλάδα είναι φορτωμένο με χρέος σχεδόν σαράντα χιλιάδων ευρώ, και θα πρέπει να δουλεύει μέχρι θανάτου για να το ξεπληρώσει. Ζητούν απ’ όλους μας να δουλέψουμε μέχρι θανάτου με μισθούς Κίνας ώστε να πληρωθεί, με τις κατεστραμμένες ζωές μας κι εκείνες των παιδιών μας, και με τον αρπαγμένο εθνικό μας πλούτο, το πλασματικό χρέος που σε αγαστή συνεργασία κυβερνήσεις και τράπεζες μας φόρτωσαν με τη δημιουργική λογιστική του fractional banking. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει μηχανισμούς για ν’ απαλλάξει από αυτή την ανυπόφορη δουλεία τους πληθυσμούς της. Αντίθετα, κάνει τα πάντα για να ολοκληρώσει την καταστροφή και την υποδούλωσή τους. Πολιτικοί που έδωσαν όρκο πίστης στη δημοκρατία σήμερα προωθούν τη Χρεοκρατία, όπως ονομάζεται το γνωστό εκπληκτικό ντοκυμανταίρ, και τώρα ξαναφτιάχνουν χωρίς καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση την Ένωση μέσα από την Καταστρόικα, όπως πολύ πετυχημένα ονομάζεται το μικρότερο αδερφάκι του. Για την ώρα, μόνο στην Ισλανδία πήραν την απάντηση που τους αρμόζει, και παραπέμφθηκαν σε δίκη. Αλλά σε καμιά χώρα δεν έχουν κοινωνική στήριξη, πέρα από ελάχιστες μερίδες καπιταλιστών και κάποια ποσοστά ηλίθιων που εμπιστεύονται τα τηλεοπτικά παπαγαλάκια.
Έρχεται λοιπόν η ώρα της επανάστασης. Δεν εκπλήσσει τον ιστορικό κάτι τέτοιο. Βάλτε στη σειρά τις χρονολογίες: 1789-1812, 1848, 1905-1922, 1968. Σχεδόν μισός αιώνας πέρασε από το τελευταίο επαναστατικό κύμα στην Ευρώπη. Είναι πολύς. Κρίμα που δεν είναι μαζί μας και ο Στρατηγός. Αλλά και χωρίς αυτόν, ελπίζουμε να τα καταφέρουμε.
Ο καπιταλισμός της Καταστρόικας και της Χρεοκρατίας είναι ασύμβατος με τη δημοκρατία. Στη χώρα μας έχουμε το πρώτο πειραματικό εργαστήριο ενός νέου συστήματος διακυβέρνησης. Το σύνταγμά μας έχει γίνει κουρελόχαρτο από τα ίδια τα κόμματα εξουσίας που μας βύθισαν στο χρέος, η κυβέρνηση που εκλέχτηκε λέγοντας εν γνώσει της ψέματα ότι‘λεφτά υπάρχουν’ παραχώρησε τη θέση της στη χούντα ενός τραπεζίτη. Με την καθοδήγηση των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ισχυρότερων χωρών της.
Αυτό, με όλο το σεβασμό, δεν θα το ξεχάσουμε κύριε Πρόξενε. Αυτήν τη στιγμή έχουμε χρέος –πάλι ο ίδιος όρος- να σας αντιμετωπίσουμε όπως θ’ αντιμετωπίζαμε επί χούντας των συνταγματαρχών τον αμερικανό πρόξενο. Μην το πάρετε προσωπικά, σας παρακαλώ, δεν έχει κανένα προσωπικό στοιχείο αυτό.
Ο Πρόεδρος σας, Νικολά Σαρκοζύ, συνωμότησε εναντίον της δημοκρατίας στην πατρίδα μας και θα τιμωρηθεί όπως του αξίζει. Tι να σκεφτόταν άραγε ο παππούς του, ο εβραίος της Θεσσαλονίκης, βλέποντας από ψηλά αυτό τον γελωτοποιό της Βαλκυρίας, που πρώτα έδιωξε τους ρομά από τη Γαλλία, να επιβάλλει στον ελληνικό λαό, σε συνεργασία με το Τέταρτο Ράιχ, την άθλια χούντα του τραπεζίτη Παπαδήμου και τους τέσσερις βουλευτές του φασίζοντος αντισημιτικού Λάος; Όχι, κύριε Πρόξενε, ο ελληνικός λαός ποτέ δεν θα ξεχάσει τούτη την πράξη. Και σας υπόσχομαι επίσης ότι ο ελληνικός λαός θα καταργήσει το θεαματικό χρέος, και θα γκρεμίσει το ευρώ. Πολύ νωρίτερα απ ό,τι κάποιοι περιμένουν. Σας ευχαριστώ που με ακούσατε.
[η τελευταία παράγραφος διαβάστηκε στα γαλλικά:]
Votre President Nicolas Sarkozy a conspire contre la democratie en notre patrie, et il va etre puni pour ca, comme il merite. Quoi penserait-il son grand-pere, le juif salonicien, en voyant par la-haut le bouffon de la Valkyrie, apres avoir expulse les roma de la France, imposer au peuple grec, en collaboration avec le Quatrieme Reich, la Junta miserable du banquier Papadimos et les quatres ministres du parti fascisant antisemite Laos? Non, Monsieur le Consul, le peuple grec va jamais oublier cette acte. Et je vous promet aussi que le peuple grec abolira la dette spectaculaire et detruira l’ euro. Plus tot que quelq’uns l’ attendaient. Merci pour m’ avoir ecoute
ΥΓ. Ευχαριστούμε το σ. epanastatidic για την παραχώρηση του βίντεο και το σ. Μαρκέτο που μας έστειλε το κείμενο
_______
Πηγή: Η Λέσχη
alexantro trollientes
18 Δεκεμβρίου, 2011 11:38 μμ
τι ειναι Σπύρος Μαρκέτος και γιατι εχει σημασια που κατακεραυνώνει τον ιμπεριαλισμό και το Γαλλικό κράτος … και ποιο ακριβως ειναι αυτο το στόμα του Λύκου
ρε μπας και ειστε οπαδοι και ψαχνεστε να βρειτε ομαδα να πιστεψτε ?
γινετε ΠΑΟΚ ρε να δειτε το φως
Jaquou Utopie
18 Δεκεμβρίου, 2011 11:47 μμ
http://www.google.gr/
λύνει όλες τις απορίες…
Mitsaras
18 Δεκεμβρίου, 2011 11:54 μμ
Μπαγάσα, για σένα δουλεύει όλο το μπλογκ:
http://lmgtfy.com/?q=%CE%A3%CF%80%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82+%CE%9C%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%AD%CF%84%CE%BF%CF%82
Eddie
19 Δεκεμβρίου, 2011 6:53 πμ
χαχαχαχα! Ωραίο αυτό! 😀
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
18 Δεκεμβρίου, 2011 11:55 μμ
Ρε πατριώτη, αφού ξέρεις το κόλλημά μου, τι τίτλος-σιδηρόδρομος είναι αυτός; Χαχαχα!
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
19 Δεκεμβρίου, 2011 12:25 πμ
Τα παράπονα στη Λέσχη πρόεδρα! Εγώ κλειστό φάκελο πήρα! 😛
Eddie
19 Δεκεμβρίου, 2011 6:54 πμ
Στον τίτλο σιδηρόδρομο έχω κι εγώ αντιρρήσεις (όποιος κι αν είναι). Είναι θέμα αισθητικής 😉
alexantro trollientes
19 Δεκεμβρίου, 2011 12:15 πμ
ρε σεις να γκουγκλαρω ξερω κι εγω, μαλλον ομως δεν καταλαβατε τι ρωτησα…
παμε παλι λοιπον
γιατι εχει σημασια που ειδικα ο Σπύρος Μαρκέτος κατακεραυνώνει τον ιμπεριαλισμό και το Γαλλικό κράτος … και εγω σε μια κουβεντα που ειχα τις προαλλες με κατι παλιες γνωριμιες απ τα νησια … γαλλιδες , κατακερευνωσα το κρατος τους και το γαμηδι το Σαρκοζι
κανεις ομως δεν σκεφτηκε να μου κανει ξεχωριστη αναρτηση , ουτε καν η Koyla ;(
απ την αλλη , επιμενω να ρωτω , ποιο και γιατι ειναι το στομα του λυκου
θενκς
Narrator
19 Δεκεμβρίου, 2011 12:21 πμ
Στείλε 5.000 λέξεις μέχρι αύριο το μεσημέρι στις 12 και θα το δημοσιεύσω εγώ. Promise.
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
19 Δεκεμβρίου, 2011 12:27 πμ
Ρε Αλεχάντρο, δημοσιεύουμε αυτόν γιατί έχει βάλει άβαταρ τουλάχιστον! 😛
Πες τα κι εσύ με άβαταρ και αύριο πρωί-πρωί σε κάνω πρώτο θέμα ρε μανίτσα μου! 😛 😛
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
19 Δεκεμβρίου, 2011 12:47 πμ
Από εδώ και πέρα Φυσικέ θα γράφεις μόνο για τις μάζες. Τα πρόσωπα απαγορεύονται. 😛
Αφού το κοινό στο λέει ξεκάθαρα: «ένας άνεργος; ε κι εγώ άνεργος είμαι», «ένας δημοσιογράφος; ε, τόσοι άλλοι υπάρχουν εκεί έξω», «ένας αναλυτής; ε, κι εγώ έχω άποψη».
Μη με φάτε ρε, πλάκα κάνω, αλλά η αλήθεια είναι ότι αρκετοί έχετε μία κάποια εμμονή με το (κάθε) άτομο.
Jaquou Utopie
19 Δεκεμβρίου, 2011 12:52 πμ
το στόμα του λύκου:
Trying to capture the fine art of Gonzo journalism
http://stoma-tou-lykou.blogspot.com/
Anakata-dyomenh
19 Δεκεμβρίου, 2011 3:24 πμ
έχει σημασία αλεχάντρο όταν είσαι καλεσμένος να μιλήσεις στο Γαλλικό ινστιτουτο, οπως και να το κάνουμε έχει τη σημασία του. Κι εγώ καθε μέρα λεω πολλά σε διαφορους, αλλά δε μου δόθηκε η ευκαιρία πχ να μπω μέσα στην ελληνοαμερικανική ενωση ως καλεσμένη και να τους αποκαλεσω σφαγείς…
Τεσπα, την ίδια μέρα υπηρξε άλλη μία ενδιαφέρουσα παρέμβαση σχετικά με την ίδια την εκδήλωση για τον Γκυ Ντεμπόρ από το Γαλλικό Ινστιτουτο… http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1363226
catalternative
19 Δεκεμβρίου, 2011 7:12 μμ
Πολύ καλή παρέμβαση ανακαταδυόμενη. Δεν την είχα δει 🙂 Thanks 🙂
alexantro trollientes
19 Δεκεμβρίου, 2011 10:50 πμ
Μυρουδιες
χαμπαρι απο καταστασιακους, ντεμπορ και τα τοιαυατα
θεαμα για το θεαθειναι
κατ αρχην η λογικη της καταγγελιας «… καταγγέλλουμε την παρουσίαση του Ντεμπόρ ως πολιτιστικό προϊόν προς κατανάλωση…» δεν προσιδιαζει στην αισθητικη των καταστασιακων, αλλα σε ηθικη ιερατειου που εξοριζει-αφοριζει-καταγγελει κλπ
κατα δευτερον ο Ντεμπορ οντως ως παρακαταθηκη δεν ανηκει στην εθνικη Γαλλιας αλλα στη διεθνη της αντιστασης
Απο κει και περα ομως ,καποιος που καταλαβαινει τα ελαχιστα απο την συνεχεια της ιστοριας του πνευματος θα παραδεχοταν οτι πραγματι αποτελει «τμήμα της γαλλικής κουλτούρας» οπως αυτη αναπτυσσεται μεσα απο τη σειρα «διαφωτισμος- ρομαντικη υπονομευση – ιμπρεσιονισμος – κυκλοι ντανταισμου και σουρεαλισμου κλπ» , οπως τμημα της Ινδικης κουλτουρας ειναι ο Ορομπιντο της γιαπωνεζικης οι ποιητες των χαικου, της κινεζικης οι διαφοροι Σενγκ/Νταν/Γινγκ/Τσου κλπ κλπ
κατα τριτον, ειδικα στο Γαλλικο ινστιτουτο δεν ειναι και το πιο δυσκολο να καταφερθει καποιος εναντια στο επισημο γαλλικο κρατος … ε οπως και να το κανουμε ακομα και στις πιο μαυρες στιγμες τους οι ευρωπαιοι «παραμενουν» θεσμικοι
ας μη μπερδευουμε τα Ινστιτουτ Φρανσαι και τα Γκαιτε, με χουντικα ινστιτουτα ομογενειας της Αστορια
risinggalaxy
19 Δεκεμβρίου, 2011 1:34 μμ
λευτεριά στον Γκυ Ντεμπορ, ζήτω οι παρτουζες, ο Λένιν δεν ήταν πρόσκοπος, ήταν μέλος της νεολαίας ΠΑΣΟΚ
rocknrollfever
20 Δεκεμβρίου, 2011 2:54 μμ
Ωραίος ο καθηγητής 🙂