γράφει και φωτογραφίζει ο Άγγελος Καλοδούκας
Τις φωτογραφίες τις τράβηξα τις προηγούμενες τρεις-τέσσερις μέρες, τυχαία, σουλατσάροντας στους δρόμους της Αθήνας.
Στους δρόμους η κατάθλιψη περισσεύει. Άνθρωποι σκυθρωποί, αγχωμένοι, άνεργοι, άστεγοι, ζητιάνοι. Εγκλωβισμένοι μετανάστες, σε μια χώρα που δουλειά δεν μπορεί να τους προσφέρει αλλά, παρ’ όλ’ αυτά, τους κρατά φυλακισμένους στο εσωτερικό της όπου ο ρατσισμός (κρατικός και παρακρατικός) καλά κρατεί.
Αλλά και οι Έλληνες εργαζόμενοι εγκλωβισμένοι μετανάστες αισθάνονται. Μετανάστες και ιθαγενείς εργαζόμενοι έχουν μετατραπεί σε ένα διεθνές πείραμα. Τη μετατροπή όλων των εργαζομένων μιας ανεπτυγμένης καπιταλιστικά χώρας σε προλετάριους τριτοκοσμικής χώρας. Η Ελλάδα δείχνει, απλά, το μέλλον και για τους υπόλοιπους εργαζόμενους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μια βόλτα στους δρόμους της Αθήνας αρκεί για να τα δεις όλα. Να αισθανθείς το φόβο ότι ο επόμενος άστεγος μπορεί να είσαι εσύ, ο γείτονάς σου, κάποιος δίπλα σου. Να αισθανθείς το φόβο αλλά και το θυμό. Θυμό που ψάχνει τρόπους έκφρασης. Ο συνδυασμός μιας αδίστακτης άρχουσας τάξης που ζητά ολοένα και περισσότερα και ενός κόσμου της εργασίας που κινδυνεύει να χάσει ((ή ήδη έχει χάσει) τα πάντα οδηγεί σ’ ένα μόνο συμπέρασμα: θα χυθεί αίμα. Έτσι και αλλιώς, ήδη χύνεται αίμα -μια βόλτα στους δρόμους της Αθήνας το επιβεβαιώνει.
Αλλά…
…θα έχω αρκετές ευκαιρίες να καταγράψω φωτογραφικά τους ανθρώπους της Αθήνας. Εδώ και μερικές μέρες ανήκω στην πλειοψηφία:
Είμαι άνεργος.
[vimeo 33678216]
Αναδημοσιεύει από την Αφορμή η Jaquou Utopie
Α.Γ.ιος
Anakata-dyomenh
Μίσος ταξικό
Back Door Man
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
catalternative
CrippleHorse
DrAluca
Eddie
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
iguana
j4nus
Jaquou Utopie
Capybara
Spin
Кроткая
Ε. Λούπης
μανικακος
Mind the Gap
mitsovurdul
Mitsaras
.
Narrator
Παραλληλογράφοι
lamda
xtremyst
risinggalaxy
skatiblaxos
inflammatory
Συνεργοί Παραλληλογράφοι
HungerStrike300: Απεργία Πείνας Μεταναστών
iordanoglou
16 Δεκεμβρίου, 2011 9:04 μμ
Πολύ μελό ρε παιδιά, αλλα παρα πολυ μελό…
ns
16 Δεκεμβρίου, 2011 9:47 μμ
Πολύ μαλάκας ρε φίλε, αλλά πάρα πολύ μαλάκας…
iordanoglou
16 Δεκεμβρίου, 2011 10:26 μμ
Εντάξει, εισαι υπερβολικος, δεν το λες και μαλάκα τον Καλοδούκα, απλώς μελό είναι…
Jaquou Utopie
16 Δεκεμβρίου, 2011 10:29 μμ
Μα κι εσύ, μην τρολάρεις ρε παιδί μου… δεν βλέπεις πως είναι ευαίσθητο το θέμα; Μη με αναγκάσετε να κάνω τον διαιτητή…
Κι επειδή γνωρίζω τον φωτογράφο προσωπικά παρακαλώ να μην με φέρετε στη δύσκολη θέση να σβήσω σχόλια.
iordanoglou
16 Δεκεμβρίου, 2011 10:31 μμ
Οντως μαλακια και μελό το βρίσκω, δεν τρολλάρω.
Jaquou Utopie
16 Δεκεμβρίου, 2011 10:34 μμ
Το έγραψες, το διαβάσανε, έγινε κατανοητό… στον διάλογο που συνεχίζεται τρολάρεις, και το ξέρουμε και οι δύο.
Από πλευράς μου δεν συνεχίζω 😉
iordanoglou
16 Δεκεμβρίου, 2011 10:37 μμ
Εγω δεν τρολλάρω ποτέ αγαπητη μου, απλως εφαρμοζω μεθόδους ευχάριστης διδασκαλίας.
🙂 Καλό βράδυ
Elena
16 Δεκεμβρίου, 2011 9:59 μμ
Ο Χατζιδάκις δεν υπήρξε Ποτέ μελό ! Αλλά, μάλλον δεν θα έχετε ξανακούσει το Χαμόγελο της Τζοκόντας – υπάρχει ξέρετε κι άλλος κόσμος έξω από τα σκυλάδικα !
iordanoglou
16 Δεκεμβρίου, 2011 10:28 μμ
Κι εσυ πως το λες με τοση βεβαιότητα, τι είσαι εσύ, καμια γαλονάτη είσαι;
ΒλημαΜπρα
17 Δεκεμβρίου, 2011 10:28 πμ
Ασε τώρα σε πήρε γραμμή τι σκύλος είσαι και πας να μαζέψεις τα ασυμμαζευτα. Ζακού σε παρακαλώ μήπως μπορείς να βάλεις λίγο περισσότερο echo σ’ αυτα που γράφω ;
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
17 Δεκεμβρίου, 2011 12:10 πμ
Παραμορφώνει την πραγματικότητα νομίζεις;
VLImBRO
17 Δεκεμβρίου, 2011 10:08 μμ
οχι ντιστορσιον ρε φιλε, εκο ειπαμε-ε-ε-ε-ε-ε-ε….
μανικακος
16 Δεκεμβρίου, 2011 9:18 μμ
ενα χρόνο άνεργος…..
demonio
16 Δεκεμβρίου, 2011 9:53 μμ
«Μην αφησεις αυτο που σε τρωει να χορτασει» !!
εξαιρετικο. αυτο ηθελα να πω κι εγω παρακατω, το ειπες καλυτερα 🙂
dinosaur
17 Δεκεμβρίου, 2011 12:59 μμ
Καταπληκτικό. Στο 2.41 οι σκιές του παππού και της γιαγιάς γίνονται νεαροί χορευτές πάνω στον τοίχο..
demonio
16 Δεκεμβρίου, 2011 9:48 μμ
Πριν ενα μηνα ημουν Αθηνα και ειχα στο μυαλο μου να κανω ενα μικρο φωτορεπορταζ για να σας στειλω. Αντικρυσα ομως τις ιδιες εικονες που καταγραφει και ο φωτογραφος εδω και κωλωσα. Οχι πως δεν υπηρχαν και πριν καποια χρονια ολ’αυτα. Δεν ηταν ομως παντου. Και δεν εδιναν τον τονο σε ολοκληρη την πολη. Αυτη την φορα πραγματικα ενιωσα πως ολοι οι γνωστοι μου βουλιαζουν σιγα σιγα σαν να εχουν πεσει σε κινουμενη αμμο…
Νομιζω πως η δουλεια του φωτογραφου ειναι πολυ καλη. Και δεν την βρισκω καθολου μελο. Νομιζω πως δειχνει την αγωνια μιας σημαντικης μεριδας ανθρωπων που προσπαθει να επιβιωσει. Η καταγραφη κατα την γνωμη μου ανταποκρινεται στην πραγματικοτητα που και εγω βιωσα. Μια πραγματικοτητα που πλεον δεν μπορει να κρυφτει κατω απο το χαλι.
Μια μερα περιμενα μια φιλη σε ενα καφενειο κοντα στο Πολυτεχνειο. Ισως καθισα εικοσι λεπτα. Μου ζητησαν χρηματα περιπου 5 ανθρωποι. Ενας μου ζητησε να πιει το ποτηρι με το νερο βρυσης που ηταν πανω στο τραπεζι. Ειλικρινα εμεινα καγκελο.
Ειδα ανθρωπους να ψαχνουν στα σκουπιδια σε γειτονιες που δεν πιστευα πως αυτο ηταν δυνατο να γινει.
Ειλικρινα δεν ξερω που βλεπει ο Ιορδανογλου το μελο. Και μαλιστα οταν η δουλεια αυτη υπογραφεται απο εναν ανθρωπο που σκεφτεται ή φοβαται πως η αποσταση που τον χωριζει απο τους ανθρωπους που δειχνει ισως και να ειναι ελαχιστη.
Ευχομαι στον φωτογραφο να συνεχισει να δουλευει και να μην αφησει κανεναν να τον κανει να αιστανθει μεσα του ηττημενος. Οι λυσεις προκυπτουν, αρκει να τις ψαχνουμε.
iordanoglou
16 Δεκεμβρίου, 2011 10:54 μμ
Να σου πω γιατι. Αυτα που περιγραφει ο αρθρογραφος και οι εικονες που μας δειχνει είναι η καθημερινότητα μου, ζω και κινουμαι σε αυτες τις περιοχές εδω και χρόνια. Δεν μπορω να συγκινηθω επομενως απο τις καθημερινες μου προσλαμβανουσες. Αυτο βεβαια καταλαβαίνω ειναι κατι που αφορά εμένα. Αλλά η αισθητικη της γλωσσας που χρησιμοποιειται και το μουσικο χαλάκι που συνοδευει τις φωτο ειναι μελό! Αποσκοπει στην συγκινηση του δεκτη με τροπο υφερπον χολλυγουντιανο, πράγμα όμως οξυμώρο αν σκεφτεί κανείς πως δεν απευθύνεται σε ενα κοινό εξωθεν του κόσμου που παρουσιαζει αλλά σε ενα κοινο εν δυνάμει μερος του κοσμου που παρουσιάζει.
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
17 Δεκεμβρίου, 2011 12:22 πμ
1.Επειδή έχεις αποκτηνωθεί εσύ δε σημαίνει πως πρέπει να αποκτηνωθούν όλοι.
2.Το ότι είναι από μόνο του θλιβερό το θέμα,δεν αποκλείει τη χρησιμοποίηση του «Χαμόγελου της Τζοκόντα».
3. Από πότε μόνο το χόλιγουντ χρησιμοποιεί συγκινητική μουσική ως χαλί σε ένα συγκινητικό (από μόνο του) θέμα;
4.Πού έγκειται το οξύμωρο στην περίπτωση που κάποιος συγκινείται ακόμα και με τα ίδια του τα χάλια ή με την προοπτική να περιέλθει σε αυτά τα χάλια;
DrAluca
17 Δεκεμβρίου, 2011 12:30 πμ
Δεν νομιζω παντως πως ο Ιορδανογλου εχει αποκτηνωθει…..
Βιονοντας τετοιες εικονες καθε μερα, αν σε επιρεαζαν καθε μερα το ιδιο, θα επρεπε να εισαι βουδας για να αντεξεις…
Ειναι ψυχοφθωρο…
Χαμογελατε…
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
17 Δεκεμβρίου, 2011 2:19 πμ
Δε διαφωνώ. Η ανάπτυξη κάποιας αναισθησιας/ανοσίας είναι άμυνα. Νομίζω όλοι μας το κάνουμε λίγο-πολύ όταν είμαστε καθημερινοί παρατηρητές αυτής της κατάστασης.
Αυτό όμως δε σε εμποδίζει να συγκινηθείς όταν κάτσεις και το σκεφτείς για λίγο μόνος σου,ή όταν βλέπεις ένα βίντεο σαν αυτό.
DrAluca
17 Δεκεμβρίου, 2011 1:40 μμ
Εγω παντως ειμαι απο τους τελευταιους που θα κουνησουν το δαχτυλο για το πως διαχειριζεται καποιος συναισθημαιτκα τις καθημερινες προλαμβανουσες του….
Αυτο μονο.
Χαμογελατε…
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
17 Δεκεμβρίου, 2011 3:38 μμ
Κι εγώ. Ακριβώς γι’αυτό αντιδρώ όταν βλέπω κάποιους να τις αντιμετωπίζουν με πνεύμα «αυθεντίας» και να τις χαρακτηρίζουν «μελό».
ΒλημαΜπρα
17 Δεκεμβρίου, 2011 10:20 πμ
Και εσύ έχεις αποβλακωθεί απο τον πολυ αυΝΑΡισμο αλλα δεν σε βγάλαμε φωτογραφία με το Imagine απο πίσω. Σοβαρά τώρα, εχει που εχει καταντήσει το μπλογκ, μην χαρακτηρίζεις άτομα που δεν ξέρεις.Παρεπιμπτόντως στο 4’38» έχει μια πολυ αισιόδοξη φωτο, πως του ξέφυγε του μεσιέ λε ντιρεκτερ;
Spin
17 Δεκεμβρίου, 2011 2:20 μμ
όλοι προσκυνήστε τον γκουρού των ανυπόταχτων βλήμα μπράδερς. χαίρε βλήμα χαίρε:D
VLImBRO
17 Δεκεμβρίου, 2011 9:54 μμ
Αν σηκωθείτε ολοι ευλαβικα, υποσχομαι να σας ευλογησω
If you believe in me,you will blessed with funk
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
17 Δεκεμβρίου, 2011 3:40 μμ
Για εμένα πήγαινε αυτό;
Spin
17 Δεκεμβρίου, 2011 4:14 μμ
άστο να περάσει. ο βλήμα μπράδερς δεν αστειεύεται. έχει αναλάβει τον ένοπλο αγώνα των αβατάρων ενάντια στον καπιταλισμό και τα παρεό. του ταφ του χαντλ
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
17 Δεκεμβρίου, 2011 4:27 μμ
Βασικά, απλά ζήτησα να το διευκρινίσει επειδή δεν είμαι ΝΑΡ! 😛 😉
Spin
17 Δεκεμβρίου, 2011 4:44 μμ
για τη narrator έλεγε ρε 😛
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
17 Δεκεμβρίου, 2011 5:25 μμ
Ω θεέ! Πρέπει να υπερασπιστούμε τη συντρόλισσα!
Narrator
17 Δεκεμβρίου, 2011 9:17 μμ
σεβομαι τη Ζακού και δεν σας απαντάω τώρα
demonio
17 Δεκεμβρίου, 2011 1:42 πμ
Ιορδανογλου, νομιζω πως ενας ανθρωπος που μολις εχει βγει στην ανεργια και αντι να καθεται να κλαιγεται παλευει με την δουλεια αυτη να αντισταθει στην πτωση, πρωτα πρωτα εμενα εχει κερδισει τον απολυτο σεβασμο μου. Την αλληλεγγυη μου, η οποια απορρεει απο την ιδεολογικη μου τοποθετηση την εχει ετσι κι αλλιως.
Τωρα αν εσυ κρινεις σκοπιμο να κανεις πλακιτσα και φτηνο χιουμορ, τι να σου πω. Πιστευεις πως τον βοηθας, πως του τονωνεις το ηθικο;
Εγω απο αυτα που γραφεις σε αυτο το ποστ, καταλαβαινω πως δεν εχεις ασχοληθει ποτε πραγματικα με ανθρωπο που απολυθηκε. Μπορει να τους βλεπεις καθε μερα γυρω σου, αλλα δεν εχεις καθισει να σκεφτεις ποτε το θεμα πιο σε βαθος. Γιατι αν το ειχες κανει, και αν δεν σου αρεσε η δουλεια του, απλα δεν θα σχολιαζες, θα σιωπουσες. Δεν θα χτυπουσες σε αυτο που με πολυ αγαπη ο αλλος σου δινει.
Μην κρινεις λοιπον εξ ιδιων τα αλλοτρια. Και μην γινεσαι καλοθελητης και εξυπνακιας. Μπορεις καλυτερα. Αιντε.
Ο ανθρωπος ξερει να βγαζει φωτογραφιες και απο την στιγμη που καταπιανεται με τετοια θεματα και αντιπαρατιθεται με την καρδια του προβληματος του θα βρει τον δρομο του.
ΒλημαΜπρα
17 Δεκεμβρίου, 2011 10:03 πμ
Καλός φωτογράφος, κάκιστος μοντέρ
bigfish
20 Δεκεμβρίου, 2011 8:48 μμ
Πού το είδες το μοντάζ ρε φίλε? Ένα slide show είναι που θα μπορούσε να είναι και auto generated.
VLImBRO
20 Δεκεμβρίου, 2011 11:40 μμ
Είναι αστείο. Δες παρα χαμου
iordanoglou
17 Δεκεμβρίου, 2011 5:27 μμ
Καταρχας το «εξ ιδιων τα αλλότρια» το γκουγκλαρες για να το γραψεις ορθογραφημενα ή το ξερες ήδη; Στο κυρίως θέμα μας τωρα, σε βεβαιω demonio πως εχω ασχοληθει σε πολυ βαθος με το θεμα της ανεργιας, εχω γραψει παμπολλες εκθεσεις ιδεων στο λυκειο επι του θεματος. Επίσης θα πρεπε να ξερεις πως ως αυθεντια, εστω και αποκτηνωμενη, κατεχω την αληθεια σε καθετι, απο την ανεργια μέχρι την ερωτικη ζωή του Τσανγκ Και Σεκ.
antifwn-x
17 Δεκεμβρίου, 2011 7:22 μμ
Μπορείτε να μην «κοντράρεστε» για μαλακίες που οδηγούν κατά βάση σε κοκορομαχίες και να εστιάσουμε στην ουσία, την όποια ουσία αντιλαμβάνεται ο καθείς μπάσει περιπτώσει. Το θέμα έχει πολλές και διαφορετικές αναγνώσεις, καλό είναι να μην τις συγχέουμε. Άλλο πράγμα το θέμα που θίγεται αυτό καθαυτό και άλλο πράγμα η φόρμα και ο τρόπος αναπαράστασης του. Όπως επίσης άλλο πράγμα να προσεγγίζεται ο φωτογράφος σαν δημιουργός και εντελώς διαφορετικό σαν θύμα αυτής της κατάστασης που περιγράφει. Επίσης η μία δεν αναιρεί απαραίτητα την άλλη φυσικά, μιας και ο φωτογράφος σαν άνθρωπος μπορεί να έχει παραπάνω ιδιότητες και ενδεχόμενα η προσωπική του περιπέτεια να δικαιολογεί την συναισθηματική φόρτιση που αποδίδεται. Είναι διαφορετικό πράγμα όμως να κρίνεις τις φωτογραφίες απο το να κρίνεις την ανεργία του ίδιου ή και το ζήτημα της ανεργίας και της εξαθλίωσης γενικότερα. Η όποια κριτική όμως, γίνεται για το αποτέλεσμα, το έργο του δηλαδή και όχι όλα τα άλλα, μην τα μπερδεύουμε… Αλλά οι ίδιες οι φωτογραφίες δεν έχουν ανάγκη απο φτιασίδια γιατί ενδεχόμενα το συνολικό αποτέλεσμα μπορεί να λειτουργήσει ες βάρος τους και στην ουσία να τις αδικεί… Υπό αυτό το πρίσμα έχει λογική βάση η κριτική του Ιορδάνογλου όπως και αυτή του Βλήμα, ο οποίος σαν πιο έμπειρος, εστιάζει στο θέμα του μοντάζ, το οποίο δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση….
Τρισεύγενη Βουργαδίδη
20 Δεκεμβρίου, 2011 2:09 πμ
1, Όταν συνηθίζουμε την όψη του τέρατος (π.χ. οι καθημερινές προσλαμβάνουσες) γινόμαστε και εμείς τέρατα (νομίζω πως ο Χατζηδάκης τόχε πει)… .2. Και πως μπορεί αυτές οι προσλαμβάνουσες να μην συγκινούν βαθύτατα? 3. Ακόμα κι αν καλά ξέρουμε πως κάποια στιγμή μπορεί και μεις να γίνουμε «μέρος» αυτού του θεάματος, δεν σημαίνει πως αφήνουμε την καρδιά μας να γίνει «πέτρα» ή να βυθιστεί στην θλίψη
anton555
16 Δεκεμβρίου, 2011 10:23 μμ
anton555
16 Δεκεμβρίου, 2011 10:23 μμ
Και αν και νομιζω οτι δε χρειαζεται…
http://en.wikipedia.org/wiki/Schwarzfahrer
oulipia
16 Δεκεμβρίου, 2011 10:52 μμ
Γεια σας από τη Γαλλία, την επόμενη χώρα στη μαύρη λίστα, δηλαδή. Μετέφρασα το κείμενο σας στα γαλλικά και το έβαλα στο μπλογκ μου, http://oulipia.free.fr/index.php/
Με όλη τις σκέψεις και την αλληλεγγύη μου.
Jaquou Utopie
16 Δεκεμβρίου, 2011 10:54 μμ
Ευχαριστούμε πολύ! 🙂
Πωρίας
16 Δεκεμβρίου, 2011 11:51 μμ
http://anthologyfilmarchives.org/film_screenings/series/38277
Μαρία
17 Δεκεμβρίου, 2011 12:23 πμ
καλά, ζήστε με τα 460 του ταμειου πρώτα παιδιά, χωρίς άλλη καβάτζα και μετά τα ξαναλέμε.
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
17 Δεκεμβρίου, 2011 12:29 πμ
Σε ποιους ακριβώς αναφέρεσαι;
Xanadu
18 Δεκεμβρίου, 2011 7:10 μμ
πολλοι απο εμας ζουμε με 100 ευρω το μηνα χωρις αλλη καβατζα, θες να ανταλλαξουμε; γιατι προσωπικα δεν την πολυπαλευω
Μαρία
17 Δεκεμβρίου, 2011 12:32 πμ
Στην περίπτωση που ρωτάς εμένα σκληροπυρηνικέ, αναφέρομαι στους διάφορους που διάβασα παραπάνω να κάνουν ανάλυση αισθητικού περιεχομένου στο θέμα της ανεργίας.
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
17 Δεκεμβρίου, 2011 2:16 πμ
Α,οκ. (ναι,εσένα ρωτούσα 😉 ) Συμφωνώ.
demonio
17 Δεκεμβρίου, 2011 1:43 πμ
εξαφανιστηκε σχολιο 🙂
Α.Γ.ιος
17 Δεκεμβρίου, 2011 4:53 πμ
Να τρέξει αίμα, ποταμός(!),
μα νά ‘ναι το δικό ΤΟΥΣ,
-έτσα που μας κατάντησαν-,
γ@μώ το κέρατό τους!!! (το τράγιο ;))
Poltergeist
17 Δεκεμβρίου, 2011 4:11 μμ
Συγχωρέστε μου την άσχετη φωτογραφική κριτική, ίσως ενδιαφέρει τον καλλιτέχνη. Απλά επαναλαμβάνω τί θα έλεγε ένας δάσκαλος φωτογραφίας γιατί τα έχω φάει στη μάπα απ’τη λάθος μεριά της εξίσωσης.
Oι άστεγοι, οι ζητιάνοι και οι μικροπωλητές είναι οι εύκολοι στόχοι της φωτογραφίας, τόσο εύκολοι και κοινότυποι δηλαδή που θα έπρεπε να απαγορευτούν. Το να χώνεις από πάνω και μουσικό χαλάκι, και να το γυρνάς σε ασπρόμαυρο, και να χώνεις και βινιέτα και το φακό ορθάνοιχτο για να θολώνει το φόντο και να επικεντρώνεις με το ζόρι τη ματιά στο «θέμα» είναι απλά ψυχολογικός βιασμός του θεατή. Το να χώνεις από πάνω και μακρύ πρόλογο, είναι κλασσική προσπάθεια να καλύψεις το φωτογραφικό κενό. Ο μόνος λόγος που τα λέω αυτά είναι γιατί ο φωτογράφος φαίνεται καλός, έχει μέσα μερικές καλές φωτογραφίες, αλλά τις έχει πνίξει στο περιτύλιγμα και δεν τις αφήνει να μιλήσουν από μόνες τους. Ειδικά καναδυό νεκρές φύσεις που έχει μπορεί να είχαν αξία από μόνες τους.
Για το κοινωνικό μήνυμα μέσω της φωτογραφίας: όλο αυτό το εικαστικό, καλώς ή κακώς, θα μπορούσε να έχει γίνει σε οποιαδήποτε πόλη του κόσμου σε οποιαδήποτε εποχή. Δεν υπάρχει τίποτα να το δέσει με την Αθήνα ειδικά, ή με το 2011 ειδικότερα.
Φωτογραφικά πιστεύω υπάρχει τεράστιο υλικό, και ανεξερεύνητο, για το πώς φτάσαμε εδώ, την Πασοκιά, τη βλαχογκλαμουριά, την παρακμή πριν την κρίση, το τί είμαστε πραγματικά. Ένα παράδειγμα; Πολύ καλή προσπάθεια σ’αυτή την κατεύθυνση πιστεύω από τον William Faithfull (Έλληνας 100% παρά το όνομα). Δες πχ αυτή τη φωτογραφία, πώς την πέφτουν τα πουρά στη συνέλευση γυναικών της ΝΔ στον Προκόπη Παυλόπουλο λες και πάνε ν’ακουμπήσουν την ιερά σινδώνη, δες τις φάτσες, δες την αυτάρεσκη έκφραση του μαλάκα, και πές μου πόσα λέει αυτή η φωτό για την Ελλάδα πρό κρίσης:
Γενικά δες όλο το άλμπουμ, αξίζει
http://www.flickr.com/photos/william_tellos/sets/72157613082116775/with/3231104805/
Spin
17 Δεκεμβρίου, 2011 4:45 μμ
πω η πρώτη φωτό που έβαλες μου θύμιζε giovanni 🙂
spiral architect
17 Δεκεμβρίου, 2011 10:34 μμ
Εχεις δίκιο Poltergeist, άλλο πράμα η φωτογραφία και άλλο ο ερεθισμός του θυμικού του θεατή.
Γυρνάω στο κέντρο, τα βλέπω καθημερινά, κρατώ μια μηχανή στο χέρι, κλικ πλέον δεν τολμώ να κάνω. 😦
koula
17 Δεκεμβρίου, 2011 5:43 μμ
Άλλοι θα συγκινηθουν και αλλοι οχι, αλλοι το δειχνουν και αλλοι οχι ή όχι με τον ίδιο τρόπο… αλλοι θα προβληματιστουν πριν δουν φωτο, πριν ακουσουν μελο-δία και άλλοι μετά.. ή καθολου.. αλλοι θα γραψουν μια σελιδα και αλλοι τιποτα…
δεν καταλαβαινω γιατι κολλησαμε εκει τωρα…
καποιες σκεψεις του εγραψε ο ανθρωπος…
ανεβασε και φωτογραφιες που τραβηξε…
παμ’ παρακάτω…
αλλωστε, θα φανει στην πορεία -ο καθενας για τον εαυτο του θα το δει! – αν και ποσο μας αγγιζουν αυτα τα θεματα, αν εφταιγε η μουσικη για το οποιοδηποτε συναισθημα ή η φωτογραφια…ή και τα δυο ή και τιποτα απο αυτά αλλά μονο η δικη μας εμπειρια προσωπικη ή κοντινων προσωπων..
ΥΓ Αγαπητα αβαταρ, μην ξεχναμε οτι το «παιχνίδι» είναι εκει εξω και ειναι για μικρούς αλλά και μεγάλους… και χωρις να φαινονται ολες οι κινησεις, ενω «παίζεται» στις 3 διαστάσεις.
lascapigliata
17 Δεκεμβρίου, 2011 8:22 μμ
Συμφωνώ και μελό είναι χυδαίο, και με ενοχλεί, η όμορφη γλυκανάλατη μουσικούλα, πάνω στη δυστυχία των άλλων, για να τα απολαμβάνουμε εμείς πίσω στο ζεστό δωματιάκι μας, όσο έχουμε σύνδεση ADSL ακόμα…
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
17 Δεκεμβρίου, 2011 8:42 μμ
«Όμορφη γλυκανάλατη μουσικούλα» το Χαμόγελο της Τζοκόντα του Χατζηδάκι;
Καλό ρε. Καλό.
Xanadu
17 Δεκεμβρίου, 2011 9:07 μμ
περίεργο αλλα θα συμφωνησω
iordanoglou
17 Δεκεμβρίου, 2011 8:48 μμ
χαχαχαχα, «…το Χαμόγελο της Τζοκόντα του Χατζηδάκι;», έλεος, το γαμησατε και ψοψησε το blog…
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
17 Δεκεμβρίου, 2011 9:18 μμ
Τι ακριβώς σου έκανε εντύπωση ρε αυθεντία;
iordanoglou
17 Δεκεμβρίου, 2011 9:26 μμ
Μιλησε μας για τις μουσικες σου προτιμησεις, τις αγαπημενες σου ταινιες κλπ.
Xanadu
17 Δεκεμβρίου, 2011 9:33 μμ
φερτε μου καποια που να εχει αισθηματα και εγω θα παψω τα παραστρατηματα
iordanoglou
17 Δεκεμβρίου, 2011 9:36 μμ
Εγώ δεν έπινα και μ’ έκανες να πίνω
εγώ δεν κάπνιζα και τώρα δεν το σβήνω
εγώ δεν έβριζα και τώρα βλαστημάω
είναι που λείπεις και δεν έχω που να πάω
Xanadu
17 Δεκεμβρίου, 2011 9:42 μμ
φλωρια ρε μαλακα…….
το νινιιιιι το νιιιιιιι, το νιιιιι σερνει καραβι
το νινιιιιιιι σερνει καραβι και δεν το χεις καταλαβειιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι
iordanoglou
17 Δεκεμβρίου, 2011 9:43 μμ
Καλά με συγχωρεις
Xanadu
17 Δεκεμβρίου, 2011 9:44 μμ
ή το επος:
εισαι αμαρτωληηηηη δε σε θελω πιααααα,
εισαι αμαρτωληηηηη φυγε μακρυαααααααααααααααααααααααααααααααα
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
17 Δεκεμβρίου, 2011 9:44 μμ
Θα σου τα πω όλα αγόρι μου. Πες μου όμως πρώτα εσύ ,τι σου προκάλεσε το γέλωτα;
iordanoglou
17 Δεκεμβρίου, 2011 9:51 μμ
Τον Τράγκα τι τον έχεις;
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
17 Δεκεμβρίου, 2011 10:42 μμ
Ό,τι έχεις κι εσύ τον Στέφανο Χίο.
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
17 Δεκεμβρίου, 2011 10:45 μμ
Σοβαρά τώρα, δεν ήξερες το Χαμόγελο της Τζοκόντας;
Τόσο χάλια;
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 12:55 πμ
Νιάνιαρο δεν πας να δεις τις πατάτες, πριν αρπάξουνε;
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
18 Δεκεμβρίου, 2011 1:43 πμ
Γιατί, αρπαγμένες δεν τις βάζεις στον κώλο σου;
Α, δε σε παίρνει να κάνεις τέτοιες διακρίσεις ,μεγάλη γυναίκα…
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 1:57 πμ
Ααχχ τί παιδεία… Πρέπει να πηγαίνει μαζί με τη Τζοκόντα….
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:52 πμ
Και μαζί με το «νιάνιαρο».
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:53 πμ
Ναι τί νιάνιαρο τί πατάτες στον κώλο, το ίδιο είναι…
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
18 Δεκεμβρίου, 2011 12:14 μμ
Σιγά μωρή που σε θίξαμε κιόλας.
Jaquou Utopie
18 Δεκεμβρίου, 2011 12:15 μμ
Τι ακριβώς πρέπει να κάνω για να σταματήσετε αυτόν τον «ευχάριστο διάλογο»;
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:22 μμ
Οκ αγαπητέ προφανώς σε είχα κρίνει λάθος. Αλλά είδες αν σε κάνουν όθορα, και σου δείξουν μια συμπάθεια, πώς παίρνουν τα μυαλά σου αέρα, και ξεχνάς, ποιος σου έχει φερθεί καλά και ποιος όχι.
VLImBRO
17 Δεκεμβρίου, 2011 9:47 μμ
Σταμάτα Κτηνος!!
iordanoglou
17 Δεκεμβρίου, 2011 9:52 μμ
Δεν μπορω! Ειναι πολυ νοστιμα αυτα τα καριόλια οι άνεργοι, δεν φταίω…
giorgalis
17 Δεκεμβρίου, 2011 10:58 μμ
re fasistomoutro ama se petyho tha se skiso sta dyo me to STHIL http://www.youtube.com/watch?v=zFGva6ZS4fU&feature=related
iordanoglou
18 Δεκεμβρίου, 2011 1:11 πμ
χεχε, καλό
antifwn-x
18 Δεκεμβρίου, 2011 3:46 πμ
Είμαστε ωραίοι είναι γεγονός, αλλά εσύ κ. υποθηκοφύλαξ γιατί χαλιέσαι ρε;
anton555
17 Δεκεμβρίου, 2011 10:11 μμ
Υποκλιθειτε ρε..
VLImBRO
17 Δεκεμβρίου, 2011 10:29 μμ
Ωραίο Τελείωμα…
Jaquou Utopie
18 Δεκεμβρίου, 2011 1:50 πμ
Μερικοί είστε θαυμάσιοι στον κανιβαλισμό…
VLImBRO
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:10 πμ
ελα μωρε μια φορα το μηνα, να γελασουμε λιγακι.Ολοι φουλ στην ανεργια , ο ιδρυματισμος εχει χτυπήσει κοκκινο και ολοι εχουμε νευρα κι αμα παμε να πουμε καμια μαλακια, μην και θιξουμε το ιδεολογικο προφιλ.Ασε που δεν έβαλες και echo στη φωνη…
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:22 πμ
Είδες ακόμα από το αυγό δεν βγήκαμε, φτιάξαμε και προφίλ, και μάλιστα και ιδεολογικό. Σε λίγο θα μοιράζουμε και αυτόγραφα στις θαυμάστριες.
VLImBRO
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:45 πμ
Ξερεις τι βγαίνει συνήθως απο το αυγο…νιεχ νιεχ
antifwn-x
18 Δεκεμβρίου, 2011 3:57 πμ
Γεια σου ρε βλήμα Σαματατζή….
ΒλημαΜπρα
18 Δεκεμβρίου, 2011 10:57 πμ
Γεια σου ρε Φωντα παληκαράκι.Έχεις καμια δουλιτσα;
antifwn-x
18 Δεκεμβρίου, 2011 12:10 μμ
Τίποτα αδερφέ κάνουμε πάρτι άμα τύχει μεροκάματο, γάμησε τα….
Όχι και παλικαράκι ρε μλκ έχω αρχίσει να βλέπω τα χρόνια πίσω μου κ όχι μόνο επειδή θα μας γεράσουν πριν την ώρα μας 🙂
VLImBRO
18 Δεκεμβρίου, 2011 12:23 μμ
Και γω είμαι να πουλάω τα μηχανήματα και να την κάνω.Κατι βρήκα τώρα για 3 μηνες,αλλα κλασικά πληρώνομαι του αγίου πούτσου.
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:00 πμ
Νομίζω αυτό ήταν πολύ ανώτερο. (Δεν ξέρω αν η μουσική ήταν Χατζιδάκης βέβαια..)
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:02 πμ
Αν και ο βασιλιάς του μελό, είναι μόνο ένας:
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:04 πμ
Άη στο διάολο λούστρο:
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:06 πμ
Μουσική Ξαρχάκος λέει… είναι καλύτερος ή χειρότερος από το Χατζηδάκι; Δεν ξέρω…
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:08 πμ
Και Μάρθα Βούρτση και φωνή Ρίτας Σακελλαρίου, τί άλλο θέλεις:
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:11 πμ
…ανάθεμα την ώρα κατάρα τη στιγμή
σκοτώσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί…
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:16 πμ
Η Αννίτα Πάνια είναι πιο τίμια…
Anakata-dyomenh
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:32 πμ
μάλιστα… η Αννίτα Πάνια είναι πιο τίμια… έτσι ακριβώς όπως και αυτός που γράφει το ποστ που λέει ότι ειναι πλέον άνεργος… μπορεί να συγκριθεί με την Πάνια…
Το να μην γουστάρει κάποιος την αισθητική κάποιου πράγματος το καταλαβαίνω… το να μη γουστάρει να τραβήξει φώτος την καθημερινότητα κάποιων γύρω μας πλέον το καταλαβαίνω. Το να μη γουστάρει να βλέπει σε φώτος αυτό που βλέπει καθημερινά το καταλαβαίνω… Το να μη γουστάρει τον Χατζιδάκι το καταλαβαίνω… αλλά το να κανιβαλίζουμε αυτό που κάποιος αισθάνθηκε ενώ και ο ίδιος βρίσκεται σε ευάλωτη θέση, δεν καταλαβαινω τι σχέση μπορει να έχει με την Πάνια και με πολλά άλλα. Φαίνεται έφτασε η ωρα να βγάλουμε να μετρήσουμε τις μιζέριες μας… και όποιος την έχει μεγαλύτερη, θα πάρει το χρυσό βραβειο του τουίτα και των μπλογκς…
Anakata-dyomenh
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:35 πμ
μπορεί βέβαια να κερδίσει και το χρυσό πιρούνι του κανιβαλισμου και αυτός που αισθάνεται χειρότερα μπορεί να φάει τους άλλους… κάτι τέτοιες στιγμές αισθάνομαι ότι μετά την τηλεόραση, ήρθε η ώρα να κλείσουμε και τον υπολογιστή.
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:48 πμ
Μπα για το βρισίδι, που έφαγα πιο πάνω, η αντίδραση μου, για όσους με ξέρουν και από παλιά, είναι πάρα πολύ mild…. (να λέτε και ευχαριστώ).
Όσο για το post ειλικρινά μιλάω, δεν άντεξα να δω πάνω, από 30 δευτερόλεπτα του βίντεο….
Anakata-dyomenh
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:54 πμ
δε μιλάω ειδικά για σένα… εντάξει ο παραλληλισμός με την πάνια κάτι μου έκανε, αλλά πιο πολυ μιλάω για το συναίσθημα που μου έβγαλε ο σχολιασμός στο θρεντ γενικώς καταρχήν… τεσπα.
μανικακος
18 Δεκεμβρίου, 2011 4:16 μμ
μπραβο ρε….. πετυχημενο…..πως δε το σκεφτηκε κανεις αλλος….
VLImBRO
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:41 πμ
Αντε να σας πω κι εγω ενα ανεκδοτακι που θυμηθηκα. Αλλα να κάνω εισαγωγη: Οταν ειμασταν μικροι εγω κι ο αδερφός μου, δηλαδη δε Βλημαμπραδερ Μπραδερς , περιμέναμε με αγωνια μια πολυ καλη φίλη της οικογενειας η οποία παντα ερχόταν με ενα καινούριο ανεκδοτο.Οποτε οταν εμπαινε στο σπιτι ουρλιαζαμε στην κυριολεξία «Ανεκδοτο, ανεκδοτο!!!». Η πλακα ηταν οτι η Μαρια ( εχω αλλαξει το ονομα για να προστατεύσω την ενοχη) δεν έλεγε παιδικα ανεκδοτα (π.χ. το ανεκδοτο με το φαντασμα με το μαυρο ματι..) άλλα ελεγε ενηλικα ανεκδοτα. Ενηλικα με την εννοια της αντιληψης που χρειαζόταν για κατανοήσεις το αστείο. Προσφάτως λοιπόν θυμηθηκα ενα πολυ ωραίο πολιτικό ανεκδοτο της εποχης( καρφωνω ετσι την ηλικία μου αλλα δεν γαμιέται…). Το λοιπόν: Εχει επισκεφθει ο Ενρίκο Μπερλιγκουερ (η οπορτούνα που έλεγε ο μπαμπας μου ο ΚΚΕς)τη Μοσχα και συναντιέται με τον Λεονιντ Μπρεζνιεφ και αφου συζητουν για καμποση ωρα τα πολιτικά , αρχιζουν να μιλούν για πιο προσωπικα ζητήματα . Γυρνάει ο Μπερλιγκουερ στον Μπρεζνιεφ και του λέει » Συντροφε,έχω ενα πολυ σοβαρο προβλημα. Αγορασα εναν παπαγάλο και μάλλον αυτος που τον είχε πρεπει να τανε φασίστας, διοτι το πουλι ,οποτε ανοιγει το στομα, το μονο που κάνει ειναι να τραγουδαει στρατιωτικά εμβατήρια και παλια φασιστικά τραγουδια.Τι να κάνω;» Ο Μπρέζνιεφ μειδίασε ελαφρα (κατι σαν το χαμόγελο της τζοκοντα) και του λέει:» Συντροφε είχα μια παρόμοια περίπτωση παλιότερα και ξέρω ακριβως τι να κάνεις. Θα παρεις τον παπαγάλο και θα ανοιξεις το ψυγείο και θα τον βάλεις μέσα στην καταψυξη. Εγω θα έρθω σε μια βδομάδα γιατι έχω προγραμματισμένο ταξίδι στη Ρώμη και θα τα πουμε απο κοντα». Οντως σε μια βδομάδα ο Μπρεζνιεφ επισκέφτηκε την ρωμη και τον ασπονδο σύντροφό του Μπερλίγκουερ. Του λέει λοιπόν ο Μπρέζνιεφ : » Τι λες σύντροφε, πάμε να δουμε τον παπαγάλο;» . Πανε στην κουζίνα, ανοιγουν την κατάψυξη και βγαίνει απο μεσα κορδωμένος ο παπαγάλος και αρχίζει να τραγουδάει:» Αβαντι ποπολο μπαντιερα ροσσα». Γυρναει τοτε ο Μπρέζνιεφ και λέει:» Είδες σύντροφε τι κάνει η Σιβηρία;»
Καλο βράδυ
VLImBRO
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:43 πμ
Τι μου φαγες το ανεκδοτακι ρε μοντερέιτορ;
loophole
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:53 πμ
Καλά ρε πούστη, έγραψε κάτι η ζακού στην αρχή αρκετά ευγενικά και διακριτικά νομίζω να μην τρολάρετε και σκάσατε τρελαμένοι να κάνετε το ακριβώς αντίθετο, λες και σας πάτησε το κουμπί. Τι γαϊδουριά είναι αυτή ρε γαμώτο; Δεν μπορούσατε να πείτε απλά τη γνώμη σας;
loophole
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:54 πμ
και δε λέω για το βλήμα εννοείται
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
18 Δεκεμβρίου, 2011 10:16 πμ
H μαλακία και η ανθρωποφαγία πήγε σύννεφο στο σχολιασμό.
Όποιος δεν το καταλαβαίνει ας επιστρέψει στα κρύα ανεκδοτάκια και μέρι κρίστμας του.
ΒλημαΜπρα
18 Δεκεμβρίου, 2011 10:54 πμ
H φωνη της λογικής.Ο προεδρος.Σεβασμό στην άποψη του.
Narrator
18 Δεκεμβρίου, 2011 11:15 πμ
Από κάπου πρέπει να μάθεις να αρχίσεις να σέβεσαι. Δεν έχει και τόση σημασία από που.
VLImBRO
18 Δεκεμβρίου, 2011 11:28 πμ
Και που κάνουν μαθηματα σεβασμού; Στα ΙΕΚ Respect;
simon
18 Δεκεμβρίου, 2011 12:10 μμ
Εκεί που διδάσκουν ανέκδοτα σαν το παραπάνω…
VLImBRO
18 Δεκεμβρίου, 2011 12:13 μμ
Τι εννοείς;
mitera
18 Δεκεμβρίου, 2011 12:56 μμ
Όμορφος κόσμος,αγγελικά πλασμένος. 😦
iordanoglou
18 Δεκεμβρίου, 2011 1:08 μμ
Συσπειρωθειτε blogoφοροι, χαχαχα…
ΥΓ. Καλα σαραντα
loophole
18 Δεκεμβρίου, 2011 1:54 μμ
Κύριε ιορδάνογλου θα έλεγα να μην κάνετε τέτοιους διαχωρισμούς, του ιδρύματος είστε κι εσείς όπως και οι υπόλοιποι.
Xanadu
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:03 μμ
μα τι συμπεριφορα ειναι αυτη κυριε Ιορδάνογλου; ακομα να μαθετε τους κανονες ευπρέπειας;δεν προμηθευτηκατε το εγχειρίδιο σας;
demonio
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:15 μμ
Κυριε Σακη μου, εσυ στην μπλογκοσφαιρα προσφερες μεθοδους αποτριχωσης. Καταλαβαινω απο αυτα που γραφεις, πως δεν σου πηγε οπως το ηθελες. Κουραγιο φιλε, δεν ειναι δα και το τελος του κοσμου.
VLImBRO
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:19 μμ
Κι όμως βλέποντας αυτο το υπέροχο βίντεο εγω νόμιζα πως ήρθε
demonio
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:33 μμ
ειναι θεμα αναγνωσης
αλλωστε συμβαινει κι αυτο στην τεχνη, πως καποιες φορες το εργο τεχνης αυτονομειται και τραβαει τον δικο του δρομο.
μιας κι αν καταλαβα καλα απο τα παραπανω ασχολεισαι με το μονταζ και εχεις ακομη τα μηχανηματα σου, γιατι δεν μας δειχνεις μια δικη σου δουλεια 🙂 Εγω θα την δω καλοπροαιρετα και θα σου πω αυτα που μου αρεσαν.
VLImBRO
18 Δεκεμβρίου, 2011 3:32 μμ
Έλα απο το σπιτι μου να σου δείξω. Αμα θες να μιλήσουμε όμως σοβαρα, πράγμα που γενικώς σ αυτονανε εδω τον ιστότοπο θέλω να αποφεύγω, θα σου πω μερικά πράγματα:
1. Ο κύριος πηρε μια μέρα την φωτογραφική του μηχανή και άρχισε να τραβάει φωτός. Με μικρο βάθος πεδίου οι περισσότερες, άρα τις έπαιρνε απο κάποια απόσταση. Άλλοι θα πούν απο σεβασμό και εγω αναγνωρίζοντας τις καλές προθέσεις, θα συμφωνήσω. Βέβαια κάποιοι άλλοι θα πούνε: » Ρε φίλε τους ρώτησες αν θέλουν να δούνε την μάπα τους στο ίντερνετ ώς συμβολο της φτώχειας και της ανεργίας;». Αυτούς ας τους κατατάξουμε στα τρολλς, γκρινιάρηδες ή που δεν έχουν κάτι άλλο να κάνουν στη ζωή τους. Κοίτα πως σπάει ο διάολος το ποδάρι του όμως και η κοπέλα με το μπόμπιρα της, στην τρίτη φωτό είναι και γειτόνισσα και το μπομπιρα τον έχω δεί αρκετες φορές στον πάρκο και μου φαίνεται μια χαρά. Παρολαυτά για τον καλλιτέχνη συμβολίζει το βλέμμα του την φτώχια και ισως τον εγκλωβισμό των μεταναστών σε μια κοινωνια φυλακη όπως η αθηναϊκή. Τον ρωτήσαμε αν αισθάνεται έτσι; όχι … το υποθέσαμε
2.Το «καλός φωτογράφος, κακός μοντερ» είναι λίγο , ας πούμε , ενα εσωτερικό αστειάκι. Δεν υποτιμώ τίποτα. Στα κάμποσα χρόνια που δουλεύω εχει περάσει απο τα ματια μου τοσο ακαλαίσθητο υλικό , οπότε δεν μασάω σε οτιδήποτε κι αν δώ. Και σίγουρα το παραπάνω βίντεο δεν είναι απο τα χειρότερα αλλα και να ήταν πάλι δεν θα με ενδιέφερε και πολύ. Άλλωστε οι καλύτεροι έχουν χτίσει αυτο που είναι οχι τόσο σε κάποιο divine ταλέντο όσο στα λάθη τους.Πάρα πολύ έχουν μια ψηφιακή φωτό και ένα imovie σπίτι, οπότε ο καθένας μπορεί να δοκιμάσει την τύχη του.
3.Δεν θα θελα να μπώ σε μια συζήτηση αισθητικής άλλωστε ο πολτεργκάιστ πιο πάνω με καλύπτει, αλλα να κανω μερικές παρατηρήσεις πάνω σε ζητήματα ας πούμε ποιοτικών προδιαγραφών.Πρώτον: ενα βίντεο με 12 λεπτά φωτογραφίες χωρίς κίνηση, χωρίς πρόζα μόνο με μουσική υπόκρουση κάτι χιλιοακουσμένο ( όσο καλό κι αν είναι) έχει τεράστιες πιθανότητες να είναι βαρετο. Δευτερον: Κάτι που μου έκανε αλγεινή εντύπωση ήταν ότι στους τίτλους αρχής ο κύριος καλλιτέχνης έβαλε το ονομα του μαζί με του Χατζιδάκι και για την ακρίβεια πιο πανω απο αυτόν. Σε ενα σύμπαν που κάποιος δεν ήξερε τον Χατζιδάκι , θα νόμιζε οτι είναι συνεργάτης του φωτογράφου. Είμαι ο τελευταίος ή ο προτελευταίος που θα μυθοποιήσει τον οποιονδήποτε απλά και λίγο προσοχή δεν βλάπτει.Επειδή όμως είμαι καλός ανθρωπος θα πω οτι αυτα είναι λάθη και δεν θα υποννοήσω ψωνιο απο την πλευρά του καλλιτέχνη όπως θα καναν κακόβουλα τρολλς
4. Αφου έχουν ειπωθεί όλα αυτα ας πάμε στον σχολιασμό: Γράφει ο φίλος Ιορδάνογλου οτι είναι μελό. Ο ένας τον λέει μαλακα και ο αλλος οτι έχει αποκτηνωθεί.Πάμε καλα; Με το ζόρι κλάμα ρε παιδιά; Ε λογικό είναι και γω να δαγκωνω. Τωρα τα ηθικολογικά περι σεβασμού και τετοια τα γράφω στα παπαρια μου. Ζητω η ασέβεια! Αυτα και φεύγω για δουλειά .Κυριακή … Συννεφιασμένη…
demonio
18 Δεκεμβρίου, 2011 4:30 μμ
VLimBRO σε ευχαριστω για την απαντηση, η οποια νομιζω πως ειναι μια καλη βαση για συζητηση. Και την προσκληση σου την αποδεχομαι, καθως πειραματιζομαι κι εγω με την παρουσιαση φωτογραφικου υλικου και θα με νεδιαφερε να μαθω μερικα πραγματα απο εναν επαγγελματια. Οταν ξαναβρεθω Αθηνα λοιπον το κοιταμε.
Νομιζω πως πολυ σωστα θετεις μια σειρα δεοντολογικα ζητηματα, που ειδικα στις μερες μας θα πρεπει να τα δουμε με πολλη προσοχη αν δεν θελουμε να αναπαραγουμε κι εμεις αυτο που φτυνουμε.
Εγω το συγκεκριμμενο βιντεο το ειδα υπο το φως της τελευταιας φρασης του κειμενου: ειμαι ανεργος. Και με το απο κατω κειμενο : φοβαμαι (μην βρεθω κι εγω στον δρομο).
Αρα δεν το εκρινα ως ρεπορταζ ενος επαγγελματια (δεν ξερω καν αν ειναι επαγγελματιας ο ανθρωπος). Ως μηνυμα πηρα το «ειμαι ανεργος και φοβαμαι (τωρα)» και «σου το λεω».
Στο περιβαλλον μου δυστυχως το θεμα της ανεργιας κυριαρχει. Παρατηρω πως η πρωτη αντιδραση του απολυμενου ειναι να νομιζει πως φταιει ο ιδιος και σχεδον ολοι κατ’αρχην πεφτουν σε μια περιοδο που χανουν την αυτοεκτιμηση τους και αμφιβαλλουν για τα παντα γυρω απο τον εαυτο τους. Εκει ειναι που νομιζω πως εχουμε χρεος οι υπολοιποι να συμπαρασταθουμε δημιουργικα. Να ξαναπιστεψει ο αλλος στον εαυτο του και να μην νοιωθει σκουπιδι της κοινωνιας. Και ολοι εχουν τις θετικες τους πλευρες. Αρα εγω τουλαχιστον προσπαθω να εστιασω θετικα στο μηνυμα που μου στελνει ο αλλος. Δεν του δινω και την χαριστικη βολη (και μαλιστα απο μια ας πουμε θεση ισχυος) για να τον κανω να αιστανθει ακομη χειροτερα. Αν δεν μπορω να βρω τιποτα θετικο, απλως δεν λεω τιποτα. Ειναι λοιπον θεμα τροπου και timing.
Εγω τουλαχιστον, αν μου τυχει κι εμενα να βγω στην ανεργια, θα ηθελα οι φιλοι μου κι εσεις εδω να μου υπενθυμιζετε να μην μιζεριαζω και πως «το ζητημα δεν ειναι να εισ’αιχμαλωτος, το να μην παραδινεσαι αυτο ειναι».
Ισως παλι, με το να συνεχισουμε να κρινουμε τον αλλο σαν να μην ηταν ανεργος, να ειναι κι αυτο ενας σεβαστος και εντιμος τροπος. Δεν ξερω, μπορει και να εχεις δικιο. Παντως και που γινεται αυτη η συζητηση νομιζω ειναι πολυ χρησιμο.
alexantro trollientes
18 Δεκεμβρίου, 2011 7:27 μμ
… τους ρώτησες αν θέλουν να δούνε την μάπα τους στο ίντερνετ ώς συμβολο της φτώχειας και της ανεργίας;”
χριστιανουλης ε???
antifwn-x
18 Δεκεμβρίου, 2011 11:54 μμ
alexantro Δεν γνωρίζω αν έχεις λόγους σου να πειράζεις τον βλήμα, (σε αυτήν την περίπτωση δεν μου πέφτει λόγος),αλλά υπάρχει όμως ένα θέμα όταν φωτογραφίζουμε άλλους ανθρώπους ιδίως όσους δεν μπορούν να υποστηρίξουν το εαυτό τους… Αυτό έχει να κάνει με την αξιοπρέπεια τόσο την δική τους όσο και την δική μας, δεν είναι απλά ηθικολογία…
alexantro trollientes
19 Δεκεμβρίου, 2011 12:59 πμ
ρε συ Φωντα, δεν ξερω αν το καταλαβαινεις αλλα η λογικη σου ακυρωνει το ενσταντανε στη φωτογραφια καθως και το ντοκυμαντερ ως κινηματογραφικο ειδος
δεκτο σαν προταση προςσυζητηση ,αλλα οπως το θετεις ειναι καθερος αφορισμος απο θεση ανασφαλους ηθικολογου που μονιμως αναρωτιεται
– μα ποιος ειμαι εγω … τι κανω εδω … ειναι αραγε σωστο η λαθος
καντο με σεβασμο ρε φιλε στη κατασταση του αλλου και αυτο θα φανει , αλλα αυτο που θες εσυ ειναι να αποριψεις την αληθεια απ τη φωτογραφια ,διοτι αμα φωτογραφιζεις εναν αστεγο που τρωει με τις γατες απ τον ντενεκε ,δεν εχει νοημα να πας να πεις
– φιλε μηπως μπορουμε να στησουμε λιγακι , πλησιασε τον νετενεκε , ξεμαρκαρισε το προσωπο ,δωσμου και ενα 3/4 να σε φωτογραφησω …. α οχι τωρα περιμενε να φυγει το συνεφο για να εχω καλυτερο κοντραστ κλπ κλπ
ε δεν γινεται ετσι ,πως να το κανουμε
αυτο που θα ελεγα εγω ειναι οτι σηεμερα (που εχεις και την τεχνικη δυνατοτητα) φωτογραφιζεις και αν φαινονται προσωπα η υποψιαζεσαι πως μπορει να παιζει προβλημα, πλησιαζεις το «μοντελο» σου και του λες «το και το» , εχω τραβηξει καποιες φωτογραφιες και θελω να τις δημοσιευσω ,εχω το οκευ ?
αυτο και ολα τα αλλα ειναι ηθικολογιες και πολιτικαλ κορεκτιες ροζ γλυκων αριστερουληδων
VLImBRO
19 Δεκεμβρίου, 2011 1:12 πμ
«αυτο που θα ελεγα εγω ειναι οτι σηεμερα (που εχεις και την τεχνικη δυνατοτητα) φωτογραφιζεις και αν φαινονται προσωπα η υποψιαζεσαι πως μπορει να παιζει προβλημα, πλησιαζεις το “μοντελο” σου και του λες “το και το” , εχω τραβηξει καποιες φωτογραφιες και θελω να τις δημοσιευσω ,εχω το οκευ ?» Αυτο δεν μεταφράζεται σε «Ρε φίλε τους ρώτησες αν θέλουν να δούνε την μάπα τους στο ίντερνετ ώς συμβολο της φτώχειας και της ανεργίας;”. Εμ δεν θα σε πετυχω σε καμια ερημική παραλία να σου βάλω ινταστριαλιά , να σου δεθεί κομπος το φίδι Κουνταλίνι;
alexantro trollientes
19 Δεκεμβρίου, 2011 1:36 πμ
τεσπα για να λεμε την αληθεια παντως, σε πολλες φωτογραφιες τα ‘μοντελα» εχουν προσανατολισμενο το βλεμμα τους προς το φακο,πραγμα που δειχνει οτι καποιοι ειχαν αντιληφθει οτι φωτογραφιζοταν
επιπλεον ο φωτογραφος γενικως το «εχει» , φαινεται και απ το καδραρισμα και τις συνθεσεις και τις γωνιες και τους φωτισμους
αυτο ομως που με χαλαει ειναιτο φλερτ με την συγκινηση … το μελο …και σ αυτα συμβαλλουν ο τηλεφακος που φλουταρει το χωρο γυρω απ το προσωπο μετατρεποντας τη πολη σε φοντο του δραματος, η επιλογη του ασπρομαυρου που κραζει αποαναμηνησεις … και η μουσικη υποκρουση που ειναι τρε μπαναλ λεμε 😦
VLImBRO
19 Δεκεμβρίου, 2011 2:12 πμ
εχεις δίκιο αλλα και γω για να μαι ειλικρινής το τρεξα το βιντεο
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
18 Δεκεμβρίου, 2011 4:57 μμ
Όπως λέω και στην Lascapigliata από κάτω. Εδώ x10
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:25 μμ
Βασικά θέλω να μιλήσουμε για τον κάλαμο, γιατί κάποιοι τον έχουν μονοπωλήσει, και είναι άδικο, θέλουμε να τον καβαλικέψουμε και εμείς, μην την βγάζουμε μόνο με πατάτες στον κώλο (και μάλιστα τηγανισμένες)….
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 2:29 μμ
Επίσης θα ήθελα να συζήτουμε το φαινόμενο, όταν κάποιος έχει αντίθετη άποψη από εμάς (ή έστω διαφορετική αισθητική), αμέσως να βαφτίζεται τρολιά, λες και είναι ΑΔΥΝΑΤΟ, να υπάρχει διαφορετική άποψη από τη δικιά μας, και ΠΡΕΠΕΙ να το κάνει επίτηδες, για να μας σπάσει τα νεύρα. Λες και έχουμε υπογράψει κανά συμβόλαιο, αιώνιας συμφωνίας στο σχολιασμό.
Εδώ να επισημάνουμε το γεγονός, ότι αυτή η τακτική φέρνει στο τέλος, τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.
μανικακος
18 Δεκεμβρίου, 2011 4:04 μμ
πλυθηντικούς βλεπω….. μας πιανει ολους η μπάλα?
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 4:47 μμ
Εσύ γιατί θίκτηκες; Τον πληθυντικό τον χρησιμοποιώ, για να μην χρησιμοποιήσω ενικό, και μου πούνε ότι κανιβαλίζω.
μανικακος
18 Δεκεμβρίου, 2011 5:24 μμ
κανιβαλίζεις ετσι κι αλλιως,ασχετα που κάνεις την ανηξερη.
κι αν θες να μην θιγονται ασχετοι να απαντας σ’αυτον που σε ενόχλησε.
απλό ειναι…
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 5:32 μμ
Δεν θέλω να απαντήσω σε αυτόν που με ενόχλησε, γιατί θα τον πάρει ο διάολος.
μανικακος
18 Δεκεμβρίου, 2011 5:36 μμ
πειραζει που ουτε μας αφορα αλλα ουτε και θελουμε να βλεπουμε τον διαδικτιακό σας βόθρο?
κ μαλιστα σε ποστ που σας ζητησανε να μη το παρακανετε?
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 5:39 μμ
Είπα πάρτε τα ψαλίδια. Να ξέρουμε και ποιες απόψεις είναι ανεπιθύμητες.
DrAluca
18 Δεκεμβρίου, 2011 5:40 μμ
Οταν ηρεμισεις και καταλαβεις οτι το θεμα δεν ειναι οι αποψεις… το ξανασυζηταμε…
Χαμογελατε…
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 5:41 μμ
Αλλά δεν βλέπω ίση μεταχείριση, τελικά καλά σας κράζουν για κλίκες.
μανικακος
18 Δεκεμβρίου, 2011 5:43 μμ
ναι,μας το χεις ξαναπει….
να πας να βρεις την νυχτεριδα και την παρεα σου να μας κραζετε ολοι μαζι….
ξεφευγεις οταν σου τη λενε ε?
συγνωμη απο την μερια μου,δε θα ξανα ασχοληθω…..
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 5:46 μμ
Μπαρντόν δεν το είχα καταλάβει. Τώρα που το κατάλαβα, δεν θα ξανασχοληθώ.
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
18 Δεκεμβρίου, 2011 4:55 μμ
Kαμιά φορά η σιωπή είναι πολύτιμη.
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 5:31 μμ
Πρόεδρε άμα γουστάρετε τη σιωπή μας, πιάστε τα ψαλίδια, θα ξαναγίνει ο χώρος σχολιασμού, comme il faut.
Και είσαι πάρα πολύ φάουλ, να μου λες να πάψω σε αυτό ειδικά το σχόλιο.
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
18 Δεκεμβρίου, 2011 5:44 μμ
Tη διαφόρα μεταξύ του παύω και σιωπώ ελπίζω να τη γνωρίζεις.
Όπως και τη διαφορά μεταξύ λογοκρισίας και αξιοπρέπειας.
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 5:47 μμ
Η αξιοπρέπεια μου μπηκε με κάτι πατάτες στον κώλο μου πρόεδρε. Αλλά ευτυχώς μου εξήγησε ο μανίκης. Και το λύσαμε το θέμα.
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
18 Δεκεμβρίου, 2011 5:53 μμ
Τόσο η αξιοπρέπεια όσο και η σιωπή, αφορά το ενυπόγραφο κείμενο ενός άνεργου.
Δεν είσαι αφελής για να νομίζεις ότι το θέμα μπήκε για κριτική φωτογραφίας και μουσικής επένδυσης. Μάλλον έχεις κολλήσει από ξεροκεφαλιά.
lascapigliata
18 Δεκεμβρίου, 2011 5:58 μμ
Αν δεν καταλαβαίνετε ότι γελοιοποιείτε το θέμα, που νομίζετε ότι προωθείτε, μάλλον εσείς πάσχετε από ξεροκεφαλιά. Το γελοιοποιείτε, το φτωχαίνετε, το ξεπουλάτε, και το χυδαιοποιείτε. Στο τέλος κάνετε μεγαλύτερη ζημιά.
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
18 Δεκεμβρίου, 2011 11:53 μμ
Μεταξύ μας μιλάμε. Δεν εκπροσωπώ καμία ομάδα. Και απαντώ σε σένα κι όχι γενικώς.
Άρα ο δεύτερος πληθυντικός που -ως συνήθως- χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει εντυπώσεις, με αφήνει παγερά αδιάφορο.
Έτσι λοιπόν, αφού μιλάς σε μένα και όχι σε κάποια «ομάδα», μέτρα τα σχόλιά μου κι έπειτα τα δικά σου.
Το κυριότερο: δες το περιεχόμενο του πρώτου σου σχόλιου.
lascapigliata
19 Δεκεμβρίου, 2011 12:25 πμ
Επιμένω στο πρώτο μου σχόλιο. Αν θέλει κάποιος να το συζητήσει μαζί μου ευχαρίστως (είδες δεν χρησιμοποιώ β’ πληθ. ). Αλλά να θεωρείται καπάκι ότι τρολάρω, και να εισπράττω ειρωνεία, όχι δεν το δέχομαι. Στο πρώτο μου σχόλιο δεν τρόλαρα, πραγματικά το βίντεο δεν μου αρέσει και εκχυδαΐζει το θέμα. Μα τώρα σοβαρά, όταν βλέπεις άστεγο στο δρόμο, το πρώτο πράγμα, που σου έρχεται στο μυαλό είναι κλαψιάρικο βιολάκι και ακορντεόν; Όταν έχεις εσύ κατάθλιψη, την περιγράφεις έτσι; Τον τάφο, το σκοτάδι, την ασφυξία, την ακύρωση των προσδοκιών;
Ο σκοπός του βίντεο είναι ωραιοποιήσει κατά τη γνώμη μου και όχι να εκθέσει το πρόβλημα. Να απορροφήσει το σοκ.
Επίσης και τις βρισιές δεν τις δέχομαι με τίποτα. Και απαντάω καταλλήλως.
μανικακος
19 Δεκεμβρίου, 2011 12:52 πμ
βασικά αυτος που σε εβρισε(κακώς που το εκανε) το εκανε γιατι τον εστειλες να κοιταξει τις πατατες.
στα καλα καθουμενα.μη ζητας κ ρεστα απο πανω.
VLImBRO
19 Δεκεμβρίου, 2011 1:20 πμ
lascapigliata
19 Δεκεμβρίου, 2011 2:07 πμ
Ρε μανίκη, τί παριστάνουμε τώρα; Αφού ειρωνεύτηκε. Αν ξέρουμε τη Τζοκόντα, και αν ξέρουμε και το Χατζηδάκη. Και να μην τον ξέραμε, φρόντισε ο δημιουργός του βίντεο, να μας το δείξει με μεγάλα γράμματα, στο πρώτο καρέ.
DrAluca
18 Δεκεμβρίου, 2011 3:14 μμ
Μπραβο παιδια…..ωραια πραμματα.
Θυμηθειτε οταν αλλαξουμε τον κοσμο να λειπω.
Και παλι μπραβο μας.
Ευτυχως με καλυψανε αλλοι για τον κανιβαλισμο….
Τι να πω..?
Θυμηθειτε μονο οτι σιγα σιγα μοιαζουμε στο προσωπο του τερατος.
Χαμογελατε…
alexantro trollientes
18 Δεκεμβρίου, 2011 5:28 μμ
στηριζω Ιορδανογλου λεμε
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
18 Δεκεμβρίου, 2011 6:42 μμ
Λοιπόν, επειδή πραγματικά παρατράβηξε :
1. Όπως είπα και στη Ζακού, δεν έχω κανένα απολύτως θέμα αν διαγράψει όλα μου τα σχόλια. Αυτή είναι η διαχειρίστρια του ποστ, αυτή θα κρίνει αν πρέπει ή όχι.
2. Ειλικρινά λυπάμαι που υπήρξα μέρος του ξεκατινιάσματος, ειδικά σε ένα τέτοιο ποστ. Και πάλι καταλήγω στο ότι η author μπορεί να διαγράψει ό,τι είπα αν το επιθυμεί (της το έχω πει προσωπικά,το ξαναλέω και δημόσια)
3. Ενημερώστε με αν ανήκω κι εγώ στους κανίβαλους, για να ξέρω αν τουλάχιστον άξιζε στο παραμικρό που επιχείρησα να υπερασπιστώ τη δουλειά και την κατάσταση του συγγραφέα του κειμένου. Αν ανήκω, τότε ενημερώστε με να πηδηχτώ απ’το παράθυρο.
4. Δε θα καταφύγω σε παιδιάστικες δικαιολογίες τύπου «αυτή το ξεκίνησε» (πράγμα που ισχύει βέβαια,αλλά αυτό δεν αφορά το σύνολο του μπλογκ,παρά μόνο εμένα και τη λασκαπιλιάτα), απλά θα πω ότι είναι τουλάχιστον υποκριτικό το να βρίζεις εσύ όποτε θες και όταν κάποιος σου απαντάει παρομοίως να επικαλείσαι την «ευπρέπεια», την «παιδεία» και το επίπεδο του μπλογκ. Όσο,δε, για τα καβαλημένα καλάμια, είναι φαιδρό να το λέει αυτό κάποια που περιφέρει την αποψάρα της από ιστολόγιο σε ιστολόγιο και οποιοσδήποτε διαφωνήσει μαζί της γίνεται αμέσως στόχος ειρωνείας.
Εντέλει, έστω και όψιμα θα ακούσω τη σοφή παράκληση του Ζάφοντ για σιωπή.
Και αφού ξεκαθάρισα τη θέση μου, σιωπώ.
alexantro trollientes
18 Δεκεμβρίου, 2011 7:00 μμ
Ζακού διεγραψε τα σχολια του
Xanadu
18 Δεκεμβρίου, 2011 7:07 μμ
σας παρακαλω κυριε, λίγος σεβασμος
alexantro trollientes
18 Δεκεμβρίου, 2011 7:12 μμ
και επειδη εγινε καλεσμα σε αξιοπρεπεια και σιωπη ,θα πω δυολογια παραπανω
χαλαρωστε
η επικληση της αξιοπρέπεια ειναι μελοδραμα, η δε σιωπή ιερατειο
αν χρειαζεται κατι το ενυπογραφο η ανωνυμο κειμενο του οποιοδηποτε ειναι ο σεβασμος για την προσπαθεια και δημιουργικοτητα που συμπυκνωνει , αλλα κι αυτο ειναι κατι απολυτως υποκειμενικο και εν τελει κατι κερδιζει το ιδιο το κειμενο και οχι η ιδιοτητα που κουβαλαει ο συγραφεας του
τι εγινε δλδ ?
ανεργος ειναι ο συγραφεας … ε και ???
σαμπως και μεις τι ειμαστε ?
δε λεω ομως σεβασου το κειμενο του trollientes επειδη ειναι ανεργος
στα παπαρια μου η οποια αποδομηση και αποριψη
ανεργοι ειμαστε … οχι ιερες αγελαδες
και που ειναι ο κανιβαλισμος μωρε ?
ενας ανεργος που εγραψε κατι που σε καποιους αρεσε και καποιοι χαλαστηκαν με το μελο
ε λοιπον ???
Xanadu
18 Δεκεμβρίου, 2011 7:21 μμ
θα σας ξαναπαρακαλεσω κυριε να επανελθετε στην ταξη, μην flamaρετε
ειναι πασιφανες οτι αυτο που κανετε τωρα ειναι trolling
σας παρακαλω μην οξυνετε τα πνευματα και τις διαθεσεις, σιωπηστε!
Xanadu
18 Δεκεμβρίου, 2011 7:18 μμ
παρεμπιπτοντως ηδη εχει χυθει και χυνεται πολυ αιμα ανθρωπων που βρισκονται σε προλεταριακη θεση, δηλαδη δεν ειναι κατι νεο…
απλα επειδη τωρα αφορα περισσοτερο κοσμο, εχει γινει πιο εμφανες και αναδεικνυεται περισσοτερο
και πολλα αλλα, τα οποια δεν κανει να γραψουμε γιατι θα μαζεψουμε χαρακτηρισμους
παντως νομιζω οτι εχουμε περασει τα σταδια της ενημερωσης-φασης αρνησης-αποδοχης της πραγματικοτητας, οπότε δοκιμο θα ηταν αντι να εμμενουμε στο σταδιο του λεω λεω λεω για το δραμα μας, να περασουμε στο επομενο: αυτο της αντιμετωπισης της ασθενειας
βεβαιως ειναι σεβαστη και καθολα κατανοητη η αναγκη να «εξομολογηθει» οποιοσδηποτε ανθρωπος τα προβληματα και τους προβληματισμους του όσον αφορα την κατασταση την οποια καλειται να αντιμετωπισει μεσα σε αυτη την εντεινομενη κοινωνικη εξαθλιωση
μανικακος
18 Δεκεμβρίου, 2011 7:27 μμ
σε βρίσκω λιγο αντιφατικη…. σεβαστη λες η αναγκη για εξομολόγηση,αλλα συμφωνησες πριν με την σκαμπιλιατα οτι ειναι χυδαίο το βιντεο πάνω στη δυστυχία των άλλων…(η οποια θεωρει την αννιτα Πανια πιο τιμια)….
Xanadu
18 Δεκεμβρίου, 2011 8:20 μμ
σεβαστη ειναι η αναγκη, όχι ολες οι μεθοδολογιες με τις οποιες γινεται η ας πουμε εξομολογηση
demonio
18 Δεκεμβρίου, 2011 8:30 μμ
Xanadu ο καθενας αυτο το σταδιο το περνα σε αλλο χρονο, μονος με τον εαυτο του και ο καθενας την ωρα που του/της συμβαινει θα πρεπει να το κατεργαστει. Ναι, ο καθενας περναει το δικο του δραμα και εχει αναγκη να το περασει. Ειναι σαν να πεθανει ο γονιος καποιου και να ερχεται ενας αλλος και να λεει «τι χαλια που ντυθηκες για την κηδεια». Νομιζω πως γνωριζεις πολυ καλα το θεμα και καταλαβαινω τι θελεις να πεις. Απλα ξαναμπες στην συναισθηματικη κατασταση της στιγμης εκεινης για να καταλαβεις και την οπτικη γωνια του αντιλογου.
Xanadu
18 Δεκεμβρίου, 2011 10:47 μμ
ποιος ειναι ο αντιλογος;
επαναλαμβανω…. οι ενστασεις πολλων αφορουν τον τροπο παρουσιασης
και θα συμφωνησω οτι η ιδιοτητα δεν αποτελει φωτοστεφανο
VLImBRO
19 Δεκεμβρίου, 2011 12:45 πμ
Demonio οταν λέμε κατι,καλό είναι να το στηρίζουμε με καταλληλες αναλογίες.Η αναλογία της απωλειας ζωής με την απωλεια δουλειάς είναι ατυχής. Εχω απολυθεί 5-6 φορες και μπορω να πω, οτι σε μερικές περιπτώσεις ήταν και λυτρωτική.Ιδιαίτερα οταν ριχνεις και μερικά καντήλια στο αφεντικό.Ο συντάκτης- ανεργος επέλεξε να παρουσιάσει και τη δουλειά του κι αυτό εμένα δεν μου το βγάζει κανείς απο το μυαλό.Αν ήταν κάτι άλλο , ας μην έβαζε βινιέτες, ας μην πείραζε τα levels κλπ κλπ. Οταν λοιπόν δημοσιεύεις κατι, καλο είναι να ξέρεις οτι θα υπάρξει και κριτική.Λέει ο προεδρος οτι καλό είναι να σιωπούμε μπροστα στην ασχημη κατάσταση ενός ανέργου. Εννοείται οτι διαφωνω αλλά για να αποδομήσω αυτο το επιχείρημα, θα συμφωνήσω.Και φερνώ ενα παραδειγμα: Χρυσαυγίτης πρόσφατα απολυθείς φτιάχνει βιντεάκι για να μας δείξει οτι εκεί που δούλευε πριν , τώρα δουλεύουν αλλοδαποί αρα δείχνει οτι «οι αλλοδαποί μας παίρνουν τις δουλειές». Να συμπάσχει κανείς ή να μην συμπάσχει; Ιδου η απορία. Ο φώντας πιο πανω,ο ντεμονιο στην απαντηση του και ο τρολλιέντες ο γεροχίπις ( στη φύλαγα για το χριστιανούλης… χεχε) έθεσαν κάποια θέματα για συζήτηση. Απάντηση ομως δεν είδαμε. Ισως γιατι οι συντακτες του μπλογκ έχουν δωσει όρκο σιωπης στον βωμο του αγνώστου Ανέργου.
Υ.Γ. Δείτε στο βραδυνό δελτίο του ΣΚΑΙ , ενα ρεπορτάζ για τους αστεγους.Παρατηρήστε τα υπερκοντινα του καμεραμαν στα ματια ( ουτε ο Λεονε δεν έκανε τέτοια) και επίσης οτι η δημοσιογράφος δεν φοράει καν μακιγιάζ ( και καλα για ναναι στην ιδια κατάσταση με τους αστεγους) και μετα αναρωτηθείτε αν είναι τυχαία αυτα. Α επισης λασκαπιλιατα αμα δε θέλεις τις πατατες του σκληροπυρηνικού δωστε σε μένα να τις βάλω εγω στον κώλο μου. Εχει αρκετο χώρο και τωρα που ερχονται δύσκολες μερες , πρεπει να χουμε αποθεμα σε τροφιμα.
alexantro trollientes
19 Δεκεμβρίου, 2011 1:01 πμ
εγραψαμια σχολιαρα που χαθηκε
βρεστε ρε Ζακου μου να σε εχει καλα ο γιαραμπης …. και κοψε τα ποστ του σκλυροπυρηνικου φυσικου
VLImBRO
19 Δεκεμβρίου, 2011 1:04 πμ
περιμενε λίγο Ζακού, θελω να δω αυτο με τις πατατες.
VLImBRO
19 Δεκεμβρίου, 2011 1:15 πμ
Και γω σου γραψα ενα καλό για το φίδι Κουνταλίνι αλλα το φαγε ο Ραμπεσατρατανας της γουορντπρες
demonio
20 Δεκεμβρίου, 2011 12:00 πμ
VLimBRO και antifwn-x μπορει πραγματι να κολλησα λιγο περισσοτερο απ’οτι επρεπε στην ιδιοτητα της ανεργιας χθες, επειδη αυτη την εποχη «βρεχει» απολυμενους γυρω μου. Εδω θα διαφωνησω λιγο μαζι σου. Νομιζω πως πολλοι ανθρωποι προσδιοριζονται μεσα απο την εργασια τους και μια απολυση σημαινει γι’αυτους ακυρωση συνολικα ολου του υποβαθρου που ειχαν χτισει μεχρι εκεινη τη στιγμη. Ειδικα αν προκειται για ανθρωπους που δουλευαν χρονια στην ιδια δουλεια και δεν εχουν συνηθισει αλλιως, δεν ξερουν καν πως να ψαξουν για κατι αλλο. Αρα δεν το βιωνουν ολοι σαν λυτρωση.
Εγω προσωπικα μια φορα απολυθηκα και ηταν και η πρωτη μου δουλεια μετα απο 10 μερες. Το διδαγμα για μενα ηταν να προσεχω τι υπογραφω κι ετσι ασχοληθηκα αρκετα με το νομικο σκελος της ιστοριας, πραγμα το οποιο μου εχει χρησιμευσει αφανταστα στην διαδρομη.
Για το κομματι της κριτικης του εργου καθ’αυτου ενω σου δινω μεχρι ενα βαθμο δικιο, δεν ξερω εαν ειναι ομως δικαιο να κρινουμε ολους το ιδιο, ασχετα απο την ιδιοτητα τους. Πχ εναν ερασιτεχνη ή εναν εκπαιδευομενο θα τον κρινεις με την ιδια αυστηροτητα που κρινεις εναν επαγγελματια;
Για την δημοσιοποιηση φωτογραφιων με προσωπα αναγνωρισιμα επισης νομιζω πως χωραει μεγαλη συζητηση. Την αξιοπρεπεια ο καθενας καλως ή κακως την αντιλαμβανεται αλλιως, μαλλον με βαση την υποκειμενικη αντιληψη της δικης του θεσης. Εγω πχ πρωτη φορα ανεβασα φωτογραφιες στο διαδικτυο πριν ενα μηνα εδω σε αυτο το μπλογκ. Με πηρε πολυ χρονο να κανω την επιλογη, γιατι δεν ηθελα να φερω κανεναν σε δυσκολη θεση και εκτος απο μια φωτογραφια που ηταν τραβηγμενη στην Ελλαδα, ολες οι αλλες ηταν απο του διαολου την μανα. Δεν εχω καταληξει στο ζητημα και οι αποψεις διιστανται. Γι’αυτο η συζητηση μου φαινεται χρησιμη.
VLImBRO
20 Δεκεμβρίου, 2011 2:17 πμ
Βάζεις μια σειρά απο ζητήματα. Μ αρέσει αυτο. Καταρχάς για να μην το παίζω τζαμπα μάγκας να ξεκαθαρίσω οτι ειμαι ελεύθερος επαγγελματίας. Θέλω να πω οτι αλλιώς βιώνει την απόλυση ενας υπάλληλος, ενω σε εμενα τελειώνει απλα μια συνεργασία. Βέβαια θα μου πεις δεν εχω ταμείο, ειμαι μπλοκάκιας , πληρωνω γαμησετα εφορία αλλα στην προκειμένη μιλάμε νομίζω για το ψυχολογικό κόστος το οποίο βεβαίως δεν είναι το ίδιο. Απλά λέω να μην το προεξοφλούμε. Δεν είναι τόσο η ανεργία τρομακτικη, όσο η ζοφερή προοπτική που αυτή εκφράζει , ιδιαίτερα στην καταρρέουσα πραγματικότητα του καθενός.Το «άνεργος » απο μόνο του δεν λέει τιποτα όπως απέδειξα και παραπάνω. Πραγματικά οταν ήμουν πιο πιτσιρικάς καιεμενα μου την είχαν φορέσει 2-3 αφεντικά. Την έπαθα κι έμαθα. Δεν χαρίζουμε τίποτα το λοιπόν. Κάποιοι απο πανω εξεφρασαν την αποψη οτι ο συγγραφέας φοβάται μην καταλήξξει σαν τα πορτρέτα των φωτογραφιών του. Αυτό για μένα σαν άποψη αποτελεί ντροπή. Διότι το αντίστροφο αυτής της πρότασης είναι πραγματικά σιχαμερό. Δηλαδη αμα καταλήξεις πλούσιος δεν έχεις πλεόν φόβο n’est-ce pas? Οτι και να κάνεις ασχέτως αν είσαι επιτυχημένος καλλιτέχνης ή δουλεύεις σε ανθρακωρυχείο, εφόσον κινείσαι στο πλαίσιο της μισθωτής εργασίας σημαίνει οτι κάποιος εκμεταλλεύεται την υπεραξία σου. Τέλος. Και δεν πρέπει να τρεφουμε αυταπάτες γιαυτο. Πολλοι μου λένε » φίλε δουλεύεις μονταζ; Πολυ ενδιαφέρον..» Καλα κάτσε να δουλέψεις διπλοβάρδια σε κανα ριάλιτι και θα δεις τι ενδιαφέρον έχει. Αυτοί που όπως λες προσδιορίζονται μεσα απο τη δουλειά τους για μένα τρέφουν μεγάλες αυταπάτες. Αν κάποια στιγμή αυτη καταρρεύσει μαζι με την απώλεια της δουλειάς τους καλό θα τους κάνει.
Η κριτική στην τέχνη γενικώς κι αορίστως εμένα μ αρέσει. Ειναι μια πνευματική διεργασία η οποία θυμίζει παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού. Αν το έργο τέχνης είναι «καλο» ανταμείβεσαι και με το παραπάνω, αν το εργο τέχνης ειναι ρηχο τοτε ο θησαυρος μετατρέπεται σε ανθρακες. Αν ο καλλιτέχνης δεν είναι και αναγνωρισιμος πίστεψε με σπανίως θα κάτσω να κανω κακή κριτική και πάντα με διακριτικότητα. Αν όμως διακρίνω ψήγματα μικρομεγαλισμού γίνομαι πολυ καυστικός όπως έχεις καταλάβει. Και αυτο γιατι όταν είσαι σε πρώιμο σταδιο στη σχέση σου με τη δημιουργία πρέπει να υπάρχει μια αγνότητα. Αν δημιουργείς και παράλληλα σκέφτεσαι πως θα προβληθει εκ των υστέρων το δημιούργημα σου τότε φασκελοκουκουλωστα. Άλλωστε αυτο είναι και για μένα το κομβικο σημείο της σημερινής κρίσης στην τέχνη ( περα απο την κυριαρχία της μεταμοντέρνας σκέψης). Οτι τα μέσα με τα οποία οι περισσότεροι δημιουργουν τέχνη προλογίζουν αν θέλεις και την δημοσιοποίηση τους. Δηλαδη ενα παραδειγμα : Μπορείς να φτιαξεις ενα βίντεο σε μια ηλεκτρονική μονταζιέρα (non linear editor κοινώς)αλλα πλέον αυτη σου δίνει την δυνατότητα να κανεις κατευθειαν εξπορτ σε φορμά για το you tube. Σε έχει ήδη προλάβει. Κάποτε οι ιδιες οι κοινωνίες δημιουργούσαν το πλαίσιο για να φυτρώνει η τέχνη . Τωρα αυτο το καθορίζει μια Canon 5d , το ableton , το illustrator , το final cut. Υπο αυτην την έννοια κανεις δεν είναι ερασιτέχνης. Τωρα για τα προσωπα η δεοντολογία (και ουχί ηθικολογία αγαπητε τρολιέντες) είναι γνωστή. Όποιος θέλει την εφαρμόζει, όποιος δεν θέλει κακό το κεφαλιου του γιατι όπως λέει και το τραγούδι «the same people you misuse on your way up, you might meet them on your way down»
alexantro trollientes
20 Δεκεμβρίου, 2011 3:22 πμ
Jimmy Durante ??????
VLImBRO
20 Δεκεμβρίου, 2011 11:37 πμ
Χε χε.Οχι όχι. Allen Toussaint.Ο θρύλος της Νεας Ορλεάνης.»On your way Down». Να και μια αισιόδοξη νότα που θυμήθηκες και τον Jimmy durante
Τυχοδιώκτης
19 Δεκεμβρίου, 2011 5:43 πμ
Να πω ότι είμαι άσχετος από φωτογραφία και από τέχνη γενικότερα. Το συγκεκριμένο δημιούργημα για να είμαι ειλικρινής μου φάνηκε και εμένα μελό. Θα έλεγα όμως στο φίλο που το έφτιαξε να μην πάρει τόσο σοβαρά την άποψή μου εφόσον τον ίδιο τον εκφράζει, άλλωστε είμαι σίγουρος ότι θα βρει πολλούς περισσότερους που θα τους αρέσει και θα τους δημιουργήσει συναισθήματα οπότε και μόνο για αυτό η προσπάθειά του δεν πάει χαμένη. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ο ίδιος έκανε κάτι δημιουργικό και αυτό από μόνο του αρκεί. Έτσι είναι δυστυχώς ή ευτυχώς όταν εκθέτουμε κάτι δημόσια θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για κάθε κριτική και σχολιασμό. Ας τους εκμεταλλευθούμε για να γίνουμε λίγο καλύτεροι αν μπορούμε.
Τώρα θα ήθελα επίσης να πω ότι η ανεργία είναι αναπόσπαστο τμήμα της ζωής κάθε εργαζόμενου κάτι που οι στατιστικές κρύβουν. Βλέπεις 20% ανεργία και αισθάνεσαι ότι ανήκεις σε κάποια μειονότητα. Τι δεν κάνω σωστά; οι άλλοι γιατί βρίσκουν; κλπ. Με αυτόν τον τρόπο οι εργοδότες πειθαρχούν τους μη απολυμένους εργαζόμενους να μην πολυκουνιούνται και γενικά υποτιμούν την αξία της εργατικής δύναμης ώστε να γίνει πιο φτηνή. Οι δουλειές λέει δεν πάνε καλά και δυστυχώς δε θα σε χρειαστούμε άλλο ( κλάματα ). Σοβαρά ρε μεγάλε και τόσο καιρό που οι δουλειές πηγαίναν καλά μας μοίραζες τα κέρδη ή μήπως καβάτζωνες από την υπερεργασία μας και τώρα με τα λεφτά που έβγαζες τόσα χρόνια από την δική μας υπεραξία θα τη βγάλεις μια χαρά; Και αν είναι έτσι γιατί οι άνεργοι να μη δικαιούνται ένα τμήμα από αυτά τα κέρδη που οι ίδιοι δημιούργησαν όταν οι δουλειές πήγαιναν καλά;
Εν ολίγοις οι άνεργοι δεν είναι ειδικό είδος, απόκληροι, περιθώριο, είναι εργάτες. Το κεφάλαιο πάντα έχει κάποιους στο περίμενε για να μας πειθαρχεί. Αντί να κλαίμε τη μοίρα μας θα ήταν πιο χρήσιμο να σπάσουμε τη μοναξιά και να το παλέψουμε όλοι μαζί…
antifwn-x
19 Δεκεμβρίου, 2011 5:46 πμ
Alexandro μια και αναφέρθηκες στο φωτογραφικό στιγμιότυπο όπως και στο ντοκιμαντέρ σε πληροφορώ ότι η λογική μου όχι μόνο δεν το ακυρώνει αλλά στην ουσία το προασπίζει.
Έχε υπόψη σου ότι ο ρεαλισμός και η αυθεντικότητα στην εικόνα είναι ένα πεδίο μεγάλων παρεξηγήσεων, αντιπαραθέσεων και αυτό όχι τώρα αλλά διαχρονικά. (έχει χυθεί πολύ μελάνι για αυτά τα ζητήματα) ιδίως στην εποχή μας με τις τεχνολογικές εξελίξεις και τον εκδημοκρατισμό που έχουν επιφέρει ως ένα σημείο, στην χρήση των μηχανών με την «ευκολία» παραγωγής οπτικοακουστικού υλικού αφενός, και την ευκολία παραποίησης του απο την άλλη.
(το ευκολία σε εισαγωγικά γιατί η παραγωγή και δημιουργία ενός υλικού δεν βασίζεται μόνο ούτε στην εξέλιξη των μέσων ούτε στην ευκολία καταγραφής, αντιθέτως όσο και να κάνει εντύπωση αυτή η εξέλιξη, στην πραγματικότητα μπορεί και να την δυσκολεύει… Αν θέλουμε να μιλάμε για την ουσία και όχι απλά για καταγραφή αυτού που επιφανειακά βλέπουμε).
Το συναίσθημα απο την άλλη είναι πολύ κακός σύμβουλος για να σηκώσει μόνο του το βάρος ενός έργου ή ενός υλικού και αυτό γιατί στην διαχείριση του είναι πολύ δύσκολο. Για αυτό δεν πρέπει να «εκβιάζεται» Μπορεί να αποπροσανατολίσει πολύ εύκολα, η να εκπέσει σε γραφικότητα η και φθήνια ακόμα, παράδειγμα δείτε την τβ και αυτό που αναφέρει ο Βλήμα.
Όταν επιδιώκεις την συγκίνηση σε μια ρεαλιστική βάση αυτή πρέπει να βγαίνει μέσα απο μια σχέση αντίστιξης αντίθεσης σαν παράγωγο καταστάσεων που αποδίδονται η υπονοούνται κατά κάποιο τρόπο.
Αναπαριστάς δηλαδή για να αποδόσεις την πραγματικότητα. Δεν τις «αντιγράφεις» απλά. Κάτι το οποίο θα είχε ελάχιστη σημασία στο βαθμό που απλά είναι αυθύπαρκτη δηλ την βιώνουμε.
Μέσω αυτής της αναπαράστασης ή της απόδοσης αν θες μιας και μιλάμε για φωτογραφικό καρέ «αιχμαλωτίζεις» στιγμές και σηματοδοτείς καταστάσεις ώστε να αποκρυσταλλώσεις την ουσία της πραγματικότητας (σου) σύμφωνα με μια άποψη (σου) να καταδείξεις το σημαντικό αλλά και την σχέση του με τα υπόλοιπα.
Αποδομεις για να επαναδομήσεις χρησιμοποιώντας τους δικούς σου κώδικες αναλύεις και συνθέτεις κατά κάποιο τρόπο, φωτίζοντας ιδιαίτερες λεπτομέρειες που μπορούν να «εξηγήσουν» (εδώ έρχεται ο λειτουργικός ρόλος του συναισθήματος) βιωματικά κάτι σαν έμμεση εμπειρία και να αποδώσουν την αλήθεια σου συνεπώς, αυτό το οποίο αντιλαμβάνεσαι ως πραγματικό καθώς και της αιτιατές ή μη σχέσεις του.
Ένα άλλο ζήτημα που έθιξα είναι αυτό του πως προσεγγίζουμε το θέμα μας ίδιως αυτό που έχει να κάνει με ανθρώπους. Δεν ξέρω δεν υπάρχει μια ασφαλής συνταγή πέρα απο το να είσαι ειλικρινής και να εξηγείς τις προθέσεις σου. Εγώ προσωπικά αποφεύγω να φωτογραφίζω ανθρώπους σε δύσκολη κατάσταση. Δεν μπορώ να το διαχειριστώ.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι υποστηρίζω ότι δεν μπορεί να το κάνει κάποιος άλλος, και μάλιστα καλύτερα..
τώρα όσο αφορά τις τεχνικές υπάρχουν διάφοροι τρόποι όπως: η χρήση αποστάσης μέσω είτε του φακού είτε πραγματικής απόστασης. Η χρήση της διπλή εστίασης κάτι που σημαίνει ότι δεν φλουτάρεις απαραίτητα το φόντο αλλά αν κρίνεις πως πρέπει το πρώτο πλάνο σου. Ακόμα είναι η σύνθεση με την διάταξη του κάδρου,μπορείς να εντάξεις η να παρεμβάλεις η να αφαιρέσεις τμήματα τονίζοντας η μη διάφορα σημεία του. Για παράδειγμα να αναφέρω ότι τα γενικά πλάνα θεωρούνται καταλληλότερα κατά πολούς παρέχοντας μια ασφαλή απόσταση απο το θέμα και εντάσσοντάς το στο περιβάλον του. Αν πλησιάσουμε μια και μιλάμε για δημιουργική φωτογράφιση δεν είναι απαραίτητο να δείχνουμε το θέμα μας αμ φας.. Αλλά χρησιμοποιούνται διάφορες γωνίες που μπορούν να προσδώσουν ακόμα και περισσότερο ένταση και δραματικό περιεχόμενο πχ ένα πολύ κοντινό στα μάτια ή στα χέρια ή σε μια άδεια τσέπη κλπ κλπ
Όλα αυτά βέβαια είναι σχετικά και υποκειμενικά δεν υπάρχει κάποιος κανόνας απαράβατος, στην ουσία δεν υπάρχει κανόνας….. Έτσι η κάθε δουλειά κρίνεται εκ του αποτελέσματος όχι μόνο απο τις προθέσεις μας
Συνεπώς η προσοχή δεν εστιάζεται μόνο στην λήψη αλλά και ενδεχόμενα στην παρουσίαση των εικόνων ή στον τρόπο που θα ενταχθούν σε ένα υλικό όπως το βίντεο ας πούμε.
Φυσικά όλα αυτά δεν έχει κανείς απαίτηση ούτε να τα αποδέχεται σώνει και καλά ούτε να πρέπει να τα γνωρίζει ώστε να τραβήξει κανείς τις φωτογραφίες του οκ
Αλλά η κριτική γίνεται βάση του υλικού γιατί όντως έχει αξία και εδώ είναι το θέμα, δεν αποτελεί μια απλή ας το πούμε έτσι φωτογράφιση. Το οτι ακριβώς λέει ο καθένας την άποψη του και ιδιαιτέρως έντονα είναι η αλήθεια, σημαίνει ότι η δουλειά σίγουρα δεν είναι αδιάφορη, έχει αξία αντικειμενικά αν μη τι άλλο
Ως εκ τούτου δεν αντιλαμβάνομαι την ενόχληση σχολιαστών ενδεχόμενα απο τις διατυπωμένες απόψεις στο βαθμό που ήταν απόψεις εννοείται… 😉
Απο εκεί και πέρα όταν εκθέτουμε δουλειά μας εκθέτουμε και ενα κομμάτι του εαυτού μας και η κριτική δεν μπορεί να είναι πάντα ευχάριστη. Το γνωρίζω πολύ καλά Έξω απο ταλιμπανισμούς που στο κάτω κάτω της γραφής αφορούν τους σχολιαστές και όχι τον φωτογράφο ακόμα και μια «αρνητική» κριτική εάν έχει ουσία είναι ιδιαιτέρως χρήσιμη. Αν και στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ακριβώς αρνητική κριτική όσον αφορά τις φωτογραφίες αλλά το περιτύλιγμα….
Δεν ξέρω τι σχέση έχει ο φίλος με την φωτογραφία και την εικόνα γενικότερα, αλλά αν δεν έχει πρέπει να αποκτήσει. Έχει καλές εικόνες πράγματι. Και αυτό δεν το λέω γιατί είδα απλά εικόνες που με συγκίνησαν ,μπορώ να τις δω και «ζωντανές» κάνοντας μια βόλτα στην Αθήνα αλλά επειδή είδα έναν τρόπο προσέγγισης και ένα συναίσθημα που ασφυκτιά να εκφραστεί…
Κανείς μας δεν είναι ειδήμονας ούτε κατέχει το αλάθητο ακόμα και αυτά που γράφει ο καθένας μας υπόκεινται σε κριτική και στην τελική ο καθείς εκφράζει την άποψη κ την αλήθεια του τίποτα παραπάνω τίποτα λιγότερο. Στο βαθμό που μου αναλογεί αν υπήρξα άδικος ή ανάρμοστος ή και σκληρός σε κάτι, να ζητήσω συγνώμη σε καμία περίπτωση δεν είχα τέτοια πρόθεση.
antifwn-x
19 Δεκεμβρίου, 2011 9:44 πμ
θα ήθελα να συμπληρώσω κάτι σχετικά με τα σχόλια που διατυπώθηκαν και για την ιδιότητα του ανέργου που έχει ο φίλος, Προσωπικά δεν μπορώ να δεχτώ καμία ερμηνεία των φωτογραφιών βάση ιδιότητας άλλης εκτός αυτής του φωτογράφου. Για τον απλούστατο λόγο ότι οποιαδήποτε άλλη αδικεί στην ουσία το έργο του, συνεπώς μόνο βάση αυτής το προσεγγίζω. Αυτό για μένα είναι ένας τρόπος να τιμήσω την δουλειά και τον κόπο του, όπως και να μιλάω για αυτό λέγοντας την άποψη μου. Να το ξεκαθαρίσουμε και αυτό, το αναφέρω σα σχετικό στα σχόλια περί σιωπής κλπ αν και αυτά μάλλον λογικά αφορούσαν το μαλλιοτράβηγμα, θέλω να πιστεύω δηλαδή…
Μια παράλειψη σε αυτά που έγραψα πιο πάνω στα σχετικά με κάποιες τεχνικές προσέγγισης είναι ότι δεν ανέφερα τους φωτισμούς που είναι κεφαλαιώδους σημασίας, μιας και ονομάζεται φωτογραφία και όχι τυχαία 😉 Το τι θα φωτίσουμε και τι θα αφήσουμε στην σκιά είναι ένα ακόμα εκφραστικό εργαλείο αν όχι το βασικότερο. Η μόνη δικαιολογία που έχω που το ξέχασα είναι ότι ο φίλος σε αυτό το ζήτημα έχει κάνει πολύ καλή δουλειά η φωτογραφίες δεν είναι μόνο καλο φωτισμένες αλλά δείχνουν και άποψη…
Anakata-dyomenh
19 Δεκεμβρίου, 2011 3:29 μμ
Αγαπητέ Φώντα… δε νομίζω ότι έχει καποιος αντίρρηση με την κριτική πάνω στο θέμα της αισθητικής του βίντεο. Η τέσπα εγώ μπορώ να μιλήσω για τον εαυτό μου τουλαχιστον. Ουτε στην ουσια ζήτησε καποιος να μην γίνει κριτική πάνω σε αυτο αισθητικά επειδή ο άνθρωπος είναι ανεργος… Στην πραγματικότητα το θέμα εχει να κανει με την υπερβολή και την απαξίωση και το πέφτουμε να τον φάμε αν θες… εγώ αισθάνθηκα ότι ο άνθρωπος κατέθεσε κάτι που ένιωθε. Είναι αλλο το ένα και άλλο το αλλο. Αλλά δε μπορείς να φτάνεις σε σημείο να παραλληλιζεις τον άνθρωπο με την Πάνια και πολλά άλλα που γράφτηκαν στο θρεντ, από μαλάκας μέχρι και γω δεν ξερω τι… τέσπα.
Περί αισθητικής, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Προσωπικά, ουτε με ενθουσιάσε ούτε με χάλασε τόσο το βίντεο αν και καποιες φώτος μου άρεσαν πολύ. Δεν ξερω και τα τεχνικά δυστυχώς για να έχω άποψη… κάποιοι εδώ τα κατέχετε πολύ καλύτερα και με ενδιαφέρον τα διαβάζω. Αλλά υπάρχει μια μικρη λεπτη γραμμη μεταξυ πραγμάτων. Και δεν το βλέπω ούτε χριστιανικά ουτε ηθικολογικά αναγκαστικά. Απλώς αισθάνομαι πολλές φορές ότι πίσω απο το πληκτρολόγιο υπάρχει μια μεταμόρφωση πολλών (δε βγάζω τον εαυτό μου έξω βέβαια…) ή παραμόρφωση. Θα ήθελα να δω με πόση ευκολία θα λέγονταν όλα αυτά αν είχαμε οποιονδήποτε άνθρωπο που γράφει το σχόλιο η το ποστ face-to-face… Και φυσικά αυτό δεν με απασχολεί μονο εδώ, αλλά γενικώς τελευταία.
antifwn-x
20 Δεκεμβρίου, 2011 1:25 πμ
Προσωπικά τα ίδια θα έλεγα και απο κοντά απλά face to face όπως λες θα μπορούσε φαντάζομαι να γίνει πολύ πιο ενδιαφέρουσα η κουβέντα όπως και να ανταλλάξουμε περισσότερες πληροφορίες να πιούμε τις μπύρες μας να πούμε και την μαλακία μας και να μην τρέχει και τίποτα
Ας έχουμε υπόψη μας ότι ο γραπτός λόγος αν και αναλυτικότερος μειονεκτεί σε σχέση με τον προφορικό στην αμεσότητα και στην απουσία της «εξωλεκτικής» επικοινωνίας δηλ. δεν βλέπουμε και δεν λαμβάνουμε μηνύματα απο τις εκφράσεις του άλλου κάτι πολύ βασικό για την επικοινωνία. Όταν λέω εγώ ότι: «χρειάζεται προσοχή όταν φωτογραφίζουμε ανθρώπους» μπορεί να μοιάζει σαν έντονη κριτική η και μομφή ακόμα σε κάποιους καθώς το διαβάζουν αλλά θα καταλάβαιναν ότι δεν έχει καμία σχέση με αυτό αν αν με ακούγανε η με βλέπανε ακόμα περισσότερο να το λέω….Επίσης η κουλτούρα της εποχής μας δεν διαθέτει τρόπους δόμησης κ έκφρασης άμεσης επικοινωνίας με το γραπτό λόγο σε τέτοιο βαθμό όπως πιθανότατα υπήρχαν σε παλιότερες εποχές που συνηθιζόταν η αλληλογραφία. Αλλά το βασικότερο, δεν εκφραζόμαστε σωστά και δεν κατέχουμε τον γραπτό λόγο τουλάχιστον όλοι το ιδιο. Τώρα με την τεχνολογία, (δίκτυο και κινητά) μοιάζει σαν να το ξανα ανακαλύπτουμε αλλά δυστυχώς συχνά χρησιμοποιούμε τον δομή προφορικού λόγου σε γραπτή μορφή και αυτό όσο νά ναι δημιουργεί προβλήματα επικοινωνίας….
Εκτός όλων αυτών που μπορεί απλά να είναι και παπαριές, καμία αντίρρηση, απλά τα αναφέρω σαν σκέψεις γιατί αν θες πολλές φορές παρακολουθώντας διαδικτυακούς καβγάδες τα ίδια έχω αναρωτηθεί και εγώ…. 🙂
Φυσικά υπάρχουν και ιδιαίτεροι λόγοι που έχουν να κάνουν με την ιδιοσυγκρασία του καθένα μας ,όπως και το πως μπορεί να ταιριάξουν οι διαθέσεις μιας ομάδας ανθρώπων που δεν είναι δεδομένο ότι συγχρονίζονται το να δώσουμε περισσότερο έκταση σε αυτό δεν νομίζω ότι έχει να προσφέρει κάτι και δεν χρειάζεται να παίρνουμε τα πράγματα περισσότερο σοβαρά απο όσο είναι.
Μιας και τα γραπτά μένουν όπως λένε, ας βγάλει λοιπόν ο καθένας τα συμπεράσματα του….
Anakata-dyomenh
20 Δεκεμβρίου, 2011 2:00 πμ
Εντάξει, δε διαφωνούμε στην πραγματικότητα… και δεν πήρα σαν μομφή αυτο που έγραψες για την προσοχή και την ευαισθησια αν θες απέναντι στον άνθρωπο που φωτογραφίζεις. Στην πραγματικότητα, δεν ξερω υπό ποιες συνθήκες τραβήχτηκαν οι παραπάνω φώτος οπότε δεν μπορώ να πω κάτι γι αυτό. Έχω δει τρομερά ενδιαφέρουσες φωτογραφίες και έχω και κάποιες τέτοιου τύπου που δεν τράβηξα εγώ και έχω κάνει και τεράστιες συζητήσεις για το θέμα, χωρίς να βγάλω άκρη. Η αλήθεια είναι οτι πολλές φορές είχα την παρόρμηση να τραβήξω κάποιες, αλλά δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να τη σηκώσω τη μηχανή για να τραβήξω χωρίς να το γνωρίζει ο άλλος… Υπάρχουν άλλοι όμως που το κάνουν και με πολύ ωραίο αποτέλεσμα.
Απλώς το παράπονό μου είπα στην ουσία γιατί έχω κουραστεί λίγο με τη φαγωμάρα τελευταία και τη διάθεση για μπινελίκι… 🙂 είναι που είναι γαμώ τις γκρινιάρικες και μίζερες εποχές… βαριέμαι και κουράζομαι απίστευτα να το βλέπω αυτό το πραγμα να ανακυκλώνεται παντού τελευταία. Tέσπα, όπως τη βρίσκει ο καθένας…
ΒλημαΜπρα
19 Δεκεμβρίου, 2011 9:57 πμ
Ωραίος Φωντα
alexantro trollientes
19 Δεκεμβρίου, 2011 11:20 πμ
ωραιος
katy
19 Δεκεμβρίου, 2011 7:13 πμ
«Πριν μιλήσεις αναρωτήσου: Αυτό που θα πω είναι ευγενικό, είναι απαραίτητο, είναι αληθινό, είναι καλύτερο από τη σιωπή;»
Shirdi Sai Baba (1838-1918), Ινδός Γκουρού.
ΒλημαΜπρα
19 Δεκεμβρίου, 2011 9:52 πμ
«OXI !»
KKE (1918-Σήμερα)
Indiana
20 Δεκεμβρίου, 2011 5:13 μμ
Καταπληκτικές φωτογραφίες….αλλά, θα προτιμούσα να τις βλέπω σιωπηλά.
Είναι τοσο παράταιρη η μουσική…..
ουτως ή άλλως θαυμάσια η μουσική…μόνη της.
Λεοπόλδος Στοτς
21 Δεκεμβρίου, 2011 2:41 πμ
tvxs το κάνατε εδω μέσα…Οι παλιές αγάπες δεν ξεχνιούνται.
lascapigliata
21 Δεκεμβρίου, 2011 2:45 πμ
Ναι έχουμε και Κούλογλου, περιμένουμε πώς και πώς και το Δημήτρη.
μανικακος
21 Δεκεμβρίου, 2011 1:07 μμ
«Εισαι ηλίθια»
#Κουλογλάκος!
Fanouris_webteam
21 Δεκεμβρίου, 2011 1:16 μμ
++++++++
Spin
21 Δεκεμβρίου, 2011 1:27 μμ
Νταξ μωρέ μανικάκε δεν φταίει αυτή οι οργόνες της φταίνε 😛
lascapigliata
21 Δεκεμβρίου, 2011 1:30 μμ
Γαμάτος ο Βίλχελμ Ράιχ….να διαβάσεις…..
( ε ρε μανία με τα σεξουαλικά σας εδώ μέσα….να καθιερώσουμε μια βραδιά τσόντας να εκτονωνόμαστε τουλάχιστον)
μανικακος
21 Δεκεμβρίου, 2011 1:31 μμ
γιατι βαζεις παντα πλυθηντικό?
Narrator
21 Δεκεμβρίου, 2011 1:34 μμ
A! δεν εκτονώνατε τα σεξουαλικά σας απωθημένα τόσο καιρό;
(μουμπλε, όλα λάθος τα καταλαβαίνω… μούμπλε, μούμπλε)
lascapigliata
21 Δεκεμβρίου, 2011 1:37 μμ
Για τον ίδιο λόγο που είναι δεδομένο, τί θεωρείται τρολιά και τί όχι.
Εσύ να μην μυγιάζεσαι.
μανικακος
21 Δεκεμβρίου, 2011 1:42 μμ
καταδικαζεις την τρολια απο που κι αν προερχεται?
lascapigliata
21 Δεκεμβρίου, 2011 1:39 μμ
Α μπήκε και η Ναρρέιτορ να νιαουρίσει….
Narrator
21 Δεκεμβρίου, 2011 1:45 μμ
sorry ρε, άλλη φορά θα σου ζητάω την άδεια
Spin
21 Δεκεμβρίου, 2011 1:41 μμ
εγώ με κύπριους δεν εκτονώνομαι. μου χει μείνει απωθημένο η κακή χρονιά του Κωνσταντίνου επί Σόλιντ. τόσα λεφτά σας δώσαμε και μας εξαπατήσατε. παλτό μας βγήκε!!!!
lascapigliata
21 Δεκεμβρίου, 2011 2:14 μμ
Φέρτε μου μια δήλωση τρολο-μετανοίας, να υπογράψω. Από το να τρέχω στην τρολο-Γυάρο.
μανικακος
21 Δεκεμβρίου, 2011 2:16 μμ
γιατι μανα μ’; ποιος σου ζητησε δηλωση;
antifwn-x
21 Δεκεμβρίου, 2011 5:59 μμ
αχαχαχα α ρε μανικάκο 😀
VLImBRO
21 Δεκεμβρίου, 2011 1:14 μμ
Οχι φίλε μου , διότι του pagal του κόψανε την IP, πράγμα που στο tvxs δεν είχανε κάνει. Χαιρετισματα μέτριε μου φίλε
Spin
21 Δεκεμβρίου, 2011 1:18 μμ
του φάγαμε και το μπιφτέκι και του βιάσαμε και τη μάνα( και τη γιαγιά) . την κρεμούλα σου την θες τωρα ή να στην τυλίξω?
VLImBRO
21 Δεκεμβρίου, 2011 1:44 μμ
Ρε συ Σπιναλόγκα να σου πω: Πες μας τι έφαγε προχθές, ο τραγουδιστής των Kyuss γιατι είχα μια μεγάλη φαγούρα. Α και μην ξεχάσω το αστείο που συγκλόνισε μια ολόκληρη γενιά απο μπλόγκερς : Ου ρε!
λολ και λολ και λολ
μανικακος
21 Δεκεμβρίου, 2011 1:47 μμ
το «ου ρε» ειναι το αστειο?
Spin
21 Δεκεμβρίου, 2011 2:02 μμ
καλά μην ξανοίγεσαι 😉
VLImBRO
21 Δεκεμβρίου, 2011 2:24 μμ
Πάντως χωρίς πλάκα : Τις περισσότερες φορές που γράφω ενα πειραγματάκι αμέσως αρπάζεστε, όταν γράφω σοβαρά θεωρείτε οτι είναι τρολλάρισμα.Γιατί;
Φίλε Σπιν μπορείς να μου απαντήσεις γιατι παντα γουσταρα να έχω εναν στονερά απο κάτω μου (πείραγμα)
Spin
21 Δεκεμβρίου, 2011 2:29 μμ
Όταν γράφεις σοβαρά γουστάρω, όταν πας να το παίξεις ιστορία φτάνω ένα βήμα πιο κοντά στην εξαύλωση.
VLImBRO
21 Δεκεμβρίου, 2011 2:45 μμ
Θές να πείς οτι τα αστεία μου δεν σ αρέσουν; Εντάξει έπεσα τώρα. Παω να φτιάξω ενα βίντεο με μουσική Carpenters και φωτογραφίες με κοντινά του Μαρσέλ Μαρσώ. Λοιπόν δεν είναι κι άσχημα με ενα στονερα απο πανω
Spin
21 Δεκεμβρίου, 2011 2:51 μμ
as above(δισκάρα παρεπιμπτόντως) so below. Τα αστεια σου είναι πολύ καλά αλλα δεν μαρέσουν γιατί διακρίνω μια επιθετικότητα που δεν την εγουστάρω.
Ferenc Puskás
21 Δεκεμβρίου, 2011 2:57 μμ
η επιθεση ειναι η καλυτερη αμυνα
Spin
21 Δεκεμβρίου, 2011 2:59 μμ
η καλύτερη επίθεση είναι η ξαφνική άμυνα!
VLImBRO
21 Δεκεμβρίου, 2011 3:04 μμ
Υπάρχει όντως επιθετικότητα αλλα μη νομίζεις οτι δεν μετανιωνουμε και για πραγματα που έχουμε πει ή εχουμε γράψει. Αλλά αυτο το χιούμορ μ αρέσει τι να κάνουμε; ο αναμάρτητος το λίθο μπεμπέτο που έχεις πει κι εσύ
alexantro trollientes
21 Δεκεμβρίου, 2011 2:54 μμ
χαχαχα εφτασε
anton555
21 Δεκεμβρίου, 2011 3:18 μμ
Πως περναει ο καιρος σε αυτο το post,ουτε που το καταλαβα.Με το μελο ξεκινησαμε και φτασαμε στα μελομακαρονα…
JEAN.POOL
26 Νοεμβρίου, 2012 1:24 μμ
simon
26 Νοεμβρίου, 2012 1:29 μμ
Τι λέει ο τρελλο-Λατίνος, ρε παιδιά; Είν’ τος καλά; 😀 😀