Ποιος φοβάται το Δημοψήφισμα;

του Γαλαξιάρχη

Έριξε μία ακόμη βόμβα ο άνθρωπος, ο οποίος τείνει να καταστεί ο πιο καταστροφικός ηγεμόνας της σύγχρονης Ελλάδας. Μακριά από την πραγματικότητα, μακριά από τους ανθρώπους, μακριά από τους ίδιους του τους συνεργάτες και σε αποκλειστική επαφή -αν και συνήθως προβληματική- με το ταραγμένο Εγώ του. Τον είχα αδικήσει τον Γιώργο Παπανδρέου, αμφισβητώντας την ευφυία του. Δεν είναι χαζός. Aμετανόητα εγωπαθής είναι.

Αν ο ιστορικός του μέλλοντος θα προσπαθήσει να στριμώξει σε μία λέξη το χαρακτήρα όλων των πολιτικών ηγετών της νεότερης Ελλάδας, πολύ φοβάμαι ότι θα καταλήξει εύκολα στο «σπεκουλαδόροι«. Μία χώρα που αγάπησε τα τσιτάτα και κυβερνήθηκε από αυτά. Έξι δημοψηφίσματα τον περασμένο αιώνα όλα κι όλα. Τα τρία σε συνθήκες πλήρους πολιτικής αστάθειας και τα δύο από χούντα συνταγματαρχών. Πέντε στα έξι αφορούσαν την ύπαρξη του βασιλιά. Τηρώντας τις ιστορικές παραδόσεις, ο ΓΑΠ αποφάσισε να στήσει ένα ακόμη δημοψήφισμα παρωδία. Μία επιπλέον μανιερίστικη σπέκουλα πάνω σε ένα λαϊκό σώμα που ζορίζεται ακόμη και σήμερα να διεκδικήσει τις εξουσίες που πηγάζουν από την ελληνική (κατ’ επίφαση) αστική δημοκρατία.

Φέρτο αν τολμάς

Είναι αλήθεια ότι ο ΓΑΠ έπρεπε να πάει πριν το μνημόνιο σε εκλογές, γιατί αποφάσιζε μονομερώς να ξεσκίσει το συμβόλαιό του με το εκλογικό σώμα. Είναι αλήθεια ότι το ίδιο το μνημόνιο θα έπρεπε αρχικά να τεθεί σε δημοψήφισμα (σ.σ. τι να λέμε τώρα, αφού δεν έχει καν ψηφιστεί από το κοινοβούλιο). Είναι έγκυρη και η παρατήρηση ότι οι κάτοικοι της χώρας θα έπρεπε να έχουν κληθεί στις κάλπες όταν παίρνονταν οριστικές αποφάσεις για το μέλλον της χώρας, όπως η συμμετοχή στην ΕΕ και την ευρωζώνη. Αλήθεια και το ότι είναι τουλάχιστον εμπαιγμός να επικαλείσαι τη λαϊκή κυριαρχία στο τρίτο αποτυχημένο σχέδιο, μετά από δύο επίσης αποτυχημένα που αποφάσισες να εφαρμόσεις με τον τσαμπουκά σου. Γεγονός και το ότι ο Παπανδρέου είναι ένας ανελέητος αριβίστας που έχει διαλύσει ακόμη και εκείνους τους αστείους κανόνες της αστικής δημοκρατίας.

Μονίμως εξαπατημένοι και διαρκώς στο σκοτάδι, οι πολίτες καλούνται από αυτούς που τους εξαπάτησαν και τους κρατούσαν στο σκοτάδι, να ξαναγίνουν κυρίαρχοι. Δεν χρειάζεται να ειπωθούν πολλά για την ολοφάνερη σκοπιμότητα της αναγγελίας του δημοψηφίσματος (σ.σ. επιμένω στη λέξη «αναγγελία», επειδή ο ΓΑΠ έχει αποδειχτεί ότι τηρεί τις τζογαδόρικες αρχές της φαμίλιας). Αντί λοιπόν να φωνάζουμε για «τρομοκρατικά διλήμματα» και να καταγγέλουμε τους «πολιτικούς τυχοδιωκτισμούς», ας πούμε ξερά: «ΝΑΙ. Δεν σε φοβόμαστε εμείς. Εσύ να μας τρέμεις!»

Απαιτούμε τώρα…

• Σοβαρή, ξεκάθαρη και με όρους ισοτιμίας ενημέρωση του εκλογικού σώματος.
• Πλήρες και δεσμευτικό σχέδιο κάθε κομματικού φορέα, συμπεριλαμβανομένου του ΠΑΣΟΚ, για το «μετά».
• Ψευτοδιλήμματα όπως «ευρώ ή δραχμή», «μνημόνιο ή χάος» και «ΠΑΣΟΚ ή καταστροφή», απαγορεύονται διά ροπάλου.
• Αναλυτική ενημέρωση, μέρα προς μέρα, έγγραφο προς έγγραφο, για όλη την πορεία των διαπραγματεύσεων από πριν τις εκλογές του 2009 (βλ. ΔΝΤ) έως και σήμερα. Καμία συμφωνία και καμία συνομιλία, δεν κρύβεται πίσω από το «απόρρητο».
• Ανοικτό διάλογο χωρίς ταμπού. Δεν συζητάμε για νομισματικό σύστημα και γενικόλογες μεταρρυθμίσεις. Μόνο για συγκεκριμένα πολιτικά προγράμματα και μοντέλα παραγωγής. Τα κόμματα αναλαμβάνουν τις ευθύνες των επιλογών τους.

«Γιώργο Παπανδρέου,  αν έχεις τα κότσια να φέρεις ένα πραγματικό δημοψηφισματικό ερώτημα και να αποδεχτείς το αποτέλεσμά του, φέρτο»!

Δεν έχουμε ψευδαισθήσεις

Επειδή όμως δεν έχεις ούτε τα κότσια, ούτε το ανάστημα, ούτε το πολιτικό προσωπικό παρά μία δράκα επαγγελματιών απατεώνων, θα συνεχίσεις να μας βρίσκεις εκεί που πρέπει. Στο δρόμο. Και θα αναγκαστείς σύντομα να τα μαζέψεις και να φύγεις. Νύχτα ή μέρα, δεν έχει σημασία. Θλίβομαι όμως, γιατί πιθανότατα δεν θα λογοδοτήσεις ποτέ και θα καταλήξεις σε κάποια καρεκλίτσα διεθνούς οργανισμού να περιφέρεις το τιτανιο «Εγώ» σου.

Ζαphod

ShortLink: http://wp.me/p1pa1c-dUq

Advertisements

Ετικέτα: Αριβισμός, Γιώργος Παπανδρέου, Δημοψήφισμα, Διλήμματα, Λαϊκή Κυριαρχία, Μνημόνιο

Posted in: Ελλάδα, Πολιτική