Κάποτε θα ‘ρθει μια όμορφη μέρα, αδέρφια όλοι μαζί

Posted on 24 Οκτωβρίου, 2011 12:50 πμ από

51


Χρόνια τώρα, όποτε έρχονται τα δύσκολα παίρνω μια ανάσα και προσπαθώ να θυμηθώ τις ρίζες μου. Τον πυρήνα μου. Τις αξίες μου. Να θυμηθώ τότε που ήμουν παιδί και έτρεχα στα λειβάδια μαζί με τις πεταλούδες. Να θυμηθώ τότε που συνειδητοποίησα πως εγώ ούτε θέλω ούτε πρόκειται ποτέ να γίνω πλούσιος, διάσημος, σταρ ή μεγάλος σέντερ φορ. Δεν ξέρω πως μπορούμε να οικοδομήσουμε μια νέα κοινωνία, όπου θα ζήσουμε όλοι ελεύθεροι και αγαπημένοι. Ένα όμως ξέρω για σίγουρα. Αν ο κόσμος του κινήματος δεν ανατρέξει στο παρελθόν για να ξαναδιαβάσει τους μεγάλους θεωρητικούς, δεν θα πάμε μπροστά.

Στην Ελλάδα αυτοί που εμπέδωσαν πλήρως τον Μαρξ, αυτοί που αποθέωσαν τον Μπακούνιν και εξύμνησαν τον Προυντόν, αυτοί που τίμησαν την αριστερή /αναρχική/ελευθεριακή παράδοση δεν είναι άλλοι από τους Olympians.Αν διαβάσει κανείς προσεχτικά τους στίχους του Jesus Christo  και ακούσει το κομμάτι 7 φορές συνεχόμενα θα καταλάβει και θα νοιώσει και θα «δει». Η καρδιά του θα λιώσει για να μπορέσει να συλλάβει το μέταλλο της σκέψης. Και σαν περιστέρι θα πετάξει προς την ελευθερία, χωρίς δεσμά, χωρίς όρια. Πέρα και πάνω από το σύμπαν, μέσα από τις δυσκολίες στα άστρα (όπως έχει πει άλλωστε και ο γνωστός μαρξιστής μούσιας Spice).

Οι Olympians, στάθηκαν ηρωική μορφή του αντιδιδακτορικού αγώνα και  ένωσαν τους  έλληνες και ξένους εργάτες ενάντια στο κεφάλαιο όπως κανείς άλλος στο παρελθόν. Έδωσαν ένα όραμα στον αγωνιζόμενο λαό εξυμνώντας τις αξίες του διεθνισμού (βλέπε «Αφρικανοί Ευρωπαίοι Ασιάτες «), συντρίβοντας τις δυνάμεις των ιμπεριαλιστών. Μπόλιασαν με πάθος και δύναμη κάθε εργάτη. Ήταν οι πρώτοι που μίλησαν για οικολογία σε μια εποχή που ελάχιστοι ενδιαφέρονταν για την σύνδεση με τη μάνα γη. Ο Μ. Μπούκτσιν μάλιστα είχε τότε δηλώσει ότι: «Οι Olympians μπορούν να λυτρώσουν τους ανθρώπους από την καθημερινή εργασία ώστε να αναπτύξουν τη δημιουργικότητά τους και τα ταλέντα τουs. Η φωνή του Πασχάλη φτάνει και περισσεύει για να θρέψει όλο τον κόσμο». Οι Olympians άσκησαν σκληρή κριτική στον καταναλωτισμό και παράλληλα έδειξαν πως μια νέα κοινωνία είναι εφικτή.

Χαρακτηριστικός ο στίχος «κομμάτια ζάχαρη θα γίνει του σταυρωτή το καρφί » με τον οποίον έκαναν την οικογένεια ροθτσιλντ αλλά και ολόκληρη τη λέσχη Μπίλντεμπεργκ (μεταξύ άλλων) να παγώσει. Κάθε μασσονική στοά, κάθε ερπετοειδές, κάθε ελοχίμ είχε πλέον να αντιμετωπίσει όχι απλά μια μπάντα που τραγουδούσε για τους προλετάριους, αλλά 16ου βαθμού αλχημιστές που έπαιζαν την κοινωνική μεταμόρφωση στα χέρια τους, όπως ο Stevie Ray Vaughan τα μπλουζ. Παραπέρα, οι έλληνες θεοί  εξύμνησαν την οργανωμένη πολιτική προλεταριακή βία, την οποία μπόλιασαν με αγάπη και προδέρμ.  Ποιος ξεχνάει τον στίχο «άσπρο λουλούδι θ’ ανθίσει στην πέτρα που ‘καψε η φωτιά »  που μαζί με το «venceremos» αποτελούν τις  διαχρονικές πολεμικές  ιαχές του κινήματος ;

Ας ακούσουμε λοιπόν όλοι Πασχάλη, ας διαβάσουμε τι γράφουν και ας πράξουμε. Αγάπη.

Κάποτε θα ‘ρθει μια όμορφη μέρα
αδέρφια όλοι μαζί
Αφρικανοί Ευρωπαίοι Ασιάτες
και Αμερικανοί
τότε θα βρούμε λέξη να πούμε
γλυκιά σ΄ όποιον πονά
και το κουράγιο ν΄ αγαπάμε
όποιον μας πολεμά

Jesus Christo, Jesus Christo
την αγάπη φέρε μας στη γη
Jesus Christo, Jesus Christo
της καρδιάς να κλείσει η πληγή

Κάποτε θα ‘ρθει μια όμορφη μέρα
θα χαμηλώσει ο ουρανός
κι από τους τόπους που καίνε πολέμοι
θα σβήσει ο καπνός
θα βγούνε πάλι φύλλα στα δέντρα
και θα γελούνε τα παιδιά
άσπρο λουλούδι θ’ ανθίσει στην πέτρα
που ‘καψε η φωτιά

Jesus Christo, Jesus Christo
την αγάπη φέρε μας στη γη
Jesus Christo, Jesus Christo
της καρδιάς να κλείσει η πληγή

Κάποτε θα ‘ρθει μια όμορφη μέρα
κι όπως τότε παλιά
μάγους θα στείλεις να φέρουνε δώρα
αγάπης και χαράς
θ’ αργήσει να ‘ρθει εκείνη η μέρα
μα κάποτε θα ‘ρθει
κομμάτια ζάχαρη θα γίνει
του σταυρωτή το καρφί

Jesus Christo, Jesus Christo
την αγάπη φέρε μας στη γη
Jesus Christo, Jesus Christo
της καρδιάς να κλείσει η πληγή

Σπιν δε ολ μάητη ολύμπιαν

Get Shorty : http://wp.me/p1pa1c-dD4