του Ιουλιανού
Το «Κούρεμα» του «χρέους» της χώρας σημαίνει ζημιά για όσες τράπεζες Ελληνικών ή ξένων συμφερόντων, κατέχουν ομόλογα, αφού σημαίνει μείωση του κεφαλαίου τους. Το «κούρεμα» είναι προτιμότερο για τους καπιταλιστές από τον κίνδυνο που εκπροσωπεί μια μη ελεγχόμενη χρεοκοπία που θα σημαίνει ότι δεν πληρωθούν καθόλου για τα ομόλογα που κατέχουν. Τα τραπεζικό κεφάλαιο επιλέγει την ελεγχόμενη πτώχευση, και την προσυμφωνημένη μερική καταστροφή, τέτοια όμως που δεν θα βάζει σε κίνδυνο την συνέχιση και την αναπαραγωγή της λειτουργίας του καπιταλιστικού τους συστήματος.
Η προοπτική όμως ενός «κουρέματος» ως 50% συναντά αντιδράσεις από αρκετούς μεγαλοτραπεζίτες εντός και εκτός συνόρων.
Ο Josef Ackermann περιούσιος της Deutsche Bank , υψηλόβαθμο στέλεχος της Siemens από το 2003, κατέχοντας τη θέση του δεύτερου αναπληρωτή προέδρου του εποπτικού συμβουλίου της εταιρίας, μέλος στο εποπτικό συμβούλιο της εταιρίας Vodafone. μη εκτελεστικός διευθυντής στην πετρελαϊκή εταιρία συμφερόντων Rothschild, Royal Dutch Shell , αντιπρόεδρος στην ασφαλιστική εταιρία Zurich Financial Services, η οποία, παρέχει ασφαλιστικά προϊόντα για την προστασία από πιστωτικό ρίσκο, διαχειριστής του γερμανικού δανείου προς την Ελλάδα, από το ευρωπαϊκό «πακέτο στήριξης» και βραβευμένος από τον Σεπτέμβριο του 2009 από το τμήμα Διεθνών Οικονομικών και Ανάπτυξης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, δήλωσε «πως θα πράξει ότι μπορεί προκειμένου να αποφευχθεί μια υποχρεωτική ανακεφαλοποίηση στους κόλπους της Deutsche Bank». Διαβαστε και εδώ
Ο Κωστόπουλος, η Αlpha δηλαδή, γράφει στην εβδομαδιαία επισκόπηση της:
«Φωνές πλειοδοσίας ότι απαιτείται απομείωση των ομολόγων κατά 50% δεν μπορεί να θεωρηθούν εποικοδομητικές (…) κάτι τέτοιο θα συνιστούσε πιστωτικό γεγονός, που σημαίνει με την σειρά του ότι θα άνοιγε ο ασκός του Αιόλου»
Από κοντά και ο Σάλλας της Πειραιώς
«εάν δεχθούμε ότι αντί για 21% το εθελοντικό κούρεμα θα φτάσει στο 50%, η μείωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, ουσιαστικά θα ισοδυναμεί με 20 έως 25 δισ. ευρώ σε παρούσες αξίες, και όχι 180 δισ. ευρώ…»
(…)
«δεν έχει γίνει αντιληπτό ότι στο προτεινόμενο από διαφόρους «κούρεμα» μέσω του PSI, εξαιρούνται τα Ομόλογα της ECB, περίπου € 60 δις ονομαστικής αξίας, τα δάνεια της Τρόϊκα, ύψους € 65 δις, άλλα δάνεια που έχει συνάψει το Ελληνικό Δημόσιο περίπου 20 δις, τα Έντοκα Γραμμάτια του Ελληνικού Δημοσίου 15 δις, Ομόλογα λήξης μετά το 2020 άλλα 40 – 45 δις, άλλες υποχρεώσεις προς προμηθευτές κλπ του Ελληνικού Δημοσίου και ασφαλώς εκείνους στο Εξωτερικό οι οποίοι και δεν προσήλθαν ούτε στο «κούρεμα» του 21% στο PSI του Ιουλίου»
Το γεγονός είναι ότι εκτυλίσσεται μια πραγματική σφαγή ανάμεσα αφενός στις καπιταλιστικές κυβερνήσεις Γερμανίας – Γαλλίας για το εύρος της ελληνικής ελεγχόμενης χρεοκοπίας, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο θα διασφαλιστούν τα συμφέροντα των τραπεζών των χωρών τους ,και αφετέρου σε μεγαλοεκπροσώπους του κεφαλαίου, ακόμα και μεταξύ τραπεζών, για τον επιμερισμό της δικιας τους και μόνο ζημιάς. Άρα ακόμα και στο εσωτερικό της αστικής τάξης ισχυρά συμφέροντα κερδοσκοπικών αποφύσεων συγκρούονται ανελέητα μεταξύ τους.
«Κρατικοποίηση» τραπεζών
Μια άλλη παράμετρος είναι οι ελληνικές τράπεζες λόγο του «κουρέματος» να προσφύγουν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας όπου με δημόσιο χρήμα, το οποίο όμως θα προέρχεται από δανεισμό του Κράτους από το ΔΝΤ και την τρόικα, να καλύψουν την όποια χασούρα τους, υπομένοντας την συμμετοχή του Δημοσίου στο ΔΣ των τραπεζών μα και στο μετοχικό τους κεφάλαιο στέλνοντας το χρέος ξανά στον εργάτη.
Ο κύριος Σάλλας που διαμαρτύρεται για το κούρεμα έχει ήδη προσφύγει στον έκτακτο μηχανισμό ρευστότητας (ELA) (Emergency Liquidity Assistance) της Τράπεζας της Ελλάδος, και η Proton Bank, στο ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και έτσι τώρα είναι «Πλήρως κεφαλαιοποιημένη η νέα καλή τράπεζα» όπως τονίζει και ο Ε. Βενιζέλος.
Η Proton Bank, πέρα των άλλων προβλημάτων της , υπεξαιρέσεις ,ξέπλυμα μαύρου χρήματος, έχει και μεγάλα προβλήματα από δάνεια που είχε χορηγήσει παλαιότερα η «Ωμέγα Μπανκ» των Χασδάι Καπόν, Ηλία Τσοτάκου, σε μετόχους της και που η Proton αποκτά -μέσω συγχώνευσης- τον Σεπτέμβριο του 2006.

Πάνε όμως αυτά. Τώρα είναι μια «νέα καλή τράπεζα» σύμφωνα με τον ρήτορα Βενιζέλο.
Τελικά μάλλον στα μυαλά των υποστηριχτών των ελεύθερων αγορών κατοικοεδρεύει η σύγχυση όσο αφορά έννοιες όπως «ιδιωτικό» και «δημόσιο». Πως αλλιώς να εξηγήσεις τον αγώνα τους να μας πείσουν για την ωφελιμότητα των αποκρατικοποιήσεων, την ίδια ώρα που ετοιμάζονται τα κατεξοχήν στηρίγματα του καπιταλισμού, οι τράπεζες, να κρατικοποιήσουν τις ζημιές τους; Έστω, και όποιος θέλει το πιστεύει, χάνοντας λίγο από την διοίκηση και λίγη αξία από της μετοχές τους.
Βέβαια οι μεγάλοι πατριώτες επιχειρηματίες κάτοχοι τραπεζών, κατασκευαστικών, ενεργειακών εφοπλιστικών και ειδησεογραφικών εταιριών, καθώς και μελλοντικοί ιδιοκτήτες χωματερών,και εταιριών τζόγου, έχουν ήδη προχωρήσει σε πρωτοβουλίες διασφάλισης των «κεφαλαίων» τους… σε κάθε τόπο φορολογικού παραδείσου.
Ο Λογαριασμός στον Λαό
Το θέμα όμως είναι ότι ανεξάρτητα από τα κουρέματα ο τελικός λογαριασμός θα συνοδεύεται με νέα σκληρότερα μέτρα και εκβιασμούς εις βάρος των ανθρώπων του μόχθου.
Διότι τα διάφορα κουρέματα πρέπει να συνδυαστούν με την απαίτηση των πολυεθνικών κεφαλαίων όπως αυτή εκφράστηκε από τον υφυπουργό Οικονομικών της Γερμανίας Στ. Κάπφερερ, να δημιουργηθούν δηλαδή στην Ελλάδα «ειδικές οικονομικές ζώνες» εντός των οποίων οι «επενδυτές» θα απολαμβάνουν ένα καθεστώς σύγχρονης φεουδαρχίας και δουλοπαροικίας μια και θα απολαμβάνουν ειδικά νομικά και διοικητικά πλαίσια, φορολογική ασυλία , δυνατότητα να χρησιμοποιούν εισαγόμενες πρώτες ύλες χωρίς δασμούς, και κύρια χαμηλό εργατικό κόστος. Δηλαδή άγρια εκμετάλλευση της απόγνωσης του σχεδόν ενός εκατομμυρίου ανέργων της χώρας.
Ο πρωθυπουργός παπατζής ΓΑΠ ήταν άλλωστε ξεκάθαρος μπροστά στους Γερμανούς Βιομήχανους και προϊσταμένους του:
«Σας προσκαλώ στην Ελλάδα. Ελάτε. Σε μια Ελλάδα, η οποία πραγματικά αξίζει τον κόπο να επενδύσετε»
«H φορολογία και οι διαδικασίες οι οποίες χρειάζονται για να δημιουργηθούν νέες εταιρείες, θα λειτουργήσουν εντελώς διαφορετικά».
«Oι Έλληνες θα ζήσουν με λιγότερο μισθό», αλλά «είναι ευγνώμονες για τη στήριξη που τους δίνεται»!
Στα πλαίσια αυτά είναι που ο παπατζής που παριστάνει τον πρωθυπουργό και η Α. Μέρκελ, θα συστήσουν μια εταιρία η οποία θα εδρεύει στο Λουξεμβούργο και θα έχει στα χέρια της την μετοχοποιημένη Ελλάδα AE στα πρότυπα της Treuhand.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι που -ό,τι και να γίνει- θα έχουν κέρδος
Και αυτοί οι κάποιοι δεν είναι άλλοι από τα διάφορα “funds” τύπου IJ Partners της Ξαφά και του Μαργέλλου που έχει έδρα την Ελβετία ή του fund ΙΚΟS των νήσων Κέιμαν της φιλάνθρωπου κυρίας Ελενας Αμβροσιάδου. Που το εγκώμιο της τελευταίας έπλεξε το Βήμα μετά τις κατηγορίες που εξαπέλυσαν τα Νέα και οι Financial Times.
Το γεγονός όμως είναι πως τα “funds” τα οποία αγόρασαν ελληνικά ομόλογα μετά την συμφωνία της 21ης Ιουλίου όχι μόνο δεν υφίστανται ζημιά (διότι δεν ακολουθούν τους ίδιους λογιστικούς κανόνες με τις τράπεζες), αλλά αντιθέτως μετά τη σημαντική υποχώρηση των μακροχρόνιων επιτοκίων, βγαίνουν κερδισμένα.
Τα funds έτσι κι αλλιώς χαρακτηρίζονται από έλλειψη διαφάνειας, μια και οι καπιταλιστές φρόντισαν να έχουν και μια πίσω πόρτα κέρδους αν τα πράγματα πολιτικά δεν πηγαίνουν καλά ώστε να εξακολουθούν να κερδίζουν, από την μη ύπαρξη κανονισμών λειτουργίας, από την μη υποχρέωση να αναφέρουν στοιχεία σχετικά με το ύψος των υπό διαχείριση κεφαλαίων, των αποδόσεών τους και των «επενδυτικών» στρατηγικών που εφαρμόζουν.
Όπως είναι γνωστό πρόσβαση σε τέτοιες συναλλαγές δεν έχουν και δεν κάνουν ούτε συνταξιούχοι, ούτε άνεργοι, ούτε εργάτες. Και πως να τις κάνουν όταν το μέσο ημερομίσθιο για αυτούς που καταφέρνουν να εργάζονται ακόμα είναι κάτω των 30 ευρώ; Έτσι είναι όμως η ελευθερία του συστήματος, και θα υπάρχει όσο θα υπάρχει και ο καπιταλισμός.
Το πολιτικό προσωπικό
Μέσα σε αυτό το σκηνικό είναι που οι πρεσβείες (μια είναι η Πρεσβεία) ψάχνουν τους νέους πολιτικούς ηγέτες. Με «Γεύµατα, συζητήσεις και think tanks πίσω από τις κλειστές πόρτες της διπλωµατίας»
Στα πολυτελή κτίρια των πρεσβειών, κυρίως των µεγάλων ευρωπαϊκών χωρών αλλά και των Ηνωµένων Πολιτειών, λαµβάνουν χώρα πίσω από βαριές κουρτίνες και σε κλειστό κύκλο συναντήσεις και δείπνα. Βασικό µενού είναι η τρέχουσα πολιτική κατάσταση και αστάθεια που επικρατεί. Παράλληλα, ξένα think tanks αναζητούν ελπιδοφόρα στελέχη και διοργανώνονται επισκέψεις και συνέδρια στο εξωτερικό.
Φυσικά, η παρουσία του κ. Γ. Παπανδρέου παραµένει προς το παρόν κυρίαρχη -έστω και αν έχει τρωθεί σηµαντικά το προφίλ του- στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ο Πρωθυπουργός, µε γνώση της αγγλικής γλώσσας όσο λίγοι στο ελληνικό πολιτικό σύστηµα, αποτελεί προνοµιακό συνοµιλητή για την αµερικανική πλευρά.
Αυτό αποδεικνύεται από την επίσκεψη της αµερικανίδας υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον στην Αθήνα και την αναµενόµενη για τις αρχές ∆εκεµβρίου έλευση στην ελληνική πρωτεύουσα του αντιπροέδρου των Ηνωµένων Πολιτειών Τζο Μπάιντεν. Ωστόσο οι Αµερικανοί δεν κάθονται µε σταυρωµένα χέρια, ενώ σε ανάλογο κλίµα κινούνται και οι Βρετανοί. Μπορεί η Γηραιά Αλβιώνα να µοιάζει εσωστρεφής, γνωρίζει όµως άριστα το παιχνίδι της προσέγγισης – γι’ αυτό και η πρεσβεία της στην Αθήνα κινείται αδιάκοπα.
…ένα πρόσωπο που έχει κάνει πολύ καλή εντύπωση πέραν του Ατλαντικού αλλά και σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είναι ο κ. Α. Λοβέρδος .
…ένα άλλο είναι η κυρία Αννα Διαµαντοπούλου . Η υπουργός Παιδείας δεν άφησε τη θητεία της στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να πάει χαµένη. Εχτισε ένα πολύ καλό δίκτυο επαφών στις Βρυξέλλες, διατηρεί προσβάσεις σε γνωστά think tanks (π.χ. στο Friends of Europe) και αρκετές ευρωπαϊκές πρεσβείες στην Αθήνα µιλούν µαζί της και εκτιµούν τις απόψεις της……»
Σημ.: Τα παραπάνω είναι παρμένα από το Βήμα
Μήπως όμως δεν είναι γνωστό ότι το πολιτικό προσωπικό αυτής της χώρας αποτελείτε από αχυρένια πειθήνια ενεργούμενα, και εξαχρειωμένους κλητήρες; Από ότι πιο τιποτένιο γέννησε αυτός ο τόπος;
Για την τεχνική βοήθεια, Zaphod
Revolted_Tzeny
17 Οκτωβρίου, 2011 2:34 μμ
Ιουλιανέ συγχαρητήρια και πάλι για τις πληροφορίες που μας δίνεις στα αν μη τι άλλο εμπεριστατωμένα άρθρα σου. Το παρακάτω κομμάτι από το άρθρο σου το έχω ήδη διαβάσει πολλές φορές αλλά δεν έχω καταλάβει ακριβώς πως γίνεται. Μήπως θα μπορούσες να μας εξηγήσεις με απλά λόγια εσύ που το κατέχεις το σπορ?
«Το γεγονός όμως είναι πως τα “funds” τα οποία αγόρασαν ελληνικά ομόλογα μετά την συμφωνία της 21ης Ιουλίου όχι μόνο δεν υφίστανται ζημιά (διότι δεν ακολουθούν τους ίδιους λογιστικούς κανόνες με τις τράπεζες), αλλά αντιθέτως μετά τη σημαντική υποχώρηση των μακροχρόνιων επιτοκίων, βγαίνουν κερδισμένα»
parameterλ
17 Οκτωβρίου, 2011 2:49 μμ
γιατί δεν θα έχουν χασούρα, μόνο κέρδος. Δεν θα πάρουν τα χρήματά τους στο κοντινό μέλλον, αλλά θα παραιτηθούν τώρα για την αποπληρωμή των ομολόγων, καθώς θα τα πάρουν σε βάθος δεκαετίας/- ών. Σχέδιο που υπέβαλε ο παγκ. σύνδεσμος τραπεζών, πρόεδρός του j. ackerman.
Ωραίος, Ιουλιανέ.
Revolted_Tzeny
17 Οκτωβρίου, 2011 2:57 μμ
Μωρέ πες με χαζή αλλά πάλι δεν κατάλαβα…
parameterλ
17 Οκτωβρίου, 2011 3:14 μμ
Όχι, δεν είσαι χαζή, επειδή δεν κατάλαβες. Στόχος είναι να μην γίνει αντιληπτός ο σκοπός της 21ης Ιουλίου, κοινώς μας (ξε-)πουλάνε ως χαζούς. Η συμφωνία προέβλεπε Ε Θ Ε Λ Ο Ν Τ Ι Κ Η συμμετοχή πιστωτών να παραιτηθούν Τ Ω Ρ Α από κάθε αξίωση, με αντάλλαγμα η αποπληρωμή τους να γίνει σε βάθος χρόνου. Σου χρωστάω, αλλά μη μου βάζεις το μαχαίρι στο λαιμό τώρα, θα αποπληρωθείς στο μέλλον, επιμήκυνση χρόνου στα ομόλογα με μειωμένα επιτόκια, που διασφαλίζει το αρχικό κέρδος σε βάθος χρόνου. Δεν πρόκειται για κούρεμα, πρόκειται για εξυπηρέτηση των τραπεζιτών και για διασφάλιση των «επενδύσεών τους». Μ΄αυτόν τον τρόπο δεν υπάρχει κούρεμα, αλλά μηδενικό ρίσκο σε ενδεχόμενες ζημιές για τους τραπεζίτες. Το κούρεμα στην ουσία είναι μηδενικό, όπως απεργάστηκε τη συγκεκριμένη συμφωνία ο γαπ με τους εταίρους. Ήταν πρόταση του ackerman (διευθυντή της deutsche bank, ο οποίος δήλωσε ότι η τράπεζά του παραιτείται από τον αρχικό της στόχο να εμφανίσει κέρδη της τάξης του 25%). Για αυτό και τα πανηγύρια μετά την 21η Ιουλίου. Όλοι (συν-)καλυμμένοι. Οι υπόλοιποι (εμείς), όλοι χαζοί.
Revolted_Tzeny
17 Οκτωβρίου, 2011 5:39 μμ
Καταρχάς ευχαριστώ πολυ κι εσένα parameterλ και τον ιουλιανό παρακάτω. Αλλά νομίζω πως δεν έγινα αρκετά σαφής στην απορία μου. Αυτό που ρωτάω είναι γιατί κάποιος ο οποίος αγόρασε ελληνικά ομόλογα μετα την 21η ιουλίου θα βγει σίγουρα κερδισμένος σε αντίθεση με κάποιον ο οποίος αγόρασε ομόλογα πριν την 21η ιουλίου. ( Αν βέβαια κάτι τέτοιο ισχύει και δεν είναι δική μου παρανόηση)
Ioulianos
17 Οκτωβρίου, 2011 3:03 μμ
Αν και τα γράφω και παραπάνω προσθέτοντας και πηγές ,τα funds είναι ιδιωτικά αμοιβαία κεφάλαια τα οποία ΔΕΝ ελέγχονται από τις «εποπτικές αρχες¨» . Είναι ένα παιχνιδάκι το όποιο κυρίως το παίζουν μεγάλοι κεφαλαιοκράτες ως ΙΔΙΩΤΕΣ.
Τα funds σε αντίθεση με τα άλλα προϊόντα των χρηματιστηρίων στοχεύουν σε αποδόσεις ανεξαρτήτως του αν η αγορά ανεβαίνει ή πέφτει και χρησιμοποιούν διάφορες στρατηγικές που δεν έχουν καμιά υποχρέωση να αποκαλύπτουν μια και δεν υπακούουν σε κανόνες λειτουργίας, δεν εχουν υποχρέωση να αναφέρουν στοιχεία σχετικά με το ύψος των υπό διαχείριση κεφαλαίων, των αποδόσεών τους.
Τα τελευταία χρόνια, τα funds γιγαντώθηκαν και γιατι -ακριβώς- κανείς δεν γνωρίζει πόσα κεφάλαια έχουν υπό την διαχείριση τους.
Λίγο δε πριν ξεσπάσει η «κρίση» τα funds αγόραζαν Πετρέλαιο και πουλούσαν Τράπεζες. Θυμάσαι το βαρέλι που έκανε 147 δολάρια;;
Δεν είμαι όμως οικονομολόγος (από τα ποιο παρασιτικά επαγγέλματα) οπότε καλά θα κάνεις να ρίξεις μια ματιά στις παραπομπές.
alexantro trollientes
17 Οκτωβρίου, 2011 3:20 μμ
ολα αυτα τα σχεδια ειχαν δημοσιευθει εδω και πολυ καιρο (πρωτο δεκαημερο του Νοεμβρη του 2010) στο bloomberg
το αναδιαρθωσης χρεους ,περι του οποιου μιλαγανε στο Bloomberg , αναφεροταν σε μια σειρα μετρων που θα συνεισφεραν στην αναδιαρθρωση του χρεους στα 2/3
η ιδεα ηταν πως κυβερνηση εξυπηρετωντας τους δανειστες , δεν θα προεβαινε σε γενικη μειωση προς ολους τους πιστωτες κατα 1/3 , αλλα για να φτασουμε σ αυτο το 2/3 θα γινοταν τα εξης
1) μειωση μονο 6 με 7% του χρεους στις ξενες τραπεζες και στους ξενους οικους κατοχους ελληνικων ομολογων … και την ιδια στιγμη
2) παγωμα κατα 60% στα ελληνικα με συνεπεια κλεισιμο τραπεζων ,πιθανη εξαγορα απο ξενους οικους σε τιμη ευκαιριας και φυσικα την απωλεια των καταθεσεων
3) παυση απεναντι σε ΟΛΟΥΣ τους ελληνες κατοχους ομολογων EDIT sososossos …διοτι οι βασικοι κατοχοι ελληνικων ομολογων ειναι τα ταμεια
4) παυση μισθων ,συνταξεων για 3-4 μηνες κλπ κλπ
5) θα παρουνε τα «ελληνικα πετραιλεα» και διαφορα αλλα ψιλολογια νερο,ενεργεια κλπ
δυστυχως δεν δοθηκε η πρεπουσα βαρυτητα και φτασαμε στο παρα πεντε και με τον κοσμο να μη ξερει τπτ σε σχεση με το κουρεμα
alexantro trollientes
17 Οκτωβρίου, 2011 3:32 μμ
ενα παραδειγμα σε αυτο που αναφερω στο σημειο (3) παραπανω
ας παρουμε ενα ταμειο ,πχ το ΤΣΜΕΔΕ που ειναι και υγιες στη τελικη
ας υποθεσουμε πως εχει πχ 1 δις σε ελληνικα ομολογα (δεν ξερω ποσα ακριβως εχει) και νταραβεριζεται με την Αττικα Μπανκ (αν θυμαμαι καλα)
γινεται λοιπον το περιφημο κουρεμα σε ταξη 50% τοτε το 1 δις γινεται μισο και
γινεται και μια στραβη και τραβαει πτωχευση η Αττικα , αυτο θα σημαινει πως ολη η κινητη περιουσια του ταμειου πηγε πα-πα-λα
τελεια καταστροφη
Ioulianos
17 Οκτωβρίου, 2011 3:43 μμ
alexantro trollientes
Ε ναι.
Γιατί η χρηματοδότηση των ταμείων είναι τριμερής. Εργοδότης Εργαζόμενος Κράτος.
Το τελευταίο ουδέποτε συμμετείχε, αντίθετα έσπρωχνε με τροπολογίες τα ταμεία να δανείζονται από τις τράπεζες χώρια που αντί να πληρώνει τις οφειλές προς τα Ταμεία, τα φόρτωσε -ξανά με τροπολογίες- με τίτλους ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου, αντί της εισφοράς.
Ας πούμε ο Συνταγματικά ο θεσμοθετημένος κρατικός πόρος 3,80% επί του μεικτού μισθού υπέρ του κλάδου ασθενείας προς το ΙΚΑ – ΕΤΑΜ δεν έχει καταβληθεί από το 2000 και μετά.
Και οι κατά το ήμισυ δημόσιες επιχειρήσεις οφείλουν 9 δισ. ευρώ.
Παλαιότερα δε αυτές οι εισφορές χρησιμοποιήθηκαν ως το φτηνό δανικό αποκούμπι- από τις τράπεζες- μερικών πατριωτών επιχειρηματιών….
ΥΓ
Όπου κράτος ΠΑΣΟΚ ΝΔ.
Ioulianos
17 Οκτωβρίου, 2011 3:50 μμ
Αν συνδυάσουμε όμως το χθεσινό δημοσίευμα του Βήματος που παραθέτω με την ανακοίνωση των τριών ,που ανέλυσε σε βάθος και έξοχα ο Γαλαξιάρχης τι συμπεράσματα μπορούμε να εξάγουμε;;;
theodore
17 Οκτωβρίου, 2011 3:59 μμ
Τελικά μάλλον στα μυαλά των υποστηριχτών των ελεύθερων αγορών κατοικοεδρεύει η σύγχυση όσο αφορά έννοιες όπως «ιδιωτικό» και «δημόσιο». Πως αλλιώς να εξηγήσεις τον αγώνα τους να μας πείσουν για την ωφελιμότητα των αποκρατικοποιήσεων, την ίδια ώρα που ετοιμάζονται τα κατεξοχήν στηρίγματα του καπιταλισμού, οι τράπεζες, να κρατικοποιήσουν τις ζημιές τους; Έστω, και όποιος θέλει το πιστεύει, χάνοντας λίγο από την διοίκηση και λίγη αξία από της μετοχές τους.
Apadisi:
An den ihan «ependisi» se elinika omologa epidi i adifaga kivernisi tis pieze gia danika prokimenu na pahini kialo tus volemenus dikus tis…den tha hriazotan kratikopiisi ton trapezon…!!
Exoria stus politikous apo to 1980 ke meta ke tatouaz sto metopo: «EGO ME ALUS 299 TA FAGAME» !!!
Spin
17 Οκτωβρίου, 2011 4:01 μμ
Theodore δεν κατάλαβα γρι. μόνο κάτι για έναν κριτικό κινηματογράφου, γραφιά στο Βήμα έπιασα.
Ioulianos
17 Οκτωβρίου, 2011 4:35 μμ
Θεόδωρε συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω τι γραφείς. Δεν κατέχω την γραπτή σου γλωσσά.
Έτσι στα τυφλά σου απαντώ πως με καπιταλιστικούς όρους η καπιταλιστική Ελλάδα έχει ήδη χρεοκοπήσει….
zalkador
17 Οκτωβρίου, 2011 4:58 μμ
Κοινώς:
«Αν δεν είχαν «επενδύσει» σε Ελληνικά ομόλογα επειδή η αδηφάγα κυβέρνηση τις πίεζε για δανικά προκειμένου να παχύνει κι άλλο τους βολεμένους δικούς της… Δεν θα χρειαζόταν κρατικοποίηση των τραπεζών…!!
Εξορία στους πολιτικούς από το 1980 και μετά και τατουάζ στο μέτωπο: «Εγώ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ 299 ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ» !!!»
gia na mi lete oti mono trolaro… 😀
Ioulianos
17 Οκτωβρίου, 2011 5:04 μμ
class-ic
Οι ευρωπαϊκές τραπεζών είχαν στην κατοχή τους ομόλογα 115 δισ. Ευρώ ως τον Μάιο του 2010., Ενώ σήμερα περιορίστηκε στα 40 δισ. ευρώ. Πούλησαν τότε.
Ας πουμε οι γερμανικές τράπεζες από τ 30 δισ. περιορίστηκε στα 8 δισ. ευρώ σήμερα, ενώ των γαλλικών από τα περίπου 45 δισ. ευρώ περιορίστηκε στα 12 δισ. ευρώ.
Αυτά τα ομόλογα τα αγόρασε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ,στο 80% της ονομαστικής αξίας τους, έχοντας λάβει εγγυήσεις 144 δισ. Ευρώ από το Ελληνικό Δημόσιο και ταυτόχρονα έχει δανείσει 91 δισ. ευρώ στις ελληνικές τράπεζες.
Η βελγική τράπεζα Dexia, εξαιτίας της «έκθεσής» της σε ομόλογα ύψους 95 δισ. Ευρώ της Ελλάδας της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας δεν τα «κατάφερε» και εξανεμίστηκε η χρηματιστηριακή της αξία με αποτέλεσμα να «σωθεί» με δημόσιο χρήμα. Όπως άλλωστε συμβαίνει και με της Ελληνικές τράπεζες. Αυτήν την στιγμή η Πειραιώς αξίζει, η μετοχή της 25 ΛΕΠΤΑ. Ούτε μια τσίχλα δηλαδή.
Άρα το πρόβλημα είναι σύνθετο και αφορά όλο το ευρωπαϊκό και αμερικανικό καπιταλιστικό σύστημα. Είναι όμως και πολιτικό γιατί έχει να κάνει με τον παγκόσμιο έλεγχο του κόσμου από μερικές κλειστές λέσχες…Μα άλλο θέμα αυτό.
class-ic
17 Οκτωβρίου, 2011 5:57 μμ
Μάλιστα… άρα ισχύει ότι ενώ γερμανικές και γαλλικές τράπεζες ξεφορτώθηκαν ένα μεγάλο μέρος των ομολόγων, οι ελληνικές δεν κατάφεραν να τα πουλήσουν αλλά αναγκάστηκαν να δανειστούν.
Και οι εγγυήσεις που έδωσε η ελλάδα στην ΕΚΤ (προκειμένου αυτή να κάνει την αγορά των ομολόγων από τις ξένες τράπεζες) μπορούν ας πούμε να πληρωθούν με «αξιοποίηση» δημόσιας περιουσίας, γιατί μετρητά γιοκ. Άρα η πίεση ασκείται πλέον από έναν επίσημο οργανισμό και όχι από ιδιωτικές τράπεζες, οι τράπεζες αυτές είναι σχετικά ασφαλείς και τελικά το μάρμαρο (surprise!) θα το πληρώσουμε εμείς.
Θενκς μαν.
class-ic
17 Οκτωβρίου, 2011 5:44 μμ
Πολύ ενδιαφερον άρθρο. Πολλοί συγγραφείς εδώ μέσα κουράζεστε πραγματικά για να μαζέψετε τόσα στοιχεία και αυτό είναι προς τιμήν σας.
Θα άξιζε ίσως να προστεθεί και το ότι βασικός στόχος του ελληνικού καπιταλισμού υπήρξε τις 2 τελευταίες δεκαετίες η επέκταση των ελληνικών τραπεζών στα Βαλκάνια και γενικά στο πρώην ανατολικό μπλοκ. Μάλιστα για κάποιες από τις τράπεζες τα κέρδη από τις θυγατρικές τους σε αυτές τις χώρες ήταν μεγαλύτερα από τα κέρδη από την εγχώρια αγορά. Η επέκταση αυτή είναι πλέον παρελθόν, οι ελληνικές τράπεζες υποχωρούν άτακτα και άρα είναι ήδη ο μεγάλος χαμένος της υπόθεσης, χωρίς να συνυπολογιστεί καν το «κούρεμα».
Πάντως από τη μικρή μου ενασχόληση με το σκαι (ο καθένας με τα βίτσια του) καταλαβαίνω ότι η επικοινωνιακή γραμμή είναι πλέον: ομολογούμε ανοιχτα ότι πρέπει να πληρωθεί το χρέος για να προστατευτούν οι τράπεζές μας γιατί αν αυτές καταρρεύσουν φουντάρουμε όλοι. Και είναι αυτήν την διακυρησσόμενη ταυτότητα συμφερόντων ανάμεσα στις ελληνικές τράπεζες και τους εργαζόμενους της ελλάδας που εμείς πρέπει να αποδομήσουμε. Τα σχόλια βέβαια κάτω από τα άρθρα του κωλοκάναλου είναι αποκαρδιωτικά…
Geortypanos
17 Οκτωβρίου, 2011 11:02 μμ
Ιουλιανέ,
Οι τράπεζες που θα προσφύγουν στο Ευρωπαικό ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας δεν έχουν απλά ένα εκπρόσωπο του δημοσίου στο ΔΣ, αλλά το δημόσιο (δηλαδή το κράτος) παίρνει μετοχές.
πχ η Νέα Proton Bank που δημιουργήθηκε είναι κρατική τράπεζα και οι τέως μέτοχοι έχουν χάσει την αξία των μετοχών που είχαν.
άρα οι «μέτοχοι» χάνουν και οι τράπεζες κρατικοποιούνται (κάτι το οποίο νομίζω θέλεις).
alexantro trollientes
18 Οκτωβρίου, 2011 1:20 πμ
καμμια σχεση
αλλο δημοσιο ,αλλο κρατος
και επιπλεον ειναι προβλεψη στο σχεδιο «διασωσης» να περασουν προσκαιρα οι τραπεζες στο κρατος,για να σωθουν και εν συνεχεια να αποδωθουν στους καλους μας δανειστες
μη ψαχνεις για μαλακες αναμεσα στους δανειστες και κυβερνηση
αυτοι ειναι λυκορνια
οι μονοι μαλακες ειμαστε εμεις που τους ανεχομαστε
rocknrollfever
18 Οκτωβρίου, 2011 5:41 μμ
Ioulianos
19 Δεκεμβρίου, 2011 1:01 μμ
Oι συγκλίνουσες πληροφορίες αναφέρουν ότι το PSI προχωρά με το βρετανικό δίκαιο και με κούρεμα στο 60% σε παρούσα αξία. Μόνον έτσι οι ξένοι τραπεζίτες και ομολογιούχοι θα αποδεκτούν ένα επιτόκιο της τάξης του 4%, που θα αντιστοιχεί σε ομόλογα αντίστοιχα με αυτά της Τρόικας και εάν δεν μπορούν να αποπληρωθούν κάποτε θα σημάνουν την απώλεια εθνικών περιουσιακών στοιχείων.
Με όλα αυτά, ούτε δραχμές θα τυπωθούν και η ρευστότητα θα αρχίσει να ξαναμπαίνει στο σύστημα στο πρώτο τρίμηνο. Δεν θα την γλυτώσουν όμως οι αμοιβές, ούτε οι απολύσεις. Και κυρίως τα κεφάλαια θα διανεμηθούν με την γερμανική σφραγίδα όπως θα γίνει και στις τράπεζες.
Το ελληνικό σύστημα ετοιμάζεται να γερμανοποιηθεί. Μεγάλη εκκρεμότητα όπου οφείλεται λύση είναι τα Ταμεία.
Πηγή:www.capital.gr