Αναδημοσίευση από radiobubble news
«‘Ηρθα εδώ να σας δω κατάματα! ‘Ισως σε αυτή την αίθουσα να είναι και ο διοικητής των ΜΑΤ που έδωσε την εντολή να μου ρίξουν την χειροβομβίδα κρότου – λάμψης που με άφησε ανάπηρο… Βρίσκομαι εδώ για να συγχωρέσω αυτούς που με άφησαν ανάπηρο!» Με αυτά τα λόγια ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος – που υπέστη οριστική κώφωση από επίθεση των ΜΑΤ στην συγκέντρωση της 15ης Ιουνίου στο Σύνταγμα, καλύπτοντας δημοσιογραφικά το γεγονός – απευθύνθηκε στους αξιωματικούς των ΜΑΤ σε ημερίδα με θέμα: «Αστυνομία και Ανθρώπινα Δικαιώματα». Την εκδήλωση διοργάνωσαν οι Ομοσπονδίες των Αστυνομικών.
«Βεντέτα ΜΑΤ και δημοσιογράφων;»
Ο κ. Κυπραίος, εξέφρασε προς τους παρευρισκόμενους ένα μεγάλο «Γιατί» και υποστήριξε ότι είναι υπαρκτή ενός είδους βεντέτας μεταξύ αστυνομικών και δημοσιογράφων. Επεσήμανε δε ότι αυτό το υποστήριξε πρόσφατα ο υπεύθυνος τύπος της ΕΛ.ΑΣ κ. Κοκολάκης. Η χειροβομβίδα ρίχτηκε κατά πάνω μου εσκεμμένα. Ήξεραν ότι ήμουν δημοσιογράφος. Και δεν ήταν μόνο αυτό, αλλά με εμπόδισαν να φτάσω στο ιατρείο του Συντάγματος ακόμα και να περάσω να πάω στο Νοσοκομείο. Λιποθυμώντας και ζαλισμένος να γυρνάω στους δρόμους του Παγκρατίου. Ο κ. Κυπραίος στην συνέχεια παρέθεσε πολλά περιστατικά ξυλοδαρμών εκπροσώπων του Τύπου από την αστυνομία, με πρόσφατο αυτό της φωτορεπόρτερ κ. Τατιάνας Μπόλαρη.
Τέλος κάλεσε τα στελέχη των ΜΑΤ να μην λειτουργούν ως «μηχανές», και να σκέφτονται. Να ξεχωρίζουν το σωστό από το λάθος, να μην εκτελούν διαταγές που δεν είναι νόμιμες. Πιάστε αυτούς που δημιουργούν τα επεισόδια. Αυτοί είναι ο πραγματικός κίνδυνος, τους προέτρεψε.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκε και μίλησε και ο Μανώλης Γλέζος.
Σχετικές δημοσιεύσεις:
– ΕΛ.ΑΣ. Οι δημοσιογράφοι ξυπνάνε άσχημες μνήμες στα ΜΑΤ
– Δημοσιογράφοι και φωτορεπόρτερς ο σημερινός στόχος των ΜΑΤ
– Συνελήφθη ο άνδρας των ΜΑΤ που χτύπησε την φωτορεπόρτερ
Ολόκληρη η ομιλία του Μανώλη Κυπραίου
«Αγαπητές φίλες και φίλοι, συμπολίτες μου, ένστολοι και μη.
Δεν σας το κρύβω πως ήρθα εδώ με πολύ μεγάλη δυσκολία. Όχι μόνο γιατί δυσκολεύομαι να περπατήσω αλλά γιατί, θα βρεθώ ανάμεσα σε ένστολους συμπολίτες μου, όπου κάποιοι από αυτούς με άφησαν ανάπηρο. Ίσως και μεταξύ σας να βρίσκεται και ο διοικητής της διμοιρίας που έδωσε την εντολή να μου πεταχτεί η χειροβομβίδα κρότου-λάμψης.
Όμως, ήρθα εδώ να σας δω κατάματα. Όπως έμαθα να κοιτάω όλους τους ανθρώπους.
Είμαι εδώ, γιατί η δύναμη του ανθρώπινου μεγαλείου, έμαθα πως είναι η συγχώρεση.
Βρίσκομαι εδώ με τη θέλησή μου. Με σκοπό να μη χυθεί άλλο αίμα. Αρκετό αίμα έτρεξε από το σώμα και την ψυχή μου. Δεν θέλω να τρέξει άλλο από πολίτες, ένστολους ή μη. Αρκετά ως εδώ.Βρίσκομαι εδώ για να συγχωρέσω εγώ αυτούς που με άφησαν ανάπηρο. Αυτούς που μου κατέστρεψαν τη ζωή. Τουλάχιστον εγώ μπορώ να κοιμάμαι στο μαξιλάρι μου ήσυχος, όχι γιατί δεν ακούω κανέναν θόρυβο πλέον, αλλά γιατί έχω την καρδιά και τη συνείδησή μου ήσυχες. Και δεν σας κρύβω πως όλο αυτόν τον καιρό, μέσα στο μυαλό μου γυρνούσε συνεχώς το ερώτημα: «Γιατί;» Τι άραγε να φοβήθηκαν οι πάνοπλοι άνδρες των ΜΑΤ από έναν άμαχο; Τι κακό θα μπορούσα να τους κάνω; Γιατί με στοχοποίησαν;
Η απάντηση δόθηκε από τον κύριο Κοκκαλάκη. Το τι είπε ο κ. Κοκκαλάκης το γνωρίζετε όλοι και δεν χρειάζεται να το επαναλάβω. Μίλησε για μια βεντέτα ανάμεσα σε κάποιους πάνοπλους αστυνομικούς των ΜΑΤ, και εννοώ σε κάποιους και τους άμαχους δημοσιογράφους. Και δεν ήταν «γλώσσα λανθάνουσα» αλλά γλώσσα ειλικρίνειας. Δεν είπε τίποτε περισσότερο από αυτό που γνωρίζουμε όλοι μας. Και σαν τραγική ειρωνεία, γνωστοποιήθηκε τη μέρα των γενεθλίων μου. Την ημέρα των γενεθλίων ενός «ζωντανού-νεκρού» από την εκτόξευση μιας χειροβομβίδας κρότου-λάμψης. Μιας χειροβομβίδας που εσκεμμένα ρίχτηκε κατά επάνω μου, αφού ο αστυνομικός της συγκεκριμένης διμοιρίας που έδωσε τη διαταγή ήξερε πως ήμουν δημοσιογράφος. Όπως και όλων όσων ακολούθησαν.
Γιατί δεν είναι πως μου εκτοξεύτηκε μόνο η χειροβομβίδα. Μου απαγορεύτηκε να πλησιάσω το πρόχειρο ιατρείο στο Σύνταγμα, στη συνέχεια με «περιποιήθηκαν» αστυνομικοί με μοτοσικλέτες και μου απαγορεύτηκε από αστυνομικά μπλόκα να πάω στο νοσοκομείο δια της ευθείας οδού, αναγκάζοντάς με επί μεγάλο χρονικό διάστημα, λιποθυμώντας και ζαλισμένος να γυρνάω στους δρόμους του Παγκρατίου για να φτάσω στο νοσοκομείο.
Αγαπητές φίλες και φίλοι, συμπολίτες μου, ένστολοι και μη
Δεν έχει σημασία πως είμαι δημοσιογράφος. Εχει σημασία πως είμαι πολίτης.
Πολίτης στην Ελληνική Δημοκρατία αν θυμάμαι καλά. Σε μια χώρα που έχει υπογράψει όλες τις διεθνείς συνθήκες για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του δικαίου των αμάχων τόσο στην ειρήνη, όσο και στον πόλεμο. Γιατί αξιότιμες και αξιότιμοι φίλοι, η Δημοκρατία βασίζεται στον άνθρωπο. Γι΄ αυτόν δημιουργήθηκε, αυτόν προστατεύει και σε αυτόν υποτάσσεται. Στον κυρίαρχο λαό.Ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η ορθή εφαρμογή των νόμων, σημαίνει και σεβασμός στην Δημοκρατία. Άραγε αυτοί οι αστυνομικοί που άφησαν ανάπηρο εμένα, χτύπησαν τους συναδέλφους μου, τον Γιώργο Αυγερόπουλο, την Τατιάνα Μπόλαρη, τον Δημήτρη Τρίμη, τον Άρη Μεσίνη, τον Μάριο Λώλο, και πόσους ακόμη δεν θυμάμαι πια, είναι αστυνομικοί που εκφράζουν όλο το αστυνομικό σώμα; Πιστεύω πως όχι.
Από ότι γνωρίζω οι αστυνομικοί έχετε δώσει έναν όρκο στο Σύνταγμα και τους νόμους: Να τους προασπίζετε. Εμείς οι δημοσιογράφοι, ποιους νόμους παραβιάσαμε;
Μήπως το νόμο της δημοσίευσης; Όταν τηρείς τους νόμους και τους προασπίζεις δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς. Το αντίθετο. «Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης».
Σαφέστατα υπάρχουν «καρκινώματα» και στο δικό μας κλάδο όπως και στο δικό σας.Υπάρχει όμως μια διαφορά: Σημαντική. Εμείς δεν είμαστε εκτελεστική εξουσία. Δεν έχουμε όπλα, χημικά, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, κράνη και ασπίδες. Έχουμε μια φωτογραφική μηχανή και ένα μπλοκάκι. Και όποιος αστυνομικός ή πολίτης νομίζει πως έχει αδικηθεί από ένα δημοσιογράφο υπάρχει η δικαστική εξουσία στην οποία μπορεί να προσφύγει. Αλίμονο αν κυριαρχήσει η αρχή της ζούγκλας και της αυτοδικίας.
Αγαπητές φίλες και φίλοι, συμπολίτες μου, ένστολοι και μη
Δεν βρίσκομαι εδώ για να σπείρω έριδες. Ούτε έχω προσωπικά με κανέναν.
Δεν θέλω κανείς να θυμώσει ή να οργιστεί. Κακοί σύμβουλοι και τα δύο. Θέλω όμως να σκεφτείτε. Είμαι εδώ, ανάμεσά σας, για να σας κάνω μια έκκληση: Να σταματήσει η βία.
Ξέρω πως και η Αστυνομία έχει πληρώσει βαρύ τίμημα στο κυνήγι των κακοποιών. Και όσο η κρίση μεγαλώνει οι καταστάσεις θα χειροτερεύουν. Ξέρω πως κι εσείς, οι αστυνομικοί, υποφέρετε από τα δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα. Ξέρω πως κι εσείς χάνετε τα σπίτια σας, δεν έχετε να ταΐσετε τις οικογένειές σας, δεν έχετε να πληρώσετε το ρεύμα. Όπως κι εμείς οι δημοσιογράφοι, όπως εκατομμύρια άλλοι συμπολίτες μας. Πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν οι «εκλεκτοί» του κάθε συστήματος. Όμως αυτοί είναι η μειοψηφία και εμείς είμαστε η πλειοψηφία. Ξοδεύτηκαν περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ για χημικά και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης τον Ιούνιο, γνωρίζοντας πως κάνετε εράνους στα αστυνομικά τμήματα να αγοράσετε φωτοτυπικό χαρτί και να βάλετε βενζίνη στα περιπολικά. Πως δεν έχετε σφαίρες και αλεξίσφαιρα γιλέκα. Πως τρέμετε με τον φόβο πως θα βρεθείτε απέναντι σε ένα Καλασνίκοφ γιατί είστε απροστάτευτοι. Και όλα αυτά τα ζητήματα τα αναδείξαμε εμείς.Οι δημοσιογράφοι-που λέτε-πως σας αδικούμε. Βλέπετε όμως πως δεν σας αδικούμε. Αντίθετα προσπαθούμε να σας βοηθήσουμε. Και θα είμαστε στο πλάι σας. Και εσείς μας απαντάτε με κλομπ, χημικά και αυτές τις αναθεματισμένες χειροβομβίδες κρότου-λάμψης. Τι μας χωρίζει λοιπόν; Επί της ουσίας τίποτα! Ξέρω πως υπακούτε σε διαταγές. Οι διαταγές δεν είναι θέσφατο, όταν παραβιάζουν τους νόμους και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ξέρω πως είστε άνθρωποι και όχι μηχανές. Ξέρω πως μπορείτε να σκέφτεστε και να ξεχωρίζετε το σωστό από το λάθος. Και πιστέψτε με πως αν δεν εκτελέσετε μια διαταγή που θα θέσει σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα αμάχων, να γνωρίζετε πως η Δημοκρατία θα σας προστατέψει. Εμείς οι συμπολίτες μας θα σας προστατέψουμε.
Κινδυνεύουμε να γυρίσουμε σε άλλες εποχές. Μαύρες για την Δημοκρατία. Τις ξεπεράσαμε με μεγάλη δυσκολία. Και τώρα επιστρέφουμε το χρόνο πίσω. Κάποιοι σπείρουν τον διχασμό και κινδυνεύουμε. Καθίστε λοιπόν στο ίδιο τραπέζι να βρούμε λύσεις. Καθίστε μαζί με τους πολίτες και συζητήστε. Μπορούν να γίνονται διαδηλώσεις χωρίς να ανοίγει ρουθούνι. Μπορείτε να ασχοληθείτε με αυτά τα προβλήματα που πραγματικά βασανίζουν την κοινωνία και τους συμπολίτες μας. Πιάστε επιτέλους αυτούς που προκαλούν τα επεισόδια. Μπορείτε να περικυκλώνετε χιλιάδες, και δεν μπορείτε μια δράκα να περικυκλώσετε και να τους συλλάβετε; Αυτοί είναι ο πραγματικός κίνδυνος. Και μη φοβάστε για το τι θα αποκαλυφθεί για τις πραγματικές τους ταυτότητες.
Αγαπητές φίλες και φίλοι, συμπολίτες μου, ένστολοι και μη
Κλείνοντας, ήθελα να σας πω, ό,τι οι νόμοι και οι διεθνείς συνθήκες είναι καλές και άριστες. Είναι όμως γραπτά. Σημασία έχει να τηρούνται. Και τηρούνται από τις πράξεις και όχι από τα λόγια. Και σας το λέει ένας άνθρωπος που έχει επιβιώσει χωρίς «γρατζουνιά» από πολεμικά μέτωπα και έμεινε ανάπηρος στην πρωτεύουσα της ίδιας του της χώρας, όχι από «μπαχαλάκηδες» ή κουκουλοφόρους αλλά από κάποιους αστυνομικούς.
Σας μιλάει ένας άνθρωπος που ζει και πεθαίνει κάθε μέρα. Δεν σας μιλάει ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος. Αλλά ο άνθρωπος, ο πολίτης, Μανώλης Κυπραίος.
Και σας διαβεβαιώνω πως αν αυτός ο καθημερινός μου «θάνατος», αυτό το βασανιστήριο που θα ζήσω μέχρι να κλείσω τα μάτια μου, σταματήσουν αυτά τα κακώς κείμενα και δω ενωμένους τους Έλληνες απέναντι σε αυτή τη λαίλαπα και δεν ξαναδώ χέρι αδελφού να χτυπάει αδελφό, θα είμαι ευτυχισμένος και θα πω: «χαλάλι». Αν όμως συνεχιστεί αυτό το κακό, στο τέλος οι μοναδικοί κερδισμένοι θα είναι αυτοί με τους οποίους είμαστε οργισμένοι και χαμένοι όλοι εμείς. Σκεφτείτε τι έχει κοστίσει στον λαό και στον τόπο μας αυτή η μαύρη περίοδος όταν αδελφός χτυπούσε αδελφό. Σκεφτείτε τι μας παρέδωσαν οι πρόγονοί μας και τι πάμε να παραδώσουμε εμείς στα παιδιά μας.Δείτε τον Μανώλη Γλέζο που είναι εδώ, και «φυτέψτε» βαθιά στην καρδιά σας τα λόγια του, που δυστυχώς δεν μπόρεσα να ακούσω. Τον άνθρωπο αυτόν που κουβαλά την ιστορία των νεώτερων Ελλήνων στην πλάτη του. Που μέσα από τον Μανώλη Γλέζο ξεφυλλίζει κανείς τις πιο «φωτεινές» και πιο «σκοτεινές» σελίδες αυτής της χρονικής περιόδου. Μια μορφή και στάση ζωής, που είναι η ενσαρκωμένη απόδειξη για όλα αυτά που μόλις σας ανέφερα. Ενας πολίτης και άνθρωπος, πρότυπο για εμάς και τα παιδιά μας.
Σκεφτείτε λοιπόν καλά όσα σας είπα. Είναι λόγια ομόνοιας και όχι λόγια διχασμού.
Τα λόγια μου, είναι λόγια που σκοπό έχουν να ενώσουν. Να ξαναδημιουργήσουν τις γέφυρες που κάποιοι γκρέμισαν, ύπουλα και με σκοτεινούς στόχους. Μη κοιτάτε το δέντρο. Δείτε το δάσος. Ένα «δάσος» στο οποίο καλούμαστε να ζήσουμε όλοι μέσα. Είναι λόγια χωρίς υστερόβουλους σκοπούς. Είναι λόγια ανθρώπινης αξίας και αξιοπρέπειας.
Είναι λόγια που συνοψίζουν το ύψιστο αγαθό: Το δικαίωμα στη ζωή και την αξιοπρέπεια. Χωρίς χρώμα δέρματος, θρησκείας και πολιτικών πιστεύω. Και το κυριότερο: Είναι λόγια από έναν ανάπηρο πολίτη γραμμένα με το αίμα της ψυχής του που δεν έχει σταματήσει να αιμορραγεί?Σας ευχαριστώ»
Ζαphod
Short URL: http://wp.me/p1pa1c-dk0
μανικακος
13 Οκτωβρίου, 2011 1:02 μμ
«…Πιάστε αυτούς που δημιουργούν τα επεισόδια.
Αυτοί είναι ο πραγματικός κίνδυνος, τους προέτρεψε…..»
κοροιδευόμαστε;
zeta dor
13 Οκτωβρίου, 2011 3:37 μμ
» Πιάστε επιτέλους αυτούς που προκαλούν τα επεισόδια. Μπορείτε να περικυκλώνετε χιλιάδες, και δεν μπορείτε μια δράκα να περικυκλώσετε και να τους συλλάβετε; Αυτοί είναι ο πραγματικός κίνδυνος. Και μη φοβάστε για το τι θα αποκαλυφθεί για τις πραγματικές τους ταυτότητες.»
Εδώ κατα τη γνωμη μου δεν είναι φάουλ. Εννοεί τους γνωστους αγνωστους γι’αυτο τους αποκαλει μια «δρακα» και τους λεει να μην φοβηθουν για την αποκαλυψη των πραγματικων τους ταυτοτητων.
Αυτο που μ’ενοχλει εμενα πραγματικα ειναι η χριστιανοδουλικη συμπεριφορα του
μανικακος
13 Οκτωβρίου, 2011 3:44 μμ
οι μονοι «γνωστοι-αγνωστοι» ειναι αυτοι που κρυβοντε πισω απο την στολη της αστυνομίας.εχει αποδειχτει οτι αν δεν θελει φασαριες η αστυνομια,δεν ανοιγει μυτη….
μανικακος
13 Οκτωβρίου, 2011 3:46 μμ
και δεν εννοω προβοκατορες,αλλα ματατζηδες…..
Capybara
13 Οκτωβρίου, 2011 7:40 μμ
Το καταλάβαμε, συνήθως οι ασφαλίτες δεν φοράνε στολές αστυνομικών 🙂
μανικακος
13 Οκτωβρίου, 2011 7:45 μμ
ου ρε!!!
Spin
13 Οκτωβρίου, 2011 1:12 μμ
«Πιάστε επιτέλους αυτούς που προκαλούν τα επεισόδια. »
Θα δούμε δηλαδή ματατζήδες να πιάνουν ασφαλίτες?
«τι μας χωρίζει»
Ότι ενώ μεν είμαστε στην ίδια μοίρα οι ματατζήδες είναι η ένοπλη φρουρά αυτών που μας γαμάνε τις ζωές. Τραγικό μεν, μεγάλη η διαφορά δε.
Τι να πω, μακάρι να γίνουν τα πράγματα όπως τα λέει ο Κυπραίος. Μακάρι να με τυφλώνει η οργή μου για αυτά που βλέπω γύρω μου. Μακάρι να κάνω λάθος στην εκτίμηση μου. Το εύχομαι. Φοβάμαι όμως για αυτά που βλέπω να έρχονται…
μανικακος
13 Οκτωβρίου, 2011 1:19 μμ
ε όχι και στην ιδια μοιρα.
απ’οσο καταλαβα δεν εχουν περικοπες οι ματατζηδες….
Πεχλιβάνης
13 Οκτωβρίου, 2011 1:21 μμ
Άσε που επενέβη ο υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ για τα δάνεια των ενστόλων… http://www.tovima.gr/society/article/?aid=425001
Spin
13 Οκτωβρίου, 2011 1:31 μμ
στην ίδια μοίρα εννοώντας ότι και αυτοί δουλεύουν σαν τους μαλάκες , για έναν μισθουλάκο, για μερικές μέρες άδεια το καλοκαίρι. Και αυτοί έχουν γονείς που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα και έχουν και αυτοί οικογένειες κλπ . Είναι παιδιά των εργατών που έγιναν σκυλιά των αφεντικών. Τραγικό όσο δεν πάει.
Eddie
13 Οκτωβρίου, 2011 1:21 μμ
η δική τους μοίρα είναι απόλυτα συνυφασμένη με τη μοίρα των αφεντικών τους.
Eddie
13 Οκτωβρίου, 2011 1:17 μμ
Εμπρός λοιπόν, κύρια Μπόλαρη, συγχώρεσε κι εσύ τον ματατζή που σε χτύπησε. Δείξε «γενναιότητα ψυχής».
Εμπρός κι εσείς οι υπόλοιποι που σας ψεκάζουν, σας δέρνουν, σας βρίζουν οι ματατζήδες στις διαδηλώσεις. Γυρίστε και το άλλο μάγουλο.
Eddie
13 Οκτωβρίου, 2011 1:36 μμ
Να τους συχγωρέσει και ο άλλος ανάπηρος από την αστυνομική βία, ο Σεισίδης.
zalkador
13 Οκτωβρίου, 2011 7:43 μμ
Αφού δεν φοράνε γιλέκα κι αυτοί…
Eddie
13 Οκτωβρίου, 2011 1:19 μμ
Έχει άραγε νόημα να μιλάς για ανθρωπιά σε ανθρωπόμορφα τέρατα που εκτελούν προθύμως εντολές από άλλα ανθρωπόμορφα τέρατα;
Spin
13 Οκτωβρίου, 2011 1:25 μμ
Πάντα έχει νόημα να μιλάς για ανθρωπιά . Ακόμα και αν δεν πρόκειται να έχει αποτέλεσμα…
Eddie
13 Οκτωβρίου, 2011 1:32 μμ
Η ανθρωπιά δεν ζητιανεύεται. Κερδίζεται. Εν ανάγκη και με όπλα ενάντια σε αυτούς που μέσα από τη στολή τους, δεν αναγνωρίζουν τον άνθρωπο σε όποιον έχει την αξιοπρέπεια να μην υποτάσσεται.
Αλλιώς, μια που είναι της μόδας οι αποκαταστάσεις, να αποκαταστήσουμε και τον Τζίζους 😛
μανικακος
13 Οκτωβρίου, 2011 1:34 μμ
ο Gsus εχει καθαρό κούτελο…απλά ήταν πολύ αθωος για την πιάτσα της εποχης….. 🙂 🙂 🙂
aras
13 Οκτωβρίου, 2011 1:35 μμ
«Τι μας χωρίζει λοιπόν; Επί της ουσίας τίποτα! »
θα κάνουν και κοινό σωματείο για να διεκδικούν τα δικαιώματα τους μαζί;
Eddie
13 Οκτωβρίου, 2011 1:44 μμ
«Πιάστε αυτούς που δημιουργούν τα επεισόδια. Αυτοί είναι ο πραγματικός κίνδυνος»
Οι καλοί διαδηλωτές συγχωρούν τους βασανιστές τους.
Οι «κακοί» που χρησιμοποιούν βία είναι ο κίνδυνος. Να τους συλλάβετε και να τους πατάξετε!
YEAH! Σκίζει ο ανθρωπισμός….
chief rebel angel
13 Οκτωβρίου, 2011 1:56 μμ
Ο Κυπραίος ήταν από πριν μάλλον ανάπηρος.
Πριν ήταν τυφλός, τώρα απλά κουφάθηκε…
mitera
13 Οκτωβρίου, 2011 2:01 μμ
«Αυτοί είναι ο πραγματικός κίνδυνος. Και μη φοβάστε για το τι θα αποκαλυφθεί για τις πραγματικές τους ταυτότητες.»
Τι να εννοεί άραγε ο ποιητής;Οι αποκαλύψεις ποιών ταυτότητων θα φόβιζαν άραγε τους Ματάδες,πέραν των συναδέλφων τους;
Για να μη κολλάμε μόνο σε μια πρόταση
υγ
Πολύ θα ήθελα να μάθω τι είπε κι ο Γλεζος
Spin
13 Οκτωβρίου, 2011 2:04 μμ
Ο οποίος Γλέζος και αυτός είχε φάει σιφουνιά απευθείας…
mitera
13 Οκτωβρίου, 2011 2:12 μμ
Τυχαίο;
catalternative
13 Οκτωβρίου, 2011 2:22 μμ
Το να ρίχνεις φυσουνιά σε έναν άνθρωπό 87 χρονών δείχνει τουλάχιστον ότι είσαι ανεγκέφαλος…. Αλλά τι περιμένεις από κάποιον που δέχτηκε την δουλειά με χαρακτηρισμό «Βαράτε όποιον σας πούμε» ….
catalternative
13 Οκτωβρίου, 2011 2:05 μμ
Πολύ σωστή η παρατήρηση της μητέρας…..Ξέρουμε τι είπε ο Γλέζος;;;
brujo
13 Οκτωβρίου, 2011 2:13 μμ
Μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι vs αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι : 2-0
Τελικά πρώτα φεύγει η ψυχή κ μετά το χούι
Omadeon
13 Οκτωβρίου, 2011 2:41 μμ
Ελάχιστο αποτέλεσμα θα έχει αυτή η ομιλία, φίλε Γαλαξιάρχη…
Αλλά ΕΠΡΕΠΕ να γίνει, όπως και ΕΠΡΕΠΕ να κάνεις την ανάρτηση.
Ακόμη κι αν αλλάξει ΕΝΑΝ μπάτσο η ομιλία,
ή ακόμη κι αν δεν αλλάξει κανέναν, καλώς έγινε.
Οχι τίποτ’ άλλο, αλλά για να μην παραπονεθεί κανείς μετά πως «δεν ήξερε Τι έκανε».
😉
(παραδόξως, όλα τα θύματα παραβιάσεων ανθρώπινων δικαιωμάτων αναπτύσσουν μια πραγματική νηφαλιότητα, μέχρι και συγχωρητικότητα…)
Omadeon
13 Οκτωβρίου, 2011 2:53 μμ
Υ.Γ. Φυσικά η ομιλία δεν ήταν τέλεια. Δεν θα μπορούσε να είναι. Κάποια πράματα δεν τα προσέγγισε 100% σωστά, κ.ο.κ. Μπορεί και να καταλήξει σε… μια προσπάθεια των γουρουνιών να μη χτυπάνε δημοσιογράφους αλλά να χτυπάνε όλους τους άλλους πιο πολύ, κ.ο.κ. ή μπορεί και να καταλήξει να… εκπλαγούν κάποια στιγμή οι… νεοσύλλεκτοι αφελείς, όταν θα αντιληφθούν ότι κάποιοι που είναι ΔΗΘΕΝ «αναρχικοί», είναι της Χρυσής Αυγής (ΚΑΙ συνάδελφοί τους ενδεχομένως). Πολλά δεν μπορούμε να ξέρουμε. Εκείνο που θεωρώ σίγουρο όμως, είναι ότι η ομιλία είχε μερικά πολύ δυνατά επιχειρήματα, που… ορισμένα γουρούνια θα τα δουν και στον ύπνο τους, σαν ΕΦΙΑΛΤΗ. Κι αυτό είναι ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ….
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε τον επικοινωνιακό αντίκτυπο αυτής της ομιλίας, στο ευρύ κοινό, αλλά και σε κάποιους μπάτσους που δεν ανήκουν στα ΜΑΤ και προβληματίζονται.
Καλή προσπάθεια. Καμία προσπάθεια δεν είναι όμως τέλεια, αν δεν συνδυαστεί με άλλες.
Narrator
13 Οκτωβρίου, 2011 3:05 μμ
«Φυσικά η ομιλία δεν ήταν τέλεια. Δεν θα μπορούσε να είναι. Κάποια πράματα δεν τα προσέγγισε 100% σωστά»
Κρίμα που δεν σε ρώτησε πριν μωρέ…
alexantro trollientes
13 Οκτωβρίου, 2011 4:16 μμ
εσενα σου αρεσε ?
Narrator
13 Οκτωβρίου, 2011 4:33 μμ
Η ομιλία;
Δεν πρόλαβα να τη διαβάσω. Φτιάχνω βαλίτσα και ψάχνω εστιατόρια.
loophole
13 Οκτωβρίου, 2011 3:09 μμ
και είναι και γραμμένο όλο με μικρά, μα πώς δίνει έμφαση έτσι?
loophole
13 Οκτωβρίου, 2011 3:10 μμ
σόρυ
κι είναι και γραμμένο ΟΛΟ με ΜΙΚΡΑ, μα ΠΩΣ δίνει ΕΜΦΑΣΗ έτσι?
zeta dor
13 Οκτωβρίου, 2011 3:24 μμ
(παραδόξως, όλα τα θύματα παραβιάσεων ανθρώπινων δικαιωμάτων αναπτύσσουν μια πραγματική νηφαλιότητα, μέχρι και συγχωρητικότητα…)
Έχεις ένα πόιντ. Μέτα ακολουθεί είτε η μεγάλη οργή είτε η μεγάλη κατάθλιψη
Omadeon
13 Οκτωβρίου, 2011 4:40 μμ
@ζετα
you can say THAT again…
Απλά ο Κυπραίος ίσως δεν υποψιάζεται καν ότι η οδύνη του είναι ΜΟΝΟ η ΑΡΧΗ….
Χέσε μέσα
μπαχαλάκιας φιλόλογος
13 Οκτωβρίου, 2011 2:53 μμ
Δεν είναι όλοι οι ρουφιάνοι δημοσιογράφοι…
μανικακος
13 Οκτωβρίου, 2011 3:00 μμ
lascapigliata
13 Οκτωβρίου, 2011 3:12 μμ
Ας αρχίσουμε από το γεγονός ότι και οι μπάτσοι δεν γεννήθηκαν στην κόλαση, με οπλές και ουρά διαβόλου, και το προχωράμε από εκεί…
Ευτυχώς που δεν δημοσιεύτηκε και η ομιλία του Γλέζου, γιατί υποψιάζομαι, όσοι σκίζαν τα ρούχα τους για τη φυσουνιά, τώρα θα τα ξαναράβανε…
μανικακος
13 Οκτωβρίου, 2011 3:14 μμ
τι ειπε ο Γλεζος δλδ?
lascapigliata
13 Οκτωβρίου, 2011 3:25 μμ
Τί περιμένετε να πει σε ομιλία μπροστά σε μπάτσους με θέμα «Αστυνομία και ανθρώπινα δικαιώματỨ;
μανικακος
13 Οκτωβρίου, 2011 3:29 μμ
ξερω γω….τι πηγε να τους πει?
μπραβο για την αψογη δουλεια?
Eddie
13 Οκτωβρίου, 2011 11:37 μμ
και το ερώτημα είναι: Τι στον πουτσο πηγε να κανει σε αυτη την εκδηλωση;
Να «εκδημοκρατίσει» τους φασιστοθύλακες που ανθιζουν στα ΜΑΤ;
risinggalaxy
13 Οκτωβρίου, 2011 3:24 μμ
από τον Κυπραίο στον Γλέζο. Γεμίσαμε χριστιανούς
zeta dor
13 Οκτωβρίου, 2011 3:15 μμ
Και σας διαβεβαιώνω πως αν αυτός ο καθημερινός μου «θάνατος», αυτό το βασανιστήριο που θα ζήσω μέχρι να κλείσω τα μάτια μου, σταματήσουν αυτά τα κακώς κείμενα και δω ενωμένους τους Έλληνες απέναντι σε αυτή τη λαίλαπα και δεν ξαναδώ χέρι αδελφού να χτυπάει αδελφό, θα είμαι ευτυχισμένος και θα πω: «χαλάλι»
Call me Greek Jesus instead…
loophole
13 Οκτωβρίου, 2011 3:16 μμ
μα είναι πράγματα αυτά κύριε ταξίαρχε?
Narrator
13 Οκτωβρίου, 2011 3:19 μμ
ξέρεις από βέσπα;
μανικακος
13 Οκτωβρίου, 2011 3:19 μμ
εγω δε θεωρω κανενα ματατζη αδερφο μου….θα με βαραει και μετα?
zeta dor
13 Οκτωβρίου, 2011 3:21 μμ
αμα σε θεωρει αδερφο του παντως, θα σε βαράει πιο πολύ…
catalternative
13 Οκτωβρίου, 2011 4:19 μμ
«Οι μπάτσοι είναι αδέρφια μας και μεις αδερφοκτόνοι» 😉
risinggalaxy
13 Οκτωβρίου, 2011 3:24 μμ
ο αυτοεξευτελισμός και ο δοσιλογισμός ως πολιτική γραμμή. πάω να φάω καμιά σφαίρα όμως για να έχω δίκιο να γκρινιάξω.
είμαι κακός διαδηλωτής. πιάστε με.
lascapigliata
13 Οκτωβρίου, 2011 3:27 μμ
Όσοι δεν μπαίνουν στα κουτάκια μας είναι δοσίλογοι. Και ο Κυπραίος και ο Γλέζος.. Λίιιιιγη μετροέπεια δεν βλάπτει….
risinggalaxy
13 Οκτωβρίου, 2011 4:35 μμ
αστο κοπελιά, βρες αλλον για το ξεχαρμάνιασμα
lascapigliata
13 Οκτωβρίου, 2011 8:41 μμ
Γιατί; Έλα να συζητήσουμε πώς ο Γλέζος και ο Κυπραίος εμποδίζουν την ταξική πάλη…
okochos
13 Οκτωβρίου, 2011 5:53 μμ
Εδώ για ξεχαρμάνιασμα…
Εγώ αλλού εντόπισα κουτάκια. Και μάλιστα κουτάκια ατσάλινα. Και μάλιστα κουτάκια ατσάλινα τόσο σκληρά, που δε σπάνε ούτε με κρότου-λαμψης εξ-επαφής.
risinggalaxy
13 Οκτωβρίου, 2011 3:25 μμ
Ζαφ καλύτερα να έβαζες μια ανακοίνωση της αστυνομίας. Τα ίδια λένε και αυτοί. Απλά ο Κυπραίος ήταν δημοσιογράφος
Γιαννκα
13 Οκτωβρίου, 2011 4:06 μμ
με καθε σεβασμο στο προβλημα που αντιμετωπιζει ο δημοσιογραφος….τοση μεγαλοθυμια πια?
BandieraRossa
13 Οκτωβρίου, 2011 4:10 μμ
Πάντως κι αυτός εστίασε στη δημοσιογραφική του ιδιότητα ως επιχείρημα για να μην τον χτυπούσανε… Λίγη αλληλεγγύη δε βλάπτει.
Και από όλη αυτήν την περιπέτεια που πέρασε, είχε να πει, μεταξύ άλλων, να πιάσουν αυτούς που προκαλούν τα επεισόδια…
Τον χτύπησε ο χριστιανισμός κατακούτελα.
Η ομιλία του Γλέζου: http://www.poasy.gr/web/index.php?option=com_content&view=article&id=557:xairetismos-manoli-glezou-sthn-hmerida-astynomia-k-anthropina-dikaiomata&catid=26
Δεν μπορώ να πω ότι χάιδεψε αυτιά. Είπε να καταργηθούν τα ΜΑΤ, και μια ιστορία από την Ασφάλεια το ’44 όπου μέσω μιας συζήτησης κατάφερε να εξανθρωπίσει ένα γουρούνι.
mitera
13 Οκτωβρίου, 2011 4:32 μμ
O oποίος Γλέζος είχε καταχειροκροτηθεί στο Σύνταγμα.
Τότε που η πλατεία ήταν ακόμα κατάμεστη απο κόσμο.
Ωραίος!
ChristosK
13 Οκτωβρίου, 2011 4:14 μμ
48ωρη τελικα!! http://www.alterthess.gr/content/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%B7-48%CF%89%CF%81%CE%B7-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1-19-20-%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%8E%CE%B2%CF%81%CE%B7-0
alexantro trollientes
13 Οκτωβρίου, 2011 4:18 μμ
γιατι το γραφεις δυο φορες , ποια ειναι η διορθωση ?
Γιαννκα
13 Οκτωβρίου, 2011 4:33 μμ
καμμία .. δεν εβγαινε το πρωτο και το ξαναεστειλα… μαλλον πηγε στα spam.ΣΟ μπορειτε να το διαγραψετε…
Mitsaras
13 Οκτωβρίου, 2011 4:24 μμ
Να συμπληρώσω φίλε Χρήστο στο άρθρο που μας παραθέτεις:
Την ανάγκη της κλιμάκωσης του αγώνα με νέα 24ωρη απεργία στις 20 Οκτώβρη για να δοθεί αποφασιστική απάντηση από την εργατική τάξη της χώρας στα κυβερνητικά μέτρα – ταφόπλακα στα δικαιώματα και τη ζωή της, προτείνει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο.
Χτες, με επιστολή της προς τη ΓΣΕΕ, η παράταξη της ΔΑΣ ζητά την έκτακτη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής και υπογραμμίζει ότι:
«Η κυβέρνηση στις 20 Οκτώβρη προχωράει με διαδικασίες εξπρές στην ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, που σφαγιάζει τους μισθούς, καταργεί επί της ουσίας τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και φορτώνει με νέους φόρους τα λαϊκά στρώματα.
Η εργατική τάξη της χώρας μας πρέπει άμεσα ν’ απαντήσει με κλιμάκωση της πάλης, με νέα 24ωρη απεργία και στις 20 Οκτώβρη.
Στην κατεύθυνση αυτή, η ΔΑΣ, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ ζητάμε να συνεδριάσει έκτακτα η Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ και να αποφασίσει νέα 24ωρη απεργία και στις 20 του μήνα».
http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=13/10/2011&id=13736&pageNo=17&direction=1
Mitsaras
13 Οκτωβρίου, 2011 4:26 μμ
Πάντως έχω την αίσθηση πως οδεύουμε προς την 48ωρη με όρους μεγαλύτερης κινητικότητας τόσο σε επίπεδο σωματείων όσο και κοινωνίας γενικότερα. Για να δούμε τι θα γίνει σε αυτήν την απεργιακή κινητοποίηση.
Onoma Eponymo
13 Οκτωβρίου, 2011 4:31 μμ
«Δεν θέλω κανείς να θυμώσει ή να οργιστεί.»
ΚοΚοΚο ΚοΚο….
risinggalaxy
13 Οκτωβρίου, 2011 4:34 μμ
«αυτοί είναι ο πραγματικός κίνδυνος»
ευχαριστουμε τον Κυπραίο που δίνει το πράσινο φως στους trigger happy αστυνομικούς.Ο Άδωνης αν ήταν στη θέση του θα είχε πει λιγότερα.
LAGARTSAS-A
13 Οκτωβρίου, 2011 4:48 μμ
τι να πει κανεις ρε παιδια!
φαινεται πως εχουν/με σαλταρει οι παντες.
σε συνθηκες κρισης ειναι αληθεια η μεταφυσικη εχει τις χαρες της.
LAGARTSAS-A
13 Οκτωβρίου, 2011 4:51 μμ
τα σχολια παν οπου γουσταρουν 😉
ή υπαρχουν ισχυροι ελκυστες.
χαχαχαχα
Spin
13 Οκτωβρίου, 2011 4:58 μμ
Lagartsa θα έπρεπε ήδη να ξέρεις πως τα σχόλια άπαξ και καταγραφούν αυτοδιευθύνονται και πάνε όπου θέλουν 😛
class-ic
13 Οκτωβρίου, 2011 5:35 μμ
Διάβασα όλη την ομιλία. Από σεβασμό σε έναν άνθρωπο που έμεινε ανάπηρος από την κρατική καταστολή. Ίσως γιατί και εμένα με έχουν στείλει στο νοσοκομείο και αν και τα τραύματα μου ήταν αστεία μπροστά σε αυτό που έπαθε ο κος Κυπραίος, ε πώς να το κάνουμε, απέκτησα μια ευαισθησία στο θέμα.
Αλλά αυτά που είπε ήταν ανατριχιαστικά. Κρίμα και πάλι κρίμα. Υπερασπίστηκε το καθεστώς και τη νομιμότητα, δεν είχε λέξη να πει για τον κύριο θεσμικό ρόλο της αστυνομίας, δηλαδή την προστασία των προνομίων των αρχόντων, δεν είχε λέξη να πει για το δίκαιο όσων καταπιεσμένων αντιδρούν, δεν είχε λέξη να πει για τον τεχνητο διαχωρισμό σε νομιμόφρονες διαδηλωτες και «μπαχαλάκηδες» και το πώς αυτό το ιδεολόγημα χρησιμεύει για την καταστολή των αγώνων.
Και το κυριότερο: υπερασπίστηκε την κοινωνική είρήνη και την (εθνική) ενότητα. Id est την υποταγή της τάξης μας. Η εποχή που «αδερφός χτυπούσε αδερφό» δεν ήταν μαύρη κ. Κυπραίε. Ήταν η πιο σημαντική στιγμή του αγώνα των εργαζόμενων για ελευθερία. Και αυτή την εποχή θέλουμε να ξαναζήσουμε. Εμένα αδερφός μου είναι ο συνάδελφός μου και όχι ο εργοδότης μου, το κράτος του εργοδότη μου και οι ένστολοι μπράβοι του.
Είναι δυνατόν να σέβεσαι και να περιφρονείς έναν άνθρωπο ταυτόχρονα; Γιατί αυτό νιώθω.
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
13 Οκτωβρίου, 2011 5:48 μμ
Το μήνυμα του Κυπραίου προς τα ΜΑΤ σαφώς δεν το ανάρτησα γιατί συμφωνώ με το περιεχόμενό του (ούτε κατά διάνοια). Ούτως ή άλλως πρόκειται για μία δακρύβρεχτη φωσκολικού τύπου χιλιοειπωμένη ρετσέτα.
Θεωρώ ως βάση του παρακάτω σκεπτικού, ότι δεν πιέστηκε ή του έταξαν ανταλλάγματα για να συμμετέχει εκεί. Γιατί αν συνέβη κάτι τέτοιο τότε οποιαδήποτε προσέγγιση τόσο για το τι είπε, όσο και για το γιατί, πέφτει στο κενό.
Γνώμη μου είναι ότι η στάση του Κυπραίου αναδεικνύει μερικά πράγματα:
1. Το σφάλμα τμήματος της Αριστεράς (και ακόμη μεγαλύτερου της Αναρχίας) να πιστεύει στον «συνειδησιακό αυτοματισμό» (δικός μου νεολογισμός, αν επιτρέπεται). Για να το κάνω λιανά, ότι η ροπαλιά στο κεφάλι φτιάχνει επαναστάτες. Αποτέλεσμα αυτής της ψευδαίσθησης, η συχνή (πολύ συχνή) απογοήτευση και οργή. Οι άνθρωποι εκ φύσης αποζητούν την ασφάλεια. Ασφάλεια που προσφέρουν οι πεποιθήσεις και η κοσμοθεωρία τους. Η συνειδησιακή μετάβαση είναι μία κοπιώδης και χρονοβόρα διαδικασία, που προϋποθέτει στήριξη και όχι απόρριψη όποιου δεν γνώρισε το «Φως το Αληθινόν»
2. Το ότι πρέπει να καταλάβουμε πως -καλώς ή κακώς- ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού πιστεύει στην ειρηνική αντίσταση και δεν είναι διατεθειμένο (ακόμη) να «βγει στο βουνό». Αυτό το, μέγάλο επαναλαμβάνω, μέρος του πληθυσμού αντιλαμβάνεται εκ των πραγμάτων τους συγκρουσιακούς ως εχθρούς του. Ως εχθρούς του ίδιου του (όποιου) κινήματος. Και εδώ, σε μεγάλο βαθμό δεν πρόκειται προσωπικά να διαφωνήσω μαζί τους. Πράγματι, ένα μέρος των συγκρούσεων που έχει καταντήσει θεατρικό δρώμενο δεν προσφέρει τίποτε απολύτως, αν δεν ζημιώνει κι όλας τη λαϊκή συσπείρωση.
3. Υπάρχουν άνθρωποι (και είναι οι περισσότεροι) που πιστεύουν στους βασικούς θεσμούς της αστικής δημοκρατίας, χωρίς να είναι ούτε αστοί, ούτε καν να γουστάρουν το αστικό καθεστώς. Πρόκειται για τον κόσμο που αντιλαμβάνεται το Σύνταγμα ως τη μίνιμουμ θωράκιση των δικαιωμάτων του και πού πάνω σε αυτό ετεροκαθορίζεται μεν, απαιτεί δε όσα του ανήκουν και έχει κερδίσει με τους αγώνες του (γιατί και οι νόμοι που τον προστατεύουν αποτέλεσμα αγώνων είναι). Κάνει δεν κάνει καλά, έτσι είναι.
4. Τη συναισθηματική και ψυχική κατάσταση στην οποία μπορεί να περιέλθει όποιος μισερευτεί από τα όργανα της τάξης. Η στάση του Κυπραίου θυμίζει έντονα κάποια θύματα βιασμού, που αυτοοικτίρονται ή ακμη χειρότερα έχουν ενοχές. Η ανθρώπινη αδυναμία απέναντι σε ένα πανίσχυρο αντίπαλλο που τους έχει αφαιρέσει εντελώς την αξιοπρέπειά τους. Προσωπικά δεν το παραβλέπω καθόλου. Και τέλος πάντων δεν είμαι σε θέση να σηκώσω το δάκτυλο σε έναν άνθρωπο που θα παραμείνει για πάντα ανάπηρος, επειδή δεν δικαιώνει τα δικά μου πιστεύω.
Επαναλαμβάνω, θεωρώ ανάξιο λόγου το περιεχόμενο της ομιλίας, αλλά σε καμία περίπτωση τον ίδιο τον Κυπραίο.
loophole
13 Οκτωβρίου, 2011 6:09 μμ
πάντως αυτά που γράφεις πρόεδρα τα θεωρώ τελείως μα τελείως αυτονόητα και όποιος μιλάει χωρίς να τα έχει στο μυαλό του είναι (και μου δημιουργεί τεράστια έκπληξη κάθε φορά που το καταλαβαίνω αυτό) απελπιστικά εγκλωβισμένος στον μικρόκοσμό του.
lascapigliata
13 Οκτωβρίου, 2011 8:44 μμ
Μικρόκοσμους και μικρογαλαξίες……
loophole
13 Οκτωβρίου, 2011 11:52 μμ
έλα σίριαλ έχετε καταντήσει με τον γαλαξία 😛
Eddie
13 Οκτωβρίου, 2011 11:57 μμ
εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος 😛
lascapigliata
14 Οκτωβρίου, 2011 1:43 πμ
Τί λες; Τις προάλλες συμφωνήσαμε. Ήταν ιστορική μέρα. Τη σημείωσα στο ημερολόγιο μου….
μανικακος
14 Οκτωβρίου, 2011 1:53 πμ
θα ειχατε πιει μαλλον…… 🙂 🙂 🙂
lascapigliata
14 Οκτωβρίου, 2011 1:54 πμ
Ποτέ δεν πίνω όταν τρολάρω…
μανικακος
14 Οκτωβρίου, 2011 1:59 πμ
ουτε εγω…απλα δεν ειμαι συνεπεις στα λόγια μου 🙂 🙂
LAGARTSAS-A
13 Οκτωβρίου, 2011 6:21 μμ
νεολογιστη προσεχε!
γιατι θαχουμε «παραπλευρες απωλειες».
χαχαχαχα …
alexantro trollientes
13 Οκτωβρίου, 2011 8:52 μμ
Η στάση του Κυπραίου θυμίζει έντονα κάποια θύματα βιασμού, που αυτοοικτίρονται ή ακμη χειρότερα έχουν ενοχές. …. τέλος πάντων δεν είμαι σε θέση να σηκώσω το δάκτυλο σε έναν άνθρωπο που θα παραμείνει για πάντα ανάπηρος, επειδή δεν δικαιώνει τα δικά μου πιστεύω.
___________________________
καπου χανεται το νοημα ρε Ζαφ
τελικα του σηκωνεις η οχι το δαχτυλο οταν του λες πως δρα σαν αυτομαστιγωνομενο θυμα βιασμου
Χρηστος Κ.
13 Οκτωβρίου, 2011 9:00 μμ
Θα κατανοησουν αρκετοι εδω μεσα αυτα που γραφεις? Γιατι το μπετον ειναι ισχυρο υλικο και δε σπαει ευκολα.
vassozacharof
13 Οκτωβρίου, 2011 11:07 μμ
αυτό μου θυμίζει η στάση του Κυπραίου
Eddie
13 Οκτωβρίου, 2011 11:49 μμ
επίσης η πλειοψηφία ψηφίζει τα δυο μεγάλα κόμματα (μέχρι πρόσφατα έστω). Επίσης είναι και θρησκευόμενη. Τι να κάνουμε τώρα; Να πάμε με τα νερά των αυταπατών της πλειοψηφίας, επειδή πιστεύει στο κουρελιασμένο και πολλαπλά βιασμένο σύνταγμα και τη μη βία;
Χώρια που είναι εντελώς μονοδιάστατη και στατική αυτή η ανάλυση που βλέπει ΜΟΝΟ συστημικές αυταπάτες στην κοινωνία και όχι και ανατρεπτικές δυναμικές (όπως στους διόλου ειρηνικούς «νοικοκυραίους» της Κερατέας ας πούμε). Με δυο λόγια, είναι πέρα για πέρα λάθος να εξάγουμε συμπεράσματα για το σύνολο της κοινωνίας μέσα από την ομιλία ενός και μόνο ανθρώπου (του Κυπραίου).
vassozacharof
13 Οκτωβρίου, 2011 9:16 μμ
από την ομιλία του Κυπραίου εξάγεται το εξής: ή δεν κατάλαβε ακόμα τί τον χτύπησε, ή κατάλαβε επιτέλους και τρόμαξε, οπότε τό’ριξε στα χριστιανικά , αδυνατώντας να διαχειριστεί τον τρόμο του…μου θυμίζει φαντάρους που μετά τον τραυματισμό τους μετατρέπονται σε ξενέρωτους πασιφιστές, ως απόμαχοι…κάτι σαν αυτούς που είδαμε στις ΗΠΑ μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ..όπως και να’χει, το σύστημα κατάφερε να τον αφοπλίσει καθ’όλα…
demonio
13 Οκτωβρίου, 2011 9:54 μμ
Εγω απο την ομιλια αυτη καταλαβαινω πως ο ανθρωπος αυτος (του οποιου την δουλεια δεν γνωριζω καθολου και αρα δεν μπορω να τον κρινω πιο συνολικα) προσπαθει να τραβηξει μια γραμμη, να κανει εναν απολογισμο προσωπικης φυσης, για να μπορεσει να προχωρησει παρακατω με τα νεα δυσμενεστερα δεδομενα που εχει να αντιμετωπισει. Και οτι επιλεγει να μην μισησει τον φταιχτη και να μην τον φοβαται κιολας.
Ισως για μας που ειμαστε απεξω, η συνολικη εικονα ως προς το «ποιος φταιει» και γιατι συμβαινουν τετοιου τυπου επιθεσεις να ειναι πολυ διαφορετικη απ’αυτην που εχει ο ιδιος αυτη την στιγμη και ισως να περιμενε κανεις, εφοσων ηταν και πολεμικος ανταποκριτης να εχει μια αλλη οπτικη πανω στο γιατι σκοτωνονται/τραυματιζονται οι ανθρωποι σε εμπολεμες ζωνες.
Απο την καθαρα ανθρωπινη μερια κατανοω ομως πως εχει την αναγκη να δωσει νοημα γι’αυτο που του συνεβει, για να μπορεσει να το κατεργαστει. Ποιος αληθεια μπορει να διαχειριστει τοσο ευκολα μια τοσο μεγαλη αλλαγη; Ο περισσοτερος κοσμος με παρομοιο τροπο αντιμετωπισει τις σοβαρες ασθενειες: προσπαθει να βρει ενα νοημα τοσο στον επικειμενο θανατο, οσο και στην ζωη του μεχρι εκεινη την στιγμη. Και ο Κυπραιος ως θανατο φαινεται να βιωνει την δικη του κατασταση.
Για ολους αυτους τους λογους, δεν νομιζω πως εχω διαθεση να κρινω πολιτικα την ομιλια του. Θεωρω χρησιμο πως την εκανε και ας βγαλλουμε ολοι οι υπολοιποι τα πολιτικα συμπερασματα απο το ιδιο το συμβαν (και τα κατ’επαναληψη εγκληματα των δυναμεων καταστολης).
okochos
13 Οκτωβρίου, 2011 10:05 μμ
Γαλαξιάρχη, θα ακολουθήσω τη δομή του κειμένου σου για να τοποθετηθώ πάνω σε μερικά πραγματάκια.
1.Ο συνειδησιακός αυτοματισμός που αναφέρεις μου θυμίζει κάτι άναλυσεις που αναφέρονται σε «συνθήκες όξυνσης της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης που νομοτελειακά οδηγούν σε ριζοσπαστικοποίηση των μαζών». Τέτοιου είδους μηχανιστικές αντιλήψεις απέτυχαν παταγωδώς να εξηγήσουν πχ την άνοδο του ναζισμού. Και τέτοιες αναλύσεις δεν είναι παράγωγα της αναρχικής-αντιεξουσιαστικής θεώρησης. Συνεπώς θεωρώ το <> άτοπο, όχι για να τη βγώ στην Αριστερά, αλλά γιατί θεωρώ ότι καλό είναι τέτοια ζητηματάκια να ξεκαθαρίζονται. Προφανώς η συνειδησιακή αλλαγή είναι χρονοβόρα, διαρκής, κοπιώδης και αφορά ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ(και τους συνειδητοποιημένους(χρησιμοποιώ καταχραστικά τον όρο). Αλλά, όπως και να το κάνουμε η παρουσία στο δρόμο είναι ένα αποτέλεσμα και ταυτόχρονα ένα μέσο συνειδητοποίησης σε κάποιο βαθμό. Συνεπώς, δεν μπορώ να αντιμετωπίσω με την ίδια επιείκια κάποιον που μιλάει για κωλόπαιδα που τα σπάνε από την άνεση της πολυθρόνας του, και έναν άνθρωπο ο οποίος βρέθηκε πολλές φορές στο επίκεντρο γεγονότων και αναμασά τα ίδια και τα ίδια.
2.Με εκνευρίζει το ιδεολόγημα της μη-βίας, όχι γιατί διαφωνώ πολιτικά μαζί του. Σεβαστή η διαφωνία και δεν καταδικάζω κάποιον που δεν θέλει ή δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί με συγκρουσιακούς όρους σε αυτό που λέμε σύστημα. Αυτό που με εκνευρίζει είναι ότι στην ελληνική κοινωνία όπου κάθε μορφή πολιτικής αντιβίας «καταδικάζεται από κάθε υγιώς σκεπτόμενο άνθρωπο», η ενδοκοινωνική βία(ΜΕΣΑ στην οικογένεια, ανάμεσα σε καταπιεσμάνες κοινωνικές ομάδες κλπ κλπ) είναι διάχυτη παντού. Και δεν μιλάω για έμμεση(ψυχολογική και τα λοιπά) βία, αλλά για αμεσότατες μορφές της. Στο δικό μου αξιακό σύστημα (τον μικρόκοσμο, ντε) το πολιτικό από το προσωπικό δεν διαχωρίζονται. Συνεπώς αυτή η αντιφατικότητα που εντοπίζω μεταξύ του τί προτάσσεται πολιτικά και του τί συμβαίνει κοινωνικά, μου δημιουργεί μια απορία ανάμεσα στη συνέπεια λόγου και πραξης στην αγγελίκα πλασμένη κοινωνία μας, που ζεί ειρηνικά και της φταίνε οι μπαχαλάκηδες. ΠΡΟΦΑΝΩΣ δεν θέλω να γενικεύσω λέγοντας ότι όποιος προτάσσει την παθητική αντίσταση είναι υποκριτής. Αυτό που λέω είναι ότι καλό θα είναι να πάψουμε να βλέπουμε τα πράγματα αποσπασματικά και να τα αναλύουμε στην ολότητά τους.
Τώρα, για τα περί θεατρικού δρωμένου μέρους των συγκρούσεων θα συφωνήσω, αλλά θα επεκτείνω το συλλογισμό σου και στη γενική απεργία όπως γίνεται σήμερα. Το τελευταίο διάστημα έχουν καλεστεί τόσες και τόσες απεργίες, οι οποίες πέραν της μικρής συμμετοχής, κορυφώνονται με μία ώραια περατζάδα στους δρόμους του κέντρου. Αποτελεσματικότητα μηδέν. Πρέπει μήπως να μην γίνονται; Όχι. Κατα τη γνώμη μου, αυτό που πρέπει να συμβεί είναι να μην γίνοντα με τον τρόπο που γίνονται. Δεν είναι το μέσο λάθος, είναι ο τρόπος που χρησιμοποιείται. Και αυτό πάει και για τη σύγκρουση, επιστρέφοντας στην αρχή της παραγράφου.
Δεν αντιλαμβάνομαι ούτε τους συγκρουσιακούς, ούτε τους μη συγκρουσιακούς ως εχθρούς μου. Στέκομαι αλληλέγυος στους αγώνες της κοινωνίας και μέσα σε αυτούς. Αυτή τη στοιχειώδη αλληλεγύη δεν την εντοπίζω στο λόγο του Κυπραίου, ο οποίος λειτουργεί διχαστικά αντί να λειτουργεί συνθετικά. Γι αυτό τον ψέγω, όχι για την ανάγνωσή του πάνω στο ζήτημα της βίας.
3.Έτσι είναι. Απλώς για μένα ζητούμενο είναι ο κόσμος σιγά σιγά να αρχίσει να απαγκιστρώνεται από τους (όντως κατακτημένους με αγώνες) νόμους που τον προστατεύουν. Εξάλλου, αυτοί άρχισαν πρώτοι να απομακρύνονται από κοντά του.
4.Συμφωνώ νομίζω. Και λέω «νομίζω» γιατί άλλο πράγμα η αιτιολόγηση και άλλο η δικαιολόγηση. Πολύ σημαντικό να εντοπίζεις τους παράγοντες που παίζουν ρόλο στη διαμόρφωση μιας κατάστασης. Όμως υπάρχει μεγάλη απόσταση ανάμεσα σε αυτό και στο να αρχίζεις να μοιράζεις συγχωροχάρτια.
Οι άνθρωποι είναι ό,τι γίνονται(αυτό πάει και για το Γλέζο-σεβασμός στο παρελθόν του, αλλά το παρελθόν είναι παρελθόν ακριβώς επειδή έχει αλλάξει σε παρόν). Θεωρώ ανάξιοπρεπή τη στάση του Κυπραίου, κατανοώντας όλα όσα αναφέρεις.
Και κάτι τελευταίο, για να κλείσω το βαρετό σεντόνι μου, προς κάποιους σχολιαστές που σπεύδουν να μιλήσουν για μικρόκοσμους, κουτάκια και τα λοιπά. Το είπά και πιό πάνω:
Εγώ αλλού εντόπισα κουτάκια. Και μάλιστα κουτάκια ατσάλινα. Και μάλιστα κουτάκια ατσάλινα τόσο σκληρά, που δε σπάνε ούτε με κρότου-λαμψης εξ-επαφής.
Άντε και καλό κουράγιο με το πρόβλημα που του έλαχε να αντιμετωπίσει ό άνθρωπος.
DrAluca
13 Οκτωβρίου, 2011 11:27 μμ
Okochos….
Σορρυ για την ταλαιπωρια αλλα η wordpress μας κανει τρελα τσαλιμια…
Δωσε μου λιγο χρονο να κρατησω μονο μια φορα την καθε απαντηση σου και συνεχισε…
Χαμογελατε…
okochos
13 Οκτωβρίου, 2011 11:27 μμ
Τί έκανα ο κακούργος; Καθαρίστε με αμέσως.
i-koula
13 Οκτωβρίου, 2011 11:31 μμ
xaxaxa
ψυχραιμια! 🙂 τωρα τα ειδαμε στα σπαμ…
νεξτ τάιμ, περιμενε λιγο παραπανω πριν ξαναγραψεις τα ιδια, για να μην παιδευεσαι ..
okochos
13 Οκτωβρίου, 2011 11:33 μμ
Κομπλέ. Σόρρυ για την ταλαιπωρία, παίδες.
DrAluca
13 Οκτωβρίου, 2011 11:34 μμ
Σενιος….
Σαν καινουριος…..Θα σας ξεσκονισει τωρα και η κυρια koula αι θα εισαστε ετοιμος…
Πληρωνεται στην επομενη επισκεψη…
😛 😛
Χαμογελατε…
LAGARTSAS-A
14 Οκτωβρίου, 2011 12:54 πμ
Υπογραψτε εδώ για την παγκοσμια μερα κινητοποιησεων 15 οκτωβρη εναντια στην κοινωνικη εξαθλιωση που επιβαλουν τα αφεντικα.
Εκατομμυρια κοσμου οπου γης θα ξεχυθουν στις πλατειες και τους δρομους, μαζι και εμεις για να ενωσουν/με τις δυναμεις τους/μας για αμεση δημοκρατια και εναντια στην παγκοσμια τυραννια των εξουσιαστων.
Ο χρονος για την ανατροπη εχει ερθει.
http://www.avaaz.org/en/the_world_vs_wall_st/?fp
lascapigliata
14 Οκτωβρίου, 2011 2:00 πμ
Ωιμέ, ούτε ούτε μια κρότου – λάμψης δεν είναι ικανή να κάνει κάποιον να συμφωνήσει μαζί μας. Έχει και ο Κυπραίος να ξεπεράσει το πένθος του, αλλά έχετε και εσείς….
Επίσης το να συγχωρείς δεν είναι αδυναμία, όπως αναφέρεται ειρωνικά…. Δείχνει ότι καταλαβαίνεις κάποιους μηχανισμούς που φέρνουν τον άλλο να δρά, όπως δρά.
Τα εκδικητικά πάθη, τρώνε πρώτα τον παθόντα. Την δικιά του ανθρωπιά προσπαθεί να σώσει ο Κυπραίος.
Eddie
14 Οκτωβρίου, 2011 7:47 πμ
Η συγκερκριμένη περίπτωση προσφέρεται για αναστοχασμό όσον αφορά τα όρια «ανθρωπιστικών» (ή καλύτερα χριστιανικών) προσεγγίσεων. Ειδικά πόσο περίπατο πάει το «καταδικάζω τη βία από όπου κι αν προέρχεται» όταν έχει να κάνει με τη συστημική βία. Εκεί συγχωρούμε. Τους δε «μπαχαλάκηδες» μην τους συγχωρέσουμε. Να τους συλλάβουμε 😛
okochos
14 Οκτωβρίου, 2011 2:22 πμ
Έχουμε να ξεπεράσουμε «εμείς» κάποιο πένθος; Φαντάζομαι πενθούμε που δε χώρεσε το ελεύθερο πνεύμα του Κυπραίου στα ιδεολογικά μας στεγανά(!), ε; Νομίζω ότι αναφέρομαι στην διαφορά ανάμεσα στην «κατανόηση» και τη «δικαιολόγηση». Είναι όση διαφορά έχει ανθρωπιά από τη φιλανθρωπία, η λαϊκότητα από το λαϊκισμό, το ανοιχτό μυαλό από το μεταμοντερνισμό, η μουσική από τον Βας Βας.