Όταν σου αξίζει και απόλυση και περιφρόνηση

Posted on 10 Οκτωβρίου, 2011 4:15 μμ από

115


του Γαλαξιάρχη

Όχι δεν αναφέρομαι ούτε σε μπάτσους, ούτε σε στρατιωτικούς, ούτε σε βουλευτές και υπουργούς. Στο στόχαστρό μου (και πάλι) συγκεκριμένοι εργαζόμενοι του δημοσιογραφικού κλάδου. Του σφαγιαζόμενου από τις εργοδοσίες δημοσιογραφικού κλάδου. Του κλάδου με τις περισσότερες (αναλογικά) απολύσεις, αλλά και τους πιο αμετανόητους αντιδραστικούς. Και μάλιστα… ανυπόγραφα αντιδραστικούς. Υπάρχουν λοιπόν εργαζόμενοι που αξίζουν και απόλυση αλλά και την πλήρη περιφρόνησή μας. Η αλληλεγγύη δεν χαρίζεται. Κερδίζεται!

Αφετηρία για μία ακόμη πολεμική απέναντι σε συγκεκριμένους μισθωτούς, ένα δημοσίευμα των Νέων. Πάλι δηλαδή από μία εφημερίδα του ίδιου Ομίλου που προκάλεσε την προηγούμενη κριτική μου σε εργαζόμενους στο χώρο της δημοσιογραφίας. Υπενθυμίζω ότι πρόκειται για μία δημοσιογραφική παράγκα που τα τελευταία χρόνια έχει υποπέσει δεκάδες φορές σε δημοσιογραφικά εγκλήματα, όπως παραποιήσεις ντοκουμέντων και ψευδείς ειδήσεις. Εγκλήματα για τα οποία ουδέποτε υπήρξε σοβαρή αντίδραση από τους ίδιους τους εργαζόμενους που υποτίθεται ότι θίγονται από την άθλια αυτή εικόνα. Υπενθυμίζω επίσης, ότι όταν εγινε το πρώτο πογκρόμ απολύσεων και το κλείσιμο του καθημερινού Βήματος, κάποιοι παρακαλούσαν τους συναδέλφους τους να κατέβουν για λίγα λεπτά στη συναυλία διαμαρτυρίας που γινόταν ακριβώς έξω από τη γιάφκα του Ψυχάρη και να εκφράσουν την ηθική στήριξή τους προς τους απολυμένους. Πράγμα που δεν έκαναν. Συνέπεια εκείνης της θλιβερής σιωπής τους ήταν να μπούμε στη δεύτερη φάση του πογκρόμ την προηγούμενη εβδομάδα, με τους «νομοταγείς» αυτούς συναδέλφους να επιβραβεύονται για την υποταγή τους με μία τιμητικότατη… απόλυση.

Το σημερινό δημοσίευμα των Νέων, για το γεγονός του γιαουρτώματος του πρώην υπουργού δικαιοσύνης και νυν εσωτερικών Χάρη Καστανίδη, μας υπενθυμίζει ότι κάποιοι δημοσιογράφοι παραμένουν αμετανόητες λέρες που αποζητούν πλέον την πλήρη περιφρόνησή μας. Στο (ανυπόγραφο) ρεπορτάζ των Νέων ξεκινά η παραποίηση της πραγματικότητας από τον τίτλο «Γιαούρτωσαν, έβρισαν και απήλθαν ανενόχλητοι» και η πολύ συγκεκριμένη στόχευση από τον υπότιτλο «Ρόλο θεατή της επίθεσης κατά του Χ. Καστανίδη κράτησε η Αστυνομία».

Σύμφωνα με το δημοσίευμα:

  • Ο Καστανίδης δεν κινήθηκε εναντίον των διαμαρτυρόμενων
  • Οι Βούγιας και Καστανίδης παρέμειναν ατάραχοι για να παρακολουθήσουν το έργο
  • Οι θαμώνες τα έβαλαν με τους διαμαρτυρόμενους «νεαρούς»
  • Η αστυνομία ολιγώρησε (αφήνοντας υποψία για σκοπιμότητα στη στάση της)

Ανώνυμο δημοσίευμα ισούται με συλλογική ευθύνη

Το βίντεο του περιστατικού μιλά από μόνο του για τα γεγονότα που αποκρύπτουν και παραποιούν οι δημοσιογράφοι των Νέων. Αυτοί οι ίδιοι δημοσιογράφοι που δεν υπογράφουν το κατάπτυστο αυτό δημοσίευμα και καλούν την αστυνομία να αναλάβει δράση προκειμένου να προφυλάξει τους πολιτικούς από τους «υβριστές νεαρούς» και να διαφυλάξει την ιδιωτικότητά τους. Αυτοί οι ίδιοι «κουκουλοφόροι δημοσιογραφούντες» που εγκαλούν τις μονάδες καταστολής με το πολύ πρόσφατο και πασίγνωστο ιστορικό τους στη «διαφύλαξη της κοινής ειρήνης» (βλ. σπασμένα κεφάλια πολιτών, κουφοί συνάδελφοι και γρονθοκοπημένες συναδέλφισσες) για αδιαφορία απέναντι σε φαινόμενα βίας.

Ο (κάθε) Πρετεντέρης, Μανδραβέλης, Παναγιώτου, Παπαδημητρίου κ.ο.κ. βάζει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του κάτω από την αφεντομουτσουνάρα του στο καθημερινό λίβελο εναντίον της ενοχλητικής κοινωνίας και της ακόμη πιο ενοχλητικής δημοκρατίας. Αυτό οφείλουμε να τους το αναγνωρίσουμε. Οι δεκάδες ανώνυμοι όμως συκοφάντες και ψευδολόγοι των διαπλεκόμενων φυλλάδων δεν έχουν καν το θάρρος της γνώμης τους. Αφού παραποιήσουν την πραγματικότητα, αφού υπηρετήσουν πολιτικές ατζέντες, αφού διασπείρουν προσβλητικά δημοσιεύματα, για δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους, εργαζόμενους, άνεργους, συνταξιούχους, φοιτητές, μαθητές, μπορεί κάλλιστα να διαμαρτύρονται κατ’ ιδίαν για τη ζούγκλα των ΜΜΕ και να ζητούν την αλληλεγγύη όλων όσων διασύρουν καθημερινά. Κι αν τους τσακώσεις στα πράσα, πάντα θα φταίει κάποιος αρχισυντάκτης, υπεύθυνος ύλης, διευθυντής, επικεφαλής τμήματος, μαρκετινίστας, CEO, COO, CFO και δεν συμμαζεύεται.

Δεν σας χαρίζουμε τίποτε!

Έχω κουραστεί να παρακολουθώ συγκεντρώσεις, ομιλίες και διαλέξεις, στις οποίες επώνυμοι και όχι τόσο επώνυμοι δημοσιογράφοι από αυτά τα «μαγαζιά» παίρνουν το λόγο αναφερόμενοι σε συμφέροντα, λογοκρισία, απειλές, αλλά και ουκ ολίγες «πιπεράτες» ιστορίες για συναδέλφους τους και προϊσταμένους.

Φτάνει ο εμπαιγμός. Στον πόλεμο που έχει κηρύξει η κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με τα μαγαζιά τους εναντίον της εργατικής τάξης, δεν χωρούν πλέον δικαιολογίες. Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι κάποιοι επιθυμούν να μείνουν αμέτοχοι, ή φοβούνται να ενεργοποιηθούν κινηματικά, όσοι συμμετέχουν -έστω και έμμεσα- στο παιχνίδι αυτό τη συστηματικής συκοφαντίας και προπαγάνδας, έχουν πάρει έμπρακτα και συνειδητά θέση. Ξεκάθαρα, εναντίον της κοινωνίας.

Όσο μάλιστα δεν υπογράφουν τα δημοσιεύματά τους, τόσο συμμετέχουν στη συλλογική σπίλωση του κλάδου τους. Τόσο δικαιώνουν αλλά και τρέφουν συνειδητά εκείνους που δικαίως φωνάζουν «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι«.

Για εσάς λοιπόν, που οικειοθελώς αναλαμβάνετε παράλληλα τους ρόλους και του δημοσιογράφου και του αλήτη και του ρουφιάνου, καμία αλληλεγγύη, κανένα δάκρυ και καμία στήριξη. Όχι μόνο σας αξίζει η απόλυση στο επόμενο πογκρόμ, αλλά και η περιφρόνηση από τον περίγυρό σας. Εδώ όλα πληρώνονται!