Δύο Φανταστικές Χρονιές (Γιούπι για για γιούπι γιούπι για)

Συμπληρώνονται σήμερα 2 ολάκερα χρόνια χαράς, ευδαιμονίας, κοινωνικής αλληλεγγύης και αγάπης. Ποτέ στη ζωή μου δεν έχω νοιώσει τόσο χαλαρός, όσο αυτά τα τελευταία 2 χρόνια. Πραγματικά δεν με απασχολεί τίποτα. Τα χω γράψει όλα στα παπάρια μου. Τα χω φορτώσει όλα στον κόκορα. Έφυγαν από πάνω μου οι πίκρες, οι έγνοιες και τα προβλήματα που μου βάραιναν το στήθος και δεν με άφηναν να χαρώ τον (πράσινο) ήλιο, την θάλασσα, τα βουνά, τον καθαρό αέρα, τα σκιουράκια και την ολοκαίνουρια πλάσμα οθόνη 106 ιντσών που πήρα με προσφορά από το e-shop της νεολαίας Πασόκ.

Μιλάμε για μεγάλους τρόμπες

Πριν 2 χρόνια ακριβώς, στις 4 του Οκτώβρη του 2011 (από δω και πέρα “Κόκκινος Οκτώβρης”), σχεδόν 3 εκατομμύρια ΕΛΛΗΝΕΣ ψήφισαν την Πασοκάρα. Είχαμε βέβαια ντερμπάρα, καθώς άλλοι τόσοι μαλάκες, ε συγνώμη ΕΛΛΗΝΕΣ, ψήφισαν την Νέα Δημοκρατία . Τέλος, περίπου 400 χιλιάδες νοματαίοι ψήφισαν το νέο κόμμα του Λαού, το ΛΑΟΣ. Από τότε ξεκίνησε η νεότερη νέα εποχή της νεανικής Ελλάδας .

Πάντα μέσα η καλή εφημερίδα

Τι να πρωτοθυμηθώ; Το πρόγραμμα των 100 ημερών; Το περίστροφο; Τον Παπακωνσταντίνου; Τον Λοβέρδο; Τον Παπουτσή; Τον χρυσοχουντίδη; Τον Πάγκαλο; Την Διαμαντοπούλου; Όλοι τους μάλαμα παιδιά. Και το καλύτερο; Σχεδόν δεν θυμάμαι τι έχει κάνει ο καθένας και τι ακριβώς κάνουν κάθε μέρα στα κανάλια και στα ραδιόφωνα! Άσε που νομίζω ότι αλλάζουν θέσεις μεταξύ τους για να με μπερδέψουν. Είναι εκπληκτικό, από κάποιο σημείο και μετά απλά στον εγκέφαλο μου δεν υπάρχει απολύτως τίποτα. Κενό. Μηδέν. Λευκό. Τίποτα. Νάδα !

Πλέον νοιώθω έτοιμος να σπάσω οριστικά τον αέναο φαύλο κύκλο της γέννησης και του θανάτου. Έχω περάσει πάνω και πέρα από το ποσοστό ανεργίας, τις δόσεις, τα ακίνητα, τις τράπεζες, τις εισφορές, τα νέα μέτρα, τα πραγματικά νέα μέτρα, τα “δεν είναι ακριβώς έτσι” νέα μέτρα, τα “αν πάρουμε νέα μέτρα θα είναι στην ουσία παλιά” μέτρα, τα ντου, τις ξαφνικές άμυνες, τα “πάμε ρε μαλάκες να δώσουμε μία καλή να σώσουμε τη χώρα”  τα “θα πεθάνουμε όλοι πτωχοί και άρρωστοι αν δεν πάρουμε την δόση μας”, τα “στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα” και τόσα άλλα.

Δεν με ενδιαφέρουν πλέον οι απολύσεις, οι εφεδρείες, οι κόκκινες γραμμές, τα “μολών λαβέ” του παναγόπουλου, οι “εξορθολογισμοί” μισθών, η “απελευθέρωση” της εργασίας, η “απαγκίστρωση” από τα κολλήματα του παρελθόντος. Δεν με αφορά το παρόν, το μέλλον, το αύριο, το σήμερα. Έχω ξεφύγει εντελώς. Διέλυσα το εγώ μου σε χίλια μικρά κομματάκια και αφυπνίστηκα. Επιτέλους! Πλέον δεν υπάρχω. Δεν υπάρχω!

Για αυτό πάμε όλοι μαζί αδέρφια. Ας φωνάξουμε όλοι μαζί…

ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΣΟΚ.

Spin Yogi,  the 3rd Sufi Mastah of Socialism

γκοντό : http://wp.me/p1pa1c-d2m

Ετικέτα: 2 χρόνια πασόκ, περίστροφο, σαμσάρα, σούφι, τρυπες, αριστερή πρωτοβουλία, δεν υπάρχω, ζόφος, θάνατος

Posted in: Ελλάδα, Ψυχή