Παλαιστινιακό Κράτος: Βέτο από τις ΗΠΑ στον ΟΗΕ

Στριμωγμένο το εβραϊκό κράτος παρά τη διεθνή στήριξη

Γράφει η Κατερίνα Σταυρούλα 

“Στεκόμαστε εδώ, μένουμε εδώ, μόνιμα εδώ, αιώνια εδώ, και έχουμε έναν στόχο. Έναν! Έναν: να ζήσουμε.”

Με τους στίχους του Παλαιστίνιου ποιητή Μαχμούντ Νταρουίς στον επίλογο της ομιλίας του ενώπιον της συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών την Παρασκευή, έκλεισε ουσιαστικά ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής αρχής Μαχμούντ Αμπάς έναν λόγο που έχει ήδη περάσει στην ιστορία. Πριν να απευθυνθεί στη συνέλευση των εθνών είχε ήδη επιδώσει τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν το φάκελο με το αίτημα για πλήρη αναγνώριση του Παλαιστινιακού Κράτους από το οργανισμό και στο επόμενο βήμα το λόγο θα έχει το Συμβούλιο Ασφαλείας. Κι έτσι ο Σεπτέμβρης αναδεικνύεται για άλλη μια φορά σε ιστορικό μήνα για την Παλαιστίνη. Μετά τον “Μάυρο Σεπτέμβρη” του 1970, τις σφαγές της Σάμπρα και Σατίλα το 1982, την πρώτη Ιντιφάντα το 1987 και τον Σεπτέμβρη του 1993 και της Συμφωνίας του Όσλο , το 2011 στον ΟΗΕ ο Μαχμούντ Αμπάς ζητά από τα Ηνωμένα Έθνη , μετά από 20 χρόνια ατελέσφορων διαπραγματεύσεων, να αναγνωρίσουν το Παλαιστινιακό Κράτος με τα σύνορα που συμφωνήθηκαν το 1967, την ανατολική Ιερουσαλήμ για πρωτεύουσα και τη Λωρίδα της Γάζας να συμπεριλαμβάνεται.

Η πολυαναμενόμενη κίνηση του Αμπάς ήταν κάτι που μονοπώλησε τη συζήτηση για τη Μέση Ανατολή ολόκληρη την εβδομάδα που πέρασε με τους ηγέτες των μεγάλων δυνάμεων να παίρνουν θέση, εν αναμονή των εξελίξεων. Πρώτος παρενέβη ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζύ που πρότεινε να υπαχθεί η Παλαιστίνη σε καθεστώς “κράτους παρατηρητή” στον ΟΗΕ, ξαναβάζοντας στο τραπέζι της συζήτησης ένα πλαίσιο διαπραγματεύσεων με στενό χρονοδιάγραμμα που θα οδηγούσε τις δύο πλευρές , Παλαιστίνη και Ισραήλ, σε από κοινού αναγνώριση των δύο κρατών. Η παρέμβαση του Μπαράκ Ομπάμα ήταν ακόμα πιο χαρακτηριστική. Μετά από τις περίφημες ομιλίες του για το “θάυμα” της Αραβικής Άνοιξης και ξεχνώντας τις δικές του προεκλογικές κορώνες, όπου καλούσε για το τέλος της Ισραηλινής κατοχής των αραβικών εδαφών αλλά και της κλοπής από τους εποικισμούς της γης της Δυτικής Όχθης, ενώ ταυτόχρονα δεσμευόταν για την δημιουργία ενός Παλαιστινιακού κράτους μέχρι το 2011, τώρα η στροφή ήταν εκατόν ογδόντα μοιρών. Σε κατ.’ιδίαν συνάντηση που είχε την Τετάρτη με τον Αμπάς δήλωσε ότι θα ασκήσει βέτο στην προσπάθεια του τελευταίου για αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Ενώ, βολικά, στην ομιλία του κατά την έναρξη της 66ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ επέρριψε ευθύνες για το αδιέξοδο στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις και στις δύο πλευρές. Με την υπόλοιπη Ευρώπη να μην ανοίγει τα χαρτιά της, στον αντίποδα των ΗΠΑ στάθηκε ο Ρώσος υφυπουργός εξωτερικών Μιχαήλ Μπογκντάνοφ που, απαντώντας σε ερώτηση, δήλωσε ότι η Ρωσία “θα υποστηρίξει ασφαλώς” το αίτημα των Παλαιστινίων για αναγνώριση στον ΟΗΕ.

Την στιγμή που στο βήμα του ΟΗΕ ο Αμπάς έκανε λόγο για Απαρτχάιντ, εγκλήματα, πρόσφυγες και κατοχή, στην Παλαιστίνη η πραγματικότητα παρέμενε αμείλικτη. Ενώ οι συναντήσεις και οι διαπραγματεύσεις εξελίσσονταν στον ΟΗΕ ένας Παλαιστίνιος έπεσε νεκρός από ισραηλινά πυρά στη Δυτική όχθη λίγες ώρες πριν την ομιλία Αμπάς και μάλιστα μετά από συγκρούσεις με Ισραηλινούς εποίκους. Ακόμα κι αν οι εικόνες των Παλαιστινίων να πανηγυρίζουν στη Ραμάλα μετά την ομιλία Αμπάς έκαναν τον γύρο του κόσμου, η αβεβαιότητα ουσιαστικά κυριάρχησε. Αβεβαιότητα που δεν οφείλεται μόνο στην άρνηση των ισχυρών να στηρίξουν τους Παλαιστίνιους στον ΟΗΕ απέναντι στο δολοφονικό κράτος του Ισραήλ, αλλά που ριζώνει στον ακύρηχτο πόλεμο που ουσιαστικά συνεχίζεται στην περιοχή. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν στη Δυτική όχθη αυτή την εβδομάδα με αφορμή την προσφυγή, είχαν σαν φόντο αφίσες με τη δικαιοσύνη να κρατά στη ζυγαριά της την ιστορία των τελευταίων χρόνων. Και στον ένα δίσκο οι αριθμοί ήταν αμείλικτοι: 750.000 Παλαιστίνιοι έχουν φυλακιστεί από το 1967, περισσότεροι από 6000 βρίσκονται σε ισραηλινές φυλακές, το Ισραήλ έχει τον πλήρη έλεγχο στο 50% της Δυτικής Όχθης, σε 144 επικοισμούς στην ουσιαστικά κατεχόμενη Παλαιστίνη ζουν 510.000 Ισραηλινοί έποικοι, λύση για τους Παλαιστίνιους της διασποράς, όσο και για τους πρόσφυγες δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα, το τείχος υψώνεται ταπεινώνοντας έναν λαό… και η λίστα συνεχίζεται.Ταυτόχρονα στη Λωρίδα της Γάζας , παρά την επιλογή της Χαμάς να μην αντιταχθεί στην κίνηση Αμπάς, η ησυχία της Παρασκευής, χωρίς πανηγυρισμούς και σημαιοστολισμό, ήταν εύγλωτη.

Μετά την ομιλία Αμπάς τη σκυτάλη στις πρωτοβουλίες πήρε το Κουαρτέτο της Μέσης Ανατολής, αποτελούμενο από τον ΟΗΕ, την ΕΕ, τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, αποφάσιζοντας να καλέσει σε απευθείας συνομιλίες το Ισραήλ και την Παλαιστίνη, που θα ξεκινήσουν σε ένα μήνα με στόχο να ολοκληρωθούν μέσα στον επόμενο χρόνο. Η κίνηση αυτή προκλητικά ακολουθεί την προτροπή του πρωθυπουργού του Ισραήλ Μπεντζαμίν Νετανιάχου, που διαδέχθηκε τον Αμπάς στο βήμα των Ηνωμένων Εθνών και ουσιαστικά απαίτησε από του Παλαιστίνιους να αναγνωρίσουν το κράτος του Ισραήλ πριν αποκτήσουν το δικό τους, προσπερνώντας προκλητικά μέσα σε λίγες λέξεις ακόμα και το θέμα των εποίκων.

Κι αν ο Μαχμούντ Αμπάς έκανε λόγο για την ώρα της Παλαιστινιακής Άνοιξης, με το βλέμμα στραμμένο στην Αραβική Άνοιξη που συνεχίζει να φέρνει σε δύσκολη θέση το Ισραήλ, η ώρα της δικαιοσύνης για τον λαό μοιάζει ακόμα μακριά. Η ισορροπία μεταξύ της Παλαιστινιακής Αρχής και της Φατάχ παραμένει οριακή και το Ισραήλ παρά την διαφαινόμενη αλλαγή των συσχετισμών στην περιοχή διατηρεί τους ισχυρούς του συμμάχους. Και με το βλέμμα στην Άνοιξη , ο Σεπτέμβρης της Παλαιστίνης συνεχίζει αμφίρροπος.

To άρθρο δημοσιεύεται στο ΠΡΙΝ της Κυριακής 

http://wp.me/p1pa1c-cI1

Ετικέτα: Μαχμούντ Αμπάς, Μαχμούντ Νταρουίς, ΟΗΕ, Παλαιστίνη, Παλαιστινιακό Κράτος

Posted in: Κόσμος