Του Νίκου Κουνενή
Σε αντίκρισα στην οθόνη της τηλεόρασης να κραυγάζεις όπως παλιά (σα να μη συνέβη τίποτα στο μεταξύ, δηλαδή) στη θέα του αρχηγού σου, που -ανάμεσα σε σαρδάμ και παύσεις- σου ξαναπούλαγε το ίδιο χιλιοειπωμένο, και απολύτως εξοργιστικό παραμύθι, περί δημοκρατίας, πατριωτισμού και σοσιαλισμού, που τάχα μου, αποτελούν τα αγνά κίνητρα τού τρέχοντος ασύστολου, και μέχρις αηδίας υποτελούς, κανιβαλισμού του.
Μεσήλικας ήσουν, γύρω στα πενήντα, πενήντα-πέντε, και σε είχαν τοποθετήσει στις τελευταίες σειρές. Που πάει να πει, τίποτα περισσότερο από ένας ταλαίπωρος μικρομεσαίος του παρελθόντος, εξουθενωμένος του παρόντος και τσακισμένος του μέλλοντος. Σοβαρά σημάδια οφικίων και αξιοσημείωτων κερδών από τη στράτευσή σου στο «κίνημα» δεν διέκρινα στην ημιταλαίπωρη παρουσία σου. Άντε να σε διόρισαν κάπου, κάποτέ, άντε να σούκαναν καμιά εξυπηρετησούλα σε ώρα ανάγκης, άντε να περνιόσουνα και συ μέχρι πρότινος για ψιλοπαράγοντας της συνοικίας ή της κωμόπολής σου.
Τα δυο πρώτα στα ξαναπαίρνουv πίσω με υπέρογκο τόκο, όσο για το δεύτερο, άσ’ τα να παν’ στο διάολο: το κράξιμο απ’τους γνωστούς σου πάει σύννεφο και συ δεν έχεις καν προσωπική φρουρά για να τους συνετίσεις, όπως το πράττουν οι γραβατοφόροι κομματικοί σου’ προϊστάμενοι. Κι έτσι, ακόμη και την απόφασή να πας για καφέ στα παλιά σου στέκια, δύσκολα την παίρνεις πλέον.
Αυτά διακρίνω στη φάτσα σου, οπότε σκάω από την περιέργεια να εντοπίσω τα όποια κίνητρά σου: Γιατί άραγε, έσκουζες γεμάτος ενθουσιασμό αναπαράγοντας τα συνθήματά τους, γιατί χειροκροτούσες σαν μανιακός τους δεκάρικούς τους, γιατί έκραζες εκείνους που από τις πίσω –επίσης-σειρές τούς γιουχάιζαν εντός έδρας;
Δυο χρόνια πριν θα έλεγα πως οι πιθανότητες να είσαι ένας άνθρωπος αφελής, καλοπροαίρετος, γοητευμένος από τις γενναιόδωρες υποσχέσεις τους, δεν θα έπρεπε να αποκλειστούν. Σήμερα πελαγώνω στ’ αλήθεια, αδυνατώντας να ανακαλύψω κάποιον χαρακτηρισμό που να εκφράζει, με πειστικό τρόπο, την εμμονική σου κατάσταση: Πρόβατο είσαι άραγε ή δοσίλογος; Εύπιστος ή φανατίλας; Βαλτός ή ανεγκέφαλος; Υπνοβάτης ή καθίκι; Αγαθιάρης ή σαδιστής; Ιδεοληπτικός ή μαλάκας;
Τις απαντήσεις τις αφήνω σε σένα, ως νoμίμως ενδιαφερόμενο.
———————————————————————————————————————————————————————–
Αναδημοσιεύει από τη στήλη Εναλλάξ του Δρόμου της Αριστεράς η Nefeli7 (τεχνική υποστήριξη Jaquou Utopie)
DrAluca
10 Σεπτεμβρίου, 2011 3:04 μμ
Πιστη στο ραντεβου της η Nefeli μας… 😉
Χαμογελατε…
nefeli7
11 Σεπτεμβρίου, 2011 1:27 μμ
Καλώς σας βρήκα! 🙂 🙂 🙂
όλους τους Bloggers, συνεργούς παραλληλογράφου και συσχολιαστές 🙂 🙂 🙂
Ευχαριστώ για το καλοσώρισμα DraAluca 🙂
DrAluca
11 Σεπτεμβρίου, 2011 1:49 μμ
Για την Nefeli μας 🙂 🙂
Χαμογελατε…
nefeli7
11 Σεπτεμβρίου, 2011 3:24 μμ
σ’ευχαριστώ!
Με σκλαβώνεις!! 🙂 🙂
giorgalis
10 Σεπτεμβρίου, 2011 3:26 μμ
Ένα κομμάτι των φτωχών που θα ξαναψηφίσουν ΠΑΣΟΚ είναι άνθρωποι απελπισμένοι και είναι χαρακτηριστικό του απελπισμένου μέσα στη θολούρα του να «βλέπει» το ίδιο το πρόβλημα ως λύση… εννοείτε πως μιλάμε για τους απελπισμένους που είναι τέλεια ανόητοι.
Πάντως από 4 άκρως λυσσασμένα πασοκόσκυλα (ανθυποστελεχάρες με κανονική πελατειακή σχέση) που έχω στο κωλοσόι, τα 3 σταμάτησαν να γαβγίζουν (κι αυτό σημαίνει κάτι…)
simon
10 Σεπτεμβρίου, 2011 7:36 μμ
Ναι, αλλά υπάρχουν και κάτι «άπιστα» αιδοιόπανα, που ουρλιάζουν ακόμη και ξερνούν τους εμετούς τους σαν ύαινες.
BandieraRossa
10 Σεπτεμβρίου, 2011 4:35 μμ
Πεινάς? Φάε τον πασόκο της γειτονιάς.
καριων
11 Σεπτεμβρίου, 2011 1:25 πμ
Δεν τρωγονται με τιποτα οι πουστηδες.Χοντροπετσοι και ολο σαπιλα,σκετος κατιμας.
lnsurrection
11 Σεπτεμβρίου, 2011 12:05 μμ
Το σύνδρομο της Στοκχόλμης
demonio
11 Σεπτεμβρίου, 2011 1:55 μμ
Καλο μεσημερι… λιγο πεσμενη η ομαδα σημερα απ’οτι βλεπω…
Χαμογελατε που λεει κι ο DrAluca
DrAluca
11 Σεπτεμβρίου, 2011 2:15 μμ
Ελα να ανεβαινουμε σιγα σιγα….Μεχρι να νικησουμε δεν μπορουμε να πεσουμε 😉
Καλως το δαιμονιο.
Χαμογελατε…
demonio
11 Σεπτεμβρίου, 2011 2:48 μμ
Ετσι μπραβο βρε DrAluca, δεν ειναι ωρες τωρα για ηττοπαθεια (τα λεω εγω τωρα κι ας ειμαι στου διαολου τη μανα, αλλα και κατω που ημουν μεχρι πριν απο μερικες μερες τα ιδια ελεγα). Να σου πω, δεν ανεβαζεις κανενα ποστ να ξεμουδιασει λιγο το πραγμα;
DrAluca
11 Σεπτεμβρίου, 2011 2:58 μμ
Χμμμ…..σαν κατι να εχω στο μυαλο μου….
Χαμογελατε…
nefeli7
11 Σεπτεμβρίου, 2011 2:05 μμ
για μένα είναι θλιβερά ανθρωπάκια, βολεμένα και φανατισμένα. Οποιους βρω τους τα χώνω χοντρά λέγοντας τους ότι έχουμε κατοχική κυβέρνηση.
Αθανασία
11 Σεπτεμβρίου, 2011 4:14 μμ
Αλήθειες λες nefeli7 😉
BandieraRossa
11 Σεπτεμβρίου, 2011 6:05 μμ
Σχόλιο πασόκου σε συζήτηση: Αν δεν ήταν το πασόκ αυτόν τον καιρό στην εξουσία, τώρα θα ήμασταν γιουσουφάκια των Τούρκων.
nefeli7
11 Σεπτεμβρίου, 2011 7:02 μμ
τώρα που θα του’ρθει το σημειωματάκι να δούμε πως θ’αντιδράσει αυτός και τα άλλα χουντοπασόκια που τους στηρίζουν. Με ένα ladose ή seroxat θα τη βγάζουν τη μέρα και εάν έχουν να τα πάρουν γιατί είναι και ακριβούτσικα… και εάν τους τα γράψει και γιατρός του ΙΚΑ… δεν γράφουν και τόσο εύκολα… το ευαγές ίδρυμα είναι χρεωμένο…