Ακόμα μια μεγάλη επιτυχία της θεσμικής συμμορίας που λέγεται ΕΛ.ΑΣ .
Το βράδυ του Σαββάτου 03-09-11 η πλατεία Συντάγματος δέχεται επίθεση από όλες τις μεριές.
Ακολουθεί πανικός με τον κόσμο να τρέχει μέσα στην κίνηση επί της Σταδίου και της Φιλλελλήνων.
Λίγο αργότερα ακολουθεί επίθεση στα Everest ενώ κόσμος κυνηγήθηκε και χτυπήθηκε επί της Ερμού μέχρι το ύψος των MAC.
Αφού έκαναν μια χαρά τη δουλειά τους το μεσημέρι, βοηθώντας μια χούφτα νεοναζί να στείλουν στο νοσοκομείο με χτύπημα στο κεφάλι από σιδερογροθιά έναν μικροπωλητή, το βράδυ είχαν και αυτοί ένα μικρό μερίδιο «κρέατος» χτυπώντας το κόσμο ανελέητα. Θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι η επιχείρηση έγινε «έξυπνα». Σχεδόν καθόλου χρήση χημικών εκτός από μερικές φυσουνιές και μερικές κρότου λάμψης και απίστευτο ξύλο με σημάδι όπως πάντα στα κεφάλια.
10 συλλήψεις , αρκετοί τραυματίες , όπως πάντα με ανοιγμένα κεφάλια.
Αυτό σημαίνει ένα πράγμα: Τρομοκρατία.
Δυστυχώς για τις ελίτ του καπιταλισμού, δεν γίνεται να κρατάμε όλοι ελληνικές σημαίες, να έχουμε σβάστικες σε τατουάζ ή να κουνάμε σημαιάκια του ΠΑΣΟΚ.
Αλήθεια ο Εμπορικός Σύλλογος της Αθήνας τι γνώμη έχει που έχει εξελιχθεί η Ερμού σε τόπο βασανιστηρίων ;
Γιατί, ακόμα και με τη «νομοθεσία» του αστικού κράτους και του διεθνούς «δικαίου», όταν κάποιος σε κρατάει κάτω, σε χτυπάει ενώ σε έχει συλλάβει και σε βρίζει…είναι βασανιστήριο.
Ας μην γελιόμαστε εδώ θέλει οργάνωση , αποκεντρωμένο αγώνα σε γειτονιές και με πολλές εστίες διαδηλώσεων, διακοπής κυκλοφορίας και μαζικές πράξεις πολιτικής ανυπακοής. Αν καταφέρουμε να κάνουμε και μια μαζική απεργία της προκοπής έξω από τα πρότυπα της ΓΣΕΕ και του κομματικού συνδικαλισμού ακόμα καλύτερα.
Αλλά πως να γίνουν όλα αυτά; Με επικλήσεις σε μια «ψυχραιμία» η οποία μπροστά στους δολοφόνους των ΜΑΤ έχει αρχίσει και αποδεικνύεται επικίνδυνη; Σε καλέσματα περί μη βίας γενικώς και αορίστως χωρίς την ιστορική γνώση του τι σημαίνει ακριβώς πολιτική ανυπακοή και πως αυτή έχει ασκηθεί σε διάφορα μέρη του πλανήτη εδώ και δεκαετίες ; Τίποτα ποιο βίαιο δεν υπάρχει από τη πολιτική ανυπακοή του Γκάντι γιατί ακριβώς η βία του κράτους στρέφεται με προσωπική επιλογή στο ίδιο το άτομο. Και από εκεί σε μια ομάδα , σε ένα κίνημα. Με αυτά τα χαρακτηριστικά, η πραγματική πολιτική ανυπακοή, είναι η κοπέλα στις 15 Ιούνη που στάθηκε με τα χέρια ανοιχτά περιμένοντας τους δολοφόνους των ΜΑΤ. Πολιτική ανυπακοή είναι το άνοιγμα των διοδίων και του μετρό μπροστά στις δυνάμεις ασφαλείας για να συλληφθούν όσο γίνεται περισσότεροι. Η πολιτική ανυπακοή είναι ο μεγεθυντικός φακός της βίας του κράτους. Δεν είναι μια -κενή περιεχομένου- αοριστολογία περί «μη βίας».
Απαραίτητη η συζήτηση, o διαρκής αναστοχασμός απαραίτητος επίσης και μας λείπει, αλλά χωρίς δράσεις δεν γίνεται προκοπή.
Αλλά πως να κάνουμε προκοπή; Με εμμονές σε κοινωνικούς αυτοματισμούς του στυλ «ο συνδικαλισμός είναι η ΓΣΕΕ και ο Παναγόπουλος»; Με εμμονές σε μεταφυσικού τύπου αφορμαλισμούς(ανοργανωσιά στο δικό μου λεξιλόγιο) του στυλ «εξέγερση να γίνει και ότι γίνει»; Με συνεχιζόμενες επικλήσεις στον κοινοβουλευτικό Κοετζακοάτλ , κουνώντας χέρια, μουτζώνοντας και βρίζοντας για να βρέξει δικαιοσύνη, κοινωνική και οικονομική;
Οι πλατείες των γειτονιών έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα: Κατακερματίζουν τη καταστολή. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι κατακερματίζεται και ο κόσμος. Εδώ λοιπόν φτάνουμε στο καίριο σημείο.
Τι κάνουμε όλοι μας ώστε να έρθει περισσότερος κόσμος στις πλατείες των γειτονιών;
Είναι απλό: Έστω και ένας κάθε φορά. Ένας , δύο, τρεις, δέκα. Χίλιοι. Δε γίνεται αλλιώς, θέλει χρόνο, υπομονή και συνεννόηση. Θέλει όπου ακούμε το δηλητηριώδη λόγο της ακροδεξιάς να πατάμε πόδι. Δεν πρόκειται να αλλάξουμε κάτι αν συνεχώς σκεφτόμαστε ποιος θα στεναχωρηθεί, αν ο ακροδεξιός τραμπούκος στη δουλειά θα μας κοιτάξει με μισό μάτι. Τέρμα τα ψέμματα. Απαιτείται από όλους μας να βάλουμε κόκκινες γραμμές. Και να αναζητήσουμε βοήθεια στο διπλανό στη συνέλευση, στη γειτονιά, στη δουλειά, στη κατάληψη. Όποιος θέλει πραγματικά, με όποιον-α θέλει και αυτός πραγματικά.
Η αυτο-οργάνωση και η αυτο-διεύθυνση της κοινωνίας είναι καθήκον όλων μας. Όχι κάποιων «άλλων».
Αυτά τελειώσανε.
Ο οδοστρωτήρας της φτώχειας και της καταστολής περνάει ήδη από επάνω μας. Δεν επηρεαζόμαστε όλοι το ίδιο ,είναι η αλήθεια, και εκεί ποντάρουν τράπεζες, αστική τάξη και κράτος.
Αυτό που αρχίζει να σχηματίζεται είναι μιας χαμηλής έντασης απολυταρχία, η οποία έχει τουλάχιστον τέσσερις πυλώνες:
- Τη καταστολή (είτε στρατιωτική με τους μπάτσους είτε οικονομική όπως ο φόβος της ανεργίας).
- Την επικοινωνιακή διαχείριση της κοινωνίας στο σύνολό της. (ΜΜΕ, κομματικοί μηχανισμοί).
- Τη μετατόπιση του πολιτικού λόγου προς τα ακροδεξιά και τον απροκάλυπτο φασισμό (ΛΑΟΣ, ΜΜΕ, Χρυσή Αυγή), αλλά και την προσπάθεια έκφρασης και στρατιωτικής στήριξης του στο δρόμο από το κρατικό μηχανισμό. Βλέπε εθνικιστές στην ΕΘΕΛ, ρουφιάνους φουσκωτούς ελεγκτές στα λεωφορεία, επιθέσεις σε μικροπωλητές, τραμπουκισμοί, στραβά μάτια σε νεοναζί κτλ
- Τη διατήρηση και αναπαραγωγή της βιομηχανίας του θεάματος, αν και πλέον ούτε για αυτό δεν υπάρχουν λεφτά.
Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι καινούργιο,. Τα πέρασαν στη Χιλή, στην Αργεντινή, στη Γουατεμάλα, στη Νότια Κορέα, στις Φιλιππίνες, στην Ανατολική Ευρώπη και αλλού στο κόσμο, και τώρα ήρθε και η σειρά μας μαζί με την υπόλοιπη Ευρώπη. Τα πάντα αποφασίζονται, εφαρμόζονται και επιβάλλονται με καθαρά ταξικό κριτήριο. Όποιος δεν μπορεί να το δει ας πρόσεχε. Όταν ο κατακερματισμός της κοινωνίας ολοκληρώνεται πλέον με τον αφανισμό κάθε δικαιώματος κάθε προοπτικής και την ίδια την πείνα στο τέλος, το να λέμε ότι δεν υπάρχουν τάξεις στη κοινωνία είναι εγκληματικό. Το να τρέφουμε τις αυταπάτες ότι η μικρο-ιδιοκτησία μας διαφοροποιεί από τους «απο κάτω», είναι απλά αναπαραγωγή του εκφασισμού που συμβαίνει ήδη γύρω μας.
Ο τροχός της κοινωνικής επανάστασης έχει ανακαλυφθεί εδώ και χρόνια και έχει τελειοποιηθεί με θυσίες χιλιάδων. Να τον βάλουμε να δουλέψει και όχι να τον ανακαλύπτουμε κάθε εβδομάδα.
risinggalaxy
update από twitter : 16:25 , Τετάρτη, στις 12 έξω από το κτίριο 10, πααράσταση αλληλεγγύης στο Σ.Παπαδάτο (συλληφθέντα του video) κ’ λοιπούς.
Anakata-dyomenh
5 Σεπτεμβρίου, 2011 12:54 μμ
Α γειά σου… την ίδια αποψη έχω ακριβώς… Βουρ σε όλες τις πλατείες… να μην ξέρουν πού να πρωτοπάνε. Κι επιτέλους, η καραμέλα της μη βίας γενικώς και αορίστως δε σημαίνει τίποτα με τα γκλομπς κραδαίνοντας πάνω από το κεφάλι σου. Άλλο πράγμα η πολιτική ανυπακοή και άλλο η μη βία γενικώς και αορίστως ως καλά πρόβατα που πάνε στη σφαγή χωρίς κανένα αντίκτυπο. Βέβαια θα πρέπει να πω ότι ενώ κάποιες συνελεύσεις ξεκίνησαν πολύ φιλόδοξα, στην πορεία άρχισαν να ξεφουσκώνουν για λόγους οχι πολύ διαφορετικούς από αυτούς στο Σύνταγμα. Θέλει δουλειά το θέμα και επιμονή και υπομονή. Πολύ ωραίο ποστ Rising.
Apostolis Xatzhs
5 Σεπτεμβρίου, 2011 1:25 μμ
[ Αυτό σημαίνει ένα πράγμα: Τρομοκρατία.
Δυστυχώς για τις ελίτ του καπιταλισμού, δεν γίνεται να κρατάμε όλοι ελληνικές σημαίες, να έχουμε σβάστικες σε τατουάζ ή να κουνάμε σημαιάκια του ΠΑΣΟΚ… ]
Αυτο τι σημαινει…? μπορει να μου εξηγησει καποιος…
Μανόλαρος
5 Σεπτεμβρίου, 2011 1:55 μμ
Αυτο τι σημαινει…? Ότι είσαι μαλάκας
risinggalaxy
5 Σεπτεμβρίου, 2011 2:02 μμ
εππ τα παιδιά από το τρομπακτικό. τι χαμπάρια?
Spin
5 Σεπτεμβρίου, 2011 4:13 μμ
έδω αράζουμε στον μπαραλληλογράφο 😀
LAGARTSAS-A
5 Σεπτεμβρίου, 2011 4:48 μμ
α ρε μικροβιαστη της νεοελληνικης.
ειπαμε: στομπαραλληλογράφο, το ν αφομοιώνεται σε μ 😉
George Papaioannou (@PapaioannouG)
5 Σεπτεμβρίου, 2011 1:27 μμ
ωραίο ποστ. Με βρίσκεις σύμφωνο ενώ δεν θα έπρεπε. Τι εννοώ. Μέχρι πρότινος ήμουν ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή απάντησης στις δυνάμεις της δικτατορικής καταστολής. Πολλά άλλαξαν μέσα στους τρεις μήνες του Συντάγματος. Πρώτα παραδέχτηκα την στρατηγική της ΜΗ απάντησης στις προκλήσεις των Ματ. έπειτα χειροκρότησα την ΜΗ πρόκληση από πλευράς διαδηλωτών και τις ομάδες ψυχραιμίας (φυσικά όχι τις ναζιστικές ομάδες ψυχραιμίας). Σταδιακά όμως συνειδητοποίησα δύο πράγματα (ίσως άργησα και να άργησα το ξέρω). Πρώτον, η πολιτική της μη πρόκλησης από πλευράς διαδηλωτών, χωρίς μολοτωφ, χωρίς πέτρες… οδήγησαν στο καθόλα δημοκρατικό φαινόμενο, πρόκληση να θεωρείται και η ρίψη μπουκαλιού. Στο περιστατικό δε των εβερεστ προχτες, προκληση θεωρήθηκε το σχόλιο «είστε χούντα». Επομένως σε ένα ιδανικό περιβάλλον όπου η οργάνωση μιας συγκεντρωσης διαδηλωσης είναι τόσο άψογη ωστε να ελεγχει όλους τους διαδηλωτές (πράγμα δύσκολο έως αδύνατο) και τις αντιδράσεις τους, ώστε να εκμηδενίσει τις όποιες προκλήσεις (πχ. δεν θα πεταχτεί ούτε μια πέτρα, ούτε μια μολοτωφ, ούτε ένα μπουκάλι) θα φτάσουμε στο σημείο να θεωρείται πρόκληση που θα απαιτεί την βίαιη αντίδραση των ‘αντρών’ των Ματ ακόμα και το βρίσιμο.
Δεύτερον, ας δεχτούμε πως ελεγχόμαστε κι ας δεχτούμε πως δεν προκαλούμε. όταν θα μας βαρέσουν (αναιτια πλεον) μια φορά, τι θα κάνουμε? θα κάτσουμε ως πασιφιστές να τις φάμε? ή θα αντιδράσουμε? εγώ θεωρώ πως το ανθρώπινο καθώς και χρέος μας είναι να αντιδράσουμε.
Το σύνταγμα έδωσε ένα τεράστιο μάθημα (μαζί με άλλα). Η στρατηγική της ψυχραιμης αντιστασης και της μη βιας από πλευράς διαδηλωτων ειναι καταδικασμένη να αποτύχει.
Ζούμε σε καιρούς δικτατορίας κυρίες και κύριοι. Δεν μιλάμε για καταστάσεις όπου αντιμετωπίζουμε ένα συστημα που ΄σεβεται τουλαχιστον τα ανθρωπινα δικαιώματα. είναι βλαμμένο πλέον να στοχεύομε σε ειρηνικού τύπου δράσεις (που μπορούμε να κάνουμε παράλληλα) χωρίς να είμαστε προετοιμασμένοι να αμυνθούμε ενεργητικά…
αυτά από εμένα και συγνώμη και την υπερχρηση του πρώτου ενικού.
Narrator
5 Σεπτεμβρίου, 2011 1:32 μμ
Έχεις καμιά πληροφορία για την ασπρόμαυρη φωτογραφία;
Υποθέτω -από την ημερομηνία- ότι είναι βετεράνοι του Βιετνάμ. Έχεις κάποιο backstory;
risinggalaxy
5 Σεπτεμβρίου, 2011 1:49 μμ
Υπάρχει το εκπληκτικό ντοκιμαντέρ του indymedia του san-fransisco ( το πρώτο indy ever).
Μια ιστορία που δεν ξέρει πολύ κόσμος είναι οι εξεγέρσεις και πράξεις πολιτικής ανυπακοής που συνέβησαν σε στρατόπεδα παρακαλώ των Ηνωμένων πολιτειών όχι από βετεράνους αλλά από εν ενεργεία στρατιώτες. Επίσης εκδιδόταν πολλά φανζίν μέσα στα στρατόπεδα που καλούσαν σε άρνηση διαταγών αν τους έλεγαν να πάνε στο Βιετνάμ. Κατά τη διάρκεια του πολέμου. θύμισε μου όταν βρεθούμε να σου το φέρω σε stick.Είναι καλοφτιαγμένο και αξίζει τον κόπο. Πάντως το κίνημα των βετεράνων υπήρξε παραδοσιακά δυνατό στην Αμερική ακόμα και με τον πόλεμο στο Ιράκ το 03. Μπορείς να πατήσεις veterans against the war στο youtube και να δεις εκπληκτικής δύναμης ομιλίες και μαρτυρίες ενάντια στον πόλεμο και την υποτιθέμενη «ισλαμική απειλή» που παπαγαλίζουν και στην Ευρώπη οι ακροδεξιοί.
Υπάρχουν πολλοί βετεράνοι μάλιστα που έχουν προσχωρήσει στο αμερικάνικο black-block και γράφουν δίσκους hip-hop για τον πόλεμο και τη καταστολή πίσω στη πατρίδα. Υπόσχομαι να στα φέρω όλα αυτά βέβαια
Narrator
5 Σεπτεμβρίου, 2011 2:23 μμ
thanks!
θα φροντίσω να στο θυμίσω πριν την επόμενη μοχιτοποσία. 😀
koula
5 Σεπτεμβρίου, 2011 2:29 μμ
γκουχμπαόμπάμπγκουχ…:P
Narrator
5 Σεπτεμβρίου, 2011 2:34 μμ
α, καλάαααα 😀
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
5 Σεπτεμβρίου, 2011 3:23 μμ
Καρα-άσχετο:
Το αβατάρι σου μου θυμίζει πολύ τον Τσάντλερ από τα Φιλαράκια. (Μάθιου Πέρυ λέγεται ο ψιλολέλεκας)
Αυτά.
Για τα μοχίτο, υπολογίστε ένα ποτήρι παραπάνω. 😉
μανικακος
5 Σεπτεμβρίου, 2011 3:39 μμ
ναι μωρε,αυτός ο φλούφλης ειναι 😀 😀 😀 😀
DrAluca
5 Σεπτεμβρίου, 2011 4:02 μμ
Ενα πουλακι μου ειπε οτι θα χρειαστεις ασπιδες και ανορακ…..
Μη διστασεις… 🙂
Χαμογελατε…
Narrator
5 Σεπτεμβρίου, 2011 3:31 μμ
το δικό σου μοχίτο θα έχει μέσα και στριχνίνη.
στα κινηματογραφικά κόβεσαι.
αυτά!
😛
loophole
5 Σεπτεμβρίου, 2011 3:31 μμ
φυσικέ, έρχεται μπόρα
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
5 Σεπτεμβρίου, 2011 6:20 μμ
ΩΧΩΧΩΧ!
Θα μας το κάψει το μαγαζί ο Φυσικός!!!
Ναρ, ψυχραιμία. Είναι μικρός ακόμη. Θα μάθει…
Και πάνω από όλα είναι καλό παιδί!
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
6 Σεπτεμβρίου, 2011 5:15 πμ
Ρε παιδιά, πώς να καταλάβω από μια σταλιά άβαταρ ποιος είναι;
Τώρα που το είδα προσεκτικότερα κατάλαβα ότι τελικά είναι ο Ρος από τα Φιλαράκια.
:Ρ
Narrator
6 Σεπτεμβρίου, 2011 12:37 μμ
Φαντάζομαι αντιλαμβάνεστε όλοι πλέον, ότι δεν ευθύνομαι για ότι ακολουθήσει. Μίλησα.
Back Door Man
6 Σεπτεμβρίου, 2011 1:50 μμ
Μανόλαρος
5 Σεπτεμβρίου, 2011 1:54 μμ
Μαλακία το άρθρο. Για τον πούτσο τελείως
Spin
5 Σεπτεμβρίου, 2011 1:56 μμ
Μανόλαρε πάω στοίχημα ότι δεν μπορείς να γράψεις ούτε ένα…
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
5 Σεπτεμβρίου, 2011 2:11 μμ
Παρακαλώ μη βιάζετε την νεοελληνική. Το ρινικό νι πριν από λέξη που αρχίζει από πι, αφομοιώνεται. Κατά συνέπεια, το ορθό είναι: τομπούτσο.
LAGARTSAS-A
5 Σεπτεμβρίου, 2011 2:05 μμ
\\Αυτό που αρχίζει να σχηματίζεται είναι μιας χαμηλής έντασης απολυταρχία\\
Ε! όχι και χαμηλής. Καραμπινάτης, απροκάλυπτης και τα μάλα βίαιης.
Επειδή βλέπουν να χάνεται το έδαφος κάτω από τα πόδια τους, οι μάσκες θα πέφτουν και η ωμη βαρβαρότητα θα αποκαλύπτει το πρόσωπό της.
Όσο οι αστικές “ελευθερίες” μεγιστοποιούσαν τα κέρδη τους το παίζανε δημοκρατία. Τώρα που το σύστημα καταρρέει παντού η αστική δημοκρατία της ολιγαρχίας δείχνει αυτό που πραγματικά ήταν και είναι, ΤΥΡΑΝΝΙΑ.
Οι μέρες τους είναι μετρημένες και το ψυχανεμίζονται.
Ας τους τις κάνουμε πιο σύντομες.
BandieraRossa
5 Σεπτεμβρίου, 2011 2:39 μμ
Ωραίο το άρθρο φίλε. Επιτέλους ας καταλάβουν ότι ο πασιφισμός σε καταστάσεις ταξικού πολέμου είναι το ίδιο εγκληματικός με τη βία των ΜΑΤ.
Koutalianos
5 Σεπτεμβρίου, 2011 6:48 μμ
ένα: ΤΑ ΚΑΘΗΚΙΑ-ΠΟΥ-ΒΑΡΑΝΕ εκτελούν διαταγές ανώτερου φασιστκού σχεδιασμού.
δύο: ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ή ΑΝΟΧΗ;;;;; ΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟΥΣ ΔΙΝΟΥΜΕ;;;; ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ;;; Εεεε;
τρία: ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΔΙΝΟΥΝ ΔΙΑΤΑΓΕΣ & ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΝΕ ΞΕΡΟΥΜΕ.
ντου : ΠΑΝΤΟΥ. ΠΑΝΤΟΥΟΥΥΥΥΥ ΝΤΟΥ.
να τρέχουν και να μη φτάνουν. 🙂
DrAluca
5 Σεπτεμβρίου, 2011 6:57 μμ
1) Εγω παντως δεν θα τους αφαιρουσα την ατομικη ευθυνη. Αυτο βεβαια δεν σημαινει οτι δεν πρεπει να στοχευσουμε του ςεπικεφαλης των… Αλλα εχουν και οι ιδιοι ευθυνη.
2)Ψυχραιμια……Ανοχη καμια! 😉
3)φυσικα και γνωριζουμε…..ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ!!!!!!!!! Επειτα ακολουθθουν αρχηγοι αστυνομιας, επικεφαλης τμηματων, και επικεφαλης διμοιριων…
4)(αυτο βρηκες να κοψεις?) χεχεχεχεχε
Χαμογελατε…
johndoctor
5 Σεπτεμβρίου, 2011 6:50 μμ
Αφιερωμένο σε κάθε είδος Πασιφιστές…πλέον ο μόνος δρόμος είναι της σύγκρουσης…καμία ανοχή σε φασίστες και σε άτομα που ξεπουλάνε ιδανικά
oldboy9
5 Σεπτεμβρίου, 2011 8:20 μμ
Κορυφαίος στίχος, αλλά προτιμώ την Μαρία, δεν πιστεύω να έχεις αντίρρηση ε 😉
oldboy9
5 Σεπτεμβρίου, 2011 8:18 μμ
Το βίντεο από την επίθεση των ΜΑΤ στα Everest. Τι κάνουμε?
——————————————————————————-
Θέλει και ρώτημα? Επανάσταση, άμα είναι ώριμες οι συνθήκες τι άλλο!
tonoumoy
5 Σεπτεμβρίου, 2011 9:17 μμ
Ο Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας και ακτιβιστής Νόρμαν Φίνκελσταϊν, μιλάει για τον Γκάντι και εξηγεί:
tonoumoy
5 Σεπτεμβρίου, 2011 9:20 μμ
Από το 2.16 και μετά (ενώ έκανα copy-paste το url στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο, δεν ξεκινάει από κει, γιατί;)
j4nus
7 Σεπτεμβρίου, 2011 11:24 πμ
Το βίντεο παίζει… αλλα αν κρινω απο τον κύριο που το έφτιαξε… δεν αποκλείεται αναλογα με το ποιος το βλεπει σε αλλους να παίζει και σε άλλους όχι… πολύ περίεργη περίπτωση ο τύπος…
kanali
6 Σεπτεμβρίου, 2011 2:57 πμ
‘Ενα video απο την 3-9-2011
http://kanali.wordpress.com/2011/09/05/syntagma3-9-2011/
Οι φοιτητές έρχονται στο Σύνταγμα… Αυτό θα κάνει την διαφορά φέτος…