Η Ελλάδα στη χοάνη του νεοφιλελευθερισμού

του Ιουλιανού

Την εβδομάδα που μας πέρασε μια είδηση κυριάρχησε στα ΜΜΕ τον εφοπλιστών, βιομηχάνων και εργολάβων δημοσίων έργων, ήταν η συγχώνευση της Alpha του Κωστόπουλου και της Eurobank του Λάτση με την βοήθεια των κεφαλαίων του fund Paramount Services το οποίο ανήκει στον σεΐχη του Κατάρ, Hamad bin Khalifa al-Thani.

Η συγχώνευση ήρθε την στιγμή που όλες μαζί οι τράπεζες αξίζαν, χρηματιστηριακά 6 δις ευρώ. Σκεφτείτε πως η κεφαλαιοποίηση της ΑΛΦΑ του Κωστόπουλου δεν ξεπερνούσε το 1 δις ευρώ η Πειραιώς των Σάλλα- Βαρδινογιάννη τα 640 εκ. ευρώ και η Eurobank του Λάτση τα 934 εκ. ευρώ!

Ήταν τέτοιος ο ενθουσιασμός των ΜΜΕ που η Καθημερινή δεν δίστασε να γράψει πως η  πως η αριστερά υπέστη «… σοκ από τη συγχώνευση της Alpha και της Eurobank, κίνηση η οποία ενισχύει το τραπεζικό σύστημα στην Ελλάδα και συνεπώς, αρνητική εξέλιξη για το «λαϊκό κίνημα», αφού η κατάρρευση των τραπεζών αποτελεί προϋπόθεση για την επιστροφή στα σπήλαια…»

Η χαρά τους κράτησε δυο μέρες.

Οι τραπεζικές μετοχές κατρακύλησαν εκ νέου. Χαρακτηριστικό είναι πως η Goldman Sachs που είναι ο σύμβουλος της Eurobank μετά την συγχώνευση πούλησε τις μετοχές της σε Alpha και Eurobank!

Σε όλο αυτό το σκηνικό πρέπει να προσθέσουμε και το γεγονός πως οι αυξήσεις των μετοχικών κεφαλαίων τον τραπεζών έχουν πραγματοποιηθεί με δάνεια που οι ίδιες οι τράπεζες χορηγούσαν στους μετόχους τους, είτε ήταν φυσικά πρόσωπα είτε εταιρίες!

Ταυτόχρονα η ανακοινώθηκε πως «Η Τράπεζα Πειραιώς (των Σάλλα-Βαρδινογιάννη) έκανε χρήση του έκτακτου μηχανισμού ρευστότητας της Τράπεζας της Ελλάδος». Άρα προσέφυγε στην δημόσια χρηματοδότηση λόγο προβλήματος στην ρευστότητα της.

Όλα αυτά, τα εντελώς καπιταλιστικά συνέβησαν μετά, και με αφορμή την υπεξαίρεση από τα ταμεία της Proton Bank, (των Λαυρεντιάδη-Aθανάσογλου και του Daniel Vern Spechhard πρέσβη των HΠA ως το 2010 στην Aθήνα), την ρύθμιση του Μπενίτου Βενιζέλου που για λόγους εθνικού συμφέροντος έσπρωξε ξανά μανά δημόσιο χρήμα στις τράπεζες. Όλα αυτά συνέβησαν μετά τα 8 δις ευρώ από τα δημόσια Ταμεία και δημόσιες επιχειρήσεις που έσπρωξε η ρύθμιση Βενιζέλου στις τράπεζες. Όλα αυτά συνέβησαν μετά που ο ρήτωρ Συνταγματολόγος, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, άτυπος Πρωθυπουργός και υπουργός οικονομικών Μπενίτο κατέθεσε στην βουλή το νομοσχέδιο «Ενισχυμένα μέτρα εποπτείας και εξυγίανσης πιστωτικών ιδρυμάτων και άλλες διατάξεις».

«Εποπτεία» και «εξυγίανσης» είναι οι άλλες λέξεις που χρησιμοποιεί το ΠΑΣΟΚ προκειμένου να περιγράψει την κρατικοποίηση έμμεση, με την έκδοση προνομιούχων μετοχών ή άμεση, μέρους των ιδιωτικών τραπεζών. Δηλαδή παρέμβαση του κράτους μέσω Δημόσιας χρηματοδότησης άρα συνεισφορά κεφαλαίων που προήρθαν από την αγρία ταξική πολιτική του ΠΑΣΟΚ εις βάρος των εργαζομένων, για την διάσωση για άλλη μια φορά των τραπεζών για λόγους εθνικού συμφέροντος. Λόγοι εθνικού συμφέροντος που δεν υπάρχουν στην Παιδεία, την Υγεία, την Ενέργεια την πρόσβαση στο Νερό και κάθε υπολείμματος κοινωνικής πρόνοιας που χαρίζονται στο ιδιωτικό, κερδοσκοπικό από την φύση του, κεφάλαιο. Βέβαια οι μεγάλοι πατριώτες επιχειρηματίες κάτοχοι τραπεζών, κατασκευαστικών, ενεργειακών, εφοπλιστικών και ειδησεογραφικών εταιριών, καθώς και μελλοντικοί ιδιοκτήτες χωματερών και εταιριών τζόγου, έχουν ήδη προχωρήσει σε πρωτοβουλίες διασφάλισης των «κεφαλαίων» τους. Σε κάθε τόπο φορολογικού παραδείσου…

Ταυτόχρονα διαρρέει η είδηση πως «Με απ’ ευθείας ανάθεση και χωρίς πολλές λεπτομέρειες, η Ελλάδα απασχολεί κορυφαία αμερικανική δικηγορική εταιρεία, η οποία εδώ και ένα χρόνο εξετάζει τον τρόπο ολοκληρωτικής αναδιάρθρωσης του χρέους και τη δυνατότητα εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη». Η εταιρεία είναι η Cleary Gottlieb η οποία είχε διαχειριστεί και το χρέος της Αργεντινής. Ίσως η επίσημη χρεοκοπία της χώρας να είναι κοντά. Σε έξι μήνες; Το σίγουρο είναι ότι μια έξοδο από το Ευρώ χωρίς απεμπλοκή μονομερή από την ΕΕ θα έχει χειρότερες επιπτώσεις στην χώρα, άρα και στον άνθρωπο του μόχθου. Δεν είναι τυχαίο πως οι τράπεζες αρχίζουν να λαμβάνουν νέο, δημόσιο χρήμα.

Εάν τώρα συνδυάσουμε και την ανακοίνωση του «Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους» πως «Η σημαντική περαιτέρω αύξηση του χρέους, το υψηλό πρωτογενές έλλειμμα, το οποίο στο επτάμηνο έχει ήδη υπερβεί σημαντικά τον ετήσιο στόχο και η βαθύτερη ύφεση έχουν ενισχύσει στο έπακρο τη δυναμική του χρέους, η οποία πλέον είναι εκτός ελέγχου» τότε προκύπτει ένα ερώτημα: Μήπως οι δημιουργοί του «σωτήριου» μνημονίου των απολύσεων των μειώσεων των μισθών, της διάλυσης της Παιδείας, της Υγείας και κάθε υπολείμματος κοινωνικής πρόνοιας, της αφαίμαξης των συντάξεων, των ενοικιαζόμενων, ελαστικών και απασχολήσιμων ανθρώπων και της «εκ περιτροπής εργασίας, οι «σωτήρες» που έσπειραν στους ανθρώπους του μόχθου την δυστυχία, την ανέχεια και την ανασφάλεια, τα έκαναν όλα αυτά για άλλους λόγους και όχι για να μειώσουν το χρέος; Μήπως η χώρα που την κατέστησαν ενέχυρο και υποθήκη ταυτόχρονα θα μετατραπεί οσονούπω σε ΕΛΛΑΔΑ ΑΕ;

Μία υπόθεση

Η χώρα μας κατέχει τη δεύτερη θέση σε παραγωγή λιγνίτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την έκτη θέση παγκοσμίως. Οι υπάρχουσες ποσότητες λιγνίτη επαρκούν για τα επόμενα 45 χρόνια και τα εκμεταλλεύσιμα αποθέματα ανέρχονται σε 3,1 δισ. τόνους και ισοδυναμούν με 450 εκατομμύρια τόνους πετρελαίου. Τα κοιτάσματα λιγνίτη βρίσκονται στις περιοχές Αλιβέρι, Δράμα, Ελασσόνα, Μεγαλόπολη, Πτολεμαΐδα, Φλώρινα. Tα αποθέματα είναι στρατηγικής σημασίας για τη χώρα, εκτός του ότι έχουν χαμηλό κόστος εξόρυξης, σταθερή και άμεσα ελέγξιμη τιμή και παρέχουν σταθερότητα και ασφάλεια στον ανεφοδιασμό καυσίμου παράγοντας το 56% περίπου της ηλεκτρικής ενέργειας της ΔΕΗ. Ταυτόχρονα ο λιγνίτης εξοικονομεί συνάλλαγμα 1 δισ. δολαρίων ετησίως και κύρια η τιμή του δεν εξαρτάται από τις διακυμάνσεις του πετρελαίου και του φυσικού αερίου.

Εκτός από λιγνίτη η χώρα διαθέτει και ένα μεγάλο κοίτασμα Τύρφης στην περιοχή των Φιλίππων στην Μακεδονία. Τα αποθέματα Τύρφης εκτιμώνται σε 4 δις κυβικά μέτρα και ισοδυναμούν περίπου με 125 εκατ. τόνους πετρελαίου.

Η Ελλάδα έχει κατασκευάσει τεχνητές λίμνες και φράγματα στους ποταμούς Ταυρωπό, Αχελώο, Αλιάκμονα, Νέστο, Άραχθο, Αώο και Λάδωνα με σκοπό την παραγωγή ενέργειας καλύπτοντας το 10% της συνολικής ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας και διαθέτοντας το 30% περίπου της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος του διασυνδεδεμένου συστήματος. Ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα των υδροηλεκτρικών φραγμάτων είναι η δυνατότητά τους να αποθηκεύουν ενέργεια αφού, το νερό σε μια τεχνική λίμνη είναι αποθηκευμένη ενέργεια, χώρια την αξία του ίδιου του νερού, αγαθού που παραμένει ακόμα σε κρατικό έλεγχο.

Άρα τα αποθέματα λιγνίτη, τα υδροηλεκτρικά φράγματα και το κοίτασμα τύρφης μειώνουν την ενεργειακή εξάρτηση από το εξωτερικό κατά 70%(!!) και λόγω του ότι το κόστος παραγωγής είναι μικρό, η παροχή του αγαθού της ενέργειας στον πολίτη εξακολουθεί -παρά τις απανωτές αυξήσεις- να παραμένει το χαμηλότερο στην Ευρώπη.

Ρύπανση

Τα ΜΜΕ και ιδιαίτερα ο Σκάι έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα πειθούς προκειμένου να συνειδητοποιήσουμε τα προβλήματα που προκαλούνται στο περιβάλλον από την χρήση του λιγνίτη. Προβλήματα υπαρκτά μια και το τοπίο από τις περιοχές όπου εξορύσσεται είναι σεληνιακό και ταυτόχρονα ο λιγνίτης είναι ένα εξαιρετικά ρυπογόνο στερεό καύσιμο αφού παράγει το 40% των συνολικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα της χώρας. Κυρίως όμως ο λιγνίτης ευθύνεται για την αύξηση κρουσμάτων ρινίτιδας και βρογχίτιδας στους κατοίκους των περιοχών αυτών, ως συνέπεια της έκθεσης τους στους ρύπους.

Υπενθυμίζεται ότι η Ελλάδα είναι μεταξύ των χωρών που έχουν υπογράψει τη συμφωνία του Κιότο η οποία προβλέπει πολύ υψηλά πρόστιμα εάν η ρύπανση υπερβαίνει τα όρια έχουν τεθεί, μα ταυτόχρονα αφήνει και ένα παραθυράκι για την «εξαγορά δικαιωμάτων ρύπανσης».

Νέα Αγορά. Η Αγορά του Αέρα!

«Είχατε ποτέ φανταστεί πως ο καθαρός αέρας μπορεί να γίνει αντικείμενο εμπορικής συναλλαγής; Κι όμως, η ικανότητα των φυτών να απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, σήμερα μπορεί να αποτιμηθεί σε χρήμα και να αποφέρει μεγάλα κέρδη. Μια καινούρια χρηματιστηριακή αγορά, η Αγορά του Άνθρακα, έχει ήδη γεννηθεί! Η Ευρώπη είναι ήδη ο μεγάλος ηγέτης της Αγοράς.

Ολόκληρες χώρες, εταιρείες, επενδυτές, μεσίτες και κερδοσκόποι, αγοράζουν και πωλούν πλέον μονάδες διοξειδίου του άνθρακα στα χρηματιστήρια του Λονδίνου και του Σικάγο, όπως ακριβώς θα έκαναν με το ρύζι, το πετρέλαιο, το σιτάρι, ή τον χρυσό. Όποιος υπολείπεται του επιτρεπτού ορίου εκπομπής ρύπων, πουλάει σε εκείνον που το υπερβαίνει. Τον Ιούνιο του 2010, η τιμή της μονάδας, δηλαδή 1 τόνου διοξειδίου του άνθρακα, ήταν περίπου 15 Ευρώ.»
(απόσπασμα από το κείμενο παρουσίασης του ντοκιμαντέρ του Αυγερόπουλου)

Ο αέρας μπίζνα! Και μόνο για μεγάλους παίκτες.

Στην χώρα μας η έναρξη της αγοράς αέρα έγινε στις 31 Ιουνίου και την επίσημη πρώτη των δημοπρασιών δικαιωμάτων την κήρυξε ο Παπακωνσταντίνου. 25 ενεργές εντολές εδόθησαν από οκτώ οίκους, τράπεζες και χρηματιστηριακές εταιρείες του εσωτερικού και του εξωτερικού, (Εθνική Τράπεζα, Deutsche Bank κ.λπ.) για λογαριασμό πελατών, ενώ οι εγγυητικές των ενδιαφερομένων κάλυπταν πάνω από 6 φορές την προσφορά. Μάλιστα, υπήρξε επιπλέον ζήτηση 2.172.000 με τιμές εντολής από 11,65 ευρώ ως 12,70 ευρώ. Μήπως λοιπόν σκοπός των ΜΜΕ είναι να απαξιωθεί στην συνείδηση των πολιτών ο άνθρακας ώστε να περάσει εύκολα σε χέρια ιδιωτών;

Πως αλλιώς μπορούμε να εξηγήσουμε την «Γερμανική Πρωτοβουλία για Επενδύσεις και ανάπτυξη της Ελλάδας» με δεδομένο ότι η Γερμανία όπως μας πληροφόρησε στις 21/06/2011 το REUTERS εγκαταλείπει τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και στρέφεται στον άνθρακα;

Πως αλλιώς μπορούμε να εξηγήσουμε ότι όταν πέρυσι βγήκε σε λοταρία το λιγνιτικό κοίτασμα της Bεύης έσπευσαν δεκατέσσερις εταιρίες και κοινοπραξίες να καταθέσουν προσφορές;

H λίστα περιλαμβάνει:
EΛMIN A.E. (Oμιλος Bαρδινογιάννη) από κοινού με την Interkat A.E., την Horizon Μεταλλευτική ΑΕΒΕ (Oμιλος Kοπελούζου και εισπρακτική εταιρία mellon) -ΜΕΤΕ Α.Ε., την AKTΩP ATE, την TEPNA A.E., τον Oμιλο Mυτιληναίου και τη Mηχανική A.E. Πιλαμβάνει επίσης τις εταιρείες Γαία Τεχνική Α.Ε., Aκμή ATE, την κοινοπραξία ΤΕΝΑ ΑΤΕΒΕ-ΚΑΠΑ Δυναμική ΑΤΕ-Energen Ενεργειακά Εργα ΑΤΕ, την κοινοπραξία Νεοτεχνική Α.Ε.-Μπετοκάτ Α.Ε., την Dragados S.A – Βουγιουκλή Α.Ε. καθώς και την εταιρεία Λιγνιτωρυχεία Αχλαδας Α.Ε.

Να σημειωθεί ότι στην περιοχή ήδη κατασκευάζει ηλεκτρικό εργοστάσιο η Elpedison Eνεργειακή όπου συμμετέχει ο Λάτσης η ιταλική Edison και ο Όμιλος της Eλληνικής Tεχνοδομικής στον οποίο ανήκει ο AΚΤΩΡ που κατέθεσε προσφορά για την εκμετάλλευση των λιγνιτωρυχείων. Πως αλλιώς μπορούμε να εξηγήσουμε την απαίτηση του επιτρόπου Ενέργειας της ΕΕ Γκούντερ Εντινγκερ ο οποίος εμφανίστηκε «διαβασμένος» στη διαπραγμάτευση και ζήτησε προς πώληση το μεγαλύτερο και δεύτερο πιο αποδοτικό συγκρότημα λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, αυτό του Αγίου Δημητρίου Κοζάνης, το οποίο εμφανίζει μάλιστα το χαμηλότερο κόστος λειτουργίας μεταξύ όλων των ελληνικών λιγνιτικών σταθμών; Επιπροσθέτως συζητήθηκε με τους επιτρόπους το θέμα της αποκρατικοποίησης της ΔΕΗ, για την οποία υπάρχει δέσμευση της κυβέρνησης έναντι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της τρόικας.»

Πως μπορούμε αλλιώς να εξηγήσουμε τη χαρά στελέχους των ιδιωτών ηλεκτροπαραγωγών ο οποίος δεν κατονομάζεται αλλά δήλωσε στο Βήμα: «Περιμένουμε να προκηρυχθούν πακέτα από μία λιγνιτική και μία υδροηλεκτρική μονάδα, η πώληση των οποίων σε ιδιώτες θα ικανοποιούσε πλήρως το αίτημα για άνοιγμα της αγοράς». Και αφού είναι τόσο ρυπογόνος ο λιγνίτης γιατί τα πρόστιμα που έχουν επιβληθεί στην χώρα δεν αφορούν στη ρύπανση αλλά στον κρατικό χαρακτήρα της αγοράς λιγνίτη; Όπως μας άλλωστε μας πληροφορεί και το Βήμα «Στο θέμα της πρόσβασης τρίτων στον λιγνίτη, η χώρα μας είναι ήδη εκπρόθεσμη ως προς τις υποχρεώσεις που είχε αναλάβει έναντι της Επιτροπής, γεγονός το οποίο καθιστά ιδιαίτερα πιεστικά τα χρονοδιαγράμματα για την ελληνική κυβέρνηση».

Τέλος, δεν πρέπει να μας διαφύγει πως η Γερμανία κόπτεται για την απελευθέρωση των κοινοτικών κονδυλίων του ΕΣΠΑ διότι είναι αυτά που θα χρηματοδοτήσουν ξένες «επενδύσεις» στην Ελλάδα μέσω της κρατικής γερμανικής τράπεζας KfW.

Γερμανική «Πράσινη Ανάπτυξη»

Ταυτόχρονα με τα παραπάνω ζητήματα ο υπουργός Περιβάλλοντος Παπακωνσταντίνου και ο σύμβουλος του Τζέφρι Σακς, διευθυντής του «Earth Institute» μαζί με τον υφυπουργό Οικονομικών της Γερμανίας Στ. Κάπφερερ εκπόνησαν το «νέο επενδυτικό σχέδιο σε επενδύσεις για τις Ανανεώσιμες Πηγές».

Ένα «κοινό εργαστήριο» όπως το ονόμασαν, όπου οι Γερμανικές πολυεθνικές, «Ζήμενς» πρώτη και καλύτερη η Enercon» και η «Nordex», όπως και η οι γαλλική «GFF Suez», που ταυτόχρονα ενδιαφέρεται και για την αγορά των υδάτινων πόρων της χώρας, σε αγαστή σύμπραξη με ντόπιους πατριώτες επιχειρηματίες με σκοπό να δημιουργήσουν μια «Ελλάδα ελκυστικής στις επενδύσεις και στις επιχειρήσεις», όπως ανέφερε ο Παπακωνσταντίνου.

Και συμπλήρωσε πως για να πραγματοποιηθούν όλα αυτά τα ωραία θα πρέπει «να απελευθερώσουμε τη χώρα από τα δεσμά της αδράνειας, της γραφειοκρατίας, της εχθρικότητας προς την επιχειρηματικότητα, της αλλαγής του επιχειρηματικού περιβάλλοντος». Ο Στ. Κάπφερερ όμως από την μεριά του έδωσε στα λόγια του Παπακωνσταντίνου το πραγματικό στίγμα των προϋποθέσεων και των προθέσεων των επενδυτών: «Θέλουμε την δημιουργία ειδικών επενδυτικών ζωνών». Δηλαδή φορολογικό παράδεισο για τις εταιρίες τους, ανύπαρκτη φορολογία στα κέρδη τους, δημόσιες χρηματοδοτήσεις, φτηνά εργατικά χέρια και ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα.

Τα παραπάνω σχέδια θα πραγματοποιηθούν με χρηματοδότησή 15 δισ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και με συνεργασία της Γερμανικής Επενδυτικής Τράπεζας. Όλα αυτά συν τη διαχείριση αποβλήτων, τις μεταφορές κτλ. θα τα συζητήσει ο ΓΑΠ στα τέλη του Σεπτέμβρη όπου τον κάλεσε η Ένωση Γερμανικών Βιομηχανιών με ειδική ατζέντα το ξεπούλημα της Ελλάδας.

Η πράσινη ανάπτυξη λοιπόν δεν είναι τίποτα άλλο παρά εισαγωγή τεχνολογίας από την Γερμανία προς όφελος της «Ζήμενς» που εμείς απλός θα καταναλώνουμε μια και δεν επιτρέπεται ούτε ερεύνα μα ούτε τεχνολογία πάνω στο αντικείμενο να αναπτύξουμε. Θα παρέχουμε μόνο την πρώτη υλη προς όφελος τον εταιριών στις οποίες θα ανήκουν οι υποδομές και οι εισπράξεις.

Μετά από όλα αυτά και εφόσον η χώρα έχει παραδοθεί σε καμιά δεκαριά πολυεθνικές δεν θα είναι καθόλου απίθανο να προκύψει με τυμπανοκρουσίες ένα κούρεμα του ελληνικού χρέους αφού Γερμανοί και Γάλλοι είναι οι βασικοί κάτοχοι ελληνικών ομολόγων, άρα του ελληνικού χρέους.

Υπενθυμίζεται πως ότι περιγράφεται εδώ αποφασίστηκε την άνοιξη που μας πέρασε κατά την συνάντηση του Γ. Παπανδρέου με την Α. Μέρκελ. Οι υπογραφές έπεσαν στο Βερολίνο από την αναπληρώτρια υπουργό Εξωτερικών, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και στο «μνημόνιο συνεργασίας» αναφέρονται εκτός από τα παραπάνω και η αναδιοργάνωση στη διαχείριση των νοσοκομείων, η διά βίου μάθηση, η στρατηγική συνεργασία για τους σιδηροδρόμους, η αξιοποίηση των αεροδρομίων, οι αστικές συγκοινωνίες, οι οδικές μεταφορές και οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις, η συνεργασία στον τουριστικό τομέα, στην πολιτική προστασία, και στη διαχείριση των λυμάτων.

Ο ΓΑΠ ενδιαφέρεται λέει και για το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων που είχε η εκπονήσει η Βόννη για την Ανατολική Γερμανία και η Γερμανία θα του κάνει την χάρη και θα παράσχει την απαραίτητη τεχνική βοήθεια. Υπενθυμίζεται ότι η τότε κυβέρνηση της Γερμανίας για το σκοπό αυτό σύστησε μια εταιρία την Treuhand. Η οποία έθεσε το δίλλημα «Ιδιωτικοποίηση ή αφανισμός» Τα αποτελέσματα διαβάστε τα εδώ.

Στα πλαίσια λοιπόν του νεοφιλελευθερισμού ο παπατζής που παριστάνει τον πρωθυπουργό και η Α. Μέρκελ θα συστήσουν μια εταιρία η οποία θα εδρεύει στο Λουξεμβούργο και θα έχει στα χέρια της την μετοχοποιημένη Ελλάδα AE προς μεγάλη χαρά της Ξαφά και του “fund” IJ Partners όπου βγάζει το ψωμί της.

Οι έλληνες πατριώτες που παίρνουν με διάφορες εταιρίες, συμμαχίες και συμπράξεις μέρος στο πανηγύρι, είναι οι Βαρδής Βαρδινογιάννης, Ευάγγελος Μυτιληναίος, Σπύρος Λάτσης, Γιώργος Μπόμπολας, Δημήτρης Κοπελούζος, ακόμα και ο γνωστός Δαβίδ της Διαχειριστικής Επιτροπής της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, μέλος και ομοτράπεζος στο ΕΛΙΑΜΕΠ του Παπαχελα, της Coca-Cola, της Frigoglass, της 3L ΑΕ «Σουβλάκι Πίτα Παν», μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Τραπέζης Κύπρου και των Εταιριών Πέτρος Πετρόπουλος ΑΒΕΕ, Αλλατίνη ΑΒΕΕ, Τσιμέντα Τιτάν Α. Ε. καθώς και μέλος του Δ. Σ. του Ιδρύματος Α. Γ. Λεβέντη, της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής, καθώς και πρόεδρος του Αγγλόφωνου σχολείου Campion στην Αθήνα. Είναι Άρχων Μαΐστωρ του Οικουμενικού Πατριαρχείου και Αντιπρόεδρος της Αδελφότητος των Οφφικιάλων της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας «Παναγία η Παμμακάριστος» και έχει στην κατοχή του πλήθος εταιριών.Επίσης είναι μέλος και στην ΜΚΟ «Κέντρο για τη Συμφιλίωση και τη Δημοκρατία στη Νοτιανατολική Ευρώπη, CDRSEE» με έδρα τη Θεσσαλονίκη. ΟΥΦ… Παίρνει λοιπόν και εκείνος μέρος σε σύμπραξη με την αμερικανική εταιρία ControurGlobal με σκοπό την κατασκευή 20 μονάδων συμπαραγωγής ηλεκτρισμού και θερμότητας, προϋπολογισμού περίπου 200 εκατ. ευρώ.

«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ότι όποιος χρωστάει βρίσκεται σε μειονεκτική θέση απέναντι στους δανειστές του και πρέπει να κάνει οδυνηρούς συμβιβασμούς» έγραφε προ καιρού ο Κούλογλου σε ένα «άρθρο» του.

Εναλλακτικά υπάρχει όμως μία άλλη εκδοχή του μέλλοντος. Ίσως έφτασε ο καιρός να σκεφτούν τα θύματα ετούτου του συστήματος τη δυνατότητα που έχουν να στείλουν τον καπιταλισμό και τους εκφραστές του στον αγύριστο…

Υ.Γ. Επισημαίνεται ότι η «Suez» είναι η εταιρεία που είχε αγοράσει τα νερά των λιμνών, των ποταμών και της βροχής στην Βολιβία.

Για την τεχνική βοήθεια, Γαλαξιάρχης

http://wp.me/p1pa1c-caZ

Ετικέτα: Alpha, Eurobank, ΓΑΠ, Γερμανία, Ειδικό Καθεστώς Επενδύσεων, Ενέργεια, Ιουλιανός, Μιράντα Ξαφά, Νεοφιλελευθερισμός, Συγχωνεύσεις Τραπεζών

Posted in: Ελλάδα, Οικονομία, Πολιτική