του Γαλαξιάρχη
Στην εποχή της μεταπληροφόρησης, ο διαχωρισμός μεταξύ προφορικού και γραπτού λόγου στο πασίγνωστο λατινικό ρητό «verba volant, scripta manent» (τα λόγια πετούν, τα γραπτά μένουν) δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Σήμερα «verba et scripta manent» ή, αν προτιμάτε, τα πάντα μένουν, γιατί τα πάντα καταγράφονται. Κάμερες, smartphones, SMS, tweets, streams. Μία θύελλα τεχνολογικών εφαρμογών επικοινωνίας στα χέρια του καθενός και το παραμικρό γεγονός μεταλλάσσεται σε καταγεγραμμένη πληροφορία, άμεσα διαθέσιμη και προσβάσιμη από όλους.
Σε αυτόν τον ορυμαγδό της υπερπληροφόρησης, η ανοχή σε ολισθήματα στενεύει ασφυκτικά, καθώς και η ασυνέπεια, η υποκρισία και η βλακεία, μεγεθύνονται και εντυπώνονται άμεσα στην ιστορική καταγραφή.
Ένα βίντεο προεκλογικής ιντερνετικής συν/ξης Παπανδρέου, απεικονίζει γλαφυρά τη γνώση του πρωθυπουργού για το αποτέλεσμα των μνημονιακών πολιτικών που επρόκειτο να εφαρμόσει, μετά τις εκλογές. Ακόμη κι αν ο δημοσιογράφος που του την πήρε, δεν πρόβαλε όσο θα έπρεπε -αν δεν έκρυψε κι όλας- την αυτοακύρωση ενός πρωθυπουργού, το ντοκουμέντο έχει διαδωθεί «από μόνo» του, χάρη στο Internet
Η συγκυρία της οικονομικής κρίσης και της υφαρπαγής της εξουσίας από το παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ, σε συνδυασμό με το ευνόητο κύμα αμφισβήτησης πολιτικών και κοινωνικών αξιών, αλλά και της υπερπληθώρας τεχνολογικών εφαρμογών άμεσης ενημέρωσης, δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα. Σε συνθήκες κοινωνικού και ταξικού πολέμου, οι μηχανισμοί της εξουσίας είναι αναμενόμενο να πολλαπλασιάζονται και σκληραίνουν, προκειμένου να μη χαθεί ο έλεγχος από την καθεστηκυία τάξη. Τα εργαλεία της τελευταίας όμως δοκιμάζονται έντονα και -δυστυχώς γι’ αυτήν- αποδεικνύονται αναποτελεσματικά.
Αν μέχρι πριν λίγα χρόνια μπορούσαν οι διαχειριστές της εξουσίας να διαστρεβλώνουν πραγματικότητες, μεταστρέφουν συνειδήσεις και μεταπηδούν από το μαύρο στο άσπρο και τούμπαλιν, κατά βούληση, τα περιθώριά τους πλέον είναι εξαιρετικά στριμωγμένα. Σήμερα, μία ατάκα που θα εκστομιστεί ή μία πράξη που θα εκτελεστεί γυρνά πίσω δυσκολότερα από ποτέ. Γιατί συνήθως υπάρχει κάπου εκεί γύρω ένα κινητό, μία φωτογραφική μηχανή, ένας υπολογιστής, να την καταγράψει. Υπάρχει το μέσο να την καταχωρίσει και αποθηκεύσει. Υπάρχει το δίκτυο να την μοιράσει και να τη διαδώσει.
Η ανάδειξη της επικοινωνιοκρατίας σε υπέρτερη δύναμη από την πολιτική μπορούσε για καιρό να πλάθει συνειδήσεις, μόνο που τώρα η ίδια της η δομική φύση γυρνά μπούμπερανγκ στους διαχειριστές της. Καθώς πολλά μέσα επικοινωνίας έχουν κοινωνικοποιηθεί (κατεξοχήν κοινωνικοποιημένο μέσο το Internet), ο έλεγχος της πληροφορίας και της εικόνας, παύει να αποτελεί κτήμα ελαχίστων πέριξ της εξουσίας. Τα ίδια εργαλεία διαστρέβλωσης χρησιμοποιούνται πια εναντίον της, για να την καταδεικνύουν και να την ξεγυμνώνουν. Μόνο που ο βασιλιάς δεν είναι απλώς γυμνός, είναι και γελοίος.
Το υπερόπλο που λέγεται «αλήθεια»
Η υπερσυντηρητική και γνήσια παρασιτική αστική τάξη της χώρας, είχε μία μοναδική ευκαιρία να διασωθεί από την επερχόμενη σύγκρουση της «υπερταχείας» παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Αρκούσε να χρησιμοποιήσει έξυπνα την τράπουλα του πολιτικού κατεστημένου. Ο Γιώργος Παπανδρέου, αυτός ο φαινομενικά ισχυρός «άσσος» του σύγχρονου πολιτικού ήθους, προέκυψε «άσσος μπαστούνι». Το κλεπτοκρατικό σύστημα που παίζει μονίμως βρώμικα, έβγαλε τον λάθος άσσο από το μανίκι και τώρα πια δεν μπορεί να τον μαζέψει. Η μπλόφα απέτυχε. Και απέτυχε, εν πολλοίς γιατί… τα πάντα καταγράφονται.
Επενδύοντας στις πάγιες τακτικές του ψέμματος και της παραπληροφόρησης, της υπεκφυγής και της υποκρισίας, οι διαμορφωτές κοινής γνώμης δεν είχαν υπολογίσει στο νέο οικοδεσπότη της πληροφορίας: τα κοινωνικά δίκτυα. Κοινωνικά δίκτυα, τα οποία, όσο ακίνδυνα ήταν όταν αντάλλασσαν φωτογραφίες και σχόλια για το βρακί της κάθε σταρλετίτσας, τόσο επικίνδυνα αποδεικνύονται όταν μοιράζονται και διοχετεύουν τα λερωμένα βρακιά της εξουσίας.
Αυτό που δεν υπολόγιζαν είναι ότι αν είχαν επιλέξει να πουν την αλήθεια από την αρχή, ίσως να έβγαιναν από τον πόλεμο κερδισμένοι και με υπολογίσιμες μεν, διαχειρίσιμες δε, απώλειες. Η μαζικά μικροαστικοποιημένη ελληνική κοινωνία που είχε μάθει να καταναλώνει σχεδόν αποκλειστικά σκουπίδια, θα μπορούσε να γαντζωθεί από το κορδόνι που σέρνει το κόκκαλο του καπιταλιστικού ονείρου. Ακόμη και σήμερα, είναι αμφισβητίσιμο το κατά πόσο δεν σέρνεται -ίσως απρόθυμα- με το ένα χέρι από αυτό. Και ίσως γι’ αυτό επιμένουν στην ίδια αδιέξοδη πορεία.
Παρότι όλες οι ανοησίες καταγράφηκαν, καταχωρήθηκαν και εντυπώθηκαν, οι επικοινωνιστές επιμένουν στην ίδια τακτική: ψέμμα και υποκρισία. Κουνώντας μπαμπούλες αριστερά-δεξιά, σε μία κοινωνία που ούτως ή άλλως τους έχει απαξιώσει, μαζί με πολλά από τα θέσφατα του παρελθόντος, έχουν την εντύπωση -και το θράσος- ότι μπορούν να μεταμφιέσουν τους ίδιους αυτούς μπαμπούλες σε μεσσίες. Μόνο που, αναγκασμένοι από τις βίαιες διεθνείς εξελίξεις της τεράστιας καπιταλιστικής κρίσης, φτιασιδώνουν τους μπαμπούλες το ίδιο βίαια και το ίδιο τσαπατσούλικα.
Αν λοιπόν, το πόπολο θα μπορούσε να χάψει την θεαματική κωλοτούμπα από το «λεφτά υπάρχουν» στο «δεν υπάρχει σάλιο», τρομοκρατημένο από τις προβαλλόμενες συνέπειες της επαπειλούμενης χρεοκοπίας, τώρα πια η μπάλα χάθηκε εντελώς. Η εμφανιζόμενη ως το τέλος ενός ολόκληρου έθνους, χρεοκοπία, σε λιγότερο από δεκαπέντε μέρες από την ψήφιση του πιο κοινωνικά απεχθούς νόμου στην πρόσφατη ιστορία του ελληνικού κράτους, φόρεσε την μπαλωμένη χλαμύδα και το πλαστικό στεφάνι της, άρπαξε και το τσίγκινο σπαθί της, και έρχεται να μας σώσει.
Πώς όμως να την καλωπίσει μία Στάη; Πώς να τη σουλουπώσει μία Τρέμη; Πώς να την φτιασιδώσει ένας Παπαδημητρίου; Και πώς να την παρφουμαρίσει ένας Τσίμας; Η παντοκρατορία των αστικών μέσων (παρα)πληροφόρησης παρέρχεται ταχύτατα. Ο έλεγχος της πραγματικής πληροφορίας, που σιγά-σιγά θα αρχίσει να κοσκινίζει την παράπλευρη υπερπληροφόρηση, αφήνει ολοένα και περισσότερο χώρο μόνο στην αλήθεια. Όχι γιατί δεν διοχετεύει και το ψέμμα στην κοινωνία, αλλά διότι υπάρχουν πλέον εκατοντάδες και χιλιάδες να το καταδείξουν ως τέτοιο και να μην του επιτρέψουν να καταγραφεί ως μία ακόμη πραγματικότητα.
Το πολιτικό κατεστημένο επιστρατεύει τους πιο άξιους δημαγωγούς του. Μόνο που θεωρεί τον Ευάγγελο Βενιζέλο, που δεν υπήρξε τίποτε περισσότερο από έναν ογκωδέστατο εξουσιομανή, το βαρύ πυροβολικό της. Πτωχευμένη από ιδέες, ρίχνει στη μάχη πτωχευμένους ρήτορες. Αρπάζεται όπως-όπως από τα ξεπερασμένα, ανέμπνευστα και προκλητικά απομεινάρια της ενσωματωμένης -και εξίσου πτωχευμένης- διανόησης. Όμως το αποτέλεσμα είναι το αντίθετο από το αναμενόμενο. Οι Αντουανέτες του πνεύματος, αντιμετωπίζονται εχθρικά από την ταραγμένη κοινωνία, όσα παράθυρα κι αν καταλάβουν, όσους τόνους μελάνι κι αν καταναλώσουν.
Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται η άρχουσα τάξη είναι ότι πλέον «οι ανοησίες μένουν«. Γραπτές ή λεκτικές, θα είναι εκεί να θυμίζουν καθημερινά στην κοινωνία ποιος την εκμεταλλευόταν, την παραπληροφορούσε, καθοδηγούσε και ουσιαστικά χλεύαζε, όλα αυτά τα χρόνια. Κι αν ακόμη και σήμερα τα ιντερνετικά κοινωνικά δίκτυα πληροφόρησης είναι περιορισμένα και μη αντιπροσωπευτικά του γενικού πληθυσμού, ο πολλαπλασιαστικός τους ρόλος στο λεγόμενο «opinion making» ενισχύεται συνεχώς. Και η ανοησία αποκαλύπτεται σε ολοένα και μεγαλύτερο κοινό…
(*) Οι ανοησίες μένουν
Ζαphod
Υ.Γ. Όσους λέγαμε ότι θα περάσουν ό,τι είχαν αρχικά σχεδιάσει, με πρόσχημα την κρίση, δηλαδή την απομείωση του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών δικαιωμάτων, καθώς και το ξεπούλημα κάθε δημόσιας υποδομής, πριν «τραβήξουν τα καλώδια», κάποιοι καλοθελητές της «καπιταλιστικής εξυγίανσης» μας αποκάλεσαν αυνωμοσιολόγους και αντιδραστικούς αριστεριστές. Όταν επιστρέψουν όλοι αυτοί από το παράλληλο σύμπαν όπου φυτοζωούν, μόνο τότε θα μπορέσουμε να ανοίξουμε σοβαρό διάλoγο.
Short Link: http://wp.me/p1pa1c-bkw
elkondo
16 Ιουλίου, 2011 3:32 μμ
Γαλαξιαρχα … τα σεβη μου ,ΚΑΙ για το Υ.Γ. !!!
vassozacharof
16 Ιουλίου, 2011 4:46 μμ
εξαιρετικο κειμενο, ευγε!
Για το Υ.Γ, εχω τις επιφυλαξεις μου:καλυτερα να μεινουν εκει που ειναι, θεωρουνται καμμενοι! ειναι ματαιοπονια να ελπιζουμε σ’αυτους, ας μεινουν στο παραλληλο συμπαν τους,
η να πανε σπιτια τους…Ετσι κι αλλιως δεν συμμετεχουν στην πραξη…
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
16 Ιουλίου, 2011 5:49 μμ
Thanx παιδιά, όμως άλλο κείμενο έφτιαχνα, άλλο βγήκε. Ξεφύτρωσαν δύο ακόμη (προς ολοκήρωση) από εκείνο που αρχικά σχεδίαζα. Τελικά έκοψα το μισό και προέκυψε τούτο.
Στους 40φεύγα, η έλλειψη κλιματιστικού στην ποντικότρυπά μου έχει δραστικές επιπτώσεις… 🙂
vassozacharof
16 Ιουλίου, 2011 5:51 μμ
αν υποψιαστω, οικολογικα, θα πεθααανω!
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
16 Ιουλίου, 2011 5:59 μμ
Όχι. Βόρεια προάστια! 😛
vassozacharof
16 Ιουλίου, 2011 6:05 μμ
και πιστευες πως θα γλυτωνες απο το φουρφουρι;-)))
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
16 Ιουλίου, 2011 6:07 μμ
Είμαστε σκληροί άντρες οι βόρειοι. 😀 😀 😀
iordanoglou
16 Ιουλίου, 2011 5:55 μμ
Αν δεν έχεις ήδη, σου πουλώ ανεμιστηρα οροφής, μαζί με εγκατάσταση, 60€.
Αχρησιμοποίητος…
vassozacharof
16 Ιουλίου, 2011 5:59 μμ
στη φωλια του Γουκου , μας πας….
iordanoglou
16 Ιουλίου, 2011 6:01 μμ
Ποιανού Γούκου, του γιαννιώτη τοκογλύφου;
http://www.agon.gr/news/117/ARTICLE/1440/2009-04-10.html
vassozacharof
16 Ιουλίου, 2011 6:04 μμ
ε, ναι…ηδη βγηκαν πολλα τοκογλυφικα κυκλωματα παρατραπεζων στο μειντανι….
iordanoglou
16 Ιουλίου, 2011 6:05 μμ
Δλδ κυρία Βάσω, 60€ με τοποθέτηση απο εμένα προσωπικά, σου φανηκαν πολλά;
vassozacharof
16 Ιουλίου, 2011 6:07 μμ
ου ρε! εμ πασσαρεις κινεζικο κατασκευασμα μιας χρησης, εμ χρεωνεις και περαστικα!
iordanoglou
16 Ιουλίου, 2011 6:13 μμ
Για σένα δώρο κι ενα cd των πυξ-λαξ
‘…οι πλούσιοι επαρχιώτες μηχανόβιοι…»
vassozacharof
16 Ιουλίου, 2011 6:34 μμ
πυξ-λαξ θα εκδιωχθεις, που εμπορευεσαι μεχρι και στο μπλογκι…
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
16 Ιουλίου, 2011 6:37 μμ
Και μάλιστα οχι για το εμπόριο, αλλά για τους Πυξ-Μπλιαξ!
Όχι άλλο Πλιάτσικα! 😛
iordanoglou
16 Ιουλίου, 2011 6:48 μμ
Τελικα εσύ τον θες τον ανεμιστήρα;
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
16 Ιουλίου, 2011 6:51 μμ
Όχι ρε συ. Αφού λέμε είμεθα σκληροί. Ξυριζόμαστε με τρεις λάμες (Gillette)
DrAluca
16 Ιουλίου, 2011 6:52 μμ
Πιο σκληρος……πεθαινεις….
😛
Χαμογελατε…
demonio
16 Ιουλίου, 2011 7:16 μμ
Zaphod σε βρισκω υπερβολικα αισιοδοξο. Αν δεν κανω πολυ μεγαλο λαθος στον κοσμο ολο υπαρχουν 13 σερβερ κεντρικοι, οι 11 απο τους οποιους ειναι στις ΗΠΑ (Silicon Valley). Αρα οταν το διαδικτυο θα γινει πραγματικα επικινδυνο νομιζω πως δεν θα εχουν κανενα ζορι να το κοψουν εντελως ή να το φερουν στα (ακινδυνα) μετρα τους (βλπ Κινα πχ).
Νομιζω πως ειναι απιστευτα ευκολο τεχνικα, να παραποιηθουν στοιχεια διαδικτυακα, εαν το συστημα αποφασισει πως ετσι θα πρεπει να κινηθει.
Επισης, εισαι σιγουρος πως αυτος που πριν εβαζε like στα βρακια τωρα βαζοντας like στην πλατεια εχει καταλαβει τι του γινεται; Θελω να πω πως καποια πραγματα στην παρουσα φαση λειτουργουν σαν μοδα, μας αρεσει δεν μας αρεσει. Δεν σημαινει οτι ο αλλος καταλαβε κιολας την διαφορα.
Νομιζω πως οποιος ψαχνει βρισκει και οποιος δεν ψαχνει δεν βρισκει. Αν λοιπον ο κοσμος δεν εχει το κινητρο για να ψαξει, βρε την καλυτερη τεχνικη πλατφορμα να εχει δεν θα βρει.
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
16 Ιουλίου, 2011 7:32 μμ
H μόδα δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό πράγμα, αρκεί να μην… φοριέται μόνο. Από εκεί και πέρα, οι κατακτηθείσες ελευθερίες -και μία τέτοια είναι το ιντερνέτιον- αποτελούν ιστορικά κεκτημένα, πολύ δύσκολο να αφαιρεθούν. Το ίδιο και η αποκτηθείσα εμπειρία. Για παράδειγμα, η διακοπή των internet providers την Αίγυπτο, δεν μείωσε την επικοινωνία των εξεγερμένων με τον έξω κόσμο, καθώς βρήκαν εναλλακτικές τεχνικές μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες.
Αυτό που περιγράφεις είναι μία παγκόσμια δικτατορία. Και σε μία τέτοια περίπτωση θα έχουμε πολύ σημαντικότερα πράγματα να ασχοληθούμε, από ό,τι αν κατέβηκε το Twitter. Όμως δεν είναι τόσο απλές, ούτε οι αποφάσεις, ούτε τέτοιες ενέργειες σε παγκόσμιο επίπεδο.
demonio
16 Ιουλίου, 2011 7:39 μμ
Ναι αλλα στην Αιγυπτο η Δυση ηθελε την εξεγερση (που προς το παρον φαινεται να εχει οδηγησει σε χειροτερη κατασταση την χωρα απ’οτι ηταν πριν). Και οταν ολος ο ογκος της πληροφοριας περνα απο τοσο λιγα χερια και μαλιστα σε αυτο το γεωγραφικο σημειο, it is near to think the worst.
Το προβλημα ειναι πως η μοδα δεν εχει διαρκεια… Και για μια ριζικη ανατροπη του πολιτικου σκηνικου υποθετω πως χρειαζεται κατι τις παραπανω απο μιας σαιζον μαχη.
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
16 Ιουλίου, 2011 7:49 μμ
Το ίντερνετ δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι το μέσον.
Ο καπιταλισμός έχει προσφέρει και θα συνεχίσει να προσφέρει απλόχερα τα εργαλεία για να τον πολεμήσεις (αρκεί να πουλάνε). Από εκεί και πέρα η μόδα, ως εμπορικό υποπροϊόν, έχει σαφώς αλλοτριωτικό ρόλο, ενώ έχει συχνά χρησιμοποιηθεί στοχευμένα λόγω του ρόλου της αυτού (από ναρκωτικά έως και τον ίδιο τον Τσε).
Εννοείται λοιπόν, ότι χωρίς (ταξική) αυτοσυνειδησία κάθε κίνημα έχει ημερομηνία λήξης και δεν μετατρέπεται σε επαναστατικό υποκείμενο. Όσα μέσα κι αν του προσφέρει ο ίδιος ο καπιταλισμός. Αλλά, όπως καταλαβαίνεις δεν καταπιάνομαι στο κείμενο με αυτό το ζητούμενο. Παραμένω στη χρήση του μέσου…
Capybara
16 Ιουλίου, 2011 8:06 μμ
Στην Αίγυπτο η «Δύση» δεν ήθελε την εξέγερση. Η εξέγερση ήταν μια έκπληξη. Αυτό που κάνει (μαζί με τη Σαουδική Αραβία) είναι να προσπαθεί να τη διαχειριστεί με τις λιγότερες απώλειες γι’ αυτήν (να διατηρήσει τις συμφωνίες του Καμπ Νέιβιντ, την αντίθεση με το Ιράν κ.λπ.).
Όσο για το αν τώρα είναι χειρότερα από πριν. Μου φαίνεται ότι μια κατάσταση με το λαό διαρκώς στο προσκήνιο, με διαδηλώσεις και απεργίες, σε ένα κλίμα όπου η ελευθερία του λόγου είναι λιγότερο διαπραγματεύσιμη, δεν είναι χειρότερη από πριν.
Η τάση να παρουσιάζεται κάθε κίνηση των μαζών σαν χαλκευμένη στα υπόγεια της CIA, όσο δεν βλέπουμε remake του Οχτώβρη, αλλά διαφορετικά πράγματα, είναι μεταφυσική και επιζήμια.
demonio
16 Ιουλίου, 2011 9:01 μμ
Οχι, δεν εχω την αποψη πως καθε κινηση των μαζων ειναι γεννημα θρεμμα της CIA. Απλα πιστευω πως εχουμε περασει σε ενα σταδιο οπου παρα πολλα πραγματα ειναι παγκοσμιοποιημενα και δεν αφορουν μονο σε τοπικο επιπεδο τις ζωες των λαων. Ο ταξικος εχθρος αν θες ειναι πιο ολιγοπληθης και αρα πιο ευκινητος, αυτο ειναι το πλεονεκτημα του. Απο την αλλη ειμαστε οι πολλοι αλλα που τρεχουμε πισω απο τις καταστασεις που δημιουργουν οι αλλοι. Οταν ανατραπει το ποιος δημιουργει τα ‘γεγονοτα» και τις «ειδησεις» νομιζω θα εχουμε προχωρησει ενα μεγαλο βημα.
Συμφωνω απολυτα πως το διαδικτυο συμβαλλει πολυ θετικα στην ενημερωση και την ανταλλαγη αποψεων εξω απο τα παραδοσιακα πλαισια και γι’αυτο κι εγω το μεταχειριζομαι γι’αυτον τον σκοπο (και μου κανει την ζωη πολυ πιο ευκολη σε μια σειρα πραγματα). Απο την αλλη, διατηρω τις επιφυλαξεις μου στο κατα ποσο ειναι ΤΟ εργαλειο για να αποκαλυπτεται η ανοησια σε ολοενα και μεγαλυτερο κοινο (που γραφει το αρθρο του προεδρου). Διοτι και το διαδικυο δεν παραγει και λιγη ανοησια…Σιγουρα δεν θα χαρακτηριζα το διαδικυο «ιστορικο κεκτημενο» οπως το χαρακτηριζει ο προεδρος. Ιστορικο κεκτημενο ηταν και το 8ωρο… Το διαδικτυο ειναι μια τεχνολογικη επανασταση οπως ηταν και η ατμομηχανη, που εφερε τα καλα της εφερε και τα κακα της, σιγουρα εφερε το περασμα των κοινωνικων συστηματων σε αλλη μορφη.
Οσο για την Αιγυπτο, δεν εχω αρκετες γνωσεις για να κανω σοβαρη συζητηση. Απ’οσο ξερω στρατιωτικη διοικηση εχουν αυτη την στιγμη κι αυτη δεν προεκυψε απο την λαικη βαση. Ξερεις τωρα εσυ καμια χωρα με τον στρατο στην εξουσια, που να μην λογοκρινει αγρια τους αντιπαλους της;
Capybara
16 Ιουλίου, 2011 9:26 μμ
Το ίντερνετ, συμφωνώ, δεν είναι το απόλυτο εργαλείο. Μπορεί να βοηθάει σε αρκετές περιπτώσεις, αλλά στέλνει και τόσο κόσμο στους Λιακόπουλους και τους κάθε είδους κυνηγούς Εβραίων, μασόνων, δαιμόνων & εξωγήινων.
Στην Αίγυπτο, βρισκόμαστε σε μια μεταβατική κατάσταση που δεν ξέρει κανείς που θα καταλήξει. (Πάντως, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα από πριν, καθώς ο λαός έχει ξεπεράσει το φόβο).
Το δικτατορικό καθεστώς του Μουμπάρακ ασκούσε λογοκρισία, αλλά είχε και ανοχές (όπως στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, που κυκλοφορούσε η «Αυγή», αλλά δεν ήθελες να σε δει ο χωροφύλακας ούτε με τα «Νέα»), σήμερα, τα πράγματα έχουν χαλαρώσει ακόμη περισσότερο, όχι λόγω της στρατιωτικής διοίκησης, αλλά επειδή ο λαός το έχει κατακτήσει.
Υ.Γ.
Τον Μουμπάρακ η «Δύση» τον ήθελε πάρα πολύ (περισσότερο δε γίνεται). Δεν τον ήθελε όμως ο λαός ούτε ο στρατός (για διαφορετικούς λόγους ο καθένας). Έτσι, η «Δύση» αποφάσισε -όταν είδε ότι δεν γινόταν αλλιώς- να τον εγκαταλείψει. Η ουσία είναι πάντως, ότι η όλη κατάσταση ξεκίνησε από τα κάτω και είναι ρευστή.
Δες κι αυτό αν θες:
http://wp.me/p1pa1c-97C