Λευτέρη Παπαδόπουλε κάτσε σπίτι σου (ανοιχτή επιστολή)

Οι ανοιχτές επιστολές είναι της μόδας και με αφορμή ένα άρθρο στα Νέα,  αποφάσισα να ασκήσω το σοσιαλδημοκρατικό μου δικαίωμα, στέλνοντας μία στον εθνικό μας πνευματικό άνθρωπο, Λευτέρη Παπαδόπουλο. Ματάκια και καρδούλες…

Αγαπητέ κύριε ΛεΠά,

σας γράφω για πρώτη φορά αν και σας διαβάζω χρόνια. Η στήλη σας στην εκλεκτή εφημερίδα της κυβερνήσεως «Τα Νέα» έχουν γαλουχήσει εκατοντάδες χιλιάδες πασόκους ( και όχι μόνο). Ο Σπύρος ο Παπαδόπουλος , ο τηλεγλέντης ( τηλεφώνησε ΤΩΡΑ και μπες στην πιο τρομερή παρέα που γλεντά live κάθε σάββατο wow γιουχιούυυΥΥ yeAaAaaYyYY) πίνει κρασί στο όνομα σας. Η Μπηλιώ η Τσουκαλά βαράει ορθοπεταλιά για έναν σας στίχο. Γενικά, όποια πέτρα και να σηκώσεις ( τυχαία η αναφορά μην με τρέχετε μετά) θα βρεις από κάτω ένα μέρος του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Ζωντανή ιστορία.

Σήκωσα και γω μια πέτρα σήμερα και μπήκα στο site της καλής εφημερίδας για να σας διαβάσω. Έχουμε άλλωστε όλοι μας τις διαστροφές μας, το έχει γράψει ακόμα και ο λαϊκιστής ο zaphod.Επιτρέψτε μου να γράψω το ρεζουμέ. Πρώτη παράγραφος …δεν παράγουμε ,αράζουμε και τρώμε τις επιδοτήσεις,  δεν μαζεύουμε τις ελιές…μπαίνεις όμορφα και χτυπάς στο φιλότιμο. Δεύτερη παράγραφος, χτυπάς το βίωμα και το νεύρο του «εγώ όλες τις δουλειές τις έκανα και τώρα οι νέοι θέλουν να κάθονται». Τρίτη παράγραφος και φαρμακερή, επίκληση στην αυθεντία ( αλλά και παλιού  συμμαθητή και φίλου ) του καλού στρατιώτη  Γιανναρά από την φωνή των εφοπλιστών…»εμείς ρε δεν ξέραμε τι είναι το τοστ, πίτες τρώγαμε…» . Στην ίδια(!!!) παράγραφο μπαίνει και σχόλιο αναγνώστη του εκλεκτού αθρογράφου  Γιάννη Μαρίνου » «… Οι Νεοέλληνες σήμερα είναι χρεωμένοι, επειδή δημιούργησαν ένα κράτος, όπου όλα είναι λάσκα.».Δακρύζω σαν τον Π.Οικονόμου όταν του ανακοινώνουν πως παίρνει καρέκλα …

Και ενώ ρε διάολε μαύρε με έχεις ήδη τελειώσει , έχεις ήδη παίξει το τρίο του θανάτου, με αναφορές και στο Βήμα και στα Νέα και στην Καθημερινή, δείχνεις όλο το αεκτζίδικο μεγαλείο σου , αυτό του πρόσφυγα και του κατατρεγμένου, στο τέλος…Το βάζω αυτούσιο γιατί θα με στοιχειώνει για πάντα.  Ούτε ο ίδιος ο ΓΑΠ δεν θα μπορούσε να γράψει τέτοιο τέλος. Γυμνάστρια στην μαπάρα μας και φορολογική συνείδηση α λα πασοκάρα και τα μυαλά στα κάγγελα και πάρε και τον πανιώνιο να μας τρελάνεις όλους.

Μια φίλη μου κάνει γυμναστική στο σπίτι της για να είναι το σώμα της σε φόρμα. Ο γυμναστής κάθε φορά πληρώνεται με 60 ευρώ. Και δεν δίνει απόδειξη. Τη ρωτάω: «Γιατί δεν του τη ζητάς;» Απαντάει: «Δεν θα έχω κανένα όφελος – αυτές οι αποδείξεις δεν λογαριάζονται από την Εφορία…». «Ναι, αλλά ο γυμναστής σου, μη δίνοντάς σου αποδείξεις, δεν πληρώνει φόρο. Και τον φόρο του, τον πληρώνουμε εσύ κι εγώ…». «Δίκιο έχεις, αλλά τι να κάνουμε; Αυτή είναι η Ελλάδα και αυτοί οι νόμοι της που ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες στη φοροδιαφυγή…».

Για την Ελλάδα ρε γαμώτο. Για τη φορολογική συνείδηση, για τις ελιές και τις παπάρες στην χωριάτικη, για τον Νταλάρα , για την γυναίκα του, για την εργατιά, για τον Λάτση, τον Βαρδινογιάννη και τον Κόκκαλη. Όλοι μαζί, σαν Έλληνες.  Όποτε ξαναφωνάξω τον personal trainah στη βίλα μου, θα απαιτήσω απόδειξη. Γιατί πλέον ξέρω. Γιατί πλέον δεν μπορώ να στρέφω το βλέμμα αλλού. Γιατί η Ελλάδα πρέπει να σωθεί και θα σωθεί. Αγαπητέ αναγνώστη θες να σωθεί η χώρα ή θες να ψοφήσουμε όλοι σαν το σκυλί στο παλιάμπελο ; Αυτό είναι το ερώτημα. Μην είσαι μαλάκας, ο τίτλος του άρθρου, «Επιδοτήσεις», είναι απλά μια μικρή σημειολογική  χαρά της ζωής 😀

Κοντοπούτανο κιτρινόμαυρο  λινκ : http://wp.me/p1pa1c-bdC

Σπιν ο ηθικόc

Ετικέτα: παίζεις με την φλόγα, Ζωντανή ιστορία, ΛΕΠΑ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ, δε σας χάλασε η εξάρα αεκάκια, ο πρίγκηπας

Posted in: // tv //, Ανθρώπινα δικαιώματα, Ελλάδα, Ποίηση, Χιουμορ