«Έφυγε» ο Λάκης Σάντας ένα μήνα πριν κλείσουν τα 70 χρόνια από το ιστορικό κατέβασμα της ναζιστικής σημαίας από την Ακρόπολη
«Έφυγε» σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών ο Απόστολος Σάντας, ο ήρωας που πριν 70 χρόνια μαζί με τον Μανώλη Γλέζο, κατέβασε τη ναζιστική σημαία των γερμανών κατακτητών από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης.
Γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου του 1922 και η καταγωγή του ήταν από τη Λευκάδα.
Η οικογένειά του ευχαριστεί θερμά τον διευθυντή, τους γιατρούς και τους νοσηλευτές του Κέντρου Αναπνευστικής Ανεπάρκειας στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας (Μ.Α.Θ.) του νοσοκομείου «Σωτηρία», που έκαναν ό,τι ήταν δυνατόν για να τον σώσουν.
Ο ίδιος ο Λάκης Σάντας περιγράφει τη νύχτα της 30ης προς 31ης Μαΐου του 1941, σε κείμενό του που υπάρχει στο αρχείο του Ηλία Πετρόπουλου.
«Λύσαμε το συρματόσχοινο και τραβήξαμε για να την κατεβάσωμε. Μα την είχαν μπλέξει στην κάτω άκρη της με τρία συρματόσχοινα που στήριζαν τον κοντό. Κρεμιόμαστε και οι δυο για την κατεβάσωμε, μα δεν κατέβαινε. Αρχίσαμε με τη σειρά να σκαρφαλώνουμε στον σιδερένιο κοντό για να τη φτάσωμε και να την κόψωμε. Μα ήταν αδύνατο να τη φτάσωμε. Κουρασμένοι σταθήκαμε για λίγο κι απογοητευτήκαμε, σκεφτόμαστε τι να κάνωμε. Να φύγωμε χωρίς τη σημαία λάφυρο, δεν το σκεφτήκαμε ούτε στιγμή. Και μέσα στην ένταση της σκέψης μας, σκεφτήκαμε να σπάσωμε τα τρία συρματόσχοινα για να μπορέσωμε να τη σπάσωμε».
«Με χέρια και με δόντια» κατάφεραν να κατεβάσουν το σύμβολο του ναζισμού. Έσκισαν τον αγκυλωτό σταυρό και την υπόλοιπη σημαία την πέταξαν στη σπηλιά. «Ακούσαμε το γδούπο της και ησυχάσαμε», καταλήγει η διήγησή του.
Ο Απόστολος Σάντας ήταν μοναδικός γιατί ανέβασε τις αξίες του ήθους, της ηθικής και της ανιδιοτέλειας στα ύψη, αναφέρει σε συλλυπητήριο μήνυμά του ο Συνασπισμός.
Μία ιστορική εκπομπή της ΕΡΤ, όπου οι Λάκης Σάντας και Μανώλης Γλέζος εξιστορούν στον Φρέντι Γερμανό την ενέργειά τους στο ξημέρωμα της 31ης Μαίου 1941, να κατεβάσουν τη ναζιστική σημαία από το βράχο της Ακρόπολης, σηματοδοτώντας ουσιαστικά την απαρχή του αντιστασιακού κινήματος.
Short URL: http://wp.me/p1pa1c-9Ji
Υ.Γ. Τραγική ειρωνία. Η θλιβερή είδηση ήρθε λίγη ώρα μετά την ανάρτηση της ιστορίας του «ανύπαρκτου ήρωα Κουκίδη» μέσω της οποίας κάποιοι επιχείρησαν να καπηλευτούν τον αγώνα των πραγματικών αντιστασιακών.
Α.Γ.ιος
Anakata-dyomenh
Μίσος ταξικό
Back Door Man
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
catalternative
CrippleHorse
DrAluca
Eddie
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
iguana
j4nus
Jaquou Utopie
Capybara
Spin
Кроткая
Ε. Λούπης
μανικακος
Mind the Gap
mitsovurdul
Mitsaras
.
Narrator
Παραλληλογράφοι
lamda
xtremyst
risinggalaxy
skatiblaxos
inflammatory
Συνεργοί Παραλληλογράφοι
HungerStrike300: Απεργία Πείνας Μεταναστών
risinggalaxy
30 Απριλίου, 2011 1:04 μμ
γαμώτο τι άτιμη σύμπτωση και αυτή να «σηκώσω» το άρθρο του Σαραντάκου σήμερα.. 😦
Καμιά «τιμή» για τον αγωνιστή . Οι «τιμές» είναι για τους φασίστες και τις ιδεολογίες τους.
Μνήμη και Συνείδηση
Jaquou Utopie
30 Απριλίου, 2011 1:18 μμ
Σιγά μην χαρίσουμε στους φασίστες το δικαίωμά μας να τιμούμε τους ανθρώπους που έπαιξαν οποιοδήποτε ρόλο στη ζωή μας…
Μπερδεύεις τη λέξη με την ειδωλολατρεία.
risinggalaxy
30 Απριλίου, 2011 1:33 μμ
άσε το έχω θα στο εξηγήσω από κοντά
DrAluca
30 Απριλίου, 2011 6:46 μμ
Κατσε ρε…..και μεις οι υπολοιποι?
Να μη μαθουμε δηλαδη?
Χαμογελατε…
Α.Γ.ιος
1 Μαΐου, 2011 11:32 πμ
Έχεις απόλυτο δίκιο σύντεκνε: Η τιμή που εμείς μπορούμε ν’ αποδώσουμε, είναι όπως το είπες ακριβώς:
«Μνήμη και Συνείδηση», (αξίες που τείνουν στην εξαφάνιση δυστυχώς)…
:((
catalternative
30 Απριλίου, 2011 2:06 μμ
Like για την ενημέρωση, dislike για το γεγονός…Ο κόσμος είναι λιγότερο λαμπερός μετά από αυτό το νέο… 😦
alexantro
30 Απριλίου, 2011 2:22 μμ
τι απο κοντα κι απο μακρια ,αμα το χεις ριξτο εδω …
εν πασει περιπτωσει δικιο εχεις , το νοημα της καμμιας τιμης στους αγωνιστες , Jaquou , βρισκεται στο οτι αφενος η ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ αποδωση τιμης , ειναι εξουσιαστικο ευρημα
με το να αποδιδεις Τιμες στους Υπο-κειμενους ενος ενεργηματος , ιεροποιεις το ενεργημα ενω συγχρονως ανεβαζεις τους Ενεργοντες σε υψη ημι-θεα
απο τους αθλους του ηρακλη ,στο τιτανοτεραστιο σαμψων κι απο μαρτυρες της θρησκειας στους ηρωες του σταχανοβισμου , η ιδια αναπαραγωγη εξουσιας μεσω των ιερων ηρωων τελειται
αποδωση τιμης στο Κατηγορημα ηταν ανεκαθεν ειδωλολατρεια και επι της Ουσιας μικρη διαφορα κανει αν το ειδωλο το λενε Ελβις η Τσε
φυσικα και εγω εχω κρεμασει αφισα Μορισον η Τσε … αλλα λεμε ουδεις αναμαρτητος
τεσπα οπως και να εχει αρκει να τους αγαπαμε σαν καποιους που μας ‘ταιριαξαν» , δεν χρειαζεται και η αποδωση τιμης
Jaquou Utopie
30 Απριλίου, 2011 2:50 μμ
Κάνετε διαφορετική προσέγγιση από μένα στο ζήτημα. (κι εγώ δεν έχω κρεμάσει ποτέ καμία αφίσα 😛 )
H διαφορά μας είναι ότι οριοθετείται η λέξη «τιμή» σε συγκεκριμένη εικονοποίηση της. Και εξηγούμαι, αν και κατανοώ την πρόταση περί απόδοσης τιμής όπως την έθεσες Alexantro και τείνω και να συμφωνήσω, από την άλλη θα πρέπει να μου επιδείξεις πως ο άνθρωπος μπορεί να ξεφύγει από τα τελετουργικά όλων των ειδών. Αν , και με βάση τα ιστορικά δεδομένα, δεν μπορεί και τείνει πάντα στο να δημιουργεί τελετουργικά, τότε θα πρέπει να κάνουμε τον διαχωρισμό μεταξύ του «φασιστικού» τελετουργικού και του άλλου. Επίσης, έχει διαφορά ένα μαζικό θρησκευτικού τύπου τελετουργικό τιμής με πολλά άλλα, πολλών ειδών, του μικρόκοσμου των ανθρώπινων σχέσεων. Διαφορετικά όταν κάνετε δώρο στον αγαπημένο σας άνθρωπο και γιορτή για τα γενέθλιά του, πράξη που αποδίδει και τιμή, θεωρείστε φασίστες.
Η φιλοσοφική προσέγγιση έχει πάντα ένα ενδιαφέρον, ο αφορισμός ήταν όμως που με έκανε να απαντήσω.
mitera
30 Απριλίου, 2011 4:50 μμ
Αφήνω εδώ ένα ωραίο άρθρο-συνέντευξη, που βρήκα για τον Λάκη Σάντα.
http://elgeorgakis.blogspot.com/2009/11/blog-post_21.html
«Τα οράματα ερχόντουσαν απο μόνα τους να σε συναντήσουν»
Τι ποιητικό!και ταυτόχρονα ρεαλιστικό,για όσους καταφέρνουν να τα αναγνωρίζουν!
Jaquou Utopie
30 Απριλίου, 2011 9:22 μμ
O Ἐθνικὸς Ήρωας Λάκης Σάντας
Του Ηλία Πετρόπουλου
Γράφω μὲ δέος γιὰ τὸν Σάντα.
Κάθε φορά πού μὲ ἐπισκέπτεται ἕνας ἄγνωστός μου φοιτητής, τὸν ρωτάω ἂν ξέρει τὸν Λάκη Σάντα. Ἡ ἀπάντηση εἶναι πάντα ἀρνητική.
Ἡ ἔλλειψη ἱστορικῆς μνήμης, πού τόσο χαρακτηρίζει τὸν νεοέλληνα, ἀποδεικνύει ὅτι ὁ λαὸς μας πῆρε τὸ κακὸ μονοπάτι. Ὁ Σάντας, μαζὶ μὲ τὸν Γλέζο, ἐπιτέλεσαν μίαν ἐθνικὴ ἡρωϊκὴ πράξη. Καὶ πιὸ συγκεκριμένα, ὁ Σάντας καὶ ὁ Γλέζος εἶναι οἱ πρῶτοι ἀγωνιστές, πού ξεκίνησαν τὴν Ἀντίσταση κατὰ τῶν χιτλερικῶν, ἀνὰ τὴν Εὐρώπη.
Αὐτὸ ἔγινε τὴν νύχτα 30/31 Μαῒου 1941 — δηλαδή, τότε ἀκριβῶς πού ἔπεσε καὶ ἡ Κρήτη στὰ νύχια τῆς Βέρμαχτ. Ἡ ἱστορικὴ στιγμὴ ἦταν τόσον εὐνοϊκὴ γιὰ τὴν νατσιστικὴ Γερμανία, ὥστε τὸ κουράγιο (ἤ, μᾶλλον, τὸ θράσος) τῶν δύο πατριωτῶν μοῦ προξενοῦσε ἀνέκαθεν ἕναν ἱερὸ σεβασμό. Δὲν προτίθεμαι νὰ περιγράψω τὸ γεγονός. Ἁπλῶς, θέλησα νὰ πῶ δυὸ ἐγκάρδιες φράσεις γιὰ τὸν Ἐθνικὸ Ἥρωα Λάκη Σάντα, πού συμβαίνει νὰ εἶναι καὶ ἀγαπημένος μου φίλος. Γνωρίζω, βέβαια, καὶ τὸν Μανόλη Γλέζο ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς Χούντας, ὅποτε πέρναγα συχνὰ ἀπὸ τὸ βιβλιοπωλεῖο του (— ἐκεῖ, μάλιστα, συνάντησα μιὰ φορὰ καὶ τὸν Παρτσαλίδη). Ὡστόσο, σήμερα τὸ θέμα μου εἶναι ὁ Σάντας.
Πάντα μου ἐπιθυμοῦσα νὰ γνωρίσω τὸν Σάντα, ἄλλα τὸ ὄνειρο αὐτὸ δὲ γινότανε νὰ πραγματοποιηθεῖ γιατί ὁ Σάντας εἶχε καταφύγει, τὸ 1951, στὸν Καναδά, ὅπου ἔμεινε δώδεκα χρόνια. Τελικῶς, πρὶν εἴκοσι χρόνια, πέσαμε στὴν ἴδια φυλακὴ μὲ τὸν Σάντα. Κι ἐκεῖ φούντωσε ἡ ἔντονη φιλία μας. Ἀπ’ ὅ,τι θυμᾶμαι, ἡ ἰδιόρρυθμη αὐτὴ φιλία — ἀνάμεσα σ’ ἕναν ἀναρχικὸ κι ἕναν κομουνιστὴ — παραξένευε ἰδιαιτέρως τοὺς ἄλλους πολιτικοὺς κρατουμένους. Ὅμως, ὁ Σάντας εἶναι ἕνας ἄντρας πού δὲν κωλώνει μπροστὰ σὲ τέτοιες λεπτομέρειες…
Γράφω μὲ ἀγάπη γιὰ τὸν Σάντα.
Λατρεύω τὶς ἀφηγήσεις. Ὁ Λάκης Σάντας εἶναι γεννημένος ἀφηγητής. Γιὰ νὰ εἶσαι σπουδαῖος ἀφηγητὴς πρέπει νάχεις βιώματα καὶ ἐμπειρίες. Ὁ Σάντας ἔζησε μιὰ ζωὴ γεμάτη. Γι’ αυτὸ καὶ μὲ γοήτευε μὲ τὶς ἀφηγήσεις του. Περάσαμε μέρες καὶ μέρες, κλεισμένοι στὸ κελί μου, αὐτὸς μιλώντας κι ἐγώ ἀκούγοντας. Ὁ Λάκης μιλάει μὲ πάθος, γιατί εἶναι φλογερὸς ἄνθρωπος, γιατί εἶναι αὐθόρμητος καὶ τζόρας.
Μοῦ διηγήθηκε ἀξέχαστες ἱστορίες: ἄλλοτε γιὰ τὸ πῶς πέρασε μὲ καΐκι ὁ Ἄρης
Ὁ Λάκης Σάντας στήν Ἄμφισσα ξεκινώντας με το ἄλογο του για το Λιδωρίκι. Εἶναι Χριστούγεννα τοῦ 1943. Οἱ Γερμανοί ἔχουν ἀρχίσει στήν περιοχή ἐκκαθαριστικές ἐπιχειρήσεις
Βελουχιώτης ἀπὸ τὸ Γαλαξίδι στὸν Μοριὰ (μετὰ ἀπὸ γενναία οὐζοποσία) καὶ ἄλλοτε πώς ὁ ἴδιος ὁ Σάντας μαζὶ μὲ τὸν Φλωράκη ἔμειναν κρυμένοι, τρεῖς μέρες, σὲ μιὰ τρύπα γιὰ νὰ σωθοῦν ἀπὸ τοὺς φασίστες. Ὅλα ὅσα μοῦ εἶπε ὁ Λάκης εἶναι χαραγμένα στὴ μνήμη μου. Καί, προπάντων, ἡ ἀφήγηση τῆς ἱστορίας μὲ τὴν χιτλερικὴ σημαία τῆς Ἀκρόπολης. Ὁμολογῶ ὅτι θάθελα πολὺ νὰ ξανακούσω τὸν Λάκη, νὰ μοῦ ἀφηγεῖται ἐκεῖνες τὶς ἱστορίες πού συνταράξανε τὴ γενιά μας.
Γράφω γιὰ νὰ τιμήσω τὸν Σάντα.
Τὴν ἐποχὴ πού ὁ Λάκης Σάντας καὶ ὁ Μανόλης Γλέζος κατέβαζαν τὴν σημαία μὲ τὴν σβάστικα δὲν ἀνῆκαν στὸ Ε.Α.Μ. Ἡ ἔνταξή τους στὴν Ἀντίσταση ἔγινε τὸ 1942. Ὡστόσο, φαίνεται ὅτι ἤδη ἤσανε ἀριστεροί. Τυπικά, ἡ ἔννοια τῆς Ἀριστερᾶς ἀνάγεται στὴν Γαλλικὴ Ἐπανάσταση. Ἀλλά, ἡ Ἀριστερὰ καὶ ὁ Ἀναρχισμὸς εἶναι πανάρχαιες ἔννοιες. Βλέποντας τὰ πράγματα κάτω ἀπὸ μιὰ πλατύτερη ὀπτική, μπορεῖς νὰ πεῖς ἀνέτως ὅτι οἱ ἰνδοὶ φακίρηδες ἤ ἐρημίτες ὁρισμένων ἀποχρώσεων, οἱ κυνικοὶ φιλόσοφοι, οἱ ἄραβες καὶ ὀθωμανοί ντερβίσηδες πού προέρχονταν ἀπὸ κάποιες σέκτες κτλ. ἐκφράζανε μίαν ἰδεολογία διαμαρτυρίας, δηλαδή, μίαν ἀριστερή, ἤ καὶ ἀναρχική, κοσμοθεωρία. Τιμώντας τὸν Σάντα, θέλω νὰ τιμήσω τὴν Ἀντίσταση, τὴν Ἀριστερά, τὴν αἰώνια Ἀριστερά. Σήμερα στὴν χώρα μας, ὅπου τὰ κουρέλια τῆς Νέας Ὀρθοδοξίας, ὅπου οἱ καραγκιόζηδες τοῦ ρατσιστικοῦ ἐθνικισμοῦ, ὅπου οἱ κωλογλεῖφτες τῆς Δεξιᾶς, προσπαθοῦν νὰ δημιουργήσουν ἕνα κλῖμα χαοτικῆς μισαλλοδοξίας, ἡ Ἀριστερὰ παραμένει στὸ ρεῖθρο τῆς πολιτικῆς ζωῆς καὶ — παίρνοντας μίαν ἀνάσα — προετοιμάζει τὴν ἀνασυγκρότησή της. Στὸ πλαίσιο τῆς μπουρζουάδικης δῆθεν-Δημοκρατίας στεκόμαστε ὅλοι μας (μαζὶ καὶ ὁ Σάντας), φαινομενικῶς σαστισμένοι, καὶ περιμένουμε νὰ ξεδιαλύνει ὁ κουρνιαχτὸς πού σηκώθηκε ἀπὸ τὸ γκρέμισμα τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης, πού μὲ ἐπιμονὴ εἶχε προβλέψει ὁ Καστοριάδης. Μέσα σ’ αὐτὴ τὴ θολούρα ὁ Σάντας παρέμεινε ἁγνός, μὴ ὑποκύπτοντας μήτε στὴν ὅποια πολιτικὴ μόδα, μήτε στὰ δολώματα τοῦ ψευτο-ἀριστεροῦ ΠΑΣΟΚ.
Παρίσι 1993.
http://www.theinsider.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=12207%3Aelias-petropoulos-anarchist-communist-lakis-for-santa&catid=75%3Afakeloi&Itemid=132&sms_ss=facebook&at_xt=4dbc0df7801187de%2C0
DrAluca
30 Απριλίου, 2011 9:26 μμ
Ακομα μια φορα μοναδικος ο Ηλιας……
Χαμογελατε…
Α.Γ.ιος
1 Μαΐου, 2011 12:14 μμ
(Άργησα, αλλά θα την αφήσω) 😦
Θλίψη για την απώλεια,
ενός ακόμη θρύλου,
-που έριξε το σύμβολο-,
του Γερμανού του… σκύλου!!!
Ένας ακόμη άνθρωπος,
-με Άλφα κεφαλαίο-,
μια ιστορία άφησε,
κι αυτό μόνο σας λέω:
Χρέος μας όλοι έχουμε,
ήρωες σαν τον Σάντα,
μιαν θέση να χαράξωμε,
στην μνήμη μας για πάντα!!!
Χρυσά νά ‘ναι τα γράμματα,
στην θέση της καρδιάς μας,
να γίνει το παράδειγμα,
για ‘μάς και τα παιδιά μας!!!
Σε εποχές που ήρωες,
όλο και λιγοστεύουν,
-κι «εθνοπατέρες»… μείνανε-,
να μας… καταληστεύουν!!!
Οφείλουμε το θάρρος του,
παράδειγμα να γίνει,
-για ‘μας που… υπό κατοχή-,
μας έχουνε τα κτήνη!!!
Ξέρουμε κάπου όλοι μας,
πως θα ‘κμεταλευτούνε,
-δοσίλογοι, στον θάνατο-,
λόγια τιμής να πούνε…
Αυτό θάν είναι σύντεκνοι,
μεγάλη ειρωνεία,
-αυτοί που μας ερίξανε-,
βορά εις τα… θηρία!!!
Οι ίδιοι οι προδόταροι,
που Έθνος ξεπουλάνε,
θα πέσουν σαν τσοι… κόρακες,
το πτώμα του να φάνε!!!
Γι’ αυτούς λοιπόν οφείλουμε,
-και στου νεκρού την μνήμη-,
να μάθουνε το… μέλλον τους:
στον πάτο σε μια λίμνη!!!
Κι όπως κι αυτός κατέλυσε,
των ναζιστών σημαία,
έτσι να καταλύσουμε,
την «Πράσινη»… παρέα!!!
Και την μοντέρνα… κατοχή,
που ‘φέραν στην Ελλάδα,
-μαζί κι αυτούς να ρίξουμε-,
στο στόμα του… Καιάδα!!!
galex
1 Μαΐου, 2011 10:46 μμ
Α.Γ.ιος …… ν’αγίασει ο στόμας σου
Α.Γ.ιος
4 Μαΐου, 2011 3:45 μμ
Ήτανε το λιγότερο,
που μπόρουνα* να κάνω,
-ένα ανθάκι τση ψυχής-,
στην μνήμη του να βάνω :((
*=μπορούσα