WikiLeaks: Πυρηνικό Ατύχημα στο Κοζλοντούι το 2006

Έλλειψη διαφάνειας και παραβίαση των κανονισμών ασφαλείας

Γράφει, μεταφράζει και προβληματίζεται ο risinggalaxy

Και πάνω που λέγαμε να «χαλαρώσουμε» από τη Φουκουσίμα και τις «κακές» μας σκέψεις για το μέλλον του ίδιου του πλανήτη έρχεται μια ακόμα δημοσίευση από τα αρχεία του Wikileaks  να μας επαναφέρει στην “έρημο του πραγματικού.”

Κάπου εδώ θα πρέπει να ευχαριστήσω θερμά τoν Αστέρη Μασούρα, άνθρωπο της διεθνούς blogoσφαιρας (η του “οικοσυστήματος” καλύτερα), από τις ενημερώσεις  του οποίου στο facebook και στο twitter, αλίευσα την ιστορία.

Μπορείτε να διαβάσετε άρθρα του Αστέρη στο globalvoices αλλά και να ενημερώνεστε από ενημερώσεις στο facebook και στο twitter.

Αστέρη ευχαριστώ. 🙂

Ακολουθεί μια γρήγορη (και ατημέλητη μετάφραση) του άρθρου που δημοσιεύεται στο WL Central ( WikiLeaks news, analysis and action)

Η έμφαση, όπου εμφανίζεται, είναι δικιά μου και δεν υπάρχει στο πρωτότυπο.

Τα σχόλια μετά.

**

Μια αναφορά του Αμερικανού πρέσβη John Beyrle από τις 19 Μαΐου του 2006, η οποία διανέμεται μέσω του Wikileaks -και του συνεταίρου του στα μέσα Bivol – αποκαλύπτει λεπτομέρειες για το ατύχημα στο πυρηνικό εργοστάσιο του Κοζλοντούι που συνέβη τη 1η Μαρτίου του 2006.

Πριν από πέντε χρόνια η Βουλγάρικη κοινωνία παρέμεινε παραπληροφορημένη σχετικά με τις σοβαρές τεχνικές αστοχίες του πυρηνικού εργοστάσιου, που διαπίστωσε το προσωπικό του κατά τη διάρκεια μιας έκτακτης διακοπής της λειτουργίας του αντιδραστήρα,η οποία προέκυψε ως αποτέλεσμα της διακοπής λειτουργίας μιας αντλίας ψύξης.

Για την ακρίβεια το περιστατικό είχε γνωστοποιηθεί σε δημοσίευση του πυρηνικού εμπειρογνώμονα Γκιόργκι Κασίεφ στο περιοδικό Spiegel.

Προκύπτει ότι τη 1η Μαρτίου του 2006, 22 μηχανισμοί σε σύνολο 61 μηχανισμών στελεχών που υποτίθεται ότι χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο του αντιδραστήρα, απέτυχαν να λειτουργήσουν.

«Το κεντρικό σύστημα ασφαλείας δεν ενεργοποιήθηκε» είχε πει τότε ο Κασίεφ, συγκρίνοντας το περιστατικό με ένα αμάξι σε πλήρη ταχύτητα χωρίς φρένα.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του πυρηνικού σταθμού και η προϊστάμενη Υπηρεσία Πυρηνικού Κανονισμού, αρχικά αρνήθηκαν συντονισμένα τη σοβαρότητα του συμβάντος, αποτιμώντας το ως “μηδενικού βαθμού” στην διεθνή κλίμακα INES.

Ο διευθυντής της Υπηρεσίας Πυρηνικού Κανονισμού, Σεργκέι Τσάγιεφ, είχε χαρακτηρίσει τις δημοσιεύσεις στα ξένα έντυπα μέσα ως «υπερβολές» εν όψη της 20ης επετείου της καταστροφής του Τσερνόμπιλ. Ο υπουργός Οβτσάροβ κατηγόρησε τον Κασίεφ «ότι κάνει τα πάντα για να δυσφημήσει το Βουλγάρικο τομέα ενέργειας και όλη τη χώρα.»

Η Αμερικανική πρεσβεία είχε ενημερωθεί για το συμβάν μια εβδομάδα πριν τη δημοσίευση του Spiegel  στις 25 Απριλίου του 2006.

Μετά τη δημοσίευση του Spiegel και το σάλο που προκλήθηκε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η Υπηρεσία Πυρηνικού Κανονισμού αναγκάστηκε να αναφέρει για το ατύχημα στην Διεθνή Υπηρεσία Ατoμικής Ενέργειας. Στο τέλος το ατύχημα εκτιμήθηκε ως δευτέρου βαθμού στην διεθνή κλίμακα INES. Η εν λόγω διαφορά με την αρχική αξιολόγηση της σοβαρότητας του περιστατικού αποτέλεσε αφορμή ώστε η Βουλγαρική αντιπολίτευση να ζητήσει την παραίτηση του υπουργού ενέργειας Οβτσάροφ.

Η τεχνική εξήγηση για το ατύχημα παρουσιάστηκε σε ειδική συνέντευξη τύπου από τους διευθυντές του πυρηνικού εργοστασίου στις αρχές Μαΐου του 2006.  Σύμφωνα με τη γνώμη τους οι μηχανισμοί οδήγησης των ράβδων κόλλησαν λόγω της μακράς περιόδου 197 ημερών κατά την οποία παρέμειναν ανενεργοί, γεγονός που οφείλεται στην απρόσκοπτη λειτουργία του αντιδραστήρα κατά το συγκεκριμένο διάστημα του. {( ! )}

Η απόφαση ήταν, αυτές οι μονάδες οδήγησης να ελέγχονται περιοδικά μέσω χειροκίνητης ενεργοποίησης για την αποφυγή νέων συμφύσεων.

Η μακρά «απρόσκοπτη λειτουργία» οδηγεί  σε ένα παράδοξο. Αν το περιστατικό είχε συμβεί μερικούς μήνες αργότερα ενας μεγαλύτερος αριθμός μηχανισμών θα είχε μπλοκάρει και η κατάσταση θα είχε βγει εκτός ελέγχου– αυτό είναι που τονίζουν διάφορες πήγες από εμπειρογνώμονες της Αμερικάνικης Πρεσβείας.

Εκτός από την τεχνική αστοχία, υπήρξε και παρέμβαση του ανθρώπινου παράγοντα.

Το διοικητικό συμβούλιο του πυρηνικού εργοστασίου επέτρεψε την περαιτέρω λειτουργία του αντιδραστήρα για 6 ώρες από τη στιγμή που αναφέρθηκε η δυσλειτουργία, κάτι που είναι «ξεκάθαρη παραβίαση των κανόνων ασφαλείας» συνεχίζει η αναφορά.

 Παρόλα αυτά, η πληροφορία σχετικά με την παραβίαση κρατήθηκε μυστική από τη Βουλγάρικη κοινή γνώμη και κανένας δεν επωμίσθηκε την ευθύνη.

Μια άλλη πηγή της Αμερικάνικης Πρεσβείας ανέφερε ότι ο διευθυντής του εργοστασίου απειλήθηκε ότι θα «βγει εκτός» αν δεν κρατήσει μυστικές τις λεπτομέρειες σχετικά με το ατύχημα.

Το πυρηνικό εργοστάσιο του Κοζλοντούι είναι μια κρατική επιχείρηση που έχει ως προϊστάμενες αρχές τα Υπουργεία Οικονομίας, Ενέργειας και Τουρισμού και ο προιστάμενος που εκείνη τη περίοδο θα μπορούσε να βγάλει “εκτός” τον διευθυντή Ιβάν Ιβάνοφ είναι ο υπουργός Οβτσάροβ. Ένας από τους πλέον “θορυβώδεις” αντιτιθέμενους στο κλείσιμο των μικρών μονάδων του Κοζλοντουι και υπέρμαχος του πυρηνικού προγράμματος στο εργοστάσιο του Μπελένε.

 Αυτές οι δηλώσεις ενισχύουν τις υποψίες που θέλουν τους αξιωματούχους που σχετίζονται με τον τομέα της πυρηνικής ενέργειας να φοβούνται περισσότερο τη πληροφόρηση παρά τις πιθανές διαρροές ραδιενέργειας.

Πρόσφατα, ο αναπληρωτής πρόεδρος του Εθνικού Κινήματος για ΟικοΔιαφάνεια (EcoGlasnost) ανακοίνωσε ότι απειλείται από έναν αξιωματικό της DANS (Βουλγαρικές Μυστικές Υπηρεσίες) επειδή δημοσιοποίησε σε ένα συνέδριο στοιχεία σχετικά με τις εκπομπές από το πυρηνικό εργοστάσιο του Κοζλοντούι, οι οποίες σύμφωνα με την άποψη του ξεπερνούν κατά εκατοντάδες φορές τις αντίστοιχες εκπομπές από τα Ευρωπαϊκά πυρηνικά εργοστάσια. Το Εθνικό Κίνημα για την ΟικοΔιαφάνεια είναι ο οργανισμός που έστειλε το σήμα στον Γενικό Εισαγγελέα της Βουλγαρίας “για την συγκάλυψη του ατυχήματος στο πυρηνικό εργοστάσιο του Κοζλοντούι το 2006”.

Σύμφωνα με την ανάλυση του Αμερικάνου Πρέσβη, η  άρνηση να ανακοινωθούν εγκαίρως και με διαφάνεια οι πληροφορίες σχετικά με το ατύχημα οφείλεται στην επικείμενη ένταξη της Βουλγαρίας στο Ευρώ και στην ενόχληση της Βουλγαρικής κυβέρνησης για το Ευρωπαικό τελεσίγραφο διακοπής της λειτουργίας των παλιών αντιδραστήρων του Κοζλοντούι.

Η έλλειψη διαφάνειας είναι μείζον θέμα στις αναφορές από τη Σόφια στις οποίες γίνεται συζήτηση για θέματα από τον τομέα της πυρηνικής ενέργειας και του πυρηνικού εργοστασίου στο Κοζλοντούι αλλά “αγγίζουν” και τα προγράμματα του πυρηνικού εργοστασίου στο Μπελένε, τον αγωγό South Stream και τον αγωγό Μπουρκάς Αλεξανδρούπολη.

**

Η μετάφραση έγινε “στο πόδι” άρα και χωρίς επιμέλεια. Θα παρακαλέσω για την κατανόηση σας.

Η πρωτότυπη δημοσίευση βρίσκεται εδώ.

Σε οποιονδήποτε σκεπτόμενο άνθρωπο (που δεν βλέπει Χαρδαβέλα για να ενημερώνεται για τα ενεργιακά π.χ.), πρέπει να είναι προφανές μετά από την ανάγνωση του κειμένου ότι μάλλον από καθαρή τύχη δεν ζήσαμε μια μεγάλη καταστροφή το 2006. Από τύχη χάλασε μια αντλία ψύξης και έτσι διαπιστώθηκε ότι υπήρχε πρόβλημα με τον μηχανισμό ελέγχου του αντιδραστήρα.

Αναδύεται καταρχήν ένα “πρότυπο” βλάβεων. Από τη Φουκουσίμα και το Τσερνόμπλ μέχρι το Θρι Μάιλ Άιλαντ και το Κοζλοντούι, ακούμε μονίμως για αστοχίες στα συστήματα ψύξης και το πως προκαλούνται αλυσιδωτές κρίσεις σε ένα -υποτιθέμενα- “απόλυτα ελεγχόμενο” περιβάλλον. Με άλλα λόγια εμφανίζεται μονίμως η πλήρης αδυναμία του ανθρώπου με τα τεχνολογικά μέσα που διαθέτει να ελέγξει τη πυρηνική διαδικασία παραγωγής ενέργειας αν κάτι “πάει στραβά”.

Ακριβώς εκεί είναι που αναδύεται και το επικοινωνιακό πρότυπο από τη μεριά του πανίσχυρου πυρηνικού λόμπι(κατασκευαστικές, νέες τεχνολογίες,γεωστρατηγικά συμφέροντα) που βλέπουμε σε εξέλιξη στην Ιαπωνία αλλά και αλλού:

•  “Κάποιοι αντιδραστήρες είναι παλιοί”.
• “Πλέον οι αντιδραστήρες ελέγχονται καλύτερα”.
• “Άρα επειδή είναι ασφαλείς είναι και πράσινοι”.
• “Τα απόβλητα θα υπαχθούν σε διεθνή έλεγχο”.

Όλα καλά, όλα ανθηρά, όλα φωσφορίζουν πράσινα, πορτοκαλιά και κόκκινα στο σκοτάδι.

Αυτό που αναδύεται με άλλα λόγια είναι ο νέος ολοκληρωτισμός.

Τόσο σε ότι αφορά την ολική καταστροφή του πλανήτη, όσο και την ολοκληρωτική αποικιοποίηση της γλώσσας και των εννοιών από τη βιομηχανία των δημοσίων σχέσεων και των λόμπυ.

Ο Όργουελ θα τσιμπούσε τον εαυτό του για να ξυπνήσει.

Ο καπιταλισμός προχωρά περαιτέρω σε νέα αναδιάρθρωση του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής. Από τα πλήθη των εξαθλιωμένων χωρίς χαρτιά, στα Κινεζικά κολαστήρια-εργοστάσια και το πισωγύρισμα των εργασιακών δικαιωμάτων -των “προνομιούχων” μεσαίων τάξεων στα κράτη της Δύσης- στον 19ο αιώνα, μέχρι την πατεντοποίηση της ίδιας της φύσης και του ανθρώπινου DNA.

H επιστήμη στην υπηρεσία του κεφαλαίου και της επικυριαρχίας αλλά και η ίδια ως επικυριαρχία. Ο Μπακούνιν σε μια γωνιά να μουρμουρίζει “σας τα έλεγα..”

Η πυρηνική ενέργεια διατηρεί το στρατηγικό της χαρακτήρα παρά τα κροκοδείλια δάκρυα διάφορων εκπροσώπων των πολιτικό-οικονομικών ελίτ της αστικής τάξης και τις “πράσινες” ανησυχίες τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα μπρος-πίσω του Ομπάμα σε ότι αφορά την διακοπή ή όχι της περαιτέρω χρηματοδότησης του πυρηνικού ενεργειακού προγράμματος των Η.Π.Α. . Ούτε μπορούν αλλά και ούτε θέλουν -κατά βάθος- οι “ανθρωπιστές” καπιταλιστές των Η.Π.Α. και το αντίστοιχο ευρωπαϊκό σοσιαλδημοκρατικό τσίρκο -η ότι απέμεινε από αυτό.

Και φυσικά η έκφραση του νέου ολοκληρωτισμού στα γεωστρατηγικά συμφέροντα. Οι Ρώσοι με το εργοστάσιο στο Μπελένε και το πυρηνικό του πρόγραμμα, οι αγωγοί  Μπουρκάς Αλεξανδρούπολη και οι τοπικοί εθνικισμοί στην υπηρεσία του κεφαλαίου.

Ντόπιες και πολυεθνικές ελίτ ανταγωνίζονται πάνω στα ποσοστά των εκπομπών ραδιενέργειας.

Το Ακούγιου στη Τουρκία αλλά και τα δικά μας παπαγαλάκια και η “στρατηγική απόφαση” για Ελληνικό εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας.

Φυσικά η ακροδεξιά παίζει τα ρέστα της.

Τα χαρακτηριστικά του ολοκληρωτισμού όπως τα παραθέτει ο Raymond Aaron στο έργο  του “Δημοκρατία και Ολοκληρωτισμός”[1] και κάποιες δικές μου σκέψεις:

•   α) Μονοπώλιο της εξουσίας από ένα και μόνο πολιτικό κόμμα.

[ το “κόμμα” του καπιταλισμού πανταχού παρόν. “Το κόμμα του χρηματιστηρίου” επί Σημίτη.

ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, κιθαρίστας η ντράμερ; ]

• β) Μια κυρίαρχη ιδεολογία που χωρίζει τη κοινωνία σε φίλους και εχθρούς.

[  Ιδεολογία της αγοράς. Ομογενοποίηση, καταναλωτισμός, αυτολογοκρισία. Ο Βούλγαρoς υπουργός καταγγέλλει τον επιστήμονα ως εχθρό του πυρηνικού τομέα της βιομηχανίας άρα και ως εχθρό της Βουλγαρίας ]

•  γ) Μονοπώληση των Μέσω Μαζικής Επικοινωνίας.

[ Αν δεν υπήρχε το wikileaks χαμπάρι δεν θα πέρναμε. Για αυτό και η “διεθνής διπλωματία” έχει σκυλιάσει ]

•  δ) Χειραγώγηση της οικονομίας από το Κράτος

[Τσερνομπίλ, Κοζλοντούι. Η TEPCO έκανε την Ιαπωνική κυβέρνηση ή η Ιαπωνική κυβέρνηση την TEPCO ; Το κράτος έκανε το πυρηνικό λόμπι ή το πυρηνικό λόμπι είναι το κράτος; ]

•  ε) Ύπαρξη μηχανισμών καταπίεσης και τρομοκρατίας για τη διατήρηση της υφιστάμενης τάξης.

[  Απειλές από ανθρώπους των μυστικών υπηρεσιών σε ακτιβιστές για την αποκάλυψη στοιχείων. Όλο το κατασκεύασμα περί “Λόγων εθνικής ασφάλειας”  ]

… Μαμά γιατί η Αννούλα έπαθε καρκίνο;……

Σημειώσεις:

[1] Η παράθεση του έργου του Raymond Aaron αλιεύτικε από το βιβλίο του Φώτη Τερζάκη “Καθεστώς Εκτάκτου Ανάγκης” από τις εκδόσεις FUTURA και πιο συγκεκριμένα από το δεύτερος μέρος με τίτλο “Έκθεση”, στο κείμενο για τον Ολοκληρωτισμό.

Αφορμή για τα σχόλια μου και την παράθεση κάποιων σκέψεων στάθηκε η πρόσφατη ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου. Για τις όποιες δικές μου παρερμηνείες στα γραφόμενα του συγγραφέα, υπεύθυνος είμαι αποκλειστικά εγώ και όχι ο συγγραφέας. 🙂

WikiLeaks: Πυρηνικό Ατύχημα στο Κοζλοντούι το 2006

Ετικέτα: πυρηνική ενέργεια, Καπιταλισμός, Κοζλοντούι, Μπελένε, Πρεσβεία ΗΠΑ, Περιβάλλον, ολοκληρωτισμός, wikileaks

Posted in: Αναδημοσιεύσεις, Κόσμος, Κινήματα-Ακτιβισμός, Οικολογία, Πολιτική