Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα ντοκιμαντέρ με παραγωγό το θεατή. Το Debtocracy αναζητά τα αίτια της κρίσης χρέους και προτείνει λύσεις που αποκρύπτονται από την κυβέρνηση και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης.
| Σκηνοθεσία/Σενάριο | Κατερίνα Κιτίδη Άρης Χατζηστεφάνου |
| Επιστημονική επιμέλεια | Λεωνίδας Βατικιώτης |
| Σκίτσο/Animation | Μάγδα Πλευράκη/BitsnBytes |
| Μουσική | Γιάννης Αγγελάκας |
| Μοντάζ | Άρης Τριανταφύλλου |
| Κάμερες | Θανάσης Τσάντας, Julia Reinecke |
| Διεύθυνση Φωτογραφίας | Άρης Χατζηστεφάνου |
| Συντελεστές | Μιχάλης Αλιμάνης, Αγγελική Γαϊδατζή, Φανή Γαϊδατζή, Ιουλία Κιλέρη, Μαργαρίτα Τσώμου |
| Παραγωγή | Κώστας Εφήμερος 2011 – BitsnBytes.gr |
Δείτε επίσης:
και
και το όμορφο κείμενο
Πριν το πρώτο καρέ by Arkoudos
υ.γ.
Το παρόν ποστ περιέχει πια την τελική μορφή του Debtocracy, η διόρθωση έγινε αφού είχαμε όλοι παρακολουθήσει την πρώτη κόπια και τα σχόλια που ακολουθούν είναι για την πρώτη προβολή… Διάλεξα να μην κάνω καμία επέμβαση στα σχόλια.
Τώρα μπορείτε να κάνετε και download το ντοκιμαντερ!!!! Τα torrent του Debtocracy http://thepiratebay.org/search/debtocracy/0/99/0 !!!
Jaquou Utopie
Α.Γ.ιος
Anakata-dyomenh
Μίσος ταξικό
Back Door Man
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
catalternative
CrippleHorse
DrAluca
Eddie
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
iguana
j4nus
Jaquou Utopie
Capybara
Spin
Кроткая
Ε. Λούπης
μανικάκος
Mind the Gap
mitsovurdul
Mitsaras
.
Narrator
Παραλληλογράφοι
lamda
xtremyst
risinggalaxy
skatiblaxos
inflammatory
Συνεργοί Παραλληλογράφοι
HungerStrike300: Απεργία Πείνας Μεταναστών
//ΠαραλληλοΓράφος// 
anarchovlaxos
6 Απριλίου, 2011 11:51 μμ
πολύ καλό..
catalternative
7 Απριλίου, 2011 12:10 πμ
Πολύ καλό…αν και μας πεθάναν στην αγωνία μέχρι να ξεκινήσει … 🙂
«Και δεκάδες, εκατοντάδες άνθρωποι, στήριξαν ένα project χωρίς να έχουν απολύτως καμία επέμβαση στο τι θα ειπωθεί, μόνο και μόνο για να έχει το δικαίωμα να ειπωθεί.»
Πολύ σωστός και ο αρκούδος 😉
giorgalis
7 Απριλίου, 2011 12:13 πμ
Πολύ καλό και με εξαιρετικό κινηματογραφικό τέλος!
denyal
7 Απριλίου, 2011 12:33 πμ
Για πείτε για πείτε, γιατί δεν το έχω δει και για κανα δυο ώρες δεν προβλέπεται… αγωνία και καθόλου χρόνος, παλιοζωή 😉
giorgalis
7 Απριλίου, 2011 12:44 πμ
Αυτό είναι το τέλος, αλλά εμείς αποφασίζουμε ποιανού…
loophole
7 Απριλίου, 2011 1:03 πμ
άστα… ο Γιωργάκης θα μας βάλει στο ΔΝΤ 😛
denyal
7 Απριλίου, 2011 1:18 πμ
απαισιόδοξος! μια ζωή μισοάδειο το ποτήρι! κινδυνολογίες!
kixwtis
7 Απριλίου, 2011 3:08 πμ
κρίμα που γίνεται τόσος κόπος για τη διαφήμιση της ΕΛΕ
τα ανοίγματα στο ευρύ κοινό θα μπορούσαν να γίνουν και προς άλλες κατευθύνσεις
συμφωνώ με NLS
katy
7 Απριλίου, 2011 7:19 πμ
«Το τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε για τα χρήματα, είναι πολλές φορές η ελευθερία».
Robert Louis Stevenson (1850-1894), Σκωτσέζος Συγγραφέας.
katy
7 Απριλίου, 2011 7:29 πμ
Ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ό ντοκυματαίρ!
Ένα τεράστιο ΜΠΡΑΒΟ, σε όλους όσους συμμετείχαν σ’ αυτήν την προσπάθεια!
simon
7 Απριλίου, 2011 9:47 πμ
Πολύ καλή προσπάθεια! Ωστόσο, περίμενα περισσότερα στην ανάλυση του απεχθούς ε λ λ η ν ι κ ο ύ χρέους, δηλαδή πώς, από ποιούς και με ποιόν τρόπο δημιουργήθηκε. Νομίζω πως τα ιστορικά παραδείγματα (Αργεντινή, Ισημερινός) ήταν περισσότερα από τις αναφορές στην προέλευση και τους υπεύθυνους του ελληνικού χρέους.
Eddie
7 Απριλίου, 2011 10:33 πμ
σωστη παρατηρηση simon.
Γιαννκα
7 Απριλίου, 2011 1:47 μμ
Παντως ,χωρις να υποτιμω την προσπαθεια που εγινε,το βρηκα ελλειματικο…μαλλον το υπερτιμησαμε, περιμενα περισσοτερα.
Εχω την αισθηση οτι εγιναν εκπτωσεις,στις τοποθετησεις για το ελληνικο χρεος , ποιοι το δημιουργησαν και τα ταξικα του χαρακτηριστικα.
Jaquou Utopie
7 Απριλίου, 2011 2:01 μμ
οι ίδιοι λένε
Debtocracy DEBTOCRACY
Εξαιτίας τεχνικού προβλήματος στο render του animation η πρώτη κόπια δεν περιλαμβάνει ένα anim που εξηγεί το Ελληνικό χρέος. Θα ενσωματωθεί
Eddie
7 Απριλίου, 2011 2:05 μμ
συμφωνω Γιαννκα 🙂
ChristosK
7 Απριλίου, 2011 10:10 πμ
Ωραια ηταν μεχρι που αρχισε η εντος του συστηματος προταση συγκρουσης με αυτο. Εκει εχασα τις τελευταιες μου ελπιδες και τις ξαναβρηκαν οι πιστοι του συστηματος. Οχι, ενταξει, καλο ειναι να χρησιμοποιεις ο,τι οπλα μπορουν να σε βοηθησουν στο πολεμο, αλλά ειναι άλλο αυτο κι άλλο να πηγαινεις με αυτο το προταγμα, αυτη τη σημαια.
υγ. εχω αφησει το τελευταιο μισαωρο για σημερα, αν με διαψευσει τα παιρνω πισω ολα
καλημερες
eddie
7 Απριλίου, 2011 10:14 πμ
περιμενα περισσοτερα βασικα…
Toσο ως προς την αναλυση των αιτιων της οικονομικης κρισης (μονο μια νυξη γινεται για τα «δομικα προβληματα» του καπιταλισμου) οσο και ως προς τις διεξοδους (τις φιλολαικες εννοειται) απο αυτην (και οχι απλα την αντιμετωπιση του δημοσιου χρεους και μονο).
Και στο τελευταιο, δεν αρκει η απαντηση της ΕΛΕ, οπως και ουτε οι εθνικοαπελευθερωτικες κορωνες του Γλεζου (συμβολο αντιστασης μεν, πολιτικο προσωπο στην (ρεφορμιστικη) αριστερα δε και ως εκ τουτου κρινεται κι αυτος ως τετοιο). Ουτε καν ενας αλλος Κορεα…
Αν η κριση του καπιταλισμου ειναι οντως δομικη, τοτε δομικη πρεπει να ειναι και η απαντηση (δλδ γκρεμισμα απο τα θεμελια του).
oldboy9
7 Απριλίου, 2011 10:41 πμ
Καλημερούδια, ρε σεις δεν ήταν το απόλυτο εγχειρίδιο της Αναρχικής, η Κομμουνιστικής, η έστω της Ελευθεριακής Κοινωνίας! 🙂
Έχω παρακολουθήσει πολλά «original videos», αυτό είναι από τα καλύτερα. Απευθύνεται σε πολύ μεγαλύτερο κοινό από το «δικό μας!» με εννοείται ε 😉
Τι είστε εσείς ρε, α-πα-πα-πα…
Μπράβο σ’ ούλους που συνέβαλαν σ’ αυτό το καταπληκτικό ντοκιμαντέρ. Thanks
Eddie
7 Απριλίου, 2011 10:51 πμ
δεν κρινεται με τα μετρα ενος εγχειριδιου φιλε oldboy (ετσι κι αλλιως, ενα ντοκυμαντερ το πολυ πολυ απλα να ανοιξει τη συζητηση και να προβληματισει μπορει). Κρινεται με τα στανταρντς των προηγουμενων δουλειων του Αρη Χατζηστεφανου, που δημιουργησε αυξημενες απαιτησεις. Θα περιμενα αν μη τι αλλο μια πιο διεισδυτικη ματια τοσο στο «εσωτερικο μετωπο» (δλδ ποιοι συγκεκριμενα τα «φαγανε» και με ποιο τροπο, η ταξικη του οψη δλδ), οσο και ως προς την ΕΕ (και οχι απλα την ΟΝΕ), οσο και φυσικα για το αν αρκει η κηρυξη του εξωτερικου δημοσιου χρεους (ποσο μαλλον ενος μονο κομματιου του) ως παρανομου και απεχθους, για να ζησουμε καλυτερες μερες σαν εργαζομενοι.
Ελπιζω σε καλυτερες συνεχειες παντως…
oldboy9
7 Απριλίου, 2011 10:55 πμ
Γεια σου Eddie! Έχεις απόλυτο δίκιο…αλλά εδώ ακριβώς είναι και το λάθος σου 🙂
Eddie
7 Απριλίου, 2011 10:58 πμ
επρεπε να ειχα μερικο δικιο για να ειμαι σωστος, ε; 😛
oldboy9
7 Απριλίου, 2011 11:00 πμ
…πέτα μου ένα πούρο (αφού εσύ δεν φουμάρεις εξάλλου) 😛
Eddie
7 Απριλίου, 2011 11:03 πμ
οχι μονο ενα, αλλα ολοκληρο πακετο για παρτη σου 🙂
yusaku
7 Απριλίου, 2011 11:02 πμ
Παρότι παρακολούθησα και μ’ άρεσε αρκετά το ντοκιμαντέρ συμφωνώ σ’ αυτά που λες. Σχεδόν ότι έχουμε δει δεν αναφέρονται διεξοδικά για το τι έχει γίνει και τι γίνεται σε μας. Μου δίνει την εντύπωση ότι δεν τολμούν να μπήξουν το μαχαίρι στο κόκαλο, ότι κάτι φοβούνται, κάτι…
Όλοι είτε πάνε να πιάσουν το θέμα περιφερειακά (Χατζηστεφάνου, Αυγερόπουλος) μέσω Λατινικής Αμερικής, είτε εμμέσως πλην σαφώς το παίζουνε «εμείς οι καημένοι και οι κακοί οι ξένοι» (Κούλογλου).
Πότε κάποιος θα μιλήσει καθαρά για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα και να μιλήσουν για το προφανές: ότι οι κυβερνήσεις και όλο το πολιτικό σύστημα που έχουν φτιάξει είναι υπεύθυνο για την κατάντια μας.
oldboy9
7 Απριλίου, 2011 11:05 πμ
Eddie…μ’ έστειλες αδιάβαστο λέμε! 😉
oldboy9
7 Απριλίου, 2011 11:20 πμ
Για να δείτε το πόσο «καίει» αυτό το ντοκιμαντέρ, ψάξτε να βρείτε ποιοι το κατηγόρησαν. Για να βοηθήσω σας λέω ότι ανήκουν στο είδος των ρουφιανο-παπαγάλων, ω ναι!
εξωγηινος
7 Απριλίου, 2011 2:05 μμ
καλο για τους νεοφωτιστους σε αυτα τα θεματα, αλλα για οσους ασχολουνται, δεν ειπε κατι που δεν ξεραμε.. περα απο την υποθεση με το απεχθες χρεος του ιρακ και πιο παλια της κουβας που προσωπικα δεν γνωριζα, αλλα και την ανατριχιαστικη ομοιοτητα προπαγανδας «we all partied» του ιρλανδου πολιτικου και του «μαζι τα φαγαμε» σαπιοκοιλια..
νομιζω οτι δεν ειναι κατι που κανει την διαφορα, αν και ευπροσδεκτη καθε αντισυστημικη προσεγγιση… βεβαια στο ιντερνετ λιγο πολυ οι ιδιοι και οι ιδιοι θα το δουμε, και οι γιαγιαδες που βλεπουν πρετεντερη και πανε να ψηφισουν ακομα και με το ενα ποδι στον ταφο με ετοιμο φακελο, θα βγαλουν τα γνωστα
ChristosK
7 Απριλίου, 2011 2:47 μμ
ενταξει, ασε τις γιαγιαδες, αυτες μας πειραξαν τωρα; αληθεια οι ανεργοι, οι νεολαιοι, οι μεταναστες, οι εργαζομενοι που ειναι;; δεν το ηξερα οτι οι γιαγιαδες, και δη αυτες με το ενα ποδι στο ταφο, αποτελουν το 80% των ψηφοφορων.
μια ερωτηση μονο: το αντισυστιμικη απο που ακριβως βγαινει ρε παιδια, παρακαλω εξηγηστε μου. Το λεει ξεκαθαρα οτι το εργαλειο αυτο ειναι μια εφευρεση των αμερικανων για να μην πληρωσουν τη αποικιοκρατικη ισπανια. Δεν εξυπηρετησε ποτε μια αντισυστημικη διεξοδο απο τον καπιταλισμο. Ποσω δε τωρα…
και δεν ξανανακατεβομαι μεχρι να δω και το υπολοιπο μισαωρο…
εξωγηινος
7 Απριλίου, 2011 3:46 μμ
λογω του οτι συγγενικο μου προσωπο παει δικαστικος αντιπροσωπος, εχω παει γραμματεας σε πολλες εκλογες…πιστεψε με, η συντριπτικη πλειοψηφια ειναι ηλικιωμενοι που πανε να ψηφισουν.. η αποχη ειναι κυριως της νεολαιας.. με τις ψηφους των 50+ βγαινουν οι κυβερνησεις..
τωρα στον κινηματικο τομεα, κι εγω αναρωτιεμαι κυριως για τους ανεργους και το χω ξαναγραψει.. αν και το να εισαι ανεργος δεν προυποθετει ταξικη συνειδηση..
βεβαια η αγκαλια της αγιας ελληνικης οικογενειας ειναι μεγαλη και φιλοξενη και αυτο κατευναζει τα πραγματα
οκ αντισυστημικη με την εννοια οτι ειναι μια προσεγγιση εξω απ την κυριαρχη προπαγανδα, οχι εξω απ τον καπιταλισμο.. λαθος εκφραση
j4nus
7 Απριλίου, 2011 7:44 μμ
το να εισαι χαμηλομισθος δλδ να εισαι στα χαμηλά στρώματα κοινωνικα δε σημαίνει ότι ανήκεις στην εργατική τάξη με τη λογική ότι για να ανηκεις στην εργατικη ταξη πρέπει να εχεις τη συνείδηση ότι ανήκεις σε αυτήν την τάξη και αυτό είναι πολιτική συνειδητοποίηση…\
όσο για τις εκλογές… είναι αλήθεια ότι τουλάχιστον στις επαρχιακές περιοχές αυτοί που πηγαίνουν στην κάλπη είναι κατα πλειοψηφία οι 40+ υπάρχουν επίσης και οι αυτοί που είναι ακατάλληλοι γιατί δεν ξέρουν καν ποιοι είναι υποψήφιοι στις εκλογές λόγω προχωρημένης ηλικίας και άνοιας και ωστόσο τους φέρνουν με το ζόρι να ψηφίσουν…
εξωγηινος
8 Απριλίου, 2011 11:35 πμ
μονο στις επαρχιακες? Στην Αθηνα ο μεγαλυτερος συνωστισμος γινεται 9 το πρωι που τελειωνει η εκκλησια..εκει να δεις νιατα!
στις τελευταιες δημοτικες ειδικα, ειχες την αισθηση οτι εισαι σε εκλογικο τμημα σε καπη.. ειμασταν σε επιφυλακη μην καταρρευσει κανενας μεσα στο παραβαν..και εννοειται σαλιο στο φακελακι ετσι 😀
θα χε ενδιαφερον μια ερευνα πανω στον μεσο ορο ηλικιας των ψηφισαντων καποια στιγμη.. κατω απο 60 δεν βγαινει
giorgalis
7 Απριλίου, 2011 2:57 μμ
Από τη μιά περίμενες να μάθεις κάτι καινούργιο κι από την άλλη λες οτι εμείς κι εμείς θα το δουμε μόνο.
Φαντάσου να μάθαινες κάτι καινούργιο πόσοι θα το βλέπαμε!
🙂
εξωγηινος
7 Απριλίου, 2011 3:55 μμ
εννοουσα οτι εφοσον προβαλλεται στο ιντερνετ, απευθυνεται στο κατα βασιν υποψιασμενο κοινο του διαδικτυου…
denyal
7 Απριλίου, 2011 4:05 μμ
Οφείλω πρώτα απ’όλα να καταγγείλω τον διασυρμό της Αννούλας μας. Όχι του χιονιά της παιδείας, της gay friendly whateva Αννούλας. Το έσωσε λίγο που πετάχτηκε ο Σαββόπουλος στο πλάνο 😛
Η αρχή (μέχρι 17ο λεπτό) δε μου άρεσε καθόλου… ούτε το τέλος ιδιαίτερα. Στο ενδιάμεσο που σολάρει ο Χατζηστεφάνου ήταν πολύ καλύτερο, και το δέσιμο του στόρυ και ο ήχος και το μοντάζ και η σκηνοθεσία, όλα.
Για Κούβα και σίγουρα για Ιράκ -> απεχθές χρέος, οι καλύτερες στιγμές.
Αλλά γενικά .. μετριοκαλούτσικο. Δηλαδή, ακόμα κι ο Λαπαβίτσας έχει πει πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα και με πιο μεστό-κατανοητό τρόπο…
Αυτό που διάβασα κι αλλού, συμφωνώ, για το εσωτερικό-Ελλάδα πολύ απ’έξω απ’έξω και λίγα πράματα. Εκεί είναι και το μεγαλύτερο μειονέκτημα για μένα -μαζί με την αλλοπρόσαλλη αρχή. Με τον υπερτονισμό-πρόταση-συμπέρασμα περί ΕΛΕ δεν πολυτρελάθηκα επίσης…
Να δείτε και το Inside Job, που είναι εξαιρετικό κι έχει και πολύ γέλιο 😀
denyal
7 Απριλίου, 2011 4:06 μμ
ΥΓ: σωστός ο Αρκούδος, κερδίσαμε πριν την προβολή
denyal
7 Απριλίου, 2011 4:15 μμ
Α.Χατζηστεφάνου: Ο δημιουργός του Debtocracy μιλάει στην iefimerida
http://goo.gl/2dPnY
vassozacharof
7 Απριλίου, 2011 5:07 μμ
οι προσδοκιες μας, επειδη μπηκε ψηλα ο πηχυς, δεν εκπληρωθηκαν,αλλα τουλαχιστον στο απεχθες χρεος της χωρας, περιμενα πιο εκτενεις αναφορες-ο Τουσσαιν, π.χ, ειχε περισσοτερες
απο τον Λαπαβιτσα που ειναι κι Ελληνας. Οπως δεν τονιστηκε, οτι μπορει να γινει ενα σταθερο εργαλειο για την ανατροπη των επιθεσεων του νεοφιλελευθερισμου.
Βεβαια, αν σκεφτει κανεις οτι απευθυνεται σ’ενα σχετικα αμαθο-εως προβατα, κοινο, με τους ορους που εισαγονται ισως για πρωτη φορα στη σκεψη του, τοτε, μπορει αρχικα να λειτουργησει σαν ενακτηριο μαθημα, με βαθμιαια κλιμακουμενη εισαγωγη περισσοτερων στοιχειων οικονομιας και τονισμο του ρολου της συμμετοχης ,συνειδητοποιημενων πολιτων
στην διαδικασια αντιμετωπισης κρισεων χρεους και για το παρον και το μελλον.Δλδ σε αμεσοδημοκρατικες διαδικασιες στην διακυβερνηση της χωρας.
Αρα, πρωταρχικο μελημα ειναι η διαδοση του στο ευρυ κοινο.
ΥΓ-η αναφορα, οτι οι ΗΠΑ, εφαρμοσαν πρωτες το εργαλειο του απεχθους χρεους, θα την εκρινα λαικιστι πολυ ’πιασαρικη’ και αξιζει να τονιστει, για τα προβατα που τους εχει καθησει ο φοβος της αριστερας, στο ταραγμενο τους κρανιο.Ισως ετσι καταλαβουν σιγα-σιγα και τον ρολο της ΤτΕ, με στοχο την αναμορφωση ,προς οφελος της χωρας του σαπιου τραπεζικου συστηματος.
j4nus
7 Απριλίου, 2011 7:50 μμ
Ιρακ, Ισημερινός, Κούβα κτλ πολύ δυνατές στιγμές… και το ότι η ΕΛΕ είναι το καταληκτικό σημείο δεν είναι τυχαίο… ωστόσο η ΕΛΕ όχι ως κρατική πρωτοβουλία για τα μάτια του κόσμου ουτε με κρατική συμμετοχή… βεβαια στην Ελλάδα λόγω της δεδομένης κατάστασης όποια ΕΛΕ κι αν δημιουργηθεί θα είναι υπο αμφισβήτηση… όπως επίσης σημαντικό και αυτό που είπε ο Λαπαβίτσας ακόμα και αν το χρέος δεν αποδειχτεί απεχθές…απο τη στιγμή που δεν μπορεί να το σηκώσει η πλάτη του ελληνικου λαού…
η αλήθεια είναι ότι το ποιοι είναι πίσω από τα cds και απο αλλα χρηματοπιστωτικά προϊόντα δε νομίζω οτι μπορεί να βρεθεί γιατί για κάποια απο αυτά δεν υπάρχουν ίχνη λένε κάποιοι ειδικοί…
il manifesto
7 Απριλίου, 2011 10:53 μμ
Nα συνεχίσω τον προβληματισμό σου j4nus και να πώ ότι ως τώρα δεν έχω κατορθώσει να βρώ σε καμμία πηγή ποιοί ειναι συνολικά οι κατέχοντες τα ομόλογα του δημοσίου χρέους και τα ποσοστά τους.Αναφορικά με τα CDS έχω διαβάσει οτι το 65% είναι υπο έλεγχο των Goldman Sachs, JP Morgan και Deutsche Bank. Ενα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι η πλειονότητα των CDS που παίζουν την πτώχευση της χώρας είναι ασφαλισμένα στην AIG (σ άυτήν που βάρεσε κανόνι και την έσωσε ο «επιλεκτικός κευνσιανισμός «της Ουάσινγκτον).
Μία ελληνική χρεωκοπία με Bankruptcy (όπου ο νόμος είναι υπέρ του δανειστή) και οχι default ,πτώχευση,που ουσιαστικά είμαστε τώρα (που ακόμα έχει καποια υπερ για το δανειζομένο) θα τίναζε την AIG (και άλλες ασφαλιστικές) στον αέρα (νέα λήμαν μπράδερς). Το σίγουρο είναι μια ΕΛΕ με διεθνή συμμετοχή έπρεπε ναχε γίνει ήδη χτές!
Νικος
11 Απριλίου, 2011 3:37 μμ
Για την κατανομη του χρεους μπορεις να αρχισεις απο εδω:
http://www.pdma.gr/%28S%28ysh2vc45tjbbv3qmc3yyj2qi%29%29/ODDHX/StaticPage1.aspx?pagenb=430
Δεν ειναι και πολυ up-to-date αλλα ειναι ενδιαφερον.
Το πρωτο γραφημα ειναι γεωγραφικη κατανομη. Το Αγγλια/Ιρλανδια φαινεται μεγαλο αλλα αναφερεται και στα BVI.
Το δευτερο ειναι αναλογα με τον τυπο του επενδυτη. Το διαχειριστες κεφαλαιων φαινεται μεγαλο αλλα αναφερεται και στα pension funds που ειναι απο τους βασικους κατοχους.
εξωγηινος
8 Απριλίου, 2011 11:42 πμ
βεβαια να σημειωσουμε οτι οι περιπτωσεις κουβας και ιρακ καμια σχεση με ισημερινο… ο ισημερινος ηταν μονος εναντιον ολων, ενω οι αλλες 2 περιπτωσεις ηταν στην ουσια εσωτερικη διευκολυνση των ηπα… καπως σαν να αγοραζεις μια εταιρια που σου χρωσταει και να της σβηνεις μετα το χρεος
maskarat
8 Απριλίου, 2011 12:13 πμ
Μόλις το είδα κι εγώ!
Μου άρεσε.
Αγαπημένη ατάκα: «Μέσω μάχης κερδίζεται ο σεβασμός των δικαιωμάτων και όχι μέσω υποταγής στις επιταγές των πιστωτών».
Στο yupi.gr (και σε μερικούς μπλόγκερς) πάντως δεν φαίνεται να άρεσε καθόλου
http://www.yupi.gr/apopsi/c27863/Debtocracy:_Ena_Review.html
Πάω να διαβάσω το ωροσκόπιο μου τώρα…
denyal
10 Απριλίου, 2011 3:50 μμ
(o τσιάοαντέννας γράφει) Στο ντοκιμαντέρ αυτό πάντως, σκηνοθετημένο από τον Jason Barker που έχει μαρξιστικές ρίζες, μιλούν μεταξύ άλλων οι Michael Hardt, Antonio Negri, Nina Power, Jacques Rancière, Alberto Toscano και Slavoj Žižek. Δηλαδή λίγο «μεταμοντέρνος μαρξισμός», που θα πρέπει να δούμε τι θα έχει να μας πει.
Εδώ το «πιασάρικο» -και καλά- trailer (το ντοκιμαντέρ βγαίνει στις 11 Απριλίου):
«Υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ… αλλά είναι ένα άλλο τραίνο που έρχεται» χαρ! ατάκες…. Είναι παλιοτρέλ αυτός ο Ζίζεκ, phylosophical trel
Jaquou Utopie
10 Απριλίου, 2011 6:02 μμ
και το μεγάλο ερώτημα είναι… Αύριο βγαίνει! ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΒΡΟΥΜΕ;;;;;;
vassozacharof
10 Απριλίου, 2011 6:52 μμ
υπαρχει και στο fb η στο U-tube ως
marx reloaded
denyal
13 Απριλίου, 2011 11:02 πμ
στο τούμπι!
Είχαμε κάτι γερμανόγλωσσους, αν μπορούν να βοηθήσουν με ένα voice over the voice-over κάτι θα γινόταν γιατί δεν καταλαβαίνω γρυ
Jaquou Utopie
13 Απριλίου, 2011 11:03 πμ
το βρήκες!!!!!!!!!!!!!!!
Θα ψάξω κάτω από κάθε πέτρα… κάποιον θα βρω 🙂
koula
13 Απριλίου, 2011 11:12 πμ
παρε τηλ τον Σημιτη ρε…
Julien Chaulieu
10 Απριλίου, 2011 9:50 μμ
«We are in deep shit, and we know it» Slavoj Zizek….
Julien Chaulieu
10 Απριλίου, 2011 9:50 μμ
Έχει διαφορές η τελική κόπια από την προηγούμενη έκδοση;;;
Για να μην κάθομαι να το ξαναβλέπω…
Jaquou Utopie
10 Απριλίου, 2011 9:59 μμ
Έχει προσθήκες για το Ελληνικό χρέος και τις απαραίτητες τεχνικές διορθώσεις 🙂
oldboy9
10 Απριλίου, 2011 10:45 μμ
Jaquou, να γίνει download από εδώ?
Και ποιο πρόγραμμα προτείνεις, για καλύτερη ποιότητα?
Υπάρχει σε torrent?…thanks 😉
risinggalaxy
10 Απριλίου, 2011 11:32 μμ
ναι υπάρχει πλέον στο pirate bay
risinggalaxy
10 Απριλίου, 2011 11:35 μμ
http://thepiratebay.org/torrent/6309003/
Jaquou Utopie
11 Απριλίου, 2011 12:09 πμ
Λοιπόν, αναλύσεις τρεις…
1. Ποιότητα DV: http://thepiratebay.org/torrent/6308998/
2.Ποιότητα 720: http://thepiratebay.org/torrent/6309003/
3.Ποιότητα 1080: http://thepiratebay.org/torrent/6309011/
seed please 🙂
Jaquou Utopie
11 Απριλίου, 2011 12:11 πμ
και το συνολικό:
Τα torrent του #Debtocracy http://thepiratebay.org/search/debtocracy/0/99/0
oldboy9
11 Απριλίου, 2011 12:13 πμ
Πάντα! 24 ώρες το 24ώρο λέμε Jaquou 🙂 🙂
denyal
11 Απριλίου, 2011 12:28 πμ
16GB!!!
αυτά είναι… θα αρχίσω να το κατεβάζω από τώρα και θα το’χω μετά την εξεταστική (ελπίζω)
😀
θα πάρω ένα μικρούλη usb stick και θα έχω μόνο αυτό μέσα, κρεμασμένο στο λαιμό μου, η/υλον ποζεριά-γκικ-θίνγκι!
και μπλουζάκι marx revolutions με στρασάκια
Jaquou Utopie
11 Απριλίου, 2011 12:32 πμ
Αυτό το μπλουζάκι το θέλω κι εγώωωωω 🙂 🙂 🙂
oldboy9
11 Απριλίου, 2011 12:52 πμ
16, 42 για την ακρίβεια, η ποιότητα κοστίζει! Ενώ στα 720 μόνο 2,22 GB 🙂 😉
denyal
11 Απριλίου, 2011 1:32 πμ
εντάξει δύο μπλουζάκια, αλλά όχι παραπάνω 😉
τραγουδάκι αγαπημένο και καληνύχτα 🙂
risinggalaxy
10 Απριλίου, 2011 11:22 μμ
Το μεγάλο ερώτημα σε σχέση με τους μεταμοντέρνους είναι το εξής: θα κλάσει πρώτα ο Ζίζεκ ή ο Νέγκρι ?????
Χίλιες φορές καλύτερα οι προσπάθειες σαν το debtocrcy
risinggalaxy
10 Απριλίου, 2011 11:29 μμ
Αν και δεν υπάρχει συναγωνισμός επί της ουσίας, μιας και ο Ζίζεκ είναι μονίμως κλασμένος.
oldboy9
10 Απριλίου, 2011 11:53 μμ
thanks Rising!
Eddie
12 Απριλίου, 2011 7:14 μμ
Διαβαστε και μια πολυ καλη εξ αριστερων κριτικη στο Debtocracy…
simon
12 Απριλίου, 2011 7:26 μμ
@ Eddie,
η κριτική αυτή καταλήγει έτσι:
«Η σύγχρονη Ελληνική Αριστερά τρέμει στην ιδέα να προβάλλει την αντικαπιταλιστική πρόταση του Σοσιαλισμού, τη Επανάστασης, της Λαϊκής Αυτοδιαχείρισης.
Προσπαθεί να βρει ενδιάμεσες και «μαζικές» προτάσεις που να είναι «λογικές»… να μπορούν να εφαρμοστούν σήμερα από μία αστική κυβέρνηση (σ.G.πρόστέθηκαν 4 λέξεις μεταγενέστερα στο κέιμενο)..
Αναζητεί την ασφάλεια της καπιταλιστικής ανάπτυξης, την νεοφιλελεύθερη ο0μαλότητα της ΕΕ, την στρατιωτική ασφάλεια του ΝΑΤΟ…. Για να κάνει την εποικοδομητική της αντιπολίτευση.
Η ελληνική αριστερά έχει αποκοπεί από την μοναδική ρεαλιστική διέξοδο που μπορεί να βρεθεί για τα θύματα της οικονομικής κρίσης…
.. να στοχοποιήσει τους βασικούς υπεύθυνους: την επιχειρηματική τάξη! Τους Μπόμπολες και τους Βαρδινογιάννιδες!
..για την ιδεολογική, πολιτική και στρατιωτική προετοιμασία για τον Πολεμικό Κομμουνισμό
..τον δικό μας Πόλεμο!».
Πώς θα γίνουν αυτά και ποιοί και με ποιόν τρόπο θα τα κάνουν έχει βρεθεί; Και τί θα γίνει ενδιάμεσα;
Eddie
13 Απριλίου, 2011 8:03 πμ
Simon, μπορουμε να συζηταμε για ωρες για το ποια ενδιαμεσα σταδια ανοιγουν το δρομο προς την επανασταση και ποια την ακυρωνουν. Προσωπικα θεωρω οτι η ΕΛΕ ανηκει στο δευτερο, για ενα σωρο λογους.
Παρολα αυτα, το «ζουμι» της κριτικης, δεν ειναι εκει (αλλωστε το αποσπασμα που εβαλες ειναι διακηρυξη και οχι κριτικη στο debtocracy), αλλα στις ανακριβειες του Debtocracy, τοσο ως προς την αναλυση της κρισης και του χρεους, οσο και ως προς το «επιτυχημενο παραδειγμα» του Κορεα που φερνει για να «αντιγραψουμε» ως διεξοδο.
Eddie
13 Απριλίου, 2011 8:10 πμ
δηλαδη δεν ειναι θεμα διαφορετικης ιδεολογικης τοποθετησης, αλλα επισημανσης ανακολουθιων και ανακριβειων ως προς τα επιχειρηματα που προβαλλει το ντοκυμαντερ 😉
Γαλαξιάρχης (ex Zaphod)
13 Απριλίου, 2011 10:31 πμ
Η Αριστερά ωφείλει να αναλύει την πραγματικότητα με όρους συσχετισμών.
Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, σήμερα στην Ελλαδα η ΕΛΕ φαντάζει έως και λενινιστική.
Eddie
13 Απριλίου, 2011 10:47 πμ
H αριστερα οφειλει να αναλυει την πραγματικοτητα και ΝΑ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ανεξαρτητως συσχετισμων (εαν την ενδιαφερει να τους ανατρεψει). Αλλιως ο Μαρξ δε θα ειχε μιλησει ποτε για κομμουνισμο, ουτε ο Λενιν, ουτε κανεις.
Eddie
13 Απριλίου, 2011 11:23 πμ
ειναι τραγικο σε μια εποχη που ολο και περισσοτερες φωνες (οχι απαραιτητα αριστερες) μιλανε ανοιχτα για εξεγερση ( http://www.tsantiri.gr/koinonia-kinimata/an-den-allaxoun-i-ori-tou-mnimoniou-mas-apomeni-i-exegersi.html ), η αριστερα που αυτοαποκαλειται αντικαπιταλιστικη να αναζητα «εθνικες λυσεις» με «επιτροπες σοφων» σαν την ΕΛΕ, για να δουμε τι και αν θα πληρωσουμε.
Γαλαξιάρχης (ex Zaphod)
13 Απριλίου, 2011 11:23 πμ
Ποιος απέκρυψε την αλήθεια; Ή τέλος πάντων, ποιος έχει σκοπό να την αποκρύψει (γιατί αυτό υποπτεύομαι ότι καταλογίζεις);
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων δεν είμαι ξετρελαμένος με την ΕΛΕ, αλλά δεν μπορώ να την πετάξω και στα σκουπίδια ως «αναθεωρητικό σκόπελο».
Eddie
13 Απριλίου, 2011 11:29 πμ
δεν αναφερομαι σε σενα προφανως. Απλα εχω υποψην την κριτικη στο debtocracy εδω http://gatouleas.wordpress.com/2011/04/09/debtocracy-%CE%BB%CE%B9%CF%80%CF%8C%CF%88%CF%85%CF%87%CE%B1-%CE%BC%CE%B9%CF%83%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B1-%CF%85%CF%80%CE%B5%CE%BA%CF%86%CF%85%CE%B3%CE%AD%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CE%BD/ που μας αποκαλυπτει οτι δεν ειναι και τοσο «καλος και αγιος» ο Κορεα, για να το παρουσιασει σαν εναλλακτικο προτυπο ο Χατζηστεφανου. Ισα ισα που δημιουργουνται ασχημες συγχυσεις στον αδαη κοσμο. Δε λεω, θελει τεχνη να απευθυνεσαι σε πλατια ακροατηρια, αλλα οχι να λεμε ανακριβειες (ή εστω να τις αφηνουμε να καλλιεργουνται)…
Eddie
13 Απριλίου, 2011 11:49 πμ
και τελοσπαντων, η λογικη του «να μην τα λεμε ολα για να μην τρομαξει ο κοσμος, γιατι και οι συσχετισμοι ειναι αρνητικοι» δε με βρισκει συμφωνο (και παλι δεν αποτελει προσωπικο υπαινιγμο για κανεναν 🙂 )
Γαλαξιάρχης (ex Zaphod)
13 Απριλίου, 2011 11:59 πμ
Μα πού φαίνεται κάτι τέτοιο βρε Έντι μου;
Η ΕΛΕ είναι χρήσιμη με την μόνη προϋπόθεση ότι θα τα πει όλα. Δε θέλει κανείς μία ακόμη «εξεταστική». Δεν απευθύνεται στην κυβέρνηση, αλλά στο λαό. Μόνο ως λαϊκό αίτημα θα μπορούσε να λειτουργήσει.
Αυτό που ισχυρίζομαι είναι ότι ο συσχετισμός αυτή τη στιγμή δεν επιτρέπει αισιοδοξίες ΑΥΤΗΣ της Αριστεράς (περιλαμβανομένων ΚΚΕ και «εξωκοινοβουλευτικών»). Η σαφώς ενδοσυστημική ΕΛΕ θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να κάνει πιο ξεκάθαρη την ταξική μορφή του χρέους σε μαζικότερα στρώματα, κάτι που δεν πρόκειται να καταφέρει καμία πολιτική δύναμη της ελληνικής αριστέρας με βαθυστόχαστες αναλύσεις, «παρελάσεις», και μεμονωμένο πολιτικό ακτιβισμό, για τις επόμενες πολλές δεκαετίες.
Και στο κάτω-κάτω το πολύ απλό επιχείρημα που λέει «μάγκα, αν θες να πληρώσω, να μου φέρεις τον αναλυτικό λογαριασμό», να με συγχρείς, αλλά δεν επιδέχεται σοβαρής πολιτικο-ιδεολογικής κριτικής. Είναι και λογικό και δίκαιο.
denyal
13 Απριλίου, 2011 12:02 μμ
Συμφωνώ με Eddie, δεν είναι ανάλυση της πραγματικότητας η «ωδή στον Κορέα» με τα τραγουδάκια και τις μαρτυρίες που τον εμφάνιζαν σωτήρα στο Debtocracy. O Gatouleas στο συγκεκριμένο ποστ βοηθάει περισσότερο στην ανάλυση της πραγματικότητας από το ντοκιμαντέρ.
Όσο για την ΕΛΕ, μου είναι ψιλοαδιάφορη όπως και η ‘διαμάχη’ περί αυτή. Κάποιοι έχουν απηυδήσει με τις αυταπάτες και τους σηκώνεται η τρίχα με κάτι τέτοια και κάποιοι άλλοι έχουν απηυδήσει με το να μη γίνεται τίποτα και λένε ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΥΤΟ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ, δεν πάει άλλο η κατάσταση, κάτι μπορεί να προκύψει κτλ κτλ
Προσωπικά θα προτιμούσα συμπαράταξη σε πιο ξεκάθαρα προτάγματα που δεν αφήνουν τόσα πολλά παραθυράκια για συσκοτίσεις, κωλοτούμπες και ‘παλινορθώσεις’. (χίλιες φορές ΚΚΕ! που είσαι ρε Μιτσάρα, καλημέρα :D)
denyal
13 Απριλίου, 2011 12:14 μμ
Χα, Γαλαξιάρχη homo laikismouspinus! Δεν νομίζω ότι ούτε το ΕΕΚ πχ διαφωνεί με το «λογικό και το δίκαιο». Κι εγώ θέλω να δω τον λογαριασμό αναλυτικότατα. Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα.
Είναι αν θα σπρώξουμε την παρούσα ΕΛΕ στην παρούσα συγκυρία, αν θα επικεντρωθούμε εκεί ή αν θα επικεντρωθούμε σε κάτι τελειώς διαφορετικό που και θα μας δώσει τον λογαριασμό πιο αναλυτικά από την τώρα-ΕΛΕ και δε θα φτιάξει κι άλλο λογαριασμό για να φτιάξουμε κι άλλη μία ΕΛΕ στο μέλλον (ο Ισημερινός μάλλον που θα χρειαστεί και δεύτερη.. και τρίτη… ή όχι; ….)
denyal homo kwlotubious
denyal
13 Απριλίου, 2011 12:16 μμ
ΥΓ: γιατί σίγουρα το Ιράκ θα χρειαστεί πολλές «ΕΛΕ» για να ξελασπώσει…..
Γαλαξιάρχης (ex Zaphod)
13 Απριλίου, 2011 12:18 μμ
Denyal,
Χωρίς να έχω οικονομικές γνώσεις, έγραφα πριν ένα χρόνο ότι από μόνο του το (επερχόμενο τότε) Μνημόνιο δημιουργεί εντελώς άλλες προϋποθέσεις για την «άρνηση του χρέους» και ότι πλέον η στάση πληρωμών θα οδηγήσει (αν δεν υπάρχει επαναστατικό υποκείμενο) σε φαινόμενα διάλυσης, όπως στην Αργεντινή. Η οπισθοχώρηση τόσο των λαϊκών κεκτημένων όσο -και κυρίως- της αφετηρίας αντίστασης σήμερα είναι δεκάδες φορές μεγαλύτερη από ό,τι τότε.
Η κριτική που ασκεί ο Βαρουφάκης εδώ http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=6245, την οποία θεωρώ εύλογη (αν και δεν με ικανοποιεί η λύση που προτείνει), επιβεβαιώνει τους τότε φόβους μου.
Δε θα κουραστώ να ισχυρίζομαι ότι την επανάσταση ούτε την τραβάς από τα μαλλιά, ούτε όμως την προσχεδιάζεις. Έως ότου να το καταλάβουμε αυτό δεν χάνουμε απλώς κοινωνικές κατακτήσεις, αλλά και τοω ίδιο το συσχετισμό δυνάμεων.
denyal
13 Απριλίου, 2011 12:42 μμ
Τον διάβασα χθες τον Βαρουφάκη με όση ψυχραιμία διαθέτω για τους Βαρουφάκηδες 😛 Για τον παραγωγικό ιστό της Ελλάδας συμφωνώ, είναι κι εμένα το μεγάλο ερωτηματικό μου….
Στο Β που λέει για το νόμισμα λέει ακριβώς τα ανάποδα από τον Λαπαβίτσα, κινδυνολογεί όσο δεν πάει. Έλεγα κι εγώ, πότε θα βγάλει τον τρομοκρατημένο αστό από μέσα του; 😉 Προτιμώ να πιστέψω τον Λαπαβίτσα για το νόμισμα… ο τελευταίος έχει αναφερθεί και στην παραγωγή, και θεωρεί ότι ο δρόμος που προτείνει είναι ο ταχύτερος για να αποκτήσουμε πλεονεκτήματα τύπου Αργεντινής, Ισλανδίας κτλ Εκεί κρατάω μικρό καλάθι… αλλά να σου πω, από το να κάτσουμε στα ΕΕ-αβγά μας που προτείνει ο Βαρουφάκης (ήταν εναντίον του ευρώ ο κύριος; δεν νομίζω…)…
Μπαρουφάκης vs Λαπαβίτσιο. Μα το ρωτάς; 😉
simon
13 Απριλίου, 2011 9:00 πμ
Eddie, πάντως η κριτική αυτή φαίνεται να έχει «λύσει» τα προβλήματα αυτά και καταλήγει σε αυτό, που εσύ χαρακτηρίζεις «διακήρυξη» κι εγώ «πρόταση». Αυτό δεν είναι που μας ενδιαφέρει όλους;
Αν υποθέσουμε λοιπόν πως αποδεχόμαστε τις θέσεις της κριτικής, πώς υλοποιούμε την διακήρυξη-πρόταση; Αυτό είναι το ζητούμενο! 🙂
Eddie
13 Απριλίου, 2011 9:47 πμ
φυσικα και μας ενδιαφερει η προταση. Αλλα δεν ξερω κατα ποσο ειναι εφικτο (και δημοσιογραφικα δοκιμο) να παρουσιαστει μεσα απο ενα ντοκυμαντερ που ξεκιναει με αλλους στοχους απο αυτο που καταληγει. Ακομα ομως και αν μας αρκει απλα να διαδοθει σε πολυ κοσμο το ντοκυμαντερ, τοτε δεν μπορουμε να κλεινουμε τα ματια στα τρωτα του σημεια που πιθανον να δημιουργουν συγχυση και αποπροσανατολισμο. Αν μη τι αλλο, ας το δουμε σαν «εποικοδομητικη κριτικη» 😉
Γιαννκα
13 Απριλίου, 2011 1:12 μμ
@ zaphod
δεν θα πρεπει ομως να ειμαστε ξεκαθαροι ως προς τον στοχο ?
ενω πραγματικα η ΕΛΕ φανταζει σαν Λενινιστικη τακτικη αυτη τη στιγμη, κινδυνευουμε ν αποπροσανατολιστουμε απο το στοχο και στην πορεια να εχουμε απωλεια δυναμεων,θα δεχομουν την ΕΛΕ μονο σαν παιδαγωγικο μαθημα για ολους εκεινους που ακομα ανθιστανται οτι το ΔΝΤ ηταν μονοδρομος…οτι υπαρχει και αλλη αναγνωση…
Γαλαξιάρχης (ex Zaphod)
13 Απριλίου, 2011 1:26 μμ
Αν Γιάννκα η κριτική για την ΕΛΕ εντοπίζεται στο ερώτημα «είστε έτοιμοι να διαχειριστείτε το μετά;», τότε συμφωνώ κι εγώ. Η αντίφαση στην ΕΛΕ ως λαϊκό αίτημα βρίσκεται ακριβώς στην απάντηση αυτή. Κι αν η ΕΛΕ βγάλει ότι το «μη νομιμοποιημένο» [με ποια κριτήρια;] χρέος είναι μηδαμινό; Τι κάνουμε; Ακόμη κι αν προκύψει ότι το 50% ή και 80% είναι παράνομο, ποιος διαχειρίζεται το αποτέλεσμα αυτό;
Αν προσέξεις το ντοκιμαντέρ, η απάντηση που δίνεται είναι μία εξόφθαλμη ευκολία: «ό,τι και να βγάλει η ΕΛΕ, μπορούμε να αμφισβητήσουμε όλο το χρέος;». Χαίρω πολύ. Δε χρειάζομαι καμία ΕΛΕ να μου το πει αυτό. Αντιθέτως, αν δεν χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο, αλλά ως αυτόνομος πολιτικός στόχος (κάτι που ισχύει για την κυβέρνηση Κορέα για παράδειγμα), υπάρχει το πολύ σοβαρό ενδεχόμενο εγκλωβισμού σε ένα αποτέλεσμα που δεν ικανοποιεί κανένα.
Με αυτά υπόψη μας, το μόνο που μένει είναι η με επιφυλάξεις στήριξη του εγχειρήματος και μόνο με τις προϋποθέσεις ότι αποτελεί ένα ενδιαμεσο βήμα για τη λαϊκή κυριαρχία. Όπως την χαρακτήρισα σε μία άλλη κουβέντα, η ΕΛΕ είναι θαυμάσιο «πολιτικό μάρκετινγκ». Και ως τέτοιο, δε με χαλάει καθόλου…
Γιαννκα
13 Απριλίου, 2011 2:17 μμ
ουτε κι εμενα ως «πολιτικο μαρκετινγκ» με χαλαει…γιατι σαν εργαλειο μου δινει την δυνατοτητα να προσεγγισω κι αυτους που οπως ειπα ανθιστανται ακομη……. και δεν ειναι καθολου ετοιμοι να βουτηξουν στα «βαθια».. τους παω στα βασικα..αν δεν μας υπερκερασουν τα γεγονοτα..που νομιζω οτι θα μας ξεπερασουν.
Γαλαξιάρχης (ex Zaphod)
13 Απριλίου, 2011 1:27 μμ
Αλλά, ως γνωστόν, είμαι μία ενδεικτική περίπτωση αναρχορεφόρμας. Οπότε, ψάξε βρες! Χαχαχα…
denyal
13 Απριλίου, 2011 1:46 μμ
Χμ… να κάνουμε μια δημοσκόπηση. Πόσες είχαν υπογράψει για ΕΛΕ πριν το debtocracy, πόσες μετά, και πόσες ούτε ούτε. (εννοείται είναι μόνο για γυναίκες :P)
Εγώ δεν είχα υπογράψει και ούτε υπέγραψα μετά, γιατί το ντοκιμαντέρ δεν ακούμπησε (ούτε έθεσε) τα ερωτήματα που με κάνουν ‘διστακτικό’ απέναντι στην ΕΛΕ.